Agnieszka Petelska

EFS/gr.F

SCENARIUSZ ZAJĘĆ

Temat: Kim pragnę zostać w przyszłości?

Cel ogólny:

1. Inspirowanie uczniów do myślenia o przyszłości i planowania swojej kariery

zawodowej.

2. Wprowadzenie uczniów w problematykę orientacji zawodowej.

3. Przygotowanie uczniów do podjęcia decyzji zawodowej.

4. Wyjaśnienie znaczenia pracy w życiu człowieka.

5. Zapoznanie uczniów z czynnikami warunkującymi trafną decyzję zawodową.

6. Analiza słabych i mocnych stron w kontekście wyboru wymarzonego zawodu.

Cel szczegółowy:

1. Wypowiada się ustnie i pisemnie na temat swoich przyszłych planów zawodowych i

wymarzonego zawodu.

2. Dokonuje samooceny w zakresie swoich zainteresowań i umiejętności.

3. Wstępnie określa swoją przyszłość zawodową.

4. Swobodnie wypowiada się na temat pracy zawodowej oraz bierze udział w

pogadance nakierowującej.

5. Ogląda prezentację multimedialną „Zawody świata na przestrzeni dziejów: Dawniej…

Dziś… Jutro…”.

6. Współpracuje w grupie.

7. Tworzy mapę myśli „Klasa III i wielki kiermasz zawodów”.

8. Dopasowuje cechy charakteru do zawodów.

9. Bierze udział w pracy metodą 6 kapeluszy de Bono na temat „Praca”.

10. Uczestniczy w burzy mózgów na temat wartości płynących z pracowania.

11. Współtworzy plakat „Czynniki dobrego wyboru zawodu” podczas pracy metodą

Słoneczka.

12. Bierze udział w ćwiczeniu relaksacyjnym do muzyki z komentarzem słownym

„Królestwo Pracy”.

13. Wykonuje pracę plastyczną „Mój zawód w przyszłości” z wykorzystaniem

niestandardowych pomocy.

14. Uczestniczy w konkursie na najdłuższą listę zawodów z zakończeniem -arz w ich

nazwie.

15. Bierze udział w zabawie w Kalambury.

16. Tworzy autoportret zawodowy „Ja za kilka lat”.

17. Bierze udział w ćwiczeniu z karteczkami na plecach - określa predyspozycje innych do zawodu

Metody pracy:

metoda 6 kapeluszy myślowych De Bono, metoda mapy myślowej, burza mózgów, metoda ćwiczeniowa, opis, pogadanka, pokaz, metoda Słoneczka, metoda

projektu, gry i zabawy

Formy pracy:

zbiorowa jednolita, zbiorowa zróżnicowana, indywidualna jednolita, indywidualna

zróżnicowana

Środki dydaktyczne:

6 kapeluszy de Bono, arkusze szarego papieru, materiały na karteczkach (cechy

charakteru, ilustracje zawodów), karteczki i kartki A4 dla uczniów, płyta z muzyką

relaksacyjną, odtwarzacz CD, list „ Królestwo Pracy”, prezentacja multimedialna,

projektor, karteczki z nazwami zawodów, farby, kredki, bibuła, klej, nożyce, plastelina, gazety, fotografie

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu zajęć.

. Nauczyciel rozdaje uczniom krzyżówkę oraz wyjaśnia polecenie :
- Rozwiążcie krzyżówę a dowiecie się o czym będziemy dzisiaj rozmawiać

Wybrane dzieci głośno odczytują zagadki, których rozwiązaniem są nazwy zawodów, a następnie znajdują wśród napisów nazwę danego i umieszczają na tablicy w określonym miejscu.

1.Ktoś za zeszytem przegląda zeszyt,

Choć jest zmęczony- jeszcze pracuje.

Gdy stawia piątkę, bardzo się cieszy.

Przykro mu bardzo, gdy stawia dwóję.

2.Leczy wszystkich ludzi,

odwiedza też chore dzieci.

Chodzi w białym fartuchu.

Kto to jest? Czy wiecie?

3. Siedzi w samochodzie,

trzyma kierownicę,

wozi towary po kraju

i przewozi za granicę.

4. Bardzo się trudzi-

przynosi listy, paczki dla ludzi.

5. Spotkasz go w ogrodzie,

gdzie pracuje co dzień

Dba o klomby i rabatki,

kocha rośliny i kwiatki.

6. Na połów wyrusza daleko,

Cieszy się,gdy wraca z pełną siecią.

2. Wyjaśnienie pojęcia: zawód

a) uczniowie sami próbują określić co rozumieją przez to pojęcie

b) Nauczyciel podaje znaczenie słowa

zawód- praca, jaką wykonują ludzie i otrzymują a nią pieniądze

3. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat pracy zawodowej oraz pogadanka

nakierowująca:

- Co to jest praca?

- Po co ludzie pracują?

- Jakie znacie zawody ?
- Jakie zawody wykonują wasi najbliżsi ?
- Jakie zawody potrzebne są nam w życiu ?
- Jakie zawody są według was najniebezpieczniejsze ?
- Jakie zawody dla was są najciekawsze ?
- Kim chcielibyście zostać w przyszłości ?

- Co dzieje się, gry ktoś chce pracować i nie może znaleźć pracy?

4. Prezentacja multimedialna: Zawody świata na przestrzeni dziejów „Dawniej ….

Dziś …. Jutro?”.

Po oglądnięciu prezentacji multimedialnej - pogadanka, wyrażanie opinii przez uczniów,

pytania i odpowiedzi, refleksje uczniów.

5. Dopasowywanie cech charakteru do zawodów. Zapisywanie określeń w

odpowiednim miejscu na tablicy do wylosowanych nazw trzech zawodów.

Następnie w zeszytach uczniowie w podobny sposób zapisują cechy charakteru

dotyczące wybranego dla siebie zawodu.

6. Praca aktywizującą metodą 6 myślowych kapeluszy de Bono.

(Z powodu ograniczeń czasowych i w celu dostosowania metody do tych zajęć, zmodyfikowałam ją w ten sposób, iż dzieci nie zakładają kolejnych kapeluszy z papieru na

głowy i nie pracują w małych grupach, lecz od razu kapelusze zostają przypięte do tablicy i pod każdym z nich uczniowie przypinają swoje propozycje, wypowiedzi tworzone na bieżąco).

Znaczenie kapeluszy myślowych jest zawsze to samo i tak:

Kapelusz Biały - dane, informacje, fakty

Kapelusz Czerwony - uczucia, emocje

Kapelusz Żółty - optymizm, marzenia, szukanie elementów dobra

Kapelusz Zielony - pomysły, poszukiwanie rozwiązań problemu

Kapelusz Czarny - surowa ocena, krytyka

Kapelusz Niebieski - podsumowanie, wnioski, wydanie opinii (nauczyciel)

Temat dyskusji: Praca

Np. Praca w kapelusz czarnym - surowa ocena, krytyka:

- W Polsce brakuje pracy.

- Ludzie często muszą wyjeżdżać za granicę do pracy.

- Wyjazdy do pracy za granicę powodują, że rodziny muszą się rozdzielać.

- Jedni zarabiają dużo, a ani za mało.

- Praca często jest zbyt ciężka.

- Czasem nie chce się chodzić do pracy.

- Praca bywa nieprzyjemna.

- Praca pochłania dużo czasu.

7. Burza mózgów: Po co pracować? Dlaczego warto pracować? Jakie korzyści płyną

z pracowania?

Zapisywanie swoich propozycji na karteczkach i wrzucanie ich do pudełka „Widzimy

sens pracy!”, które następnie zostaje postawione w widocznym miejscu w klasie lub

szkole.

8. Praca aktywizującą metodą Słoneczka - hasło „Czynniki dobrego wyboru

zawodu”.

Uczniowie otrzymują karteczkę na której zapisują jeden czynnik, który ich zdaniem jest najbardziej decydujący podczas wyboru zawodu. Następnie karteczki przypina się do tablicy, odpowiednio je przy tym grupując, albowiem karteczki z takim samym lub podobnym zapisem przypina się w tym samym miejscu - na jednym „promyku słońca”.

Zamierzony efekt pracy:

9. Ćwiczenie relaksacyjne przy muzyce z komentarzem słownym (Królestwo Pracy).

Dzieci leżą na dywanie i postępują według poleceń. W tle muzyka.

Połóżcie się wygodnie i zamknijcie oczy. Oddychajcie spokojnie, powolutku. Dzisiaj

wyruszamy do Bajecznej Krainy Pracy. Tylko cichutko, nikt nie może się o tym dowiedzieć,

ponieważ do Krainy Pracy mogą wejść tylko wybrane dzieci, te które rozmawiały już na

lekcjach o zawodach. Jest chłodno, ponieważ jest dopiero 7:00 rano. Ubrani w ciepłe

polary ustawiamy się parami i uwaga, ruszamy! Idziemy szeroką drogą. Wzdłuż niej jest

mnóstwo stokrotek. Zatrzymaj się na chwilkę i wytęż ucho. One śpiewają, słyszysz?

Chodźmy dalej, droga doprowadziła nas do starej, zardzewiałej furtki. Otworzymy bramę?

Oczywiście. Chwytamy powoli za klamkę i otwieramy furtkę. Naszym oczom ukazuje się

wspaniały widok dużego pałacu zbudowanego ze srebrzystej tafli szkła, otoczonego ze

wszystkich stron ogromnymi kwiatami w kolorach czerwonym, żółtym, fioletowym,

niebieskim. Otoczony jest jeziorem. Spójrz na wodę, z oddali podpływają do nas łabędzie!

Są takie duże, śnieżnobiałe, z cudownie zaokrąglonymi szyjami. Nagle z pałacu wychodzi

jakaś postać, podobna do człowieka, aczkolwiek dużo niższa i z wydłużonymi uszami.

Niesamowite, ten ktoś ugina przed nami głowę na powitanie i przemawia ludzkim głosem:

Witajcie moi mili w Królestwie Pracy. Nazywam się Pracuś Zawodowiec. Cieszę się, że

zechcieliście mnie odwiedzić. Możecie u mnie odpocząć i nabrać sił do pracy w szkole. Na

krzaczku koło drzewa na polanie rosną pyszne jagody, częstujcie się nimi do woli.

Wieczorem oprowadzę was po pałacu. Idziemy więc na polanę, jemy jagody. Jest ich tak

dużo, jeszcze wiele dzieci może się nimi posilić. Połóżmy się chwileczkę na miękkiej,

zielonej trawie. Słońce jest już wysoko na niebie i ogrzewa Twoje ciało. Z listków na

drzewach spływają czasami kropelki rosy, które orzeźwiają Twoja twarz. To bardzo

przyjemnie tak leżeć cicho i spokojnie. Nadszedł czas zwiedzania pałacu. To budynek

potężny, mieszący wewnątrz mnóstwo sal połączonych siecią korytarzy. Jest sala fryzjera,

mechanika, nauczycielki, piłkarza, policjanta, piosenkarki, aktorki i wiele innych. Dobrze,

moi mili, a teraz żegnamy się z Pracusiem Zawodowcem i jego Królestwem Pracy,

powolutku otwieramy oczy i wracamy do sali...

11. Wykonanie pracy plastycznej „Mój zawód w przyszłości”

13. Zabawa w kalambury

Klasa dzieli się na dwie grupy. Grupy siadają w dwóch odrębnych miejscach. Wybierają zawód. Następnie każda z grup deleguje swojego przedstawiciela do drugiego zespołu. Ma on za zadanie bez używania słów przedstawić przeciwnej grupie dany zawód. Zadaniem zespołu jest odgadnięcie nazwy zawodu. Potem zawód odgaduje druga grupa.

14.Karteczki na plecach.

Każde dziecko ma przypiętą na plecach kartkę A4, a w ręku trzyma pisak. Ćwiczenie polega na tym, iż dzieci nawzajem piszą kolegom na plecach nazwę zawodu (jednym wyrazem - bez rozpisywania się i uzasadnienia), jaki ich zdaniem najbardziej pasuje do danej osoby. Każdy uczeń pilnuje, aby napisać wszystkim na karteczkach. Następnie dzieci zdejmują kartki i czytają opinie innych.

15. Tworzenie autoportretów zawodowych „Ja za kilka lat”.

Dzieci wykonują plakaty na dużych arkuszach papieru. Na plakacie znajdują się wycięte zdjęcie głowy dziecka z fotografii (lub namalowane) z domalowanych/doklejonym tułowiem (charakterystyczne cechy stroju, rekwizyty danego zawodu), zapisana wypowiedź: jaki zawód wybieram i dlaczego, wskazanie cech charakteru wymaganych do danego zawodu.

16. Zakończenie zajęć. Omówienie wykonanych przez dzieci autoportretów.

---