Laboratorium z biochemii

„Wyznaczanie optymalnego stężenia chlorku 2,3,5- trojfenylotetrazolowego podczas oznaczania aktywności dehydrogenaz za pomocą testu TTC”

Data ćwiczenia: 24.11.2015

Skład sekcji:

Marta CZEKAJ

Agata CZEMERAJDA

Weronika SERAFIMOWICZ

Natalia POTRZEBOWSKA

I WYKONANIE DOŚWIADCZENIA

Otrzymano 16 probówek wirówkowych, oznaczono jest numerami 1-8. Do każdego zestawu reagentów przeznaczone były po dwie probówki.

Następnie wprowadzono do nich następujące objętości [ml] reagentów w kolejności:

1. H₂O

2. TTC (z lodówki)

3. Na₂SO₃

4. osad czynny

Reagent	Probówka
Nr probówki	1
R-r Na2SO3	1
H2O	0,9
Roztwór TTC	0,1
Osad czynny	7

• Po wprowadzeniu reagentów zawartość probówek wymieszano i pozostawiono w ciemnym miejscu na 28 minut do inkubacji. Czas mierzono od momentu połączenia roztworu TTC z osadem. Zaobserwowano zmianę zabarwienia na kolor brunatny.

• Po upływie ustalonego czasu probówki szybko odwirowano – czas wirowania to ok. 2 minuty.

• Odrzucono ciecz nadosadową (supernatant)

• Do każdej z probówek dodano po 7ml alkoholu metylowego w takiej samej kolejności jak przy wprowadzaniu TTC.

• Próbki energicznie wytrząsano i ponownie odwirowano.

• Następnie oznaczano ekstynkcję supernatantu przy długości fali 485 nm.

II WYNIKI

Zmierzone wartości ekstynkcji:

Nr probówki	1	2	3	4	5	6	7	8
A(1)	0,365	0,380	0,383	0,312	0,333	0,282	0,260	0,250
A(2)	0,347	0,341	0,335	0,337	0,315	0,304	0,272	0,252
Średnia ekstynkcja	0,356	0,361	0,359	0,324	0,324	0,293	0,266	0,251

Gdzie:

A(1) – ekstynkcja dla pierwszego roztworu o danym składzie reagentów

A(2) - ekstynkcja dla roztworu z drugiej probówki o analogicznym składzie reagentów

Nr probówki	1	2	3	4	5	6	7	8
Średnia ekstynkcja	0,356	0,361	0,359	0,324	0,324	0,293	0,266	0,251
Stężenie %	0,02	0,04	0,07	0,09	0,11	0,16	0,18	0,22

III WNIOSKI

Na podstawie uzyskanych wyników nie da się jednoznacznie wyznaczyć optymalnego stężenia TTC, ponieważ nie da się dokładnie określić optimum stężenia stężenia chlorku 2,3,5- trojfenylotetrazolowego dla naszych próbek. Możemy jedynie przypuszczać, iż jest to niskie stężenie ok. 0,02-0,07%.

W celu uzyskania bardziej prawdopodobnych wyników, powinno się wykonać doświadczenie uwzględniając mniejsze objętości TTC niż 0,1ml. Większy zakres stężenia TTC w doświadczeniu pomógłby odrzucić lub potwierdzić nasza hipotezę o optymalnym stężeniu TTC w próbce.

Ponadto korzystne byłoby wydłużenie czasu inkubacji.