1 

 

 

 

PROLOG 

 

Amelie 

 

 

 

 

 

2 

 

 

- Mam dla ciebie niespodziankę. – Powiedział 
Oliver.  

Ja – nie bez powodu – spodziewałam się, że to 
może być prezent w aksamitnym pudełko 
kołyszące nowe klejnoty a może nawet 
nowego zwierzaka…, ale zamiast tego on 
wyciągnął kawałek, drogiego papieru 
oznaczonego ciężką pieczęcią Morganville w 
rogu, był jeszcze gruby ciepły wosk.  

- Przeczytaj to.  

Upadł na jedno z moich brokatowych foteli, 
naprzeciwko mojego biurka, przełożył jedna 
nogę na druga i dał mi długi powolny uśmiech, 
który przyprawił mnie o dreszcze.  Nie strachu 
– o nie. O wiele bardziej złożone i bardziej 
przerażające. Byliśmy wrogami, długo, 
niewygodnymi sojusznikami w ciągu ostatni 

 

3 

 

lat, a teraz.. teraz wahałam się nadać temu 
nazwę.  

W dniach bardziej starożytnych nazwałaby to 
bliskimi intymnie, co oznacza wszystko albo 
nic, ponieważ to była sytuacja wymagana.  

Spuściłam wzrok od tego wyrazu twarzy i 
przeczytałam słowa napisane w przepięknie, 
płynącym skrypcie – ręka urzędnika 
oczywiście, który otrzymał odpowiednie 
wykształcenie w chwili, gdy to miało 
znaczenie.  

DECYZJE Rady Mędrców z Morganville do 
celów związanych z bezpieczeństwem i 
ochrona wszystkich w jej granicach wpływów, 
postanawia uchwalić ustawę nakazująca 
identyfikację wszystkich osób, czy 
śmiertelnych czy nieśmiertelnych. Takie 
oznaczenie musi być ponadto 
przeprowadzone na osobach mieszkających 
cały czas. Podczas gdy taki dowód jest 

 

4 

 

niezbędny dla zdrowia naszego 
społeczeństwa, również jest związane z 
naruszeniem tych wymogów, jest to wtedy tr 

aktowane jako przestępstwo bezpośrednio do 
Rady, i jako takie może być karane w 
Pierwszym, Drugim i Ostatecznym napisanym 
kodem sformułowanym przez Fundatora od 
najwcześniejszego założenia tej wielkiej 
wspólnoty. Przy zatwierdzeniu tych 
wymogów, tych kar, założyciel Morganvillle 
ustawia swój podpis tutaj poniżej.   

Zamarłam z piórem w gotowości. 

- Co to jest?  

- Jak mówiliśmy. – powiedział. – Wymagania 
dla obywateli Morganville prowadzące 
właściwa identyfikację. Dla wampirów 
oczywiście, wymagania są nieco inne, ale oni 
wciąż posiadają karty. Nie mogliśmy zrobić by 
poczuły się dyskryminowane.  

 

5 

 

- Oczywiście, że nie. – powiedziałam, 
marszczenie irytacji przebiegło przez mój ton. 
– Myślałam, że omówiliśmy odczekanie roku 
od podjęcia takich środków identyfikacyjnych, 
dopóki będą one dokładnie wyjaśnione.  

- Uwierzyłbym, że możliwe jest czekać tak 
długo gdyby nieusłyszana plotka, że Capitan 
Obvious jest znowu wśród nas, mieszając 
przeciwko nam.  – Głos Olivera niósł teraz 
gorzko mroczny wydźwięk, a jego niechęć, do 
nazwania wojny jednego z najbardziej 
uciążliwego ludzkiego wroga na jego 
wyróżniającej się ostrej twarzy. Wiek nie miał 
znaczenia dla wampirów, oczywiście, z 
wyjątkiem tego, jaką władze on ze sobą niesie, 
ale Oliver był rarytas-wampirem który został 
przekształcony w późniejszych latach, i 
pojawienie i zatrzymanie się nieśmiertelności, 
z jego brązowo szarymi gwintowanymi 
włosami, liniami ściskającymi mu skórę oczu i 

 

6 

 

ust. Mógł pojawić się ciepły i przyjazny kiedy 
chciał, ale ja już dawno temu dowiedziałam 
się, że Oliver był pierwszym i ostatnim, zawsze 
wojownikiem.  

A to… Capitan Obvious, jak nazywają go teraz 
ludzie, z Morganville, został wycięty z tej 
samej gliny. Wojownik postanowił przynieść 
nam szkody.  Zabiliśmy go kilkanaście razy w 
ciągu ostatnich stu lat, i, śmiertelne życie, 
którymi jest, nigdy nie oczekiwaliśmy, że 
problem wskrzesi się znowu i znowu i znowu a 
jednak Capitan Obvious spadł, kolejny krok do 
przodu, zamaskowany i ukryty, by zając jego 
miejsce.  

A teraz jak się zdawało, byliśmy zmuszeni 
znosić kolejnego niedoszłego mściciela.  

Czułam na sobie wzrok Olivera, ciepły i 
wyzywający, dla wszystkich barier które padły 
pomiędzy nami, jego ambicja nie był jeden z 
nich.  

 

7 

 

Domagał się więcej od siebie, a co dopiero 
ode mnie. To było niebezpieczny taniec – i to 
część – bardziej atrakcyjna.  

- Tak. – powiedziałam. – Jeśli czują się 
wystarczająco pewni swojej mocy, aby 
otwarcie śledzić kolejną hołotę to chyba 
musimy mieć własne odpowiedzi. – Napisałam 
swój wyszukany podpis, wszystkie pętle i wiry 
i ukośniki do końca formalnego dokumentu. 
W prawdziwym nowoczesnym stylu, będzie to 
sfotografowane, zdigitalizowane i 
przeniesione do mdłych prostych słów na 
ekranie… ale efekty były akie same. Słowo 
władcy to prawo.  

A ja byłam niekwestionowanym władcą 
Morganville. Wszyscy moi wrogowie upadli; 
Choroba która okaleczała wampiry przez tak 
długi czas została w końcu pobita, dzięki 
interwencji ludzi, zwłaszcza młodych i 
kłopotliwych, Claire, uczennicy mojego  

 

8 

 

najstarszego przyjaciela Myrnina. Mieliśmy 
również wysyłkę od mojego ostatniego ojca 
Bishop’a, krwiożerczo oszalałą bestię. A w 
ciągu ostatnich miesięcy, chłodny, okrutny 
Draug, który polował na nas, na krawędzi 
zagłady został zniszczony i nic więcej.  

Teraz nic nie stoi między moimi ludźmi – 
ostatnimi wampirami – ludźmi, których 
wybrałam, są ze sobą mogą się rozwijać i 
prosperować we współpracy na ściśle 
określonych warunkach, ludzie, którzy mnie 
spłacą w dużej części, strachem, złością i 
oporem, który wzmaga się każdego roku.  

Nigdy więcej.  

- Nigdy więcej. – Oliver powiedział głośno i 
wstał aby wyjąć dekret z mojej ręki. – Nigdy 
więcej ci wasale nie będą myśleć, że moją w 
tajemnicy uciekać do swoich boni. To nasz 
czas moja królowo. Nasz czas by zapewnić 
nasze finałowe przetrwanie. – Chwycił moja 

 

9 

 

dłoń w jego i pochylił się, dotknął chłodnymi 
ustami moją skórę. 

Zadrżałam. 

- Tak. – powiedziałam. – Wierze, że tak jest.  

Jego usta wjechały na moją rękę, w 
powolnych i delikatnych pocałunkach, i 
znalazły moją szyję, rozpiął moje włosy z 
ciężkiej korony by opadły swobodnie. Jego 
silne ręce okręciły się wokół mnie i 
przyciągnęły moje ciało do niego. Był równie 
nieodparty ja grawitacja Newtona, odłożyłam 
na bok politykę i dumę i status dla czystej 
radości, upragnionej powieści.   

I jeśli była część mnie, mały i ukryty element, 
który kwestionował to wszystko to zrozumiał, 
że więcej mocy wzięłam od wampira, że ludzie 
mogą się bardzie buntować… cóż, 
pochowałam go z bezwzględną skutecznością. 
Byłam zmęczona byciem samą, a Oliver 

 

10 

 

wyciągnął ode mnie przyjemność, w jakiejś 
mierze konieczną. 

Stare sposoby Morganville… Były moja 
przeszłością. 

Oliver był moja przyszłością.