Podstawowe formy struktury
organizacyjnej:

•

Struktura funkcjonalna , ta struktura organizacyjna
oparta jest na podejściu funkcjonalnym, nazywana
również strukturą typu U.

•

Struktura konglomeratowa, ta struktura
organizacyjna wykorzystywana jest przez organizację
składającą się z szeregu nie powiązanych ze sobą
jednostek; nazywana również strukturą typu H.

•

Struktura wielobranżowa, to struktura organizacyjna,
w której liczne samodzielne jednostki w powiązanych
ze sobą dziedzinach działają w ramach szerszego
kontekstu organizacyjnego; oparta jest na
strukturyzacji według wyrobu, nazywana jest również
strukturą typu M.



Struktura macierzowa, to struktura

organizacji, w której podział według wyrobu
zostaje nałożony na istniejący układ
funkcjonalny.



Struktura hydrowa, czyli taka struktura która

łączy dwie lub więcej rozpowszechnionych
form struktury organizacyjnej.

Struktura macierzowa

Struktura macierzowa wiąże się z

matematycznym pojęciem macierzy, które
oznacza prostokątną tablicę liczb rzeczywistych,
charakteryzującą sprzężenie wierszy i kolumn.
Jest ona skonstruowana na zasadzie
dwuwymiarowego pogrupowania.

Podstawą macierzy jest zestaw wydziałów

funkcjonalnych. Następnie na wydziały
funkcjonalne nakłada się zestaw grup
wyodrębnionych według wyrobu albo wydziałów
tymczasowych. Pracownicy są w ramach
struktury macierzowej jednocześnie członkami
wydziału funkcjonalnego i zespołu projektu.

Do najważniejszych zalet
struktur macierzowych należą:



efektywne wykorzystanie specjalistycznej

wiedzy pracowników w warunkach
zespołowego rozwiązywania problemów



możliwość równoczesnego uwzględniania

aspektów podczas rozwiązywania problemów



przejrzysta jasna koordynacja



duża elastyczność i innowacyjność



znaczne skrócenie dróg przepływu informacji i

całego procesu decyzyjnego

Do najważniejszych wad
struktur macierzowych należą:



wysokie koszty związane z wyraźnym

określeniem zakresów, uprawnień i
odpowiedzialności



duża potrzeba komunikowania się i związane

z tym niebezpieczeństwo przekazywania
niepotrzebnych informacji



niebezpieczeństwo nieuzasadnionego

komunikowania i przez to wydłużenia procesu
decyzyjnego.

Macierzowa forma struktury
organizacyjnej jest najczęściej
używana w jednej z trzech
sytuacji:

1.

Macierz może się dobrze spisywać, gdy otoczenie

wywiera na organizacje silny nacisk. Na przykład,

intensywna konkurencja zewnętrzna może dyktować

zorientowanie na przebojowy marketing, który

najlepiej poprowadzi odpowiedni wydział

funkcjonalny, jednakże z drugiej strony rozmaitość

wyrobów firmy może przemawiać za podziałem

według wyrobów.

2.

Macierz może być odpowiednią formą wtedy, gdy

trzeba przetwarzać wielką ilość informacji. Na

przykład, stworzenie poziomych powiązań przy użyciu

macierzy jest skutecznym sposobem zwiększenia

zdolności organizacji do przetwarzania informacji.

3.

Struktura macierzowa może się sprawdzić

w sytuacji presji na wspólne zasoby. Na
przykład, firma o dziesięciu wydziałach
wyodrębnionych ze względu na wyrób może
dysponować środkami na zatrudnienie tylko
trzech specjalistów od marketingu. Struktura
macierzowa pozwoli wszystkim wydziałom
dzielic skąpe zasoby firmy na polu
marketingu.

W strukturze macierzowej, z zastosowaniem dwóch

nakładających się na siebie zasad grupowania,

współwystępują takie cechy strukturalne jak: wysoki

stopień specjalizacji typu profesjonalnego, głęboka

decentralizacja i niewielki stopień formalizacji.

Struktury macierzowe zalicza się do szerszej klasy

nowoczesnych struktur elastycznych. Charakteryzuje

je zmienność części i pozycji organizacyjnych. Ściśle

określony jest czas istnienia grup zadaniowych.

Możliwy jest udział pracowników w kilku zadaniach

jednocześnie i pełnienie w każdym z nich odmiennej

roli. Na ogół nowoczesne struktury są

zdecentralizowane i demokratyczne. Większość

decyzji dotyczących metod, przebiegu prac, oceny

ich poziomu jakościowego itp. podejmowane są przez

zespół lub przy jego współudziale.



Strukturę macierzową wykorzystuje wiele

organizacji. Wśród znaczniejszych można

wymienić General Motors Corp., Citibank N.A. ,

czy Philips.

Bibliografia

1. „Zarządzanie teoria i praktyka” A.K.

Koźmiński, W. Piotrowski, Warszawa 1996

2. „Podstawy zarządzania organizacjami” R.W.

Griffin, Warszawa 1999

Prezentację przygotowały:



Katarzyna Brandenburger



Kinga Kieliszek