Definicja kosmetyku
„Każdy produkt przeznaczony do kontaktu z zewnętrznymi częściami ciała ludzkiego, takimi jak: skóra, włosy, wargi, paznokcie i zewnętrzne narządy płciowe lub z zębami i błonami śluzowymi jamy ustnej, którego wyłącznym lub głównym celem jest utrzymanie ich w czystości oraz w dobrym stanie, ochrona, perfumowanie, upiększanie lub poprawa zapachu ciała”.
Definicja leku
Lekiem określa się „substancję chemiczną, która reaguje z żywym organizmem zmieniając jego czynność, tak, że zmiany te mogą być wykorzystane do zapobiegania chorobom lub ich leczenia”.
Podział kosmetyków
Środki higieny osobistej
Preparaty do mycia i kąpieli, szampony
Dezodoranty
Preparaty do golenia
Preparaty do higieny jamy ustnej
Inne
Kosmetyki pielęgnacyjne
Pielęgnacja twarzy
Nawilżanie, anti-age, cera problemowa
Pielęgnacja ciała
Ujędrnianie, cellulit, rozstępy itp.
Ochrona plażowa
Pielęgnacja stóp, dłoni, paznokci
Pielęgnacja włosów
Kosmetyki specjalne - dla dzieci, mężczyzn itp.
Kosmetyki upiększające
Kosmetyki kolorowe
Podkłady, środki do malowania twarzy, środki do upiększania okolic oczu itp., szminki do warg
Makijaż permanentny
Środki do modelowania fryzury i zmieniające kształt włosów
Środki zmieniające kolor włosów
Lakiery do paznokci, tipsy
Wyroby perfumeryjne
Perfumy, wody toaletowe i kolońskie
Inne wyroby zapachowe
Produkty semiperfumeryjne
Składniki kosmetyków
Bazowe - woda, alkohol, ciała tłuszczowe
Czystość chemiczna i mikrobiologiczna
Kompatybilność z innymi składnikami
Podstawa filmu okluzyjnego
Pomocnicze
Wspomaganie formy fizykochemicznej: emulgatory, składniki konsystencjotwórcze, stabilizujące
Konserwanty – zapobieganie zakażeniom wtórnym
Barwniki i kompozycje zapachowe
Czynne
Warunkują działanie i efekty kosmetyczne
Dwie grupy: działające bez docierania do receptorów i bezpośrednio czynne biologicznie
Nazwa chemiczna
Zgodna z zasadami nazewnictwa ustalanymi przez IUPAC (Union of Purée and Applied Chemistry – Unia Chemii Czystej i stosowanej)
Tylko dla indywidualnych związków i monomerów
W przypadku związków organicznych nazwy bardzo złożone
Numery EINECS i ELINCS
Tylko Europa (UE)
do września 1981 – European Inventory of Existing Chemical Substances
po tej dacie - European List of Notified Chemical Substances
Wzory chemiczne
empiryczne (sumaryczne)
Podają listę pierwiastków obecnych w związku w kolejności alfabetycznej w formie symboli chemicznych (dla zw. organicznych C i H poza kolejnością)
Podają liczbę atomów danego pierwiastka w cząsteczce związku
wzory strukturalne
Rysunki cząsteczek związków, pokazujące połączenia między atomami
Mogą pokazywać rozmieszczenie przestrzenne atomów
Ustawa
stawia wymóg nieszkodliwości kosmetyku
Warunek – użycie zgodne z opisem i instrukcją
Podaje, co nie może wchodzić w skład kosmetyku
substancje niedozwolone (lista)
Składniki pochodzące z ciała ludzkiego
Podaje, co może wchodzić w skład kosmetyku z ograniczeniem
Substancje dozwolone w ograniczonych ilościach
Barwniki, konserwanty, substancje promieniochronne tylko dozwolone i w dozwolonych ilościach
Określa informacje, które muszą być umieszczone na opakowaniu
Nazwa kosmetyku, adres producenta, zawartość kosmetyku, nr serii
Termin przydatności, (gdy jest krótszy niż 30 mies.)
Szczególne ostrzeżenia, zwłaszcza przy produktach profesjonalnych
Wykaz składników wg INCI
Kolejność zgodnie z malejącą zawartością (do 1%)
Zobowiązuje producenta (dystrybutora)
Do zgłoszenia kosmetyku do krajowego systemu informowania (IMP w Łodzi)
Nazwa i kategoria
Dane producenta (importera)
Miejsce produkcji
Miejsce przechowywania dokumentacji toksykologicznej, aplikacyjnej i innej danego wyrobu
Zobowiązuje producenta (dystrybutora) do posiadania dokumentacji obejmującej
Ilościowy i jakościowy skład produktu
Specyfikację fizykochemiczną i mikrobiologiczną składników, kryteria chemicznej i mikrobiologicznej czystości produktu
Opis metody produkcji i kryteria, jakości
Ocenę toksykologiczną produktu i charakterystykę toksykologiczną składników
Informacje o działaniach niepożądanych
Potwierdzenie deklaracji n/t działania
Środki powierzchniowo czynne (spec)
Budowa – amfifilowa
Część hydrofilowa
Część hydrofobowa
Warunek czynności powierzchniowej
Udział obu struktur w cząsteczce musi być znaczący
Cząsteczki amfifilowe
Powinowactwo do wody
Woda solwatuje część hydrofilową
Powinowactwo do fazy hydrofobowej
Olej solwatuje część hydrofobową
Solwatacja – stabilizacja układu substancji rozpuszczanej i rozpuszczalnika, polega na tworzeniu oddziaływań pomiędzy cząsteczkami substancji rozpuszczanej a cząsteczkami rozpuszczalnika
Podział
Jonowe
Anionowe
Kationowe
Amfoteryczne
Niejonowe
Zastosowanie spc
Emulgatory W/O i O/W
Stabilizacja zawiesin
Środki pianotwórcze
Solubilizacja
Środki myjące
Mechanizm mycia
Oddziaływania spc z zanieczyszczeniami lipofilowymi
Zmniejszanie napięcia międzyfazowego
Odrywanie zanieczyszczeń
Dyspergowanie, emulgowanie
Odprowadzanie zanieczyszczeń
Spłukiwanie, ścieranie...
Adsorpcja spc na mytej powierzchni
Adsorpcja innych związków na mytej powierzchni
Oddziaływanie środków myjących ze skórą
Zmywanie płaszcza hydrolipidowego
TEWL
Zmiana pH powierzchni naskórka
Tworzenie i stabilność bariery
Wymywanie składników NMF
TEWL
Wymywanie lipidów warstwy rogowej
Własności barierowe s.c.
Wpływ na strukturę warstw lipidowych s.c.
Własności barierowe s.c.
Sorpcja na powierzchni struktur proteinowych s.c.
Kornecisty
Enzymy
Penetracja spc do żywych warstw naskórka
Sorpcja na błonach komórkowych – podrażnienia
Reakcje z enzymami
Podział środków myjących
Mydła - stałe i ciekłe
Sole kwasów tłuszczowych
Słabo rozpuszczalne w wodzie
Zawsze mają odczyn alkaliczny (pH > 8,5)
Przy pH < 8,5 tracą charakter soli, powstają z nich wolne kwasy tłuszczowe
Wolne kwasy tłuszczowe działają drażniąco
Forma: kostka, „mydła w płynie”
Zalety
Tradycja
Już nasze babki...
Niska cena
Najtańszy środek myjący
Doskonałe działanie myjące
Zmywa praktycznie wszystko
Ekologia
Prawie jadalne
Nie szkodzi środowisku
Wady
Wysoka wartość pH
Ale tak naprawdę jest to wada dla 10% użytkowników
Wrażliwość na twardą wodę
Czyli - trudno się pieni, powstaje osad...
Combo - stałe i ciekłe
Combo = combination bar
Zawierają: mydła i środki powierzchniowo czynne
Alkaliczne
Mogą być mniej alkaliczne niż mydło
Dobrze myją
Odporne na twardą wodę
Forma: kostka lub płyn/żel
Oparte są na detergentach “syntetycznych”
Nie zawierają mydeł
Mogą mieć dowolną wartość pH
Mogą mieć bardzo różną, jakość
Potencjalne działanie drażniące
Częściej w formie płynów i żeli
Zalety
Mają niesamowitą siłę działania
Naprawdę zmywają wszystko
Mogą mieć dowolne pH
Nadają się dla wszystkich
Twarda woda im nie szkodzi
Wady
Jednak odtłuszczają skórę
Niestety są drogie
Syntetyk - stałe i ciekłe - żele pod prysznic, płyny kąpielowe, inne
Formy fizykochemiczne kosmetyków
Emulsja:
Makroskopowy układ heterogenny, składający się, z co najmniej dwóch, niemieszających się ze sobą faz, z których jedna jest zdyspergowana w drugiej w postaci kropel
Rodzaje emulsji
Klasyczne: olej w wodzie (O/W), woda w oleju (W/O), emulsje niewodne
Wielokrotne: olej w wodzie w oleju (O1/W/O2), woda w oleju w wodzie (W1/O/W2)
Mikroemulsje (F < 10-8 m)
Emulsje żelowe (W/O, faza wodna > 90%)
Układy pochodne: roztwory micelarne, układy ciekłokrystaliczne
Emulgatory
Substancje umożliwiające otrzymanie stabilnej emulsji, dzięki temu, że obniżają napięcie międzyfazowe. Efektywność działania emulgatorów zależy od zdolności do obniżania wyżej wymienionego napięcia, a także od możliwości uczestniczenia w innych zjawiskach stabilizujących emulsje
Hydrożele
Roztwory wodne lub wodno-alkoholowe zagęszczane polimerami naturalnymi lub syntetycznymi
Zastosowania
Modelowanie włosów
Pielęgnacja skóry („zageszczone toniki”)
Demakijaż
Maseczki
Higiena jamy ustnej (żel krzemowy + polimery stabilizujące)
Zagęstniki
Zastosowania
Modyfikacja reologii roztworów
Żele
Stabilizacja i modyfikacja reologii emulsji
Klasyfikacja
Polimery
Naturalne
Syntetyczne
Otrzymywane biotechnologicznie
Zagęstniki niskocząsteczkowe
(najczęściej nieorganiczne)
Polimery
Jonowe
Lepkość silnie zależy od pH
Punkt izoelektryczny jest granicą przejścia ciecz-żel
Niejonowe
Lepkość zależy od stężenia