3 

Brakowało w niej tylu organów, że przypominała pustą czaszkę. Powiesił ją za włosy na 
przeciwko siebie. Żując oko doszedł do wniosku, że jest ludożercą. 
Gdy skończył pakować części ciała do walizek minęła północ. Wezwał taksówkę. Pojechał do 
parku, miał zamiar wyrzucić walizki do stawu. Jednak wszędzie byli jacyś ludzie. W końcu 
porzucił walizki. 
Gdy Issei wracał do domu, ktoś zauważył dłoń która wystawała z jednej z walizek. Wezwano 
policję, która dokonała makabrycznego odkrycia. 
Przez następne dni Issei zjadał pozostałe w lodówce części Renee. Z każdym kolejnym dniem 
smakowały znacznie lepiej. 
Gdy po dwóch dniach do drzwi mieszkania Sagawy zapukali policjanci, Issei bez słowa wpuścił 
ich do środka. Policjanci otworzyli lodówkę, odkryli w niej części kobiecego ciała, w tym usta. 
Sagawa swobodnie opowiedział o tym co zrobił. Dodał też, że jest umysłowo chory. 
Przedstawione dowody przekonały sędziego, że Sagawa jest psychicznie chory i nie powinien 
mieć procesu. Issei trafił do zamkniętego zakładu psychiatrycznego. Lekarze którzy go badali, 
stwierdzili że nigdy nie był w żaden sposób leczony. 
Podczas pobytu w szpitalu Issei czytał bardzo dużo książek poświęconych innym ludożercom. 
 
'Zdałem sobie sprawę z tego, że nie jestem nikim niezwykłym.' 
 
Z owych książek nauczył się również, jak popełniać tego typu zbrodnie by nie dać się złapać. 
W 1984 roku Issei wyjechał do Japonii. Stało się to dzięki pieniądzom jego ojca, który zapłacił 
za to by Sagawa został przeniesiony do szpitala psychiatrycznego w Tokio. Szef tamtejszego 
szpitala był temu bardzo przeciwny, uważał że Issei jest całkowicie zdrowy i powinien 
wylądować w więzieniu. 
Issei spędził tam tylko 15 miesięcy. Dzięki staraniom swego ojca wyszedł na wolność w sierpniu 
1985 roku. 
Sagawa bardzo lubił głośno mówić o tym czego dokonał. Wystąpił w kilku filmach 
pornograficznych i napisał cztery nowele. Książka w której szczegółowo opisywał swoją 
zbrodnię sprzedała się w ponad 20 tysiącach egzemplarzy. Dzięki swemu ojcu mógł głośno 
mówić o morderstwie z którego był dumny. 
Sagawa wciąż pozostaje w blasku reflektorów. Udziela wielu wywiadów, jest gościem wielu 
programów telewizyjnych. Jest bardzo zadowolony z owej popularności. 
 
'Publiczność zrobiła ze mnie ojca chrzestnego ludożerstwa, jestem z tego powodu bardzo 
zadowolony.' 
 
Na swojej stronie internetowej Issei wyjawia sekrety owej zbrodni, przekonuje też dlaczego 
ludożerstwo nie jest takie złe. Można tam też znaleźć obrazy które wyszły spod ręki Sagawy. 
Issei pragnie by zjadła go jakaś młoda europejska kobieta. Tylko to go uratuje i wyzwoli.  
 

 

 

2 

czytać. 
Gdy Renee głośno czytała, Issei podszedł do niej od tyłu i strzelił. Trafił w szyję. Opadła na 
krześle. Issei mówił do niej, jednak nie odpowiadała. Był nieco zdziwiony, że wszystko poszło 
tak łatwo i szybko. Na podłodze było coraz więcej krwi, którą zaczął wycierać. Po chwili jednak 
przestał sprzątać. 
Zaczął ją rozbierać. Bardzo trudno rozbiera się trupa. Jednak był bardzo zadowolony, Renee nie 
mogła teraz odmówić. Należała do niego. Chwycił nóż i odciął sutek z jej lewej piersi i kawałek 
nosa. Zjadł je. 
 
'Chwyciłem ją za udo, ale nie wiedziałem od czego mam zacząć, co zjeść najpierw.' 
 
Chwycił jej prawy pośladek, jednak trudno było go odciąć lub ugryźć. Zaczął kawałek po 
kawałku rozcinać jej ciało. 
Po pewnym czasie stwierdził, że żółta substancja, która zaczęła wypływać z ran zadanych 
nożem, nie ma żadnego zapachu. Robił coraz głębsze nacięcia, w końcu dostał się do czystego 
mięsa. Spróbował. Rozpływało się w ustach jak surowy tuńczyk. 
Następnie chwycił elektryczny nóż i zaczął rozkawałkowywać zwłoki. Kilka kawałków mięsa 
usmażył i zjadł z musztardą. Zrobił też kilka zdjęć. Uprawiał seks ze zwłokami. Mówił martwej 
Renee, że ją kocha. 
 
'Gdy ją przyciskałem, słyszałem jak z płuc uchodzi powietrze.' 
 
Podczas kolejnych posiłków słuchał taśmy z nagranym głosem Renee. Jej bieliznę używał jako 
serwetki. Odciął jej piersi i zaczął smażyć. Jednak nie smakowały mu, były zbyt tłuste. 
Zdecydowanie smaczniejsze były uda owej dziewczyny. 
Gdy zjadł już wszystko na co miał ochotę, zwłoki Renee położył w łóżku obok siebie. Wiedział, 
że rano będzie musiał się tego pozbyć. 
Następnego ranka ciało jeszcze nie wydawało żadnego dziwnego zapachu. Issei zaczął dalej 
smakować pozostałe części ciała. Teraz skupił swoja uwagę na rękach, które to tak mu się 
podobały. 
 
"Nie miałem pojęcia, że to może smakować tak wspaniale.' 
 
Sagawa był tez ciekaw jak smakują te mniej apetyczne części ciała. Zaczął od odbytu. Wyciął go 
i włożył do ust. Po chwili jednak go wypluł, ponieważ zapach był nie do zniesienia. Spróbował 
go usmażyć, jednak to nie zniszczyło odoru. Wyrzucił tą część ciała. 
W tym czasie nad ciałem zaczęły już latać ogromne muchy. Wtedy Sagawa zdał sobie sprawę że 
powoli traci Renee. 
Zaczął rąbać ciało na kawałki, które następnie wkładał do walizek w tym celu zakupionych. 
Nawet podczas tej czynności czuł ogromne podniecenie seksualne. Masturbował się przy 
pomocy ręki Renee. Zaczął przeżuwać resztki jej nosa. Słyszał jak w jego ustach chrupią 
chrząstki. Wargi dziewczyny odciął i odłożył na bok. Pomyślał, że przydadzą mu się później. 
 
'Chciałem jej język. Nie mogłem otworzyć jej dolnej szczęki, ale wyciągnąłem język między 
zębami.' 
 
Odciął język, włożył do ust. W lustrze obserwował siebie żującego ową część ciała. Następnie 
wydłubał oczy. 
Na końcu zaczął przyglądać się i badać organy wewnętrzne. Potem odciął Renee głowę. 

 

1 

Sagawa Issei 

 

Issei Sagawa wierzył, że kocha kobiety. I nie widział innego sposobu by to wyrazić jak zjadać 
ich ciała. Nie był w tym odosobniony. Wielu seryjnych morderców zjadało swoje ofiary w 
całości lub ich części, np. Andriej Czikatiło, Jeff Dahmer, Albert Fish, Ed Gein, Ed Kemper, 
Henry Lee Lucas i wielu innych. 
 
Issei był inteligentnym studentem, który miał niebywałą obsesję na punkcie wysokich kobiet. 
Fantazje jednak nie wystarczały. Zaczął interesować się niemiecką nauczycielką na 
uniwersytecie Wako w Tokio. Studiował tam literaturę angielską. 
 
'Gdy zobaczyłem tą kobietę na ulicy, zastanowiłem się, czy mógłbym ją zjeść.' 
 
Pewnego letniego dnia zakradł się do okna jej mieszkania, chciał ją zabić. Ku jego radości, 
nauczycielka spała. Była naga. Rozejrzał się za czymś, czym mógłby ją zabić. Zobaczył 
parasolkę. W tym czasie kobieta obudziła się. Gdy go zobaczyła, zaczęła krzyczeć. Sagawa 
wystraszył się i uciekł. 
Jednak Issei nie zapomniał o swoich fascynacjach. Zbliżyć się do kobiety... to nie było nic 
trudnego. Musiał tylko lepiej się przygotować a z pewnością zaspokoi swoje pragnienia. Zaczął 
planować kolejną próbę. Teraz szukał kobiety, która z całą pewnością nie mogłaby mu uciec ani 
w niczym przeszkodzić. 
Znalazł taką kobietę dopiero kilka lat później, w Paryżu. Nie mógł zapomnieć o jej fantastycznie 
białej skórze, fantastycznych pośladkach. 
Podczas pobytu w Paryżu, gdzie studiował, w roku 1981 Issei zauważył pewną piękną kobietę. 
Renee Hartevelt była Niemką. Gdy siedział obok niej na zajęciach nie myślał o niczym innym 
tylko o jej białej skórze na dłoniach. Była doskonałą kobietą. Idealnie spełniała jego wymagania. 
Dlatego też musiał teraz być o wiele bardziej ostrożny i dokładny. 
Renee była 25-letnia panną. Płynnie posługiwała się trzema językami, chciała też ukończyć 
studia z literatury francuskiej. Sagawa poprosił ją o pomoc w nauce języka niemieckiego. 
Zaoferował wysoką zapłatę. Renee zgodziła się. 
Po pewnym czasie Renee polubiła swojego ucznia. Mogła z nim rozmawiać na wszystkie 
tematy. Issei pisał do niej miłosne listy, zapraszał na koncerty i wystawy. Renee często 
zapraszała go do siebie na herbatę. Czasem nawet razem tańczyli. To wszystko bardzo podobało 
się Sagawie. Znalazł w tej kobiecie coś wspaniałego. Mimo że był skłonny ją pokochać, nadal 
chciał ją tylko posiąść i zniszczyć. 
Pewnego dnia zaprosił ją do siebie na obiad. Po obiedzie poprosiłby czytała mu jego ulubionych 
niemieckich pisarzy. Gdy wyszła, Issei długo wąchał i lizał miejsca, na których siedziała Renee. 
Przysiągł sobie też, że ją zje. To sprawi, że będzie Renee będzie już na zawsze tylko jego. 
Wkrótce potem znów zaprosił ją na obiad. Przygotował magnetofon. Chciał nagrać jej głos, gdy 
głośno czytała po niemiecku. Renee zgodziła się. 11 czerwca 1981 roku miały spełnić się 
wszystkie fantazje Issei Sagawy. 
Gdy przyszła poczęstował ją herbatą. Usiedli na podłodze, w japońskim stylu. Do jej filiżanki 
dolał też trochę whisky. Gdy whisky zaczęła działać, Issei wyznał Renee swoją miłość i 
zaproponował seks. 
Renee odmówiła. Bardzo go lubiła, ale nie był dla niej atrakcyjny. Chciała być tylko jego 
przyjaciółką. 
Wtedy Sagawa wstał. Podszedł do półki, wziął książkę. Włączył magnetofon i Renee zaczęła