Konspekt gimnastyki korekcyjnej
Rodzaj wady: klatka piersiowa lejkowata
Temat: zwiększamy ruchomość w stawach barkowych, wzmocnienie mięśni grzbietu
Liczba ćwiczących: 8 osób
Miejsce ćwiczeń: sala gimnastyczna
Sprzęt i przybory: piłki, drabinki, ławeczki, obręcze
Czas zajęć: 45 min
Metody realizacji zadań ruchowych: zadaniowo- ścisła, zabawowa
Tok lekcji |
Zadania szczegółowe lekcji |
Czas/liczba powtórzeń |
Uwagi metodyczne |
Część I
1. Zabawa ożywiająca
|
1. Zbiórka 2. Powitanie grupy 3. Podanie zadań lekcji
„ Lot bocianów” Dzieci biegają swobodnie po sali, naśladując ramionami obszerne ruchy skrzydeł bociana. Na sygnał przystają na jednej nodze ze „skrzydłami” uniesionymi w górze, cofniętymi lekko w tył |
3-5 min
2-3 min |
Ustawienie w szeregu
Podczas całego ćwiczenia zwracamy dzieciom uwagę, aby zbliżały do siebie łopatki, nie wychylając głowy w przód |
Część II
1.Ćwiczenie obręczy barkowej i ramion
2. Ćwiczenie obręczy biodrowej i nóg
3. Ćwiczenie głowy
4. Ćwiczenie tułowia
5.Ćwiczenie oddechowe
6. Ćwiczenia tułowia:
a) ćw. mm grzbietu i pośladków
b) ćw. mm brzucha
c) ćw. grzbietu z oddechami
7. Ćwiczenie równoważne z elementami ćwiczeń oddechowych
8. Ćwiczenie tułowia z przyborem
9. Rzuty
10. Zabawa lub gra bieżna albo skoczna
|
PW: siad klęczny, prawe ramie wzdłuż tułowia, lewe uniesione do poziomu barku proste w stawie łokciowym PĆ: na 1,2,3-wykonujemy odmach prostego ramienia w tył na 4- powrót do pozycji wyjściowej
„ Pajace” PW: pozycja zasadnicza o stopach zwartych, raniona wzdłuż tułowia PĆ: na1- podskok, rozkrok, ramiona bokiem w górę na2- powrót do pozycji wyjściowej
PW: stanie w rozkroku na szerokość bioder, dłonie oparte na biodrach PĆ:na1- skłon głowy w przód na2- wyprost na3- skłon głowy w tył na4- wyprost
PW: stanie w rozkroku na szerokość bioder, ramiona przenosimy do tyłu, dłońmi chwytamy łokcie PĆ: na1- skłon tułowi w przód na2- wyprost na3- skłon w tył na4- wyprost
PW: siad klęczny przed ławeczką, w odległości na wyciągnięcie ramion, ramiona wzdłuż tułowia PĆ: na1- wdech- ramiona przodem w górę na2- wydech- opad tułowia w przód „ukłon japoński”, dłonie opieramy na ławeczce, głowę i klatkę piersiową puszczamy swobodnie pozwalając im opaść na parkiet
PW: leżenie przodem do drabinek, w odległości na wyciągnięcie prostych ramion, dłońmi chwytamy najniższy szczebel PĆ: na1- unosimy nogi proste w stawach kolanowych ok. 10-20 cm nad parkiet na2- powrót do pozycji wyjściowej
PW: leżenie tyłem do drabinek, kończyny dolne zgięte w stawach kolanowych i biodrowych, stopy zaczepiamy o najniższy szczebel, ramiona proste w stawach łokciowych unosimy do poziomu barków PĆ: na1- unosimy lekko tułów nad parkiet, nie odrywając dłoni od parkietu
PW: stanie w lekkim rozkroku, ramiona proste wyciągnięte przed siebie, dłonie złączone wewnętrzną częścią PĆ: na1- wdech, z przeniesieniem ramion za siebie na2- wydech, powrót do pozycji wyjściowej
PW: stanie jednonóż, prawą stopę opieramy na wewnętrznej stronie uda lewej nogi, tzw. drzewo PĆ: wdech- ramiona przodem w górę wydech- ramiona przodem w dół
PW: stanie w lekkim rozkroku, na plecach na wysokości tali umieszczamy laskę gimnastyczną zaplatając ją o ramiona PĆ: wykonujemy skręty tułowia raz w prawą raz w lewą stronę
Ustawienie w dwóch rzędach w siadzie klęcznym, wszystkie osoby w rzędzie mają piłkę, pierwsze osoby z rzędu rzucają piłkę w wyznaczone miejsce, po czym idą na koniec rzędu, kolejna osoba powtarza czynność. Pozycja do wyrzutu: ramiona za głową
Wyścig w rzędach, dzieci pokonują wyznaczoną trasę przeskokami obunóż, z laską umieszczoną na plecach |
3-5 x
3-5 x
2-3 x
2-3 x
3-4 x
3-5 x
3-5 x
3-5 x
2-3 x
3-5 x
2-3 min
2-3 min |
Ćwiczenie wykonujemy na przemian raz prawym raz lewym ramieniem. Przy odmachu wzrok kierujemy za ręką
Ćwiczenie wykonujemy dodatkowo w płaszczyźnie czołowej i złożonej
Ćwiczenie wykonujemy dodatkowo w płaszczyźnie czołowej i złożonej
Staramy się maksymalnie wydłużyć fazę wdechu
Podczas ćwiczenia nie unosimy głowy, wzrok kierujemy w podłogę
Zwracamy uwagę dzieciom, aby w czasie przenoszenia ramion za siebie starały się zbliżać do siebie łopatki
Maksymalnie wydłużamy fazę wdechu. Nauczyciel może liczyć fazę wdech narzucając tym samym rytm uczniom, stopniowo może ją zwiększać
Zabawa kończy się w momencie, gdy ostatni zawodnik wykona celny rzut. Po niecelnym rzucie zawodnik musi go powtórzyć do skutku |
Część III
|
|
3-5 min |
Ustawienie w półkolu w siadzie skrzyżnym |
Ewelina Dżoń
WF II