Nr ćw. 101 |
Data 16-12-94 |
|
Wydział Elektryczny |
Semestr III |
Grupa I-1 |
|
Prowadząca:
|
Przygotowanie |
Wykonanie |
Ocena |
|||
Temat: Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego.
1. Wahadło fizyczne
Wahadła fizyczne i matematyczne wykonują ruch drgający pod wpływem działającej siły ciężkości. W zakresie niedużych amplitud ruch ten jest ruchem harmonicznym, jego okres zależy od własności danego wahadła jak również od przyspieszenia ziemskiego.
Po wychyleniu z położenia równowagi na ciało działa moment siły ciężkości: ![]()
. Stosując II zasadę dynamiki do tej sytuacji otrzymamy:
![]()
![]()
(1), gdzie:
I - moment bezwładności ciała względem punktu zawieszenia A,
f - kąt wychylenia od położenia równowagi,
L - odległość od punktu zawieszenia A do środka ciężkości C.
Znak minus wskazuje, że moment siły zawsze stara się zmniejszyć wychylenie ciała.
2. Ruch harmoniczny
Ogólne równanie ruchu harmonicznego:
![]()
(2), gdzie jest prędkością kątową
Pamiętając, że kryterium harmoniczności ruchu opisanego równaniem (1) będzie spełnione tylko w zakresie małych wychyleń, dla których ![]()
. Porównując je z równaniem (2) otrzymujemy wyrażenie określające okres wahadła fizycznego:
![]()
(3), gdzie D=mgL jest momentem kierującym
3. Wahadło matematyczne
Wahadło matematyczne różni się tym od fizycznego, że cała masa układu jest skupiona w jednym punkcie (który jest oczywiście środkiem ciężkości). Połączenie pomiędzy środkiem ciężkości a punktem zawieszenia interpretuje się jako nieważką nić o długości l. Okres drgań takiego wahadła wyraża się wzorem:
![]()
(4)
4. Długość zredukowana wahadła fizycznego. Wahadło rewersyjne
Taka długość wahadła matematycznego, dla którego okresy drgań wahadła matematycznego i fizycznego są równe nazywa się długością zredukowaną wahadła fizycznego i wynosi ona:
![]()
(5)
Jeżeli znamy długość zredukowaną wahadła fizycznego, wówczas jego okres drgań możemy znaleźć za pomocą równania (4); nie jest do tego konieczna znajomość ani momentu bezwładności, ani momentu kierującego. Do wyznaczenia długości zredukowanej wahadła fizycznego wykorzystujemy tę jego własność, że wahadło zawieszone w punkcie A, a następnie w punkcie B posiada ten sam okres jeżeli odległość pomiędzy punktami zawieszenia jest długością zredukowaną.
Aby wykazać powyższą własność należy znaleźć warunki dla których możliwa jest równość okresów:
![]()
, (7), gdzie AB = l
Momenty bezwładności względem osi przechodzących przez punkty A i B można wyrazić przez moment ![]()
względem osi równoległej przechodzącej przez środek ciężkości (na podstawie twierdzenia Steinera):

wówczas

Wartość ![]()
odpowiada przypadkowi, gdy oba punkty zawieszone są symetrycznie względem środka ciężkości, natomiast ![]()
jest właśnie długością zredukowaną.

Specjalną postacią wahadła fizycznego jest wahadło rewersyjne lub odwracalne (rysunek obok). Na długim pręcie znajdują się dwa ciężarki w kształcie soczewek, które mogą być przesuwane wzdłuż pręta. Osie obrotu A i B mają postać pryzmatów metalowych i też mogą być przesuwane wzdłuż pręta.
5. Przebieg ćwiczenia
Wprowadzić w szczelinę czujnika fotoelektrycznego kulkę wahadła matematycznego. Uregulować jego długość tak, aby kreska na kulce była na jednym poziomie z kreską zaznaczoną na czujniku. Odczytać długość wahadła.
Wychylając wahadło o niewielki kąt zmierzyć czas 10 wahnięć. Obliczyć okres T wahadła matematycznego.
Pomiary powtórzyć co najmniej dla trzech różnych długości wahadła.
Znając okres T i długość wahadła matematycznego obliczyć przyspieszenie ziemskie.
Umocować ostrza A i B w odległości wzajemnej lr=0.8-1.1 m. Soczewkę 2 umocować w pobliżu końca wahadła.
Umocować soczewkę 1 w pobliżu ostrza B.
Zmierzyć czas około 10 wahnięć wahadła zawieszonego najpierw na ostrzu A, a następnie na ostrzu B. Obliczyć odpowiednie okresy TA i TB.
Zmieniając położenie soczewki 1 co 5 - 10 cm w całym zakresie między ostrzami 1 i 2 powtarzać pomiar okresów TA i TB.
Wykonać wykresy okresów TA i TB w funkcji położenia soczewki 1. Punkt przecięcia się krzywych TA i TB wyznacza okres T.
6. Pomiary dla wahadła matematycznego
czas 10 wachnięć [s]:
L.p. |
dla 52 cm |
dla 40 cm |
dla 25 cm |
1. |
14,463 |
12,658 |
9,995 |
2. |
14,466 |
12,660 |
9,990 |
3. |
14,473 |
12,664 |
9,999 |
t=0,001 [s]
Uśredniając wartości w kolumnach otrzymujemy średni czas 1 wachnięcia (błąd to 1,33odch. st.):
|
dla 52 cm |
dla 40 cm |
dla 25 cm |
|
1,4467 |
1,2661 |
0,9995 |
|
0,002001 |
0,001191 |
0,001759 |
Z równania (4) otrzymujemy wzór na przyspiesznie ziemskie:
![]()
![]()
Otrzymujemy zatem odpowienio:
|
dla 52 cm |
dla 40 cm |
dla 25 cm |
g |
9,808128 |
9,851596 |
9,88014 |
g |
0,045998 |
0,043171 |
0,07429 |
w końcu uśredniając powyższe pomiary otrzymujemy:
g=9,8470,055 [m/s2]
7. Pomiary dla 10 wachnięć wahadła rewersyjnego w różnych położeniach soczewki nr 1; ostrze A znajduje się na 16 cm, B--na 127 cm, a soczewka nr 2 na 131,5 cm
wisząc na: |
115 cm |
110 cm |
100 cm |
90 cm |
80 cm |
60 cm |
A |
20,473 |
20,304 |
19,971 |
19,725 |
19,523 |
19,399 |
B |
17,781 |
17,215 |
16,675 |
16,601 |
16,834 |
17,817 |
Otrzymujemy wykres:

ponieważ krzywe nie przecinają się, przeprowadzono ekstrapolowanie o kilka punktów w przód krzywą stopnia czwartego, co pozwolilo osiągnąć przecięcie w punkcie o współrzędnych: (1,31 [m], 2,2 [s] )
Daje to zgodnie ze wzorem analogicznym jak w poprzednim punkcie otrzymujemy:
g=10,6 [m/s2]
Błąd g jest w tym przypadku trudny do oszacowania (nie wiadomo jak bardzo powiększa go ekstrapolowanie). Jednakże przy założeniu, że l=0,02 [m], a t=0,05 [s], to korzystając z przytoczonego wcześniej wzoru wykorzystującego rózniczkę zupełną otrzymujemy g=0,6 [m/s2]
8. Wnioski
Przeprowadzone doświadczenie udowodniło, że dokładniejszego pomiaru przyspieszenia można dokonać wahadłem matematycznym (ściślej--zbliżonym do matematycznego) niż wahadłem rewersyjnym. Przyspieszenie ziemskie wynosi:
g = 9,8470,055 [ms-2].
Zatem wyniki obu pomiarów są poprawne. Jednak w przypadku wahadła rewersyjnego jest stosunkowo duża różnica. Może być to wynikiem zastosowania ekstrapolacji ze względu na to, że bezpośredni pomiar okresu stał się w praktyce niemożliwy. Wpływ na dokładność pomiaru przyspieszenia za pomocą wahadła rewersyjnego ma również ma duża niedokładność miary wyskalowanej na pręcie. Wyniki pomiaru znacznie polepsza dokładne urządzenie mierzące okres.