Rehabilitacja przywrócenie do czci osoby poprzednio skazanej przywrócenie utraconych praw, przywrócenie dobrej opinii
Rehabilitacja przywrócenie utraconej sprawności psychofizycznej
Nadrzędny cel maksymalna sprawność niezależność
FRANKLIN DELANO ROOSEVELT 1882-1945
Gubernator stanu Nowy York w latach 1929-33,
32 prezydent USA w latach 1933-45
1921 paraliż kończyn dolnych w wyniku choroby HEINEGO MEDINA (POLIO)
Dzięki rehabilitacji mógł stać bez pomocy kul chodzić poruszać się na wózku inwalidzkim większość przemówień wygłaszał na stojąco
Nie publikowano zdjęć Roosevelta na wózku inwalidzkim
1928 wraz z żoną powołuje fundacje do badań nad polio
CHRISTOPER REEVE 1952-2004
Aktor, wydawca, producent filmowy
Legendarny odtwórca roli supermena
Działacz na rzecz praw człowieka
1995 całkowity paraliż w wyniku uszkodzenia rdzenia kręgowego po upadku z konia
Poruszał się na wózku inwalidzkim
Prowadził nadal aktywne życie
Prowadził fundację i centrum badana rzecz osób po urazach rdzenia kręgowego
STEPHEN HAWKING 1942
Astrofizyk jeden z najwybitniejszych fizyków i teoretyków na świecie
Profesor matematyki na uniwersytecie CAMBRIDGE
Od 22 roku życia chory na stwardnienie boczne zanikowe
Jest prawie całkowicie sparaliżowany
Porusza się na wózku inwalidzkim
Porozumiewa się przy pomocy syntezatora mowy przez wirtualną klawiaturę
Autor bestselleru ,,Krótka historia czasu”
Twórca teorii utraty Nasy przez czarne dziury
Aktor w serialu STAR TREK
Użyczył swojego głosu w utworze PINK FLOYD „KEEP TALKIING”
Przygotowuje się do lotu w kosmos w 2009 roku
Niepełnosprawność trwała lub czasowa utrata lub utrudnienie wykonywania czynności codziennych
Kalectwo jakakolwiek stała utrata struktur lub funkcji
Inwalidztwo trwała lub czasowa utrata lub utrudnienie wypełniania ról życiowych
Międzynarodowa klasyfikacja Funkcjonowania Niepełnosprawności i Zdrowia
ICF
Uszkodzenie Działanie Uczestnictwo
Anatomicznej struktury fizjologicznej wykonanie zadania angażowanie w określone
lub psychicznej funkcji lub podjęcie działania sytuacje życiowe
Uszkodzenie 10 struktur i funkcji
Psychiczne
Głosowe
Wzrokowe
Sercowo-naczyniowe
Nerwowe
Mięśniowo-szkieletowe
Trawienia
Immunologiczne
Endokrynologiczne
Działanie 671 działań w skali 0-4
Patrzenie
Słuchanie
Rozpoznawanie
Komunikowanie się
Wykonywanie czynności motorycznych
Przemieszczanie się
Wykonywanie czynności motorycznych
Przemieszczanie się
Wykonywanie czynności codziennych
Posługiwanie się narzędziami
Uczestnictwo 7 dziedzin, 106 sytuacji w skali 0-5
Samoobsługa
Przemieszczanie się w przestrzeni
Wymiana informacji
Kontakty społeczne
Edukacja
Praca zawodowa
Problemy ekonomiczne
Życie obywatelskie i środowisko lokalne
Ocena niepełnosprawności
Utrudnienie niewielki ubytek funkcji
Ograniczenie mierne ograniczenie sprawności funkcjonalnej
Uniemożliwienie upośledzenie funkcji znacznego stopnia
Kryteria niepełnosprawności
Medyczne ocena stanu zdrowie
Zawodowe zdolność podjęcia pracy w zawodzie
Społeczne możliwość pełnienia roli społecznych w rodzinie pracy i środowisku
Stopnie niepełnosprawności
Znaczny niemożliwe zatrudnienie stała lub długotrwała pomoc w wykonywaniu ról społecznych lub czynności codziennych
Umiarkowany możliwa praca na przystosowanym stanowisku częściowa lub okresowa pomoc w wykonywaniu ról społecznych lub czynności codziennych
Lekki możliwość pracy nie wymaga pomocy innych osób
Problemy niepełnosprawnych we współczesnym świecie
Liczba osób niepełnosprawnych
Trudności leczenia
Koszt ekonomiczny
Koszt społeczny
Przyczyny niepełnosprawności
Przewlekłe schorzenia
Urazy
Postęp medycyny
Wydłużenie życia człowieka
Stres
Zatrucie środowiska
600 milionów osób niepełnosprawnych na świecie 10% co 10 osoba ma deficyty fizyczne, psychiczne lub narządów zmysłów 25% każdego społeczeństwa to ludzie obciążeni niepełnosprawnością
Przyczyny niepełnosprawności według WHO
Schorzenia somatyczne 20%
Wypadki i urazy 15%
Choroby psychiczne 15%
Wady wrodzone 10%
Opóźnienie w rozwoju umysłowym 7%
50% ludzkich niepełnosprawności można uniknąć
Choroby prowadzące do niepełnosprawności
Choroby układu krążenia
Choroby nowotworowe
Choroby układu ruchu
Choroby układu oddechowego
Problem niepełnosprawnych w Polsce
1978 r. - 2mln. 485 tys.
1988 r. – 3mln. 250 tys.
1996 r.- 4 mln. 376 tys.
2008r.- ponad 5 mln
Dynamika rocznego przyrostu 5-6%
Problem niepełnosprawności w Polsce
5 mln ludzi niepełnosprawnych (52% kobiet) 15%
11% niepełnosprawnych to ludzie między 20-39 rokiem życia
30%niepełnosprawnych przed 15 rokiem życia
Struktura niepełnosprawności w Polsce
Choroby psychiczne i umysłowe 6 % (300 tys.)
Niewidomi i niedowidzący 3-10%
Niepełnosprawni w wieku rozwojowym 2-4%
Struktura niepełnosprawności w Polsce
Padaczka 1,4%
SM 0,7%
Dystrofie mięśniowe 0,6%
Choroba Parkinsona 0,4 %
Struktura niepełnosprawności dzieci i młodzieży w Polsce
Upośledzenie umysłowe 250 tys.
Niepełnosprawni ruchowo 40-50 tys.
MPD 20 tys.
Urazy, wrodzone 20-30 tys.
Wady serca 20 tys.
Niedosłyszący 7 tys.
Cukrzyca 5 tys.
Niewidomi 2 tys.
Przyczyny niepełnosprawności w Polsce
Choroby somatyczne 80%
Urazy 14%
Wady wodzone 5%
Choroby układu krążenia choroby niedokrwienne serca 36%, nadciśnienie tętnicze 32%, Choroby układu ruchu, Choroby nowotworowe
Problemy niepełnosprawności w Polsce
77% (1 mln. 617 tys.) osób niepełnosprawnych jest biernych zawodowo 1 mln. Osób niepełnosprawnych jest całkowicie niezdolnych do pracy i samodzielnej egzystencji wzrost z 17 do 22%
Czynniki rozwoju rehabilitacji
Postęp cywilizacyjny
Wynalazki
Wojny i ich skutki
Epidemie
Rozwój medycyny
Historia rozwoju rehabilitacji
2380r p.n.e Egipt Pierwsze kule
2698r p.n.e Chiny Turnieje zdrowotne
Diokles, Empedokles Grecja zastosowanie kinezyterapii w leczeniu
Hipokrates Podstawy nowożytnej rehabilitacji amputacje protezowanie, obuwie korekcyjne
300r. p.n.e Drewniana proteza kończyny dolnej
Galeon (130-199r.) Kinezyterapia w leczeniu
Aurelianus (210 r.) Ćwiczenia bierne w porażeniach
Średniowiecze kalectwo karą za grzechy zakłady dla chorych i kalek i starców
Pare XVI w. Francja nowe zasady amputacji rehabilitacji i protezowania, gorsety w wadach kręgosłupa
XVII w Anglia Inwalictwo w oficjalnych dokumentach
1633r. zakłady dla kalekich dzieci
1741r. Andre Orthopaedia
Glisson XVI/XVII w. ćwiczenie w zniekształceniu klatki piersiowej I kręgosłupa
Andry ćwiczenia antygrawitacyjne
Guthsmuths XVIII/XIX w ćwiczenia fizyczne jako środek leczniczy
Ling (1776-1839) twórca gimnastyki leczniczej kształcenia kinezyterapeutów
Pinel 1798r. Rehabilitacja chorych psychicznie
Zander (1835-1920) Mechanoterapia
Mc Murtie 1918r. Rehabilitacja
1929 Ćwiczenia Klappa
1939 metoda Kenny
1947 Wydział rehabilitacji i medycyny fizykalnej w szpitalu w Bellevue w N.Y.
1951 metoda Kabat-Kaiser (PNF)
Połowa lat 50 Metoda Bobath
XV w W. Oczko leczenie ruchem według Galena
XVII w S.Petrycy ćwiczenia fizyczne czynnikiem leczniczym
1837 r. L. Bierkowski Kraków Zakład gimnastyczno- ortopedyczny
1841r. T. Matecki Poznań Zakład gimnastyczno-ortopedyczny
1844r. Eichler Warszawa Zakład gimnastyczno-ortopedyczny
1892r. Kuczalska Warszawa Zakład gimnastyczno-ortopedyczny
1896r. Mayówna Kraków Zakład gimnastyki szwedzkiej
1906r. Kuczalska Warszawa Szkoła gimnastyki zdrowotnej i leczniczej oraz kursy masażu
1901r. Gabryszewski Lwów zakład ortopedyczny
1913r. Wierzejski Poznań Zakład ortopedyczny
1925/26 Poznań Zajęcia gimnastyki leczniczej na 3 roku AWFU
1930r. Dega Poznań Kursy gimnastyki korekcyjnej
1937r. Dega Bydgoszcz Oddział usprawniania leczniczego
1951r. epidemia Polio
1960 r. Poznań Katedra Medycyny Rehabilitacyjnej
1961r. Konstancin Katedra Medycyny Rehabilitacyjnej
1962r. Konstancin STOCER
1969r. Wytyczne rozwoju rehabilitacji w Polsce
Polski model rehabilitacji
Powszechna niezależna od rodzaju stopnia nasilenia choroby metody i etapu leczenia
Wczesna zapoczątkowana przed leczeniem lub w fazie ostrej choroby
Ciągła szpitalna, poszpitalna wczesna, poszpitalna późna
Kompleksowa medyczna, społeczna, zawodowa
Zespół rehabilitacyjny
Lekarz
Fizjoterapeuta
Pielęgniarka
Terapeuta zawodowy
Psycholog kliniczny
Asystent socjalny
Technik ortopedyczny
Pedagog specjalny
Instruktor pracy zawodowej
Rehabilitacja lecznicza przywrócenie utraconego zdrowia farmakologia chirurgia fizjoterapia
Fizjoterapia wykorzystanie w procesie rehabilitacji czynników fizykalnych i ruchu
Kinezyterapia wykorzystanie w procesie rehabilitacji ćwiczeń ruchowych (ćwiczeń i metod kinezyterapeutycznych
Fizykoterapia wykorzystanie w procesie rehabilitacji różnych form energii
Masaż wykorzystanie w procesie rehabilitacji energii mechanicznej
PODSTAWĄ REHABILITACJI MEDYCZNEJ JEST FIZJOTERAPIA
FIZJOLOGICZNY CHARAKTER STOSOWANYCH BODŹCÓW
DOBRA TOLERANCJA I DŁUGOTRWAŁE SKUTKI
BRAK SKÓDKÓW UBOCZNYCH
ŁATWY DOSTĘP I NISKI KOSZT
PODSTAWĄ FIZJOTERAPI JEST RUCH
RUCH JEST ŻYCIEM
CZYNNOŚCIOWY CHARAKTER ZABURZEŃ
PRAWIDŁOWY ROZWÓJ OD AKTYWNOŚCI DO ZDROWIA (ZDROWIE)
PRAWIDŁOWY ROZWÓJ
PODSTAWĄ REHABILITACJI MEDYCZNEJ JEST
FIZJOTERAPIA
WPŁYW RÓŻNYCH CZYNNIKÓW NA ZDROWIE CZŁOWIEKA
STYL ŻYCIA- 53%
DZIEDZICZNOŚĆ- 21%
OPIEKA ZDROWOTNA- 16%
ŚRODOWISKO- 10%
XX WIEK- OBNIŻENIE UDZIAŁU MIĘŚNI W CZYNNOŚCIACH CODZIENNYCH O 80%
WIEK XXI- hipokineza
CZYNNIKI RYZYKA CHORÓB CYWILIZACYJNYCH:
PALENIE TYTONIU
NADWAGA I OTYŁOŚĆ
DIETA
SKAŻENIE ŚRODOWISKA
HIPOKINEZA
CHOROBY CYWILIZACYJNE
UKŁADU KRĄŻENIA
UKŁADU RUCHU
PRZEMIANY MATERII
UKŁADU ODDECHOWEGO
NOWOTWORY ZŁOŚLIWE
KORZYŚCI WYNIKAJĄCE Z ĆWICZEŃ FIZYCZNYCH
-OBNIŻENIE POZIOMUCUKRU WE KRWI
-ZWOLNIENIE AKCJI SERCA
-REGULACJA GOSPODARKI HORMONALNEJ
-LEPSZA PRZEMIANA MATERII
-OBNIŻENIE CIŚNIENIA TĘTNICZEGO KRWI
-WZMOCNIENIE STRUKTURY KOŚCI
-WZROST ODPORNOŚCI
-LEPSZA CZYNNOŚĆ MIĘŚNI
OBAWY DOTYCZĄCE STOSOWANIA ĆWICZEŃ FIZYCZNYCH W CHOROBIE
-USZKODZENIE MIĘŚNIA SERCA
-OBNIŻENIE ODPORNOŚCI
-BÓL, NUDNOŚCI, WYMIOTY I ZMĘCZENIE
-BRAK TOLERANCJI WYSIŁKU FIZYCZNEGO
-SŁABA KONDYCJA FIZYCZNA I PSYCHICZNA
-WZROST PŁUCNEGO CIŚNIENIA ŻYLNEGO
-DUSZNOŚĆ
-ZŁAMANIA PATOLOGICZNE KOŚCI
NASTĘPSTWA OGRANICZENIA AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ W CHOROBIE
Choroba, leczenie -> spadek wydolności, wzrost zmęczenia
ZNACZENIE ĆWICZEŃ FIZYCZNYCH W CHOROBIE
-PRZYGOTOWANIE DO LECZENIA
-WSPOMAGANIE LECZENIA CHOROBY ZASADNICZEJ
-BEZPIECZNE PRZEPROWADZENIE PRZEZ LECZENIE
-POWRÓT DO ZDROWIA I AKTYWNOŚCI
-NIEZALEŻNOŚĆ I SAMODZIELNOŚĆ
-PREWENCJA WTÓRNA
MIEJSCE I ZNACZENIE FIZJOTERAPII W KOMPLEKSOWEJ REHABILITACJI
-Natura
-Bezpieczeństwo
-Skuteczność
-Dobrostan
Kinezyterapia - leczenie ruchem
Dlaczego kinezyterapia?
Czynnościowy charakter zaburzeń
Naturalny bodziec
Najsilniejszy bodziec
Najdłużej działający bodziec
Specyficzny bodziec
Cele kinezyterapii
Zwiększanie ruchomości w stawach
Zwiększanie siły mięśni
Zwiększanie wytrzymałości
Zwiększanie mocy
Ćwiczenia ruchowe jeden określony rodzaj skurczu lub pracy mięśniowej
Metody kinezyterapeutyczne Stosowanych jest wiele rodzajów skurczu mięśniowego i pracy mięśniowej
Ćwiczenia oddziaływujące ogólnie
Ćwiczenia oddziaływujące lokalnie
Metody zwiększania ruchomości
Ćwiczenia rozciągające
Techniki terapii manualnej
PNF
Ćwiczenia rozciągające
Statyczne
Wykonywane w stałej pozycji utrzymywanej przez całe ćwiczenie
Dynamiczne
Szybkie, szarpane ruchy nakładane na rozciągane mięśnie i tkankę łączną
Metody zwiększające ruchomość
Ćwiczenia czynne wspomagane
Ćwiczenia oparte na rytmicznym pobudzaniu
Powtarzane skurcze
Poizometryczna relaksacja mięśni
Metody zwiększania siły mięśniowej
Ćwiczenia izometryczne
Ćwiczenia izotoniczne
Ćwiczenia izokinetyczne
Metody zwiększania wytrzymałości
Ćwiczenia tlenowe
Trening ciągły
Trening interwałowy
Wpływ energii cieplnej na organizm człowieka
Zwiększenie przepływu krwi
Działanie przeciwbólowe
Obniżenie napięcia mięśniowego
Uruchomienie mechanizmu termoregulacji
Wydzielanie potu
Zmiany w układzie wodnoelektrolitowym, oddechowym i wydzielniczym
Przyspieszenie regeneracji
Wpływ energii świetlnej na organizm człowieka
Zwiększenie przepływu krwi
Zmniejszenie napięcia mięśniowego
Działanie przeciwbólowe
Wzmożenie przemiany materii
Regulacja przebudowy kości
Pobudzenie układu wydzielniczego
Wzrost odporności
Przyspieszenie gojenia tkanek
Wpływ energii elektrycznej na organizm człowieka
Zmniejszenie pobudliwości nerwu
Przyspieszenie zrostu kostnego
Pobudzanie nerwów i mięśni
Zwiększenie przepływu krwi
Zmniejszenie bólu
Wzrost lub obniżenie napięcia mięśni
Wpływ pola elektromagnetycznego na organizm człowieka
Zwiększenie przepływu krwi
Zwiększenie liczby leukocytów
Przyspieszenie przemiany materii
Obniżenie napięcia mięśni
Zmniejszenie bólu
Wpływ ultradźwięków na organizm człowieka
Wzmożenie przepuszczalności błon komórkowych
Pobudzenie przemiany materii komórek
Zmniejszenie stanu zapalnego
Przyspieszenie wchłaniania tkankowego
Rozszerzenie łożyska naczyniowego
Wpływ masażu na organizm człowieka
Poprawa krążenia krwi i chłonki
Przekrwienie tkanek
Zmniejszenie lub zwiększenie napięcia tkanek
Rozluźnienie mięśni
Przyspieszenie procesów wymiany w skórze
Szybsza odnowa rezerw energetycznych
Przyspieszenie wchłaniania płynów
Pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego
Obniżenie pobudliwości ośrodkowego układu nerwowego
Zmniejszenie bólu
Pobudzenie gruczołów wydzielania wewnętrznego, łojowych i potowych w skórze
Fizykoterapia i masaż w fizjoterapii
Wybór najskuteczniejszego rodzaju energii
Polipragmazja
REHABILITACJA SPOŁECZNA
Zadania
Akceptacja niepełnosprawności
Pozytywna postawa wobec rehabilitacji
Planowanie i wstępna organizacja życia
Poprawa jakości życia
Czynniki poprawiające jakość życia osób niepełnosprawnych
Wsparcie rehabilitacyjne, opieka medyczna
Aktywność zawodowa, praca
Likwidacja barier
Aktywność społeczna i towarzyska
Czynniki rehabilitacji społecznej
Osobowość i dojrzałość emocjonalna
Zakres i stopień zaawansowania niepełnosprawności
Stopień zależności
Warunki materialne
Warunki mieszkaniowe
Warunki środowiskowe i uwarunkowania społeczno-kulturowe
Organizacja dnia
Potrzeby kulturalne
Środki i metody rehabilitacji społecznej
Edukacja
Warsztaty terapii zajęciowej
Turnusy rehabilitacyjne
Integracyjne przedszkola i szkoły
Likwidacja barier
Wolontariat
Rehabilitacja zawodowa-Umożliwienie wykonywania pracy zawodowej osobom niepełnosprawnym
Znaczenie pracy zawodowej
80% osób niepełnosprawnych jest biernych zawodowo
80% osób niepełnosprawnych jest w wieku produkcyjnym 3-krotnie niższy poziom aktywności zawodowej
Ponad 90% biernych zawodowo nie poszukuje pracy
Ponad połowa zatrudnionych pracuje w niepełnym wymiarze czasu pracy
Wyższe wykształcenia ma tylko 8% niepełnosprawnych mieszkańców miast i 4% mieszkańców wsi
Nakłady na rehabilitację zwracają się po 1,5 roku pracy20-krotny zwrot po całym okresie pracy
Przyczyny niskiej aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych
Ogólne problemy na rynku pracy
Bariery psychologiczne
Bariery społeczne
Bariery achitektoniczne
Bariery techniczne
Czynniki warunkujące pracę osób niepełnosprawnych
Zainteresowania
Sprawność psychofizyczna
Wiedza i umiejętności
Pomoce techniczne
Formy rehabilitacji zawodowej
Poradnictwo zawodowe
Szkolenie zawodowe
Pośrednictwo pracy
Psychofizyczne przystosowanie do pracy
Opieka socjalna
Poradnictwo zawodowe
Poradnie wychowawczo-zawodowe
Poradnie rehabilitacji zawodowej
Szkolenie zawodowe
Zakłady szkolenia inwalidów
Szkoły związku spółdzielni inwalidów
Zakłady pracy
Szkoły ogólnodostępne
Pośrednictwo pracy
Powszechne zakłady pracy
Zakłady pracy chronionej
Praca chałupnicza
Środki i metody rehabilitacji zawodowej
Wyposażenie w środki pomocnicze i techniczne
Wyposażenie w zaopatrzenie ortopedyczne
Umiejętność posługiwania
Procesy występujące w rehabilitacji
Regeneracja -Zdolność odradzania się
Kompensacja-Zdolność zastępowania
Adaptacja -Zdolność przystosowania się
Rodzaje kompensacji
-Samoistna. Patologiczna
-Czynnościowa. Organiczna
-Bezpośrednia. Pośrednia
-Zaburzeń statycznych. Zaburzeń statyczno-dynamicznych
Czynniki warunkujące kompensację
Umiejscowienie uszkodzenia
stopień dojrzałości uszkodzonej struktury
stopień zróżnicowania uszkodzonej struktury
Rozmiar uszkodzenia
Szybkość powstawania uszkodzenia
Ogólny stan chorego
Motywacja chorego
Wiek chorego
Pobudzenie i sterowanie
Prawa kompensacji Anochina- Każdy żywy organizm cechuje wrodzone „pogotowie kompensacyjne”
Kompensacja może nastąpić tylko w przypadku zaburzeń czynności podstawowych mechanizmów fizjologicznych odpowiedzialnych za daną funkcję oraz w wyniku odpowiedniego nasilenia sygnałów. Procesy kompensacji zostają uruchomione bez udziału woli i niezależnie od tego, który narząd uległ uszkodzeniu. Kompensacja wymaga stałego utrwalania oraz poszukiwania właściwych bodźców fizjologicznych. Kompensacja nie jest procesem trwałym i wymaga stałego treningu.
Plastyczność układu nerwowego
Zdolność do zmian reaktywności oraz zmian mikrostruktur neuronów w następstwie powtarzanych pobudzeń ich receptorów.
Komórki nerwowe reagują na impulsy określonym cyklem zmian – pobudliwość
W określonym układzie neuronów powstają trwałe przekształcenia funkcjonalne w wyniku działania bodźców lub ich kombinacji - plastyczność
Rodzaje plastyczności
Pamięciowa – powstanie engramu pamięci (trwałego śladu) w wyniku reorganizacji połączeń synaptycznych między neuronami
Rozwojowa – w niedojrzałym OUN nieużywane połączenia ulegają degradacji, a synapsy używane ulegają rozbudowie i utrwalaniu
Kompensacyjna – procesy naprawcze uszkodzenia OUN za pomocą sąsiednich, nieuszkodzonych neuronów lub rozrostu włókien nerwowych w kierunku neuronu docelowego
REHABILITACJA KARDIOLOGICZNA
Choroby układu krążenia są przyczyną 55% zgonów kobiet i 43% mężczyzn.
Rehabilitacja kardiologiczna:
Ogół aktywności i interwencji wymaganych do osiągnięcia najlepszego możliwego stanu fizycznego, umysłowego i społecznego, tak aby pacjent z przewlekłą chorobą sercowo-naczyniową lub po okresie ostrym choroby był w stanie o własnych siłach ponownie zająć właściwe miejsce w społeczeństwie i prowadzić aktywne życie (WHO 1993)
Metoda lecznicza mająca najwyższą klasę (I) wiarygodności naukowej w postępowaniu z pacjentami chorymi na chorobę niedokrwienną serca (European Society of Cardiology, American Heart Association, American College of Cardiology)
Wskazania do rehabilitacji kardiologicznej:
Zawał mięśnia sercowego
Przezskórna angioplastyka naczyń
Operacje przęsłowania aortalno-wieńcowego
Niewydolność serca
Choroba niedokrwienna serca
Transplantacja serca
Wady serca
Nadciśnienie tętnicze
Cele rehabilitacji kardiologicznej:
Zmniejszenie śmiertelności ogólnej
Zmniejszenie śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych
Zapobieganie kolejnym zdarzeniom sercowo-naczyniowym i hospitalizacjom z tego powodu
Zapobieganie niepełnosprawności
Powrót do aktywności społecznej i zawodowej
Poprawa jakości życia
Etapy rehabilitacji kardiologicznej:
Etap I – rehabilitacja wewnątrzszpitalna. Celem jest zapobieganie powikłaniom i zaburzeniom oraz jak najszybsze osiągnięcie samodzielności i niezależności
Etap II – trwa 4- 12 tygodni i może być realizowany w szpitalu, przychodni lub domu (zależnie od ryzyka)
Etap III – trwa do końca życia i jest realizowana w przychodni i warunkach domowych. Cele jest poprawa tolerancji wysiłkowej, zmniejszenie ryzyka nawrotu choroby i utrzymanie dotychczasowych wyników leczenia
Modele rehabilitacji kardiologicznej:
I etap rehabilitacji:
Model A
Niepowikłany przebieg (A1 4-7 dni NSTEMI)( A2 7-10 dni STEMI)
Model B
Powikłany przebieg >10 dni
II etap rehabilitacji:
Model A Niskie ryzyko >7 MET >100 W
Model B Średnie ryzyko 5-7 MET 75-100 W
Model C Średnie ryzyko 3-5 MET 50-75 W
Model D Wysokie ryzyko < 3 MET < 75 W
Zasady treningu wytrzymałościowego:
Etap II (wczesny ok. 3-4 tyg):
Model A Interwałowy lub ciągły 3-5/tydzień 60-90 minut 60-80% HRrez lub 50-70% HRmax
Model B Interwałowy lub ciągły 3-5/tydzień 45-60 minut 50-60% HRrez lub 50 HRmax
Model C Interwałowy 3-5/tydzień 45 minut 40-50% HRrez lub 40-50 HRmax
Etap III (późny do końca życia):
Model A Interwałowy lub ciągły 3/tydzień 45-60 minut 60-80% HRrez lub 50-70% HRmax
Model B Interwałowy 3/tydzień 30-45 minut 40-60% HRrez lub 40-50 HRmax
Model C Interwałowy 3/tydzień 30-45 minut 40-50% HRrez lub 40-50 HRmax
Metody rehabilitacji kardiologicznej:
Trening fizyczny
Edukacja psychospołeczna
Eliminacja czynników ryzyka
Redukcja masy ciała
Formy treningu w rehabilitacji kardiologicznej:
Trening marszowy na bieżni ruchomej
Trening marszowy w terenie
Trening na cykloergometrze
Trening kończyn górnych i dolnych na cykloergometrach
Trening na steperach, ergowiosłach
Bieg w terenie
Pływanie
Uprawianie różnych dyscyplin sprtowych
Maksymalna częstość akcji serca zależnie od wieku:
Niewytrenowani
MHR/min = 205 – (0,41 x wiek w latach)
Wytrenowani
MHR/min = 198 – (0,41 x wiek w latach)
Niezależnie od wytrenowania
MHR/min = 220 – wiek
MHR/min = 199 – (0,63 x wiek w latach)
MHR/min = 208 – 0,7 x wiek
Rehabilitacja kardiologiczna kobiet:
..jeżeli spotkasz mężczyznę z bólem w okolicy serca, promieniującym do lewej ręki, śmierć jest blisko(papirus Ebersa 2600 rok p.n.e.)
…spotkałem prawie 100 mężczyzn z tym problemem, a tylko 3 kobiety…(Wiliam Heberden 1768)
„How & Can Help My Husband Cope with Heart Disease”( Konferencja Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego 1960 r.)
Choroby układu krążenia to „choroby męskie”:
W Europie z przyczyn kardiologicznych umiera około 55% kobiet (około 3% z powodu raka piersi).W Stanach Zjednoczonych ChNS to główna przyczyna śmierci kobiet po 50 r.ż. 3-cia przyczyna ich zgonów w ogóle.
W Polsce z przyczyn kardiologicznych umiera około 53% kobiet,(43% mężczyzn).
Kobiety stanowiły w XX wieku od 0 do 30% populacji w kardiologicznych badaniach naukowych.
Standardy postępowania wynikają z badań, w których kobiety były bardzo słabo reprezentowane
lub brak było analizy uzyskanych wyników zależnie od płci.( Third Report of the National Cholesterol Education Program Expert Panel on Detection Evaluation and Treatment of High Blood Cholesterol Adultes European guidelines on cardiovascular disease prevention in clinical practice ).
Obawa kobiet przed chorobą:
Różnice zależne od płci:
Masa serca
Średnica tętnic wieńcowych
Odmienny status hormonalny
Mniejsza masa ciała
Dystrybucja tkanki tłuszczowej
Aktywność enzymów
Filtracja kłębków nerkowych
Czynniki ryzyka:
Zaburzenia lipidowe
Palenie papierosów
Nadciśnienie tętnicze
Cukrzyca
Otyłość brzuszna
Czynniki psychospołeczne
(90% zawałów serca u mężczyzn, 94% zawałów serca u kobiet)
Czynniki ryzyka kobiet:
Nadciśnienie tętnicze w starszym wieku
Cukrzyca
Zespół metaboliczny
Rozkład BMI kobiet z ChNS:
(Wojcieszczyk 2010)
Kobiety chorują o 10 lat później na ChNS a zawał występuje u nich o 20 lat później niż u mężczyzn.
Rozkład wieku kobiet z ChNS:
(Wojcieszczyk 2010)
Objawy ChNS u kobiet:
Dolegliwości pokarmowe
Duszność
Nudności
Zmęczenie
Różnice i trudności diagnostyczne:
Słabsza korelacja między objawami
i zaawansowaniem zmian
w tętnicach,
Mniejsze znaczenie zmian
odcinka ST-T,
Większy odsetek fałszywie dodatnich elektrokardiograficznych prób wysiłkowych (38-67%)
w porównaniu
z mężczyznami (7-44%),
Wyniki pomiaru zdolności wysiłkowej kobiet z ChNS:
(Wojcieszczyk 2010)
Przebieg ChNS u kobiet:
Późniejsze występowanie
Stabilny początek choroby
Współistnienie wielu chorób
Dodatkowe czynniki ryzyka
Częstsza depresja
Leczenie ChNS u kobiet:
W Stanach Zjednoczonych tylko 1/3 zabiegów angioplastyki tętnic wieńcowych wykonywana jest u kobiet,
Kobiety stanowią 15-38% populacji
poddanej ocenie skuteczności
angiolastyki tętnic wieńcowych,
Rzadsze zabiegi pomostowania
aortalno-wieńcowego,
Większe ryzyko leczenia chirurgicznego
W rehabilitacji kardiologicznej bierze udział tylko około 20% kobiet.
Udział w rehabilitacji kardiologicznej zależnie od płci:
Stacjonarna RK Ambulatoryjna RK
Pierwsze półrocze 2003 r.( POLKARD 2003-2005)
Bariery udziału w rehabilitacji kardiologicznej:
(Am Heart J 2009)
Bariery udziału w rehabilitacji kardiologicznej:
(Am Heart J 2009)
Przyczyny rzadszego udziału i częstszej rezygnacji kobiet z RK:
Rzadsza kwalifikacja
Utrudniony dostęp do informacji o RK
Mniejsze wsparcie ze strony personelu i rodziny
Niska świadomość celowości
rehabilitacji,
Brak motywacji,
Niższa jakość życia,
Częste występowanie depresji
Około 53% kobiet poddanych rehabilitacji kardiologicznej miało >65 lat (analiza 163 programów RK).( J. Am. Med..Wom. Associat. 2003)
Wyniki rehabilitacji kardiologicznej kobiet:
(Folia Cardiol. 2004)
Wyniki rehabilitacji kardiologicznej zależnie od płci:
(Can J Cardiol 2000)
Wyniki rehabilitacji kardiologicznej zależnie od płci:
(Can J Cardiol 2000)
Skuteczność RK zależnie od płci:
(J. Am. Med..Wom. Associat. 2003)
Czynniki ukończenia
rehabilitacji kardiologicznej przez kobiety:
(Am. Heart J. 2005)
Źródła informacji kobiet o chorobach układu krążenia:
(Grodstein F., Manson J. E. 2006)
Znaczenie informacji w przebiegu RK:
Niższy poziom edukacji w opinii kobiet, Informacja o chorobie 1,77x większe u kobiet, Informacja o ciśnieniu tętniczym krwi 1,57x większe u kobiet.
Szpitalna informacja o programach
rehabilitacji kardiologicznej:
(J Cardiopulmonary Rehabil. 2001)
Skierowania
na rehabilitację kardiologiczną:
(J Cardiopulmonary Rehabil. 2001)
Brak różnic stanu psychicznego między kobietami i mężczyznami uczestniczącymi w ambulatoryjnej
rehabilitacji kardiologicznej.
Perspektywy:
Zwiększenie udziału kobiet w programach RK. Główna odpowiedzialność spoczywa na lekarzach.
Zapewnienie dostępu do informacji o RK
RK kobiet powinna koncentrować się nie tylko na wydolności fizycznej, lecz również na jakości życia i kondycji psychicznej.
Organizacja i przebieg RK powinny uwzględniać istniejące bariery psychologiczne, socjologiczne i osobiste kobiet.
Rehabilitacja kardiologiczna osób starszych:
Większość chorych na oddziałach kardiologicznych
Często wykluczane z programów rehabilitacyjnych
Gorsza wydolność fizyczna
Zaburzenia poznawcze
Upośledzenie wzroku i słuchu
Choroby współistniejące
Rehabilitacja kardiologiczna osób starszych:
Rehabilitacja stacjonarna (szpitalna, uzdrowiskowa)
Zajęcia grupowe (wskazania psychospołeczne)
Trening interwałowy
Początkowo małe obciążenia
Unikać form aktywności o zwiększonym ryzyku urazu
Korzyści rehabilitacji kardiologicznej:
Zmniejszenie śmiertelności ogólnej o 20%
Zmniejszenie śmiertelności sercowo-naczyniowej o 26%
Zmniejszenie częstości hospitalizacji
Korzyści ekonomiczne