Chropowatość

powierzchni,

określanie i oznaczanie

Justyna Kołodziejczak

Chropowatość powierzchni

Chropowatość lub chropowatość powierzchni –
cecha

powierzchni

ciała

stałego,

oznacza

rozpoznawalne

optyczne

lub

wyczuwalne

mechanicznie

nierówności

powierzchni,

niewynikające z jej kształtu, lecz przynajmniej o
jeden rząd wielkości drobniejsze.

Chropowatość w

przeciwieństwie do innej podobnej cechy – falistości
powierzchni, jest pojęciem odnoszącym się do
nierówności o relatywnie małych odległościach
wierzchołków. Wielkość chropowatości powierzchni
zależy od rodzaju materiału i przede wszystkim od
rodzaju jego obróbki.

Oznaczanie

chropowatości powierzchni

• Chropowatość powierzchni określa się

przez podanie znaku chropowatości oraz

dopuszczalnej maksymalnej wartości

liczbowej parametru chropowatości Ra lub

Rz

• Ra- średnie arytmetyczne odchylenie

profilu chropowatości , um, 25; 12,5 ;6,3 ;

3,2; 1,6; 0,8; 0,4; 0,2; 0,1,

• Rz- wysokość chropowatości wg 10

punktów, um, 6,3 ; 3,2; 1,6; 0,8; 0,4; 0,2;

0,1; 0,05; 0,025; 0,012.

Chropowatość powierzchni

Do oznaczenia chropowatości stosuję się
następujące znaki:

- chropowatość powinna być uzyskana przez zdjęcie

wierzchniej warstwy materiału (np. skrawaniem),

- chropowatość powinna być zachowana z

poprzedniego procesu technologicznego,

- zbiorcze oznaczenie chropowatości.

Oznaczenie chropowatości

powierzchni

Pełne oznaczenie

chropowatości składa się
ze:

- znaku chropowatości,
- wartości liczbowej

parametru chropowatości i

- danych uzupełniających

b – wartość

reprezentująca
naddatek materiału na
obróbkę;

c – symbol

kierunkowości
struktury powierzchni;

d – informacja o

metodzie wykonania,
rodzaju obróbki;

e/f –długość odcinka

elementarnego

Polska Norma

wyróżnia 14 klas

chropowatości.

Każdej z nich

odpowiada zakres

chropowatości Ra

lub Rz.

Oznaczanie na rysunkach

technicznych

Obok pokazane jest

oznaczenie
chropowatości na
rysunku
technicznym .

Oznaczenie to

podawane jest w
lewym górnym
rogu arkusza
rysunku.