TYPY KLIMATÓW
W Ameryce Północnej występują wszystkie strefy klimatyczne właś-
ciwe dla półkuli północno-zachodniej, od strefy klimatów podrówniko-
wych do strefy klimatów okołobiegunowych. Układ tych stref jest w za-
sadzie równoleżnikowy, natomiast występujące w ich obrębie mniejsze
jednostki klimatyczne układają się południkowo.
I. Strefa klimatów podrównikowych.
Klimat równikowy, wybitnie wilgotny występuje na nizinach Ameryki
Środkowej i Antylach. Na obszarze tym w lecie przeważają masy powie-
trza równikowego, natomiast w zimie powietrza zwrotnikowego. Średnie
temperatury roczne są wyrównane w granicach 25-27°C. Roczne opady
atmosferyczne wynoszą ok. 2000 mm. W okresach zmian mas powietrza
występują często wiatry cyklonalne, nazywane tu hurrikanami.
Klimat podrównikowy wilgotny jest właściwy dla górzystych terenów
Ameryki Środkowej. Charakteryzuje się niższymi temperaturami i dwo-
ma porami deszczowymi w ciągu roku.
Klimat podrównikowy suchy obejmuje zachodnie wybrzeża oraz stoki
Sierra Mądre, Sierra Mądre Zachodniej i południową część Półwyspu Ka-
lifornijskiego. Do osuszenia wybrzeży przyczynia się w znacznym stop-
niu zimny Prąd Kalifornijski, powoduje on również nieznaczne obniżenie
temperatur powietrza. Pora deszczowa w tym klimacie występuje w okre-
sie zimy, lato jest suche. Jest to klimat o cechach śródziemnomorskich,
głównie na terenie Kalifornii.
II. Strefa klimatów zwrotnikowych
Klimat zwrotnikowy, wybitnie suchy obejmuje obszary położone w
środkowej części dorzecza Rio Grandę, gdzie przeważają masy powietrza
zwrotnikowego. Charakterystyczną cechą tego klimatu są skąpe opady
atmosferyczne i znaczne wahania temperatur powietrza. Znaczny wpływ
na klimat wywiera wysokość nad poziom morza.
Klimat zwrotnikowy, skrajnie suchy (pustynny) występuje na obsza-
rach pustynnych zachodniej części Arizony, Wyżyny Kolorado oraz Pół-
wyspu Kalifornijskiego i w Wielkiej Kotlinie. Typowe cechy klimatu to
brak opadów i duże wahania temperatury. Najwyższe temperatury po-
wietrza występują w Dolinie Śmierci. W roku 1913 zanotowano tam
+57°C, stanowi to maksymalną wartość temperatury dla Ameryki Pół-
nocnej. Zimy są przeważnie łagodne z ubóstwem śniegu.
Klimat zwrotnikowy, morski zajmuje znaczną część Wyżyny Meksy-
kańskiej oraz Niziny nad Zatoką Meksykańską i Atlantykiem wraz "z Flo-
rydą, jak też północnym skrawkiem Jukatanu. W lecie wieją tu wiatry
południowo-zachodnie wywołane Wyżem Azorskim na Atlantyku, w zimie
natomiast tworzy się płytki ośrodek niskiego ciśnienia atmosferycznego.
Średnie temperatury stycznia wynoszą tu od 3 do 10°C, lipca 20 - 25°C.
Opady atmosferyczne występują w ciągu całego roku.
III. Strefa klimatów podzwrotnikowych
Klimat podzwrotnikowy, wilgotny morski występuje na wybrzeżu
atlantyckim, obejmując również Appalachy, oraz na wybrzeżu pacyficz-
nym, pomiędzy 35° i 43° szer. geogr. pn. Jest to klimat atlantycki o ce-
chach morskich i znacznej ilości opadów w ciągu całego roku.
Klimat podzwrotnikowy, odmiany kontynentalnej obejmuje niziny
w dolnym dorzeczu Missisipi. Latem napływa tu powietrze zwrotnikowe,
w zimie natomiast powietrze polarne, co powoduje duże roczne ampli-
tudy temperatur powietrza. Temperatura najchłodniejszego miesiąca waha
się od O do +10°C. Opady atmosferyczne wynoszą 500 - 2000 mm rocznie.
Klimat podzwrotnikowy suchy występuje na Wielkiej Równinie Prerii.
Lata są tu gorące, zimy łagodne. Średnie temperatury najcieplejszego
miesiąca wynoszą około 25 - 28°C, najchłodniejszego 2-4°C. Opady przy-
padające na okres letni wynoszą 250 - 500 mm.
Klimat podzwrotnikowy suchy odmiany pustynnej panuje w znacznej
części Gór Skalistych między 33° a 45° szer. geogr. pn. Charakteryzuje
się on dużą suchością powietrza mimo znacznych wzniesień nad poziom
morza. W lecie występują wysokie temperatury, w zimie następuje ochło-
dzenie. Opady w tej części Gór Skalistych osiągają około 250 mm. W kli-
macie tym brak jest jednak odmiany suchej, chłodnej (wysokogórskiej).
IV. Strefa klimatów szerokości umiarkowanych
Klimat umiarkowany ciepły morski występuje na kanadyjskich wy-
brzeżach zachodnich i nizinach nad Atlantykiem, na północ od Nowego
Jorku oraz w Nowej Fundla.ndii. Na klimat ten wpływa polarno-morskie
powietrze znad Pacyfiku i atlantyckie powietrze na wschodzie. W strefie
pacyficznej opady atmosferyczne dochodzą do ponad 2000 mm. Na wy-
brzeżu atlantyckim opady są nieco niższe. Temperatury stycznia wahają
się około 0°C, lipca dochodzą do 20°C.
Klimat umiarkowany ciepły kontynentalny obejmuje rozległy obszar
w rejonie Wielkich Jezior oraz w Górach Skalistych. Na obszarze tym
wyodrębnia się odmianę kontynentalną i odmianę kontynentalną suchą.
Nad obszar objęty klimatem umiarkowanym ciepłym napływają masy po-
wietrza z północy i południa, przy czym w ciągu roku przeważają masy
powietrza polarno-kontynentalnego. Średnie temperatury stycznia spa-
dają poniżej 0°C, lipca osiągają powyżej 20°C. O kontynentalizmie kli-
matu świadczą wysokie wartości amplitudy rocznej, które dochodzą do
20 - 30° C. Roczna suma opadów atmosferycznych waha się w granicach
250 - 500 mm.
Klimat umiarkowany ciepły, suchy odmiany wybitnie kontynentalnej
zajmuje wąski pas Wielkiej Równiny Prerii między 40 i 53° szer. geogr.
pn. Klimat ten jest podobny do klimatu umiarkowanego ciepłego z bar-
dziej zaakcentowanymi cechami kontynentalizmu.
Klimat umiarkowany chłodny kontynentalny obejmuje tereny poło-
żone na północ od 52° szer. geogr. pn. Począwszy od południowej części
Labradoru ciągnie się wąskim pasem równoleżnikowym, a następnie
skręca ku północy, w kierunku zachodnich części Alaski. W środkowej
części tego pasa wyodrębnia się odmianę wybitnie kontynentalną. W kli-
macie tym w styczniu średnie temperatury powietrza spadają do —15,—20°C.
Średnie temperatury lipca wahają się w granicach +15°C. Opa-
dy atmosferyczne wynoszą 250 - 500 mm.
V. Strefa klimatów okołobiegunowych
Klimat subpolarny z temperaturą najcieplejszego miesiąca w roku
+1O°C występuje w północnej części Labradoru, na terenach wokół Zatoki
Hudsona oraz na wąskim pasie lądu przekraczającego koło podbie-
gunowe. Do obszarów, w których panuje ten klimat należy południowa
część Grenlandii i północna Alaska. W okresie zimy panują tu masy
powietrza arktycznego, w lecie powietrza kontynentalnego, które powstaje
w wyniku przekształcenia się powietrza zwrotnikowego. W warunkach
tych zimy są surowe, a lata chłodne. Średnia temperatura stycznia wy-
nosi od —20 do —30°C, lipca ponad 10°C. Wartość amplitudy rocznej
dochodzi zatem do 40 °C. Na znacznej przestrzeni objętej tym klimatem
występuje wieczna zmarzlina. Ilość opadów jest zróżnicowana od 250 do
500 mm.
Klimat polarny z temperaturą najcieplejszego miesiąca poniżej 0°C
obejmuje pustynie śnieżno-lodowe północnej części lądu i wyspy ark-
tyczne Ameryki Północnej. Na terenach tych przez cały rok panują masy
powietrza arktycznego. Średnie temperatury stycznia wynoszą —30°,
—40°C, lipca +10°C, a w centrum Grenlandii poniżej 0°C. Roczne ampli-
tudy temperatury powietrza dochodzą do 50°C. Suma rocznych opadów
atmosferycznych wynosi poniżej 250 mm. Na Grenlandii i wielu mniej-
szych wyspach zalegają czasze lodowe.