Przez strukturę algebraiczną rozumie się zbiór składający się ze skończonej liczby zbiorów i ze skończonej liczby odwzorowań iloczynów kartezjańskich tych zbiorów w te zbiory. Odwzorowania te nazywa się działaniami.
Zaczniemy od rozważenia najprostszych struktur.
Niech będzie zbiorem niepustym. Działaniem wewnętrznym w zbiorze
nazywamy odwzorowanie
. Działanie
jest łączne, jeśli dla każdych
zachodzi równość
Mówimy, że działanie jest przemienne, jeśli dla każdych elementów
zachodzi równość
Element nazywa się elementem neutralnym ze względu na działanie
, jeśli dla każdego elementu
mamy
Łatwo widać, że jeśli istnieje element neutralny, to element taki jest jedyny w . Istotnie, niech
i
będą elementami neutralnymi ze względu na
. Zachodzą następujące równości
Działania oznacza się najczęściej znakiem plus, tzn. , lub znakiem kropki, która zwykle jest w zapisie pomijana. Oczywiście są też inne sposoby oznaczania działań, np. kółkiem, gwiazdką, etc. Działanie oznaczane znakiem
nazywa się dodawaniem, działanie oznaczane kropką nazywa się mnożeniem. Jeśli działanie oznaczone jest plusem, to łączność oznacza, że dla każdych
mamy
. A zatem zapis
ma sens. Podobnie dla działania zapisywanego multyplikatywnie, czyli kropką, łączność oznacza, że
dla każdych
, a zapis
ma sens. Oczywiście, łączność dodawania oznacza, że zapis
ma sens dla dowolnego
, zaś w przypadku mnożenia, zapis
ma sens dla dowolnego
.
Jeśli działanie zapisywane jest w sposób addytywny, tzn. za pomocą znaku , to element neutralny (o ile istnieje) nazywany jest zerem i oznaczany przez
. W przypadku zapisu multyplikatywnego, element neutralny nazywany jest często jedynką i oznaczany cyfrą
.
Załóżmy, że działanie w zbiorze
ma element neutralny
. Załóżmy najpierw, że działanie to jest zapisywane addytywnie. Mówimy, że element
ma element przeciwny, jeśli istnieje element
taki, że
. Jeśli działanie zapisywane jest multyplikatywnie, to mówimy, że element
ma element odwrotny w
, jeśli istnieje element
, taki że
.
Zauważmy, że jeśli działanie jest łączne, ma element neutralny i element ma element odwrotny (przeciwny), to element taki jest jedyny. Mianowicie, jeśli
i
są elementami odwrotnymi do
, to (stosując zapis multyplikatywny) mamy następujące równości
Jeżeli działanie zapisywane jest w sposób addytywny i element ma dokładnie jeden element przeciwny, to element ten oznaczamy przez
. Ponadto, jeśli
, to przyjmujemy oznaczenie
(1.1)
Jeśli działanie zapisywane jest w sposób multyplikatywny i element ma dokładnie jeden element odwrotny, to oznaczamy go przez
. Przyjmujemy także oznaczenie
Definicja 1.1 [Grupa]
Mówimy, że zbiór niepusty z działaniem wewnętrznym jest grupą, jeśli działanie to jest łączne, ma element neutralny i każdy element
ma element odwrotny (przeciwny).
Grupę nazywamy przemienną, lub abelową, jeśli jej działanie jest przemienne.
Załóżmy, że jest niepustym podzbiorem grupy
. Mówimy, że
jest podgrupą grupy
, jeśli działanie grupy
zawężone do
ma wartości w
oraz dla każdego elementu
jego element odwrotny
również należy do
.
Łatwo można sprawdzić, że podgrupa z zawężonym działaniem jest grupą.
Sprawdzić, która z wymienionych par jest grupą:
, 2.
, 3.
, 4.
, 5.
,
, 7.
, gdzie
, 8.
,
, 10.
, 11.
, gdzie
.
Para
nie jest grupą, ponieważ do zbioru
nie należy
, zatem w zbiorze tym nie ma elementu neutralnego dla dodawania.
Para
nie jest grupą, ponieważ nie każdy element posiada element odwrotny, np. nie istnieje liczba naturalna, która po pomnożeniu przez
dawałaby
, zatem liczba naturalna
nie posiada elementu odwrotnego względem działania
należącego do zbioru
.
Para
jest grupą. Wynika to ze znanych własności dodawania liczb całkowitych.
Para
nie jest grupą, ponieważ nie każdy element posiada element odwrotny, np. liczba całkowita
nie posiada elementu odwrotnego względem działania
, który należałby do zbioru
.
Para
jest grupą, ponownie wynika to ze znanych własności dodawania liczb wymiernych.
Para
nie jest grupą, liczba
nie posiada elementu odwrotnego względem mnożenia.
Para
jest grupą.
Para
jest grupą.
Para
nie jest grupą, liczba
nie posiada elementu odwrotnego względem mnożenia.
Para
jest grupą.
Para
jest grupą.
Niech będzie dany zbiór dwuelementowy . W zbiorze
definiujemy działanie wewnętrzne
w następujący sposób:
Wykazać, że jest grupą przemienną.
Działanie można zilustrować przy pomocy następującej tabelki:
Analizując ją można zauważyć, że:
działanie
jest przemienne;
element
jest elementem neutralnym działania
;
elementem odwrotnym do elementu
jest on sam;
działanie
jest łączne, dowód polega na analizie wszystkich możliwych przypadków.
Niech ,
oraz
będą dowolnymi elementami zbioru
. Oznaczmy
Analizujemy wartości wyrażeń oraz
dla wszystkich możliwych wyborów trójek uporządkowanych
o wyrazach pochodzących ze zbioru
.
Ponieważ równość zachodzi we wszystkich możliwych przypadkach nasze działanie musi być łączne.
Oznacza to, że para jest grupą.
W zbiorze definiujemy działanie
kładąc dla
:
Sprawdzić, czy para jest grupą.
Zaobserwujmy najpierw, że działanie jest działaniem wewnętrznym w zbiorze
, tzn. dla dowolnych liczb wymiernych
i
, różnych od
, liczba
jest także liczbą wymierną różną od
. Dowiedziemy tego przez kontrapozycję, tzn. zamiast dowodzić dla liczb wymiernych
i
implikację
dowiedziemy, że
Załóżmy zatem, że . Ponieważ
i
są elementami zbioru
, widzimy, że
i dodatkowe założenie, że
oznacza, że musi zachodzić . Równość tę możemy przekształcić do następującej postaci:
Powyższa równość zachodzi wtedy i tylko wtedy, gdy lub
. Wobec powyższego dowiedliśmy, że
co kończy dowód naszej implikacji.
Zauważmy także, że z przemienności zwykłego mnożenia i dodawania liczb wymiernych wynika, że działanie jest przemienne.
Działanie jest też łączne, bo dla dowolnych liczb wymiernych
,
oraz
ze zbioru
zachodzi:
Korzystając z własności dodawania i mnożenia liczb wymiernych ostatnią sumę możemy zapisać tak:
Wyciągając przed nawias z trzech ostatnich składników powyższego wyrażenia otrzymujemy:
co było do okazania.
Poszukując elementu neutralnego dla działania
rozpatrzmy równanie:
gdzie jest pewną ustaloną liczbą wymierną różną od
. Wówczas równość
możemy też zapisać tak:
Z założenia wynika, że
jest jedynym rozwiązaniem tego równania. Wykażemy, że liczba
jest elementem neutralnym działania
. Weźmy dowolną liczbę
. Wówczas
a zatem jest elementem neutralnym.
Sprawdzimy, że każda liczba wymierna różna od posiada element odwrotny względem działania
. Ustalmy dowolnie
. Pytamy, czy można znaleźć liczbę wymierną
taką, że
. Taka liczba
musi być rozwiązaniem równania:
Równanie to ma rozwiązanie postaci , które jest dobrze określoną liczbą wymierną dzięki założeniu, że
. Ponieważ tak zdefiniowane
musi być też różne od
, dowiedliśmy, że dla każdej liczby ze zbioru
możemy znaleźć należący do tego zbioru element odwrotny względem działania
.
Powyższe rozważania dowodzą, że para jest grupą przemienną.
Niech . Dla
kładziemy
Wykazać, że jest działaniem wewnętrznym w zbiorze
i sprawdzić, czy
jest grupą.
Wykażemy, że jest działaniem wewnętrznym w zbiorze
. Niech
. Oznacza to, że
i
. Wówczas:
zatem jest działaniem wewnętrznym. Z własności dodawania i mnożenia w zbiorze liczb rzeczywistych wynika natychmiast, że
jest działaniem przemiennym. Dla dowodu łączności wybierzmy dowolnie pary
,
oraz
należące do
. Wówczas
Analogicznie
Na mocy łączności dodawania liczb rzeczywistych zachodzi oczywiście
co kończy dowód łączności naszego działania.
Wykażemy, że para jest elementem neutralnym działania
. Dla dowolnej pary
mamy bowiem:
Prosty rachunek dowodzi, że dla pary elementem odwrotnym jest para
. Zatem
jest grupą.
Niech i
będą dowolnymi grupami. W iloczynie kartezjańskim
określamy działanie
w następujący sposób
Wykazać, że jest też grupą. Jeżeli założymy, że
i
są grupami przemiennymi, to
jest grupą przemienną.
Dowód Komentarz
W szczególności, jeśli , a rozpatrywanym działaniem w obu grupach jest zwykłe dodawanie liczb rzeczywistych, to grupą jest para
, gdzie
jest "dodawaniem po współrzędnych", tzn.
Niech i
będą dowolnymi grupami. Działanie
jest łączne, bo dla dowolnych par
,
,
korzystając z łączności działań
oraz
możemy napisać:
i analogicznie otrzymujemy:
Na mocy łączności działań oraz
stwierdzamy, że działanie
jest łączne.
Jeżeli jest elementem neutralnym w grupie
, a
jest elementem neutralnym w grupie
, to para
jest elementem neutralnym dla działania
. Jest tak ponieważ dla dowolnego elementu
mamy
i analogicznie
Jeżeli jest dowolnym elementem zbioru
i
jest elementem odwrotnym do
w grupie
, a
jest elementem odwrotnym do
w grupie
, to para
jest elementem odwrotnym do
względem działania
, ponieważ
i tak samo
a jak wiemy z poprzedniego podpunktu jest elementem neutralnym dla działania
.
Jeżeli działania oraz
są przemienne, to przemienne jest działanie
, bo dla dowolnych par
,
otrzymujemy
Niech będzie dowolną grupą i niech
będzie dowolnie ustalonym elementem. Wykazać, że odwzorowanie
jest bijekcją.
Wskazówka
Pamiętajmy, że w grupie każdy element posiada odwrotny.
Rozwiązanie
Aby udowodnić, że jakieś odwzorowanie jest bijekcją wystarczy wykazać, że istnieje odwzorowanie do niego odwrotne. Wykażemy, że dla danego odwzorowanie
, gdzie
oznacza element odwrotny do
względem działania
, jest odwrotne do
.
Wybierzmy dowolne . Wówczas
Ponieważ było dowolne, wnosimy, że
. Analogicznie
zatem . Wykazaliśmy, że
czyli musi być bijekcją.