HASŁO TYGODNIA: Polskie legendy

TEMAT DNIA : ,,O hejnale z Wieży Mariackiej”

Data: 18.03.2011r

Grupa: III (kl. I)

Miejsce: świetlica szkolna

Prowadzący: Elżbieta Calik

CELE OGÓLNE: zna historię hejnału z Wieży Mariackiej

CELE OPERACYJNE :

Uczeń potrafi:

- uważnie wysłuchać utworu literackiego,
- wypowiada się na dany temat,
- zaimprowizować utwór,

- pokolorować według wzoru Lajkonika,

- powiedzieć kto, gdzie i kiedy gra hejnał w Krakowie,

- rozpoznać hejnał mariacki,

- naśladować gesty.

METODY:

• słowne: opowiadanie,

• oglądowe: pokaz, obserwacja,

• praktycznego działania: gry i zabawy dydaktyczne

FORMY PRACY:

• zbiorowa,

• indywidualna,

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: legenda „O hejnale z Mariackiej Wieży”, kolorowanki z Lajkonikiem dla każdej osoby, radio Cd, płyta z nagraniem hejnału,

CZYNNOŚCI NAUCZYCIELA

CZYNNOŚCI UCZNIA

Wita dzieci. Czyta legendę: „O hejnale z Mariackiej Wieży” Puszcza nagranie hejnału z Wieży Mariackiej. Przybliża informacje o hejnale. Odpowiadają na pytania nauczyciela. Zabawa - Hejnalista Zabawa - Lajkonik Praca plastyczna - kolorowanka Lajkonika Zakończenie zajęć

Siadają w kręgu. Odpowiadają na pytania: Gdzie pełnił wartę strażnik Dlaczego Kraków był otoczony murami? W jaki sposób strażnik zasygnalizował o niebezpieczeństwie? Jak zakończyła się ta historia? Zauważają, że melodia nagle się urywa, odpowiadają dlaczego. - Co to jest hejnał? - Czy znacie inne hejnały? - Skąd najczęściej je gramy? - Z jakich okazji i kiedy? - Na jakim instrumencie jest grany? Chętni odgłosami różnych zwierząt improwizują hejnał. Siedzą w kręgu. Jedna osoba stoi tyłem do reszty osób. Nauczyciel wybiera Lajkonika, którego zadaniem jest prezentować gesty, które reszta dzieci naśladuje, gesty może zmieniać w trakcie zabawy. Osoba, która znajduje się poza kręgiem ma za zadanie odgadnąć, kto jest Lajkonikiem. Za pomocą kredek kolorują Lajkonika według wzoru. Podsumowanie, posprzątanie stanowisk pracy, wybranie najładniejszej pracy. Pożegnanie.

Lajkonik i jego historia:

Nawiązuje do tragicznych wydarzeń

Kolejne święto, znane w dawnej stolicy Polski od, co najmniej, kilku stuleci to oczywiście Lajkonik. Jak podaje legenda- zabawa ta związana jest z czasami, gdy miasto niepokoiły tatarskie wojska. Podobno flisacy wiślańscy złapali kilku wrogów i sami poprzebierali się w ich stroje a następnie zakradli się do Krakowa. krakowianie szybko zorientowali się, że nic im nie zagraża. Od tej pory burmistrz miasta ogłosił coroczną imprezę, którą znamy dzisiaj właśnie jako Lajkonika. Od XIX wieku trasa przemarszu Lajkonika jest taka sama. Towarzyszy mu muzyka oraz recytacja wiersza pt. ?Hej, na Krakowskim Rynku?. Warto dodać, że obecnie postać Lajkonika to nie tylko symbol dawnej stolicy Polski, ale również maskotka Cracovii- znanego klubu futbolowego.Kolejna impreza, charakterystyczna jedynie dla Krakowa, związana z dawnymi jego mieszkańcami to Festiwal Kultury Żydowskiej. Odbywa się on od 1988 roku na Kazimierzu, czyli kiedyś żydowskiej części Krakowa. Jest to jedna z największych tego typu imprez na świecie. Prócz możliwości posłuchania tradycyjnej żydowskiej muzyki można tu też obejrzeć filmy poświęcone tej jakże bogatej kulturze. Dla miłośników zdobywania wiedzy prowadzone są w tym czasie warsztaty. Można nauczyć się np. chasydzkiego tańca, śpiewu, czy hebrajskiej kaligrafii. Na imprezę przyjeżdżają miłośnicy kultury żydowskiej z całego świata.

---