RODZINA JAPOŃSKA

NARA- MEIJI

W tym dość długim okresie panowała zdecydowana poligamia, czyli system zwany IPPU- TASAI (1 mąż- wiele żon).
Wykształciło się to w społeczeństwie pierwotnym, a w okresie Nara nastąpiła tego kodyfikacja -> Kodeksy Prawne RITSURYOU przejęte z Chin., a także Kodeksy Rodzinne obowiązujące aż do Meiji. Określały one np, minimalny wiek małżonków ( 14-16 lat w przypadku mężczyzn, a 11-14 w przypadku kobiet). Wiek ten był ruchomy, zależnie od pozycji społecznej i posiadanego majątku. Im wyżej znajdowała się kobieta w hierarchii, tym szybciej dojrzewała. Obowiązywał też zakaz zawierania mieszanych małzeństw. Były akceptowane tylko w ramach jednej warstwy społecznej.
Jedynie małżeństwo główne było nienaruszalne z racji tego, iż zawierano je głównie w celach strategicznych. Nawet kodeksy prawne nie mogły być podstawą do ich zerwania. Co do pozostałych małżeństw, to prawo przyznawało mężczyznom 7 POWODÓW DO PORZUCENIA ŻONY -> tzw. SHICHIKYO:

1. BEZPŁODNOŚĆ
2. ROZWIĄZŁOŚĆ
3. BRAK DOBRYCH KONTAKTÓW Z TEŚCIAMI - było to prawo bezsensownie przeniesione z Chin na grunt japoński, gdzie np. w Heian, mąż i żona mieszkali osobno.
4. GADATLIWOŚĆ
5.POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
6.ZAZDROŚĆ- od początków kultury jap., zazdrość kobieca była traktowana jako coś demonicznego. mono noke- duch zazdrości działający niezależnie od woli nawiedzonej. Ma 2 postaci: ikiryou czyli duch osoby żyjącej oraz shiryou duch osoby martwej.
7. CHOROBA

Z jednej strony małżeństwa główne stanowiły kontrakt i inwestycję, za to małżeństwa poboczne było dla mężczyzn dużym polem manewru. Mogli wybierać, jaką tylko chcieli małżonkę (o podobnej pozycji społecznej). Przyszli małżonkowie poznawali się poprzez listy, gdyż nie widzieli się osobiście. Tradycja stanowiła, iż mężczyzna miał odwiedzać kobietę przez pierwsze trzy noce, jeśli chciał zawrzeć małżeństwo. Jeśli nie dotrwał do trzeciej i zrywał 'zaręczyny' był to wielki wstyd dla kobiety. Działo się to wszystko skrycie, a rodzina udawała, że nic nie widzi. Szczęśliwej, trzeciej nocy następowało TOKORO ARAWASHI - ujawnienie małżonków. Spożywali wtedy tzw. ciasteczka trzeciej nocy.
OBECNIE

Także obecnie, rodzice mają dość duży wpływ na wybór, a młodzi liczą się z ich zdaniem. Głównym tego powodem są koszta, które urastają nawet do 8 milionów jenów, a te japońskie wesela (na 200-300 osób) sponsorują właśnie rodzice.
Średni wiek małżonków to teraz 27-8 lat u kobiet i 29-30 u mężczyzn.
Jeśli chodzi o rozwody, to jeszcze przed wojną było ich stosunkowo mało. Ślub traktowano jako kontrakt.
Dopiero ostatnio kobiety mogły zacząć się ubiegać nie tylko o rozwód, ale i o prawa rodzicielskie (do niedawna tylko ojciec miał prawa rodzicielskie, a kontakt z matka całkowicie zrywano).
Obecnie, żona ma prawo zaskarżyć męża o zdradę i uzyskać odszkodowanie.
Do rozwodów dochodzi zazwyczaj, gdy nie ma dzieci, lub gdy są już odchowane.

 

DZISIEJSZA RODZINA

Składa się zazwyczaj z 4 osób: dwójki rodziców i dwójki dzieci. Ojciec to przeważnie SARARIMAN- pracownik firmy utrzymujący dom. Pieniądze przekazuje żonie. Matka to SENGYOUSHUFU - gospodyni domowa, która wydziela mężowi kieszonkowe.
Mężczyzny praktycznie w domu nie ma, gdyż praca zajmuje mu nie tylko godziny dzienne, ale także i nocne. Na żonę spadają obowiązki opiekowania się dziećmi i domem.
Oczywiście społeczeństwo japońskie, jak każde inne, ewoluuje, tak więc i sytuacja rodzinna się zmienia. Coraz więcej kobiet opiera się presji tradycyji i wybiera karierę, lub tez próbuje jakoś połączyć oba te obowiązki.