Ghana, Republika Ghany państwo w środkowo-zachodniej części kontynentu afrykańskiego. Obszar 238 537 km2. Graniczy na zachodzie z Wybrzeżem Kości Słoniowej, na północy z Burkina Faso, na wschodzie z Togo, południową granicę wyznacza wybrzeże Zatoki Gwinejskiej. Stolica Akra. Większe miasta: Kumasi, Tamale, Tema, Sekondi-Takoradi, Obuasi. Podzielona administracyjnie na 9 regionów. Językiem urzędowym jest angielski, w użyciu znajduje się ok. 75 różnych języków i dialektów, z których do najczęściej spotykanych zalicza się języki Akan i Ewe. Waluta narodowa, cedi dzieli się na 100 pesewa. Ludność. Pod względem struktury etnicznej występuje znaczne zróżnicowanie, do głównych plemion zamieszkujących Ghanę należą: Aszanti (52% ogółu społeczeństwa), Mossi (16%), Ewe (12%), Ga (8%), Gurma (3%). Największą grupą wyznaniową są protestanci (28% ogółu), katolikiem jest przeciętnie co piąty obywatel kraju (19%), spotyka się liczne grupy wyznawców pierwotnych religii, stanowią one łącznie frakcję zbliżoną liczebnie do katolików (21%). Analfabetyzm jest zjawiskiem często spotykanym, jest to jednak zjawisko powszechne w tej części świata. Umiejętność czytania i pisania posiadło 60% obywateli Ghany. Przeciętna długość życia mężczyzn 53, kobiet 57 lat.
Warunki naturalne: znaczną część powierzchni kraju zajmują wyżyny: Aszanti i Kwahu. Pierwsza z nich osiąga średnią wysokość 200-300 m n.p.m., druga zaś wznosi się znacznie wyżej, osiągając 788 m n.p.m. (góra Akwawa). W środkowej części Ghany rozciąga się kotlina Wolty, oddzielona wyraźną krawędzią od wyżyny Kwahu. Na wschodzie kraju, wzdłuż granicy z Togo, ciągnie się niewysokie pasmo Gór Togo. Charakterystyczną dla Ghany naturalną szatę roślinną tworzą wilgotne lasy równikowe przechodzące ku północy w lasy galeriowe, następnie zaś w sawanny. Ghana pozostaje pod wpływem klimatu równikowego wilgotnego. Średnia roczna temperatura (notowana w Akra, stolicy kraju) waha się przez cały rok w stałych granicach i wynosi od 22 do 31°C., roczna suma opadów 750 mm. Gospodarka. Ghana jest słabo rozwiniętym krajem rolniczym, którego gospodarka oparta jest na monokulturze ziarna kakaowego. Od pewnego czasu znaczącą rolę w kraju zaczął odgrywać rozwijający się przemysł, głównie sektor wydobywczy. Dominującą uprawą we wciąż najważniejszym dla gospodarki narodowej rolnictwie są krzewy kakaowe. Eksport ziarna kakaowego dostarcza 35% globalnej wartości eksportu kraju, Ghana zalicza się do czołowych w skali świata producentów kakao. Na zaspokojenie potrzeb wewnętrznych uprawia się kukurydzę, proso, ryż, bawełnę, maniok, trzcinę cukrową, tytoń, bataty, jam, owoce cytrusowe, warzywa. Wśród zwierząt gospodarskich największe znaczenie ma bydło, ponadto w mniejszych ilościach hoduje się trzodę chlewną, owce, kozy. Poważne znaczenie dla uzupełnienia bilansu żywnościowego kraju ma rozwijające się na wybrzeżu rybołówstwo. Ważnym sektorem gospodarki jest bazujące na bogatych zasobach naturalnych (35% powierzchni kraju zajmują wilgotne lasy tropikalne) leśnictwo. Produkcja rozwijanego przemysłu skoncentrowała się w sektorze wydobywczym, hutniczym, spożywczym i włókienniczym. Bogactwa naturalne. Kraj posiada poważne zasoby boksytów, rud manganu oraz złota i diamentów. Przemysł przetwórczy tworzą huty aluminium, zakłady przetwórstwa spożywczego, tartaki, kombinaty chemiczne, włókiennicze i obuwnicze.
Akra, stolica Ghany, nad Zatoką Gwinejską, w południowej części kraju, ośrodek administracyjny regionu Akra. Zespół miejski (w którego skład wchodzą miasta: Tema, Teshi, Nungua). Główne centrum polityczne, gospodarcze i kulturalne Ghany. Przemysł drzewny, meblarski, papierniczy, poligraficzny, włókienniczy, odzieżowy, petrochemiczny, spożywczy (olejarski, tytoniowy, browary), farmaceutyczny. Rozwinięte rzemiosło artystyczne (m.in. wyroby ze złota i srebra). Ośrodek handlu ziarnem kakaowym i diamentami. Banki, towarzystwa handlowe. Główny port handlowy i rybacki, międzynarodowy port lotniczy Kotoka. Uniwersytet (założony 1948), miasteczko uniwersyteckie, Akademia Nauk, biblioteka narodowa, muzea.
Wolta, Volta, rzeka w Ghanie i Burkina Faso. Rzeki źródłowe: Czarna Wolta i Biała Wolta. Długość 1600 km (z Czarną Woltą). Powierzchnia dorzecza 394 tys. km2. Uchodzi deltą do Zatoki Gwinejskiej. Główne dopływy: Afram, Oti, Daka, Pru, Sene.