INSTRUKCJA PISANIA PRACY MAGISTERSKIEJ NA SEMINARIUM I. SURYNT
1. Warunki zaliczenia semestru 2. (czyli pierwszego dla seminarium magisterskiego)
Ustalony temat (NIE tytuł!) pracy magisterskiej
Zebrany materiał do analizy (zapisany na nośnikach pamięci, ksera artykułów prasowych, książki lub oryginalne filmy na CD, spis linków w przypadków blogów, forów czy stron internetowych, inne)
Szczegółowa bibliografia opracowań naukowych (literatura przedmiotu)
2. Warunki zaliczenia semestru 3.
Ukończenie i przedłożenie do oceny całej części wprowadzającej (metodologicznej), średnio ok. 30 stron, najczęściej składa się ona z 3 lub 4 rozdziałów, w zależności od tematu pracy
3. Warunki zaliczenia semestru 4. (ostatniego)
Ukończenie i przedłożenie do oceny min. 80 % całości pracy (czyli średnio ok. 70-80 stron)
4. Objętość pracy:
Wstęp (ok. 2 stron) : tu piszemy, jaki jest temat pracy, uzasadniamy wybór, następnie krótko informujemy o materiale badawczym (co badamy?), potem metodzie badawczej (jak badamy?), następnie przedstawiamy strukturę pracę i wyjaśniamy, dlaczego jest taka, a nie inna. Często formułuje się już tu hipotezę badawczą.
Część wprowadzająca (ok. 30 stron): tu omawiamy wszystkie kwestie związane z metodologią, tłem historycznym, rozwojem danego gatunku, kontekstami oraz wyjaśniamy najważniejsze pojęcia, a także przedstawiamy teorie, które pomogą nam zbadać materiał.
Część rozwinięcia (ok. 45-50 stron): tu dokonujemy analizy materiału badawczego (który uprzednio przedstawiamy, dokonując jego ogólnej charakterystyki, czyli co to za materiał, jak został zebrany, na jakiej podstawie, jeśli to teksty literackie, fotograficzne czy publicystyczne, naświetlamy sylwetkę autora) za pomocą narzędzi badawczych przedstawionych w części wprowadzającej. Proszę nie zapominać, że część wprowadzająca i rozwinięcie są ze sobą ściśle powiązane! Jeśli dokonujemy analizy porównawczej, to jej wyniki NIE MOGĄ stanowić zakończenia, lecz przynależą do GŁÓWNEJ części pracy.
Zakończenie (ok. 10 stron): tu podsumowujemy całą pracę (to najnudniejszy wariant) lub otwieramy nową perspektywę, np. porównując z tym, co kiedyś, gdzieindziej, z innymi tekstami kultury, można pobawić się w przepowiednie przyszłości.
Bibliografia: zawiera WSZYSTKIE pozycje naukowe, które Państwo przejrzeli i przeczytali, przygotowując pracę magisterską, a więc także te, które nie są cytowane!!! Układ alfabetyczny, pełne imiona, nazwy wydawnictw. Rozdzielamy literaturę podmiotu (to, co Państwo analizują, źródła) od literatury przedmiotu (opracowania naukowe). Inne podziały nie są konieczne, ale można je wprowadzić (np. literatura z Internetu).
Spis treści (chyba wszystkim wiadomo)
Aneks (można do pracy załączyć aneks, w którym zamieszczamy materiał, który uważamy za ważny dla naszej pracy, ale umieszczony w tekście głównym mógłby zaburzyć lekturę, np. przeprowadzone wywiady, tabele i inne dane statystyczne, materiał ikonograficzny etc.)
5. Tekst pracy magisterskiej musi być:
spójny (piszemy pełnymi zdaniami, nie akceptuję równoważników zdań ani wyliczanek; każda nowa myśl musi być wprowadzona w odpowiedni sposób, tzn. żeby nie wyrywać się jak Filip z konopi, tylko zaznaczyć językowo-stylistycznie, że to nowy wątek; jeśli mamy tabele lub grafiki, to ich zawartość oraz wnioski i tak przedstawiamy w spójnym tekście; niektóre materiały mogą być umieszczone w aneksie do pracy [np. wywiady, fragmenty ważnych dokumentów, obszerne dane statystyczne itp.]; zdania muszą być logicznie ze sobą powiązane, unikamy przeskakiwania od jednej myśli do innej, bez ukończenia wywodu zawartego w poprzednim zdaniu; jedno zdanie musi wynikać z drugiego lub uzupełniać poprzednie)
poprawny językowo (przypominam, że nasz instytut należy do wydziału FILOLOGICZNEGO, ponadto strona językowa również podlega ocenie; tak dla jasności: zdanie w języku polskim składa się co najmniej z podmiotu i orzeczenia… )
logicznie uporządkowany (tekst pracy musi być podzielony na rozdziały – każdy zaczynamy na nowej stronie – i podrozdziały, których tytuły i numeracja musi wyróżniać się od pozostałego tekstu wielkością czcionki lub jakimś zaznaczeniem (bold, kursywa, podkreślenie etc.); stosujemy akapity dla każdego nowego wątku, a nie zdania!!!; podrozdziały muszą składać się z co najmniej kilku stron, a nie kilku zdań; tytuły rozdziałów i podrozdziałów muszą być informacyjne, ale nie barokowe! Unikamy długich konstrukcji zdaniowych w tytułach! Każdy rozdział musi zaczynać się ogólnym wprowadzeniem: ogólnie rzecz biorąc, piszemy zawsze od ogółu do szczegółu, a w praktyce: od banału do bardziej wyrafinowanych tez, „zagajenie” jest konieczne, gdyż harmonizuje całość tekstu – w pracach magisterskich nie stosujemy poetyki postmodernistycznej (fragmentaryzacja), tylko trzymamy się jak najbardziej tradycyjnych, wręcz starożytnych, zasad budowania tekstu.)
cytowanie – prace magisterskie to NIE cytatony, czyli NIE kolaże cytatów!!! Nie wolno łączyć cytatu z cytatem! Każdy cytat musi być wprowadzony, a nie zaserwowany znienacka i nie wiadomo, po co! Cytujemy cudze myśli, jeśli uznajemy je za ważne, istotne dla argumentacji, szczególnie mądre albo głupie (wtedy się do nich odnosimy!), a przede wszystkim wtedy, gdy wnoszą coś nowego i są świetnie sformułowane. Staramy się nie przesadzać z długością i częstotliwością cytatów na stronie. Bardzo długie cytaty dopuszczam jedynie wtedy, gdy są bardzo spójne, klarownie wyrażają myśl i rozbicie ich mogłoby spowodować utratę sensu. Taki długi cytat wyróżniamy z tekstu głównego
np. zapisując go inną czcionką albo tą samą, ale w innym rozmiarze (często petit) . Warto też zmieniać odstęp, np. z 1,5 na 1, bo wtedy cytat ładnie się wyróżnia.
ZAWSZE STOSUJEMY CUDZYSŁOWY!!! BEZ WYJĄTKU, INACZEJ PROGRAM ANTYPLAGIATOWY POTRAKTUJE CYTAT JAKO PLAGIAT!!!
Cytatów NIE zapisujemy kursywą!!! Kursywa jest zarezerwowana dla: tytułów książek, filmów itp., słów pochodzenia obcego lub specyficznie użytych, innych nazw własnych (np. partii, klubów itd.). Kursywą można zapisać tytuły czasopism, ale stosowany jest również zapis w cudzysłowie bez zmiany czcionki. Cytaty bierzemy w cudzysłów i zapisujemy normalną czcionką, jak pozostały tekst. Po każdym cytacie KONIECZNY jest przypis. O zapisie przypisów przeczytają Państwo w komunikacie dziekana lub znajdą sposoby zapisu w Internecie czy dowolnej pracy naukowej, która może posłużyć jako wzorzec. Dopuszczam każdy zapis, pod warunkiem konsekwentnego stosowania, a także korzystania z zapisów skrótowych (np. op.cit., dz.cyt., tamże).
Przy wprowadzaniu cytatów, proszę nie zapominać o poprawności językowej. Jeśli wprowadzają Państwo część cytatu lub początek zdania w cytacie do zaczętego już zdania w Państwa tekście, należy zastosować zmiany w oryginalnym cytacie poprzez wprowadzenie kwadratowych nawiasów (np. […] dla miejsc opuszczonych). Przykład:
XY napisał: „Obrazy w naszych głowach to stereotypy”.1
Zdaniem najwybitniejszego badacza stereotypów XY, stereotypy to „[o]brazy w naszych głowach”.2
XY twierdzi, że „[o]brazy w naszych głowach to stereotypy”3.
Cytatów na stronie nie powinno być zbyt wiele, ale sporo przypisów nie szkodzi! Lepiej więcej przypisów niż mniej, bo wtedy ryzyko posądzenia o plagiat jest mniejsze, a przypisy świadczą o Państwa oczytaniu. Oczywiście, niedobrze wygląda na jednej stronie piętnaście przypisów za informacją: „tamże”. Proszę korzystać z wielu opracowań, a nie tylko jednej książki!!! Proszę pamiętać, że w tekście pracy żadna teza (twierdzenie) nie może pozostać bez dowodu. Wystarczy czasem odesłać do źródła informacji, z którego Państwo czerpią swoją wiedzę. To dotyczy szczególnie danych statystycznych i bardzo uogólniających twierdzeń w stylu „Polacy są tacy i tacy…”, „W Polsce robi się to i to”…
W pracach magisterskich nie uznaję za naukowe:
1. haseł z wikipedii oraz innych stron typu „ściąga”, „bryk” itp.;
2. stron internetowych, które nie mają charakteru naukowego portalu wiedzy lub internetowego czasopisma;
3. można korzystać z Internetu, ale należy dobierać wyłącznie teksty naukowe (sprawdzamy autora i miejsce publikacji; często są one zamieszczone w pdf-ie). Przy cytowaniu z Internetu należy postępować tak samo jak w przypadku książki: zawsze podajemy autora i pełen tytuł artykułu, a potem adres internetowy i datę dostępu.
4. Nie są naukowymi opracowaniami teksty eseistyczne, publicystyczne, felietony etc. Za naukowe można uznać takie wypowiedzi naukowców w prasie nie-naukowej, które dotyczą ich pola badawczego, np. wypowiedzi prof. Magdaleny Środy w „Twoim Stylu” czy „Polityce” na temat relacji kobiety – kościół katolicki w Polsce.
6. Z promotorem uzgadnia się KAŻDĄ zmianę w zakresie tematycznym pracy. Konieczne jest także ustalenie zmian dot. badanego materiału. Pracę oddajemy rozdziałami albo większymi całostkami. Nie ma potrzeby przynoszenia mi kilku stron, bo trudno odnieść je do całości pracy. Nie ma zgody na oddanie całej pracy pod koniec ostatniego semestru seminarium magisterskiego bez wcześniejszych konsultacji ze mną. To budzi podejrzenia. Proszę być ze mną w stałym kontakcie. Można pisać na maila, ale poważniejsze kwestie powinny być omawiane osobiście. Proszę nie przysyłać mi na maila części pracy (tylko po uzgodnieniu ze mną w wypadkach losowych: wyjazdy, choroba etc.). Proszę o wydruki prac, które można zostawiać mi na półeczce z pocztą koło portierni. O to, czy praca została sprawdzona, proszę pytać na maila (mam bardzo wielu magistrantów i licencjatów). Czasami trwa to trochę dłużej, gdyż bardzo dokładnie czytam Państwa prace.
7. Nie wyznaczam sztywnych terminów obron, lecz organizuję je na bieżąco, w miarę potrzeby. Do zorganizowania egzaminu magisterskiego potrzebnych jest co najmniej trzech (troje, trzy) magistrantów.
8. Recenzentów staram się dobierać według tematu pracy i ich specjalności. W okresie urlopowym (połowa lipca do połowy września) wybór pada na tych pracowników, którzy są obecni w instytucie.
Mój urlop przypada z reguły na ostatni tydzień lipca i trwa do drugiego tygodnia września. W tym czasie nie przebywam na uczelni, ale można się ze mną kontaktować drogą mailową.
9. Proszę nie przychodzić na konsultacje w ramach seminariów dla poprawienia swojego wizerunku czy dobrego samopoczucia (to na mnie nie działa! ). Proszę przychodzić z konkretami, pytaniami, problemami i radosnymi nowinami, np. że praca jest już na ukończeniu!
10. Życzę Państwu i sobie dobrej współpracy!