UMOWA SPRZEDAŻY

1. UMOWA SPRZEDAŻY – umowa wzajemna

   1. przez którą sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać rzecz

   2. a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę

2. CECHY

   1. umowa zobowiązująca ale w pewnym zakresie o podwójnym skutku: zobowiązująco – rozporządzającym

   2. umowa kauzalna - obligandi vel acquirendi causa

   3. umowa dwustronnie zobowiązująca

   4. umowa odpłatna

   5. umowa wzajemna

3. STRONY:

   1. sprzedawca

   2. kupujący

4. REŻIMY SPRZEDAŻY

   1. konsumencka – ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej z 27 lipca 2002

   2. kodeksowa – reguluje obrót pozakonsumencki (konsumencki w zakresie nieuregulowanym w ustawie)

   3. międzynarodowa –konwencja wiedeńska o międzynarodowej sprzedaży towarów z 1980 r. (ratyfikowana przez RP w 1996 r.)

5. PRZEDMIOT

   1. rzecz

      1. ruchoma lub nieruchomość

      2. już istniejąca lub przyszła - umowa sprzedaży jest zawarta pod warunkiem zawieszającym, że rzecz powstanie, np. sprzedaż pożytków

         1. czym innym jest sprzedaż nadziei np. los na loterii

            1. jest to umowa bezwarunkowa ale losowa

            2. jeśli ryzyko obciąża kupującego to jest to sprzedaż nadziei

            3. jeżeli ryzyko jest podzielone lub nie obciąża kupującego to jest sprzedaż rzeczy przyszłej

      3. własna lub cudza

         1. jeżeli jest to umowa obligacyjna to skutki prawne w postaci powstania zobowiązania do przeniesienia własności i wydania rzeczy mogą powstać po stronie sprzedawcy, który nie jest właścicielem – zakłada on, że zanim nadejdzie termin spełnienia świadczenia uzyska własność

         2. aby wykonać zobowiązanie sprzedawca musi być właścicielem rzeczy

   2. zespół rzeczy, np. kolekcja znaczków, zbiór książek

      1. zawieranych jest tyle umów ile rzeczy wchodzi w skład tego zespołu – to że strony zawierają 1 umowę jest zabiegiem technicznym ułatwiającym obrót

   3. energia – opanowane przez człowieka siły przyrody (np. elektryczność, para, gaz)

      1. przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio

      2. jest to sprzedaż prawa do korzystania z określonej ilości energii

   4. prawa

      1. przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio

      2. prawa majątkowe mogą być sprzedawane tylko gdy są zbywalne

   5. zespół praw, np.

      1. przedsiębiorstwo

      2. gospodarstwo rolne

      3. zbycie spadku

   6. ale nie res extra comercium – rzeczy, które nie mogą być przedmiotem obrotu (np. zwłoki ludzkie)

6. ZAWARCIE UMOWY

   1. umową konsensualna – dochodzi do skutku solo consensu - przez zgodne oświadczenie woli stron

   2. forma

      1. zasada: dowolna

      2. wyjątki:

         1. jeżeli przedmiotem sprzedaży jest przedsiębiorstwo – wymagana jest forma pisemna z podpisami stron poświadczonymi notarialnie ad solemnitatem

         2. jeżeli przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość, prawo użytkowania wieczystego lub spadek - wymagana jest forma aktu notarialnego ad solemnitatem

7. OBOWIĄZKI SPRZEDAWCY

   1. sprzedawca jest zobowiązany przenieść na kupującego własność rzeczy

      1. art. 155 KC

         1. umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości przenosi własność na nabywcę, chyba że

            1. przepis szczególny stanowi inaczej

            2. strony inaczej postanowiły

         2. jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone co do gatunku lub rzeczy przyszłe, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy – musi nastąpić konkretyzacja rzeczy

      2. art. 510 KC

         1. Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że

            1. przepis szczególny stanowi inaczej

            2. albo strony inaczej postanowiły

      3. art. 1054 KC

         1. Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do zbycia spadku przenosi spadek na nabywcę, chyba że

            1. strony inaczej postanowiły

   2. sprzedawca jest zobowiązany wydać rzecz w odpowiednim miejscu i czasie

      1. miejsce - art. 454 – ius dispositivum

         1. Jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania…

         2. dług odbiorczy świadczenie powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie dłużnika z chwili powstania zobowiązania

            1. sprzedawca powinien przygotować rzecz i czekać aż kupujący rzecz odbierze

         3. dług oddawczy - strony mogą w umowie postanowić, że świadczenie powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela z chwili spełnienia świadczenia

         4. sytuacja pośrednia – sprzedaż wysyłkowa

            1. miejscem wydania rzeczy jest siedziba sprzedawcy ale rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia

      2. chwila wydania rzeczy

         1. jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania

         2. z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą

         3. przed wydaniem rzeczy niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy spoczywa na sprzedawcy a po wydaniu na kupującym

         4. sprzedaż wysyłkowa

            1. jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia

               • poczytuje się w razie wątpliwości

               • że sprzedawca wydał rzecz w chwili w której

               • w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia

               • sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju (zawodowcy)

            2. kupujący zobowiązany jest zapłacić cenę dopiero po nadejściu rzeczy na miejsce przeznaczenia i po umożliwieniu mu zbadania rzeczy

            3. cały przewóz jest na ryzyko kupującego

            4. koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący

            5. jest to przepis dyspozytywny – strony mogą postanowić inaczej!!

      3. jeśli z umowy nie wynika inaczej sprzedawca ponosi koszty wydania rzeczy w szczególności

         1. koszty zmierzenia lub zważenia

         2. koszty opakowania

         3. koszty ubezpieczenia za czas przewozu

         4. koszty przesłania rzeczy

            1. ale przy sprzedaży wysyłkowej koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący

   3. inne obowiązki sprzedawcy

      1. udzielenie kupującemu potrzebnych wyjaśnień o stosunkach prawnych i faktycznych dotyczących rzeczy sprzedanej

      2. wydanie posiadanych przez sprzedawcę dokumentów, które dotyczą rzeczy sprzedanej

         1. jeżeli treść takiego dokumentu dotyczy także innych rzeczy, sprzedawca obowiązany jest wydać uwierzytelniony wyciąg z dokumentu

      3. załączenie instrukcji dotyczącej sposobu korzystania z rzeczy sprzedanej - jeżeli jest to potrzebne do należytego korzystania z rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem

8. OBOWIĄZKI KUPUJĄCEGO

   1. kupujący jest zobowiązany do zapłaty ceny

      1. cena – określona suma jednostek pieniężnych

         1. strony mogą określić cenę przez wskazanie konkretnej sumy lub wskazanie podstaw do jej ustalenia

         2. jeśli strony w umowie nie wskazały ceny

            1. cena rynkowa - jeżeli z okoliczności wynika, że strony miały na względzie cenę przyjętą w stosunkach danego rodzaju, poczytuje się w razie wątpliwości, że chodziło o cenę w miejscu i czasie, w którym rzecz ma być kupującemu wydana

               • w przypadku zwłoki chodzi o powinne wykonanie a nie rzeczywiste

            2. pr. francuskie – jeśli strony w umowie nie wskazały ceny to umowa sprzedaży jest nieważna zbyt radykalne bo czasem w chwili zawarcia umowy wartość rzeczy jest nieznana, np. przedmiotem sprzedaży ma być obraz, ale jeszcze nie wiadomo czy jest autentyczny

         3. czasem państwo z góry określa cenę – cena regulowana

            1. ustawa o cenach z 5 lipca 2001 r. – na pewne rodzaje towarów mogą być ustanowione ceny regulowane (np. nośniki energii)

            2. jeśli strony naruszyły przepisy o cenach, to postanowienie niezgodne z ustawą zostaje zastąpione przez odpowiednie postanowienie ustawy, nie ma nieważności umowy !!

            3. cena sztywna – strony nie mogą się odchylić od tej ceny ani w dół ani w górę

               • dużo ich było w PRL, dziś już praktycznie nie występują

               • jeżeli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzedaży obowiązuje zarządzenie ustanawiające cenę sztywną na rzeczy danego gatunku lub rodzaju to wiąże ona strony nawet jeśli strony w umowie wskazały inną cenę

                 1. sprzedawca, który otrzymał cenę wyższą, obowiązany jest zwrócić kupującemu pobraną różnicę

            4. cena maksymalna

               • dziś większość cen regulowanych to ceny maksymalne

               • jeżeli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzedaży obowiązuje zarządzenie, wg którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku nie może być zapłacona cena wyższa od ceny określonej(cena maksymalna)

                 1. kupujący nie jest obowiązany do zapłaty ceny wyższej

                 2. sprzedawca, który otrzymał cenę wyższą, obowiązany jest zwrócić kupującemu pobraną różnicę

            5. cena minimalna

               • jeżeli w miejscu i czasie zawarcia umowy sprzedaży obowiązuje zarządzenie, wg którego za rzeczy danego rodzaju lub gatunku nie może być zapłacona cena niższa od ceny określonej (cena minimalna)

                 1. sprzedawcy, który otrzymał cenę niższą, przysługuje roszczenie o dopłatę różnicy

            6. cena wynikowa – właściwy organ państwowy określa sposób w jaki sprzedawca ma obliczać cenę za rzeczy danego rodzaju lub gatunku

               • stosuje się, zależnie od właściwości takiej ceny przepisy o cenie sztywnej lub przepisy o cenie maksymalnej

               • w razie sporu co do prawidłowości obliczenia ceny wynikowej cenę tę ustali sąd

            7. wynikające z przepisów o cenie sztywnej, maksymalnej, minimalnej lub wynikowej roszczenie sprzedawcy o dopłatę różnicy ceny, jak również roszczenie kupującego o zwrot różnicy ceny przedawnia się z upływem 1 roku od dnia zapłaty

      2. miejsce zapłaty ceny

         1. art. 454 KC – ius dispositivum

            1. wyjątek: świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela z chwili spełnienia świadczenia;

               • jeżeli wierzyciel zmienił miejsce zamieszkania lub siedzibę po powstaniu zobowiązania, ponosi spowodowaną przez tę zmianę nadwyżkę kosztów przesłania

      3. kiedy cena ma być zapłacona?

         1. strony mogą to określić w umowie

         2. umowa sprzedaży to umowa wzajemna

            1. świadczenia wzajemne powinny być spełnione jednocześnie, chyba że co innego wynika

               1. z umowy

               2. z ustawy

               3. albo z orzeczenia sądu lub decyzji innego właściwego organu

            2. jeżeli świadczenia wzajemne powinny być spełnione jednocześnie, każda ze stron może powstrzymać się ze spełnieniem świadczenia, dopóki 2. strona nie zaofiaruje świadczenia wzajemnego

            3. cena powinna być zapłacona w momencie wydania rzeczy

         3. wyjątek przy sprzedaży wysyłkowej

            1. jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia

               • poczytuje się w razie wątpliwości

               • że sprzedawca wydał rzecz w chwili w której

               • w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia

               • sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju

            2. kupujący zobowiązany jest zapłacić cenę dopiero po nadejściu rzeczy na miejsce przeznaczenia i po umożliwieniu mu zbadania rzeczy

            3. ale gdy po chwili w której sprzedawca powierzył rzecz przewoźnikowi została ona utracona to kupujący ma obowiązek zapłacić cenę w chwili w której się o tym dowiedział kupujący może mieć wtedy roszczenie odszkodowawcze do przewoźnika, do zakładu ubezpieczeń itd.

   2. kupujący zobowiązany jest do odebrania rzeczy

      1. odebranie rzeczy jest jednocześnie

         1. uprawnieniem – kupujący ma roszczenie o wydanie rzeczy

         2. zobowiązaniem

      2. jeśli kupujący nie odbiera rzeczy mimo, że nadszedł termin wydania to

         1. sprzedawca nadal ma obowiązek przechowywać rzecz z należytą starannością

         2. kupujący popada w zwłokę wierzyciela i dłużnika – przepisy o zwłoce dłużnika konsumują przepisy i zwłoce wierzyciela bo te idą o wiele dalej kupujący odpowiada jak dłużnik będący w zwłoce

         3. sprzedawca może oddać rzecz na przechowanie na koszt i niebezpieczeństwo kupującego

         4. sprzedawca może sprzedać rzecz na rachunek kupującego

            1. powinien uprzednio wyznaczyć kupującemu dodatkowy termin do odebrania chyba że

               • wyznaczenie terminu nie jest możliwe

               • rzecz jest narażona na zepsucie (np. truskawki)

               • z innych względów groziłaby szkoda

            2. o dokonaniu sprzedaży sprzedawca obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić kupującego

      3. jeśli z umowy nie wynika inaczej koszty odebrania rzeczy ponosi kupujący

9. PRZEDAWNIENIE ROSZCZEŃ

   1. kupującego wobec sprzedawcy – ogólne terminy przedawnienia

   2. sprzedawcy o zapłatę ceny – ogólne terminy przedawnienia (wyjątek – 2 lata jeśli osoba zawodowo trudni się sprzedażą)

SPRZEDAŻ NA RATY

1. PRZEPISY O SPRZEDAŻY NA RATY STOSUJE SIĘ DO UMOWY SPRZEDAŻY, W KTÓREJ:

   1. sprzedawca jest przedsiębiorcą

   2. sprzedaży dokonuje w zakresie działalności przedsiębiorstwa

   3. przedmiotem sprzedaży jest rzecz ruchoma

   4. kupujący jest konsumentem

   5. cena płatna jest w określonych ratach

   6. rzecz zostaje kupującemu wydana przed całkowitym zapłaceniem ceny

   7. umowa nie jest objęta przepisami ustawy o kredycie konsumenckim z 20 lipca 2001 r.

      1. wystawienie weksli na pokrycie lub zabezpieczenie ceny kupna nie wyłącza stosowania przepisów o sprzedaży na raty

         1. to zabezpieczenie wierzytelności i nie stanowi zapłaty

         2. to zaciągnięcie równoległego zobowiązania z weksla

2. KAŻDĄ Z RAT NALEŻY TRAKTOWAĆ JAKO ODRĘBNE ŚWIADCZENIE 2 letni termin przedawnienia biegnie dla każdej z rat oddzielnie (od dnia jej wymagalności)

3. PRZEDTERMINOWA ZAPŁATA RAT

   1. kupujący może płacić raty przed terminem płatności (termin płatności jest zastrzeżony na korzyść dłużnika) w takiej sytuacji kupujący może odliczyć kwotę, która odpowiada wysokości stopy procentowej obowiązującej dla danego rodzaju kredytów NBP

4. OCHRONA SPRZEDAWCY - ZWŁOKA W ZAPŁACIE RAT

• skutki regulują przepisy o sprzedaży na raty i są one semiimperatywne!

• postanowienia umowne mniej korzystne dla kupującego są nieważne - zamiast nich stosuje się przepisy o sprzedaży na raty

  1. zastrzeżenie natychmiastowej wymagalności nie uiszczonej ceny na wypadek uchybienia terminom poszczególnych rat jest skuteczne tylko wtedy, gdy

     1. było uczynione na piśmie przy zawarciu umowy

     2. i kupujący jest w zwłoce z zapłatą co najmniej 2 rat

     3. i łączna suma zaległych rat przewyższa 1/5 część umówionej ceny

  2. sprzedawca może odstąpić od umowy z powodu niezapłacenia ceny – ale tylko wtedy gdy:

     1. kupujący jest w zwłoce z zapłatą co najmniej 2 rat

     2. i łączna suma zaległych rat przewyższa 1/5 część umówionej ceny

     3. i sprzedawca powinien wyznaczyć kupującemu odpowiedni dodatkowy termin do zapłacenia zaległych rat z zagrożeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu będzie uprawniony do odstąpienia od umowy

1. OCHRONA KUPUJĄCEGO

   1. odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi za wady rzeczy sprzedanej na raty może być przez umowę wyłączona lub ograniczona tylko w wypadkach przewidzianych przez przepisy szczególne – przepisy semiimperatywne

   2. umowa nie może utrudnić kupującemu wykonania uprawnień z tytułu rękojmi

   3. ale przepis ten nie jest aktualny w zakresie sprzedaży uregulowanej w ustawie z 27 lipca 2002 o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej

2. PRZEPISY O SPRZEDAŻ NA RATY STOSUJE SIĘ ODPOWIEDNIO

   1. gdy rzecz ruchoma zostaje sprzedana osobie fizycznej korzystającej z kredytu udzielonego w tym celu przez bank jeżeli

      1. kredyt ten ma być spłacony ratami,

      2. i rzecz została kupującemu wydana przed całkowitą spłatą kredytu

   2. osoba fizyczna zawiera normalną umowę sprzedaży ze sprzedawcą i umowę kredytu z bankiem

   3. do zabezpieczenia roszczeń banku przysługuje mu ustawowe prawo zastawu na rzeczy sprzedanej, dopóki rzecz znajduje się u kupującego

   4. odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady rzeczy ponosi wyłącznie sprzedawca

SPRZEDAŻ Z ZASTRZEŻENIEM WŁASNOŚCI RZECZY SPRZEDANEJ – PACTUM RESERVATI DOMINII

1. SPRZEDAWCA MOŻE ZASTRZEC SOBIE WŁASNOŚĆ RZECZY SPRZEDANEJ AŻ DO CHWILI ZAPŁATY CAŁEJ CENY gdy

   1. przedmiotem sprzedaży jest rzecz ruchoma

   2. i zapłata ceny ma nastąpić w przyszłości

   3. i konieczna jest na to zastrzeżenie zgoda obu stron

2. w razie dokonania takiego zastrzeżenie poczytuje się w razie wątpliwości że PRZENIESIENIE WŁASNOŚCI RZECZY NASTĄPIŁO POD WARUNKIEM ZAWIESZAJĄCYM

   1. warunek zawieszający – zdarzenie przyszłe i niepewne, od którego ziszczenia uzależnione jest powstanie skutków czynności prawnej

   2. tylko skutek rozporządzający umowy sprzedaży jest uzależniony od warunku - sama umowa sprzedaży nie jest warunkowa

      1. kupujący uzyskuje własność nie w chwili zawarcia umowy tylko w chwili zapłaty całej ceny

      2. ziszczenie się warunku powoduje automatyczne przeniesienie własności

3. SKUTKI

   1. kupujący jako warunkowo uprawniony może wykonywać wszelkie czynności zmierzające do zachowania jego prawa

   2. późniejsze rozporządzenia sprzedawcy tracą moc z chwilą ziszczenia się warunku o ile udaremniają lub ograniczają skutek ziszczenia się warunku

      1. ale art. 169 - gdy sprzedawca zbył rzecz osobie 3. i wydał ją nabywcy nabywca uzyskuje własność z chwilą objęcia rzeczy w posiadanie, chyba że działał w złej wierze

      2. kupującemu przeciw sprzedawcy przysługuje roszczenie odszkodowawcze

4. ZASTRZEŻENIE WŁASNOŚCI RZECZY SPRZEDANEJ MOŻE ODNOSIĆ SIĘ DO:

   1. rzeczy, która po zwarciu umowy sprzedaży pozostaje u sprzedawcy

   2. ale najczęściej odnosi się do rzeczy wydanej kupującemu wówczas

      1. kupujący jest posiadaczem zależnym

      2. z chwilą wydania rzeczy na kupującego przechodzi ryzyko przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy

      3. jeżeli rzecz sprzedana została kupującemu wydana zastrzeżenie własności powinno być stwierdzone pismem (forma ad probationem) pismo to skuteczne względem wierzycieli kupującego jeżeli ma datę pewną (forma ad eventum)

      4. sprzedawca odbierając rzecz może żądać odpowiedniego wynagrodzenia za zużycie lub uszkodzenie rzeczy (stosownie do stopnia zużycia lub uszkodzenia)

      5. jeżeli kupujący dopuści się zwłoki z zapłatą ceny – kupujący traci uprawnienie do posiadania rzeczy ma rzecz zwrócić sprzedawca może wytoczyć powództwo windykacyjne odstąpienie od umowy następuje per facta cocludentia z chwilą odebrania rzeczy

SPRZEDAŻ NA PRÓBĘ ALBO Z ZASTRZEŻENIEM ZBADANIA RZECZY PRZEZ KUPUJĄCEGO

1. Sprzedaż na próbę albo z zastrzeżeniem zbadania rzeczy przez kupującego poczytuje się w razie wątpliwości za ZAWARTĄ POD WARUNKIEM ZAWIESZAJĄCYM, ŻE KUPUJĄCY UZNA PRZEDMIOT SPRZEDAŻY ZA DOBRY

   1. warunek zawieszający – zdarzenie przyszłe i niepewne, od którego ziszczenia uzależnione jest powstanie skutków czynności prawnej

   2. warunek potestatywny – jego ziszczenie zależy w całości od woli kupującego

   3. cała umowa sprzedaży jest uzależniona od warunku – do chwili ziszczenia się warunku(wyrażenia aprobaty przez kupującego) nie powstają żadne skutki prawne umowy sprzedaży

2. TERMIN PRÓBY LUB ZBADANIA RZECZY

   1. strony mogą go określić w umowie

   2. jeśli strony nie określiły go w umowie to sprzedawca może wyznaczyć kupującemu odpowiedni termin (aby stan niepewności nie trwał zbyt długo)

3. JEŚLI KUPUJĄCY RZECZ ODEBRAŁ I NIE ZŁOŻYŁ OŚWIADCZENIA WOLI PRZED UPŁYWEM TERMINU uważa się, że uznał przedmiot sprzedaży za dobry – warunek ziścił się i umowa jest skuteczna

4. JEŚLI KUPUJĄCY RZECZY NIE ODEBRAŁ I NIE ZŁOŻYŁ OŚWIADCZENIA WOLI PRZED UPŁYWEM TERMINU umowa nie dochodzi do skutku - różne stanowiska dlaczego:

   1. 1. – nie spełnione konieczne elementy umowy sprzedaży

   2. 2. – nieziszczenie się warunku

5. JEŚLI KUPUJĄCY UZNAŁ ŻE NIE CHCE NABYĆ RZECZY strony zobowiązane są zwrócić świadczenia wzajemne wg przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu (condictio causa data causa non secuta)

6. RYZYKO PRZYPADKOWEJ UTRATY LUB USZKODZENIA RZECZY obciąża sprzedawcę (bo cała umowa zawarta jest pod warunkiem zawieszającym)

7. SPRZEDAŻ NA PRÓBĘ NALEŻY ODRÓŻNIĆ OD:

   1. sprzedaż z możliwością wymiany zakupionego towaru na inny na życzenie kupującego

   2. sprzedaż z zastrzeżeniem prawa odstąpienia od umowy w określonym terminie – umowa sprzedaży jest wówczas bezwarunkowa i przejście prawa własności na kup. następuje w zasadzie w chwili zawarcia umowy

ZASTRZEŻENIE PRAWA ODKUPU

1. ISTOTA

   1. zastrzeżenie prawa odkupu nie powoduje że umowa sprzedaży jest warunkowa

   2. własność przedmiotu sprzedaży przechodzi na kupującego, ale sprzedawca może w określonym terminie odkupić rzecz

      1. termin prawa odkupu – termin zawity

         1. strony mogą określić w umowie

         2. termin ten nie może być dłuższy niż 5 lat – jeśli jest dłuższy to ulega skróceniu do 5

   3. prawo akcesoryjne

   4. prawo skuteczne inter prates

      1. sprzedawca może wykonać prawo odkupu tylko wobec kupującego – jeżeli kupujący razie dokona zbycia lub obciążenia rzeczy kupującego ponosi OK. za NZ (chyba, że przywróci stan poprzedni i wykona zobowiązanie)

      2. wyjątek: prawo odkupu nieruchomości ujawnione w księdze wieczystej jest skuteczne wobec osób 3.

2. WYKONANIE PRAWA ODKUPU

   1. następuje przez złożenie odpowiedniego oświadczenia woli kupującemu (jednostronna czynność prawna o charakterze prawnokształtującym)

      1. jeśli zawarcie umowy sprzedaży wymagało formy szczególnej to i to oświadczenie powinno złożone w tej samej formie

   2. prawo odkupu rodzi tylko skutki obligacyjne – jeżeli sprzedawca wykona prawo odkupu to powstaje zobowiązanie – stosunek sprzedaży powrotnej

      1. po stronie kupującego powstaje obowiązek przeniesienia własności z powrotem na sprzedawcę

      2. po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek zwrotu

         1. ceny

         2. kosztów sprzedaży

         3. nakładów

            1. sprzedawca zobowiązany jest zwrócić nakłady które nie są koniczne tylko o tyle o ile zwiększają wartość rzeczy

      3. Jeśli cena odkupu przenosi cenę i koszty sprzedaży sprzedawca może żądać obniżenia ceny odkupu do wartości rzeczy w chwili wykonania prawa odkupu, jednakże nie niżej sumy obliczonej wg paragrafu poprzedzającego

         1. ma to zapobiec praktykom lichwiarskim, np. sprzedawca sprzedaje kupującemu rzecz na zabezpieczenie zaciągniętej pożyczki (przewłaszczenie na zabezpieczenie) cena odkupu jest tak ustalona aby wliczyć w nią bardzo wysokie odsetki

3. TEORIE DOTYCZĄCE CHARAKTERU PRAWA ODKUPU:

   1. teoria oferty (Czachórski) – jest to oferta dokonania sprzedaży powrotnej skierowana do sprzedawcy, który jeśli ją przyjmie dochodzi do skutku umowa sprzedaży powrotnej

   2. teoria pr. podmiotowego kształtującego przysługującego sprzedawcy

      1. najszerzej przyjmowana w doktrynie

   3. teoria zobowiązania – jest to zobowiązanie kupującego do sprzedaży powrotnej, które się aktualizuje z chwilą złożenia oświadczenia kupującemu

4. PRAWO ODKUPU JEST NIEPODZIELNE I NIEZBYWALNE ALE JEST DZIEDZICZNE - jeśli jest kilku uprawnionych do odkupu a niektórzy z nich nie wykonują tego prawa to pozostali mogą je wykonać w całości

ZASTRZEŻENIE PRAWA PIERWOKUPU (przepisy KC stosuje się jeżeli przepisy szczególne nie regulują inaczej tej kwestii, np. ustawa o gospodarce nieruchomościami)

1. ISTOTA

   1. zastrzeżenie prawa pierwokupu może wynikać z

      1. ustawy

      2. lub czynności prawnej

   2. polega na tym że uprawniony do pierwokupu ma pierwszeństwo kupna oznaczonej rzeczy lub prawa gdyby zobowiązany z tytułu pierwokupu sprzedał tę rzecz lub prawo osobie 3.

2. SKUTKI ZASTRZEŻENIA PRAWA PIERWOKUPU

   1. zobowiązany z tytułu pierwokupu może sprzedaż rzecz osobie 3, ale pod warunkiem zawieszającym że uprawniony do pierwokupu swego prawa nie wykona – umowa ta jest w pełni skuteczna dopiero jeśli uprawniony do pierwokupu swego prawa nie wykona w określonym terminie

   2. zobowiązany z tytułu pierwokupu musi niezwłocznie zawiadomić uprawnionego o zawarciu umowy sprzedaży z osobą 3. i jej treści z tą chwilą aktualizuje się możliwość wykonania prawa pierwokupu!!!

   3. termin do wykonania prawa pierwokupu – termin zawity

      1. strony mogą określić termin w umowie

      2. jeśli strony nie określiły terminu w umowie wynosi on

         1. w przypadku nieruchomości - 1 miesiąc od zawiadomienia

         2. w przypadku rzeczy ruchomych - 1 tydzień od zawiadomienia

         3. mogą być też inne terminy przewidziane przez przepisy szczególne, np. ustawa o gospodarce nieruchomościami (2 miesiące)

3. WYKONANIE PRAWA PIERWOKUPU

   1. następuje przez w złożenie przez uprawnionego odpowiedniego oświadczenia woli zobowiązanemu (jednostronna czynność prawna o charakterze prawno kształtującym)

      1. jeśli zawarcie umowy sprzedaży wymagało formy szczególnej to i to oświadczenie powinno złożone w tej formy szczególnej

   2. skutek wykonania prawa pierwokupu - między zobowiązanym a uprawnionym dochodzi do skutku umowa sprzedaży tej samej treści, co umowa zawarta przez zobowiązanego z osobą 3. chyba że przepis szczególny stanowi inaczej

      1. postanowienia umowy z osobą 3., mające na celu udaremnienie prawa pierwokupu, są względem uprawnionego bezskuteczne

      2. jeżeli umowa sprzedaży zawarta z osobą 3. przewiduje świadczenia dodatkowe, których uprawniony do pierwokupu nie mógłby spełnić, może on swe prawo wykonać uiszczając wartość tych świadczeń

         1. wyjątek: gdy uprawnionym z mocy ustawy jest SP lub JST - takie świadczenie dodatkowe uważa się za nie zastrzeżone

      3. jeżeli wg umowy sprzedaży zawartej z osobą 3. cena ma być zapłacona w terminie późniejszym, uprawniony do pierwokupu może z tego terminu skorzystać tylko wtedy, gdy zabezpieczy zapłatę ceny

         1. przepisu tego nie stosuje się, gdy uprawnionym jest państwowa jednostka organizacyjna

4. NARUSZENIE OBOWIĄZKÓW PRZEZ ZOBOWIĄZANEGO Z TYTUŁU PRAWA PIERWOKUPU

   1. jeżeli zobowiązany z tytułu prawa pierwokupu

      1. sprzedał rzecz osobie 3. bezwarunkowo

      2. albo nie zawiadomił uprawnionego o sprzedaży

      3. lub podał mu do wiadomości istotne postanowienia umowy sprzedaży niezgodnie z rzeczywistością

         1. ….ponosi on odpowiedzialność za wynikłą stąd szkodę - uprawniony ma roszczenie odszkodowawcze w granicach ujemnego interesu umowy

   2. ale bezwarunkowa sprzedaż jest skuteczna a prawo pierwokupu wygasa (bo jest skuteczne tylko inter partes)

   3. wyjątek: bezwarunkowa sprzedaż jest nieważna gdy uprawnionym z mocy ustawy jest

      1. SP

      2. JST

      3. współwłaściciel

      4. dzierżawca

         1. poglądy na nieważność

            1. Radwański - sprzedaż nie dochodzi do skutku i uprawniony nie może wykonać prawa do pierwokupu

            2. Czachórski - nie sama umowa jest nieważna a jedynie bezwarunkowy charakter tej umowy (jest to umowa warunkowa) to daje możliwość wykonania prawa pierwokupu

5. ŚRODKI OCHRONY UPRAWNIONEGO

   1. prawo pierwokupu nieruchomości ujawnione w księdze wieczystej jest skuteczne także względem nabywcy uprawniony może je wykonać bezpośrednio wobec nabywcy

   2. art. 59 ius ad rem

      1. W razie zawarcia umowy, której wykonanie czyni całkowicie lub częściowo niemożliwym zadośćuczynienie roszczeniu osoby 3.

      2. osoba ta może żądać uznania umowy za bezskuteczną w stosunku do niej

      3. jeżeli

         1. strony o jej roszczeniu wiedziały

         2. albo jeżeli umowa była nieodpłatna

         3. i nie upłynął rok od jej zawarcia

            1. pewne wątpliwości bo prawo pierwokupu to nie roszczenie tylko prawo podmiotowe kształtujące

               • SN dopuszcza stosowanie art. 59 KC

               • przeciwnicy – art. 59 KC można stosować tylko w drodze analogii

            2. proponuje się by nie sama umowa była uznawana za bezskuteczną a jedynie bezwarunkowy charakter tej umowy to daje możliwość wykonania prawa pierwokupu

6. PRAWO PIERWOKUPU JEST NIEZBYWALNE I NIEPODZIELNE.

   1. Jeśli jest kilku uprawnionych, a niektórzy z nich nie wykonują prawa pierwokupu, pozostali mogą wykonać je w całości

• RĘKOJMIA ZA WADY RZECZY SPRZEDANEJ

1. RATIO LEGIS

   1. jeżeli rzecz sprzedana ma wady to jest to nienależyte wykonanie zobowiązania, ale sprzedawca mógłby łatwo uwolnić się od odpowiedzialności dowodząc że nie zawinił naruszeniu zobowiązania dlatego potrzebna jest szczególna ochrona kupującego

2. CHARAKTER ODPOWIEDZIALNOŚCI Z TYTUŁU RĘKOJMI ZA WADY RZECZY SPRZEDANEJ

   1. sprzedawca jest obciążony rękojmią z mocy samego prawa

   2. przepisy o rękojmi są dyspozytywne

      1. strony mogą odpowiedzialność z tytułu rękojmi rozszerzyć, ograniczyć lub wyłączyć

      2. wyłączenie lub ograniczenie odpowiedzialności z tytułu rękojmi jest bezskuteczne, jeżeli sprzedawca zataił podstępnie wadę przed kupującym

      3. tylko przy wadach prawnych

         1. jeżeli z powodu wady prawnej rzeczy sprzedanej kupujący jest zmuszony wydać rzecz osobie 3. umowne wyłączenie odpowiedzialności z tytułu rękojmi nie zwalnia sprzedawcy od obowiązku zwrotu otrzymanej ceny (rękojmia zadziała), chyba że

            1. kupujący wiedział, że prawa sprzedawcy były sporne

            2. albo kupujący nabył rzecz na własne niebezpieczeństwo

         2. roszczenie o zwrot ceny jest roszczeniem z rękojmi tak jakby kupujący odstąpił od umow

   3. odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi jest oparta na zasadzie ryzyka

      1. odpowiedzialność obiektywna – sprzedawca odpowiada niezależnie od winy i wiedzy

   4. zwolnienie od odpowiedzialności z tytułu rękojmi

      1. wykazanie, że kupujący wiedział o wadzie

         1. w chwili zawarcia umowy (rzecz oznaczona co do tożsamości)

         2. w chwili wydania rzeczy (rzecz oznaczona co do gatunku lub rzecz przyszła)

      2. tylko przy wadach fizycznych - wykazanie, że wada fizyczna powstała po przejściu niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia na kupującego (na ogół po wydaniu)

         1. chyba że wady wynikły z przyczyn tkwiącej już poprzednio w rzeczy sprzedanej

      3. tylko przy wadach prawnych

         1. jeżeli kupujący uniknął utraty w całości lub w części nabytej rzeczy, albo skutków jej obciążenia na korzyść osoby 3. przez zapłatę sumy pieniężnej lub spełnienie innego świadczenia sprzedawca może zwolnić się od odpowiedzialności z tytułu rękojmi jeżeli zwróci kupującemu zapłaconą sumę lub wartość spełnionego świadczenia wraz z odsetkami i kosztami

3. PRZESŁANKI ODPOWIEDZIALNOŚCI Z TYTUŁY RĘKOJMI (dowód - kupujący)

   1. WADA RZECZY

      1. wada fizyczna

         1. zmniejszenie wartość rzeczy, np. pierścionek jest pozłacany a miał być złoty

         2. zmniejszenie użyteczności rzeczy ze względu na cel

            1. oznaczony w umowie (np. sprzedaż wg próbki, wzoru)

            2. albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy (zwykłego) (np. lodówka nie chłodzi)

         3. brak właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego (np. samochód miał być bezwypadkowy)

         4. rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym – gdy rzecz powinna być wydana wraz z innymi elementami składowymi lub przynależnościami (np. brak instrukcji, futerału, koła zapasowego w samochodzie)

            1. nie chodzi o braki ilościowe - to częściowe niewykonanie (np. 1 kg a nie 2 kg)

      2. wada prawna (przy rękojmi za wady prawne rzeczy jest to jedyna przesłanka)

         1. rzecz sprzedana stanowi własność osoby 3. (prawo przysługuje osobie 3.)

            1. w chwili wykonania zobowiązania przez sprzedawcę

            2. nawet jeśli kupujący nabędzie własność rzeczy na podstawie art. 169 KC wada nadal istnieje

         2. rzecz sprzedana jest obciążona prawem osoby 3. (prawo jest obciążon prawe osoby 3

            1. np. hipoteka, zastaw

         3. przy sprzedaży praw – prawo nie istnieje

            1. wyjątek od zasady że umowa o świadczenie niemożliwe jest nieważna

   2. AKT STARANNOŚCI

      1. jest bezwzględną przesłanką dochodzenia uprawnień z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy

         1. uprawnienia kupującego z tytułu rękojmi powstają z chwilą ujawnienia się wady rzeczy / prawa

         2. ale kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi jeśli nie zawiadomi w określonym terminie sprzedawcy o wadzie

            1. zasada: 1 miesiąc od dnia wykrycia wady

            2. jeżeli zbadanie rzeczy jest przyjęte w danych stosunkach– 1 miesiąc od upływu czasu w którym przy zachowaniu należytej staranności kupujący mógł wykryć wadę

            3. Minister Handlu Wewnętrznego może w drodze rozporządzenia ustalić krótsze terminy do zawiadomienia o wadach artykułów żywnościowych

            4. przy sprzedaży między osobami prowadzącymi działalność gospodarczą - kupujący traci uprawnienie z tytułu rękojmi jeżeli nie zbada w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i niezwłocznie nie zawiadomi sprzedawcy o wykryciu wady

               • a jeżeli wada wyszła na jaw dopiero później – nie zawiadomi sprzedawcy niezwłocznie po jej wykryciu

         3. dla zachowania terminów do zawiadomienia sprzedawcy o wadach rzeczy sprzedanej wystarczy wysłanie listu poleconego przed upływem terminu – zawiadomienie to akt wiedzy a nie oświadczenie woli

         4. 2 wyjątki - utrata uprawnień z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy nie następuje mimo niezachowania terminów do zawiadomienia sprzedawcy o wadach rzeczy jeżeli:

            1. sprzedawca wadę zataił

            2. sprzedawca zapewnił kupującego, że wady nie istnieją

      2. nie jest przesłanką dochodzenia uprawnień z tytułu rękojmi za wady prawne rzeczy

         1. kupujący może dochodzić uprawnień z tytułu rękojmi za wady prawne, chociażby osoba 3. nie wystąpiła przeciw niemu z roszczeniem dotyczącym rzeczy sprzedanej

         2. kupujący, przeciwko któremu osoba 3. dochodzi roszczeń dotyczących rzeczy sprzedanej, obowiązany jest niezwłocznie

            1. zawiadomić o tym sprzedawcę

            2. i wezwać go do wzięcia udziału w sprawie

         3. jeżeli tego zaniechał, a osoba 3. uzyskała orzeczenie dla siebie korzystne kupujący nie traci uprawnień z tytułu rękojmi ale naraża się na zarzut ze strony sprzedawcy, że jego udział w postępowaniu doprowadziłby do wykazania, że roszczenie osoby 3. było bezzasadne (sprzedawca w ten sposób może zwolnić się od odpowiedzialności z tytułu za wady prawne rzeczy)

4. UPRAWNIENIA Z TYTUŁU RĘKOJMI ZA WADY FIZYCZNE RZECZY (TAKIE SAME PRZY WADZIE PRAWNEJ) – kupujący wybiera z którego skorzysta

   1. ODSTĄPIENIE OD UMOWY

      1. prawo podmiotowe kształtujące

      2. wykonywane przez jednostronne oświadczenie woli kupującego o odstąpieniu

      3. sprzedawca i kupujący zobowiązani są zwrócić sobie wszystko co otrzymali od 2. strony na podstawie umowy

         1. sprzedawca zwraca cenę w całości

         2. kupujący zwraca rzecz

         3. kupującemu i sprzedawcy przysługuje prawo zatrzymania, dopóki 2. strona nie zaofiaruje zwrotu otrzymanego świadczenia albo nie zabezpieczy roszczenia o zwrot

      4. kupujący nie może odstąpić od umowy w 2 przypadkach:

         1. jeżeli sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad,

         2. jeżeli sprzedawca niezwłocznie wady usunie

            1. te ograniczenia nie mają zastosowania jeżeli rzecz była już uprzednio przez sprzedawcę wymieniona lub naprawiana, chyba że wady są nieistotne

   2. ŻĄDANIE OBNIŻENIA CENY

      1. roszczenie

      2. przysługuje kupującemu zawsze – nie ma ograniczeń ustawowych

      3. obniżenie powinno nastąpić w takim stosunku, w jakim wartość rzeczy wolnej od wad pozostaje do jej wartości obliczonej z uwzględnieniem istniejących wad

      4. kupujący może zapłacić mniej – jeśli już zapłacił może żądać zwrotu różnicy

   3. ŻĄDANIE WYMIANY RZECZY WADLIWEJ NA RZECZ WOLNĄ OD WAD

      1. roszczenie

      2. ograniczone tylko do rzeczy oznaczonych co do gatunku

      3. kupujący może żądać:

         1. dostarczenia zamiast rzeczy wadliwych takiej samej ilości rzeczy wolnych od wad

         2. oraz naprawienia szkody wynikłej z opóźnienia

   4. ŻĄDANIE NAPRAWY RZECZY (jest przy rękojmi wąsko dopuszczalne)

      1. roszczenie

      2. warunki

         1. przedmiotem sprzedaży jest rzecz określona co do tożsamości

         2. sprzedawca jest wytwórcą tej rzeczy (np. sprzedaż u rzemieślnika)

      3. kupujący może żądać usunięcia wady, wyznaczając w tym celu sprzedawcy odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu od umowy odstąpi

      4. sprzedawca może odmówić usunięcia wady, gdyby wymagało ono nadmiernych kosztów (dowód tego spoczywa na sprzedawcy)

5. ROSZCZENIE O NAPRAWIENIE SZKODY WYNIKŁEJ Z WADY RZECZY SPRZEDANEJ

   1. wada fizyczna

      1. jeżeli z powodu wady fizycznej rzeczy sprzedanej kupujący odstępuje od umowy, żąda obniżenia ceny, wymiany rzeczy na rzecz wolną od wad albo naprawy rzeczy może on żądać naprawienia szkody poniesionej wskutek istnienia wady

         1. wbrew wykładni literalnej należy przyjąć, że - jest to samodzielne roszczenie odszkodowawcze które podlega zasadom ogólnym a nie reżimowi rękojmi

            1. nie jest konieczna jednoczesna realizacja uprawnień z tytułu rękojmi i roszczenie to nie jest ograniczone rocznym terminem – w przeciwnym razie sytuacja kupującego byłaby gorsza niż na zasadach ogólnych

         2. przepis ten reguluje zbieg roszczenia o naprawienie szkody z uprawnieniami z tytułu rękojmi

      2. ALE: jeżeli szkoda jest następstwem okoliczności, za które sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności kupujący może żądać tylko naprawienia szkody, którą poniósł przez to, że zawarł umowę, nie wiedząc o istnieniu wady - w szczególności może żądać zwrotu:

         1. kosztów zawarcia umowy

         2. kosztów odebrania rzeczy

         3. kosztów przewozu rzeczy

         4. kosztów przechowania rzeczy

         5. kosztów ubezpieczenia rzeczy

         6. dokonanych nakładów w takim zakresie, w jakim nie odniósł korzyści z tych nakładów

            1. na zasadach ogólnych sprzedawca by nie odpowiadał!!!!

            2. odpowiedzialność na zasadach ryzyka

            3. szkoda w ramach interesu zaufania - ujemnego interesu umownego

            4. można powiedzieć że jest to 5. uprawnienie z rękojmi i podlega reżimowi rękojmi (np. termin)

   2. wada prawna

      1. jeżeli z powodu wady prawnej rzeczy sprzedanej kupujący odstępuje od umowy albo żąda obniżenia ceny może on żądać naprawienia szkody poniesionej wskutek istnienia wady

         1. wbrew wykładni literalnej należy przyjąć, że - jest to samodzielne roszczenie odszkodowawcze które podlega zasadom ogólnym a nie reżimowi rękojmi

            1. nie jest konieczna jednoczesna realizacja uprawnień z tytułu rękojmi i roszczenie to nie jest ograniczone rocznym terminem – w przeciwnym razie sytuacja kupującego byłaby gorsza niż na zasadach ogólnych

         2. przepis ten reguluje zbieg roszczenia o naprawienie szkody z uprawnieniami z tytułu rękojmi

      2. ALE: jeżeli szkoda jest następstwem okoliczności, za które sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności kupujący może żądać tylko naprawienia szkody, którą poniósł przez to, że zawarł umowę, nie wiedząc o istnieniu wady - w szczególności może żądać zwrotu:

         1. kosztów zawarcia umowy

         2. kosztów odebrania rzeczy

         3. kosztów przewozu rzeczy

         4. kosztów przechowania rzeczy

         5. kosztów ubezpieczenia rzeczy

         6. kosztów procesu

         7. dokonanych nakładów w takim zakresie, w jakim nie odniósł korzyści z tych nakładów, a nie otrzymał ich zwrotu od osoby 3.

            1. na zasadach ogólnych sprzedawca by nie odpowiadał!!!!

            2. odpowiedzialność na zasadach ryzyka

            3. szkoda w ramach interesu zaufania - ujemnego interesu umownego

            4. można powiedzieć że jest to 5. uprawnienie z rękojmi i podlega reżimowi rękojmi (np. termin)

6. WYGAŚNIĘCE UPRAWNIEŃ Z TYTUŁU RĘKOJMI – TERMIN ZAWITY

   1. rękojmia za wady fizyczne rzeczy

      1. uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne wygasają po upływie 1 roku (gdy chodzi o wady budynku 3 lat) licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana

      2. kupujący może wykonać uprawnienia z tytułu rękojmi mimo upływu terminu jeżeli sprzedawca wadę podstępnie zataił

      3. zarzut z tytułu rękojmi może być podniesiony także po upływie tego terminu, jeżeli przed jego upływem kupujący zawiadomił sprzedawcę o wadzie

         1. zarzut przeciwko roszczeniom sprzedawcy – np. sprzedawca żąda zapłaty ceny kupujący mimo upływu terminu może podnieść zarzut obniżenia ceny

   2. rękojmia za wady prawne rzeczy

      1. uprawnienia z tytułu rękojmi za wady prawne wygasają po upływie 1 roku licząc od dnia, kiedy kupujący dowiedział się o istnieniu wady prawnej

         1. jeżeli kupujący dowiedział się o istnieniu wady prawnej dopiero na skutek powództwa osoby 3 - termin ten biegnie od dnia, w którym orzeczenie wydane w sporze z osobą 3 stało się prawomocne

      2. kupujący może wykonać uprawnienia z tytułu rękojmi mimo upływu terminu jeżeli sprzedawca wadę podstępnie zataił

      3. zarzut z tytułu rękojmi może być podniesiony także po upływie tego terminu, jeżeli przed jego upływem kupujący zawiadomił sprzedawcę o wadzie

         1. zarzut przeciwko roszczeniom sprzedawcy – np. sprzedawca żąda zapłaty ceny kupujący mimo upływu terminu może podnieść zarzut obniżenia ceny

GWARANCJA JAKOŚCI

1. Gwarancja jakości to UMOWA ŁĄCZĄCA GWARANTA Z KUPUJĄCYM

   1. gwarant zobowiązuje się do spełnienia odpowiednich świadczeń na wypadek, gdyby w okresie gwarancyjnym ujawniły się wady fizyczne rzeczy sprzedanej

   2. gwarancja nie jest reżimem ustawowym

      1. nie powstaje ex lege tylko na podstawie umowy

      2. udzielenie gwarancji jest dobrowolne

   3. umowa gwarancji to umowa konsensualna – dochodzi do skutku solo consensu - przez zgodne oświadczenie woli stron

      1. do zawarcia umowy gwarancyjnej nie jest konieczne wręczenie kupującemu dokumentu gwarancyjnego określającego treść gwarancji (wg Pajora)

2. GWARANTEM JEST WYSTAWCA DOKUMENTU GWARANCYJNEGO - może nim być:

   1. sprzedawca rzeczy

      1. częściej gdy producent jest zagraniczny

      2. umowa gwarancji często jest włączona/dołączona do umowy sprzedaży

   2. wytwórca rzeczy (producent rzeczy)

      1. częściej gdy producent jest krajowy

      2. umowa gwarancji dochodzi do skutku przez kartę gwarancyjną wystawioną przez producenta i dołączoną do rzeczy (jest przynależnością rzeczy)

         1. w KG mieści się oferta zawarcia umowy gwarancji ad incertam personam kupujący przyjmując rzecz wraz z kartą gwarancyjną przyjmuje tę ofertę

         2. sprzedawca jest tylko posłańcem – przenosi cudze oświadczenie woli

         3. rozwiązanie takie jest zgodne z założeniem że gwarancja nie jest jednostronną czynnością prawną bo jednostronna czynność prawna może być źródłem zobowiązania w drodze wyjątku – tylko wtedy gdy ustawa na to zezwala (a w tym przypadku tak nie jest)

3. PRZESŁANKI ODPOWIEDZIALNOŚCI

przepisy dyspozytywne

ciężar dowodu wszystkich przesłanek spoczywa na kupującym

1. ujawnienie się wady fizycznej uzasadniającej odpowiedzialność gwarancyjną wg postanowień umowy gwarancyjnej

   1. jeżeli w umowie gwarancji nie zastrzeżono inaczej gwarant odpowiada tylko wtedy, gdy wada powstała z przyczyn tkwiących w sprzedanej rzeczy

2. ta wada fizyczna musi ujawnić się w okresie gwarancyjnym

   1. może być on określony w umowie gwarancji

   2. jeśli termin gwarancji nie został określony w umowie gwarancji wynosi on 1 rok od dnia kiedy rzecz została kupującemu wydana

      1. termin zawity

      2. jest to termin w którym wada ma się ujawnić – nie jest to termin do wykonania uprawnień z tytułu gwarancji

      3. jeśli wada w tym terminie się ujawniła to powstają roszczenia kupującego z tytułu gwarancji a one przedawniają się na zasadach ogólnych

   3. termin gwarancji może ulec przedłużeniu

      1. wady istotne - jeżeli w wykonaniu swoich obowiązków gwarant dostarczył uprawnionemu rzecz wolną od wad albo dokonał istotnych napraw rzeczy - termin gwarancji biegnie na nowo od chwili dostarczenia rzeczy wolnej od wad lub zwrócenia rzeczy naprawionej

         1. jeżeli gwarant wymienił część rzeczy, przepis ten stosuje się odpowiednio do części wymienionej

      2. wady nieistotne -w innych wypadkach termin gwarancji ulega przedłużeniu o czas, w ciągu którego wskutek wady rzeczy uprawniony nie mógł z niej korzystać

3. nie wymagane są żadne akty staranności

1. Odpowiedzialność gwaranta oparta jest NA ZASADZIE RYZYKA

2. UPRAWNIENIA Z TYTUŁU GWARANCJI JAKOŚCI

   1. wynikają z umowy gwarancji (kart gwarancyjnej)

   2. jeśli w umowie ich nie określono to gwarant jest zobowiązany

      1. do usunięcia wady fizycznej rzeczy (naprawy)

         1. niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy w czasie od wydania jej gwarantowi do jej odebrania przez uprawnionego z gwarancji ponosi gwarant

      2. lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad (wymiany)

         1. zobowiązanie przemienne – wybór należy do dłużnika (gwaranta), chyba że z jakiejś przyczyny usunięcie wady rzeczy będzie niemożliwe

3. GWARANCJA JAKOŚCI A RĘKOJMIA

   1. gwarancja jakości to odrębny od rękojmi reżim (dotyczy tylko wad fizycznych)

   2. kupujący może wykonywać uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy, niezależnie od uprawnień wynikających z gwarancji

      1. kupujący może wybrać czy wykona uprawnienia z rękojmi czy gwarancji i jest związany tym wyborem tylko w odniesieniu do tej wady

      2. jeżeli później ujawni się kolejna wada fizyczna rzeczy to kupujący może wybrać czy wykona uprawnienia z rękojmi czy gwarancji bez względu na to jakiego wyboru dokonał w odniesieniu do poprzedniej wady

   3. nie można stworzyć roszczenia hybrydowego - w części opartego na reżimie z rękojmi a w części na reżimie z gwarancji jakości

ODPOWIEDZIALNOŚĆ SPRZEDAWCY ZA NIEZGODNOŚĆ TOWARU KONSUMPCYJNEGO Z UMOWĄ

1. OGÓLNE

   1. Reżim ten został wprowadzony ustawą z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie KC, która wdraża do prawa polskiego dyrektywę nr 99/44 w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji

   2. zakres podmiotowy

      1. sprzedawca to przedsiębiorca

         1. osoba prowadząca w sposób stały, zorganizowany przedsiębiorstwo

      2. kupujący to konsument

         1. osoba fizyczna, która nabywa rzecz w celu niezwiązanym bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową

         2. konsumentem jest się tylko wtedy gdy się zawiera umowę z przedsiębiorcą

   3. zakres przedmiotowy

      1. przedmiotem sprzedaży musi być towar konsumpcyjny – rzecz ruchoma nadająca się do użytku osobistego

      2. wyłączenia

         1. energia elektryczna, gaz i woda

            1. chyba, że sprzedawane w ograniczonej ilości lub określonej objętości (np. butelka wody)

         2. sprzedaż egzekucyjna

         3. sprzedaż dokonywana w postępowaniu upadłościowym

         4. sprzedaż dokonywana w innym postępowaniu sądowym

   4. przepisy ustawy z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie KC stosuje się do

      1. umowy sprzedaży

      2. umowy dostawy

      3. umowy sprzedaży komisowej

      4. umowy o dzieło

   5. przepisy ustawy są lex specialis w stosunku do KC

      1. przepisy KC stosuje się tylko w kwestiach nieuregulowanych w ustawie

      2. całkowicie wyłączone są przepisy o rękojmi i gwarancji jakości

2. CHARAKTER ODPOWIEDZIALNOŚCI

   1. odpowiedzialność obciąża sprzedawcę z mocy samego prawa

   2. sprzedawca odpowiada na zasadzie ryzyka

      1. odpowiedzialność obiektywna – sprzedawca odpowiada niezależnie od winy wiedzy

   3. przepisy regulujące tą odpowiedzialność są imperatywne – w drodze umowy nie można wyłączyć ani ograniczyć tej odpowiedzialności (także przez wybór prawa obcego) ale dopuszczalna jest ugoda między stronami

   4. jeżeli sprzedawca wydał towar niezgodny z umową (w przeciwieństwie do rękojmi) kupujący nadal ma roszczenie o wykonanie w naturze – dostarczenie towaru zgodnego z umową, które przysługuje kupującemu na zasadach ogólnych, ale ulega pewnej modyfikacji

      1. rękojmia to reżim szczególny – pierwotne zobowiązanie wygasa, a tu nie – pierwotne zobowiązanie nie jest wykonane

3. PRZESŁANKI ODPOWIEDZIALNOŚCI

   1. NIEZGODNOŚĆ TOWARU KONSUMPCYJNEGO Z UMOWĄ - dowód: kupujący

      1. najpierw trzeba określić cechy towaru wzorcowego a następnie porównać z nim towar rzeczywiście wydany

      2. przy określaniu cech towaru wzorcowego bierze się pod uwagę

         1. treść umowy – jeśli strony w umowie określiły cechy towaru

            1. jeśli właściwości towaru zostały indywidualnie uzgodnione między stronami – domniemywa się, że towar jest zgodny z umową, jeżeli (alternatywnie):

               • odpowiada podanemu przez sprzedawcę opisowi

               • lub ma cechy okazanej kupującemu próbki albo wzoru

               • lub nadaje się do celu określonego przez kupującego przy zawarciu umowy, chyba że sprzedawca zgłosił zastrzeżenia co do takiego przeznaczenia towaru

         2. właściwości, które normalnie cechują towar tego rodzaju – jeśli strony w umowie nie określiły cech towaru

            1. jeśli właściwości towaru nie zostały indywidualnie uzgodnione między stronami domniemywa się że towar jest zgodny z umową gdy:

               • towar jest przydatny do zwykłego użytku - nadaje się do celu, do jakiego towar tego rodzaju jest zwykle używany

               • i właściwości towaru odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju

         3. oświadczenia osób 3.

            1. domniemywa się że towar jest zgodny z umową gdy towar odpowiada oczekiwaniom dotyczącym towaru tego rodzaju, opartym na składanych publicznie zapewnieniach:

               • sprzedawcy

               • producenta

               • przedstawiciela producenta

               • importera – osoba, która wprowadza towar konsumpcyjny do obrotu krajowego w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa

               • producenta deklarowanego – osoba, która podaje się za producenta przez umieszczenie na towarze swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego

                 1. przełamanie względności umowy

                 2. sprzedawca nie jest związany zapewnieniami P, PP, PD, I jeśli udowodni

                    • że zapewnienia tego nie znał i oceniając rozsądnie nie mógł znać

                    • albo że nie zapewnienie takie nie mogło mieć wpływu na decyzję kupującego o zawarciu umowy (np. kupujący nie znał tych zapewnień)

                    • albo że treść zapewnienia sprostowano przed zawarciem umowy

      3. za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu i uruchomieniu, jeżeli czynności te zostały wykonane

         1. w ramach umowy sprzedaży

            1. przez sprzedawcę

            2. lub przez osobę, za którą sprzedawca ponosi odpowiedzialność

         2. lub przez kupującego wg instrukcji otrzymanej przy sprzedaży – klauzula Ikea

      4. na gruncie

         1. rękojmi jest różnica między wydaniem

            1. rzeczy wadliwej (rękojmia)

            2. a innej niż zamówiona (aliut) – niewykonanie zobowiązania

         2. OSZNTKZU – nie ma różnicy

      5. ustawodawca nic nie mówi o wadach prawnych – należy stosować przepisy ustawy - pewna słabość ustawy

   2. NIEZGODNOŚĆ TOWARU KONSUMPCYJNEGO Z UMOWĄ MA ISTNIEĆ W CHWILI WYDANIA TOWARU

      1. dowód

         1. jeśli niezgodność towaru z umową zostanie stwierdzona przed upływem 6 miesięcy od wydania towaru - domniemywa się niezgodność towaru z umową istniała w chwili wydania towaru (kupujący nie musi dowodzić tej przesłanki)

         2. jeśli niezgodność towaru z umową zostanie stwierdzona po upływie 6 miesięcy od wydania towaru – kupujący musi udowodnić, że niezgodność towaru z umową istniała w chwili wydania towaru

   3. AKT STARANNOŚCI

      1. kupujący traci uprawnienia z tytułu OSZNTKZU jeśli nie zawiadomi sprzedawcy o niezgodności w określonym terminie

      2. termin do zawiadomienia sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

         1. zasada: 2 miesięcy od stwierdzenia niezgodności

         2. wyjątek: dla towarów żywnościowych - 3 dni od otwarcia

         3. do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie zawiadomienia przed jego upływem

         4. zawiadomienie to akt wiedzy a nie oświadczenie woli

      3. termin do stwierdzenia (ujawnienia) niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

         1. 2 lata od dnia wydania kupującemu towaru (jeśli niezgodność zostanie stwierdzona później to sprzedawca nie odpowiada) (przy rękojmi 1 rok)

         2. jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, strony mogą ten termin skrócić, ale nie poniżej 1 roku

         3. termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru

4. WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI SPRZEDAWCY

   1. wykazanie że niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową powstała dopiero po wydaniu towaru

   2. wykazanie, że kupujący wiedział o niezgodności lub oceniając rozsądnie, powinien był wiedzieć (ustawa nie mówi w jakiej chwili, dyrektywa mówi o chwili zawarcia umowy)

      1. gorsza sytuacja kupującego niż przy rękojmi – bo przy rękojmi ma znaczenie tylko wiedza pozytywna (wiedział)

   3. wykazanie, że niezgodność wynikła z przyczyny tkwiącej w materiale dostarczonym przez kupującego – umowa o dzieło

5. UPRAWNIENIA KUPUJĄCEGO – konsument nie decyduje swobodnie – jest kolejność

   1. roszczenie o doprowadzenie towaru do zgodności z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy (wybiera kupujący)

      1. chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów

         1. przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się:

            1. wartość towaru zgodnego z umową

            2. rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności

            3. niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia

      2. nieodpłatność naprawy i wymiany oznacza, że sprzedawca ma obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów

         1. demontażu

         2. dostarczenia

         3. robocizny

         4. materiałów

         5. ponownego zamontowania i uruchomienia

      3. jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego takie żądanie nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione

   2. roszczenie stosownego obniżenia ceny albo odstąpienie od umowy (wybiera kupujący)

      1. kupujący może wykonać te uprawnienia dopiero gdy

         1. naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów

         2. lub sprzedawca nie zdoła naprawić lub wymienić towaru w odpowiednim czasie

            1. przy określaniu odpowiedniego czasu uwzględnia się rodzaj towaru i cel jego nabycia

         3. lub naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności

      2. kupujący nie może odstąpić od umowy, gdy niezgodność jest nieistotna

6. TERMINY

   1. termin do stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

   2. termin do zawiadomienia sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

   3. termin przedawnienia dla roszczeń kupującego

      1. zasada: 1 rok od stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

      2. instytucja wstrzymania zakończenia terminu przedawnienia: ten roczny termin nie może skończyć się przed terminu do stwierdzenia (ujawnienia) niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową, czyli

         1. 2 lata od dnia wydania kupującemu towaru (jeśli niezgodność zostanie stwierdzona później to sprzedawca nie odpowiada) (przy rękojmi 1 rok)

         2. jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, strony mogą ten termin skrócić, ale nie poniżej 1 roku

         3. termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru

      3. zawieszenie biegu przedawnienia - przedawnienie nie biegnie w czasie:

         1. wykonywania naprawy lub wymiany

         2. prowadzenia przez strony rokowań w celu ugodowego załatwienia sprawy, nie dłużej jednak niż przez 3 miesiące

      4. przerwanie biegu przedawnienia: zawiadomienie sprzedawcy o niezgodności przerywa bieg przedawnienia

   4. termin zawity do odstąpienia od umowy j. w.

   5. upływ tych terminów nie wyłącza uprawnień kupującego z tytułu OSZNTKZU jeżeli sprzedawca w chwili zawarcia umowy o niezgodności wiedział i nie zwrócił na to uwagi kupującego

7. ROSZCZENIE ZWROTNE SPRZEDAWCY

   1. W przypadku zaspokojenia roszczeń wynikających z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

   2. sprzedawca może dochodzić odszkodowania od któregokolwiek z poprzednich sprzedawców,

   3. jeżeli wskutek jego działania lub zaniechania towar był niezgodny z umową

   4. do odpowiedzialności odszkodowawczej stosuje się przepisy KC o skutkach niewykonania zobowiązań

   5. Roszczenie zwrotne przedawnia się z upływem 6 miesięcy

      1. staje się wymagalne z chwilą zaspokojenia kupującego, nie później jednak niż w dniu, w którym sprzedawca obowiązany był to uczynić

• ODPOWIEDZIALNOŚĆ SPRZEDAWCY ZA NIEZGODNOŚĆ TOWARU KONSUMPCYJNEGO Z UMOWĄ (OSZNTKZU)

1. OGÓLNE

   1. Reżim ten został wprowadzony ustawą z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie KC

   2. zakres podmiotowy

      1. sprzedawca to przedsiębiorca

      2. kupujący to konsument

   3. zakres przedmiotowy

      1. przedmiotem sprzedaży musi być towar konsumpcyjny – rzecz ruchoma nadająca się do użytku osobistego

      2. wyłączenia

         1. energia elektryczna, gaz i woda

            1. chyba, że sprzedawane w ograniczonej ilości lub określonej objętości (np. butelka wody)

         2. sprzedaż egzekucyjna

         3. sprzedaż dokonywana w postępowaniu upadłościowym

         4. sprzedaż dokonywana w innym postępowaniu sądowym

   4. przepisy ustawy z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie KC stosuje się do

      1. umowy sprzedaży

      2. umowy dostawy

      3. umowy sprzedaży komisowej

      4. umowy o dzieło

   5. przepisy ustawy są lex specialis w stosunku do KC

      1. wyłączają przepisy KC – przepisy KC stosuje się w kwestiach nieuregulowanych

      2. całkowicie wyłączone są przepisy o rękojmi i gwarancji jakości

2. CHARAKTER ODPOWIEDZIALNOŚCI

   1. odpowiedzialność ta obciąża sprzedawcę z mocy samego prawa

   2. sprzedawca odpowiada na zasadzie ryzyka – odpowiedzialność obiektywna i gwarancyjna - nie zależy od winy ani wiedzy sprzedawcy

   3. przepisy regulujące tą odpowiedzialność są imperatywne – w drodze umowy nie można wyłączyć ani ograniczyć tej odpowiedzialności (także przez wybór prawa obcego)

3. PRZESŁANKI ODPOWIEDZIALNOŚCI

   1. NIEZGODNOŚĆ TOWARU KONSUMPCYJNEGO Z UMOWĄ - dowód: kupujący

      1. najpierw trzeba określić cechy towaru wzorcowego a następnie porównać z nim towar rzeczywiście wydany – bierze się pod uwagę

         1. treść umowy

            1. jeśli nie jest to określone w umowie - właściwości, które normalnie cechują towar tego rodzaju

         2. oświadczenia osób 3. (np. producenta)

      2. domniemania

         1. jeśli właściwości towaru zostały indywidualnie uzgodnione między stronami – domniemywa się, że jest on zgodny z umową, jeżeli:

            1. odpowiada podanemu przez sprzedawcę opisowi

            2. lub ma cechy okazanej kupującemu próbki albo wzoru

            3. lub nadaje się do celu określonego przez kupującego przy zawarciu umowy, chyba że sprzedawca zgłosił zastrzeżenia co do takiego przeznaczenia towaru

         2. jeśli właściwości towaru nie zostały indywidualnie uzgodnione między stronami

            1. domniemywa się że towar jest zgodny z umową gdy:

               • towar jest przydatny do zwykłego użytku

               • i właściwości towaru odpowiadają właściwościom cechującym towar tego rodzaju

            2. domniemywa się że towar jest zgodny z umową gdy towar odpowiada oczekiwaniom dotyczącym towaru tego rodzaju, opartym na składanych publicznie zapewnieniach:

               • sprzedawcy

               • producenta

               • przedstawiciela producenta

               • importera

               • producenta deklarowanego

                 1. sprzedawca nie jest związany zapewnieniami P, PP, PD, I jeśli udowodni

                    • że zapewnienia tego nie znał i oceniając rozsądnie nie mógł znać

                    • albo że nie zapewnienie takie nie mogło mieć wpływu na decyzję kupującego o zawarciu umowy

                    • albo że treść zapewnienia sprostowano przed zawarciem umowy

      3. za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu i uruchomieniu, jeżeli czynności te zostały wykonane

         1. w ramach umowy sprzedaży

            1. przez sprzedawcę

            2. lub przez osobę, za którą sprzedawca ponosi odpowiedzialność

         2. lub przez kupującego wg instrukcji otrzymanej przy sprzedaży

      4. ustawodawca nic nie mówi o wadach prawnych – należy stosować przepisy ustawy - pewna słabość ustawy

   2. NIEZGODNOŚĆ TOWARU KONSUMPCYJNEGO Z UMOWĄ MA ISTNIEĆ W CHWILI WYDANIA TOWARU

      1. dowód: kupujący ale jest domniemanie

         1. jeśli niezgodność towaru z umową zostanie stwierdzona przed upływem 6 miesięcy od wydania towaru - domniemywa się niezgodność towaru z umową istniała w chwili wydania towaru (ułatwienie dla kupującego)

   3. AKT STARANNOŚCI

      1. kupujący traci uprawnienia z tytułu OSZNTKZU jeśli nie zawiadomi sprzedawcy o niezgodności w określonym terminie

      2. termin do zawiadomienia sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

         1. zasada: 2 miesięcy od stwierdzenia niezgodności

         2. wyjątek: dla towarów żywnościowych - 3 dni od otwarcia (termin ten określa w drodze rozporządzenia Minister Właściwy do Spraw Gospodarki)

         3. do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie zawiadomienia przed jego upływem

      3. termin do stwierdzenia (ujawnienia) niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

         1. 2 lata od dnia wydania kupującemu towaru (jeśli niezgodność zostanie stwierdzona później to sprzedawca nie odpowiada) (przy rękojmi 1 rok)

         2. jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, strony mogą ten termin skrócić, ale nie poniżej 1 roku

         3. termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru

4. WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI SPRZEDAWCY

   1. jeśli sprzedawca wykaże że niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową powstała dopiero po wydaniu towaru

   2. jeśli sprzedawca wykaże, że kupujący wiedział o niezgodności lub, oceniając rozsądnie, powinien był wiedzieć (ustawa nie mówi w jakiej chwili, dyrektywa mówi o chwili zawarcia umowy)

   3. jeśli sprzedawca wykaże, że niezgodność wynikła z przyczyny tkwiącej w materiale dostarczonym przez kupującego – (umowa o dzieło)

5. UPRAWNIENIA KUPUJĄCEGO – konsument nie decyduje swobodnie – jest kolejność

   1. roszczenie o doprowadzenie towaru do zgodności z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy (wybiera kupujący)

      1. milczenie sprzedawcy przez okres 14 dni od otrzymania takiego żądania oznacza, że uznał je za uzasadnione

   2. roszczenie stosownego obniżenia ceny albo odstąpienie od umowy (wybiera kupujący)

      1. kupujący może wykonać te uprawnienia dopiero gdy

         1. naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów

         2. lub sprzedawca nie zdoła naprawić lub wymienić towaru w odpowiednim czasie

         3. lub naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności

      2. kupujący nie może odstąpić od umowy, gdy niezgodność jest nieistotna

6. TERMINY

   1. termin do stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

   2. termin do zawiadomienia sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

   3. termin przedawnienia dla roszczeń kupującego

      1. zasada: 1 rok od stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową ale termin ten nie może skończyć się przed termin do stwierdzenia (ujawnienia) niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową (wstrzymanie zakończenia terminu przedawnienia)

      2. zawieszenie biegu przedawnienia - przedawnienie nie biegnie w czasie:

         1. wykonywania naprawy lub wymiany

         2. prowadzenia przez strony rokowań w celu ugodowego załatwienia sprawy, nie dłużej jednak niż przez 3 miesiące

      3. przerwanie biegu przedawnienia następuje przez zawiadomienie sprzedawcy o niezgodności

   4. termin zawity do odstąpienia od umowy – j.w.

   5. upływ tych terminów nie wyłącza uprawnień kupującego z tytułu OSZNTKZU jeżeli sprzedawca w chwili zawarcia umowy o niezgodności wiedział i nie zwrócił na to uwagi kupującego

7. ROSZCZENIE ZWROTNE SPRZEDAWCY

   1. Jeżeli sprzedawca zaspokoił roszczenia kupującego sprzedawca może dochodzić odszkodowania od któregokolwiek z poprzednich sprzedawców jeżeli wskutek jego działania lub zaniechania towar był niezgodny z umową

   2. stosuje się przepisy KC o OK. z tytułu niewykonania zobowiązania

   3. roszczenie zwrotne przedawnia się z upływem 6 miesięcy od dnia, w którym stało się wymagalne