background image

 

 
 

Przeciwdziałanie i zwalczanie przestępczości ubezpieczeniowej 

 
Przestępczość  ubezpieczeniowa,  przejawiająca  się  w  rożnych  formach  i  stadiach 
działalności,  generuje  wysokie  koszty  społeczne,  stwarzając  poważne  zagrożenie  
dla  zakładów  ubezpieczeń  i  całego  rynku  ubezpieczeniowego.  Z  tego  względu, 
problem  przestępczości  ubezpieczeniowej  od  kilku  lat  wzbudza  coraz  większe 
zainteresowanie  w  naszym  kraju,  zwalczaniem  i  minimalizowaniem  jego  skutków,  
nie tylko organów  ścigania, lecz całego rynku ubezpieczeniowego. 
 
W policyjnym systemie TEMIDA (baza danych statystycznych) 

ujęto dane, dotyczące 

następujących 

przestępstw 

ubezpieczeniowych, 

penalizowanych 

zarówno  

przez przepisy kodeksu karnego, jak i innych ustaw:  

  art. 

286 § 1-3 k.k., 

  art. 

287 § 1-2 k.k., 

  art. 2

98 § 1 k.k., 

  art. 47 i 48 Ustawy 

z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym 

(Dz. U. z dnia 16 lipca 2003 r. nr 124 poz. 1154 

z późn. zm) 

  art.  224  do  232  Ustawy 

z  dnia  22  maja  2003  r.  o  działalności 

ubezpieczeniowej  (Dz.  U.  z  dnia  16  lipca  2003  r.  nr  124  poz.  1151  
z późn. zm.). 

 
Poniżej 

przedstawiono 

efekty 

procesowe 

zwalczania 

przestępczości 

ubezpieczeniowej,  zawierające  dane  łączne  ze  wszystkich  wymienionych  
wyżej artykułów: 
 

Rok 

Ogółem 

wszczęto 

Zakończon

Przestępstwa 

stwierdzone 

Przestępstwa 

wykryte 

Podejrzani 

2004 

660 

853 

2817 

2814 

1363 

2005 

625 

871 

1393 

1406 

1351 

do V 

2006 

248 

256 

567 

570 

503 

Źródło: TEMIDA 
 
Skuteczne  zwalczanie  przestępstw  ubezpieczeniowych  zależy  w  dużej  mierze  
od jakości współpracy i współdziałania zakładów ubezpieczeń z organami ścigania. 
Z  dotychczasowych  doświadczeń  policji  i  ubezpieczycieli  wynika,  że  zwalczanie 
przestępstw  ubezpieczeniowych  powinno  być  ukierunkowane  na  zwiększenie 
skuteczności  wykrywczej  organów  ścigania.  Warunkiem  sine  quanon  owego 
zwiększenia  skuteczności  wykrywczej  jest  bliska  współpraca  zarówno  środowisk 
ubezpieczeniowych (głównie  zakładów ubezpieczeń) z Policją, jak również z innymi 
środowiskami,  stanowiącymi  element  rynku  ubezpieczeniowego  (rzeczoznawcy, 
eksperci,  biegli)  oraz  i

nnymi  organami  (np.:  Urzędy  Celne,  Urzędy  Skarbowe). 

Niebagatelne  znaczenie  ma  w  tym  przypadku  również  świadomość  społeczna, 
dotycząca  niewątpliwie  niekorzystnego  wpływu,  jaki  wywierają  przestępstwa 
ubezpieczeniowe  z  jednej  strony  na  sytuację  finansową  zakładów  ubezpieczeń,  
z drugiej zaś – na wysokość kosztów, jakie finalnie ponoszą klienci owych zakładów.