Elektroterapia (inaczej elektrolecznictwo) - dziedzina fizykoterapii (lecznictwa fizykalnego) zajmująca się leczeniem objawowym schorzeń m.in. układu ruchu i neurologicznych za pomocą różnego rodzaju prądów leczniczych, w którym wykorzystuje się do leczenia prąd stały, modulowane prądy średniej częstotliwości oraz prądy impulsowe małej i średniej częstotliwości.

Celem elektroterapii jest złagodzenie bólu i poprawienie ukrwienia stymulowanej tkanki. Przyspiesza wchłanianie obrzęków i wysięków śródstawowych. Jest przygotowaniem do dalszej rehabilitacji, ponieważ pobudza mięśnie i przerywa mechanizm "błędnego koła bólu".

Zabiegi wchodzące w skład elektroterapii

• Galwanizacja - zabieg elektroleczniczy polegający na przepływie przez część organizmu prądu stałego, wykorzystywany przeciwbólowo oraz przeciwzapalnie w leczeniu nerwobóli, chorób zwyrodnieniowych stawów kręgosłupa, porażeń wiotkich oraz zaburzeń krążenia obwodowego. Odmianą galwanizacji są kąpiele elektryczno-wodne polegające na zanurzeniu w wannach podłączonych do źródła prądu stałego dwóch lub czterech kończyn (kąpiel dwu- lub czterokomorowa).

• Jontoforeza - zabieg elektroleczniczy polegający na wprowadzeniu do tkanek siłami pola elektrycznego jonów działających leczniczo. Działanie lecznicze jontoforezy to między innymi rozmiękczanie blizn, przeciwzapalne, odczulające, uszczuplające naczynia, pobudzające naczynia krwionośne, znieczulające, rozszerzające i zwężające naczynia, bakteriostatyczne.

• Prądy diadynamiczne DD - (zwane inaczej prądami Bernarda) wykazują one silnie wyrażone działanie przeciwbólowe i przekrwienne.

• Prądy interferencyjne - (prądy Nemeca) to prądy średniej częstotliwości modulowane w amplitudzie z małą częstotliwością. Prądy interferencyjne, których częstotliwość zmienia się rytmicznie działają na skurcze mięśni szkieletowych, pobudzają mięśnie do skurczu (usprawnia krążenie obwodowe), wywołują efekt przeciwbólowy, usprawniają procesy odżywcze tkanek i metabolizm (przemiany materii).

• Elektrostymulacja mięśni - wykorzystywany jest tu prąd stały impulsowy (płynący z przerwami). Elektrody umieszcza się na skórze, w odpowiednich miejscach, zwanych punktami elektromotorycznymi. Celem zabiegu jest pobudzenie mięśni do skurczu (mięśnie kurczą się i odpoczywają w rytm płynącego z przerwami prądu). Wykonuje się elektrostymulację mięśni porażonych (z uszkodzonymi nerwami doprowadzającymi impulsy) jako substytut naturalnych pobudzeń oraz zdrowych w celu wzmocnienia ich lub poprawy krążenia obwodowego.

• Przezskórna stymulacja nerwów - elektrostymulacja przeciwbólowa.

Fototerapia czyli światłolecznictwo to nazwa określająca różne działania mające u podstawy leczenie światłem.

W zależności od długości fali rozróżniamy promieniowanie widzialne, promieniowanie podczerwone (ang. infra-red: IR) i promieniowanie nadfioletowe (ang. ultra-violet UV). W obrębie nadfioletu rozróżniamy promieniowanie:

• UVA długość fali 320-400 nm

• UVB długość fali 290-320 nm

• UVC długość fali 100-290 nm.

W fototerapii wykorzystuje się naturalne źródła światła (helioterapia) oraz źródła sztuczne (aktynoterapia), wśród których źródłem światła podczerwonego są lampy sollux, natomiast ultrafioletu - lampy kwarcowe.

Leczenie światłem widzialnym

• leczenie zaburzeń psychicznych związanych z depresją zimową; stosuje się lampy o natężeniu oświetlenia powyżej 2500 luksów (czyli około 5-10 razy większe niż emituje zwykła żarówka)

• fototerapia noworodka

Leczenie światłem podczerwonym

Leczenie podczerwienią ma głównie zastosowanie w fizykoterapii, gdzie wykorzystuje się światło o długości od 720 do 15000 nm i wykorzystuje się podstawową cechę podczerwieni czyli działanie rozgrzewające. Do emisji stosuje się najczęściej^{[potrzebne źródło]} lampę sollux, której promieniowanie penetruje na małą głębokość tkanek, powodując ich rozgrzanie, rozszerzenie naczyń krwionośnych i co za tym idzie wzmożenie ukrwienia i przemiany materii, zmniejszenie napięcia mięśni.

---