Wydział Budowy Maszyn i Informatyki Data wykonania ćwiczenia: 15.04.2015

Rok akademicki: 2014/2015

Studia: stacjonarne/inżynier/dzienne

Semestr: 4

Kierunek: Mechanika i Budowa Maszyn

LABORATORIUM OBRÓBKI PLASTYCZNEJ

Próba skręcania i przeginania.

1. Wstęp Teoretyczny:
Przebieg próby przeginania:

-Próbkę mocujemy w szczękach

- Przy pomocy dźwigni mocujemy wymienny prowadnik
- Zginamy próbkę przy pomocy dźwigni w prawo i w lewo od pionu na 90+3°.
Rozstaw "a" wybieramy z tabel w zależności od grubości taśmy lub średnicy drutu.

- Ustawiamy prowadnik tak, aby ryska na dźwigni zgadzała się z górną krawędzią prowadnika.

Mechanizmem posługujemy się wtedy, gdy jest konieczne wstępne naprężenie próbki. Przy badaniu cienkich materiałów próbek, do ich mocowania stosujemy gwint dopełniający. Siła docisku jest przenoszona przez czop zgodnie z osią symetrii lewej szczęki.

- Umocowaną próbkę zginamy przy pomocy dźwigni w lewo i prawo do 90° + 3° z szybkością 60 przegięć na minutę. Liczbę przegięć mierzy licznik.
Przy badaniu próbek nie potrzebujących wstępnego naprężenia, mechanizm można wykręcić z dźwigni. W zależności do rodzaju próbki (taśma, drut) w rowek dźwigni wkładamy odpowiedni prowadnik z otworem lub tulejką.

- Przy pomocy ustalacza dopasowujemy odpowiednie szczęki imadełka. Wymiary prowadników, tulejek, szczęk i odległość od górnej powierzchni szczęk do dolnej krawędzi prowadnika dobieramy z tabeli. Górna krawędź prowadnika powinna być równa z kreską na dźwigni. Następnie próbkę mocujemy w szczękach, dokręcając rękojeść. Jeżeli badamy próbki cienkie, które źle się mocuje w szczękach, to dodatkowo zaciskamy je używając gwintu. Po zamocowaniu próbki dźwignię odchylamy w lewo i w prawo od pionu do oporu, do momentu, w którym próbka pęknie, lub gdy uzyskamy żądaną ilość zgięć. Wskazuje nam to licznik. Po zbadaniu licznik kasujemy. Podczas przeprowadzania próby należy obserwować powierzchnię próbki w miejscu zgięcia. Jako jedno przegięcie traktuje się zgięcie o kąt 90° i ponowne odgięcie do pionowego położenia wyjściowego. Przegięcia poprzedzającego pęknięcie próbki nie uwzględnia się.

2. Cel Ćwiczenia:

Celem próby jest określenie podatności drutów na odkształcenia plastyczne przy

jednokierunkowym skręcaniu, wykrycie niejednorodności, wad materiału oraz błędów obróbki plastycznej lub termicznej.

3. Przebieg ćwiczenia:
- Zidentyfikowanie materiału z którego wykonane są próbki pomiarowe.
- Dobór odpowiednich wałeczków oraz prawidłowe skalibrowanie przeginarki.
- Wykonanie próby i zapisanie wyników w tabeli.
- Pomiar średnicy drutu oraz określenie materiału z którego go wykonano.
- Wykonanie próby skręcania.
- Zapis wyników w tabeli pomiarowej.

4. Próba przeginania blach - rodzaje próbek:
- Próbka nr 1 – blacha stalowa powlekana – 0,48 mm
- Próbka nr 2 – stal nierdzewna – 0,50 mm
- Próbka nr 3 – stal – 0,60 mm
- Próbka nr 4 – miedź – 0,52 mm
- Próbka nr 5 – mosiądz – 0,53 mm
- Próbka nr 6 – aluminium – 0,52 mm

5. Tabela pomiarowa:

L.p	Próbka 1	Próbka 2	Próbka 3	Próbka 4	Próbka 5	Próbka 6
1	76 x	58 x	52 x	85 x	134 x	39 x

Ilość koniecznych przeginań do uzyskania przegięcia

6. Próba przeginania drutów – rodzaje próbek:

- Drut nr 1 – miedziany - 2 mm
- Drut nr 2 – mosiądz – 2,5 mm
- Drut nr 3 – stalowy – 2 mm
- Drut nr 4 – aluminium – 1,6 mm

7. Tabela pomiarowa:

L.p	Próbka 1	Próbka 2	Próbka 3	Próbka 4
1	14 x	3 x	11 x	18 x

8. Próba skręcania drutów:

L.p	Próbka 1	Próbka 2	Próbka 3	Próbka 4
1	14 x	3 x	11 x	18 x
Q	8 kg	7,4 kg	12,35 kg	3,6 kg
Il. Obrotów	23	18	26	5

9. Wnioski:

Podczas ćwiczenia przedstawiono próbę skręcania i przeginania oraz procedury związane z ich wykonaniem. Po ich wykonaniu można stwierdzić, że wytrzymałość na przeginanie nie zależy tylko od grubości próbki ale głownie od materiału z którego ją wykonano, najbardziej wytrzymała okazała się próbka mosiężna która wytrzymała 134 przegięcia, najsłabsza była próbka wykonana z blachy aluminiowej z wynikiem 39 przegięć. Do próby przeginania wykorzystuje się także próbki w formie drutu co również zostało przeprowadzone na zajęciach. W tym przypadku najlepszy wynik uzyskał drut aluminiowy z wynikiem 18 przegięć, najsłabszy był drut mosiężny. Różnica ta wynika z innej budowy próbek, naprężenia rozkładają się inaczej. Wykonana została także próba skręcania na drutach, najlepszy wynik zanotował drut stalowy, najgorszy ameliniowy.