AKTYWNOść DZIECI Z NADWAGA

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA ADAPTACYJNA

Temat: Gry i zabawy ruchowe dla dzieci z nadwagą

Prowadzący: Jarosław Witek, Fizjoterapia II°, II rok, grupa IX

Miejsce zajęć: sala gimnastyczna, czas 45’

Przybory, przyrządy: 8 kocyków, 8 szarf, 10 woreczków, 2 piłki thera-band, piłki do siatkówki, pachołki, linka (skakanka), 8 laseczek

Charakterystyka grupy: dziewczynki i chłopcy z nadwagą uczęszczający do szkoły podstawowej, 8 osobowa grupa.

Charakterystyka schorzenia: Nadwaga jest definiowana jako nadmierna masa ciała w stosunku do pożądanej masy ciała. Jest ona bardzo poważnym problemem zdrowotnym, która może doprowadzić do otyłości! Może wpłynąć na obniżenie oczekiwanej długości lat życia i obniża jakość życia. Osoby te ryzykują występowaniem choroby wieńcowej serca, hipecholesterolu, nadciśnienia krwi, cukrzycy, choroby płuc, zapalenia kości i stawów oraz może doprowadzić do niektórych postaci nowotworów.

Klasyfikacja nadwagi i otyłości wg BMI (kg/m2):

Klasa I 30 – 34,9

Klasa II 35 - 39.9

Klasa III 40 <

Nadwaga może prowadzić do otyłości, która jest stanem patologicznym i stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia!

Do czynników wpływających na rozwój nadwagi i otyłości możemy zaliczyć małą aktywność fizyczną, częstość posiłków, sposób przyrządzania potraw co powoduje nieświadome spożywanie kalorii, zaburzenia odżywiania, gęstość energetyczna diety, czynniki genetyczne czy też zaburzenia endokrynologiczne.

Nadwaga i otyłość są przyczyną wielu chorób i powikłań zdrowotnych, które najczęściej dotyczą serca i układu krążenia, układu pokarmowego, stawów i kręgosłupa, a także układu hormonalnego. Zbędne kilogramy wpływają niekorzystnie nie tylko na zdrowie i kondycję fizyczną, ale mogą stać się także przyczyną kryzysów psychicznych i złych relacji z otoczeniem.

Zalecenia:

Przeciwwskazania:

Część Tok lekcyjny Cel lekcji Czas Procedury
Treść - przebieg zajęć

I

II

III

Cz. wstępna (14’)

1-Czynności organizacyjne

2- Zabawy ożywiające

3- Ćwiczenia kształtujące RR, NN i T. Ćwiczenia oddechowe

Cz. główna (28’)

  1. Zabawy bieżne

  2. Zabawy rzutne

  3. Zabawy skoczne

Cz. końcowa (3’)

1- Ćw.

Uspokajające

2Organizacyjno - porządkowe

Pobudzenie

organizmu,

przygotowanie

do wysiłku.

Trening ogólnokon-

dycyjny, mający na celu popra- wienie wydolności fizycznej, przygotowanie do dalszej części zajęć

Zwiększe-nie aktywności ruchowej,

Poprawa wydolności organizmu,

Zmniejsze-nie masy ciała

Zabawa wdrażająca nawyki prawidło-wej postawy

2’

3’

4’

5’

4’

5’

5’

5’

4’

5’

3’

- zbiórka w szeregu

- powitanie

- sprawdzenie gotowości do zajęć

Berek „słupek”

Wyznaczony przez prowadzącego „berek” stara się dotknąć kogoś, aby przekazać mu swoja rolę. Uciekający, aby uchronić się przed schwytaniem przyjmują postawę „słupka” – siad korekcyjny nieruchomy. Osoba złapana staje się „berkiem” i zabawa toczy się dalej

„Pająk i muchy”

Stajemy luźno. Wszyscy biegają po sali naśladując bzykaniem i brzęczeniem latające muchy. Na sygnał słowny „pająk", wszyscy zastygają w bezruchu. Pająk zaś wychodzi na łowy i mijając „nieżywe muchy", śledzi czy któraś z nich nie porusza się. Jeżeli muchy poruszają się pająk zabiera je do swej sieci. Po wyprowadzeniu muchy z sieci, pająk zatrzymuje się tam na chwile, a w tym

czasie muchy znowu swobodnie fruwają.

„Wróbelki, bociany i żaby”

Dzieci ‘wróbelki” fruwają (biegają) dokoła sali. Zmęczyły się, więc postanowiły wylądować- siadają w siadzie klęcznym i rozglądają się za ciekawym zajęciem w prawo i w lewo, w górę i w dół. Zobaczyły na łące bociana. Postanowiły polecieć do niego (fruwają) . „Bocian” (dzieci) chodzą po łące wysoko unosząc nogi. Wyprostowane RR tworzą dziób, są wyciągnięte w przód.

„Wróbelki” (dzieci) zobaczyły żabki na łące, postanowiły je ostrzec przed bocianem. Przyjmują pozycję przysiadu podpartego i skaczą jak żabki. Widzą też pająki które snują pajęczynę- czworakują. „Wróbelki” postanowiły odpocząć, siadają więc w siadzie skrzyżnym, RR na uda i wykonują głębokie oddechy.

„Piłka parzy”

Dzieci stają w jednej luźnej gromadce w jednym końcu Sali. Po przeciwnej stronie w oddaleniu od grupy, stoi prowadzący trzymając w ręku 2 piłki. Prowadzący wołając „piłka parzy”, toczy piłki po ziemi w stronę dzieci. Cała grupa przebiega na drugą stronę, omijając toczącą się piłkę. Dziecko które dotknęło piłkę, pomaga prowadzącemu w toczeniu piłki. Zwycięzcą jest osoba która nie dotknęła piłki do końca gry.

„Sadzenie ziemniaków”
Pierwszy z każdego rzędu wybiega niosąc w ręku 5 woreczków, które „sadzi” w wyznaczonych miejscach, obiega chorągiewkę i wraca na koniec rzędu. Następny z rzędu zbiera woreczki i przekazuje je kolejnemu uczniowi. Wygrywa rząd, który szybciej ukończył wyścig.

„Piłka w tunelu”

Dzieci ustawione w dwóch rzędach stają w rozkroku, stojący na czele rzędu ma piłkę. Na sygnał rzędy rozpoczynają toczenie piłek pod nogami. Każde dziecko pochylające się w przód posuwa piłkę do tyłu. Ostatnie dziecko z rzędu podnosi piłkę, biegnie na czoło rzędu i przekazuje ją dalej. Wyścig rzędów kończy się, gdy naprzodzie znajdzie się ponownie dziecko, które na początku zabawy stało na czele rzędu i przez podniesienie piłki oburącz w górę zasygnalizuje zakończenie wyścigu.

„Do pięciu podań”

Zadaniem drużyny jest podać piłkę między sobą 5 razy pod rząd. Drużyna przeciwna stara się przechwycić piłkę. Wygrywa ta drużyna, która zdobyła więcej dużych punktów

„Walka kozłów”

Dzieci tworzą dwa szeregi naprzeciwko siebie.

Wywołana para staje naprzeciw siebie w przysiadzie z ugiętymi ramionami i dłońmi wzniesionymi na wysokość twarzy. Skacząc w przysiadzie przepycha się dłońmi i stara się nawzajem wytrącić z równowagi. Można stosować uniki , uskoki , zwody.

„Szczur”

Stojący w kole obraca się dookoła swej osi puszcza w ruch „szczura”, tak aby wirował on przy ziemi, wydłuża przy tym linke lub skraca, by szczur przebiegał tuż pod nogami stojących na obwodzie koła. Podskakują gdy „szczur” chce ich ugryźć. Wygrywa ten, który nie dotknie szczura.

Marsz dookoła sali w postawie skorygowanej, ręce wzdłuż tułowia, w jednej laseczka.

Wdech z równoczesnym przeniesieniem prostych rąk bokiem nad głowę. Przekazanie laseczki, a następnie wydech z opuszczeniem rąk.

Zbiórka, przypomnienie celów lekcji i ocena ich realizacji. Ocena aktywności i osiągnięć uczniów.

-zachęcanie do zabaw poza zajęciami

- Pożegnanie


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Obszary aktywności dziecięcej PEDAGOGIKA PRZEDSZKOLNA
tyflopsychologia, Rozwój aktywności dzieci, Rozwój aktywności dzieci
ankieta dla nauczyciela aktywnosc dzieci, organizacja-pracy
W mlodszym wieku szkolnym intensywnie rozwijaja sie fizyczne warunki aktywnosci dzieci, pedagogika w
04 Formy aktywnosci dzieci i ml Nieznany
H. Olechnowicz – Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzonych umysłowo”, Metodyka nauczania i
ćwiczenia nr 5 Formy aktywności dzieci i młodzieży, Przetacznik- Gierowska, Rozwojówka ćw
04 Formy aktywnosci dzieci i mlodziezy
twórcza aktywność dzieci
Dzieci w pracy, Studia PEDAGOGIKA, Kreowanie aktywności wolnoczasowej w rodzinie
RODZAJE DZIECIĘCEJ AKTYWNOŚCI TWÓRCZEJ I SPOSOBY JEJ ROZWIJANI1
NADWAGA I OTYŁOŚĆ U DZIECI I MŁODZIEŻY
Sposoby stymulowania aktywności twórczej dzieci w wieku przedszkolnym., Gazetka dla rodziców Przedsz
Przykładowe gry dla dzieci, Przykładowe zabawy i gry ruchowe mozliwe do wykorzystania na za
NADWAGA I OTYŁOŚĆ U DZIECI I MŁODZIEŻY
Nauczyciel, rodzina ich wpływ na rozwój aktywności twórczej dzieci

więcej podobnych podstron