Nowy Ład gospodarczy jako alternatywa dla liberalizmu i marksizmu. Kwestie 

gospodarcze  i  agrarne  w  myśli  politycznej  Obozu  Narodowo-Radykalnego 

,,ABC” 

Arkadiusz Meller 

 

 

Wolność i praca dla Polaka w Polsce! 

Chrześcijańska sprawiedliwość społeczna 

Narodowe koleżeństwo pracy! 

W tych trzech hasłach streszcza się nasz ideał 

społeczny! 

Wojciech Zaleski 

Problematyka  dotycząca  życia  gospodarczego  w  latach  trzydziestych  ubiegłego  wieku  była 

dośd częstym zagadnieniem pojawiającym się w polskiej myśli politycznej. Nie inaczej było w 

przypadku narodowych-radykałów. Jest rzeczą dośd powszechnie znaną, iż wspomniany ruch 

polityczno-ideowy  dzielił  się  na  dwie  grupy:  Ruch  Narodowo-Radykalny  ,,Falanga”  (którego 

zapatrywania  na  ekonomię  zostały  przedstawione  przez  autora  poniższego  artykułu  w  po-

przednim  numerze  Glaukopisu)  oraz  Obóz  Narodowo-Radykalny  ,,ABC”.  Rozłam  wewnątrz 

jednolitego, pod względem strukturalnym Obozu Narodowo-Radykalnego nastąpił 25 kwiet-

nia 1935 roku. Wówczas to grupa związana z Bolesławem Piaseckim dokonała secesji z ONR. 

Powodami rozłamu były różnice: w stosunku do Stronnictwa Narodowego (zwolennicy Bole-

sława Piaseckiego wyrażali większe zastrzeżenia, co do możliwości współpracy z tą partią niż 

grupa Henryka Rossmana); ambicje osobiste przywódców obu frakcji; sprzeciw wobec istnie-

nia tajnej organizacji w ONR; różnice w podejściu do gospodarki planistycznej[2]. Zwolennicy 

Bolesława  Piaseckiego  rekrutujący  się  głównie  z  Oddziału  Akademickiego  Obozu  Wielkiej 

Polski oraz redakcji Akademika Polskiego utworzyli Ruch Narodowo-Radykalny zwany także 

ONR ,,Falanga”, który w późniejszym okresie działalności został dotknięty procesem dekom-

pozycji[3].  Do  czołowych  działaczy  tej  grupy  należeli  m.in.:  Wojciech  Wasiutyoski,  Witold 

Staniszkis, Marian Reutt, Wojciech Kwasieborski. Z kolej zwolennicy Henryka Rossmana, (do 

których  należeli  m.in.:  Jan  Korolec,  Tadeusz  Gluzioski,  Tadeusz  Todtleban,)  tworzyli  nadal 

ONR, do którego dodawano wyrażenie ,,ABC” (nazywany tak od głównego pisma tej frakcji). 

Warto  zaznaczyd,  że  Jan  Mosdorf,  będący  w  okresie  legalnej  działalności  Obozu  jego  przy-

wódcą po delegalizacji oficjalnie nie wsparł żadnej z rywalizujących ze sobą grup[4]. 

Należy podkreślid, że wewnętrzna struktura organizacyjna, która przybrała formę Organizacji 

Polskiej[5], w przeciwieostwie do Ruchu Narodowo-Radykalnego ,,Falanga” miała charakter 

wielopoziomowy  i  była  utajona.  Przyjęcie  powyższej  formy  organizacyjnej  miało  umożliwid 

skupienie najbardziej ideowych członków, którzy poprzez swoją wzorcową postawę stanowi-

liby dla reszty społeczeostwa punkt odniesienia[6]. 

Wobec powyższego staje się oczywistym, że działalności tej grupy narodowo-radykalnej, któ-

rej liczebnośd określa się na około 500 osób[7] ograniczała się do prowadzenia działalności 

ideowo-wychowawczej.  Obóz  Narodowo-Radykalny  ,,ABC”  swoją  ograniczoną  aktywnośd 

organizacyjną  koncentrował,   na  środowisku  studenckim.  W  1936  roku  narodowi-

radykałowie z Warszawie utworzyli organizację  – Narodowy Związek Polskiej Młodzieży Ra-

dykalnej,  która  skupiała  studentów  ze  stołecznych  uczelni:  Politechniki  Warszawskiej,  Uni-

wersytetu Warszawskiego, Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego[8]. Ponadto starano się 

pozyskad  robotników  w  tym  celu  zaangażowano  się  w  działalnośd  Związku  Zawodowego 

,,Praca  Polska”[9].  Należy  zauważyd,  że  aktywnośd  organizacyjna  interesującego  nas  ruchu 

politycznego ulegała stopniowemu zahamowaniu po śmierci w lutym 1937 roku lidera ONR 

,,ABC”  Henryka Rossmanna,  oraz po rozwiązaniu  przez  władze  sanacyjne w  marcu  tego  sa-

mego roku wspomnianej wyżej studenckiej ekspozytury narodowych-radykałów. Mimo tych 

faktów interesujący nas ruch polityczny osiągał pewne sukcesy np. w stołecznych wyborach 

municypalnych z grudnia 1938 roku ONR ,,ABC” zdobył 4 mandaty podczas gdy Stronnictwo 

Narodowe 11 miejsc w radzie miejskiej[10]. 

Głównym  ośrodkiem  krystalizowania  się  myśli  politycznej  był  wydawany  w  Warszawie  od 

1933 roku przez Tadeusza Todtlebana miesięcznik Nowy Ład. W poniższym tekście wykorzy-

stano  zarówno  wspomniany  wyżej  periodyk  jak  i  też  organy  prasowe  wydawane  lokalnie 

przez narodowych-radykałów z grupy ,,ABC” (tygodnik Polska Narodowa[11]) oraz broszury 

programowe.  Ponadto  autor  oparł  się  na  artykułach  czołowych  twórców  myśli  politycznej 

grupy  związanej  z  Henrykiem  Rossmannem  publikowanych  przed  oficjalnym  powstaniem 

ruchu  politycznego  będącego  obiektem  naszego  zainteresowania,  gdyż  koncepcje  wówczas 

rozwijane były później tylko w niewielkim stopniu modyfikowane. 

Zaprezentowane w poniższym tekście zagadnienia w literaturze sekundarnej nie znalazły jak 

do tej pory szerszego omówienia poza nie licznymi fragmentarycznymi wzmiankami[12]. 

Krytyka materializmu ekonomicznego 

Podstawą dla  wszelkich  rozważao dotyczących  zmiany istniejących  stosunków  społecznych-

politycznych czy też gospodarczych jest rozpoznanie rzeczywistości, czyli wskazanie jak wy-

gląda istniejący układ relacji społecznych, co jest w nich nie właściwe, co wymaga zmiany, a 

co  jest  możliwe  do  zachowania.  Dlatego  też  nasze  rozważania  wokół  myśli  ekonomicznej 

narodowych-radykałów  rozpoczniemy  od  przedstawienia  ich  zapatrywao  na  istniejące  dok-

tryny ekonomiczne. 

Punktem  wyjścia  dla  rozważao  grupy  ,,ABC”  była  krytyka  i  odrzucenie  zarazem  komunizm i 

kapitalizm jako systemów ekonomicznych nie przydatnych w rozwiązywaniu problemów go-

spodarczych.  Bardzo  znamienne  jest,  że  zrównywano  kapitalizm  i  komunizm  uważając,  że 

obie doktryny społeczno-ekonomiczne są wyrazem tego samego materialistycznego świato-

poglądu nie zgodnego z moralnością wyrosłą z dziedzictwa chrześcijaoskiego. Według Obozu 

Narodowo-Radykalnego ,,ABC” wspomniane ideologie charakteryzowały się: 

- fałszywym założeniem wedle, którego człowiek w swojej aktywności ekonomicznej 

kieruje  się  wyłącznie  chęcią  osiągnięcia  zysku,  (tym  samym  obie  doktryny  pomijały 

przesłanki altruistyczne, metafizyczne, ideowe etc. w podejmowaniu przez jednostki 

działalności gospodarczej; w liberalizmie figurą teoretyczną takiej postawy była idea 

,,człowieka ekonomicznego”), 

-  darwinizmem  społecznym,  według  którego  tylko  przewaga  materialna  miała  decy-

dowad o pozycji społecznej człowieka, 

-  rugowaniem  z  życia  gospodarczego  małych  warsztatów  pracy,  które  były  zastępo-

wane przez wielki przemysł, który doprowadzał w efekcie do odhumanizowania pracy 

poprzez jej zmechanizowanie, 

- kultem techniki, 

- zniszczeniem właściwego pojęcia własności prywatnej poprzez kumulowanie kapita-

łu  przez  niewielką  liczbę  osób,  która  tym  samym  pozbawiała  rzesze  ludzi  prawa  do 

własności, tym samym obie ideologie dążyły do zniewolenia człowieka poprzez pod-

trzymywanie systemu najemnictwa pracy, 

-  antagonizowaniem  społeczeostwa  na  dwie  antynomiczne  grupy:  posiadających 

środki produkcji i ich pozbawionych, 

- nie wydolnością i nie efektywnością ekonomiczną, 

- tworzeniem w społeczeostwie zbyt dużych rozpiętości majątkowych, 

- niszczeniem wolności ekonomicznej poprzez nieustanny rozrost biurokracji, 

-  nie uwzględnianiem  godności  ludzkiej poprzez  sprowadzanie pracowników  jedynie 

do jednego z elementów w procesie produkcji[13]. 

Do  powyższego  opisu  należy  dodad  jeszcze  jeden  element,  który  zdaniem  narodowych-

radykałów spajał komunizm i kapitalizm. Tym łącznikiem mieli byd Żydzi, którzy poprzez roz-

ciągnięcie  swoich  wpływów  na  kontrolowanie  życia  gospodarczego  dążyli  do  opanowania  i 

podporządkowania  sobie  świata  chrześcijaoskiego.  Zarówno  kapitalizm  jak  i  też  komunizm 

jako systemy na wskroś materialistyczne, zdaniem ONR ,,ABC” odpowiadały żydowskiej, tal-

mudycznej psychice[14]. 

Zdaniem  narodowych-radykałów niejako wzorcowym przykładem opisującym  funkcjonowa-

nie  świata  kapitalistycznego  był  system  karteli  gospodarczych.  Zdaniem  interesującego  nas 

ruchu politycznego system ten niszczył zarówno pojęcie własności jak i też wolności. Mono-

polistyczne  przedsiębiorstwa  poprzez  opanowanie  rynku  stawały  się  dyktatorami  życia  go-

spodarczego,  gdyż  uzależniały  od  swoich  usług,  dóbr  wszystkich  potencjalnych  odbiorców. 

Ponadto  kartele  blokowały  możliwośd  ,,wejścia”  na  rynek  nowych  podmiotów  gospodar-

czych,  które  mogłyby  stanowid zagrożenie  dla  ich  funkcjonowania.  Tym  samym  poprzez  ni-

welowanie  potencjalnej  konkurencji  prywatne  monopole  miały  przejmowad  kompetencje 

paostwa,  którego  jednym  z  uprawnieo  była  regulacja  rynku,  a  więc  także  określanie,  jakie 

podmioty  gospodarcze  mogą  na  nim  funkcjonowad  a  jakie  nie[15].  Kartele,  zdaniem  naro-

dowych-radykałów, zdobywały swoją monopolistyczną pozycję głównie dzięki protekcji poli-

tyków,  którzy  mieli  udzielad  właścicielom  tych  przedsiębiorstw  różnego  rodzaju pomocy  fi-

nansowej, za którą z kolei otrzymywali odpowiednią gratyfikację od swoich protegowanych. 

Jednocześnie  struktura  właścicielska  karteli  posiadała  charakter  ukryty.  W  broszurze  Anto-

niego Borkowskiego Za kulisami wielkiego kapitału z 1937 roku, (na całośd powyższej pracy 

złożyły  się  artykuły  uprzednio  publikowane  w  miesięczniku  Nowy  Ład[16]),  która  przybrała 

formę onirycznej wędrówki autora po świecie wielkiego kapitału odnajdujemy kolejne kręgi 

dantejskiego  piekła  kapitalizmu.  Swoistego  rodzaju  przedsionkiem  do  owego  Hadesu  były 

firmy, które bezpośrednio korzystały ze współpracy z systemem monopolowym. Kolejny po-

ziom  ,,piekła  kapitalizmu”  był  zajmowany  przez  wyższych  urzędników  paostwowych  (prze-

ważnie  ministrów).  Z  kolei  centralne  miejsce  i  zarazem  najbardziej  ukryte  mieli  zajmowali 

Żydzi oraz kolaborujący z nimi najwyżsi przedstawiciele paostwa[17]. 

Powyższy  opis  w  dośd  dobry  sposób  odzwierciedla  postrzeganie  przez  narodowych-

radykałów  mechanizmu  powstawania  wielkich  majątków  kapitalistycznych,  w  których  klu-

czową rolę odgrywały oszustwa finansowe oraz wsparcie skorumpowanych i działających na 

szkodę  dobra  narodu  polityków.  Zdaniem  przywołanego  autora  wpływ  na  powstawanie 

,,fortun” miało także wykupywanie przez ,,obcy” kapitał przedsiębiorstw znajdujących się w 

złej sytuacji finansowej, które następnie dzięki koneksjom towarzyskim lub poprzez mecha-

nizm korupcyjnym były dokapitalizowane przez paostwo w postaci dotacji, anulowania dłu-

gów  etc.  Ponadto  o  przewadze  monopoli  na  rynku  decydowało:  wypłacanie  pracownikom 

najmniejszego  uposażenia,  oferowanie  słabej  jakości  towarów  oraz  nie  dbanie  o  warunki 

socjalne robotników[18]. 

Z przedstawionych powyżej względów oczywistym staję się, że narodowi-radykałowie odrzu-

cali  zarówno  kapitalizm  jak  i  komunizm w  przebudowie  gospodarczej  Polski.  Zdaniem  ONR 

,,ABC” w tym celu należało oprzed się na nowych ideach, które zrywałyby ze starymi doktry-

nami  i  jednocześnie  nie  stanowiłyby  odwzorowania  zasad  wprowadzonych  w  innych  pao-

stwach np. we Włoszech czy w III Rzeszy[19]. 

Wizja nowego ładu gospodarczego 

Postulowana przez Obóz Narodowo-Radykalny ,,ABC” wizja ułożenia stosunków ekonomicz-

nych sprowadzała się do następujących wytycznych: 

- prymat dobra narodu nad sferą życia ekonomicznego, 

-  likwidacja  zależności  gospodarczej  Polski  od  obcego,  przeważnie  anonimowego, 

międzynarodowego kapitału, 

- upowszechnienie własności prywatnej, 

- wyznaczanie przez paostwo ogólnych ram,  w których powinno funkcjonowad życie 

gospodarcze, 

- kierowanie się ewolucyjną drogą prowadzącą do zmian gospodarczych[20]. 

Zastosowanie powyższych zasad miało doprowadzid do sytuacji, w której doszłoby do pogo-

dzenia interesów i potrzeb zarówno narodu i paostwa z jednej strony a partykularnych po-

trzeb poszczególnych osób z drugiej strony. Jak pisał czołowy ekonomista grupy ,,ABC” Woj-

ciech Zaleski: ,,Opierając się o te założenia damy Narodowi całkowite władanie nad życiem 

gospodarczym,  każdemu  Polakowi  możnośd  zaspokojenia  swych  potrzeb,  a  paostwu  siłę 

zbrojną,  zdolną  do  urzeczywistnienia  woli  Narodu  i  zabezpieczenia  mu  warunków  rozwo-

ju”[21]. 

Narodowi-radykałowi  nie  przypisywali  życiu  gospodarczemu  autonomicznych  celów,  które 

miały  abstrahowad  od  istniejącej  rzeczywistości.  Ekonomia  powinna  byd  podporządkowana 

bezpośrednio  potrzebom  i  dobru  narodu.  Najlepiej  oddają  to  słowa  jednego  z  czołowych 

myślicieli  opisywanego ruchu  politycznego  Jana  Korolca:  ,,Gospodarstwo  społeczne  nie  jest 

celem samym w sobie. Winno byd jedynie środkiem, pozwalającym narodowi zdobyd dobra 

materialne,  które  by  mu  pozwoliły  spełniad  te  cele,  jakie  przed  nim  stoją,  oraz  zaspokajad 

potrzeby jednostek wchodzących w jego skład”[22]. 

Polskie  życie  ekonomiczne  miało  przybrad  kształt  niezależności  (samodzielności)  gospodar-

czej.  W  zamyśle  ONR  ,,ABC”  ów  stan  oznaczał  sytuację,  w  której  to  wspólnota  narodowa 

,,bez  ingerencji  czynników  obcych”  posiadała  wyłącznośd  o  decydowaniu  kierunku  swego 

rozwoju  ekonomicznego.  Paostwo  kierujące  się  powyższymi  wskazaniami  zachowywałoby 

swoją samodzielnośd ekonomiczną nawet w wypadku zaistnienia konfliktu zbrojnego. Ponad-

to  wprowadzenie  powyższych  założeo  umożliwiłoby  Polsce  prowadzenie  ekspansji  ekono-

micznej. Gospodarka realizująca powyższe wskazania miała znajdowad się  w opozycji do sa-

mowystarczalnośd  ekonomicznej,  którą  narodowi-radykałowie  utożsamiali  z  autarkią,  która 

wedle ich opinii nie mogła zostad w Polsce zrealizowana, gdyż wymagałaby całkowitej izolacji 

Polski  od  podmiotów  zewnętrznych[23].  Należy  zauważyd,  że  zwolennikami  samodzielnośd 

gospodarczej  Polski  byli  czołowi  ekonomiści  Narodowej  Demokracji  jak  Roman  Rybar-

ski[24][25]. czy Stanisław Głąbioski 

Istotną kwestią rozjaśniającą propozycje programowe ONR ,,ABC” wobec kształtu przyszłego 

ładu gospodarczego był stosunek omawianego ruchu politycznego do zagadnienia własności 

prywatnej.  Należy  zauważyd,  że  dokonywano  jej  rozróżnienia  na  dwa  typy  tj.:  negatywną 

oraz pozytywną. Ta pierwsza miała służyd wyłącznie zaspakajaniu egoistycznych potrzeb jed-

nostki,  która  zamiast  kierowad  się  w  swoim  postępowaniu  zmysłem  moralnym  i  rozumem 

dokonywała  wyborów  kierując  się  jedynie  imperatywem  zaspokojenia  swojego instynktu.  Z 

kolei tzw. dobra własnośd prywatna to ta, która miała powodowad wywołanie w człowieku 

odruchów  moralnych  w  postaci  poczucia  odpowiedzialności  za  los  wspólnoty  narodowej. 

Zdaniem narodowych-radykałów tylko ta forma własności, zgodna z  postulatami moralności 

chrześcijaoskiej, powinna byd wspierana przez paostwo kierujące się dobrem narodu[26]. 

Należy jednak zauważyd, że interesujący nas ruch polityczny nie przydawał wspólnocie naro-

dowej prawa do bycia wyłącznym dyspozytorem własności, od którego jednostka uzyskiwała 

jedynie  przywilej  jej  użytkowania,  co  proponował  Ruch  Narodowo-Radykalny  ,,Falanga”. 

Zdaniem Jana Korolca takie ujęcie problemu własności jest wyrazem postawy materialistycz-

nej i nie wiary w siłę i znaczenie narodu, gdyż wspólnota poprzez odpowiednie przygotowa-

nie moralne jednostek miał, według jego koncepcji, pośrednio wpływad na użytkowanie wła-

sności przez osoby zgodnie z interesem i dobrem narodu. Jak pisał wspomniany wyżej dzia-

łacz  ONR  ,,ABC”:  ,,Naród  jest  zjawiskiem  poza  prawnym.  Nie  może  więc  byd  podmiotem 

prawa  własności.  Panowanie  nad  przedmiotami  materialnymi  wykonywuje  za  pośrednic-

twem  jednostek,  nad  którymi  panuje  dzięki  normom  moralnym,  tkwiącym  w  tych  jednost-

kach. Naród zdrowy nie potrzebuje zasady , gdyż przez mocne związanie jednostek sprawuje 

dostateczną  władzę  nad  przedmiotami  materialnymi,  narodowi  zaś  choremu  zasada  ta  nic 

nie pomoże”[27]. 

Jak można dostrzec to na jednostce odpowiednio świadomej ciążącej na niej obowiązków i 

podejmowania wysiłków na rzecz narodu powinien spoczywad ciężar prowadzenia aktywno-

ści gospodarczej podczas gdy paostwo powinno jedynie nadawad odpowiednią formę, kształt 

pożądanemu ładowi gospodarczemu. Owa kreacyjna funkcja paostwa, jak ją można nazwad 

na  potrzeby  poniższego  tekstu  przybrałaby  kształt  tzw.  gospodarki  wiązanej.  Polegad  miała 

na wskazywaniu przez paostwo głównych celów gospodarczych, które powinny byd osiągnię-

te,  lecz  jednocześnie  paostwo  nie  wyznaczałoby  ścisłych  ram,  w  których  realizacja  powyż-

szych zamierzeo przebiegałaby[28]. 

Istnienie planowania gospodarczego, czy raczej planizmu ekonomicznego, zdaniem narodo-

wych-radykałów,  nie  spowodowałoby  powielania  systemu  funkcjonującego  w  Związku  So-

wieckim, gdyż podstawą owej zasady ekonomicznej miała byd: własnośd prywatna oraz swo-

boda  w  podejmowaniu  przez  jednostkę  działalności  gospodarczej.  Decydujące  znaczenie  w 

powodzeniu owej idei miało byd przesiąknięcie przez jednostki ideą poświęcenia i pracy na 

rzecz  narodu.  Jak  pisał  jeden  z  działaczy  narodowo-radykalnych:  ,,Przy  realizowaniu  planu 

okazuje  się  w pełnym  świetle  znaczenie  ideologii.  Wszystkiego  dojrzed  i dopilnowad  się  nie 

da. Trzeba, żeby większośd obywateli spełniała swe zadania chętnie i żeby wiedziała, co robid 

w tym zakresie swego działania, który się wymyka z pod rządowej kurateli. Nie trzeba wtedy 

będzie uciekad się do przymusu, zbyteczni będą karbowi z knutem w garści, zbyteczne całe 

masy kontrolerów i nadkontrolerów. I paostwo wtedy zachowa tylko ogólny nadzór i regu-

lowania ewentualnych wybujałości”[29]. 

Jak  to  wynika  z  przytoczonej  powyżej  wypowiedzi  omawiany  ruch  polityczny  zdawał  sobie 

sprawę, że nadmiar regulacji prawnych jest szkodliwy zarówno dla życia gospodarczego jak i 

dla samego narodu, gdyż rodzi groźbę możliwości faktycznego zniesienia własności prywat-

nej,  co  oznaczałoby  zaistnienie  dyktatu  biurokracji,  którą  i  tak  uważano  w  Polsce  za  nad-

mierną. Ponadto, zdaniem ONR ,,ABC” nadmiar aparatu urzędniczego nieuchronnie wiódłby 

Polskę w stronę zaistnienia rozwiązao zastosowanych w Związku Radzieckim[30]. 

Problematyka  planowania  gospodarczego  proponowana  przez  omawianą  grupę  narodo-

wych-radykałów  zbliżała  ją  bardziej  do  idei  prezentowanych  w  tym  względzie  przez  Jana 

Mosdorfa[31], który w części swych koncepcji zbliżał się do rozwiązao proponowanych przez 

ONR  ,,ABC”  (chod  formalnie  nie  przynależał  do  tej  formacji  ideowo-politycznej)  niż  do  idei 

prezentowanych  w  tym  względzie  przez  Ruch  Narodowo-Radykalny  ,,Falanga”.  Przywódca 

pierwszego ONR (działającego legalnie zaledwie dwa miesiące: kwiecieo-czerwiec 1934 r.) w 

swoim dziele życia Wczoraj i Jutro wspomina, iż dla projektowanych przez niego zmian eko-

nomicznych konieczne będzie wprowadzenie ogólnego planu gospodarczego. Jak zaznaczał: 

,,proces przeprowadzenia tych reform jak i dalszy proces funkcjonowania życia gospodarcze-

go  wymaga  istnienia  ośrodka  kierowniczego,  obejmującego  całośd  gospodarki  społecznej 

jednolitym  planem,  skierowanym  celowo  ku  racjonalnemu  rozwojowi  społeczeostwa.  (…) 

Plan gospodarczy wymaga podziałów terenów produkcji oraz podziału zadao producentów, 

wymaga  stawiania  przez  ośrodki  kierownicze  celowo  obmyślanych  wymagao  skierowanych 

na poszczególnych producentów” [32]. 

Mimo  wyznaczeniu  administracji  paostwowej  ograniczonej  roli  w  oddziaływaniu  na  życie 

gospodarcze to według narodowych-radykałów paostwo nie powinno całkowicie wycofywad 

się z regulacyjnej funkcji. Według Obozu Narodowo-Radykalnego ,,ABC” przyznanie jednost-

kom prawa do posiadania własności prywatnej miało wiązad się z obowiązkiem podejmowa-

nia przez te osoby aktywności uwzględniającej dobro narodu. Dlatego też wszelkie działania, 

które  godziłyby  w  interes  wspólnoty  powinny  byd  przez  paostwo  zwalczane.  Dotyczyło  to 

głównie obszarów działalności ekonomicznej, która była narażona na wpływy ,,obcego” kapi-

tału,  który  szkodząc  interesowi  narodowemu  powinien  przejśd  w  jego  władanie.  Powyższe 

założenie,  zdaniem  narodowych-radykałów  nie  było  sprzeczne  z  zasadą  oparcia  przyszłego 

ustroju gospodarczego na własności prywatnej. Jak zauważał Jan Korolec: ,,Własnośd będąca 

w  rękach  obcych,  może  byd  tolerowana  ze  względu  na  doraźne  cele  polityki  gospodarczej, 

albo też ze względu na zagadnienia polityki narodowej. Obalenie jej nie podrywa samej zasa-

dy  własności  prywatnej,  na  której  opiera  się  narodowy  ustrój  gospodarczy,  bo  ta  własnośd 

jest (…) przywilejem dla swoich, połączonym z obowiązkami”[33]. 

Według ruchu politycznego będącego obiektem naszych rozważao paostwo powinno szcze-

gólną  uwagę  zwracad  na  te  dziedziny  życia  gospodarczego,  które  posiadały  bezpośredni 

wpływ na życie polityczne[34]. Owym strategicznym dla życia gospodarczego elementem był 

system  monopoli  prywatnych,  który  kierując  się  w  swoim  postępowaniu  wyłącznie  ego-

istycznymi względami działał na szkodę interesu narodowego. Zdaniem Wojciecha Zaleskiego 

w interesie paostwa powinno byd stworzenia takich warunków, które by sprawiły, że byłyby 

one zarządzane ,,z punktu widzenia dobra publicznego”[35]. Zdaniem autora przytoczonych 

słów  jedynie  paostwo  miało  gwarantowad  zaistnienie  powyższego  celu.  Dlatego też  unaro-

dowieniu powinien ulec cały wielki przemysł[36], do którego zaliczano: kopalnie, huty, elek-

trownie, banki oraz ,,zakłady użyteczności publicznej”[37]. Jak przewidywano unarodowienie 

powyższych gałęzi gospodarki powinno odbyd się za odpowiednim odszkodowaniem[38]. 

Należy jednakże zauważyd, że przejecie we władania paostwa ,,wielkich” przedsiębiorstw nie 

było  punktem  docelowym  projektowanego  Nowego  Ładu  gospodarczego.  Jak  zaznaczano 

powyżej  opisane  działanie  paostwa  miało  wprost  prowadzid  do  uspołecznienia  fabryk,  czyli 

oddania  ich  we  władanie  pracowników.  Proces  ten  polegał na  ewolucyjnej  zmianie  statutu 

pracowników danego przedsiębiorstwa polegającego na przechodzeniu od bycia najemnika-

mi do stawania się pełnoprawnymi współwłaścicielami zakładu pracy, z którym byli związani. 

Opis tego jak ten proces miał wyglądad przynosi nam broszura programowa grupy ,,ABC” z 

1937  roku  zatytułowana  Polska  bez proletariatu:  ,,W  przedsiębiorstwach paostwowych  po-

trącałoby  się  jak  dziś,  składkę  na  ubezpieczenie  emerytalne,  tylko  składka  ta  nie  szłaby  do 

zurzędniczałych  zakładów  ubezpieczeo,  ale  zostawałoby  w  przedsiębiorstwach,  jako  udział 

pracownika.  Gdy  udział  ten  dosięgnąłby pewnych  rozmiarów,  pracownik  zostawałby  udzia-

łowcem, z prawem wyboru władz”[39]. Jak można zauważyd, pracownicy poprzez odkładanie 

odpowiedniej sumy pieniędzy stawaliby się współakcjonariuszami przedsiębiorstwa, jednak-

że  ich  wpływ  na  zarząd  firmy  byłby  uzależniony,  jak  to  dalej  wyjaśnia  Wojciech  Zaleski,  od 

stażu pracy[40]. Jak podkreślano ,,związanie” pracownika z przedsiębiorstwem poprzez jego 

,,uspołecznienie” powinno doprowadzid do: 

- rozbicia karteli, 

- wytworzenia się wśród pracowników poczucia odpowiedzialności za posiadane mie-

nie, które uodporniałoby ich na wpływ propagandy socjalistycznej, 

- zwiększenia efektywności i innowacyjności fabryk, 

- ograniczenia biurokracji[41]. 

Należy  jednakże  zauważyd,  że  narodowi-radykałowie  z  grupy  ,,ABC”  nie  byli  zwolennikami 

oparcia gospodarki przyszłego paostwa o duże przedsiębiorstwa przemysłowe[42]. Jak pod-

kreślano taka sytuacja nie byłaby odpowiednia dla Polski ze względu na: 

- brak odpowiedniej infrastruktury technicznej (brak odpowiednich maszyn, kadr), 

- monotonię pracy, która niszczyła kreatywnośd pracowników, 

- brak odpowiednich rynków zbytu, 

- rozrost biurokracji[43]. 

Dlatego  też  proces  uspołecznienia  przedsiębiorstw  zostałby  uzupełniony  przez  proces  upo-

wszechnienie  własności,  które  polegało na  związaniu  rodziny  z  własnym  małej  lub  średniej 

wielkości warsztatem pracy[44]. Wprowadzenie uspołecznienia przedsiębiorstw oraz oparcia 

polskiej gospodarki na wzmiankowanej powyżej dekoncentracji doprowadziłby w efekcie do 

zniesienia pracy polegającej na najemnictwie, która przez narodowych-radykałów była utoż-

samiana z niewolnictwem[45]. 

Na  maginiesie  naszych  rozważao  należy  zauważyd,  że  podobne  stanowisko  co  ONR  ,,ABC” 

wobec  anonimowego  kapitału  oraz  wywłaszczenia  jego  majątku  przyjmował  przywoływany 

już wcześniej Jan Mosdorf. Przy czym przewidywał przeprowadzenie unarodowienia wielkich 

przedsiębiorstw  bez  możliwośd  wypłat  rekompensat  ich  właścicielom[46].  Nacjonalizację 

banków przewidywał także jeden z czołowych przedstawicieli młodego pokolenia narodow-

ców Adam Doboszyoski[47]. Zarówno Jan Mosdorf[48] jak i Adam Doboszyoski[49] wzorując 

się na brytyjskich dystrybucjonistach (Gilbert Keith Chesterton, Hillary Bellock[50]) domagali 

się dekoncentracji kapitału. 

Konsekwencją  wspomnianych  wyżej  założeo  był  wysuwany  postulat  wspierania  przez  pao-

stwo  polskiej  drobnej  przedsiębiorczośd  w  postaci  rodzimych  warsztatów  rzemieślniczych, 

sklepów,  etc[51].  Zdaniem  narodowych-radykałów polski  kupiec  miał  wykazywad się  nastę-

pującymi cechami: ,,Obowiązkiem kupca polskiego jest nosid wysoko sztandar godności ku-

pieckiej.  Kupiec  polski  powinien  byd  solidny,  rzetelny  i  grzeczny  dla  klienteli,  powinien  tak 

kalkulowad ceny, aby nie były za wysokie”[52]. Zdawano sobie sprawę, że tzw. unarodowie-

nie  handlu  wymagało  dokonania  zmian  w  polskim  charakterze  narodowym,  który  został 

ukształtowany  z  jednej  strony  przez  mentalnośd  rolniczą,  a  z  drugiej  przez  psychologię 

urzędniczą,  biurokratyczną[53].  Według  ONR  ,,ABC”  sposobem  na  realizację  stworzenia 

,,nowego” typu Polaka będącego zainteresowanym w rozwijaniu własnej przedsiębiorczości 

miał byd odpowiedni system wychowawczy, który nie opierałby się wyłącznie o sam system 

szkolnictwa, lecz to od osób pretendujących do miana przywódców narodu miał iśd przykład 

odpowiedniego,  należytego  typu zachowao,  które następnie byłyby powielane  przez  resztę 

społeczeostwa. Zdaniem narodowych-radykałów do procesu zmian gospodarczych zostałyby 

zaangażowane osoby, które do tej pory znajdowały się na uboczu życia społecznego zajmując 

się wyłącznie swoimi egoistycznymi celami[54]. 

Kolejnym  elementem  życia  gospodarczego  wymagającym  przebudowy,  zdaniem  osób  sku-

pionych wokół dziennika ,,ABC” był system bankowy, któremu przypisywano duże znaczenie 

w powodzeniu zaistnienia postulowanych zmian. Jak pisał Wojciech Zaleski: ,,Aparat kredy-

towy  daje  władzę  nad  życiem  gospodarczym”[55].  Monopolistyczny  system  bankowy,  zda-

niem tego polityka uzależniał od siebie przedsiębiorców, traktując ich jako swoich niewolni-

ków: ,,Przedsiębiorca zdany na kredyt bankowy musi się podporządkowad woli tych, którzy 

dają, traci on właściwie swą samodzielnośd”[56]. Zdaniem narodowych-radykałów istniejący, 

dotychczasowy system nie spełniał swoich zadao, gdyż znajdował się w rękach żydowskich. 

Tym samym nie mógł działad na rzecz narodu. Dlatego też cały system bankowy miał zostad 

uspołeczniony. Proces ten jednak nie polegałby na prostym przejęciu przez paostwo własno-

ści  należącej  do  banków.  Jak  czytam  w  broszurze  programowej  ONR  ,,ABC”:  ,,banki  winny 

przechodzid w większości na własnośd grup gospodarczych, którym służą – np. banki popiera-

jące  rolnictwo  –  na  własnośd  spółek  rolniczych,  banki  dające  pożyczki  handlowe  –  na  wła-

snośd  kupców  itd.  Przy  takim  stanie  rzeczy  bank  będzie  służył  rozwojowi  wytwórczości  – 

podczas gdy dziś pieniądz ujarzmia twórczych ludzi”[57]. Jednak proponowane zmiany w tej 

dziedzinie życia gospodarczego nie miały ograniczyd się do zmiany struktury właścicielskiej, 

ale także dotyczyłyby: 

- zmniejszenia stóp procentowych, 

- wspierania przez paostwo powstawania bezprocentowych kas spółdzielczych, które 

udzielałyby pomocy finansowej polskim ,,drobnym” przedsiębiorcom oraz 

- wprowadzenia kontroli przez samorządy gospodarcze nad przyznawanymi kredyta-

mi[58]. 

Zdaniem narodowych-radykałów zmiana systemu bankowego nie powinna skutkowad zmia-

ną systemu walutowego. Jak uważano rozwiązaniem kryzysu gospodarczego nie było zwięk-

szanie ilości pieniądza w obiegu, ani też odejście od związania emisji waluty z ilością posia-

danych rezerw złota. Jak twierdzono zwiększenie ilości waluty na rynku powodowałoby de-

waluację oszczędności zwykłych obywateli jak i też skutkowałoby wzrostem inflacji[59]. 

Zdaniem Obozu Narodowo-Radykalnego ,,ABC” paostwo powinno możliwie jak najmniej in-

terweniowad w proces gospodarczy, gdyż jak zauważano to społeczeostwo, świadome ciążą-

cych  na  niej  obowiązków  rozwijania  i  dbania  o  dobro  narodu  lepiej  gwarantowało  rozwój 

ekonomicznym  kraju  niż  zbiurokratyzowana  struktura  paostwowa  próbująca  dokonywad 

nadmiernych  interwencji  gospodarczych.  Jak  pisał  Jan  Korolec:  ,,Poza  interwencją  paostwa 

istnieje  inna  najzdrowsza  forma  interwencji  społecznej  w  sprawy  gospodarcze.  Interwencja 

instynktu społecznego, obyczaju, normy moralnej”[60]. Jednakże zdaniem tego autora opar-

cie samej gospodarki na zaufaniu do jednostki było nieskuteczne i musiało byd uzupełnione o 

działanie paostwa. Jak zaznaczał najbardziej odpowiednią formą interwencji paostwa powin-

no  byd  pośrednie  oddziaływanie  na  życie  gospodarcze,  które  powinno  przybrad  formę  np. 

systemu podatkowego, celnego, wspierania polskiego przemysłu[61]. Inwestycje  realizowa-

ne przez narodowo-radykalne paostwo ,,powinny wywoływad, pobudzid tworzenie się inwe-

stycji prywatnych”[62]. 

W tym celu, według narodowych-radykałów paostwo powinno wspierad i rozwijad tzw. robo-

ty publiczne. Jak przewidywano miały one objąd: 

- przemysł zbrojeniowy, motoryzacyjny, 

- system infrastruktury drogowej, 

- budowę nowych szkół, 

-  prowadzenie  prac  melioracyjnych  (w  ramach  tej  aktywności  przewidywano  m.in.: 

budowę  kanału  rzecznego  łączącego  Bug  z  Dniestrem,  stworzenie  szeregu  zapór 

wodnych  na  obszarze  Podkarpacia,  które  miały  dostarczad  energię  elektryczną)  po-

nadto miano prowadzid: 

-  budowę  osad  robotniczych[63],  które  powinny   ,,dad  robotnikom  własne  domki 

wraz  z  ogródkiem,  gdzie  słooce  i  dobre  powietrze  będzie  lekarstwem  na  wszystkie 

choroby społeczne”[64]. 

Jak twierdzono posiadanie przez pracowników własnego majątku w postaci wspomnianego 

,,domku z ogródkiem” wiązałoby robotnika ze społeczeostwem. Ponadto posiadanie na wła-

snośd mienia miało wyrabiad w pracownikach poczucie odpowiedzialności i tym samym uod-

porniałoby  na  wpływ  indoktrynacji  socjalistycznej.  Podkreślano,  że  robotnicy  powinni  uzy-

skiwad wspomniane mienie nie w drodze przyznania go przez paostwo, lecz w skutek wyku-

pu. Tym samym omawiany punkt programu społecznego ONR ,,ABC” przybiera kształt jedy-

nie pewnego postulaty, celu, do którego paostwo powinno dążyd wysiłkiem swoich obywate-

li a nie poprzez wprowadzenie systemu ,,rozdawnictwa” społecznego[65]. 

Należy zauważyd, że kwestia konieczności posiadania przez pracowników własnego majątku 

wykazuje  zbieżnośd  z  tym,  co  nauczał  w  swej  encyklice  społecznej  Rerum  novarum  papież 

Leon XIII, który przewidywał, że pracownik odpowiednio wynagradzany będzie ze swej natu-

ry  dążył  do  posiadania  mienia,  które  zapobiegałoby  uleganiu  przez  robotników  wpływom 

rewolucjonistów społecznych[66]. Zresztą w programie ONR ,,ABC” możemy odnaleźd więcej 

odwołao do nauki społecznej Kościoła katolickiego. W myśl założeo narodowych-radykałów 

społeczeostwo  miało  opierad  się  na  rodzinie,  a  robotnicy  powinni  otrzymywad  tzw.  płacę 

rodzinę,  która pozwalałaby pracownikowi  utrzymad  zarówno  siebie  jak  i  swoją  rodzinę[67]. 

Identyczny  postulat  wcześniej  gdyż  w  1891  roku  wysunął  wspomniany  już  papież  Leon 

XIII[68]. 

Należy podkreślid, że omawiany ruch polityczny nie odmawiał kobietom prawa podejmowa-

nia pracy zarobkowej. Zwracano uwagę, że w złej sytuacji gospodarczej ich pomoc w utrzy-

maniu rodziny jest niezbędna. Zaznaczano jednocześnie, że sytuacja pracujących kobiet wy-

maga poprawy ze względu na ich niższe zarobki, trudne warunki pracy oraz nie przestrzega-

nie przez pracodawców praw socjalnych im przysługujących[69]. 

Podobnie  jak  papież  Pius  XI  w  encyklice  Quadragesimo  Anno  tak  i  narodowi-radykałowie  z 

grupy ,,ABC” sprzeciwiali się strajkom i lokautom[70], a spory między pracownikami i praco-

dawcami  miały  byd  rozwiązywane  przez niezależne  sądownictwo.  Problematycznym  zagad-

nieniem  jest  stosunek  omawianego  ruchu  ideowo-politycznego  do  korporacjonizmu[71], 

którego wprowadzenie zalecał papież Pius XI[72], a na gruncie polskim szermierzami tej idei 

byli  m.in.  konserwatyści  tacy  jak  Władysław  Leopold  Jaworski,  Jan  Bobrzyoski,  czy  czołowy 

działacz sanacyjnej grupy ,,Jutra Pracy”, (która próbowała inkorporowad do swojej myśli poli-

tycznej  idee  obozu  narodowego)  Jan  W.  Hoppe[73]  oraz  związany  z  obozem  narodowym 

Adam Doboszyoski[74]. W publikacjach, deklaracjach programowych etc. interesującego nas 

ruchu ideowego w zasadzie nie spotykamy się z zdecydowanym stwierdzeniami mówiącymi 

o  konieczności  oparcia  ustroju  gospodarczo-politycznego  na  wspomnianej  wyżej  koncepcji. 

Jedyną wzmianką jest deklaracja przywoływanego już wcześniej Wojciecha Zaleskiego, który 

dośd  sceptycznie  odnosił  się  do  idei  korporacyjnej  ze  względu  na  opanowanie  samorządu 

gospodarczego przez Żydów i ,,duch kapitalistyczny”. Aby uzyskad pełny obraz stosunku ONR 

,,ABC” do korporacjonizmu oddajmy na chwilę głos autorowi pracy Polska bez proletariatu: 

,,Mówi się dużo o możliwości przejęcia przez samorządy i korporacje tzn. związki pracowni-

ków  i  pracodawców  funkcji  paostwa,  polegających  na  stwarzaniu  praw  dla  życia  gospo-

darczego.  Dziś,  gdy  w  samorządzie  gospodarczym  pełno  jest  Żydów  i  Polaków  zarażonych 

duchem kapitalizmu i wyzysku, nie ma o tym mowy. W przyszłości ustrój korporacyjny ode-

grad  może  wielką  rolę,  usuwając  brutalne  formy  walk  między  poszczególnymi  zawodami  i 

klasami,  podnosząc  moralnośd  poszczególnych  zawodów, broniąc  ich  słusznych potrzeb.  Te 

swoje zadania spełni jednak wtenczas, kiedy usunięte będą zasadnicze przeciwieostwa mię-

dzy pracą najemną, a kapitałem, wynikające ze złego podziału własności. Przy obecnym du-

chu naszych korporacje stałyby się niestety rodzajem karteli, hamujących wzrost wytwórczo-

ści, dążących do stworzenia przywilejów i ich obrony”[75]. Jak wynika z przytoczonego cytatu 

narodowi-radykałowie  nie byli  zdecydowanymi  przeciwnikami  idei  korporacyjnej, lecz  uwa-

żali jej przydatnośd jedynie po uprzednim dokonaniu postulowanych zmian gospodarczych. 

Należy podkreślid, że narodowi-radykałowie propagowali także solidaryzm narodowy, który 

był jednym z głównych elementów idei korporacyjnej. Wątki solidarystyczne przejawiały się 

w  deklaracjach  konieczności  współdziałania  pracowników  i  pracodawców  dla  dobra  wspól-

noty narodowej w ramach związków zawodowych. Jak pisano: ,,Dążeniem naszym  jest unie-

zależnid ruch robotniczy od partyjnictwa, a zorganizowad Związki Zawodowe na nowych pod-

stawach,  żeby  się  w  nim  znalazł  nie  tylko  pracownik,  ale  i  pracodawca.  Wtenczas   w  życiu 

zawodowym  zniknie nienawiśd  klasowa,  która  jest  wytworem  dla  nas  obcym,  nie  tylko  po-

chodzeniem  ale  i  duchem”[76].  Rolę  powyższą,  zdaniem  narodowych-radykałów,  powinien 

spełniad Związek Zawodowy ,,Praca Polska”[77], w którego pracę zwłaszcza na obszarze war-

szawskim ONR ,,ABC” był zaangażowany[78]. 

Dośd epizodycznie w publicystyce ONR ,,ABC” spotykamy się z żądaniami przyznania Polsce 

kolonii.  Jako  powody  dla  których  nasz  kraj  powinien  je  uzyskad  wskazywano  na:  względy 

sprawiedliwości,  jak  argumentowano  niektóre  kraje  posiadają  nadmiar  kolonii,  których  nie 

potrafią  należycie  wykorzystad  oraz  przeludnienie  kraju,  które  uległoby  ,,rozwiązaniu”  po 

uzyskaniu terenów zamorskich. Ponadto pozyskane przez Polskę nowe ziemie stałyby się dla 

naszego kraju bazą surowcową oraz poszerzyłyby rynki zbytu dla wytwarzanych towarów. Jak 

zaznaczano ,,Własne kolonie – to koniecznośd życiowa Polski, to podstawa naszej potęgi poli-

tycznej, gospodarczej i militarnej, to przyszłe szerokie drogi rozwojowe Narodu”[79]. Warto 

wspomnied,  że  podobne  stanowisko  w  tej  kwestii  zajmował  sanacyjny  Obóz  Zjednoczenia 

Narodowego[80] 

Problematyka agrarna w myśli politycznej ONR ,,ABC” 

Publicyści  Obozu  Narodowo-Radykalnego  ,,ABC”  zwracali  uwagę  na  główne  problemy  pol-

skiej wsi, do których zaliczano przede wszystkim: 

- ubóstwo, 

- przeludnienie, 

- małą powierzchnię upraw rolnych, 

- niską efektywności uzyskiwanych zbiorów i hodowli oraz 

- niski poziom wykształcenia[81]. 

Przyczyn tego stanu rzeczy dopatrywano się w zaszłościach historycznych oraz dominacji w 

życiu gospodarczo-politycznym Polski mieszkaoców miast, co powodowało odcięcie chłopów 

od  wpływu  na  kształtowanie  się  losu  narodu[82].  Wedle  opinii  narodowych-radykałów 

mieszkaocy wsi prezentowali odmienną postawę od miejskiego charakteru, zainfekowanego 

naleciałościami mentalności żydowskiej[83]. Mieli odznaczad się przywiązaniem do ziemi, co 

sytuowało  ich  w  opozycji  wobec  koczowniczego,  kosmopolitycznego  sposobu  życia  Ży-

dów[84]. Ponadto odznaczali się: myśleniem nakierowanym na przyszłośd, konserwatyzmem 

umiarkowaniem,  rzetelnością,  dostojeostwem[85].  Dlatego  też  jak  przewidywano  powinni 

,,mied decydujący wpływ na całokształt twórczości narodowej”[86]. 

Wsi przypisywano duże znaczenie w procesie przebudowy polityczno-gospodarczej paostwa 

polskiego – miało ono byd podstawą przyszłej silnej i potężnej Polski[87]. Zdarzały się wręcz 

stwierdzenia  warunkujące  możliwośd  powodzenia  postulowanych  zmian  społeczno-

gospodarczych od zaistnienia i powodzenia zmian zaistniałych na polskiej wsi: ,,Jak długo nie 

uporządkujemy stosunków wiejskich, tak długo nie będzie można mówid ani o spolszczeniu 

miast, ani o zwiększeniu wydajności naszego przemysłu i rękodzieła”[88]. 

Przebudowy polskiej wsi miało dokonad młode pokolenie chłopów, które w przeciwieostwie 

do pokolenia swoich rodziców nie przejawiało sposobu myślenia ukształtowanego przez tra-

dycję poddaostwa paoszyżnianego ani nie charakteryzowało się biernością, marazmem, któ-

re znamionowało starsze pokolenie ziemiaostwa. Ponadto dostrzegano wśród tego pokole-

nia dokonanie  się  odrodzenia  moralnego,  które powodowało  dostrzeganie  konieczności  ra-

dykalnej  przebudowy  struktury  polskiego  rolnictwa[89].  Jednocześnie  zwracano  uwagę  na 

koniecznośd  współpracy  młodego  pokolenia  mieszkaoców  wsi  z  ziemiaostwem,  które  dla 

dobra narodu miało wyzbyd się egoizmu stanowego i wspólnie z rolnikami powinno współ-

pracowad  w  dziedzinie  przebudowy  polskiej  wsi[90].  Ziemiaostwo,  wedle  narodowych-

radykałów, powinno: 

- pełnid dla chłopów rolę przywódczą w procesie zmiany charakteru polskiego rolnic-

twa; 

- odpowiadad za propagowanie wśród ,,ludu” kultury rolnej oraz 

- dawad przykład do naśladowania w postaci bojkotu towarzyskiego Żydów[91]. 

Obóz  Narodowo-Radykalny  ,,ABC”  wyznaczał  polskiej  wsi  zadania  do  spełnienia  dla  dobra 

narodu. Tymi celami było: dostarczenie odpowiedniej ilości i jakości artykułów rolnych (speł-

nianie niejako funkcji narodowego spichlerza), przechowywanie i kultywowanie tradycji na-

rodowych  oraz  zapewnienie  wspólnocie  narodowej  ,,dopływu  nowych  sił”[92],  a  więc  jak 

można sądzid wieś spełniałaby rolę biologicznego rezerwuaru narodu. 

Rolnictwo  by  mogło  należycie  wypełniad  swoje  zadania  musiało przejśd  gruntowną przebu-

dowę. W tym celu należało, zdaniem narodowych-radykałów przeprowadzid reformę rolną, 

które skutkowałoby powstaniem indywidualnych gospodarstw rolnych[93]. Parcelacji uległy-

by wielkie majątki ziemskie[94], aczkolwiek nie określano, od jakiej wielkości gospodarstwa 

rolne podlegałyby reformie rolnej. Można jedynie domniemywad, że w tym względzie akcep-

towano obowiązujące przepisy[95], które na mocy ustawy o wykonaniu reformy rolnej z 15 

lipca  1920  roku  wprowadzały  przymusowy  wykupu  gruntów  rolnych  (w  przypadku  Polski 

centralnej  parcelacji  podlegały  majątki  ziemskie  powyżej  60  hektarów,  a  na  Kresach 

Wschodnich ponad 400 ha). Właściciele ziemi przeznaczonej na potrzeby parcelacji, według 

narodowych-radykałów, otrzymywaliby stosowne odszkodowania[96]. Wyjątkiem  od tej re-

guły stanowiły majątki należące do ludności żydowskiej, które jak zaznaczał jeden z publicy-

stów Nowego Ładu były przeważnie ,,nabyte (..) w drodze nieuczciwych machinacji kredyto-

wych”[97]. Warto podkreślid, że narodowi-radykałowie nie określali wysokości odszkodowa-

nia  przynależnego  właścicielom  parcelowanych  majątków.  Jedyne  ,,wielkie  majątki”,  które 

zostałyby  to  gospodarstwa  hodowlane[98].  Wedle  obliczeo  Wojciecha  Zaleskiego  przepro-

wadzenie  reformy  rolnej  skutkowałoby,  przy  zachowaniu  obowiązujących  w  tej  dziedzinie 

rozwiązao,  powstaniem  około  100  tysięcy  nowych  gospodarstw,  co  nie  powodowałoby  za-

spokojenia  potrzeb  polskiego  rolnictwa,  które  wymagało  powstania  dodatkowych  ,,pół  mi-

liona  nowych  gospodarstw”[99].  Dlatego  też uzupełnieniem parcelacji powinno byd  prowa-

dzenie prac melioracyjnych, które doprowadziłyby do wyzyskania nie użytków rolnych, któ-

rych liczbę szacowano na ,,5 milionów hektarów, to jest prawie 20 procent, obecnie użytko-

wanej ziemi rolnej” [100]. 

Jednakże zdawano sobie sprawę, że przebudowa struktury polskiej wsi w oparciu wyłącznie 

o  przeprowadzenie  samej  reformy  rolnej  byłoby  nie  skuteczne,  gdyż  nie  zlikwidowano  by 

zjawiska nadmiernego przeludnienia dając pracę tylko dla około 1/3 ogólnej liczby bezrobot-

nych  zamieszkujących  polską  wieś[101].  Dlatego  też,  jak  przewidywano,  niezbędnym  ele-

mentem wiodącym do przebudowy struktury polskiego rolnictwa powinno byd skierowanie 

nadmiaru ludności, która nie znalazłaby pracy w rolnictwie do pracy w zawodach charaktery-

stycznych dla struktury miejskiej, a więc do rzemiosła, handlu. Warunkiem powodzenia po-

wyższego przedsięwzięcia było uprzednie spolszczenie miast, a więc zmuszenie ludności ży-

dowskiej  do  emigracji  z  Polski.  Opuszczone  przez  Żydów  stanowiska  pracy  zajęliby  Polacy 

przybywający z prowincji[102]. 

Jak przewidywał jeden z czołowych myślicieli Obozu Narodowo-Radykalnego ,,ABC” Jan Ko-

rolec skierowanie ludności wiejskiej do  miast zmniejszyłoby ,,nadwyżkę” osób zamieszkują-

cych wieś z 9 do 4 milionów[103]. Zdaniem narodowych-radykałów nawet gdyby okazałoby 

się możliwe skierowanie pozostałej grupy do miasta byłoby to niekorzystne dla narodu[104], 

gdyż: ,,Dla zachowania zdrowia fizycznego i psychicznego narodu konieczne jest, by ludnośd 

zamieszkująca wieś, miała przewagę. Oczywiście pod warunkiem, że nie będzie żyła w skraj-

nej nędzy i umierała z głodu”[105]. Dlatego też postulowano przeprowadzenie uprzemysło-

wienia  wsi.  W  myśl  tego  założenia  na  wsi  miały  powstawad  małe,  rodzinne  warsztaty  rze-

mieślnicze[106] dające zatrudnienie osobom, które by nie opuściły dotychczasowego swoje-

go miejsca zamieszkania. Ponadto miano dokonad dyslokacji przedsiębiorstw z miast do wsi. 

Jak wyglądałby ten proces przynosi nam następujący opis zamieszczony w Nowym Ładzie – 

głównym  organie  ideowo-programowym  ONR  ,,ABC”:  ,,W  wykonaniu  hasła decentraliazacji 

kapitału trzeba kraj pokryd siecią niewielkich ośrodków produkcji. Ośrodek taki obejmowałby 

terytorialnie kilka – kilkanaście wsi i mógłby zaopatrywad ludnośd tych wsi we wszelkie po-

trzebne wyroby rzemieślnicze, w niektóre towary i wyroby rzemieślnicze, w niektóre towary i 

wyroby  przemysłowe,  wytwarzane  w  miarę  możności  przez  średnie  i  drobne  warsztaty 

przemysłowe, rozsiane po wsiach. Oczywiście o wyłączności nie ma mowy i granice ośrodka 

byłyby  tylko  teoretyczne,  istniałyby  przeto  na  papierze  w  planie  czynników  kierowniczych 

paostwowych,  czy  samorządu  gospodarczego”[107].  Jak  wynika  z  przytoczonego  powyżej 

fragmentu  uprzemysłowienie  oprócz:  upowszechnienia  własności,  likwidacji  bezrobocia 

przyniosłoby  dodatkowy  element  w  postaci  samodzielności  ekonomicznej  wsi.  Niezbędnym 

elementem  powyższego  procesu  miało  byd  dokonanie  elektryfikacji,  upowszechnienie  ma-

szyn rolniczych oraz zakładanie spółek rolniczych, w których zatrudnienie znajdowaliby me-

chanicy oraz gromadzono by oprócz paliwa niezbędne materiały zapasowe do urządzeo rol-

niczych.  Dodatkowo  poprzez  rozbudowę  infrastruktury  miano  ułatwiad  i  zachęcad  osoby 

mieszkające na wsi do podejmowania pracy w miejskich ośrodkach przemysłowych[108]. 

Oprócz  bezrobocia  i  nadmiernego  przeludnienia  kolejnym  problemem  polskiego  rolnictwa 

były  niestabilne  i  przeważnie  nie  wysokie  ceny  artykułów  rolnych.  Zdaniem  narodowych-

radykałów przyczyną tego stanu rzeczy był system pośrednictwa, który powodował wydłuże-

nie ,,drogi” między producentem a klientem, co skutkowało sztucznym zawyżaniem cen pro-

duktów rolnych, za które musiał płacid ostateczny odbiorca dobra podczas gdy dochody pro-

ducentów nie ulegały powiększeniu. Zbyt wysoka cena koocowa, którą musiał płacid konsu-

ment  powodowało  ograniczanie  konsumpcji,  co  z  kolei  miało  negatywnie  wpływad  na  po-

ziom  dochodów  uzyskiwanych  przez  rolników,  którzy  następnie  zmniejszali  dokonywanie 

inwestycji, polegających przeważnie na zakupie sprzętu rolniczego produkowanego w ośrod-

kach miejskich. W ten sposób system  pośrednictwa zdominowany przez Żydów negatywnie 

wpływał na rozwój całej gospodarki. Narodowi-radykałowi nadzieje w przełamaniu tego sta-

nu rzeczy upatrywali w odejściu od monopolistycznego, żydowskiego systemu dystrybucji na 

rzecz  tworzenia  polskiego  systemu  pośrednictwa  w  postaci  spółdzielni,  spółek  rolni-

czych[109]. 

Czynnikiem, który dodatkowo wpływałby na wzrost poziomu zamożności polskiej wsi miało 

byd  zróżnicowanie  produkcji  rolnej[110],  które  skutkowałoby  zastępowaniem  importowa-

nych produktów. Jak zaznaczano ,,sprowadzamy produkty, które albo możemy sami wytwo-

rzyd, jak np. len i konopie, wełna, skóry i jelita, owoce, nasiona oleiste, albo też przez krajo-

we surowce zastąpid (np. bawełna, juta, owoce egzotyczne)”[111]. W tym celu polskie rolnic-

two miało podnieśd poziom zintensyfikowania: upraw lnu, konopi, nasion oleistych, rzepaku, 

bawełny,  tytoniu  oraz  hodowli  zwierząt[112].  Dodatkowym  wzmocnieniem  dla  stabilności 

cen artykułów rolnych w przewidywaniu narodowych-radykałów byłoby utworzenie Centrali 

Zbożowej, która miała byd ,,organem społecznym, mało zbiurokratyzowanym, w bardzo sto-

sunkowo  znacznym  stopniu  opierającym  się  na  przedsiębiorczości  i  inicjatywie  prywat-

nej”[113]. Wspomniana Centrala posiadałaby status  instytucji paostwowej posiadającą wy-

łącznośd na handel czteroma podstawowymi uprawianymi w Polsce gatunkami zbóż (pszeni-

ca, żyto, owiec, jęczmieo). Owa organizacja po z góry ustalonych cenach ,,za pośrednictwem 

powiatowych, prywatnych lub spółdzielczych firm zbożowych”[114], które by otrzymywałyby 

stałą prowizję, prowadziłaby skup zboża. Centrala oprócz powyżej wspomnianej aktywności 

posiadałaby także monopol na eksport polskiego zboża. Przedstawione działania, w zamyśle 

narodowych-radykałów, powodowałyby zarówno: zmniejszenie poziomu bezrobocia na  wsi, 

uniezależniałyby  gospodarczo  Polskę  oraz  uodporniałyby  rolników od zmian  cen wytwarza-

nych przez nich produktów[115]. 

Nad przebudową wsi w opisany powyżej sposób miało czuwad specjalnie do tego powołane 

Ministerstwo Przebudowy Społecznej, które kierowałoby: 

- migracją chłopów do miast oraz 

- prowadzeniem propolskiej i antyżydowskiej akcji propagandowej. 

Ministerstwu podlegałby  ,,Bank  Przebudowy Społecznej i Likwidacyjne Towarzystwo Polsko-

Żydowskie dla rozrachunków z przejęcia mienia żydów emigrujących”. Dotychczasowy samo-

rząd  gospodarczy  w  postaci  różnego  rodzaju  izb  przemysłowych,  handlowych,  rzemieślni-

czych, rolniczych uległby ześrodkowaniu w postaci istnienia jednej Izby Przebudowy Społecz-

nej[116], która przejęłaby zadania realizowane przez wspomniane powyżej formy samorządu 

gospodarczego  i  której  głównym  zadaniem  stałaby  się  realizacja  przebudowy  polskiej 

wsi[117]. 

Podstawową  jednostką  organizacyjną  projektowanego  Ministerstwa  miała  byd  spółka  wiej-

ska,  do  której  przynależnośd  byłaby  dobrowolna.  Pełniłaby  ona  funkcję  pośrednią  między 

producentem artykułów rolnych a systemem hurtowym. Spółki posiadałyby własny majątek, 

a jej członkowie ponosiliby solidarną odpowiedzialnośd za jej zobowiązania finansowe. Do jej 

zadao  należałby:  ,,wspólny  zakup  narzędzi  rolniczych,  nasion,  nawozów  sztucznych  itp.  – 

wspólna przeróbka i sprzedaż produktów,  – wspólne domy ludowe, łaźnie itd.”[118]. Spółki 

nie podlegałyby dodatkowemu obciążeniu podatkowemu, lecz jedynie jej członkowie byliby 

zobowiązani  do  płacenia  podatków  od  wysokości  osiąganego  dochodu.  Kolejną  zachętą  ze 

strony paostwa do zakładania spółek wiejskich miało byd uzyskiwanie kredytowania działal-

ności  ze  strony  Banku  Przebudowy.  Działalnośd  powyższej  instytucji  podlegałaby  wyłącznie 

kontroli  ze  strony  instruktorów  Izby  Przebudowy  Społecznej[119],  lecz  nie  uzyskujemy  in-

formacji o zakresie ich kompetencji i o ewentualnych restrykcjach związanych z naruszeniem 

zasad funkcjonowania. 

Szansę w powodzeniu projektowanych zmian w strukturze polskiego rolnictwa dostrzegano 

w edukacji młodego pokolenia mieszkaoców wsi oraz w wytworzeniu wśród niego karności 

oraz poczucia spełniania obowiązków wobec narodu. Temu celowi miały służyd obozy pracy, 

które by gromadziły wszystkich Polaków (bez względu na płed) po ukooczeniu 19 lat. W obo-

zach  miano  szkolid  przebywających  w  nich  młodych  rolników  w  różnych  dziedzinach  życia 

gospodarczego tak by móc wytworzyd wśród nich zdolnośd do podejmowania różnorodnych 

zawodów w tym także związanych z handlem, rzemieślnictwem by mogli w ten sposób sta-

nowid realną konkurencję dla ludności żydowskiej[120]. 

Koocząc  rozważania  dotyczące  przebudowy  polskiej  wsi  w  programie  Obozu  Narodowo-

Radykalnego  ,,ABC”  należy  zauważyd,  że  interesujący  nas  ruch  polityczny  sprzeciwiał  się 

prowadzeniu  przez  paostwo  gospodarki  planistycznej  względem  rolnictwa.  Zdaniem  Jana 

Korolca  ingerencja  paostwa  ,,nie  dałaby  się  ona  zupełnie  pogodzid  z  psychologią  naszego 

chłopa. Bezpośrednia ingerencja publiczna, – i to przede wszystkim za pośrednictwem samo-

rządu rolniczego – powinna się ograniczyd do spraw obrotu ziemię, naprawy ustroju rolnego 

oraz  spraw  sanitarnych  i  porządku”[121].  Nie  oznaczało  to  wszak  jakoby  narodowi-

radykałowi  byli  zwolennikami  wycofania  się  paostwa  z  procesu  nadzoru  nad  kształtowanie 

porządnego  ładu  w  obszarze  rolnictwa.  Zamiast  planowania  gospodarczego  proponowano 

pośrednią ingerencję paostwa w procesy przemian struktury polskiej wsi. Stąd też wynikała 

akceptacja ONR ,,ABC” dla istnienia wspomnianych obozów pracy czy też Ministerstwa Prze-

budowy Społecznej, które miało jedynie w ogólnych zarysach wyznaczad zadania zmierzające 

do zmiany polskiego rolnictwa. 

Kwestia żydowska 

Jednym z częściej pojawiających się zagadnieo w publicystyce Obozu Narodowo-Radykalnego 

,,ABC” była kwestia obecności ludności żydowskiej w życiu gospodarczym. Zdaniem narodo-

wych-radykałów  Żydzi  mimo  swego  mniejszościowego  statusu  całkowicie  podporządkowali 

sobie  życie  ekonomiczne  Polski.  Dominowali  zarówno  w  handlu:  zagranicznym,  hurtowym 

jak i też mieli byd właścicielami większości sklepów, fabryk oraz domów mieszkalnych[122]. 

Ponadto  ,,starozakonni”  przeważali  w  sektorze  bankowym  i  kredytowym[123]  tym  samym 

decydowali o możliwości powstawania nowych inwestycji. Jako egzemplifikację powyższych 

twierdzeo  przytaczano  następujące  dane  statystyczne:  ,,W  samej  Warszawie  jest  352 400 

Żydów meldowanych, to jest więcej niż w całej Anglii, Francji, Austrii itd. (…) Do Żydów nale-

ży  75%  nieruchomości  miejskich,  80%  przemysłu,  85%  handlu,  90%  kredytu,  a  w  b.  Galicji 

nawet 98%. (…) Adwokatów Żydów mamy 53%, lekarzy – 80%, 75% wydawnictw należy do 

Żydów,  80%  beletrystyki  jest  przez  nich  wydawane.  80%  handlu  dewonocjonaliami  tj. 

przedmiotu  kultu  religijnego  jest  w  rękach  żydowskich.  Czy  to  nie  skandal  żebyśmy  nosili 

krzyżyki i modlili się z książeczek wyrabianych przez Żydów”[124]. 

Przyczyny  dominacji  osób  wyznania  mojżeszowego  w  życiu  gospodarczym  próbowano  tłu-

maczyd bezwzględną chęcią zdobycia przez Żydów dominacji nad innymi narodami, którego 

środkiem prowadzącym do tego celu miało byd uzyskanie kontroli nad dobrami materialny-

mi.  Jak  pisał  czołowy  ekonomista  ONR  ,,ABC”  Wojciech  Zaleski:  ,,Po  co  człowiek  tego  typu 

walczy o zwiększenie majątku? Czy aby lepiej zaspakajad swoje potrzeby? Nie! Przecież może 

mied niemal wszystko, czego tylko zapragnie, bez wytężającej pracy. Chodzi mu, o co innego: 

o zaspokojenie ambicji przez sprawowanie władzy nad ludźmi i rzeczami. Ogromny, bowiem 

jest zakres władzy wielkiego potentata bankowego. Dziesiątki tysięcy robotników i urzędni-

ków po fabrykach i przedsiębiorstwach handlowych i przewozowych zależą od banku”[125]. 

Owe dążenie dominacji Żydów nad ,,gojami” według Tadeusza Gluzioskiego było spowodo-

wane  tym,  że  religia  judaistyczna  nie  posiadała  jedynie  celów  wyłącznie  konfesyjnych  lecz 

przede  wszystkim  zawierała,  przeważnie  ukryte  cele  polityczne,  które  najtrafniej  odawała 

idea  mesjanistyczna,  która  zdaniem  działacza  ONR  ,,ABC”,  sprowadzała  się  do  chęci 

,,opanowania świata przez Jehowę i sprzymierzonego z nim Izraela”[126]. To właśnie mesja-

nizm  powodował,  zdaniem  Gluzioskiego,  że ludnośd  żydowska  prowadziła  walkę  ,,z  otocze-

niem nie żydowskim, aby je opanowad i ujarzmid”[127]. 

Zdaniem narodowych-radykałów jedną z przyczyn dominacji mniejszości żydowskiej w życiu 

gospodarczym  była  niska  cena  oferowanych  przez  nią  towarów,  która  była  efektem  stoso-

wania przez ,,starozakonnych”: oszustw podatkowych; wyzysku pracowników oraz oferowa-

nia niskiej jakości produktów[128]. 

Według Obozu Narodowo-Radykalnego ,,ABC” mechanizm powstawania wielkich majątków 

żydowskich wyjaśniał stosowany przez tą mniejszośd proceder lichwy. Zdaniem narodowych-

radykałów Żydzi w czasie rewolucji przemysłowej poprzez stosowanie wysoko oprocentowa-

nych kredytów uzależniali od siebie drobnych rzemieślników, którym sprzedawano po zawy-

żonej cenie niezbędne narzędzia pracy. Ponadto Żydzi stawali się zarówno głównymi dostaw-

cami  niezbędnych  surowców  do  produkcji  jak  i  też  odbiorcami  wytworzonych  dóbr.  W  ten 

sposób nie będąc zaangażowanymi w bezpośredni, osobisty proces produkcji stawali się fak-

tycznymi  właścicielami  i  osobami  kontrolującymi  wielki  przemysł[129].  Zdaniem  jednego  z 

publicystów Nowego Ładu osoby wyznania mojżeszowego w swoim dążeniu do opanowania 

świata  wielkiego  przemysłu  stosowały  ,,pewien  szablon,  sprowadzając  system  do  trzech 

głównych sposobów: a) systematyczne oszustwo stosowane względem wspólników, b) ban-

kructwa,  czyli  periodyczne  oszustwa  w  stosunku  do  wierzycieli,  c)  podpalenie,  czyli  spora-

dyczne oszukiwanie instytucji ubezpieczeniowych”[130]. 

Według narodowych-radykałów stan uzależnienia polskiej gospodarki od ludności żydowskiej 

był  szkodliwy  dla  dobra  narodu  ze  względu  na  brak  możliwości  kształtowania  ładu  ekono-

micznego w pożądanym kierunku jak i też z powodu niejako wrodzonej wrogości Żydów do 

Polaków.  Rozwiązaniem  tej  sytuacji  według  Obozu  Narodowego-Radykalnego  ,,ABC”  było 

spolszczenie gospodarki oraz zmuszenie ich do emigracji z Polski. 

W  enuncjacjach,  interesującego  nas  ruchu  politycznego  wobec  kwestii  żydowskiej  zwraca 

uwagę kolektywne potraktowanie osób wyznania mojżeszowego, w którym nie było miejsca 

na  indywidualne  oceny  zachowao,  postaw.  Jak  podkreślano  proponowany  program  antyży-

dowski miał objąd wszystkich Żydów bez względu na posiadany statusu majątkowy[131]. W 

propagandowej  odezwie  skierowanej  do  młodego  pokolenia  Polaków  zamieszczonej  w  wy-

dawanej w Łowiczu Polsce Narodowej czytamy: ,,Młodzieży Polska! Pamiętaj: Żyd  – to Twój 

wróg! I ten mały, biedny, w nędznym sklepiku za ladą stojący, którego znasz i o którym wiesz, 

że nic złego nie zrobił i sam głodem przymiera. I on jest wrogiem Twojego Kraju, bo za nim 

stoi całe światowe żydostwo – polip, wysysający krew Twojego Narodu, – ten biedny żydek, 

to jedna z milionów macek polipa”[132]. Powyższe twierdzenia były uzupełniane przez sfor-

mułowania wedle, których tak jak starsze pokolenia zrealizowały swój obowiązek wobec na-

rodu,  jakim  było  odzyskanie  niepodległości  przez  Polskę  tak  imperatywem  młodych  naro-

dowców powinna stad się walka o niezależnośd ekonomiczną od obcych wpływów. Walkę o 

,,odżydzenie” gospodarki traktowano w szeroki sposób, gdyż jak wskazywano walka z Żydami 

na  polu  ekonomicznym  była  zarówno  paliatywem  na  bezrobocie  jak  i  też  była  skierowana 

przeciwko agitacji komunistycznej[133]. 

Zdaniem  osób  związanych  z  grupą  Henryka  Rossmanna  skuteczną  metodą usunięcia  mniej-

szości żydowskiej z Polski było propagowanie bojkotu handlowego, który miał byd jednocze-

śnie  zgodny  z  katolicką  etyką,  jaki  i  też był  o  wiele  bardziej  skuteczny od bezpośredniej,  fi-

zycznej walki z Żydami[134], gdyż tzw. zajścia antyżydowskie jednie mobilizowały osoby wy-

znania mojżeszowego znajdujące się poza granicami Polski do finansowego wspierania prze-

śladowanych współbraci[135]. Jak można sądzid hasłem, którym mieli się kierowad narodo-

wo-radykalni  działacze  miało  byd  sformułowanie  użyte  przez  księdza  Stanisława  Trzeciaka 

podczas odczytu zorganizowanego w Łowiczu przez Akcję Katolicką i Związek Popierania Pol-

skiego Stanu Posiadania  – ,,Kochaj Żyda, jak bliźniego, sprzedaj, kupuj swój u swego”[136]. 

Hasło wspierania przez konsumentów wyłącznie polskiej przedsiębiorczości[137] przybierało 

niekiedy nazbyt egzaltowaną formę, która odmawiała bycia Polakiem osobom wyłamującymi 

się  z  powyższego wskazania:  ,,Niegodny imienia  Polaka  jest  ten,  kto niesie  gorsz swój  wro-

gowi – Żydowi!”[138]. 

Uzupełnieniem akcji bojkotowej miało byd wspieranie przez rząd polskiego: 

- handlu, 

- rzemiosła oraz 

- rozwijanie ruchu spółdzielczego, który powinien zastępowad żydowski handel deta-

liczny[139]. 

Ponadto  paostwo,  jak  czytamy  w  memoriale  grupy  ,,ABC”  zatytułowanym  Likwidujemy  Ży-

dów,  (w  którym  przedstawiono  całościową  wizję  ułożenia  stosunków  polsko-żydowskich) 

odebrałoby Żydom wszystkie przyznane monopole. Samorząd terytorialny, jaki i też admini-

stracja paostwowa miała nie korzystad z usług przedsiębiorstw żydowskich. W myśl powyż-

szego  dokumentu  programowego  mniejszośd  żydowska  zostałaby  ,,nie  dopuszczona”  do 

Centralnego  Okręgu  Przemysłowego,  gdyż  jak  argumentowano  obszar  ten  ze  względu  na 

swoje strategiczne znaczenie mógł byd narażony na akcję szpiegowską ze strony Żydów. Na 

podstawie  powyższego  dośd  enigmatycznego  zapisu  nie  możemy  wysnud  wniosku  czy  wy-

znawcy judaizmu mieliby zostad wysiedleni z powyższego obszaru, a jeśli tak to gdzie zostali-

by skierowani ani też czy skutkiem powyższego punktu miał byd ,,tylko” zakaz pracy lub pro-

wadzenia przedsiębiorstw w obrębie COP[140]. 

Dodatkowo mniejszośd żydowska posiadająca mienie (zarówno majątki ziemskie jak i fabryki) 

zostałaby  wywłaszczona  bez  możliwości  ubiegania  się  o  rekompensatę[141].  Jak  przewidy-

wano  działające  do  czasu  wywłaszczenia  ,,firmy  żydowskie  będą  nosid  specjalne  ozna-

ki”[142]. 

Przewidywano  także:  zakaz  pracy  Żydów  w  przedsiębiorstwach  należących  do  chrześci-

jan[143] oraz  usunięcie ich z działalności w pracach samorządu gospodarczego w postaci izb 

rolniczych, handlowych, rzemieślniczych[144]. 

Kolejnym działaniem skierowanym przeciw mniejszości żydowskiej miało  byd wprowadzenie 

przez władze paostwowe zakazu stosowania uboju rytualnego[145]. Powyższe przedsięwzię-

cie  skierowane  było  w  najbardziej  religijną  cześd  ludności  żydowskiej,  której  zasady  talmu-

dyczne zabraniały spożywania mięsa zwierząt zabitych w nie odpowiedni sposób. 

Kolejnym  elementem  walki  ekonomicznej  z  Żydami  w  zamyśle  narodowych-radykałów  po-

winna  byd  akcja  kolonizacyjna  Kresów  Wschodnich  przeprowadzona  ze  środków  publicz-

nych[146]. Miała ona polegad na wspieraniu przez paostwo migracji osób narodowości pol-

skiej wykonujących wolne zawody a także trudniące się rzemieślnictwem na obszar najbar-

dziej zdominowany przez mniejszośd żydowską, a więc na wspomniany wyżej obszar. 

Konsekwencją przyjętej walki ekonomicznej z ludnością żydowską było publikowanie w pra-

sie związanej z interesującym nas ruchem politycznym list firm należących do wzmiankowa-

nej mniejszości[147]. Za przykład jak miała w praktyce wyglądad głoszona przez ONR ,,ABC” 

akcja  bojkotowa  i  walka  o  ,,unarodowienie”  handlu  niech  posłuży  następujący  fragment: 

,,Pragnąd kutnowskich żydoludów już wkrótce będziemy fotografowad tych, którzy kupują u 

Żydów i fotografie ich będziemy umieszczad w . Żydoludów ostrzegamy więc przed przykrą 

niespodzianką,  jaką  bez  wątpienia  będzie  ujrzenie  swej  podobizny  z  odpowiednim  dopi-

skiem”[148].  Warto  dodad,  że  autorowi  niniejszego  artykułu  nie  udało  się  odnaleźd  na  ła-

mach wymienionego tygodnika śladów spełnienia tej groźby. Można, więc uznad, że powyż-

sze  ostrzeżenie  wzbudzające  słuszne  wątpliwości i  zastrzeżenia pełniło  jedynie  funkcję  pro-

pagandowo-ostrzegającą,  którego  zadaniem  było  przekonanie  adresatów  o  zdolnościach 

organizatorskich i sile miejscowych narodowych-radykałów. 

W powszechnej opinii członków ONR ,,ABC” przedstawione wyżej działania posiadały status 

jedynie przejściowy, tymczasowy[149], gdyż punktem docelowym było całkowite ,,usunięcie” 

Żydów z paostwa polskiego. Nie należy jednak owego wielce nie fortunnego sformułowania, 

dośd  często  pojawiającego  się  w  publicystyce  radykałów  skupionych  wokół  Henryka  Ross-

manna, rozumied jak fizycznej eksterminacji osób wyznania mojżeszowego. Otóż celem ONR 

,,ABC” było zmuszenie Żydów do emigracji[150], poprzez stworzenie nie przyjaznych warun-

ków do dalszej egzystencji w Polsce. Stąd też pojawiały się takie sformułowania jak te poni-

żej: ,,Trzeba stworzyd takie warunki, by Żydzi u nas nie mieli co robid ani co jeśd. (…) Nie ku-

pujmy i nie sprzedawajmy niczego Żydom. Niech spotykają się na każdym kroku z powszech-

ną jednolitą, wrogą postawą społeczeostwa. Niech ziemia Polska nie będzie  im przytułkiem. 

Niechaj pali się im pod nogami, niech parzy im stopy. Wówczas na pewno znajdzie się jakiś 

nowy Mesjasz, który ich wyprowadzi z …”[151]. Zdaniem narodowych-radykałów stworzenie 

warunków, o których wspominał autor przytoczonego cytatu samoczynnie spowodowałoby 

emigrację  Żydów  z  Polski  bez  potrzeby  dodatkowego  zmuszania  ich  do  tego.  Chod  należy 

zauważyd,  że  trudno  mówid  o  dobrowolności  emigracji  wyznawców  judaizmu  w  przypadku 

pozbawiania ich majątków i stwarzanie utrudnieo w codziennej egzystencji. 

Obóz Narodowo-Radykalny ,ABC” przewidywał, iż emigracja Żydów z Polski wymaga między-

narodowej współpracy, gdyż ,,nie byłoby dla nas pożądane, by osiedlili się oni gdzieś niedale-

ko Polski i mogli łatwo powrócid”[152]. Skutkiem ,,umiędzynarodowienia” kwestii opuszcze-

nia  przez  mniejszośd  żydowską  Polski  miało  byd  skierowanie  ich  osiedlenia  na  Madaga-

skar[153] bądź innej należącej do Polski w przyszłości kolonii[154]. 

Według  Obozu  Narodowo-Radykalnego  ,,ABC”  wszystkie  wskazane  powyżej  działania  miały 

mied charakter legalny[155]: ,,Jak w swoim czasie w świecie zachodnim ratowano los robot-

nika  przed  wyzyskiem  kapitału,  normując  odpowiednio  ustawodawstwo  socjalne,  tak  w 

obecnych  stosunkach  polskich  konieczne  jest  ratownicze ustawodawstwo  dające żywiołowi 

polskiemu  możliwe  szanse  do  walki  z  żydowską  przewagą”[156].  Zdaniem  narodowych-

radykałów powierzenie kwestii ułożenia stosunków polsko-żydowskich wedle projektowane-

go, pożądanego kształtu jedynie mechanizmowi rynkowemu bez ingerencji paostwa uważa-

no  za  nie  pożądane:  ,,Pozostawienie  rozwoju  wypadków  konkurencji  wolnej,  to  w  naszych 

warunkach  przekreślenie  możliwości  realizacji  wielkich  celów,  jakie  szeroko  się  głosi”[157]. 

Przyczyną  tego  stanowiska  było  przekonanie  o  dominacji  Żydów  w  większości  dziedzin  go-

spodarki, dlatego też pozostawienie owej problematyki jedynie wolej konkurencji okazałoby 

się nie efektywne i z góry stawiałoby Polaków na straconych pozycjach[158]. 

Należy zauważyd, że stosunek Obozu Narodowo-Radykalnego ,,ABC” do mniejszości żydow-

skiej wynikał głównie z przesłanek ekonomicznych oraz politycznych (przypisywanie ludności 

żydowskiej aktywności w ugrupowaniach rewolucyjnych społecznie). Warto też odnotowad, 

że  hasła  bojkotu  gospodarczego  w  międzywojennej  Polsce  nie  należały  na  wyłącznośd  do 

narodowych-radykałów.  Identyczne  hasła  już  w  latach  dwudziestych  głosił obóz narodowo-

demokratyczny a także związane z tą formacją polityczną Towarzystwo Rozwoju Życia Naro-

dowego w  Polsce  ,,Rozwój”  a  w  latach  trzydziestych:  Związek  Młodej  Polski[159];  katolicki, 

związany  z  RNR  ,,Falanga”  miesięcznik  ,,Pro  Christo”[160];  grupa  ,,Jutra  Pracy”[161][162].  

czy też sanacyjny, aczkolwiek próbujący połączyd ideę narodową z paostwową Obóz Zjedno-

czenia Narodowego, który zabraniał Żydom wstępowania w swoje szeregi 

Uwagi koocowe 

Narodowi-radykałowie  z  grupy  ,,ABC”  odrzucając  zarówno  liberalizm  ekonomiczny  jak  i  też 

komunizm  starali  się  stworzyd  alternatywę,  która  jednocześnie  nie  oznaczała  powielania 

rozwiązao wprowadzonych przez włoski faszyzm czy niemiecki narodowy-socjalizm. Zdawano 

sobie sprawę, że Nowy Ład gospodarczy musi uwzględniad rodzime doświadczenia, tradycję 

oraz  polski  charakter  narodowy.  Dlatego  też  odwoływano  się  w  sposób  mniej  lub  bardziej 

widoczny do nauki społecznej Kościoła. 

Wyrazem  owych  założeo  było  tworzenie  koncepcji  ekonomicznych,  które  starały  się  łączyd 

poszanowanie  własności  prywatnej  z  ideą  silnego  paostwa.  Dlatego  też  przewidywano  w 

początkowym  stadium  istnienia narodowo-radykalnego  paostwa,  nacjonalizację  niektórych, 

kluczowych dla życia narodu dziedzin gospodarki, które następnie, stopniowo przechodziłyby 

we władanie pracowników danego zakładu pracy. Rola paostwa w życiu gospodarczym, we-

dle  zamysłów  Obozu  Narodowo-Radykalnego  ,,ABC”  miała  byd  ograniczona.  Można  stwier-

dzid, że spełniałaby funkcję regulatora procesów ekonomicznych, który powinien ingerowad 

w celu nadania systemowi ekonomicznemu ogólnych ram, celów do osiągnięcia bez krępo-

wania sfery autonomicznych działao jednostki. 

Należy, zauważyd, że proponowane rozwiązania nie charakteryzowały się tak jak w przypad-

ku Ruchu Narodowo-Radykalnego ,,Falanga” rewolucyjnością, tzn. przewidywano, że propo-

nowany ład gospodarczy powstanie w wyniku długoletnich zmian, a nie w wyniku ,,przełomu 

narodowego”, wraz z którym od razu miałby powstad idealny porządek ekonomiczny. Dlate-

go też koncepcje ONR ,,ABC” należy zakwalifikowad jako poglądy o proweniencji tradycjona-

listyczno-katolickiej zbliżone do idei prezentowanych przez grupę ,,młodych” obozu narodo-

wego. Zdaje się, że najtrafniejszego podsumowania idei społeczno-politycznych proponowa-

nych przez grupę ,,ABC” dokonał Julian Babioski w swoim krótki przeglądzie istniejących ów-

cześnie  ugrupowao  politycznych,  który  napisał:  ,,Jej  program  narodowy  i  społeczno-

gospodarczy oparty jest na filozofii katolickiej (…). Łączenie go z rasizmem, hitleryzmem, fa-

szyzmem itd. jest dowodem nie tolerancji”[163]. 

Arkadiusz Meller  

 

[1] W. Zaleski, ,,Nasz ideał społeczny”, Nowy Ład, , nr 5 (1936): s. 3. 

[2]  Sz.  Rudnicki,  Obóz  Narodowo  –  Radykalny.  Geneza  i  działalnośd,  (Warszawa:  Czytelnik 

1985): s. 261-262; B. Grott, Nacjonalizm chrześcijaoski. Narodowo  – katolicka formacja ide-

owa  w  II  Rzeczypospolitej  na  tle  porównawczym,  (Krzeszowice:  Dom  Wydawniczy  ,,Ostoja” 

1999):  s.  103;  J.  M.  Majchrowski,  ,,Obóz  Narodowo-Radykalny  –  okres  działalności–  okres 

działalności legalnej”, Dzieje Najnowsze, t. 3 (1976): s. 69; B. Grott, Katolicyzm w doktrynach 

ugrupowao narodowo-radykalnych do 1939 roku (Kraków: Nakładem UJ 1987): 83-87. 

[3]  Pod  koniec  1938  roku  struktury  Ruchu  Narodowo-Radykalnego  opuścili  m.in.:  Wojciech 

Wasiutyoski,  Stanisław  Cimoszyoski  zob.  Sz.  Rudnicki,  Obóz  Narodowo  –  Radykalny.  Gene-

za…,dz.  cyt.,  s.  329;  A.  Dudek,  G.  Pytel, Bolesław  Piasecki.  Próba biografii politycznej,  (Lon-

dyn:  Wydawnictwo  Aneks  1990):  s.  97.  W  styczniu  1939  roku  Wasiutyoski  założył  pismo 

,,Wielka Polska” podkreślając, że nie jest one związane z Falangą. Na temat samego czasopi-

sma zob. P. Tomaszewski, ,,Oblicze ideowo-polityczne miesięcznika ” [w:] pod red. H. Stysa i 

P. Tomaszewskiego, Historia i Polityka. Myśl polityczna i dyplomacja w XX wieku t. 1 (2004) 

:s. 97-110. 

[4] Sz. Rudnicki, Obóz Narodowo – Radykalny. Geneza…,dz. cyt., s. 262. 

[5] Obecnie jest przygotowywana praca Wojciech Muszyoskiego i Jana Żaryna dotycząca Or-

ganizacji  Polskiej,  która  ma  byd  zatytułowana  Organizacja  Polska.  Od  ONR  do  ,,Ogniwa” 

(1934-1955). 

[6] W. J. Muszyoski, Obóz Narodowo-Radykalny *w:+ Encyklopedia ,,Białych Plam” t. XIII, (Ra-

dom: POLWEN 2004): s. 186. 

[7] Sz. Rudnicki, Obóz Narodowo-Radykalny. Geneza i działalnośd, dz. cyt., s. 283. 

[8] Tamże, s. 284. 

[9] Tamże, s. 284-285. 

[10] Tamże, s.  329; G. Radomski, Samorząd terytorialny w myśli politycznej Narodowej De-

mokracji 1918-1939, (Toruo: Wydawnictwo Naukowe UMK 2009): 258. 

[11] Tygodnik ,,Polska Narodowa” był organem prasowym ONR ,,ABC’ wydawanym w Łowi-

czu zob. W. J. Muszyoski, ,,Obóz Narodowo-Radykalny” *w:+ Encyklopedia, dz. cyt.., s. 189; w 

tygodniku zamieszczano reklamy pism związanych z interesującym nas ruchem politycznym 

zob. ,,Czytajcie prasę Narodowo-Radykalną”, Polska Narodowa, nr 2 (1938): s.  3; ,,Czytajcie 

prasę  Narodowo-Radykalną”,  tamże,  nr  5  (1938):  s.  2;  ,,Czytajcie  prasę  Narodowo-

Radykalną”, tamże, nr 7 (1938): s. 1 oraz zamieszczano przedruki z Nowego Ładu zob. J. Ko-

rolec, ,,Przez żydowskie okulary”, tamże, nr 21 (1938): s. 1-2, 

[12] W. J. Muszyoski, ,,Obóz Narodowo-Radykalny” *w:+  Encyklopedia…, dz. cyt.,  s. 192; Sz. 

Rudnicki,  ,,Program  społeczny  Obozu  Narodowo–Radykalnego  (ONR).  Stosunek  do  kwestii 

robotniczej”, Z pola walki, nr 3 (1965): s. 40-42 (zaprezentowane w wymienionym artykule 

rozważania  dotyczące  ONR  ,,ABC”  zostały  powtórzone  przez  Szymona  Rudnickiego  w  jego 

książce Obóz Narodowo–Radykalny. Geneza i działalnośd, dz. cyt., s. 275-278); B. Grott, Kato-

licyzm  w  doktrynach  ugrupowao  narodowo  –  radykalnych do  1939  roku,  (Kraków  1987):  s. 

83-87;  tenże,  Nacjonalizm  chrześcijaoski.  Narodowo-katolicka  ,dz.  cyt.,  s.  113;  J.  M.  Maj-

chrowski, Szkice z historii polskiej prawicy politycznej, (Kraków: Nakładem UJ 1986): s. 60-61. 

Autorowi  niniejszego  tekstu  nie  udało  się  dotrzed  do  dysertacji  doktorskiej  Krzysztofa  Ka-

węckiego zatytułowanej Działalnośd i myśl społeczno-polityczna ONR ,,ABC” 1934-1939. 

[13] W.  Zaleski, Polska bez proletariatu, (Warszawa: Wydawnictwo ,,ABC” 1937):  s. 4,  6; A. 

Borkowski,  ,,Maszyna,  naród  i  człowiek”,  Nowy  Ład,  nr  3  (1935):  s.  6-7;  W.  Zaleski,  ,,Myśl 

radykalna  w  programie  gospodarczym”,  Nowy  Ład,  nr  6  (1935):  s.  6-7;  J.  Grabioski, 

,,Bankructwo gospodarstwa światowego”, Nowy Ład, nr 10 (1936): s. 3-4; B. Muszyoski, ,,Jak 

wygląda ”, Polska Narodowa, nr 10 (1937): s. 1; ,,My zbudujemy ład!”, Nowy Ład, nr 1 (1933): 

s. 1; S. Kempioski, ,,Istota przebudowy społecznej”, Nowy Ład, nr 3 (1938): s. 1; W. Zaleski, 

,,Uwagi  o  programie  gospodarczym.  –  I.  Bezdroża”,  Myśl  Narodowa,  nr  3  (1934):  s.  20; 

,,Ubezpieczenia społeczne”, Nowy Ład, nr 2 (1935): s. 2; W. Zaleski, ,,Na śmierd i życie”, No-

wy Ład, nr 6 (1936): s. 2; B. Muszyoski, ,,Bankructwo materializmu”, Polska Narodowa, nr 33 

(1937): s. 1; T. Gluzioski, ,,”, a gospodarz, Nowy Ład, nr 1 (1936): s. 1-2; ,,Przed 1 maja”, Pol-

ska Narodowa, nr 23 (1938): s. 1; ,,O serce i pięśd robotnika”, Nowy Ład, nr 4 (1934): s. 1; B. 

Muszyoski, ,,Gospodarka obcego kapitału”, Polska Narodowa, nr 36 (1937): s. 1; J. Jeziorao-

ski, ,,Ani komunizm, ani kapitalizm”, Polska Narodowa, nr 17 (1936): s. 1 (należy zauważyd, 

że  autor  przywołanego  tekstu  był  redaktorem  odpowiedzialnym  tygodnika  ,,Falanga”,  czyli 

organu  prasowego  konkurencyjnego  ruchu  politycznego  względem  ONR  ,,ABC”,  który  po 

pierwszych  próbach  porozumienia  Ruchu  Narodowo-Radykalnego  z  Obozem  Zjednoczenia 

Narodowego opuścił RNR zob. Sz. Rudnicki, Obóz Narodowo-Radykalny. Geneza i działalnośd, 

dz. cyt., s. 313); J. Da-i, ,,Rzeczywistośd komunizmu”, Polska Narodowa, nr 16 (1936): s. 1; J. 

Korolec,  ,,U  podstaw  psychicznych  własności”,  Nowy  Ład,  nr  7  (1936):  s.  2;  B.  Muszyoski, 

,,Oblicze ruchu narodowo-radykalnego”, Polska Narodowa, nr 2 (1938): s. 1; ,, i bezrobotni”, 

Polska Narodowa, nr 5 (1937): s. 1. 

[14] ,,Żydzi-przywódcy robotników”, Nowy Ład, nr 1 (1935): s. 1; ,,Robotniku-Polaku!”, Polska 

Narodowa.  Bezpłatny  dodatek  nadzwyczajny,  1  maja  1937:  s.  1;  W.  Sierakowski, 

,,Zwycięstwo komunizmu-tryumfem Żydów”, Polska Narodowa, nr 7 (1938): s. 1; W. Zaleski, 

,,Na śmierd i życie”, dz. cyt., s. 1; B.  Muszyoski, ,,Rola Żydów w komunizmie”, Polska Naro-

dowa, nr 5 (1938): s. 1; M. E. Wiśniewski, ,,Nacjonalizm zwycięża”, Polska Narodowa, nr 15 

(1938): s. 1; B. Muszyoski, ,,Walka klas a żydzi”, Polska Narodowa, nr 38 (1937): s. 1-2; J. Je-

zioraoski,  ,,Ani  komunizm,  ani  kapitalizm”,  Polska  Narodowa,  nr  17  (1936):  s.  1;  J.  Da-i, 

,,Rzeczywistośd komunizmu”, dz. cyt., s. 1. 

[15] W. Zaleski, ,,Bezdroża liberalizmu”, Myśl Narodowa, nr 42 (1932): s. 605; ,,Głos przemy-

słowca”, Nowy Ład, nr 4 (1935): s. 3; W. Zaleski, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 7-8. 

[16] A. Borkowski, ,,Za kulisami wielkiego kapitału”, Nowy Ład, nr 6 (1936): s. 3-6; tenże, ,,Za 

kulisami wielkiego kapitału (podróż druga)”, Nowy Ład, nr 7 (1936): s. 3-6; tenże, ,,Za kulisa-

mi wielkiego kapitału (powrót z podróży)”, Nowy Ład, nr 8 (1936): s. 9-12; tenże, ,,Za kulisa-

mi wielkiego kapitału (świat podziemny)”, Nowy Ład, nr 9 (1936): s. 8-12. 

[17]  A.  Borkowski,  Za  kulisami  wielkiego  kapitału.  Podróż  imaginacyjna,  szkic  satyryczny, 

(Warszawa: Biblioteka ,,Nowego Ładu” 1937): s. 3-12. 

[18] Tamże, s. 6-22. 

[19] W. Martini, ,,Praca i kapitał w świetle encyklik papieskich”, Nowy Ład, nr 1 (1939): s. 8; 

W. Zaleski, ,,Uwagi o programie gospodarczym. – II. Podstawy ideowe przewrotu”, Myśl Na-

rodowa, nr 4 (1934): s. 35; T. Gluzioski, ,,, a gospodarz”, dz. cyt., s. 1; S. Kempioski, ,,Istota 

przebudowy  społecznej”, dz.  cyt.,  s.  1-2;  J.  Jezioraoski,  ,,Ani  komunizm, ani  kapitalizm”, dz. 

cyt., s. 1; W. Zaleski, ,,Uwagi o programie gospodarczym. – I. Bezdroża”, dz. cyt., s. 19; M. E. 

Wiśniewski, ,,Katolicyzm ruchu narodowo-radykalnego”, Polska Narodowa, nr 13 (1938): s. 2; 

J.  Korolec,  ,,Szukanie  własnych  dróg”,  Nowy  Ład,  nr  3  (1935):  s.  2;  J.  Da-i,  ,,Rzeczywistośd 

komunizmu”,  Polska  Narodowa,  nr  16(1936):  s.  1;  H.  R.,  ,,Zadania  wsi”,  Nowy  Ład,  nr  6 

(1935): s. 3; W. Zaleski, ,,Bezdroża liberalizmu”, dz. cyt., s. 606; ,,O nową politykę gospodar-

czą”, Nowy Ład, nr 5-6 (1933): s. 3; W. Zaleski, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 3. 

[20] M. D., ,,Przebudowa przemysłu w Polsce”, Polska Narodowa, nr 22 (1936):  s. 1; tenże, 

,,Przebudowa  przemysłu  w  Polsce.  Dokooczenie  artykułu  z  nr  22”,  Polska  Narodowa,  nr  23 

(1936):  s.  1;  ,,Rozwiązanie  kwestii  socjalnej  w  Polsce  zależy  przede  wszystkim  od…”,  Nowy 

Ład, nr 4 (1933): s. 3; B. Muszyoski, ,,Jak wygląda dyktatura proletariatu”, Polska Narodowa, 

nr 37 (1937): s. 2; J. Jezioraoski, ,,Ani komunizm, ani kapitalizm”, dz. cyt, s. 1. 

[21] W. Zaleski, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 3. 

[22] J. Korolec, ,,Samostarczalnośd czy niezależnośd gospodarcza?”, Nowy Ład, nr 8(1936): s. 

5. 

[23]  W.  Zaleski,  ,,Samowystarczalnośd  czy  niezależnośd  gospodarcza?”,  Myśl  Narodowa,  nr 

34 (1933): s. 1; J. Korolec, ,,Samostarczalnośd czy niezależnośd gospodarcza?”, dz. cyt., s. 5-6; 

M. D., ,,Przebudowa przemysłu w Polsce”, dz. cyt., s. 1. 

[24]  R.  Rybarski,  Polityka  i  gospodarstwo  (Warszawa  1927):  s.  17.  Nt.  Romana Rybarskiego 

zob.  J.  Chodorowski,  Roman  Rybarski  (1887-1942)  (Wrocław  1997);  Krakowscy  twórcy  pol-

skiej  myśli  ekonomicznej.  Roman  Rymarski.  Materiały  z  sesji  naukowej  (Kraków  1987);  M. 

Szołucha, Naród i ekonomia. Myśl społeczno-ekonomiczna Narodowej Demokracji w okresie 

II  RP,  (Szczecin:  Fundacja  im.  Bolesława  Chrobrego  2008):  s.  47-63;  J.  Waskan,  Koncepcje 

społeczno-polityczne  Romana  Rybarskiego  (Toruo  1991);  N.  Wójtowicz,  ,,Roman  Rybarski”, 

Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej, nr 8-9 (, 2007): s. 130-136. 

[25] St. Gąbioski, Narodowa polityka ekonomiczna, Lwów 1928, s. 12-16. 

[26] W. Zaleski, ,,Uwagi o programie gospodarczym. – III. Prawo własności”, Myśl Narodowa, 

nr 5 (1934): s. 51; M. Z., ,,Uwłaszczenie mas to naczelny postulat zdrowej organizacji społe-

czeostwa”, Polska Narodowa, nr 47 (1937): s. 1; W. Zaleski, ,,Uwagi o programie gospodar-

czym.  –  II.  Podstawy  ideowe  przewrotu”,  dz.  cyt.,  s.  36;  J.  Korolec,  ,,Naród,  wolnośd  i  wła-

snośd”, Nowy Ład, nr 3 (1936): s. 3. 

[27] J. Korolec, ,,U podstaw psychicznych własności”, dz. cyt., s. 2. 

[28] M. D., ,,Przebudowa przemysłu w Polsce”, dz. cyt., s. 1; J. Da-i, ,,W oczach młodego po-

kolenia…”, Polska Narodowa, nr 5 (1936): s. 2. 

[29] P. Dobrzecki, ,,Planowośd czy ideologia?”, Polska Narodowa, nr 3 (1937): s. 1. 

[30]  W.  Zaleski,  ,,Ideologia  biurokracji”,  Myśl  Narodowa,  nr  32  (1933):  s.  461;  J.  Da-i,  ,,W 

oczach młodego pokolenia…”, dz. cyt., s. 2; ,,Pora zawrócid z  błędnej drogi”, Polska Narodo-

wa, nr 2 (1939):  s. 4; ,,Gospodarka planowa czy papierowa”, Nowy Ład, nr 5-6 (1933):  s. 1; 

W.  Zaleski,  ,,Uwagi  o  programie  gospodarczym.  –  IV.  Dwa  światy”,  Myśl  Narodowa,  nr  7 

(1934): s. 83. 

[31]  Zob.  W.  Muszyoski,  ,,Jan  Mosdorf”   *w:+  pod  red.  W.  Muszyoskiego,  J.  Mysiakowskiej, 

Lista strat osobowych ruchu narodowego 1939-1955, (Warszawa: Instytut Pamięci Narodo-

wej 2008): s. 59; R. Łetocha, ,,Przedmowa” *w:+ Jan Mosdorf, Wczoraj i Jutro, (Biała Podlaska: 

Agencja Wydawniczo-Reklamowa ,,ARTE” 2005): s. 7-36. 

[32] J. Mosdorf, Wczoraj i Jutro, dz. cyt., s. 217. 

[33] J. Korolec, ,,Naród, wolnośd i własnośd”, dz. cyt., s. 3. 

[34] Tenże, ,,Koniecznośd głębokich zmian”, Nowy Ład, nr 5 (1937): s. 4. 

[35] W. Zaleski, ,,Uwagi o programie gospodarczym. – III. Prawo własności”, dz. cyt., s. 52. 

[36] Tamże. 

[37] J. Jezioraoski, ,,Ani komunizm, ani kapitalizm”, dz. cyt., s. 1; B. Muszyoski, ,,Gospodarka 

obcego kapitału”, Polska Narodowa, nr 36 (1937): s. 1; W. Zaleski, ,,Polska bez proletariatu”, 

dz.  cyt.,  s.  21;  H.  Szczawioski,  ,,Monopol  prywatny  czy  uspołecznienie?”,  Nowy  Ład,  nr  2 

(1936): s. 6; J. Wolski, ,,Przegląd gospodarczy”, Nowy Ład, nr 1(1936): s. 14. 

[38] W. Zaleski, ,,Uwagi o programie gospodarczym. – III. Prawo własności”, dz. cyt., s. 52. 

[39] W. Zaleski, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 25. 

[40]  Tamże;  tenże,  ,,Przedsiębiorstwo  społeczne  czy  etatyzm  bez  interwencji  N.I.K”,  Nowy 

Ład, nr 4 (1938): s. 4. 

[41] Tenże, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 24-25; tenże, ,,Przedsiębiorstwo społeczne czy 

etatyzm  bez  interwencji  N.I.K”,  dz.  cyt.,  s.  4;  tenże,  ,,Uwagi  o  programie  gospodarczym  IV. 

Dwa światy”, dz. cyt., s. 83. 

[42] W. Zaleski, ,,Uwagi o programie gospodarczym. – IV. Dwa światy”, dz. cyt., s. 82. 

[43]  J.  Da-i,  ,,Upowszechnienie  własności”,  Polska  Narodowa,  nr  10  (1936):  s.  1;  tenże, 

,,Robotnik dziś i jutro”, Polska Narodowa, nr 8 (1936): s. 1. 

[44] M. Z., ,,Uwłaszczenie mas to naczelny postulat zdrowej organizacji społeczeostwa”, dz. 

cyt., s. 1-2; J. Da-i, ,,W oczach młodego pokolenia…”, dz. cyt., s. 1; J. Korolec, ,,Koniecznośd 

głębokich  przemian”,  dz.  cyt.,  s.  4;  ,,Rozwiązanie  kwestii  socjalnej  w  Polsce  zależy  przede 

wszystkim od…”, dz. cyt., s. 3; W. Zaleski, ,,Ideologia biurokracji”, dz. cyt., s. 461. 

[45] W. Zaleski, Polska bez proletariat, dz. cyt., s. 12, 21, 31. 

[46] J. Mosdorf, Wczoraj i Jutro, dz. cyt., s. 245. 

[47] A. Doboszyoski, ,,Ekonomia miłosierdzia”, *w:+ tenże, Studia polityczne (Monachium: Na 

Wychodzctwie 1947): s. 245. Więcej nt. Adama Doboszyoskiego zob. B. Nitschke, Adam Do-

boszyoski,  publicysta  i polityk,,Trzecia  droga”  w  myśli  gospodarczej  II Rzeczpospolitej,  (Kra-

ków:  Towarzystwo  Autorów  i  Wydawców  Prac  Naukowych  ,,Universtitas”  1994);  opr.  B. 

Grott, Adam Doboszyoski o ustroju Polski (Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe 1996); R. Łę-

tocha, ,,Wielki naród  – koncepcje federacyjne Adama Doboszyoskiego” *w:+ pod. red. T. Si-

korskiego,  A.  Wątora,  Narodowa  Demokracja  XIX-XXI.  Koncepcje-ludzie-działalnośd,  (Szcze-

cin: ZAPOL 2008): s. 355-366; B. Nitschke, ,,Adam Doboszyoski wobec nowej rzeczywistości 

Polski Ludowej – koncepcje i tragizm postaci” *w:+ tamże, s. 367-380; K. Rogaczewska, ,,Myśl 

ekonomiczna   Narodowej  Demokracji  w  kontekście  konfliktu  liberalizmu  i  socjalizmu”,  *w:+ 

tamże,  s.  99-101;  M.  Szołucha,  Myśl  społeczno-ekonomiczna  Narodowej  Demokracji…,  dz. 

cyt., s. 78-89; P. Tomasik, ,,Adam Doboszyoski – polityk nieokiełznany”, Biuletyn Instytut Pa-

mięci  Narodowej,  nr  8-9  (2007):  s.  126-129;  W.  Muszyoski,  ,,Adam  Doboszyoski”  *w:+  pod 

red.  W.  Muszyoskiego,  J.  Mysiakowskiej,  Lista  strat  osobowych,  dz.  cyt.,  s.  25-26.  (Kraków: 

Platan 1993); T. Włudyka, 

[48] J. Mosdorf, Wczoraj i Jutro, dz. cyt., s. 213-216. 

[49] A. Doboszyski, Gospodarka narodowa (Warszawa 1934). 

[50] R. Okraska, ,,Własnośd  kontra komunizm i kapitalizm, czyli rzecz o dystrybucjonizmie”, 

Sprawa Polska, nr 3-4 (2001): s. 16-18. 

[51] ,,Pora zawrócid z błędnej drogi”, dz. cyt, s. 4. 

[52] A. Różycki, ,,Żydy na Madagaskar! Chłop i robotnik do handlu!”, Polska Narodowa, nr 38 

(1937): s. 3. 

[53] J. Da-i,,, Zjazd w pełni bojowy”, Polska Narodowa, nr 45 (1937): s. 1. 

[54] W. Zaleski, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 20-21. 

[55] W. Zaleski, ,,Banki prywatne i publiczne”, Nowy Ład, nr 3 (1936): s. 5. 

[56] Tenże, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 11. 

[57] Tamże, s. 22. 

[58] A. Goerne, ,,Kredyt a kupiectwo”, Nowy Ład, nr 3 (1938): s. 4-5; W. Zaleski, Polska bez 

proletariatu,  dz.  cyt.,  s.  21,  W.  Zaleski,  ,,Kredyt  i  kryzys”,  Myśl  Narodowa,  nr  22  (1933):  s. 

305-306;  A.  Borkowski,  ,,Forteca  czy  tylko  kram?”,  Nowy Ład, nr  3  (1936):  s.  7;  W.  Zaleski, 

,,Banki  prywatne  i  publiczne”,  dz.  cyt.,  s.  5;  ,,Zakładajmy  chrześcijaoskie  kasy  bezprocento-

we”, Polska Narodowa, nr 2 (1938): s. 2. 

[59] W. Zaworski, ,,Bez cudów”, Nowy Ład, , nr 1 (1936): s. 4-5. 

[60] J. Korolec, ,,Formy interwencji paostwowej”, Nowy Ład, nr 6 (1936): s. 2. 

[61] Tamże. 

[62] S. Opolski, ,,Inwestycje paostwowe i prywatne”, Nowy Ład, nr 8 (1936): s. 7. 

[63] T. Grzybowski, ,,Roboty publiczne”, Nowy Ład, nr 3 (1938): s. 2-3; ,,Fundusz pracy”, No-

wy Ład, nr 3 (1933): s. 1; H. Szczawioski, ,,Przegląd gospodarczy”, Nowy Ład, nr 2 (1937): s. 

13. 

[64] T. Grzybowski, ,,Roboty publiczne”, dz. cyt., s. 3. 

[65] ,,O trwałe podstawy bytu pracownika”, Nowy Ład, nr 7-8 (1933): s. 2. 

[66] Leon XIII, Rerum novarum *w:+ pod red. J. Justyoskiego, Nauka społeczna Kościoła kato-

lickiego od Leona XIII do Jana Pawła II. Wybór tekstów źródłowych (Toruo: Towarzystwo Na-

ukowe Organizacji i Kierownictwa Dom Organizatora 1997): s. 27-43. 

[67]  J.  Da-i,  ,,W  oczach  młodego  pokolenia…”,  Polska  Narodowa,  nr  5  (1936):  s.  1;  M.  Z, 

,,Uwłaszczenie mas to naczelny postulat zbiorowej organizacji społeczeostwa”, Polska Naro-

dowa, nr 47 (1937): s. 1. 

[68] Leon XIII, Rerum novarum *w:+ pod red. J. Justyoskiego, Nauka społeczna, dz. cyt., s. 32. 

[69]  M.  S.  R,  ,,Kobiety  w  związkach  zawodowych”,  Nowy  Ład,  nr  2  (1935):  s.  3;  ,,Szukajmy 

źródeł zarobku dla kobiet”, Nowy Ład, nr 4 (1935): s. 2. 

[70]  Pius  XI,  Quadragesimo  anno*w:+  pod  red.  J.  Justyoskiego,  Nauka  społeczna, dz.  cyt.,  s. 

65; ,,Strajki i lokauty”, Nowy Ład, nr 5-6 (1933): s. 2. 

[71]  Nt.  korporacjonizmu  zob.  J.  Bartyzel,  ,,Korporacjonizm”  *w:+  Encyklopedia  ,,Białych 

Plam”, t. X (Radom 2003): s. 139-152; J. Stefanowicz, Chrześcijaoska demokracja (Warszawa 

1963): s. 106-108, 175-176; 181-186; M. Marczewska-Rytko, ,,Korporacjonizm w świetle spo-

łecznej nauki Kościoła” *w:+ pod red. B. Grotta, Religia i polityka, (Kraków 2000): s. 129-141. 

[72]  Pius  XI,  Quadragesimo  anno*w:+  pod  red.  J.  Justyoskiego,  Nauka  społeczna, dz.  cyt.,  s. 

63-65. 

[73] J. Bartyzel, ,,Korporacjonizm” *w:+ Encyklopedia, dz. cyt., s. 150. 

[74] A. Doboszyoski, Gospodarka narodowa, dz. cyt., s. 188-189. 

[75] W. Zaleski, Polska bez proletariatu…, dz. cyt., s. 27. 

[76] J. Grabowski, ,,O niezależnośd związków zawodowych”, Nowy Ład, nr 3 (1938): s. 7. 

[77] Nt. tego związku zawodowego zob. W. J. Muszyoski, ,,Narodowcy w ruchu związkowym 

II RP. Geneza, działalnośd i znaczenia Zjednoczenia Zawodowego ” *w:+ pod red. T. Sikorskie-

go, A. Wątora, Narodowa Demokracja, dz. cyt., s. 715-729. 

[78] Warto zaznaczyd, że periodyk ,,Nowy Ład” zanim w 1935 roku stał się oficjalnym orga-

nem  Obozu  Narodowo-Radykalnego  ,,ABC”,  (aczkolwiek  przywołany  periodyk  od  samego 

początku był wydawany przez późniejszego działacza wspomnianego ruchu politycznego Ta-

deusza  Todtlebana)  regularnie  zamieszczał  informacje  dotyczące  związku  Praca  Polska  zob. 

,,Praca  Polska.  Zadania  Pracy  Polskiej”,  Nowy  Ład,  nr  2  (1933):  s.  3;  ,,Nowe  zadania  ruchu 

zawodowego”, Nowy Ład, nr 2 (1933): s. 1; ,,Związek Pracowników Użyteczności Publicznej Z. 

O.  M.”,  Nowy  Ład,  nr  1  (1933):  s.  4;  ,,Wodociągi  i  Kanalizacja”,  tamże;  ,,Związek Metalow-

ców”,  tamże;  ,,Związek  Muzyków”,  tamże;  ,,Z  życia  tramwajarzy  warszawskich”, Nowy  Ład, 

nr 4 (1934): s. 4; ,,Związek Zaw. Prac. Budowlanych Oddział w Warszawie, tamże; Z Zarządu 

Okręgowego w Warszawie, tamże; ,,Rawa Mazowiecka”, tamże; ,,Związek Zaw. Prac. Rolnych 

w Okręgu Ostrowiec”, Nowy Ład, nr 2 (1933): s. 4; ,,Okręg Łódzki, tamże; Z ruchu narodowo-

zawodowego  w  Tramwajach  i  Autobusach  Miejskich  w  Warszawie”,  tamże;  ,,Związek  pra-

cowników  Budowlanych”,  tamże;  ,,Sytuacja  pracowników  i  autobusów  warszawskich  w 

oświetleniu związku zawodowego ”, Nowy Ład, nr 2 (1935):  s. 1-2; ,,Działalnośd p. Radwana 

w Zakładach Ostrowieckich”, Nowy Ład, nr 7-8 (1933): s. 4; ,,Z fontu pracy. Z życia narodo-

wych związków robotniczych ”, Nowy Ład, nr 1 (1935): s. 4; ,,Z frontu pracy. Z życia narodo-

wych związków robotniczych ”, Nowy Ład, nr 2 (1935): s. 4. 

[79] ,,Żądamy kolonii”, Polska Narodowa, nr 16 (1938): s. 1. 

[80]  .  J.  M.  Majchrowski,  Silni-zwarci-gotowi.  Myśl  polityczna  Obozu  Zjednoczenia  Narodo-

wego (Warszawa : PWN 1985): s. 68-71. 

[81] J. Korolec, ,,Zagadnienie wsi”, Nowy Ład, nr 4 (1936): s. 1; F. Stoch, ,,Obóz pracy”, Nowy 

Ład, nr 9 (1936): s. 5; S. Opolski, ,,Przyczyny dzisiejszego stanu wsi polskiej”, Nowy Ład, nr 1 

(1939): s. 3; J. Wyszyoski, ,,Szkoła dla wsi”, Nowy Ład, nr 12 (1937): s. 5. 

[82] F. Stoch, ,,Obóz pracy”, dz. cyt., s. 5; S. Opolski, ,,Przyczyny dzisiejszego stanu wsi pol-

skiej”, dz. cyt., s. 3; J. Wyszyoski, ,,Szkoła dla wsi”, dz. cyt., s. 5. 

[83] S. Opolski, ,,Przyczyny dzisiejszego stanu wsi polskiej”, dz. cyt., s. 5. 

[84] T. Miączyoski, ,,Młode pokolenie wsi”, Nowy Ład, nr 4 (1938): s. 1. 

[85] S. Opolski, ,,Przyczyny dzisiejszego stanu wsi polskiej”, dz. cyt., s. 5. 

[86] J. Wyszyoski, ,,Szkoła dla wsi”, dz. cyt., s. 5. 

[87] J. Korolec, ,,Zagadnienie wsi”, dz. cyt., s. 1 

[88] F. Stoch, ,,Obóz pracy”, dz. cyt., s. 5. 

[89] T. Miączyoski, ,,Młode pokolenie wsi”, dz. cyt., s. 2. 

[90] S. Opolski, ,,Ziemiaostwo”, Nowy Ład, nr 2 (1938): s. 5. 

[91] A. Różycki, ,,Żydowska szaraocza a ziemiaostwo”, Polska Narodowa, nr 39 (1937): s. 2. 

[92] W. Rudniak, ,,Podział ziemi”, Nowy Ład, nr 2 (1936): s. 4. 

[93] J. K., ,,Czego chce wieś?”, Polska Narodowa, nr 32 (1937):  s. 2; J. Korolec, ,,Pojęcie re-

formy rolnej”, Myśl Narodowa, nr 17 (1930): 262-263; S. Opolski, ,,Drogi reformy wsi”, Nowy 

Ład, nr 4 (1938): s. 5; A. Różycki, ,,Żydowska szaraocza a ziemiaostwo”, dz. cyt., s. 2; J. Da-i, 

,,Wieś a upowszechnienie własności”, Polska Narodowa, nr 12 (1936): s. 1; J. Da-i, ,,W oczach 

młodego pokolenia…”, Polska Narodowa, nr 5 (1936): s. 1; K. Grudniak, ,,Wieś a sprawa ży-

dowska”, Polska Narodowa, nr 2 (1936): s. 2. 

[94] S. Opolski, ,,Drogi reformy wsi”, Nowy Ład, nr 4 (1938): s. 5; J. Da-i, ,,Wieś a upowszech-

nienie własności”, dz. cyt., s. 1. 

[95] W. Zaleski, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 18; J. Korolec, ,,Zagadnienie wsi”, dz. cyt., 

s. 3. 

[96] W. Rudniak, ,,Podział ziemi”, dz. cyt., s. 4. 

[97] Tamże. 

[98] J. Da-i, ,,Wieś a upowszechnienie własności”, dz. cyt., s. 1. 

[99] W. Zaleski, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 18. 

[100] S. Opolski, ,,Drogi reformy wsi”, dz. cyt., s. 5. 

[101] J. Da-i, ,,Wieś a upowszechnienie własności”, dz. cyt., s. 1. 

[102]  ,,Żądamy  kolonii”,  dz.  cyt.,  s.  1;  J.  Wolski,  ,,Przegląd  gospodarczy”,  Nowy  Ład,  nr  6 

(1935):  s.  11;  S.  Opolski,  ,,Drogi  reformy  wsi”,  dz.  cyt.,  s.  5;  F.  Stoch,  ,,Prawo  wobec  wsi”, 

Nowy Ład, nr 1 (1937): s. 1; J. Korolec, ,,Zagadnienie wsi”, dz. cyt., s. 3; W. Zaleski, Polska bez 

proletariatu,  dz.  cyt.,  s.  18;  S.  Opolski,  ,,Drogi  reformy  wsi”,  dz.  cyt.,  s.  5;  A.  Różycki, 

,,Żydowska  szaraocza”,  dz.  cyt.,  s.  2;  J.  K.,  ,,Czego  chce  wieś?”,  Polska  Narodowa,  nr  32 

(1937): s. 2; J. Da-i, ,,Wieś a upowszechnienie własności”, dz. cyt., s. 1; K. Grudniak, ,,Wieś a 

sprawa  żydowska”,  dz.  cyt.  s.  2;  J.  Da-i,  ,,W  oczach  młodego  pokolenia…”,  dz.  cyt.,  s.  1;  B. 

Muszyoski,  ,,O  polskośd  miast”,  Polska  Narodowa,  nr  35  (1937):  s.  1;  ,,Rozwiązanie  kwestii 

socjalnej w Polsce zależy przede wszystkim od…”, dz. cyt., s. 3. 

[103] J. Korolec, ,,Zagadnienie wsi”, dz. cyt., s. 3. 

[104] W. Zaleski, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 18. 

[105] J. Korolec, ,,Zagadnienie wsi”, dz. cyt., s. 3. 

[106] ,,Po chleb na obczyznę”, Nowy Ład, nr 7-8 (1933): s. 3. 

[107] W. Renke, ,,O uprzemysłowienie wsi (artykuł dyskusyjny)”, Nowy Ład, nr 5 (1937): s. 7. 

[108] J. Da-i, Małorolni, ,,Polska Narodowa”, 1936, nr 14, s. 1; W. Zaleski, Polska bez proleta-

riatu, dz. cyt., s. 18; W. Renke, ,,O uprzemysłowienie wsi (artykuł dyskusyjny)”, dz. cyt., s. 7; 

J.  Da-i,  ,,Wieś  zorganizowana”,  Polska  Narodowa,  nr  13  (1936):  s.  1;  ,,Żądamy  kolonii”,  dz. 

cyt., s. 1; S. Opolski, ,,Drogi reformy wsi”, dz. cyt., s. 5; F. Stoch, ,,Prawo wobec wsi”, dz. cyt., 

s. 1; J. Da-i, ,,W oczach młodego pokolenia…”, dz. cyt., s. 1. 

[109] St. R., ,,Opłacalnośd gospodarki rolnej”, Polska Narodowa, nr 3(1937): s. 2; J. Korolec, 

,,Zagadnienie wsi”, Nowy Ład, nr 4 (1936): s. 4; J. K., ,,Czego chce wieś?”, Polska Narodowa, 

nr 32 (1937): s. 2; H. Szczawioski, ,,Przegląd gospodarczy”, Nowy Ład, nr 10 (1936): s. 14; J. 

Wolski,  ,,Przegląd  gospodarczy”,  Nowy  Ład,  nr  9  (1936):  s.  14;  ,,Spadek  cen  zboża”,  Nowy 

Ład, nr 5-6 (1933): s. 4; W. Zaleski, Polska bez proletariatu, dz. cyt., s. 16-17. 

[110] W. Rudniak, ,,Zabójczy import”, Nowy Ład, nr 1 (1936): s. 6; H. Szczawioski, ,,Przegląd 

gospodarczy”, Nowy Ład, nr 3 (1937): s. 14; S. Opolski, ,,Drogi przebudowy wsi”, dz. cyt., s. 6. 

[111] W. Rudniak, ,,Zabójczy import”, dz. cyt., s. 6. 

[112] Tamże, s. 7; S. Opolski, ,,Drogi przebudowy wsi”, dz. cyt., s. 6; J. Wolski, ,,Przegląd go-

spodarczy”, Nowy Ład, nr 4 (1935): s. 12. 

[113] S. Opolski, ,,Drogi przebudowy wsi”, dz. cyt., s. 7. 

[114] Tamże, s. 6. 

[115] S. Opolski, ,,Drogi przebudowy wsi”, dz. cyt., s. 6; W. Rudniak, ,,Zabójczy import”, dz. 

cyt., s. 6-7; H. Szczawioski, ,,Przegląd gospodarczy”, dz. cyt., .s. 14-15. 

[116] F. Stoch, ,,Prawo wobec wsi”, dz. cyt., s. 1. 

[117] Tenże, ,,Ministerstwo przebudowy społecznej”, Nowy Ład, nr 2 (1938): s. 2. 

[118] Tenże, ,,Prawo wobec wsi”, dz. cyt., s. 2. 

[119] Tamże. 

[120] F. Stoch, ,,Obóz pracy”, dz. cyt., s. 6. 

[121] J. Korolec,,, Zagadnienie wsi”, dz. cyt., s. 4. 

[122] F. Stoch, ,,Zbilansujmy”, Nowy Ład, nr 12 (1937): s. 1. 

[123] W. Zaleski, ,,Na śmierd i życie”, Nowy Ład, nr 6 (1936): s. 1. 

[124] K. H., ,,Groźne cyfry”, Polska Narodowa, nr 39 (1937): s. 2. 

[125] W. Zaleski, ,,Na śmierd i życie”, dz. cyt., s. 1. 

[126]  H.  Rolicki,  Zmierzch  Izraela,  (Warszawa:  Wydawnictwo  ,,Ojczyzna”  1996):  s.  399  (po-

wyższa pozycja jest przedrukiem wydawnictwa, które ukazało się w swojej pierwszej edycji w 

Warszawie w 1932 roku). 

[127] Tamże, s. 400. 

[128] J. P., ,,Tajemnice handlu żydowskiego”, Polska Narodowa, nr 2 (1937): s. 2. 

[129] A. Borkowski, ,,Heraldyka wielkiego kapitału”, Nowy Ład, nr 5 (1936): s. 7. 

[130] Tamże. 

[131],,Młodzieży Polska!”, Polska Narodowa, nr 32 (1937): s. 1; A. Różycki, ,,Czerwoni towa-

rzysze, przestaocie kłamad”, Polska Narodowa, nr 6 (1938): s. 1. 

[132] ,,Młodzieży Polska!”, dz. cyt., s. 1. 

[133]  W  .  Sierakowski,  ,,Pod  sztandar  walki  o  byt  gospodarczy”,  Polska  Narodowa,  nr  18 

(1938): s. 2. 

[134] Na temat stard dwóch grup narodowo-radykalnych (,,Falanga” i grupa ,,ABC”) z ludno-

ścią  żydowską  w  Warszawie  zob.  M.  Sosnowski,  Krew  i  Honor.  Działalnośd  bojowa  Obozu 

Narodowo-Radykalnego w Warszawie w latach 1934-1939 (Warszawa 2000): s. 12-28. 

[135] ,,Odczyt  ks.  Trzeciaka. Kwestia żydowska w świetle etyki  chrześcijaoskiej”,  Polska Na-

rodowa, nr 19 (1937): s. 1-2. 

[136] Tamże, s. 2. 

[137]  W.  Zaleski,  ,,Uwagi  o  programie  gospodarczym.  –  II.  Podstawy  ideowe  przewrotu”, 

Myśl Narodowa, nr 4 (1934): s. 36 

[138] ,,Młodzieży Polska!”, dz. cyt., s. 1. 

[139] St. Koped, ,,Zagadnienie żydowskie”, Polska Narodowa, nr 9 (1936): s. 1; A. Szperlich, 

,,Handel hurtowy”, Nowy Ład, nr 12 (1937): s. 9; B. Muszyoski, ,,O polskośd miast”, dz. cyt., s. 

1. 

[140] ,,Likwidujemy Żydów”, Polska Narodowa, nr 29 (1938): s. 1, pkt 4, 5. 

[141]  St.  Koped,  ,,Zagadnienie  żydowskie”,  dz.  cyt.,  s.  1;  A.  Różycki,  ,,Czerwoni  towarzysze, 

przestaocie oszukiwad”, dz. cyt., s. 1. 

[142] St. Koped, ,,Zagadnienie żydowskie”, dz. cyt., s. 1. 

[143] A. Różycki, ,,Czerwoni towarzysze, przestaocie oszukiwad”, dz. cyt., s. 1. 

[144] F. Stoch, ,,Zbilansujmy”, dz. cyt., s. 2. 

[145]  ,,Likwidujemy  Żydów”,  dz.  cyt.,  s.  1,  pkt.  8;  ,,Walka  z  kartelem  rzezaków  rytualnych”, 

Polska Narodowa, nr 6 (1936): s. 3; J. Wolski, ,,Przegląd gospodarczy”, Nowy Ład, nr 2 (1936): 

s. 12. 

[146] ,,Likwidujemy Żydów”, dz. cyt., s. 1, pkt. 10; ,,Po chleb na obczyznę”, dz. cyt., s. 3. 

[147] Zob. ,,Kogo nie wolno popierad?”, Polska Narodowa, nr 2 (1939): s. 4; ,,O tem musisz 

pamiętad!”, tamże, s. 4. 

[148] ,,Ostrzeżenie”, Polska Narodowa, nr 13 (1938): s. 2. 

[149] J. Korolec, ,,Trzeba usunąd największą przeszkodę!”, Nowy Ład, nr 6 (1935): s. 5. 

[150],, Po chleb na obczyznę”, dz. cyt., s. 3. 

[151] St. Koped, ,,Niech ziemia polska parzy im stopy!”, Polska Narodowa, nr 22 (1936): s. 11. 

[152] J. Korolec, ,,Trzeba usunąd największą przeszkodę!”, dz. cyt., s. 5. 

[153] A. Różycki, ,,Żydy na Madagaskar! Chłop i robotnik do handlu!”, dz. cyt., s.  3; B. Mu-

szyoski,  ,,Demokracja  –  czy  paostwo  narodowe”,  Polska  Narodowa,  nr  32  (1937):  s.  2;  W. 

Drożyoski, ,,Kto ma jechad na Madagaskar”, Polska Narodowa, nr 4 (1938): s. 1. 

[154] W. Drożyoski, ,,Kolonie”, Polska Narodowa, nr 25 (1936): s. 1. 

[155] F. Stoch, ,,Zbilansujmy”, dz. cyt., s. 2; ,,Likwidujemy Żydów”, dz. cyt., s. 2. 

[156] F. Stoch, ,,Zbilansujmy”, dz. cyt., s. 2. 

[157] Tamże. 

[158] Tamże. 

[159]  Zob.  J.  M.  Majchrowski,  Silni-zwarci-gotowi.  Myśl  polityczna…,  dz.  cyt.,  s.  169-181;  T. 

Sikorski, ,,. Problematyka wychowania do wojny w publicystyce politycznej Związku Młodej 

Polski (1937-1939)” *w:+ pod red. P. Tomaszewski, M. Wołos, Organizacje młodzieżowe w XX 

wieku. Struktury, ideologia, działalnośd (Toruo: Adam Marszałek 2008): s. 164-184. 

[160] Nt. ,,Pro Chusto” zob. A. Meller, ,,Antysemityzm czy antyjudaizm na łamach miesięcz-

nika  (1924-1939)?”,  Historia  i  Polityka.  Półrocznik  poświęcony  historii  myśli politycznej,  dy-

plomacji i stosunkom międzynarodowym, nr 8 (2009): s. 9-25. 

[161]  J.  M.  Majchrowski,  Silni-zwarci-gotowi.  Myśl  polityczna  Obozu  Zjednoczenia  Narodo-

wego, dz. cyt., s. 182-193. 

[162] Tamże, s. 127. 

[163] J. Babioski, Geografia polityczna w Polsce A.D. 1937 (Warszawa: Nakładem Merkuriu-

sza Polskiego 1937): 23. 

Powyższy  artykuł,  autorstwa  Arkadiusza  Mellera,  pojawił  się  pod  takim  samym  tytułem  w 

piśmie “Glaukopis”, nr 15-16, 2009 (ss. 51-83)