Savoir-vivre wobec osób

starszych.

Przygotowały:

1

O czym będzie

mowa?

 

2

1. Zasada pierwszeństwa.
2. Przywitanie.
3. Komunikacja.
4. Praca.
5. Wersal w domu (relacja
dziadkowie-wnuczęta).
6. Aktywność seniorów w
społeczeństwie.

1.

Zasada

pierwszeństwa

3

Starszy - młodszy - uniwersalna reguła daje
zawsze pierwszeństwo osobie
starszej, przy czym nigdy nie można sugerować,
że ustępujemy komuś właśnie
z powodu jego wieku, możemy bowiem
trafić na osobę przewrażliwioną na tym punkcie.

4

W dobrym tonie jest ustępowanie

osobom starszym miejsca w autobusie,

pociągu, tramwaju i metrze.

5

Stosując się do zasady pierwszeństwa

okazujemy szacunek osobom sędziwym.

Zasadę tą warto także zastosować przy

stole. Podczas podawania posiłków

należy zacząć od osoby najstarszej.

Kulturalnie jest również przepuszczać

osoby starsze przodem, otwierając drzwi.

2. Przywitanie

6

Przy powitaniu osoba starsza wyciąga

rękę na powitanie osoby młodszej, nigdy

na odwrót. Jeśli się poznaje kogoś

starszego a różnica wieku jest znaczna,

nie powinno się do niego zwracać po

imieniu, nawet jeśli ta osoba tak nas

tytułuje.

Dopiero kiedy ta osoba zaproponuje

przejście na formę "ty", można

zacząć ją nazywać po imieniu To

osoba starsza powinna

zaproponować przejście na formę

"ty", a nie młodsza. Jeżeli nie ma

propozycji przejścia na formę „ty”

należy zwracać się: „Proszę

Pani/Pana”.

Problem staje się poważniejszy, gdy

"obiektem, z którym pies chce się

przywitać" jest dziecko czy osoba

starsza. Takie powitanie może

skończyć się uszkodzeniem

garderoby lub nawet

przewróceniem witanej osoby.

Dlatego należy zadbać o

odpowiednie wychowanie

zwierzęcia lub na czas wizyty gościa

zamknąć je w innym pomieszczeniu.

Całowanie w rękę pań jest

starym, polskim i pięknym

obyczajem. Jest popularne wśród

starszego pokolenia. Nazywanie

go zaściankowym jest

nieporozumieniem. Całujemy

dłonie pań starszych, rówieśnic i

pięknych, zatem wszystkich.

Jednak nie całujemy dłoni w

rękawiczce ani przegubu dłoni, co

nie znaczy, że zmuszamy panie do

zdjęcia rękawiczki.

Rezygnujemy także z tego gestu na

ulicy, w tramwaju itp. lub wobec

widzianych na co dzień koleżanek w

pracy. Również za granicami należy

zachować dużą powściągliwość -

gest ten oznacza tam daleko

posuniętą poufałość. W wielu

przypadkach sposób podania ręki

przez panie sugeruje rodzaj

powitania.

11

3. Komunikacja

12

Umiejętność porozumiewania się za

pomocą języka pozwala na lepsze

zrozumienie osób starszych. Należy
pamiętać, iż komunikacja może być

zakłócona. Przykładem takiego

zaburzenia może być chociażby

uszkodzenie słuchu, które u osób

trzeciego wieku występuje stosunkowo

często.

Mimo istnienia aparatów słuchowych,

seniorów z upośledzonym słuchem

często cechuje brak wiary w siebie i

izolacja społeczna, ponieważ zdarza

się, że nawet używając ich, nie

odbierają mowy tak, jak inni ludzie.

Docierające do nich dźwięki są

zniekształcone, choć zachowują

rytm, ton, wysokość i natężenie.

Należy pamiętać by nasze wypowiedzi

były zwięzłe, jasne a słowa wypowiadane

powinny być głośno, zrozumiale. Gdy

zwracamy się do osób starszych nie

używajmy sloganów bo mogą być one

nie zrozumiałe i staną się kolejną barierą

językową.

Osobom starszym trudniej jest

posługiwać się urządzeniami

elektronicznymi dlatego powinny być

one dostosowane do ich potrzeb

(czytelne, łatwe w obsłudze).

4. Praca

16

Na rynku pracy dyskryminacja wiekowa

zaczyna się już po 40-tce. Na tym polu

nieuprawnione i krzywdzące stereotypy

na temat starszych pracowników są

najbardziej rozpowszechnione.

Pracodawcy bardzo często są przekonani,

że starsi pracownicy są mniej wydajni od

młodych, wolniej pracują i częściej

chorują, są mniej elastyczni: trudno

zmienić ich nawyki i nie potrafią się

uczyć.

Pracodawcy nie doceniają

doświadczenia zawodowego osób

starszych. Potrzebne są konkretne

działania

W Polsce organizacje działające na

rzecz ludzi starszych i sami seniorzy

mają wiele do zrobienia, aby nagłośnić

problem dyskryminacji. Akademia

Rozwoju Filantropii w Polsce dzięki

wsparciu Unii Europejskiej realizuje

program „STOP dyskryminacji osób

starszych”.

W ramach programu stworzono

serwis internetowy poświęcony

dyskryminacji ze względu na wiek

www.senior.info.pl

. Osoby starsze

rezygnują z dalszej pracy zawodowej

głównie przez problemy ze zdrowiem,

presję ze strony pracodawcy oraz

przewlekłe zmęczenie pracą. Trzeba

jednak mieć na uwadze, że niektórzy

seniorzy pragną pozostać aktywni

zawodowo i należało by to im

umożliwić.

Babcie i dziadkowie na ogół

rozpieszczają i uwielbiają swoich

wnuków.

Natomiast maluchy odwzajemniają się

im prawdziwie szczerą dziecięcą

miłością. Zadaniem rodziców jest

zapewnienie stałych kontaktów dzieci

z babciami i dziadkami.

5. Wersal w domu (relacja

dziadkowie-wnuczęta).

Wyrabia to w dzieciach poczucie

więzi rodzinny i uczy szacunku do

starszych.

Na ogół dziadkowie mając więcej

czasu niż rodzice przekazują

wnukom rodzinne Legendy i

opowieści, uczą tradycyjnej

grzeczności, oraz wpajają dobre

nawyki.

Stereotyp seniora, jaki wyłania się na

podstawie przekazów medialnych, to

osoba niesamodzielna, borykająca się

z problemami finansowymi.

Tymczasem większość osób starszych

w Polsce nie uważa się za bezradne, a

niemal co czwarty senior szuka dla

siebie nowej roli w życiu i stara się być

aktywny społecznie.

6. Aktywność seniorów w

społeczeństwie.

Szczególną rolę na rzecz

podtrzymywania aktywności

społecznej osób starszych pełnią tzw.

uniwersytety trzeciego wieku.

Pierwszy na świecie uniwersytet tego

typu założony został w Tuluzie w 1973

roku przez prof. Pierre'a Vellas.

Gdyński Uniwersytet Trzeciego Wieku

powstał w 2004 roku.

„Studiują" na nim seniorzy, którzy

pragną pogłębiać wiedzę oraz zdobywać

nowe umiejętności i kompetencje, w tym

informatyczne i językowe. Oferta zajęć

dostosowywana jest do zgłaszanego

przez słuchaczy zapotrzebowania zajęcia

obywają się regularnie.

Kluby seniora

Jedną z najgęstszych sieci organizacji

wspierających rozwój zainteresowań

osób starszych są kluby seniora.

Obywają się w nich różne zajęcia o

charakterze rozrywkowym,

kulturalnym i edukacyjnym.

Zapewniają one przede wszystkim

możliwość kontaktu z drugim

człowiekiem, nawiązania przyjaźni.

Gdynia 55+

Centrum Aktywności Seniora koordynuje

również realizację działań adresowanych

do osób starszych, prowadzonych przez

organizacje pozarządowe, a dotowanych

z budżetu miasta. Młodszym seniorom

dedykowany jest program Gdynia 55+,

obejmujący działania o charakterze

profilaktycznym w zakresie ochrony

zdrowia fizycznego oraz utrzymania

aktywności intelektualnej

Aktywność fizyczna seniorów

Aktywność ruchowa w starszym wieku

pozwala na utrzymanie wydolności

fizycznej na znacznie wyższym poziomie

niż u ludzi mało aktywnych, przede

wszystkim wówczas, gdy w okresie

młodości osiągnęli jej wysoki poziom.

Postępujące w miarę upływu lat

obniżenie się wydolności fizycznej

rozpoczyna się wówczas z wyższego

poziomu.

Współczesny człowiek tylko

poprzez racjonalną aktywność

ruchową ma szansę zwiększyć

swój potencjał psychofizyczny i

mechanizmy przystosowawcze.

Dostatecznie wysoka wydolność

fizyczna warunkuje bowiem

zachowanie do późnych lat życia

aktywności zawodowej i

społecznej.

29

Aktywność fizyczna odrywa

człowieka od codziennych

trosk, od samotności i

pozwala na spotkanie w

gronie innych seniorów.

30

Bibliografia

1.Lady perfect, Sztuka życia,

Wydawnictwo Koroprint – Elew,

Warszawa 2004

2. Savoir Vivre w Polsce.

Dostępny w internecie:

http://www.staypoland.com/pols

ka-savoir.htm

31

Bibliografia

3. Etykieta, czyli odpowiednie

zachowanie. Dostępny w internecie:

http://74.125.77.132/search?

q=cache:BDiFk8-

WvXYJ:www.stylikomfort.pl/warto_wie
dziec/etykieta_1_czyli_odpowiednie_z

achowanie.html+osoba+starsza+wy

ci%C4%85ga+r%C4%99k

%C4%99&cd=4&hl=pl&ct=clnk&gl=

pl

32