Podstawowe pojęcia ekonomiczne

Akcja - papier wartościowy reprezentujący część kapitału akcyjnego, przynoszący niestałe dochody.

Cena ziemi - obecna wartość, zróżnicowana w zależności od urodzajności ziemi, lokalizacji gruntów i ilość bogactw naturalnych.

Czynnik Czasu w Ekonomii - prowadzenie analizy zjawisk gospodarczych w dwóch podstawowych okresach: krótkim i długim. W ekonomii rozróżnienie to nie jest związane z upływem czasu kalendarzowego.

Dealer - osoba kupująca i sprzedająca papiery wartościowe we własnym imieniu i na własny rachunek.

Dobra - produkty lub usługi wytworzone przez ludzi i służące zaspokajaniu ich potrzeb. Rozróżnia się:

1. DOBRA Finalne, czyli dobra nabyte przez użytkownika, czyli są to dobra konsumpcyjne nabyte przez gospodarstwa domowe;

2. DOBRA Kapitałowe (inwestycyjne) nabywane przez przedsiębiorstwo;

3. DOBRA Częściowo Przetworzone (pośrednie) są nakładem w procesie produkcji innych przedsiębiorstw.

Duopol - szczególny przypadek oligopolu, gdy rynek opanowany został przez dwa przedsiębiorstwa o podobnej sile ekonomicznej.

Dywidenda - wypłata w gotówce lub w udziałach części zysku do podziału, której wysokość ustala walne zgromadzenie akcjonariuszy.

EKONOMIA - nauka podejmująca próbę odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób społeczeństwo wykorzystuje ograniczone zasoby do wytworzenia dóbr materialnych oraz usług w celu zaspokojenia ludzkich potrzeb.

EKONOMIA NORMATYWNA - badanie zjawisk gospodarczych polegające na formułowaniu sądów (zdań) wartościujących w rodzaju: jaki powinien być poziom cen, poziom produkcji, zatrudnienie lub jak powinny być kształtowane główne kierunki polityki gospodarczej.

EKONOMIA POZYTYWNA - badanie świata zjawisk gospodarczych takim, jakim on jest a nie jakim być powinien. Analizuje skutki zmian warunków ekonomicznych lub też różnych wariantów uprawianej polityki gospodarczej, bez formułowania sądów (zdań) wartościujących.

Elastyczność - miara reakcji (wrażliwości) popytu lub innej zmiennej (podaży, dochodu) na zmianę ceny.

ELASTYCZNOŚĆ Cenowa Popytu - względna zmiana wielkości popytu, wywołana przez względną zmianę ceny o jednostkę.

ELASTYCZNOŚĆ Cenowa Popytu Mieszana - względna zmiana wielkości popytu na jedno dobro, wywołana przez względną zmianę ceny na drugie dobro.

ELASTYCZNOŚĆ Cenowa Podaży - względna zmiana wielkości podaży, wywołana przez względną zmianę ceny o jednostkę.

Giełda - instytucja zajmująca się dokonywaniem transakcji określonymi wartościami w określonym czasie i miejscu. Są giełdy pieniężne, towarowe i inne, np. ubezpieczeniowe, frachtowe.

GOSPODAROWANIE - proces dokonywania wyboru przez ludzi w zakresie wykorzystania ograniczonych zasobów w celu wytworzenia dóbr i usług oraz ich podziału między członków społeczeństwa.

GRANICA Możliwości Produkcyjnych - alternatywne możliwości wytwarzania dwóch grup produktów, które społeczeństwo jest zdolne wytworzyć w ciągu danego okresu, wykorzystując do tego w całości i w jak najlepszy sposób zasoby oraz technologie produkcji.

INWESTORZY Rynku Kapitałowego - podmioty kupujące lub sprzedające walory kapitałowe.

INWESTYCJE NA Rynku Kapitałowym - lokowanie pieniędzy w papiery wartościowe, głównie w celu uzyskania korzystnego dochodu płynącego z różnicy cen: między ceną zakupu a ceną sprzedaży.

KAPITAŁ - wartość, która przynosi określone dochody, np. zyski, procenty itp.

KONKURENCJA DOSKONAŁA - teoretyczny obraz pełnej konkurencji, wynikającej z przyjęcia mniej lub bar-dziej realistycznych założeń. Nikt z pojedynczych kupujących i sprzedających nie ma wpływu na cenę, która kształtuje się na rynku, jako wypadkowa starcia się popytu z podażą.

KONKURENCJA MONOPOLISTYCZNA - sytuacja, kiedy na rynku występuje niewiele przedsiębiorstw, które podzieliły między siebie rynek określonych produktów.

KONKURENCJA NIEDOSKONAŁA - teoretyczny obraz rynku, kiedy nie są spełnione niektóre warunki konkurencji doskonałej. Przejawia się w czterech formach: monopolu pełnego, duopolu, oligopolu i konkurencji monopolistycznej.

KONKURENCJA RYNKOWA - ścieranie się sił uczestników rynku, dążących do osiągnięcia swoich celów. Są trzy rodzaje konkurencji: między sprzedającymi, kupującymi oraz między sprzedającymi i kupującymi.

KONSUMENT - suwerenny podmiot gospodarczy, podejmujący decyzje dotyczące konsumpcji na podstawie własnych preferencji oraz istniejących ograniczeń obiektywnych (poziomu dochodów własnych i cen rynkowych nabywanych dóbr i usług).

KORZYŚCI Skali Produkcji - obniżenie kosztu jednostkowego, wywołane zwiększeniem rozmiarów produkcji, powodujące efektywniejsze wykorzystanie istniejących możliwości produkcyjnych.

KOSZT ALTERNATYWNY - (koszt utraconych korzyści) - utrata wartości, jaką można było uzyskać w wyniku zastosowania zasobów do produkcji innych dóbr i usług. Każdemu wyborowi ekonomicznemu towarzyszą dwa czynniki: koszty i korzyści. Wzrost korzyści z podjętej decyzji wiąże się z koniecznością poniesienia kosztu alternatywnego.

KOSZT CAŁKOWITY Kc - ogólny nakład niezbędny do wytworzenia określonej wielkości produkcji, powodujące efektywniejsze wykorzystanie istniejących możliwości produkcyjnych.

KOSZT KRAŃCOWY (marginalny) KK - zmiana kosztu całkowitego, wywołana wytworzeniem kolejnej jednostki produktu lub usługi.

KOSZT PRZECIĘTNY (jednostkowy) Kp - iloraz całkowitego kosztu przez liczbę wyprodukowanych jednostek produktów. Może być odniesiony do kosztów stałych i kosztów zmiennych.

KOSZT STAŁY Ks - nakład niezależny od wielkości produkcji w danym czasie, np. amortyzacja urządzeń.

KOSZT ZMIENNY Kz - nakład zmieniający się wraz z wielkością produkcji, np. nakłady na surowce, płace.

KRZYWA Engla - graficzny obraz zmian wielkości popytu na dobro X związane ze zmianami dochodów konsumenta.

KRZYWA Obojętności Konsumenta - graficzny obraz wszystkich kombinacji konsumpcji dóbr, które są dla konsumenta obojętne. Każda z tych kombinacji daje konsumentowi takie samo zadowolenie, czyli dana krzywa obojętności charakteryzuje się stałym poziomem zadowolenia.

Makler (broker) - osoba pośrednicząca między kupującymi a sprzedającymi papiery wartościowe, pobierająca za pośrednictwo prowizję.

MARGINALNA STOPA SUBSTYTUCJI - ilość dobra Y, jaką należy poświęcić w celu zwiększenia konsumpcji dobra X o jednostkę, w sytuacji, kiedy, konsument pozostaje na tej samej krzywej obojętności, czyli nie zmienia się poziom jego zadowolenia z konsumpcji.

MECHANIZM Równowagi Rynkowej - siły wyznaczające cenę i poziom równowagi. Dopóki rynek ich nie ustali, dopóty cena, wielkość popytu i podaży będą podlegać wahaniom w zależności od wzajemnych reakcji sprzedających i kupujących. Zachodzą procesy przystosowawcze, które doprowadzają rynek do stanu równowagi, tzn. do ceny, przy której podaż jest równa popytowi, czyli ceny równowagi rynkowej.

METODA DEDUKCJI - rozumowanie polegające na wyprowadzaniu z pewnych zdań (przesłanek) wynikającego z nich logicznie następstwa. Jest jednym z możliwych podejść do analizy zjawisk gospodarczych.

METODA INDUKCJI - analiza zjawisk gospodarczych, polegająca na wyprowadzaniu wniosków ogólnych z przesłanek (zdań) będących ich poszczególnymi przypadkami. Zgodnie ze stosowaną metodą indukcji, zasadniczym zadaniem ekonomii jest opis obserwowanych faktów i związków między nimi, nie zaś wyjaśnianie przyczyn.

MODEL EKONOMICZNY - świadome uproszczenie rzeczywistości gospodarczej, dzięki któremu można wyodrębnić podstawowe elementy problemu i myśleć o nich w uporządkowany sposób; służy do stworzenia syntetycznego obrazu zjawisk gospodarczych.

MONOPOL Pełny (absolutny) - całkowita kontrola danego rynku przez jedno przedsiębiorstwo, wykluczająca wszelką konkurencję.

NADWYŻKA (renta) Konsumenta - różnica między najwyższą ceną, którą konsument skłonny jest zapłacić za pewną ilość dobra A, w przypadku pilnej potrzeby nabycia tego dobra, a ceną rzeczywiście zapłaconą.

NADWYŻKA Rynkowa - sytuacja rynkowa, gdy rozmiary podaży przewyższają wielkość popytu, a cena jest wyższa od ceny równowagi.

NIEDOBÓR Na Rynku - sytuacja rynkowa, gdy rozmiary popytu są wyższe od wielkości podaży, a cena jest niższa od ceny równowagi.

Obligacja - papier wartościowy, zawierający zobowiązanie dłużne, o ustalonym (stałym - choć nie tylko) oprocentowaniu, które wystawca (emitent) zobowiązuje się wypłacać pożyczkodawcy w ustalonym terminie.

OGRANICZENIA Wyboru Konsumenta - ograniczenia obiektywne, związane z istnieniem rzadkości zasobów. Do najważniejszych ograniczeń należą: zasoby pieniężne, którymi w danym momencie dysponuje konsument, czyli tzw. ograniczenia budżetowe oraz ceny produktów i usług obowiązujących na rynku.

OKRES DŁUGI - następują zmiany w technologiach produkcji, wynikające z postępu technicznego. Zastosowanie nowej technologii wymaga nakładów inwestycyjnych na nowe urządzenia, maszyny, instalacje oraz uwzględnia warunek, że postęp techniczny jest procesem ciągłym.

OKRES KRÓTKI - okres, w którym nie zmienia się technologia produkcji. Przedsiębiorstwo wytwarza dany produkt tą samą techniką, niezależnie od tego, czy będzie to trwać miesiąc, rok, czy też kilka lat. W okresie krótkim technologia produkcji jest dana.

Oligopol - forma monopolu częściowego, kiedy rynek opanowany jest przez kilka wielkich, konkurujących ze sobą przedsiębiorstw.

Papiery Wartościowe - wszelkie dokumenty stwierdzające istnienie określonego prawa majątkowego, jakie przysługuje ich właścicielowi.

PIENIĄDZ - ekwiwalent wyrażający wartość towarów i usług.

PŁACA MINIMALNA - płaca o ustalonej ustawowo wysokości, gwarantująca podstawową konsumpcję pracownika i jego rodziny, której zadaniem jest zapewnienie reprodukcji siły roboczej.

PŁACA NOMINALNA - kwota pieniężna otrzymywana, jako wynagrodzenie za pracę, którą pracownik otrzymuje w ciągu tygodnia lub miesiąca na podstawie umowy o pracę.

PŁACA REALNA - suma dóbr i usług, które można kupić za dane wynagrodzenie pieniężne (płacę nominalną) przy danym poziomie cen.

PŁACA ROBOCZA - dochód wyrażony w pieniądzu, uzyskiwany z tytułu wykonywanej pracy, będący podstawowym źródłem dochodu osobistego.

PŁACA Brutto składa się z płacy podstawowej, premii oraz ewentualnego wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.

PŁACA Netto - jest sumą środków pieniężnych po uwzględnieniu potrąceń, np. podatku dochodowego.

PODAŻ PIENIĄDZA - całkowity zasób pieniądza znajdujący się w gospodarce, mierzony specjalnymi wskaźnikami zróżnicowanymi dla poszczególnych krajów.

PODAŻ PRACY - liczba godzin pracy oferowana na rynku pracy, zależna od decyzji ekonomicznych konsumenta, który dzieli swój zasób czasu na czas pracy i czas wolny.

PODAŻ RYNKOWA - ilość dóbr i usług oferowanych do sprzedaży przy danej cenie i w danym czasie.

PODAŻ Ziemi -stała ilość ziemi określona przez warunki naturalne. Podaż ziemi nie reaguje na cenę, czyli jest całkowicie nieelastyczna w długim okresie.

POPYT NA PIENIĄDZ - ilość pieniądza, którą podmioty gospodarcze pragną posiadać w danym momencie. Wyróżnia się popyt transakcyjny, przezorności i spekulacyjny.

POPYT NA PRACĘ Zapotrzebowanie na pracę, określane przez poziom płacy realnej w porównaniu z wielkością zatrudnienia (przy wyższym poziomie płac pracodawcy zatrudniają mniej pracowników, przy niższym - więcej.

POPYT Rynkowy Zapotrzebowanie na dobra i usługi, zgłaszane przez nabywców przy danej cenie i w danym czasie.

POPYT Na Ziemię Zapotrzebowanie na ziemię, uwarunkowane popytem na produkty z niej uzyskiwane.

PORTFEL Inwestora - zestaw różnych instrumentów finansowych, mających zmniejszyć ryzyko poprzez ich zróżnicowanie.

POŚREDNICY RYNKU KAPITAŁOWEGO - osoby lub instytucje zajmujące się przetwarzaniem czasowo wolnych środków pieniężnych w celu zaspokojenia potrzeb inwestorów rzeczowych.

PRACA (siła robocza) - sposób, w jaki ludzka energia fizyczna lub umysłowa może być celowo i świadomie wydatkowana.

PRAWO Engla - prawidłowość, w myśl której w miarę wzrostu dochodów konsumenta udział (procentowy) wydatków na żywność maleje w ogólnych wydatkach konsumenta.

PRAWO PODAŻY - prosta (dodatnia) zależność między wysokością ceny a wielkością podaży, jeśli inne warunki nie ulegają zmianie.

PRAWO POPYTU - odwrotna ( ujemna) zależność między wysokością ceny a wielkością popytu, jeśli inne warunki nie ulegają zmianie.

PROCENT - płatność za odłożoną konsumpcję, wyrażona w formie odsetek od pożyczonej kwoty pieniężnej, która na konkurencyjnym rynku funduszów (kapitałów) pożyczkowych odzwierciedla produkcyjność kapitału.

PRODUKCYJNOŚĆ - miara efektywności, z jaką dobra i usługi są wytwarzane. Wskazuje ona na relacje między nakładami a wynikami i związana jest z wydajnością nakładów: pracy ziemi i kapitału.

PRODUKCYJNOŚĆ KRAŃCOWA - zmiana efektywności spowodowana nieproporcjonalnym przyrostem produkcji w następstwie angażowania kolejnej jednostki zmiennego czynnika produkcji (np. pracy). Początkowo produkcja rośnie więcej niż proporcjonalnie, by po przekroczeniu punktu optimum przynosić mniejsze przyrosty produkcji niż przyrosty zmiennego czynnika produkcji (pracy). Kolejne nakłady, np. pracy, przynoszą coraz mniejszy efekt, czyli zmniejszający się produkt krańcowy, spowodowany zwiększeniem czynnika produkcji (pracy) o jednostkę, przy założeniu, że pozostałe czynniki są stałe.

PRODUKT KRAŃCOWY - zmiana rozmiarów produktu całkowitego wynikająca z użycia dodatkowej (kolejnej) jednostki zmiennego czynnika produkcji.

PRODUKT PRZECIĘTNY - stosunek produktu całkowitego do wielkości określonego czynnika służącego do jego wytworzenia, np. pracy.

PRZEDSIĘBIORCA - osoba o kreatywnych właściwościach, odkrywająca i wprowadzająca nowe kombinacje czynników produkcji, zapewniające potencjalny zysk.

RENTA Ekonomiczna - płatność za użycie zasobu lub czynnika produkcji, która przekracza koszt alternatywny. Renta ekonomiczna pojawia się w sytuacji, gdy niektóre czynniki produkcji są nieodnawialne lub niemożliwe do powiększenia, a popyt na nie jest ciągły. ich wynagrodzenie (talent muzyka) musi być wyższe niż normalna płaca.

RENTA Gruntowa - cena płacona właścicielowi za wynajęcie (dzierżawę) ziemi, której wysokość zależy od urodzajności gleby i odległości od rynków zbytu.

RÓWNOWAGA KONSUMENTA - zaistniały stan, jeżeli konsument postępuje racjonalnie oraz jeżeli ceny dwóch lub więcej ilości nabywanych dóbr są takie same, a użyteczności krańcowe dóbr są sobie równe. Konsument przy założeniu niezmienności dochodów, cen oraz gustów nie jest zainteresowany w zmianie struktury dokonywanych zakupów.

RÓWNOWAGA Na Rynku Pracy - stan, w którym podaż na rynku pracy i popyt na pracę pozostają w równowadze.

RÓWNOWAGA PRZEDSIĘBIORSTWA - stan, w którym przedsiębiorca maksymalizuje zysk. Równowaga przedsiębiorstwa dotyczy krótkiego lub długiego okresu oraz warunków konkurencji doskonałej i konkurencji niedoskonałej.

RYNEK - zespół warunków, w których odbywa się akt kupna i sprzedaży, czyli wymiana dóbr i usług.

RYNEK FINANSOWY - miejsce zawierania transakcji, których przedmiotem są pieniądze i kapitał.

Dzieli się na:

1. rynek pieniężny;

2. i kapitałowy;

RYNEK KAPITAŁOWY - część rynku finansowego, na którym przedmiotem obrotu jest kapitał o terminie zwrotu ponad rok.

RYNEK PIENIĘŻNY - część rynku finansowego, na którym przedmiotem obrotu jest pieniądz o nieprzekraczalnym terminie zwrotu do jednego roku.

RYNEK PIERWOTNY - część rynku kapitałowego, na którym lokuje się nowe emisje papierów wartościowych, czyli dokonuje się pierwszej transakcji sprzedaży pierwszym inwestorom.

RYNEK WTÓRNY - część rynku kapitałowego, na którym obrót papierami wartościowymi odbywa się między inwestorami.

RZADKOŚĆ Dóbr - stan rozbieżności między zapotrzebowaniem ludzi na dobra a ograniczonymi zdolnościami wytworzenia tych dóbr. Ograniczoność dóbr oraz nieograniczoność potrzeb warunkują konieczność dokonywania wyboru co i jak produkować.

SPÓŁKA - przedsięwzięcie gospodarcze prowadzone przez dwie lub więcej osób i przez nie zarządzane. Główne rodzaje spółek: jawna, z o.o, akcyjna. Współczesną formą spółki akcyjnej jest korporacja kierowana przez płatnych menedżerów.

STOPA PROCENTOWA - roczna płatność wyrażona, jako stosunek dochodu do sumy pożyczonej kwoty pieniężnej. Wyróżnia się rynkową (nominalną) stopę procentową i realną stopę procentową.

Strumienie - wartość różnych wielkości ekonomicznych w pewnym okresie, np. roku. Przykładem zasobu może być kapitał, strumienia natomiast inwestycje prowadzone przy użyciu tego kapitału. Posługiwanie się kategorią strumieni związane jest z koniecznością uwzględnienia czynnika czasu w analizie zjawisk gospodarczych.

SYSTEM GOSPODARCZY - sposób gospodarowania, łączący elementy gospodarki nakazowej i rynkowej.

SYSTEM NAKAZOWY (nakazowo-rozdzielczy) - sposób gospodarowania, charakteryzujący się społeczną własnością środków produkcji w jej dwóch formach (państwowej i spółdzielczej), likwidacją rynkowego charakteru gospodarki, zerwaniem rynkowych więzi między poszczególnymi jej częściami, zastąpieniem rachunku ekonomicznego czynnikiem administracyjnym.

SYSTEM RYNKOWY - sposób gospodarowania charakteryzuje się występowaniem prywatnej własności środków produkcji i alokacją rynkową, tj. rozmieszczaniem zasobów przy uwzględnieniu parametrów rynkowych (cen, rentowności, stopy procentowej).

SZEREG OBOJĘTNOŚCI - zestawienie ilościowe kombinacji obu dóbr, przedstawiających dla konsumenta jednakową użyteczność.

TEORIA EKONOMII - zestaw abstrakcji dotyczących rzeczywistości; uproszczone wyjaśnienie funkcjonowania gospodarki jako całości lub jej fragmentu w określonych warunkach.

UTARG (przychód) CAŁKOWITY - ogólny wpływ pieniężny ze sprzedaży; iloczyn ceny i wielkości sprzedaży.

UTARG (przychód) KRAŃCOWY - zmiana utargu całkowitego wywołana zmianą sprzedaży o najmniejszą jednostkę.

UTARG (przychód) PRZECIĘTNY - cena produktu; iloraz utargu całkowitego przez wielkość sprzedaży.

UŻYTECZNOŚĆ - suma zadowolenia, jakie osiąga indywidualny konsument ze spożycia lub posiadania danego dobra. Użyteczność ma charakter obiektywny i jest kategorią abstrakcyjną.

UŻYTECZNOŚĆ CAŁKOWITA - suma użyteczności konsumowanej ilości produktu lub usług.

UŻYTECZNOŚĆ KRAŃCOWA (marginalna) - stan zadowolenia konsumenta ze zwiększenia (zmniejszenia) konsumpcji danego dobra o kolejną, dodatkową jednostkę.

WŁASNOŚĆ - pojęcie to ma bardzo dużo aspektów i może być używane w szerokim bądź węższym znaczeniu. Własność, odniesiona do środków produkcji, jest zbiorem obiektywnie wykorzystywanych uprawnień (praw własności), jakimi dany właściciel dysponuje w odniesieniu do przedmiotu własności. W skład zbioru uprawnień wchodzą: możliwości korzystania z tego przedmiotu i udział (bezpośredni lub pośredni) w zarządzaniu nim, tj. podejmowaniu decyzji.

WŁASNOŚĆ W SENSIE EKONOMICZNYM - zbiór stosunków między ludźmi, powstających w związku z korzystaniem przez nich z rezultatów działalności gospodarczej (przemysłowej, handlowej, rolnej, finansowej itp.). Wyróżnia się zwykle własność prywatną i publiczną.

WŁASNOŚĆ W SENSIE PRAWNYM - stosunek między osobą a rzeczą z tytułu wyłączności posiadania użytkowania i rozporządzania rzeczą. Przedmiotem własności jest rzecz a podmiotem osoba, zwana osobą prawną (państwo, przedsiębiorstwo, miasto, gmina).

ZASOBY - określona ilość produktów, pieniędzy, pracowników itp. Zasoby są z istoty swej ograniczone, natomiast możliwości ich zastosowania liczne i różnorodne, stąd gospodarowanie nimi polega na alokacji (rozdysponowaniu) między różnorakie możliwe ich zastosowania w procesach produkcji. Zasoby przedstawiają wartość pewnych wielkości ekonomicznych w danym czasie (np. na koniec kwartału).

ZASOBY KAPITAŁOWE - kapitał rzeczowy i finansowy. Do rzeczowych zasoby kapitałowe należą środki pracy (tj. maszyny, narzędzia, instalacje, urządzenia itp.)

Kapitał finansowy obejmuje środki pieniężne występujące w różnych postaciach: gotówki, kredytu, papierów wartościowych.

ZASOBY LUDZKIE (kapitał ludzki) - ludzie, ich umiejętności i doświadczenia. Cechą kapitału ludzkiego są zdolności człowieka do uczenia się i ciągłego rozwijania wiedzy. Rozwój wiedzy człowieka jest głównym czynnikiem postępu technicznego i organizacyjnego. Człowiek jest innowatorem, tzn. odkrywa i stosuje nowe narzędzia pracy, tworzy nowe systemy organizacji pracy.

ZASOBY NATURALNE- dobra dane przez naturę (przyrodę), nie wytworzone przez człowieka np. ziemia, surowce, woda. Są produktami podstawowymi do wytwarzania dóbr finalnych i półproduktów. Zasoby naturalne dzielą się na odnawialne i nieodnawialne. Niektóre z nich można zastąpić w procesie produkcji surowcami chemicznymi (np. włókna naturalne - syntetycznymi).

ZYSK CAŁKOWITY Zc - różnica między całkowitym utargiem (przychodem) ze sprzedaży produkcji a poniesionym na jej wytworzenie kosztem całkowitym.

ZYSK EKONOMICZNY - kwota, jaka zostaje po odjęciu od przychodów przedsiębiorstwa (firmy) wszystkich kosztów, łącznie z kosztami alternatywnymi kapitału i kosztem ryzyka utraty pieniędzy.

ZYSK KRAŃCOWY Zk - zmiana zysku całkowitego w wyniku zmiany sprzedaży o jednostkę.

ZYSK PRZECIĘTNY Zp - stosunek (iloraz) zysku całkowitego do wielkości sprzedaży.