17. CZYSTOŚĆ OBYCZAJÓW

Jan XXIII: Życie chrześcijańskie w Kościele nowym ma być wolne od zła, które nęka dzisiejszą ludzkość. Biada ludziom, którzy umrą bez przygotowania! Jeśli wiara ich zachwieje się, jeśli poziom ich życia będzie nędzny i skażony wielkim złem obecnego życia chrześcijańskiego, a czystość ich obyczajów nie będzie bez zarzutu, wtedy przerażenie, rozpacz i wprost grupowe postradanie zmysłów będą plonem ich życia ziemskiego i wiecznego.

Don Ottavio, bracie najdroższy, powinniście przygotować się poważną modlitwą błagalną o dary Mocy i Wytrwania, by odpowiedzieć temu, co już wam podała św. Teresa od Dzieciątka Jezus. A więc: wierność Wierze, Prawu i Miłości. Miłość, która nie lęka się, nie sądzi i nie wątpi, bo Miłość zwycięży wszystko. Każdemu oddać to, co mu się należy, a więc Bogu rzeczy Boże, a bliźniemu to, co jest Jego.

Gdybyś z wysokiej wieży ujrzał człowieka biegnącego na oślep ku przepaści, z której już nie ma wyjścia, i gdyby to był twój brat, co byś uczynił? Czy nie pośpieszyłbyś mu na ratunek? Prawda, że tak? A przecież dzieje się tak na twoich oczach!

Ile osób biegnie, jak oszalałych, ku wiecznej ruinie swej duszy, ku tej przepaści, która ich pochłonie. Czy nie było ci mówione, gdy nawiązałeś kontakty ze świętymi: abyś głośno wołał do wszystkich o tym, co już wiesz, by każdy człowiek był świadomy i nie mógł skarżyć się, że zaskoczyła go ta sytuacja.