Kim jesteś? Jakie są Twoje trzy pozytywne cechy? Jakie są trzy cechy, którymi chciałbyś się charakteryzować. Odpowiedzi wraz z Twoim aktualnym zdjęciem zamieść na forum w tym wątku.
Czas: 28.11.2010
Jestem przede wszystkim matką, żoną, córką, wnuczką, przyjaciółką, bo to rodzina jest najważniejsza.
Trzy pozytywne cechy: odpowiedzialność, opanowanie, wyrozumiałość.
Cechy, którymi chciałabym się charakteryzować: asertywność, pewność siebie, pracowitość.
Ostatnio wszystkie zdjęcia mam robione z córeczką, więc takie zamieszczam.
Odpowiedzcie na pytanie: W jaki sposób dokonaliście wyboru cech, które chcielibyście posiadać?
Zachęcam Was do refleksji nad tym ile czasu w ciągu ostatniego tygodnia przeznaczyliście na działania, które zbliżyły was do pożądanych cech? - Zapiszcie na kartce w domu, jeśli chcecie możecie ujawnić na forum. Czy to dla Was dużo? Może mało?
Jakie nasuwają się Wam refleksje po wykonaniu tego polecenia?
Czas – piątek 3 grudnia 2010
Cechy, którymi chciałabym się charakteryzować: asertywność, pewność siebie, pracowitość. Wybrałam je ponieważ dość często brakuje mi ich w codziennym życiu. Asertywności bardzo często w sytuacjach kiedy na przykład ktoś mnie o coś prosi, a ja pomimo braku czasu nie umiem odmówić, chociaż wiem, że ta osoba dla mnie nie zrobiłaby tego samego. Pewności siebie brakuje mi na przykład w kontaktach w nowymi osobami i z tego powodu często pozostaję na uboczu. Natomiast pracowitość, no cóż najlepszym przykładem są studia, czasem siedzę pół dnia i robię wszystko inne tylko nie to co trzeba, a potem zbiera się sporo zaległości. Co do asertywności i pewności siebie nie wydaje mi się, żebym mogła wiele zrobić, taka już jestem, ale zawsze warto będzie spróbować. Natomiast jeśli chodzi o pracowitość to staram się jak mogę, żeby lenistwo nie brało nade mną góry. Jakie nasunęły mi się refleksje? Każdy z nas chciałby się charakteryzować jakimiś cechami, których mu brakuje, ale często nie zastanawiamy się nad tym, a warto nad nimi popracować.
Odpowiedz 20 razy na pytanie kim jestem?
Czas: wtorek, 7.11.2010 godz. 24.00
Człowiekiem
Kobietą
Matką
Żoną
Córką
Wnuczką
Przyjaciółką
Koleżanką
Studentką
Polką
Leniuchem
Marzycielką
Wielbicielką książek
Fanką podróży
Miłośniczką zwierząt
Pracownikiem
Maruderem
Wielbicielką książek
Łakomczuchem
Sobą
Przeczytaj uważnie swoje odpowiedzi. Jaki obraz wyłania się z Twoich skojarzeń zamieszonych w poprzednim poleceniu? Jakie refleksje pojawiły się po dokończeniu zdania Jestem....? Co Ci dało to ćwiczenie? Czas - niedziela 12.12.10, godz.24.00
Dzięki temu ćwiczeniu dostrzegłam, że nie jestem tylko zwykłą osobą, ale spełniam w życiu wiele ról i robię naprawdę wiele rzeczy. Jako pierwsze i najważniejsze wymieniłam role związane z rodziną, bo to ona jest dla mnie najważniejsza, następnie moje pasje i to jaka jestem. Myślę, że każdy kto przeczyta moje odpowiedzi wiele się o mnie dowie.
Przeczytaj jeszcze raz całe ćwiczenie kim jestem i odpowiedz na znajdujące się poniżej pytania. Jakie cele realizuje? Jaka formę maja polecenia? Jakiego obszarów w strukturze Twojej osobowości dotyka to ćwiczenie? Gdzie można wykorzystać tego typu ćwiczenie? Jak można rozwinąć to ćwiczenie? Czas - niedziela, 12.12. godz. 24.00
Jakie cele realizuje? Myślę, że dzięki temu ćwiczeniu mamy szansę na refleksję nad samym sobą. Spełniamy w życiu wiele ról, robimy wiele rzeczy i w wirze zajęć nie mamy czasu się tak naprawdę zastanowić kim jesteśmy. Poza tym mogą nas poznać inni. Po przeczytaniu aż 20 odpowiedzi na pytanie „kim jestem” można naprawdę wiele się dowiedzieć o drugim człowieku.
Jaką formę mają polecenia? Pytania są otwarte i zostawiają wiele swobody w odpowiedzi. Mają na celu „zmusić” uczestnika do zastanowienia się nad samym sobą i przedstawić się innym.
Jakiego obszarów w strukturze Twojej osobowości dotyka to ćwiczenie? Dzięki temu ćwiczeniu poznajemy siebie, czyli dotyka poczucia własnego „ja”, pozwala też na refleksję nad wartością człowieka. Mówiliśmy też o swoich cechach charakteru, a więc pracowaliśmy nad samoświadomością.
Gdzie można wykorzystać tego typu ćwiczenie? Myślę, że to ćwiczenie możemy wykorzystać niemal wszędzie, kiedy chcemy lepiej poznać drugą osobę i czegoś się o niej dowiedzieć. Również kiedy chcemy uświadomić komuś jego cechy.
Jak można rozwinąć to ćwiczenie? Można dodatkowo zapytać inne osoby, co wywnioskowały na podstawie naszych opisów. Można też zapytać o to co jest w naszym życiu najważniejsze lub co chcielibyśmy w nim zmienić.
Z papieru lub innego materiału wykonaj ramkę. Możesz ozdobić ją w dowolny sposób. Umieść w niej pięć przedmiotów, które Cię charakteryzują. Sfotografuj swoją kompozycję razem z ramką, a następnie zapisz jako plik jpg lub gif. Kompozycję możesz wykonać również w programie graficznym. Pracę umieść na forum.
Polecenie wykonaj do 28.11.2010
Obejrzyjcie wszystkie prace waszych kolegów i koleżanek. Oglądajcie zarówno ramki, jak i przedmioty w nich umieszczone. Zwróćcie uwagę
na sposób umieszczenia tych przedmiotów w ramce.
Odpowiedzcie na pytanie, co ramka, układ przedmiotów i ich wybór mówi Wam o autorze ramki; jak odbieracie autora ramki przez jej pryzmat.
Postarajcie się wziąć pod uwagę tylko tę kompozycję, a nie Waszą dotychczasową wiedzę na temat tej osoby.
Skomentujcie na forum kompozycje 3 wybranych uczestników; może coś Was zaskoczyło, zaciekawiło?
Czas operacyjny – piątek 3 grudnia 2010
Pająk Anna
Ania wiele wysiłku włożyła w swoją ramkę. Nie ograniczyła się do wklejenia obrazków z Internetu, ale bardzo się postarała co już samo w sobie dowodzi, że jest osobą pracowitą i skrupulatną. Wydaje mi się, ze Ania lubi rozrywkę (zdjęcie z wesołego miasteczka) i muzykę (płyta). Ceni sobie także
Przeczytajcie wypowiedzi kolegów dotyczące Waszych ramek. Czy zgadzacie się z tym, co napisali o Was uczestnicy? Może było coś, co Was zaskoczyło, sprawiło przyjemność? Swoje wpisy zamieszczajcie do wtorku, 7.11.2010 do godz. 24.00
Małachowska Grażyna
Sylwia jest osobą bardzo rodziną, mimo iż w ciągłym biegu znajduje czas na to co lubi , potrafi pogodzić własne aspiracje z obowiązkami , jest osobą pozytywnie nastawioną do ludzi i otaczającego ją świata. W ramce Sylwii zdjęcia i obrazki są ułożone równo może to świadczyć że jest bardzo uporządkowaną osobą , lubiącą ład .
Paszkiewicz Justyna
W centralnym punkcie pracy Sylwii Ł. znajduje się obrazek rodziny – rodziców i dwójki dzieci. Może to oznaczać, że dla autorki tej pracy rodzina jest najważniejsza (dlatego umieściła ją w centrum) albo marzy ona o założeniu własnej rodziny o modelu 2+2 czyli składającej się z rodziców i dwójki dzieci. Obrazek łakoci umieszczony w rogu pracy Sylwii Ł. może świadczyć o tym, że lubi ona słodycze albo jej pasją jest pieczenie ciast i innych słodkości. Natomiast domek umieszczony w tej pracy może przedstawiać własne marzenia autorki o dużym domu z ogródkiem. Moim zdaniem autorka niewątpliwie lubi zwierzęta, w szczególności koty i psy. Lubi też czytać bądź kolekcjonować książki.
Rusnarczyk Beata
Podobnie jak u Mariusza centralny punkt-rodzina, glowna wartosc, zaraz po tym nauka-studia, zwiaze byc moze z wlasnym rozwojem, napewno lubi zwierzaki-pieski w szczegolnosci.Obrazek domu moze wiazac sie z usposobieniem-domatorka, lubi wlasne 4-katy, moze wiazac sie do z urzadzaniem dom, marzeniem o domu z ogrodkiem. Sylwia jest chyba malym lakomczuchem-pyszczne ciasteczka.
Mój obrazek skomentowały 3 osoby. Wszystkie właściwie odczytały przesłanie płynące z mojej ramki tzn. że najważniejszą dla mnie wartością jest rodzina. Grażyna zauważyła, że ułożenie obrazków świadczy o tym, że jestem osobą uporządkowaną. Nie zastanawiałam się nad tym tworząc ramkę, ale nieświadome działania zdradzają niektóre cechy, bo spostrzeżenie było trafne. Dziewczyny zauważyły także, że jestem domatorką i tak właśnie jest. Lubię też słodkości i zwierzęta co również zostało zauważone.
Obejrzyjcie jeszcze raz cale ćwiczenie ramka i odpowiedzcie na znajdujące się poniżej pytania. Jakie cele realizuje? Jaka formę maja polecenia? Jakiego obszarów w strukturze Twojej osobowości dotyka to ćwiczenie? Gdzie można wykorzystać tego typu ćwiczenie? Jak można rozwinąć to ćwiczenie? Czas- niedziela, 12.12. godz.24.00
Jakie cele realizuje? Ćwiczenie to pozwala przedstawić się za pomocą obrazków. Niejednokrotnie jest to łatwiejsze niż opisać się za pomocą słów. Rozwija ono twórczość i kreatywność.
Jaka formę maja polecenia? Podobnie jak w ćwiczeniu „kim jestem” pytania są otwarte i zostawiają wiele swobody w odpowiedzi. Pobudzają inwencję twórczą i pomysłowość.
Jakiego obszarów w strukturze Twojej osobowości dotyka to ćwiczenie? Dotyka osobistych obszarów i pozwala zastanowić się co jest dla mnie tak naprawdę najważniejsze.
Gdzie można wykorzystać tego typu ćwiczenie? Podobnie jak w przypadku poprzedniego ćwiczenia można je wykorzystać niemal wszędzie, kiedy chcemy lepiej poznać drugą osobę i czegoś się o niej dowiedzieć. Również kiedy chcemy, aby ktoś popracował nad swoją hierarchią wartości.
Jak można rozwinąć to ćwiczenie? Można poprosić, aby za pomocą obrazków spróbować przedstawić drugą osobę lub, żeby graficznie przedstawić swoje plany i marzenia.
Przeczytajcie zamieszczoną poniżej krotką charakterystykę pedagogiki podmiotowości. umieśćcie w tym wątku własna refleksję po przeczytanym tekście, w kontekście, oczywiście, pedagogicznym.
Możecie posiłkować się znajdującymi na samym dole pytaniami.
W klasycznej koncepcji edukacji wzbogaca się wiedzę naukową o otoczeniu człowieka. Rozwój człowieka jest rozumiany w specyficzny sposób. Zakłada on, że student powinien opanować jak największą ilość wiedzy. Uważa się, że im więcej wiedzy naukowej o świecie posiada student, tym bardziej jest rozwinięty intelektualnie. W tym systemie edukacji intelekt jest najważniejszy, osobowościowe dyspozycje studentów są niezauważane, a ich rozwój następuje w sposób spontaniczny. Osobowość studentów rozwijana jest niejako pośrednio, przy okazji zdobywania i opanowywania wiedzy naukowej.
Klasyczny model edukacji oparty jest głównie na zewnętrznych systemach norm i ocen, nie tylko nie uczy człowieka samodzielnego i odpowiedzialnego podejmowania decyzji, lecz wręcz utwierdza go w poczuciu zewnętrznego zdeterminowania. Korzystanie z łatwo dostępnych gotowych wzorów postępowania, odpowiedzi i rozwiązań może zniewalać i uprzedmiotawiać człowieka. W tej koncepcji to nauczyciel jest osobą odpowiedzialną za dostarczenie wiedzy.
W edukacji podmiotowej odrzuca się kreowanie człowieka według wcześniej opracowanego systemu oddziaływań wychowawczych. Tu nie dopasowuje się wychowanka do z góry ustalonych kryteriów, nie dostarcza gotowych narzędzi do rozwiązywania problemów, lecz główny nacisk kładzie się na projektowanie sytuacji otwartych, które uruchamiają i stymulują twórczy potencjał, przez co człowiek wzbogaca swoje dyspozycje do działania na otoczenie.
W edukacji podmiotowej za cel przyjmuje się oddziaływanie na całą strukturę osobowościową człowieka, na sferę ciała, emocji, wartości. Człowiek postrzegany jest jako całość.
Pytania:
- Jakie są mocne strony takiego podejścia do edukacji?
- Jakie widzisz ograniczenia podmiotowości w edukacji?
- Poprzez jakie działania nauczyciel, pedagog, wychowawca może realizować koncepcję pedagogiki podmiotowości?
- Co może być trudne w realizacji założeń podmiotowości w pedagogice?
Czas: wtorek, 14.12.10. godz.24.00
Zastanówcie się jak, w pracy, opiekuńczo - wychowawczej można zastosować technikę kontraktu grupowego. Jakie korzyści płyną z jej wprowadzenia. Jakie są jej ograniczenia?
na Wasze wypowiedzi czekam do wtorku , 14.12.10, godz.24.00
Zamknij oczy. Wycisz umysł.
Skoncentruj swoją uwagę na oknie, a właściwie na tym, co za oknem.
Nie na tym, co bezpośrednio możesz zobaczyć i usłyszeć, ale na tym, co obok, co praktycznie
niewidoczne i niesłyszalne. Przeznacz na to 5 minut.
Otwórz oczy. Opisz wszystko bardzo dokładnie, wszystko, co sobie wyobraziłeś.
Notatki umieść na forum w w/w wątku. Czas – środa 15.12.10 – godz. 24.00
Kiedy zamykam oczy staram się myśleć tylko o dobrych rzeczach. Widzę siebie ze swoją rodziną, razem podczas świąt, moją uśmiechniętą córeczkę. Staram się sobie wyobrazić jak to będzie za tydzień, miesiąc, za kilka lat. Kiedy otwieram oczy widzę ludzi, którzy gdzieś się spieszą. Mijają się i są skupieni na swoim celu, nie dając sobie chwili wytchnienia. Cieszę się, z tej chwili spokoju i refleksji.
Przeczytajcie wszystkie zapisy z tego co usłyszeliście i zobaczyliście pomiędzy...
Zamieście w tym wątku Wasze refleksje po przeczytaniu? Czy podczas lektury opisów innych osób coś was zaskoczyło? Zaciekawiło? Może Wasze opisy pokazały Wam coś ciekawego?
Czas na wykonanie tego polecenia - środa, 15.12.10, godz. 24.00
Chciałabym zacząć od tego, że to ćwiczenie jest bardzo ciekawe i potrzebne. W wirze codziennych zajęć rzadko pozwalamy sobie na chwilę ciszy i refleksji. Prawie każdy pozwalając sobie na taką chwilę zadumy stara się wyobrazić sobie pozytywne rzeczy. I tak wielu z nas myślało o rodzinie i zbliżających się świętach. Widać, że każdy z nas czeka na te chwile z utęsknieniem.
Wróćcie jeszcze raz do Waszych okien. Wyjrzyjcie teraz przez okno. Zobaczcie i usłyszcie wszystko z najmniejszymi detalami.
Opiszcie, tak jak poprzednio, to wszystko bardzo dokładnie.
Swoje refleksje przedstawcie na forum w tym wątku
Czas: niedziela, 19.12.2010 godz.24.00
Znowu widzę zabieganych ludzi, wszystkich ogarnęła gorączka świątecznych zakupów. Obserwując ich widzę, że niektórym wybieranie prezentów dla bliskich sprawia przyjemność, a dla niektórych to dodatkowy kłopot. Robi mi się ich żal, bo nie potrafią cieszyć się przedświąteczną atmosferą i radością dawania. Ja też mam zaplanowane świąteczne zakupy na najbliższy weekend. Wyobrażam sobie siebie jak wybieram prezenty, przygotowuję się do świąt i spędzam je z rodziną. I mam nadzieję, że kiedy znowu wyjrzę przez okno to zobaczę samych szczęśliwych ludzi.
Zastanówcie się, co zobaczyliście, usłyszałyście w obu przypadkach?
Czy różnią się te dwa opisy... Może pojawiają się miejsca gdzie wyobraźnia styka się z rzeczywistością?
Z czego zdałyście sobie sprawę? Może te opisy mówią coś więcej? Co zyskujemy widząc "pomiędzy", a co gdy skrupulatnie rejestrujemy rzeczywistość?
Może wasze opisy pokazały Wam coś ciekawego? Co te dwa opisy mówią Wam o Was? (pytanie dowolne, możecie odpowiedzieć sobie sami na nie)
Czy podczas lektury opisów innych osób coś was zaskoczyło, zastanowiło?
Swoje refleksje przedstaw na forum do niedzieli 19.12.2010 do godz. 24.00
Oba opisy są dość podobne, bo o tej porze roku większość z nas myśli o świętach zarówno wtedy gdy zamykamy oczy jak i obserwując widok za oknem. Myślę, że to jak postrzegamy świat zależy głównie od tego jacy jesteśmy. Kiedy marzyciel spojrzy przez okno to zarówno z zamkniętymi oczami jak i z otwartymi puści wodze swojej wyobraźni. W pierwszym opisie starałam się po prostu odprężyć i pozwolić na chwilę refleksji nad swoim życiem. Natomiast w drugim też nie do końca patrzyłam tylko na widok na ulicy, ale wyobrażałam sobie dokąd idą i co myślą obserwowani przechodnie.
Jakie są cele tego ćwiczenia? Jaka jest sfera oddziaływań i rezultaty osiągnięte podczas realizacji tego ćwiczenia? Gdzie można wykorzystać tego typu ćwiczenie?, Dal jakich grup jest ono odpowiednie?
Jakie są cele tego ćwiczenia?
Ćwiczenie to z całą pewnością pobudza wyobraźnię. Umożliwia wyciszenie i spojrzenie na swoje uczucia i marzenia.
Jaka jest sfera oddziaływań i rezultaty osiągnięte podczas realizacji tego ćwiczenia?
To ćwiczenie oddziałuje przede wszystkim na wyobraźnię. Pozwala nam dostrzec czego tak naprawdę pragniemy, za czym tęsknimy.
Gdzie można wykorzystać tego typu ćwiczenie?, Dal jakich grup jest ono odpowiednie?
Można je wykorzystać niemal wszędzie, przede wszystkim przydałoby się osobom, które w wirze codziennych zajęć nie znajdują czasu na chwilę refleksji.
Odpowiedzcie na pytanie. W jaki sposób wykorzystać wiedzę o procesie grupowym w pracy opiekuńczo - wychowawczej?
(informacje o procesie grupowym znajdziecie w skrypcie do naszego przedmiotu).
Czas: 09.01.11
Zapraszam Was do prezentowania opinii na temat naszych zajęć? Zachęcam do konstruowania informacji zwrotnej na zasadzie tzw kanapki - informacje o tej metodzie najdziecie w odrębnym temacie.
Z czego jesteście zadowoleni, a z czego nie? Co zmienilibyście w prowadzeniu zajęć, w tematyce, w ćwiczeniach? Co Wam dały zajęcia? Tutaj jest miejsce także na inne Wasze refleksje dotyczące zajęć.
Czas na informację zwrotną macie do końca trwania naszego kursu.
Pozdrawiam i z góry dziękuję za Wasze komentarze.
Informacja zwrotna wg A. Szóstaka
Informacja zwrotna jest jednym z najważniejszych narzędzi skutecznego komunikowania się z wychowankami, uczniami. Poniżej znajdują się najważniejsze założenia dobrej, konstruktywnej informacji zwrotnej, takiej która zawiera wszystkie ważne informacje z punktu widzenia nauczyciela, wychowawcy i jednocześnie takiej, która skutecznie dotrze do naszego wychowanka nie raniąc go.
• Kieruj swoje uwagi krytyczne wyłącznie do osoby, z której postępowania jesteś niezadowolony.
• Nie wypowiadaj swoich zarzutów w obecności osób trzecich.
• Wypowiadając zarzuty nie staraj się porównywać zachowania danej osoby z zachowaniem innych osób, które uznajesz za lepsze.
• Nie formułuj zarzutów w poniżający sposób.
• Wypowiadaj zarzuty możliwie szybko po fakcie, który je spowodował i nie dodawaj następnych.
• Nie dąż do uzyskania satysfakcji z otwartego przyznania się krytykowanej osoby do winy.
• Nie powtarzaj zarzutów, gdy dana osoba już je przyjęła do wiadomości. Nie triumfuj.
• Staraj się krytykować w sposób racjonalny, tzn. zwracaj uwagę tylko na te zachowania, które dana osoba może zmienić.
• Unikaj złośliwości, ironii i sarkazmu.
• Wyrażaj swoje niezadowolenie (krytyczne uwagi) słowami nie zaś wyrazem twarzy i gestami.
• Nie poprzedzaj swoich zarzutów rozwlekłym wstępem.
• Nie usprawiedliwiaj się, że zdecydowałeś się na krytykę "Nie chciałem o tym mówić, ale ...". Tego rodzaju forma może wywołać irytację.
• Nie buduj wypowiedzi, w której już na początku pytasz ludzi "dlaczego robią to, co krytykujesz ?".
• Stosuj zasadę kanapki: najpierw zwrócenie uwagi na pewne pozytywne zachowanie (konkretne), potem uwaga krytyczna i znów krótka pochwała (ogólna). To swoista forma "opakowania" trudnych informacji.
• Unikaj słów w rodzaju "zawsze" lub "nigdy". "Zawsze jesteś spóźniony", "Nigdy nie można na tobie polegać". Bądź konkretny, przytaczaj fakty, nie uogólniaj.
• W pewnych sytuacjach możesz stosować zasadę negocjacyjną: "Mów o sobie nie o nich": zamiast powiedzieć "wyrażacie się nie jasno" możesz stwierdzić: "czuję, że nie wszystko rozumiem".
Z czego jesteście zadowoleni, a z czego nie? Co zmienilibyście w prowadzeniu zajęć, w tematyce, w ćwiczeniach? Co Wam dały zajęcia? Tutaj jest miejsce także na inne Wasze refleksje dotyczące zajęć.
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Lisek Wioleta w dniu poniedziałek, 3 styczeń 2011, 20:16 napisał(a) |
---|---|
Ogólnie bardzo podoba mi się ten kurs. Jest on pewnego rodzaju odmianą w odróżnieniu od kilku innych, z którymi mięliśmy kontakt, gdyż w tym przypadku mamy do czynienia z naprawdę wieloma ćwiczeniami, co staje się doskonałą metodą umożliwiającą teoretyczne zdobywanie wiedzy z rozwojem „praktycznych” umiejętności. Również w ciekawy, etapowy sposób sformowane zostały ćwiczenia, podczas których w pewnej części ich wykonywania, nastepowała konfrontacja. Mogliśmy przedstawić swój punkt widzenia cudzej pracy, jak również zwrócić uwagę na to, jak nasze projekty zostały zinterpretowane przez innych. Podobało mi się również to, iż został jasno sformułowany czas wykonania poszczególnych poleceń. Myślę, iż zajęcia te w dużej mierze pozwoliły mi zastanowić się nad sobą, nad własnym wnętrzem, własnymi oczekiwaniami. Pozwoliły mi również uświadomić sobie co jest dla mnie ważne, a na co do tej pory nie zwracałam uwagi, oraz nad czym powinnam jeszcze popracować. Aby powstała „kanapka” teraz następuje czas na niedociągnięcia, lub negatywna stronę tych zajęć…To będzie jednak kanapka light, ponieważ negatywnych stron naprawdę nie dostrzegam wiele. Czasami może jedynie ograniczony przedział czasowy, jaki został wyznaczony, z racji wielu innych zajęć mógł dla nas stać się nie wystarczający. Podczas pisania tej wypowiedzi, „przeglądałam” jeszcze ten kurs i na chwilę obecną nie dostrzegam więcej minusów. Czas teraz na „zamknięcie” kanapki. Dodatkowo podobało mi się to, iż w przypadku ćwiczeń, które mamy do wykonania udostępnione zostały nam ich przykłady. Z racji, iż jesteśmy na etapie nauki i wielu rzeczy jeszcze nie potrafimy, jest to znaczne ułatwienie wyjaśniające wiele rzeczy. Praca w parach dodatkowo umożliwia nam rozwój umiejętności dzielenia się obowiązkami i odpowiedniego zorganizowania wzajemnej współpracy. Mam nadzieję, iż w przyszłości również będziemy mieć możliwość uczestnictwa w podobnym kursie. Pozdrawiam. |
|
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Sidorowska Jagoda w dniu wtorek, 4 styczeń 2011, 22:23 napisał(a) |
Szczerze mówiąc kurs był dla mnie przyjemną odskocznią od innych zajęć. Nie chcę tu absolutnie aby zabrzmiało to tak, że był najłatwiejszy. Pozornie łatwy-a jednak wymagający zastanowienia, refleksji, "pauzy" od codzienności. Takie właśnie wyzwania lubię |
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Tarnowska Sylwia w dniu środa, 5 styczeń 2011, 10:29 napisał(a) |
---|---|
Zajęcia bardzo podobały mi się ponieważ były jak dla mnie kolejnym krokiem w rozwoju i pracy nad sobą.Do tej pory nie miałam do czynienia z zajęciami w takiej formie więc były one dla mnie nowym doświadczeniem.Podobały mi się zajęcia prowadzone w formie warsztatów-dobrym pomysłem jak dla mnie jest ustalenie wspólnych zasad gdyż daje to możliwość przejęcia większej odpowiedzialności za to „co się robi” a studenta stawia nie tylko w roli obserwatora ale również uczestnika.Jedyną wadą jaką mogę wymienić jest to,że tak naprawdę brakowało mi oceny .Myślę,że przez tyle lat edukacji szkolnej gdzie ocena stanowiła jakby wyznacznik mojej wiedzy ciężko mi było przyzwyczaić się do zajęć ,które nie są oceniane- tak do końca nie wiedziałam na ile to co robię jest „dobre” i czy idę „we właściwym kierunku”. Myślę,że takich zajęć powinno być zdecydowanie więcej gdyż rozwijają one wśród uczestników kreatywność oraz pozwalają przełamywać „ standarty myślowe”.Pokazują,że rozwiązań może być wiele i każde może być dobre.Zajęcia pomogły mi odnaleźć moje mocne strony oraz dały chwilę refleksji do zastanowienie się nad sprawami,które „umykają w pośpiechu i zgiełku życia codziennego” również sprawiły,że poczułam się "Panią siebie"- bardziej wzrosła moja samoświadomość-uzmysłowiły mi,że tak naprawdę ja sama jestem odpowiedzialna za to co się dzieje w moim życiu i co dla mnie jest ważne a co nie.Dziękuję za miłą współpracę.Oby takich doświadczeń w moim życiu pojawiało się coraz więcej...
|
|
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Lachowicz Małgorzata w dniu środa, 5 styczeń 2011, 12:06 napisał(a) |
Ogólnie rzecz biorac to cały kurs był dla mnie interesujacy, pozwolił mi on na lepsze poznanie mnie, na pewnego rodzaju otworzenie sie na innych. Nawiazujac do temetyki zajęć i ćwiczeń to nie mam zastrzezeń, a nawet ogromny plus w ta strone za przykładowe ćwiczenia które rozjasniły mi w głowie to i owo, które były dla mnie inspiracja. Jako tako to wad tego kursu nie znalazłam jednak wiem co sprawiło mi najwiekszy problem, mianowicie: pytania metodyczne, oraz krótki termin realizacji polecen, choc czasem bywłao tak że wydawało mi sie że jest go aż za dużo jednak wynikało to z tego że na innych przedmiotach miałam troszke luźniej. Co dały mi te zajecia? chwile oddechu pomiedzy innymi czysto teoretycznymi kursami, możliwośc pobudzenia mojej wyobraźni, fundamenty do tworzenia kolejnych ćwiczeń, które bardzo mi sie podobały i zapewne wykorzystam je w przyszłości. Jak i równiez dzieki nim poznałam lepiej uczestników mojej grupy. |
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Kiedrowicz Izabela w dniu środa, 5 styczeń 2011, 18:19 napisał(a) |
---|---|
Zajęcia które zostały przeprowadzone , uważam za bardzo pożyteczne w przyszłej mojej pracy jak i w życiu codziennym. |
|
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Filipiak Krystyna w dniu czwartek, 6 styczeń 2011, 12:38 napisał(a) |
Zajęcia bardzo mi się podobały, zarówno ich struktura (ze względu na swą różnorodność) jak i poszczególne ćwiczenia. Dzięki nim miałam możliwość lepszego wglądu w siebie, poszerzyłam zatem swoją samoświadomość z czego jestem bardzo zadowolona. |
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Waligóra Patrycja w dniu czwartek, 6 styczeń 2011, 21:36 napisał(a) |
---|---|
Podobał mi się kurs, ponieważ był inny od tych, które mieliśmy do tej pory. Wiedza teoretyczna zastąpiona była ćwiczeniami, dzięki którym pogłębiłam refleksję nad własna osobą no i poznałam bliżej innych uczestników kursu. Mogłam skonfrontować własne wartości z innymi osobami, a także pogłębić swoje kreatywne myślenie. Każdy przyszły pedagog powinien być świadomy własnej osoby i właśnie nad tym mogłam popracować w trakcie ćwiczeń. |
|
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Zielonka Ewelina w dniu piątek, 7 styczeń 2011, 11:58 napisał(a) |
Zajęcia ogólnie podobał mi się, bł przyjemne i miło nam się pracowało.Zajęcia prowadzone były w sposób ciekawy. Na chwile obecną nie przychodzi mi nic do głowy, nie zmieniłabym chyba nic. Ogólnie jestem zadowolona z uczestnictwa w tych zajęciach. |
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Małachowska Grażyna w dniu piątek, 7 styczeń 2011, 21:32 napisał(a) |
---|---|
Kurs ogólnie bardzo mi się podobał , prowadzony był w ciekawy i interesujący sposób. |
|
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Kulikiewicz Paulina w dniu sobota, 8 styczeń 2011, 16:22 napisał(a) |
Kurs okazał się doskonałą okazją do ukazania siebie innym uczestnikom jak również zastanowienia się nad sobą, dotarcia do myśli wcześniej nieuświadomionych. |
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Lichograj Joanna w dniu sobota, 8 styczeń 2011, 17:11 napisał(a) |
---|---|
Kurs był bardzo ciekawy, a zasady jego przebiegu przejrzyste. |
|
![]() |
Odp: informacja zwrotna o zajęciach Paszkiewicz Justyna w dniu poniedziałek, 10 styczeń 2011, 00:29 napisał(a) |
Zajęcia były z pewnością interesujące, bo tak różne od innych. Od początku ciekawiły mnie pojawiające się etapami ćwiczenia i starałam się odgadywać jakie będą te kolejne. Myślę, że gdyby całe ćwiczenia zostały umieszczone od razu wraz z opisem poszczególnych etapów, to nie byłyby one tak efektywne. Poprzez nieznajomość kolejnych etapów ćwiczenia, skupialiśmy się w większym stopniu na obecnych zadaniach do wykonania. Dzięki konfrontacji naszych pomysłów z wypowiedziami innych uczestników, mogliśmy spojrzeć nieco inaczej na dany problem oraz nauczyć się czegoś nie tylko o sobie, ale także o innych uczestnikach. |
Zastanówcie się jak, w pracy, opiekuńczo - wychowawczej można zastosować technikę kontraktu grupowego. Jakie korzyści płyną z jej wprowadzenia. Jakie są jej ograniczenia?
na Wasze wypowiedzi czekam do wtorku , 14.12.10, godz.24.00
Kontrakt grupowy to ogólnie rzecz biorąc zasady działania w grupie. Jest on bardzo przydatny ponieważ jasno określa reguły postępowania w zespole. W związku z tym jest bardzo przydatny w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Najlepiej jeśli zasady są określane wspólnie dzięki temu dzieci mogą decydować o tym co będą akceptować, a co nie.
Przeczytajcie zamieszczoną poniżej krotką charakterystykę pedagogiki podmiotowości. umieśćcie w tym wątku własna refleksję po przeczytanym tekście, w kontekście, oczywiście, pedagogicznym.
Możecie posiłkować się znajdującymi na samym dole pytaniami.
W klasycznej koncepcji edukacji wzbogaca się wiedzę naukową o otoczeniu człowieka. Rozwój
człowieka jest rozumiany w specyficzny sposób. Zakłada on, że student powinien opanować jak
największą ilość wiedzy. Uważa się, że im więcej wiedzy naukowej o świecie posiada student, tym
bardziej jest rozwinięty intelektualnie. W tym systemie edukacji intelekt jest najważniejszy,
osobowościowe dyspozycje studentów są niezauważane, a ich rozwój następuje w sposób
spontaniczny. Osobowość studentów rozwijana jest niejako pośrednio, przy okazji zdobywania
i opanowywania wiedzy naukowej.
Klasyczny model edukacji oparty jest głównie na zewnętrznych systemach norm i ocen, nie tylko nie
uczy człowieka samodzielnego i odpowiedzialnego podejmowania decyzji, lecz wręcz utwierdza go
w poczuciu zewnętrznego zdeterminowania. Korzystanie z łatwo dostępnych gotowych wzorów
postępowania, odpowiedzi i rozwiązań może zniewalać i uprzedmiotawiać człowieka. W tej koncepcji
to nauczyciel jest osobą odpowiedzialną za dostarczenie wiedzy.
W edukacji podmiotowej odrzuca się kreowanie człowieka według wcześniej opracowanego systemu
oddziaływań wychowawczych. Tu nie dopasowuje się wychowanka do z góry ustalonych kryteriów, nie
dostarcza gotowych narzędzi do rozwiązywania problemów, lecz główny nacisk kładzie się na
projektowanie sytuacji otwartych, które uruchamiają i stymulują twórczy potencjał, przez co człowiek
wzbogaca swoje dyspozycje do działania na otoczenie.
W edukacji podmiotowej za cel przyjmuje się oddziaływanie na całą strukturę osobowościową
człowieka, na sferę ciała, emocji, wartości. Człowiek postrzegany jest jako całość.
Pytania:
- Jakie są mocne strony takiego podejścia do edukacji?
- Jakie widzisz ograniczenia podmiotowości w edukacji?
- Poprzez jakie działania nauczyciel, pedagog, wychowawca może realizować koncepcję pedagogiki podmiotowości?
- Co może być trudne w realizacji założeń podmiotowości w pedagogice?
Czas: wtorek, 14.12.10. godz.24.00
Odpowiedzcie na pytanie. W jaki sposób wykorzystać wiedzę o procesie grupowym w pracy opiekuńczo - wychowawczej?
(informacje o procesie grupowym znajdziecie w skrypcie do naszego przedmiotu).
Czas: 09.01.11
W pracy opiekuńczo-wychowawczej bardzo często pracuje się w grupach, więc wiedza o procesie grupowym jest bardzo ważna. Ułatwia zrozumienie poszczególnych zachowań oraz rozwiązywanie konfliktów. Tłumaczy także poszczególne role jakie pełnią członkowie grupy oraz pomaga dobierać odpowiednie zadania, gry czy zabawy dla danej grupy.
Zapraszam Was do prezentowania opinii na temat naszych zajęć? Zachęcam do konstruowania informacji zwrotnej na zasadzie tzw kanapki - informacje o tej metodzie najdziecie w odrębnym temacie.
Z czego jesteście zadowoleni, a z czego nie? Co zmienilibyście w prowadzeniu zajęć, w tematyce, w ćwiczeniach? Co Wam dały zajęcia? Tutaj jest miejsce także na inne Wasze refleksje dotyczące zajęć.
Czas na informację zwrotną macie do końca trwania naszego kursu.
Pozdrawiam i z góry dziękuję za Wasze komentarze.
Bardzo podobał mi się kurs ponieważ znacznie odbiegał od tych, które zwykle realizujemy. Nie polegała wyłącznie na „wklepaniu” odpowiednich odpowiedzi, ale zmuszał do refleksji nad sobą i pobudzał kreatywne myślenie. Szczególnie przypadły mi do gustu ćwiczenia, w których zapoznawaliśmy się z pracą innych uczestników. To pozawala na skonfrontowanie naszego sposobu myślenia z innymi.