Cytat:
1. Wskaźniki koncentracji na rynku - wymienić, scharakteryzować i jakie informacje nam dają. 2. Przedstaw założenia i omów model konkurencji monopolistycznej. 3. Na podstawie wymyślonej przez Ciebie macierzy wpłat omów równowagę w sensie nasza. 4. "regulatory capture" 5. Omów funkcje niezależnych regulatorów w gospodarce.

Cytat:
regulacja stiglera czy cos takiego 2.rodzaje dyskryminacji cenowej 3.model cournota 4.podzial ze względu na liczbę odbiorcow i na liczbe dostawcow 5.sztuczne bariery wejscia na rynek.

1.Co to jest regulacja,jakie są rodzaje i cele regulacji ??
2.Wyjaśnić i narysować na wykresie efekt regulacji w monopolu
3.Opisz oligopol.|Jaki jest podstawowy problem tej struktury rynku?
4.Co to jest dyskryminacja cenowa, które firmy wg Ciebie stosują dyskryminacje cenową.Podaj przykłady.
5.Opisz wpływ polityki państwa na struktury rynku.

1.Jaki wpływ ma polityka na strukturę regulacyjną rynku
2.Narysować wykres monopolu i opisać coś tam
3.Opisać jakiś oligopol.
4.Co to jest dyskryminacja cenowa , podać przykłady
5.Napisać co to są regulacje , przykłady.

1. Wskaźniki koncentracji:

HHJ = $\sum_{i = 1}^{n}{\left( \frac{n}{k} \right)fi^{2}}$

*fi = fi = $\frac{\text{Si}}{\text{Sc}}$ Si; wielkość sprzedaży i-tej firmy, Sc; całkowita wielkość sprzedaży na rynku

Lub

fi = $\frac{\text{Ki}}{\text{Kc}}$ Ki; kapitał i-tej firmy, Kc; suma kapitału wszystkich dostawców

HHI, jest miarą koncentracji rynku i określa szacunkowy poziom zagęszczenia w danej branży oraz poziom konkurencji na danym rynku. Jest to koncepcja ekonomiczna szeroko stosowana w prawie antymonopolowym.

*Ekwiwalenta liczba firm:

n= 1/ HHI (ile firm o zbliżonej wielkości działa na danym terenie)

np.:

udział: polipol => Wk<40%

szeroki oligopol=> 40%<Wk<60%

wąski oligopol => Wk>60%

Wskaźnik koncentracji

trzech firm o

największym udziale

w rynku (C3),

• Wskaźnik koncentracji

czterech firm o

największym udziale

w rynku (C4),

• Wskaźnik Herfindhala

– Hirschmana (HHI)

KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA

duŻa liczba uczestników rynku – liczba producentów na rynku

jest na tyle duŻa, Że nie odczuwają oni związków pomiędzy

podejmowanymi przez siebie decyzjami ilościowo/cenowymi.

– ZróŻnicowanie produktu – producenci wytwarzają dobra, które

mają tyle cech wspólnych, Że moŻna je uznać za bliskie

substytuty. JednakŻe kaŻdy z producentów nadaje swojemu

produktowi cechy odróŻniające go od wyrobów innych

producentów. Elementami wyróŻniającymi mogą być

przykładowo: opakowanie, forma promocji rynkowej, zakres

usług związanych ze sprzedaŻą, lokalizacja, godziny otwarcia.

Zatem zróŻnicowanie produktu stanowi bodziec do

podejmowania działań promocyjnych i marketingowych, co się

wiąŻe z dodatkowymi kosztami.

– MoŻliwość kształtowania ceny przez producenta – konkurent

monopolistyczny jest cenotwórcą. Poprzez nadanie swojemu

produktowi cech odróŻniających go od innych produktów

oferowanych na rynku producent uzyskuje określona siłę

monopolową wyraŻającą się moŻliwością kształtowania ceny.– Ceny czynników i technika produkcji są dane

– Wejście do grupy i wyjście z niej jest wolne

– Bariery wejścia na rynek i wyjścia z rynku do pokonania w

długim okresie – W długim okresie nie ma przeszkód dla

producentów zewnętrznych w wejściu na rynek. W

konsekwencji w punkcie równowagi długookresowej konkurenci

monopolistyczni uzyskują zerowy poziom zysku

ekonomicznego, tzw. Zysk normalny (podobnie jak producenci

działający w konkurencji doskonałej).

– DuŻe wydatki na reklamę – Aby nie zejść do roli cenobiorców,

konkurenci monopolistyczni muszą róŻnicować swoje produkty.

Promocja własnej marki w warunkach silnej konkurencji ze

strony innych producentów oferujących zbliŻony produkt

wymaga wysokich wydatków na reklamę.– Celem firmy jest maksymalizacja zysku zarówno w krótkim, jak

i w długim okresie

– Doskonała informacja o rynku

– Firma podejmuje decyzje tak, jakby znała krzywą popytu

własnego produktu oraz krzywe kosztów

– Długi okres składa się z wielu identycznych i niezaleŻnych

krótkich okresów; wynika z tego, Że maksymalizacja zysku w

krótkim okresie prowadzi do maksymalizacji zysku w długim

okresie.

– Krzywe kosztów i popytu są jednakowe dla wszystkich

uczestników grupy, a więc preferencje konsumentów są równo

rozłoŻone między poszczególne produkty oraz zróŻnicowanie

produktu nie prowadzi do róŻnicowania kosztów. ZałoŻenie to

zostało przyjęte, aby na jednym rysunku moŻna było pokazać

równowagę firmy i całej grupy.

Rozważmy dwuosobową, niekooperacyjną grę o następującej macierzy wypłat :

Firma I

A B

A(250, 250) (125, 125)

Firma II

B(500, 500) (300, 300)

Wypłaty interpretujemy jako zyski z działalności

produkcyjnej. Strategia A - duża skala produkcji,

strategia B - mała skala produkcji. Zakładamy, że

dobra wytwarzane przez obie firmy są

komplementarne. Oznacza to, że zwiększenie

zbytu jednego dobra sprzyja zwiększeniu zbytu

drugiego dobra.

*Równowaga Nasha

-nie oznacza, tego że obaj gracze osiągaja największe możliwe wypłaty

- jest to profil strategii teorii gier, w którym strategia każdego z graczy jest optymalna, przyjmując wybór jego oponentów za ustalony. W równowadze żaden z graczy nie ma powodów jednostronnie odstępować od strategii równowagi. W tym sensie równowaga jest stabilna.

Każda skończona gra ma przynajmniej jedną równowagę Nasha, niekoniecznie w strategiach czystych.

Równowaga Nasha nie musi być efektywna w sensie Pareto. Klasycznym przykładem tej nieefektywności jest paradoks znany jako dylemat więźnia.

Rozważmy grę dwuosobową. Równowagą Nasha jest następujący wybór. Wybór gracza A jest optymalny dla wyboru gracza B i wybór gracza B jest optymalny przy danym wyborze A. Inaczej: Wybieram to, co jest dla mnie najlepsze, gdy ty robisz to, co robisz. Ty robisz to, co jest dla ciebie najlepsze, gdy ja robię to, co robię.

3.2.          Teoria „przechwycenia” regulacji (regulatory capture).

Kryteria na podstawie których można mówić o przechwyceniu regulacji:

-                  Podmiot regulujący musi mieć możliwość podjęcia samodzielnej decyzji,

-                  Decyzje te muszą się różnić od decyzji, które podjęłaby zbiorowość polityczna zgodnie z obowiązującymi procedurami decyzyjnymi,

-                  Decyzja ta musi zostać podjęta w oczekiwaniu korzyści od grup uprzywilejowanych przez ich przyjęcie

URE – Urząd Regulacji Energetyki

Udziela koncesji, zatwierdza taryfy energetyczne, przeciwdziała monopolizacji rynku.

OFGEM - działa jako niezależny nadzorca i regulator rynku energii w UK, ... Ofgem jest finansowany z licencji płaconych przez dostawców energii.

Zasada TPA (ang. Third Party Access) - zasada polegająca na udostępnieniu przez właściciela bądź operatora infrastruktury sieciowej stronom trzecim w celu dostarczenia towarów/usług klientom strony trzeciej (dotyczyć to może przesyłu energii elektrycznej, usług telekomunikacyjnych czy usług kolejowych).

Dzięki zastosowaniu zasady TPA, możliwa staje się demonopolizacja rynku. Odbiorcy końcowi towarów/usług maja prawo dokonania wolnego wyboru dostawcy danego towaru bądź usługi. Zastosowanie zasady ma na celu wzmocnienie konkurencji na rynku i z reguły ma wpływ na obniżenie cen.

Regulacje [G. Stigler] – są polityczno-administracyjną ingerencją w rynkowe procesy gospodarcze. Regulacje są produktem, który partie polityczne mogą oferować swoim klientom

Istota decyzji politycznych w ustroju demokratycznym: kolektywne (głosowanie), transparentne (nie można nikogo wykluczyć).

G. Stigler: „Głosowanie jest niej precyzyjnym sposobem wyrażania preferencji w polityce niż wyrażanie preferencji na rynku, gdyż w głosowaniu uczestniczy i wpływa na decyzje wiele niedoinformowanych osób”. Demokratyczny proces polityczny jest pełen szumu i nieprecyzyjności, a w decyzjach politycznych często znajdują wyraz intensywne preferencje mniejszości.

Dyskryminacja cenowa pierwszego stopnia [edytuj]

Dyskryminacja cenowa pierwszego stopnia ma miejsce wówczas gdy cena dobra dla każdego kupującego jest różna, co wynika z faktu, że konsumenci mogą różnić się wyceną nabywanego dobra.

Dyskryminacja cenowa drugiego stopnia [edytuj]

Dyskryminacja drugiego stopnia, określana również jako dyskryminacja ilościowa, polega na tym, że cena jest zależna od ilości kupowanego produktu. W praktyce zazwyczaj wyższe ilości nabywanego produktu oferowane są po niższej cenie jednostkowej. Jednocześnie, dwie osoby nabywające taką samą ilość dobra płacą jednakową cenę.

Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia [edytuj]

Dyskryminacja trzeciego stopnia polega na tym, że różnym grupom nabywców sprzedaje się ten sam produkt po różnej cenie. Przykładem tego rodzaju dyskryminacji mogą być ulgi studenckie lub emeryckie. Wszystkie osoby należące do jednej grupy płacą taką samą cenę, jednak ceny różnią się pomiędzy grupami.

MODEL COURNOTA

*DUOPOL:

-na rynku działają dwaj producenci oferujący ten sam produkt

-zależność między dwoma firmami oparta jest na mechanizmach

PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA:

-każda z firm traktuje wielkość produkcji konkretną jako daną

-przedsiębiorstwa mają ten sam koszt produkcji

- koszty krańcowe MC = 0

-produkt jednorodny

-stosują jednakowe ceny

SPRZEDAWCY	NABYWCY
	WIELU MAŁYCH
WIELU MAŁYCH	Polipol
KILKU ŚREDNICH	Oligopol
„JEDEN” DUŻY	Monopol

Naturalne i sztuczne bariery wejścia to przeszkody utrudniające rozpoczęcie produkcji w gałęzi. Mogą one rozstrzygać o liczbie przedsiębiorstw na rynku. Naturalną barierą wejścia jest np. duża ilość kapitału niezbędna do uruchomienia produkcji. Sztuczną barierą wejścia jest np. ochrona technologii produkcji patentem.

Regulacja, regulowanie [francuska szkoła badań regulacji, R. Bojer] – forma społecznej kontroli działalności gospodarczej, kontroli w formie zinstytucjonalizowanej, prowadzonej w sposób formalny (za pomocą instrumentów administracyjnoprawnych) lub nieformalny

 

Regulacja [P. Selznick] – trwała i ukierunkowana kontrola sprawowana przez agencję publiczną nad działalnością ważną dla życie danej wspólnoty

ß

1.     regulacja – narzędziem kontroli pewnego obszaru działalności gospodarczej,

2.     kontrola celowa i systematyczna,

3.     Kontrola ukierunkowana na cenione przez daną wspólnotę działania i ich oczekiwane skutki

Definicja Selznicka jest zgodna z nurtem ekonomii politycznej

Wybór poziomu produkcji przez monopolistę:

P – cena, Q  – poziom sprzedaży, 1 – popyt, 2 – przychód krańcowy, 3 – koszt krańcowy, 4 – cena ustalona przez monopolistę, 5 – cena w warunkach konkurencji doskonałej, 6 – ilość dobra sprzedawana przez monopolistę, 7 – ilość dobra sprzedawana w warunkach konkurencji doskonałej, B i C łącznie – zbędna strata społeczna.

Państwo również może dokonywać redystrybucji dochodów przy pomocy cen - różnicując obciążenie cen podatkami, ustalając ceny minimalne / maksymalne czy dotując pewne gałęzie gospodarki.

Stymulacyjna - narzędzie oddziaływania na dostawców i odbiorców - im wyższy jest poziom cen, tym większa jest opłacalność produkcji. Stymuluje to producentów do zwiększania rozmiarów produkcji. Niższy poziom cen zniechęca producentów i powoduje ograniczenia produkcji. Wyższy poziom cen może skłaniać producentów do zwiększenia produkcji a nawet podnoszenia wartości użytkowej wyrobów (jakość, estetyka, funkcjonalność). Zazwyczaj wyższy poziom cen skłania konsumentów do ograniczenia spożycia a niższy stymuluje wzrost spożycia.