POLITYKA PRZEMYSŁOWA, BADAŃ I ROZWOJU.

1. Cele:

-budowanie konkurencyjnej gospodarki europejskiej przez wspieranie postępu naukowo-technologicznego,

-wspieranie rozwoju tzw. Przemysłu strategicznego (przemysłu  przynoszącego państwu zysk na arenie międzynarodowej),

-restrukturyzacja przemysłu tradycyjnego,

-pobudzanie i restrukturyzacja przemysłu w regionach opóźnionych,

ADRESAT: przedsiębiorstwa, jednostki badawcze, ośrodki badawcze, rządy państw członkowskich

REALIZACJA: Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Przedsiębiorstw

ZAKRES: polityka pomocy państwa, polityka zamówień publicznych, polityka w zakresie normalizacji, polityka badań i rozwoju, polityka wobec małych i średnich przedsiębiorstw

2. PROCES BUDOWANIA KONKURENCYJNOSCI PRZEMYSŁU

Proces ten przyczynia się do przyśpieszenia dostosowania przemysłu do zmian strukturalnych, wspiera inicjatywy rozwoju współpracy między przedsiębiorstwami oraz stymuluje potencjał przemysłu w zakresie innowacji, badań naukowych i rozwoju technologicznego. Do realizacji tych zadań służą instrumenty nastawione na podnoszenie konkurencyjności przemysłu w poszczególnych politykach wspólnotowych.

Polityka handlowa: większa otwartość światowego handlu, poddaje unijnych producentów zwiększonej konkurencyjności ze strony państw trzecich.

Polityka badań i rozwoju: buduje konkurencyjność poprzez umacnianie bazy wiedzy oraz koncentrowanie starań na nowoczesnych technologiach.

Polityka konkurencji: skłania firmy do podnoszenia wydajności i pomaga im przygotować się na wyzwania związane z rynkami państw trzecich.

Polityka ochrony środowiska pomaga producentom w tworzeniu nowych rynków dla czystych produktów i technologii oraz zdobyć przewagę konkurencyjną na szczeblu globalnym.

Polityka zatrudnienia: stałe podnoszenie kwalifikacji przyczynia się do tworzenia gospodarki opartej na wiedzy.

2. POLITYKA POMOCY PAŃSTWA:

ma na celu ścisłe podporządkowanie pomocy publicznej regułom wspólnotowym poprzez koncentracje pomocy na prorozwojowych kierunkach oraz poprawie skuteczności i efektywności udzielanej pomocy. Pomoc ta nie może powodować zniekształceń w konkurencji.

Dopuszczalne cele pomocy publicznej:

-pomoc horyzontalna- gdzie wydatki państwowe odnoszą się do działań wspomagania innowacyjnych małych i średnich przedsiębiorstw, prac badawczo- naukowych, czy ochrony środowiska.

-pomoc sektorowa- związana z restrukturyzacją poszczególnych gałęzi przemysłu, a także pojedynczych firm, jest ona poddana ścisłej kontroli KE i żaden kraj członkowski nie może wdrożyć pomocy bez jej akceptacji; pomoc sektorowa może być przyznana jednorazowo

2. POLITYKA ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH

Ma na celu stwarzanie konkurencyjnych niedyskryminujących rynków zamówień publicznych po to, aby umożliwić zamawianie kluczowych dóbr i usług w sposób zapewniający wysoką jakość dostaw i niskie koszty. Polityka ta nie tylko narzuca ograniczenia na przedsiębiorstwa publiczne, ale zapewnia przede wszystkim bodźce dla dostawców by w sposób aktywny poszukiwali możliwości zawierania kontraktów na rynkach poza granicami swojego kraju.

2. POLITYKA W ZAKRESIE NORMALIZACJI

Normalizacja to opracowanie i stosowanie norm (dokument zawierający ustalenia dotyczące jakości obiektu normalizacyjnego- wyrobu lub usługi). Dążąc do harmonizacji działań legislacyjnych państwa członkowskie podejmują działania w kierunku stworzenia wspólnego systemu regulującego. Mają one zapewnić wzajemne wzmocnienie wyników badań, harmonizowanie przepisów oraz uwzględnieni roli normalizacji w rozwoju i promowaniu nowych techn.

POLITYKA BADAŃ i ROZWOJU

CEL: wzmocnienie bazy naukowo technologicznej wspólnotowego przemysłu

ADRESAT: jednostki badawcze, placówki badawcze, przedsiębiorstwa, szkoły wyższe, badacze z krajów spoza unii europ.

INSTYTUCJA REALIZUJĄCA: KE, Dyrekcja Generalna ds., Badan naukowych,

ZAKRES: promowanie współpracy przedsiębiorstw z ośrodkami badawczymi, promowanie współpracy między UE a państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, upowszechnianie wyników badań, promowanie kształcenia, promowanie mobilności naukowców

7. NARZĘDZIA POMOCOWE:

-badania własne obejmują prace prowadzone w centrach badawczych: w całości finansowane przez wspólnotę,

-badania kontraktowe- prowadzone przez konsorcja, placówki badawcze, szkoły wyższe; wspólnota finansuje maks. połowę kosztów,

-badania indywidualne- służące celom mobilności naukowców w kontekście różnych programów, stypendiów, dotacji i nagród; w całości finansowane przez wspólnotę,

-badania koordynujące-prowadzone przez placówki badawcze i konsorcja, jednak wspólnota określa zakres prac badawczych; w całości finansowane przez wspólnotę

8. INSTRUMENTY POLITYKI BADAN I ROZWOJU

- Europejska Przestrzeń Badawcza (era) wspiera transfer  wiedzy w ramach sieci zrzeszających europejskich naukowców światowej klasy

- Program Ramowy (PR) to największy mechanizm finansowy i kształtowania badań naukowych na lata 2007-2013 obowiązuje 7 PR składających się z 4 programów szczegółowych:

-współpraca-wspieranie ponadnarodowej współpracy naukowo badawczej w wybranych 10 dziedzinach naukowych,

-pomysły- wspierania badań znajdujących się na granicy wiedzy inicjowanych przez naukowców we wszystkich dziedzinach nauk,

-możliwości- inwestują w infrastrukturę badawczą, promowanie nauki oraz tworzenie klastrów naukowych,

-ludzie- obejmuje stypendia dla młodych naukowców, stypendia w ramach kształcenia ustawicznego oraz promowanie partnerstwa między przemysłem a środowiskiem naukowym