31. Wymień testy serologiczne, które znalazły zastosowanie w diagnostyce chorób ptaków. Opisz jeden z nich.

Nazwa testu	Rodzaj wykrywanych przeciwciał	Nazwa choroby przy rozpoznawaniu, której test jest stosowany
Test HI Odczyn zahamowania hemaglutynacji	IgG	Rzekomy pomór drobiu Zakaźne zapalenie oskrzeli Syndrom spadku nieśności
Test AGP Test dyfuzji w żelu agarowym	IgM	Zakaźne zapalenie oskrzeli Choroba Gumboro Zakażenia reowirusowe Zakaźne zapalenie krtani i tchawicy Zakażenia adenowirusowe
Test SN Test seroneutralizacji	IgG IgM	Wszystkie wirusy
Test szybkiej aglutynacji płytowej	IgM	Choroby bakteryjne: Salmonella spp. Mycoplasma spp.
Test ELISA test immumunoenzymatyczny Enzyme Linked Immuno-Sorbent Assay	IgG IgM IgA	Wszystkie choroby wirusowe i bakteryjne

ELISA polega na użyciu dwóch rodzajów przeciwciał: najpierw nie wyznakowanych (N), a następnie wyznakowanych (W) enzymem (peroksydaza chrzanowa). Test ten rozpoczyna się od przyłączenia znanych przeciwciał „N” do fazy stałej (powierzchnia studzienek w płytce plastikowej) i dodaniu różnych ilości antygenu badanego lub standardowego. Po usunięciu przez płukanie nie związanego antygenu do studzienek dodawane są wyznakowane (enzymem) przeciwciała wskaźnikowe „W”, które łączą się z wolnymi epitopami antygenu związanego swoiście z pierwszymi przeciwciałami tworzącymi kompleks z fazą stałą studzienek. Po usunięciu na drodze płukania nie związanych, wyznakowanych przeciwciał drugiego rzutu wykonuje się pomiar ilości enzymu trwale związanego z fazą stałą (poprzez dodanie substratu dla enzymu - reakcja barwna). Wykreślenie krzywej standardowej umożliwia odczyt ilości antygenu obecnego w badanym materiale.

32. Jakie klasy immunoglobulin występują u ptaków? Opisz dokładnie jedną z nich.

U ptaków rozróżniamy następujące klasy immunoglobulin:

• IgY (IgG)

• IgM

• IgA

Niektórzy autorzy wyróżniają jeszcze IgE i IgD.

IgA immunoglobulina powierzchniowa. Może występować jako monomer lub dimer oraz w formie polimerycznej agregatów połączonych łańcuchem J. IgA nie posiada zdolności wiązania dopełniacza Synteza IgA odbywa się w komórkach plazmatycznych podśluzówki. Można ją znaleźć w surowicy (30-60 mg w 100 ml), a najwięcej w wydzielinach z nosa, dróg oddechowych, w przewodzie pokarmowym, nasieniu, itp. Jej głównym zadaniem jest ochrona błon śluzowych. IgA przewodu pokarmowego posiada tzw. fragment wydzielniczy (SP) przez co nie jest trawiona przez enzymy pokarmowe. Przypisuje się IgA działanie przeciwwirusowe. Niewielkie ilości IgA zawarte są w białku jaja.

33. Budowa i funkcja IgY u ptaków.
IgY (IgG) - ma charakter czterołańcuchowego monomeru. Jest nazywana immunoglobuliną krążącą. Zawartość w surowicy kur 300-700 mg w 100 ml. Powstaje ona po 5 - 6 dniach od zadziałania antygenu. IgY jest przekazywana przez matki na potomstwo (przeciwciała matczyne) = odporność bierna naturalna. IgG bierze udział w wielu wykorzystywanych w praktyce reakcjach immunologicznych, jak np. odczyn zahamowania hemaglutynacji. U drobiu dorosłego okres półtrwania wynosi od 3,5 do 4,8 dni.

34. Budowa i funkcja IgM u ptaków.

Jest pierwszą immunoglobuliną wytwarzaną w rozwoju embrionalnym oraz w pierwotnej odpowiedzi immunologicznej. Zwana jest makroimmunoglobuliną. Tworzy pentamery składające się z połączonych ze sobą 5 cząstek IgY. Jest bardzo aktywna w zwalczaniu antygenów ze względu na dużą liczbę miejsc wiążących antygen. W surowicy kur znajduje się w stężeniu 120 - 250 mg w 100 ml. Niewielką ilość IgM zawiera białko jaja.

35. Budowa i funkcja IgA u ptaków.

IgA immunoglobulina powierzchniowa. Może występować jako monomer lub dimer oraz w formie polimerycznej agregatów połączonych łańcuchem J. IgA nie posiada zdolności wiązania dopełniacza Synteza IgA odbywa się w komórkach plazmatycznych podśluzówki. Można ją znaleźć w surowicy (30-60 mg w 100 ml), a najwięcej w wydzielinach z nosa, dróg oddechowych, w przewodzie pokarmowym, nasieniu, itp. Jej głównym zadaniem jest ochrona błon śluzowych. IgA przewodu pokarmowego posiada tzw. fragment wydzielniczy (SP) przez co nie jest trawiona przez enzymy pokarmowe. Przypisuje się IgA działanie przeciwwirusowe. Niewielkie ilości IgA zawarte są w białku jaja.

36. Szczepienie metodą in ovo - zasada i przeciwko jakim chorobom można w ten sposób prowadzić immunoprofilaktykę?
Jest to metoda immunizacji zarodków. Jej zasada polega na podawaniu szczepionki za pomocą specjalnego aparatu bezpośrednio do zarodka znajdującego się w jajku. Dokonuje się to najczęściej w czasie przekładania z komór lęgowych do automatów klujnikowych czyli w 18 tygodniu inkubacji. Metoda ta pozwala na uniknięcie interferującego wpływu przeciwciał matczynych a równocześnie nie wpływa ona ujemnie na wylęgowość. Metodę tę można wykorzystywać w immunoprofilaktyce takich chorób jak:

• choroba Mareka MD

• choroba Gumboro IBD

• rzekomy pomór drobiu ND

37. Wpływ drogi podania szczepionki na uzyskaną odporność.

Uzyskanie odporności lokalnej lub systemowej (ogólnej) zależy od drogi podania szczepionki.
Iniekcje domięśniowe - szczepionka indukuje powstawanie przeciwciał w surowicy (odporność systemowa). Przykładem uzyskania takiej odporności jest szczepienie przeciwko zakaźnej anemii kurcząt.
Szczepionki podawane w aerozolu i w wodzie do picia - indukują głównie odporność lokalną. Szczepionki podawane tą drogą są najczęściej szczepionkami żywymi. Przykładem jest szczepienie przeciwko IB, ND, mykoplazmozie (układ oddechowy) czy salmonellozie (układ pokarmowy). Uzyskanie odporności lokalnej lub ogólnej zależy również od właściwości oraz miejsca namnażania się wirusów. Przykładem uzyskania odporności lokalnej układu oddechowego są np. szczepy lentogeniczne wirusa ND. Przy namnażających się głównie w przewodzie pokarmowym szczepach asymptomatycznych uzyskujemy gównie odporność ogólną i w mniejszym stopniu lokalną. Przez szparę podniebienia przedostający się wirus indukuje odporność górnych dróg oddechowych. Przykładem uzyskania odporności ogólnej jest również szczepienie przeciwko IBD. Wirus choroby Gumboro nie namnaża się w błonach śluzowych.

38. Białka wczesnej fazy (chyba ostrej ...).

Wśród rozpuszczalnych mediatorów odporności nieswoistej ptaków wyodrębniono grupę białek, które ze względu na bardzo szybki wzrost koncentracji w surowicy, będący efektem zakażenia bądź uszkodzenia tkanek, określa się białkami ostrej fazy. Analogicznie jak u ssaków, w surowicy ptaków wykazano obecność m.in. białka C-reaktywnego, fibrynogenu, 1-antytrypsyny, kwaśnej 1-glikoproteiny, surowiczego amyloidu A, transferyny, 1-antychymotrypsyny, ceruloplazminy, składnika c3 dopełniacza, -makroglobuliny oraz albuminy. Biologiczny efekt oddziaływania powyższych białek umożliwia szybką izolację oraz inaktywację czynników zakaźnych, aktywację procesów naprawczych oraz przywrócenie fizjologicznego stanu w uszkodzonych tkankach i narządach.

39. Immunoprofilaktyka zakaźnego zapalenia mózgu i rdzenia kurcząt (AE).

Cele:

• zapobieganie spadkom nieśności w okresie produkcyjnym

• w stadach reprodukcyjnych zapobieżenie pionowemu przekazywaniu wirusa do jaj

• szczepienie zapobiega objawom wynikającym z zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego i upadkom u potomstwa.

Zakres: stada reprodukcyjne i towarowe kur, stada reprodukcyjne indyków

Szczep: Calnek 1143

Metoda:

• w wodzie do picia

• wing-web

• dospojówkowo - 10% stada

• dodziobowo - 10% stada

Wiek: 8 - 16 tygodni życia

• jednokrotne szczepienie jest wystarczające

• szczepienie żywą szczepionką po ukończeniu 8 tygodnia życia

• szczepienie na 4 tygodnie przed nieśnością

• szczepienie przeciwko ospie i AE metodą wing-web

40. Immunoprofilaktyka zakaźnego zapalenia oskrzeli kur (IB).

Cele:

• zapobieżenie upadkom i zachorowaniom spowodowanym zaatakowaniem układu oddechowego

• u kurek szczepienie zapobiega zmianom w układzie rozrodczym i nerkach wywołanym przez pewne szczepy wirusa IB (IB nephritis)

• u niosek zapobieganie spadkowi nieśności, zmianom w jakości skorup jaj i zmianom w jakości białka jaja.

• U niosek zapobieganie zmianom w układzie mięśniowym

• U kur zapobieganie zmianom w układzie pokarmowym (zapalenie żołądka gruczołowego)

• U brojlerów zapobiega zachorowaniom, złym przyrostom i konfiskatom rzeźnym oraz upadkom związanym z wybuchem zakażenia wirusem IB

Szczepimy:

• stada reprodukcyjne kierunku mięsnego i nieśnego

• stada towarowe niosek

• brojlery

Stosowane szczepionki: żywe i inaktywowane

Metody:

• w wodzie do picia

• w aerozolu

• dospojówkowo

• donosowo

• i.m.

Ptaki muszą być zaszczepione szczepionką zawierającą szczep Massachusetts (MAS).

Brojlery:

• 1 dzień - MAS

• 15 dzień - 4/91

Stada reprodukcyjne

• 1 dzień - MAS

• 14 dzień - 4/91

• 8 tydzień - MAS

• 10 tydzień - 4/91

• >16 tydzień - szczepionka inaktywowana

41. Co to jest reakcja anamnestyczna (booster effect)?

Jest to obserwowany wzrost miana przeciwciał po kolejnych immunizacjach. Odpowiedź immunologiczna pojawia się szybciej i dłużej się utrzymuje.

41. Immunoprofilaktyka zakażeń wirusem REO
szczepy klasyczne: 1133 i 1733 2408 Olson
szczepy wariantowe: ERS - REZ-1
Cele:

• zabezpieczenie kurek w stadach reprodukcyjnych i towarowych kur mięsnych przed skutkami zakażeń reowirusowych

• szczepienie w stadach rodzicielskich prowadzi do wytworzenia dużej liczby przeciwciał matczynych przekazywanych w okresie produkcji na potomstwo

• u brojlerów immunizacja ma na celu zapobieżenie problemom chorób nóg i obniżonym przyrostom spowodowanym przez zakażenia reowirusowe

• młode ptaki są generalnie bardziej wrażliwe na zakażenie reowirusami z tego względu wczesne szczepienie jest bardziej korzystne.

• Żywe szczepionki przeciw zakażeniom reowirusowym są najczęściej podawane w formie iniekcji podskórnej lub metodą wing-web.

Tereny o dużym zagrożeniu:
5 - 10 dzień szczepionka żywa
4 - 7 tydzień szczepionka żywa
9 - 11 tydzień szczepionka inaktywowana + ERS
17 - 18 tydzień szczepionka inaktywowana + ERS

Tereny o mniejszym zagrożeniu:
4 - 7 tydzień szczepionka żywa
9 - 11 tydzień szczepionka żywa
17 - 18 tydzień szczepionka inaktywowana + ERS

43. Szczepienie drobiu przeciwko kolibakteriozie.

Szczepionka Nobilis E. coli inac (wysoce oczyszczona inaktywowana szczepionka podjednostkowa zawierająca antygen fimbrialny F11 i toksynę rzęskową FT) jest przeznaczona do zapobiegania kolibakteriozie u kurcząt brojlerów. Szczepionkę podaje się kurom w stadach rodzicielskich. Powstające przeciwciała są przenoszone biernie do woreczka żółtkowego jako przeciwciała matczyne. Szczepimy:
1. Dawka 0,5 ml 6 - 12 tydzień życia

2. dawka 0,5 ml 14 - 18 tydzień życia

Należy jednak zachować przynajmniej 6 tygodni odstępu między szczepieniami. Uzyskany w ten sposób wysoki poziom przeciwciał jest utrzymywany przynajmniej przez jeden cykl nieśności.

44. Szczepienie drobiu przeciwko Salmonellozie.

Szczepionki żywe - S. gallinarum szczepionka Nobilis SG - 9R. Szczepimy tylko stada towarowe za zgodą lekarza powiatowego:

1. w 6 tygodniu życia

2. w 12 tygodniu życia

Szczepionki inaktywowane - S. enteritidis Gallimone SE; Selenvac; Telovac 109 SE

Szczepimy stada reprodukcyjne

1. 6 - 10 tydzień

2. 12 tydzień

45. Immunoprofilaktyka syndromu dużej głowy (SHS/TRT)

Pneumowirusy ptasie należą do rodziny Paramyxoviridae. Dzieli się je na podtypy A, B i C. W Polsce zarejestrowane są szczepionki dla kur:

• Nemovac - szczep PL 21 (podtyp B)

• RTV 8544 (podtyp A) dla kur i indyków

Stada reprodukcyjne:
10 - 12 tydzień szczepionka żywa - RTV 8544
18 - 20 tydzień szczepionka inaktywowana
Stada brojlerów:
1 dzień życia - RTV 8544 (podtyp A)
10 - 14 dzień życia PL 21 (podtyp B)

46. Immunoprofilaktyka ospy kur.

Avipoxvirus (avipoxviridae)
szczepionki:

• homologiczne - Nobilis AE + POX (szczep GIBS)

• heterologiczne - POXVAC K w ospie gołębi

Metoda szczepienia - wing-web 0,01 ml/ptak w 8 - 16 tygodniu

Odporność po 2 - 3 tygodniach trwa 1 rok.

47. Szczepienie drobiu przeciwko pasterellozie.

Stosuje się szczepionkę Nobilis FC inac.
1 szczepienie 8 - 10 tydzień

• szczepienie 16 - 17 tydzień

48. Immunoprofilaktyka choroby Gumboro (IBD)

Cele:

• zapobieganie zachorowaniom, upadkom i immunosupresji wywołanej przez wirus choroby Gumboro

• Szczepienie niosek ma na celu wytworzenie odporności, która zostanie przekazana na potomstwo (przeciwciała matczyne)

Program standardowy (wyłącznie szczepionki pośrednie)

• Brojlery - dwukrotne szczepienie (1 między 9 - 17 dniem życia, drugie 7 - 10 dni później)

• Stada towarowe kur nieśnych - jedno lub dwukrotne szczepienie szczepionką żywą najczęściej powyżej 21 dnia życia

• Stada reprodukcyjne - trzykrotna immunizacja szczepionką (17 dzień, 25 dzień, 12 tydzień) i jednokrotne szczepienie preparatem inaktywowanym (18 tydzień)

Program zaostrzony (szczepionki średnio atenuowane)

• brojlery trzykrotne szczepienie (1, 11, 21 dzień życia)

• stada towarowe kur nieśnych dwukrotnie szczepimy

• stada hodowlane - cztero lub trzykrotna immunizacja szczepionką żywą i jednokrotne szczepienie preparatem inaktywowanym

Program interwencyjny (słabo atenuowane - intermediate plus szczep 228E)

• brojlery pochodzące ze stad rodzicielskich uodparnianych inaktywowaną szczepionką przeciwko chorobie Gumboro szczepimy 14 - 17 dzień, rewakcynacja po 7 - 10 dniach tą samą szczepionką lub szczepionką pośrednią

• stada towarowe kur nieśnych 18 - 21 dzień

Powinniśmy w celu określenia prawidłowego terminu szczepienia zastosować monitorowanie piskląt w pierwszym tygodniu życia i zastosować metodę Deventer.

49. Charakterystyka szczepów stosowanych w immunoprofilaktyce choroby Gumboro (IBD).

	Słabo atenuowane (strong strains)		Średnio atenuowane (intermediate strains)	Silnie atenuowane (mild strains)
Zmiany mikroskopowe w bursie fabrycjusza	+ + +		+ +	+
Immunogenność	+ + +		+ +	+
Hamowanie replikacji przez przeciwciała matczyne	+		+ +	+ + +
Indeks masa BF / masy ciała	+		+ +	+ + +
Hamowanie odpowiedzi serologicznej po zakażeniu NDV	+ + +		+ +	+
Wielkość dawki uodparniającej	+		+ +	+ + +
IBD		NDV	ELISA IBD	ELISA NDV
+		+	+ + + +	- słabo + średnio ++ silnie atenuowany

50. Zasada postępowania ze stadem reprodukcyjnym zakażonym pałeczką Salmonella Enteritidis / Salmonella Typhimurium.

Stado uznaje się za zakażone w przypadku dodatniego wyniku badania stada podejrzanego o zakażenie SE lub ST.

Stado takie:

• można skierować do uboju - wtedy zaznaczyć w świadectwie zdrowia, że stado jest zakażone, jaj wylęgowe zniszczyć lub przeznaczyć do obróbki termicznej, jeśli jaja inkubowane w ZWD - najlepiej zniszczyć lub przeznaczyć pisklęta z nich wylężone do odchowu jako materiał wysokiego ryzyka.

• Można podjąć leczenie na koszt właściciela i jego ryzyko

• Brakowanie ptaków wykazujących objawy chorobowe

• Pozostałym ptakom podajemy przez 10 dni chemioterapeutyk, na który wrażliwe są wyizolowane bakterie (wg antybiogramu)

• Po leczeniu w ciągu 72 h dwukrotnie podać probiotyk

• Po leczeniu ptaki przenieść do wydezynfekowanego pomieszczenia

• Jaja z okresu leczenia i karencji antybiotyku zniszczyć

• Po 7 dniach po leczeniu powtórzyć badanie bakteriologiczne

• Wynik ujemny - stado wolne od salmonellozy

• Wynik dodatni - można powtórzyć leczenie

51. Zasada postępowania ze stadem reprodukcyjnym zakażonym pałeczkami Salmonella Pullorum / Salmonella Gallinarum.

Takie stado traci status stada reprodukcyjnego. Należy zlikwidować takie stado. Takie postępowanie ma związek z tym, że zachodzi w tym przypadku transmisja pionowa patogenu.

52. Zasady monitorowania salmonelloz w stadach drobiu rzeźnego.

Należy prowadzić monitoring wszystkich stad w kierunku zakażeń Salmonella (wszystkie serowary) Próbki powinniśmy pobierać:

• W dniu wstawienia

• 2 tygodnie przed ubojem

Stado podejrzane o zakażenie lub zakażone pałeczkami SE lub ST:

• jeśli stwierdza się obecność SE lub ST w dniu wstawienia decyzję podejmuje lekarz prowadzący po konsultacji z lekarzem powiatowym

• przekazując do uboju, w świadectwie zdrowia zaznaczyć skąd pochodzi stado

Postępowanie ze stadem chorym na salmonellozę:

• skierować do uboju jako zakażone po uprzedniej likwidacji sztuk chorych

• w świadectwie zdrowia zaznaczyć fakt pochodzenia drobiu z takiego stada

53. Zasady monitorowania salmonelloz w stadach towarowych kur nieśnych.

Należy prowadzić monitoring wszystkich stad w kierunku zakażeń Salmonella (wszystkie serowary) Próbki powinniśmy pobierać:

• przed wstawieniem 1- 2 tygodnie

• w dniu wstawienia

• w 4 tygodniu życia (to chyba nie koniecznie)

• na 2 tygodnie przed produkcją

(25 - 30 tydzień; 45 - 50 tydzień; 2 tygodnie przed ubojem)

Postępowanie ze stadem podejrzanym o zakażenie SEE lub ST:

• w ciągu 24 h powiadomić lekarza powiatowego

• nie stosować żadnych środków do momentu pobrania prób

• nie wywozić ptaków

• nie wprowadzać nowego drobiu

• nie wpuszczać osób postronnych

• jeśli w 2-gim badaniu wynik ujemny uchyla się podejrzenie o zakażeniu

• jeśli wynik dodatni stado uznaje się za zakażone.

Postępowanie ze stadem zakażonym SE lub ST:

• zakazać wywozu ptaków chyba że stado idzie do uboju

• jeśli leczymy stado:

• Brakowanie ptaków wykazujących objawy chorobowe

• Pozostałym ptakom podajemy przez 10 dni chemioterapeutyk, na który wrażliwe są wyizolowane bakterie (wg antybiogramu)

• Po leczeniu w ciągu 72 h dwukrotnie podać probiotyk

• Po leczeniu ptaki przenieść do wydezynfekowanego pomieszczenia

• Jaja z okresu leczenia i karencji antybiotyku zniszczyć

• Po 7 dniach po leczeniu powtórzyć badanie bakteriologiczne

• Wynik ujemny - stado wolne od salmonellozy

• Wynik dodatni - można powtórzyć leczenie

Postępowanie ze stadem chorym na salmonelozę:

• można skierować na ubój

• można podjąć leczenie

54. Wymień choroby przeciwko którym należy szczepić brojlery.

• rzekomy pomór drobiu (ND) - 1 dzień życia, spray wielkocząsteczkowy i w 30 dniu życia w wodzie do picia

• zakaźne zapalenie oskrzeli (IB) - 1 dzień życia, spray wielkocząsteczkowy

• choroba Gumboro (IBD) - 14 - 17 dzień życia (określone na podstawie badania serologicznego, formuła Deventer) i 22 - 26 dzień życia, dospojówkowo donosowo lub w wodzie do picia

55. Jakie szczepy wirusa ND znalazły zastosowanie do produkcji szczepionek - podaj ich krótką charakterystykę.

• szczepy welogeniczne (wiscerotropowe) posiadają bardzo wysoką patogenność powodując często zmiany wybroczynowe w przewodzie pokarmowym. Dawniej były wykorzystywane do produkcji szczepionek inaktywowanych, obecnie nie zaleca się stosowania szczepów welogenicznych do produkcji szczepionek.

• szczepy welogeniczne (neurotropowe) posiadają bardzo wysoką patogenność powodując często zmiany w układzie nerwowym i oddechowym. Dawniej były wykorzystywane do produkcji szczepionek inaktywowanych, obecnie nie zaleca się stosowania szczepów welogenicznych do produkcji szczepionek.

• szczepy mezogeniczne posiadają średnią patogenność. Powodują zmiany ze strony układu oddechowego niekiedy objawy ze strony układu nerwowego. Są to tzw. silne szczepy szczepionkowe. Preparaty zawierające te szczepy nie są obecnie stosowane w Polsce.

• szczepy lentogeniczne posiadają niską patogenność. Mogą wywoływać objawy ze strony układu oddechowego, część szczepów nie wywołuje objawów klinicznych. Są to szczepy najczęściej stosowane do produkcji szczepionek.

• Szczepy asymptomatyczne (namnażające się w przewodzie pokarmowym nie powodujące objawów klinicznych) - wywołują bezobjawowe zapalenie przewodu pokarmowego. Są stosowane do produkcji bardzo łagodnych szczepionek stosowanych u bardzo młodych ptaków.

56. Badanie w kierunku Mycoplasma gallisepticum w stadzie reprodukcyjnym kur.

Pobiera się 60 prób w następujących terminach:

• w dniu wstawienia - badanie nie obowiązkowe

• w 6 tygodniu - badanie nie obowiązkowe

• w 16 tygodniu - badanie obowiązkowe

• w szczycie nieśności - badanie obowiązkowe

• kolejne badania co 3 miesiące - badania obowiązkowe

57. Wymień choroby przeciwko którym należy szczepić stada reprodukcyjne kur.

• choroba Mareka MD - 1 dzień życia, iniekcja i.m. lub s.c. lub spray wielkocząsteczkowy

• rzekomy pomór drobiu ND - 1 dzień życia, iniekcja i.m. lub s.c. lub spray wielkocząsteczkowy

• zakaźne zapalenie oskrzeli kur IB - 1 dzień życia, iniekcja i.m. lub s.c. lub spray wielkocząsteczkowy

• zakażenia reowirusowe REO

• choroba Gumboro IBD

• zakaźna anemia kurcząt CIA

• zakaźne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego kurcząt AE

• TRT

• Zespół spadku nieśności EDS'76

58. Wymień choroby przeciwko którym należy szczepić stada towarowe kur niosek.

• choroba Mareka MD - 1 dzień życia, iniekcja i.m. lub s.c. lub spray wielkocząsteczkowy

• rzekomy pomór drobiu ND - 1 dzień życia, iniekcja i.m. lub s.c. lub spray wielkocząsteczkowy

• zakaźne zapalenie oskrzeli kur IB - 1 dzień życia, iniekcja i.m. lub s.c. lub spray wielkocząsteczkowy

• choroba Gumboro

• zakaźne zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego AE

• syndrom spadku nieśności EDS - szczepionka inaktywowana 16 tydzień życia też ND i IB inaktywowane

59. Wyjaśnij co oznaczają określenia: (w odniesieniu do stada reprodukcyjnego kur)

stado podejrzane o zakażenie salmonellami - takie w którym ze świeżego kału, wymazów podeszwowych, jaj, zamarłych zarodków, świeżo wyklutych piskląt badaniem bakteriologicznym izolowano salmonelle lub w badaniu serologicznym ptaków uzyskano wyniki dodatnie

stado zakażone salmonellami - takie w którym z wymazów z kloaki lub z narządów wewnętrznych badaniem bakteriologicznym izolowano salmonelle niezależnie od metody izolacji.

stado chore na salmonellozę - takie w którym u ptaków chorych objawy kliniczne wskazują na salmonelozę. U ptaków padłych lub poddanych sekcji diagnostycznej zmiany anatomopatologiczne wskazują na salmonelozę. W badaniu bakteriologicznym (stada nie leczonego) w bezpośrednich posiewach z narządów wewnętrznych stwierdzono pałeczki Salmonella.

60. Przeciwko jakim chorobom bakteryjnym należy szczepić kury.

• salmoneloza - SE

• zakażenia M. gallisepticum

Należy pamiętać o tym, że o doborze szczepionek i tworzeniu programu profilaktyki immunologicznej decyduje sam lekarz weterynarii i nie istnieją sztywne wytyczne dotyczące ilości szczepień jak również tego przeciwko jakim chorobom należy szczepić.

- 9 -

MI-PTAKI-OPRACOWANIE PYTAă NA KOLOKWIUM II

---