EBN W PRAKTYCE ćwiczenia 18.03.2013r.
EBNP:
Praktyka pielęgniarska oparta na dowodach naukowych
Pielęgniarstwo powinno cechować twórcze współistnienie teorii i praktyki, kompetencji i skuteczność działania.
Evidence- Based Medicine (EBM):
Świadome, jasne i przemyślane zastosowanie najlepszego aktualnego dowodu w podejmowaniu decyzji dotyczącej konkretnego pacjenta
Praktykowanie EBM oznacza zintegrowanie indywidualnych umiejętności i wiedzy z najlepszym aktualnie dostępnym dowodem klinicznym pochodzącym z badań metodycznych
EBNP/EBN:
W przypadku działań pielęgniarskich mówimy o opiece pielęgniarskiej opartej na faktach- EBNP/EBN
Obejmuje ona idee i zasady podejmowania decyzji w opiece nad pacjentem na podstawie wiarygodnych badań naukowych
Wyeksponowanie w nazwie danych z badań naukowych (Evidence) nie oznacza, że wystarczają one do podejmowania decyzji klinicznych lub odgrywają w tym procesie najważniejszą rolę.
Wcześniej należy trafnie rozpoznać sytuacje kliniczną, czyli ustalić diagnozę i dostępne opcje postępowania, które zależą również od uwarunkowań systemu opieki zdrowotnej. Bierze się tez pod uwagę indywidualne umiejętności i doświadczenie personelu.
Niemniej rozważenie korzystnych i niekorzystnych skutków różnych działań, wymaga znajomości danych i różnych badań naukowych- umiejętności ich znalezienia, krytycznej ich oceny pod kątem wiarygodności i znaczenia klinicznego oaz odniesienie do danego pacjenta.
Na tej podstawie można wybrać postępowanie, które jest najbardziej korzystne.
Dowód (evidence) to tylko część EBN- najważniejszy jest pacjent, jego przekonanie, preferencje, plany.
Pielęgniarka musi praktycznie wykorzystywać swoje umiejętności i wiedzę medyczną, aby zaproponować konkretnemu pacjentowi wybór pielęgnacji najlepiej łączący jego aktualny stan z jego preferencjami.
Aby pomóc pacjentowi dokonać odpowiedniego wyboru pielęgniarka sięga po dowód zewnętrzny uzasadniający ten wybór.
EBP (praktyka oparta na dowodzie):
To proces opieki, który uwzględnia pacjenta oraz jego preferencje i działania, środowisko kliniczne i dostępne w nim środki oraz aktualny dający się zastosować dowód naukowy i łączy te 3 czynniki, dzięki klinicznej wiedzy i szkoleniu osób świadczących opiekę zdrowotną
Wszystkie podejmowane decyzje powinny być bezpieczne dla pacjenta i wykonującej zabiegi pielęgnacyjne pielęgniarki.
Współpraca z pacjentem:
Tradycyjna forma współpracy skupiała się na chorobie, cierpieniu
Pacjent najczęściej był traktowany przedmiotowo (pacjent to petent; czeka i dostaje to, co my uważamy za najlepsze)
Pielęgniarki jeśli niemiały nic do zaoferowania zbywały pacjenta lub dawały im nadzieje, że wszystko będzie dobrze
W preferowanym nowym modelu pielęgniarstwa współpraca z pacjentem powinna obejmować:
Zapewnienie bezpieczeństwa pacjenta i pielęgniarki
Uwzględniać życzenia i preferencje pacjenta
Pro aktywne udzielanie informacji ze strony pielęgniarki o potencjalnych bliższych i dalszych efektach ubocznych postępowania
Jeśli jest to możliwe należy przedstawić pacjentowi kilka możliwości wyboru, informując która jest najbardziej korzystna
EBPC- wybór pacjenta wsparty dowodami zewnętrznymi:
To wspólny selektywny wybór najlepszej opcji leczenia i pielęgnacji, który akceptuje chory
Jest to też nowy model edukacji pacjenta, który bierze pod uwagę preferencje pacjenta zależne od statusu społecznego, ekonomicznego, wierzeń i innych planów nie związanych bezpośrednio z terapią
Nowy model wymaga od pielęgniarek eksperckiej wiedzy, wyczucia w kontakcie z pacjentem połączonego ze szczerością i otwartością.
Rolą pielęgniarki jest umożliwienie pacjentowi dokonania najlepszego wyboru. Należy pamiętać, że ostateczną decyzję podejmuje pacjent co do terapii itp.
Obszary EBP:
Osobisty
Organizacyjny
Edukacyjny
Obszar osobisty:
Obejmuje przede wszystkim:
Autorefleksję
Krytyczne myślenie
Ustawiczne kształcenie i rozszerzanie kompetencji
Obszar organizacji:
Obejmuje m.in. model zmiany praktyki klinicznej, ustawiczne podnoszenie jakości opieki, wsparcie dla personelu, opracowanie CDP
Zarządzanie kliniczne to globalny proces zapewnienie jakości, pomyślany w taki sposób, by zagwarantować utrzymanie i ustawiczne doskonalenie standardów opieki i kształtować odpowiedzialność publicznej ochrony zdrowia
Obszar edukacji:
Ważnym atrybutem tego obszaru jest kształcenie ustawiczne w miejscu pracy
To ustawiczne (ciągłe), powszechne, wielopoziomowe, planowe, zorganizowane oraz metodycznie uporządkowane doskonalenie wiedzy i przekładanie jej na umiejętności praktyczne personelu danego oddziału (jednostki) w miejscu pracy
Czy jest dowód?
To informacje lub dane które wspierają wniosek
Dowodem może być:
Wynik doświadczenia empirycznego
Interpretacja wyników doświadczenia
Obserwacja oraz analiza
Studium przypadku
Opinia eksperta
Ankieta
Ostateczny wybór jakiego dokonuje pacjent
Źródła dowodu i jego hierarchia:
Dla badań empirycznych:
Przegląd systematyczny badań randomizowanych
Meta- analizy
Badanie randomizacyjne z grupą kontrolną
Dla badań obserwacyjnych:
Badanie obserwacyjne analityczne (mają grupę kontrolną):
Meta- syntezy
Badanie środowiskowe
Badanie przekrojowe
Badanie kliniczno- kontrolne
Badanie kohortowe
Badanie obserwacyjno- opisowe (nie mają grupy kontrolnej):
Badanie serii przypadku klinicznego
Hierarchia dowodu:
Wytyczne dla praktyki klinicznej (najmniej ważne)
Przeglądy systematyczne, meta analizy, inne prace przeglądowe
Oryginalne badania (najważniejsze)
7 kroków EBN- jak przejść od teorii do praktyki:
0: podtrzymywanie dociekliwości, propagowanie kultury EBN
1: dokonaj analizy sytuacji klinicznej
2: zadaj klinicznie istotne pytanie
3: sięgnij po najlepszy dowód badań
4: oceń wartość najlepszego dowodu, który znalazłeś
5: zastosuj dowód
6: oceń efektywność opieki opartej na dowodzie
7: podziel się rezultatami opieki opartej na dowodzie
Sztuka zadawanie pytań:
Pytanie ogólne vs. Pytanie klinicznie istotne:
Składa się z 4 części (PICO), związane z konkretnym pacjentem
P (pacjent, populacja, problem)- charakterystyczne cechy pacjenta, populacji, problemu
I (interwencja lub ekspozycja)
C (element porównawczy)- to co jest alternatywą dla interwencji (placebo, inny lek, operacji, standardowe leczenie)
O (punkt końcowy)- ostateczny spodziewany wynik interwencji
ĆWICZENIE:
Opis przypadku: u pacjentki leżącej występowała odleżyna Ii stopnia na kości krzyżowej, stosowano maść Sudocrem. Po dwóch dniach stan rany pogorszył się. Uważam, że najlepiej zastosować opatrunek hydrokolidowy, aby uzyskać lepszy efekt terapeutyczny. Jednak starsza stażem pielęgniarka upiera się przy swojej metodzie. Jaką metodę postępowania wybrać, aby gojenie rany było efektywniejsze?
Pytanie PICO:
Czy zastosowanie u pacjentów z odleżyną II stopnia zastosowania opatrunku hydrokolidowego w porównaniu z maścią Sudocrem da lepszy efekt terapeutyczny i przyspieszy gojenie rany?