Trudności
w komunikowaniu się po laryngektomii całkowitej powodują:
częste
reakcje depresyjne
nasilają
skłonności do izolacji
opóźniają
opanowanie mowy zastępczej
Zdrowie
- wg definicji WHO to nie tylko nieobecność choroby, ale także
stan fizycznego, psychicznego i socjalnego dobrostanu.
Przywrócenie
pełnej sprawnośći pacjentowi po laryngektomii całkowitej powinno
obejmować:
rehabilitację
foniatryczno-logopedyczną
rehabilitację
fizyczną ze szczególnym uwzględnieniem układu oddechowego i mm.
obręczy barkowej
rehabilitację
psychospołeczną
Wszystkie
typy rehabilitacji powinny być wdrożone jeszcze przed leczeniem
operacyjnym, w taki sposób by pacjent w pełni świadomie i
efektywnie mógł podjąć wysiłek rehabilitacyjny dostosowany do
aktualnego etapu leczenia.
Techniki
rehabilitacji głosu i mowy po operacji całkowitego usunięcia
krtani:
Zaburzenia
głosu w okresie ciąży: obrzękowa, sucha, nerwowa
Zaburzenia
okresu klimakterium
Głos
starczy:atrofia - m, degeneracja polipowata – k
akromegalia
Dysfunkcja
tarczycy: nadczynność, niedoczynność
Zaburzenia
przytarczyc
Dysfonia
porażenna
Zaburzenia
głosu powstałe wskutek neurogennego uszkodzenia narządu
nerwowo-mięśniowego krtani, w wyniku porażenia lub niedowładu
nerwów krtaniowych – uszkodzenie organiczne
Przyczyny
Obwodowe:
Choroby
tarczycy: wole zamostkowe, nawracające, po operacji
tarczycy-jatrogenne (najczęstsza przyczyna)