Łowiectwo
WYKŁAD 1 ( 5.IV.2013 ); WYKŁAD 2 ( 12.IV.2013 )
W lesie występują zwierzęta i zwierzyna ( nie mówić zwierzyna łowna!!!)
Myślistwo a łowiectwo
- myślistwo jest częścią łowiectwa
MYŚLIWSTWO – całokształt zagadnień obejmujących z wykonania polowania, obejmujących szereg umiejętności i wiedze ( podchodzenie, tropienie, odstrzał, preparowanie trofeów, znajomość broni, psów myśliwskich, etyka i kultura)
ŁOWICTWO – ochrona zwierząt łownych i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki rolnej leśnej i rybackiej ( Ustawa Prawo łowieckie z 1995 r.)
Aldo Leopold – Game management
WILDLIFE MANAGEMENT - Art of making the land produce wildlife (zarządzanie bezpośrednie i pośrednie)
Cele łowiectwa:
Pierwotnym celem było zdobywanie mięsa, futer i skór
Obecnie:
Zachowanie rodzimych gatunków zwierząt
Utrzymanie i zagospodarowanie biotopów zwierząt
Zachowanie właściwej jakości osobniczej oraz dobrej zdrowotności osobników
Ograniczenie konfliktów zwierzyny z działalnością człowieka
Wykorzystanie ził przyrody poprzez użytkowanie populacji zwierząt
Wzbogacanie możliwości konsumpcji poprzez dostarczenie dziczyzny
Zaspokojenie myśliwych potrzeb kontaktu z przyrodą
Ustawa „Prawo łowieckie” z 13 października 1995 r. (dz. U. nr 147 z poniższymi zmianami)
Zwierzyna w stanie dzikim jest własnością Skarbu Państwa
Własnością dzierżawcy lub zarządcy obwodu jest zwierzyna pozyskana zgodnie z prawem (w innym przypadku również Skarbu Państwa)
Zwierzynę pozyskaną nielegalnie zagospodarowuje wojewoda (tereny polne i poza obwodami łowieckimi) lub nadleśniczy (tereny leśne)
Gospodarka łowiecka prowadzona jest w obwodach łowieckich (dzierżawionych kołom łowieckim lub obwodom wyłączonych OHZ)
Naczelnym organem administracji rządowej – Minister Środowiska, w terenie – samorząd województwa
Gospodarka łowiecka prowadzona w oparciu o roczne plany łowieckie (obwody łowieckie) i wieloletnie łowieckie plany hodowlane (rejony hodowlane)
Czynsz dzierżawny (zależny od kategorii obwodu) wpłacany jest do właściwych urzędów gmin lub nadleśnictw
Niewykonanie planu pozyskanie – udział w kosztach ochrony lasu przed zwierzyna (max 10% przychodów za tusze zwierzyny płowej)
Niezależnie od wykonania planu obowiązek szacowania i rekompensaty szkód wyrządzonych przez dziki i jeleniowate w uprawach i płodach rolnych
Właściciel uprawy zobowiązany do współdziałanie z myśliwymi w zabezpieczeniu upraw (ogrodzenia, ambony, odstraszanie); odmowa – utrata odszkodowań
Podobnie w przypadku uprawy z naruszeniem zasad agrotechnicznych
Za szkody wyrządzone przez zwierzęta chronione odpowiada Skarb Państwa
Za zwalczanie kłusownictwa odpowiada Państwowa Straż Łowiecka i strażnicy zatrudniani i powoływani przez dzierżawców i zarządców obwodów łowieckich
PSŁ jest formacja umundurowaną i uzbrojoną, podlegającą wojewodzie (niewielka liczebność 1-7 osób)
Uprawnienia dużo większe niż strażników w kołach
Kłusowanie a nielegalne pozyskanie ! ! !
Lista zwierząt łownych i terminy polowań:
Ustala MŚ w porozumieniu z MR, po zasięgnięciu opinii PROP i PZŁ
Marszałek województwa może skłócić okres polowań (opinia PZŁ)
Dyrektor RDLP (opinia PZŁ) może nakazać odłów lub odstrzał redukcyjny (zagrożenie trwałości lasów)
W przypadku niezrealizowania rocznych planów łowiecki w obwodzie, nadleśniczy może zarządzić ostrzał zastępczy
Odstrzał redukcyjny i zastępczy może być wykonywany przez myśliwych
Polski Związek Łowiecki
Zrzesza wszystkie osoby fizyczne i prawne (koła łowieckie) prowadzące gospodarkę łowiecką w Polsce
Łącznie około 2,5 tys. Kół łowieckich i 100 tys. Myśliwych
Struktura organizacyjna PZŁ
Zadania PZŁ (ustawa i statut)
Prowadzenie gospodarki łowieckiej
Ustalenie kierunków i zasad rozwoju łowiectwa (w tym selekcji populacyjnej i osobniczej)
Odbudowa stanu zwierzyny drobnej
Poprawa struktury wiekowej populacji zwierzyny grubej
Szkolenie kandydatów na myśliwych
Wspieranie i prowadzenie badań naukowych (Stacja Badawcza PZŁ w Czempiniu)
Wspieranie działalności wydawniczej (wydawnictwo „Łowiec Polski”)
Czuwanie nad przestrzeganiem prawa, tradycji i etyki łowieckiej
Obwody łowieckie
Łowiectwo w Polsce prowadzone w oparciu o obwody łowieckie
Jednostka gospodarcza, administracyjnie wydzielona, stanowiąca zwarty obszar gruntów o pow. Co najmniej 3 000 ha, na którym istnieją warunki do prowadzenia gospodarki łowieckiej
Obwody leśne (co najmniej 40% powierzchni grunty leśne) i polne
Łowiska
Łowisko – część obwodu łowieckiego w formie pewnej, wyodrębnionej jednostki przyrodniczej o podobnych warunkach środowiskowych
Łowiska: leśne, polne, wodne, górskie itp.
Jedno łowisko może być podzielone na kilka obwodów; jeden obwód może zawierać kilka łowisk
Ostoja zwierzyny – część łowiska, w którym zwierzyna zaspokaja wszystkie potrzeby życiowe; najchętniej i najczęściej bytuje w danym okresie życia lub porze roku, rodzi młode, itp.
Ośrodki Hodowli Zwierzyny (OHZ)
Mogą być prowadzone przez LP, PZŁ, instytucje naukowo-dydaktyczne i inne (np. ANR)
Obecnie jest ich ok. 350, ok. 80% LP
OHZ – zadania
Zobowiązanie nie tylko do prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej i działań na rzecz ochrony przyrody, ale także:
Prowadzenie wzorcowego zagospodarowania łowisk i wrażania nowych osiągnięć z zakresu łowiectwa,
Prowadzenie badań naukowych
Odtwarzanie populacji zanikających gatunków zwierząt dziko żyjących
Hodowlą rodzimych gatunków zwierzyny w celu zasiedlania łowisk
Hodowlę zwierzą szczególnie pożytecznych w biocenozach leśnych
Prowadzenie szkoleń w zakresie łowiectwa
Rojony hodowlane
Jednostki wielkoobszarowego planowania łowieckiego. Tworzone są przez grupę sąsiadujących za sobą obwodów łowieckich o zbliżonych warunkach przyrodniczych
Tworzone w oparciu o warunki przyrodnicze (krajobraz), a nie administracyjne, jednak bez dzielenia obwodów łowieckich
Gospodarka zwierzyną grubą w RH
Jednolita metoda inwentaryzacji przyjęta dla rejonu (w efekcie stan liczebny oraz struktura płci i wieku)
Przyjęcie realnych dla rejonu wskaźników przyrostu zrealizowanego
Planowanie pozyskania dla całego rejonu z uwzględnieniem okresowych przemieszczeń (np. migracji w górach)
Opracowania wieloletniego planu zagospodarowania łowisk
KUROPATWA Perdix perdix
Rząd: Galliformes – grzebiące
Rodzina: Phasianidae – Kurowate (Bażantowate)
Ang.: Grey partridge
Środowisko życia
Tereny otwarte, porośnięte trawami lub ziołami
Ważny udział kęp wyższej roślinności (traw, krzewów, pasy zarośli, remizy śródpolne)
Gatunek przystosował się do krajobrazu rolniczego
Dieta
Dominują składniki roślinne
Najważniejsze: zielone liście traw, zboża i koniczyny oraz nasion zbóż i roślin zielonych
Owady stanowią 5-10% pokarmu dorosłych ptaków
W pierwszych 2 tyg. Życia piskląt owady stanowią co najmniej połowę diety
Dostępność i obfitość owadów determinuje przeżywalność i wzrost piskląt
Biologia i ekologia
Tryb życia stadny – bytują w grupach (5-15 osobników) od lipca do stycznia – lutego
Zasadniczo brak terytorializmu (oprócz ruchomego wokół grupy)
Terytorializm w okresie godowym
Aktywność dzienna ze szczytami o świecie i przed zachodem słońca
Nocują w grupach, często wybierają zaorane pola – bruzdy osłona przed wiatrem, brak roślinności – mniejsze ryzyko drapieżnictwa
Sprawnie biegają
W razie niebezpieczeństwa przywarowują i podrywają się z głośnym furkotem
Latają nisko i na krótkich odległościach
Gniazdo w wygrzebanym przez samicę małym zagłębieniu
Pod osłoną gęstej roślinności
10-20 jaj
Opieka nad młodymi przez obydwoje rodziców
Młode potrafią latać już po 15 dniach
Śmiertelność
Zagrożenie za wszystkich etapach życia
Straty w zniesieniach wywoływane przez drapieżniki i prace polowe do 25%
Pisklęta wrażliwe na niską temperaturę i opady deszczu (do połowy lipca przeżywa od kilkunastu do 60% wyklutych ptaków)
Sumaryczna śmiertelność w ciągu pierwszego roku życia wynosi do 80%
Najistotniejszym czynnikiem śmiertelności dorosłych ptaków jest surowa zima( 80-90%)
Spadek liczebności
Intensyfikacja rolnictwa po II wojnie światowej
EEC i wspólna polityka rolna przyspieszyła intensyfikację
Zdecydowanie negatywny wpływ na zwierzynę polną
Szczególnie ucierpiały ptaki, których kuropatwa jest symbolem
Szacuje się, że w ciągu 50 lat europejska populacja spadła o 80%
Przyczyny spadku liczebności
Mechanizacja = rolnictwo wielkoobszarowe
Zanik siedlisk z roślinnością całoroczną (miedze, remizy śródpolne)
W konsekwencji mniej owadów dla piskląt oraz wyższe ryzyko drapieżnictwa
Wykorzystanie pestycydów i herbicydów
Brak kuropatw = polowanie na inne gatunki ptaków = odstrzeliwane są też kuropatwy
Wzrost liczebności drapieżników
Przeciwdziałanie
Kontrola liczebności drapieżników
Wprowadzenie enklaw z naturalną roślinnością
Wprowadzenie na części obszaru upraw kukurydzy i jarmuży
pauzowanie
Unikanie struktur liniowych w środowisku
Ograniczenie zastosowania środków chemicznych
Wstrzymanie odstrzału
ZAJĄC