Kultury protransakcyjnej:

- koncentracja na zadaniach kontraktach oraz zobowiązaniach prawnych

- stosowanie znanych wszystkich procedur

- punktem centralnym jest transakcja

- przekaz ma formę bezpośrednią

Kraje:

- wielka Brytania, RPA

- romańskie kraje europejskie

- kraje środkowo wchodnio europejskie

- Chile południowa Brazylia, północny Meksyk

- Hongkong, Singapur

Kultura propartnerskie

- w centrum zainteresowania jest człowiek jako partner do rozmowy, jako potencjalny znajomy. Nieformalne stosunki mogą zastępować niekiedy kontrakty, gdyż ważne jest zaufanie

- przekaz ma formę pośrednią

Kraje arabskie, większość krajów afrykańskich, latynoamerykańskich, azjatyckich

Na rynku światowym zdecydowanie więcej jest kultury proparnerskich:

Kultury o wysokim stopniu skoncentrowane na więziach międzyludzkich, to znaczy są to rynki na których biznesmeni załatwiają swoje sprawy wykorzystując skomplikowaną sieć kontaktów osobistych

Kultury ceremonialne i nieceremonialne

Organizacja społeczeństw o kulturze ceremonialnej opiera się na wyraźnych hierarchiach, odzwierdziedlających duże różnice w statusie społecznym i zakresie władzy między ludźmi. W przeciwieństwie do tego kultury nieceremonialne cenią organizacje bardziej egalitarną z mniejszymi różnicami w statusie społecznym i zakresie władzy

Nieceremonialne: Australia, nowa Zelandia, USA, kanada, dania, Norwegia, Islandia

Ceremonialne: większość krajów europejskich i azjatyckich, kraje basenu Morzu Śródziemnego i świat arabski, latynoamerykańskie

Ceremonialność w stosunkach międzyludzkich jest to ważnym sposobem okazywania respektu

- ceni się różnice w statusie społecznym i zawodowym które w kulturach tych są większe niż w społeczeństwach egalitarnych

- do partnerów zwraca się na ogół po nazwisku, poprzedzając je tytułem, a nie po imieniu

- rytuały protokolarne są liczne i rozbudowane

Nieceremonialne

- zachowania nieceremonialne gonie postrzega się jako lekceważącego

- ludzie czują się skrepowani, gdy mają do czynienia z dużymi różnicami w statusie społecznym i zawodowym, które w kulturach tych są mniejsze niż w społeczeństwach hierarchicznych

- wkrótce po poznaniu do większości partnerów można zwracać się po imieniu, a nie po nazwisku z tytułem

- rytuałów protokularnych jest stosunkowo niewiele i są nieskomplikowane

W społeczeństwach przywiązanych wagę do czasu punktualność jest czynnikiem rozstrzygającym harmonogramy traktuje się jako ustalone raz na zawsze, porządek dzienny jako nie podlegający zmianom a spotkanie w interesach są rzadko przerywane. Na określenie tych mających obsesje monochromiczne

- puntktualnosc i przestrzeganie harmonogramow są dla ludzi biznesu

- Harmonogramy i terminy uwaza sie za sztywne

- spotkania są rzadko przerywane

Np. Nordyckie i inne germańskie kraje europejskie, północnoamerykańskie, japonia

Umiarkowanie monochromiczne: Australia, nowa Zelandia, Rosja większość krajów wschodnio Eu, południowoeuropejskie, Singapur Hongkong, Tajwan, Chiny, Korea południowa, RPA

W jaskrawym kontraście do nich pozostają kultury polichroniczne w których ludzie kładą mniejszy nacisk na punktualność i nie mają szczególnej obsesji na punkcie nieprzekraczalności terminów. Osoby z kultur polichromicznych cenią nie napięte harmonogramy, jak również posiedzenia, w czasie których może się odbywać kilka spotkań jednocześnie.

Polichroniczne: arabski, Afryka, latynoamerykańskie, Azja poludniowa i poludniowo-wschodnia

Ważniejsi są ludzie i dobre stosunki między nimi niż punktualność i precyzjne ustalone harmonogramy

- harmonogram i niekraczalne terminy się na ogół elastyczne

- spotkania bywają często przerywane

Kultury ekspresywne

- romańskie kraje europejskie; inne kraje śródziemnorskie; kraje latynoamerykańskei

- mówią dość głośno

-dystans przestrzenny miedzy ludzmi wynosi pół długości ręki lub mniej i jest sporo dotykania

- bezpośrednie nawet intensywne patrzenie sobie w oczy podczas negocjacji

- należy się spodziewac wyrazistej

Zróżnicowane ekspresyjności: stany zjednoczone, kanada, Australia, nowa Zelandia, kraje wschodnoeu, poludniowoazjatycje, afrykańskie

Powściągliwe: kraje Azji wschodnie i południowo wschodniej, nordyckie i inne germańskie kraje europejskie

Ludzie mówią ciszej, przerywają sobie rzadziej i lepiej się czuja gdy zapada cisza, niż to jest w przypadku społeczeństw ekspresyjnych

- dystans przestrzenny między ludźmi wynosi mniej więcej tyle co długość ręki i z wyjątkiem uścisków dłoni mało jest kontaktów dotykowych

- należy unikać intensywnego stałego patrzenia partnerom w oczy podczas negocjacji

-ludzie mało gestykulują zarówno dłońmi jaki całymi rękoma a ich mimika jest ograniczona

Grupy proparnerskie, ceremonialne, polchroniczne, powściągliwe: Indie, Bangladesz, Indonezja, Malezja, Wietnam, Tajlandia, Filipiny