Odrębność anatomiczna układu oddechowego u dzieci:
1)Krótkość dróg oddechowych.
Im młodsze jest dziecko, tym odległość miedzy poszczególnymi odcinkami dróg oddechowych jest mniejsza. Taka budowa sprzyja rozprzestrzenianiu się zakażenia i rozwojowi procesów zapalnych, które łatwo mogą przechodzić z nosa i jamy nosowo-gardłowej do na krtań i tchawice i szerzyć się dalej w dolnych odcinkach drzewa oskrzelowego oraz w płucach.
2)Szczególnie krótkie są oskrzela i ich rozgałęzienia biegnące do płata prawego górnego, co w powiązaniu z tym, że prawe oskrzele jest krótsze i szersze niż lewe, tłumaczy częstszy rozwój procesów zapalnych w górnym prawym płacie u małych dzieci.
3)U niemowląt stany zapalne z jamy nosowo- gardłowej mogą łatwo przedostać się do ucha środkowego z tego powodu, że trąbka słuchowa jest krótsza i szersza niż u dzieci starszych i ułożona jest bardziej poziomo.
4)Czynnikiem istotnym jest także fakt, że w krótkich drogach oddechowych temperatura wdychanego powietrza trudniej i w znacznie dłuższym czasie wyrównuje się z ciepłotą całego ciała dziecka.
5)W czasie wdechu chłodniejsze powietrze może oddziaływać drażniąco na błonę śluzową górnych dróg oddechowych, zwłaszcza u dzieci małych i nadwrażliwych. Dlatego u niemowląt i małych dzieci stosuje się zabiegi inhalacyjne z aerozolem podgrzewanym tzw. Termoaerozolem.
6)Wąskość dróg oddechowych.
Wąskość i krótkość dróg oddechowych u małych dzieci oraz właściwości błon śluzowych, charakteryzujące się podatnością do obrzęku i nadmiernego wydzielania śluzu zapalnego są podłożem do obturacji oskrzeli.
7)Mając na względzie wąskość najmniejszych oskrzeli, u niemowląt dochodząca do 0,1mm, można wyjaśnić fakt zupełnego zamknięcia światła małych oskrzeli w stanach zapalnych dolnych dróg oddechowych u małych dzieci.
8)U małych dzieci obserwuje się również często gotowość do skurczu i obrzęku krtani.
9)U niemowląt i małych dzieci oskrzela średnie i małe oraz oskrzeliki są tak wąskie, że często są zaczopowane przez małe nawet ilości wydzieliny śluzowej, co wobec słabej siły wyksztusznej kaszlu, jako odruchu obronnego może powodować zamknięcie światła oskrzela lub oskrzelika z powstaniem ogniska niedodmy lub rozedmy.
Słabość i wiotkość ścian dróg oddechowych:
*Ta cecha dotyczy szkieletu chrzęstnego krtani, tchawicy i oskrzeli jak i innych podporowych składników tkanki łącznej i mięśniowej.
*U niemowląt, tkanki małych i drobnych oskrzeli, mimo zawartości płytek chrzęstnych mają małą siłę oporową na skutek słabego rozwoju tkanki elastycznej.
*dzieci do 3-go roku życia mają słabą i cienką ścianę oskrzelików. Wraz z wiekiem staje się ona szersza i mocniejsza wraz z rozwojem tkanki mięśniowej oskrzeli.
*te cechy morfologiczne dróg oddechowych u niemowląt i małych dzieci sprzyjają zapadaniu się ścianek oskrzeli w stanach zapalnych czy też przejściowemu rozdęciu oskrzeli.