EBN w

praktyce

Praktyka pielęgniarska oparta na

dowodach

Opis przypadku

Kobieta, lat 52, została przyjęta do Kliniki Chirurgii
onkologicznej z powodu nowotworu złośliwego płuc.
Pacjentka

została

zakwalifikowana

do

zabiegu

operacyjnego. W ramach leczenia chirurgicznego u
pacjentki

postanowiono

wykonać

wycięcie

płuca

(pulmonektomię). Po wykonaniu tego typu zabiegu
następuje radykalne zmniejszenie powierzchni wymiany
gazowej co sprawia, że zwiększa się ryzyko wystąpienia
pooperacyjnej

niewydolności

oddechowej.

W

celu

zmniejszenia ryzyka wystąpienia powikłań oddechowych
rozważono w ramach fizycznego przygotowania do zabiegu
operacyjnego

wdrożenie

programu

rehabilitacji

oddechowej.

Pytanie klinicznie

istotne

Czy u pacjentów dorosłych, poddawanych resekcji
płuca

rozpoczęcie

programu

rehabilitacji

oddechowej w okresie przedoperacyjnym w
porównaniu z jej brakiem, wpłynie na uniknięcie
powikłań w postaci niewydolności oddechowej?

Analiza PICO

 P – pacjent dorosły z nowotworem złośliwym płuc

(ang. Adult patient

with lung cancer).

 I – zastosowanie w okresie przedoperacyjnym rehabilitacji

oddechowej

(ang. Using preoperative pulmonary rehabilitation ).

 C – ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych w postaci

niewydolności oddechowej

( ang. Risk of postoperative complications

in the form of respiratory failure ).

 O – zmniejszenie występowania powikłań pooperacyjnych poprzez

zwiększenie wydolności oddechowej u pacjentów z rakiem płuca

( ang. Reducing the incidence of postoperative complications by
improving respiratory efficiency of patients with lung cancer ).

Wyszukiwanie

informacji

Etap I

Wynik I

Wyszukiwanie

informacji etap II

Wynik II

Wyszukiwanie

informacji etap III

Wynik III

Artykuł

potwierdzający

zastosowanie

interwencji

Rehabilitacja chorych na raka

płuc

W pracy przedstawiono aktualne wiadomości na temat możliwości
prowadzenia rehabilitacji pacjentów cierpiących na raka płuc .
Przedstawiono zasady prowadzenia i przeciwwskazań do rehabilitacji
oddechowej dla tych pacjentów. Zostały też omówione metody pomiaru
wydolności wysiłkowej u pacjentów z rakiem płuca. Zostały tu przedstawione
wartość ergospirometrial test z maksymalnym poborem tlenu w
prognozowaniu nie tylko przeżycia chorych na raka płuca , ale także oceny
możliwości programów rehabilitacji oddechowej. W części poświęconej
treningowi fizycznemu u chorych przed operacją raka płuc, zostały
zaprezentowane aktualne wyniki - te pokazują, że nawet krótki, wysoki
poziom intensywności rehabilitacji oddechowej u chorych na raka płuca
przed operacją jest skuteczny i zwiększa bezpieczeństwo zabiegu i wydłuża
czas przeżycia po operacjach raka płuc. Artykuł opisuje trudności w
realizacji programów rehabilitacji po operacji przeprowadzonych na
pacjentach z rakiem płuc, wynikających z dysfunkcji układu sercowo-
naczyniowego i zaniku mięśni - zarówno szkieletowych i oddechowych .
Problemy pacjentów z nieoperacyjnym rakiem płuc poddanych chemioterapii
omawiano dotychczas tylko w jednej publikacji w 2007 roku. Autorzy
wykazali istotną poprawę wydajności układu oddechowego, układu krążenia
ocenianego testem marszu sześć minut, choć program, rehabilitacji dotyczył
niewielkiej liczby pacjentów ( 44 %). Stwierdzono, że u pacjentów z
nieoperacyjnym rakiem płuc stanowiących obecnie dużą grupę, którzy
korzystają z tego typu interwencji medycznej, może znacznie poprawić
jakość życia i wykazuje pozytywny wpływ na wskaźnik przeżycia.

Wnioski

Analiza

publikacji

potwierdza

skuteczność

rehabilitacji oddechowej u pacjentów z chorobą
nowotworową

płuc.

Program

rehabilitacji

oddechowej

prowadzonej

przed

zabiegiem

operacyjnym

zwiększa

bezpieczeństwo

prowadzenia samego zabiegu oraz zapobiega
powikłaniom w postaci niewydolności oddechowej.
Rehabilitacja oddechowa jest formą uzupełnienia
całego leczenia onkologicznego i dlatego jest
szczególnie wskazana u chorych przed i po
zabiegach resekcji płuc