TERAPIA LOGOPEDYCZNA DZIECI


TERAPIA LOGOPEDYCZNA DZIECI

Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM

Mowa jest nieodzownym atutem komunikacji i zdobywania informacji .Daje możliwość wyrażania uczuć i sądów. Często jednak u dzieci z upośledzeniem umysłowym występuje opóźniony rozwój mowy, który nasila wady wymowy. Opóźnienia w rozwoju mowy zależą od stopnia upośledzenia umysłowego, przyczyn, wieku dziecka i warunków środowiskowych.

Dzieci z upośledzeniem umysłowym przejawiają najczęściej zaburzenia mowy wynikające z:

- naśladownictwa złego wzoru mowy (wadliwa wymowa jednej , wielu lub wszystkich głosek, opuszczanie dźwięków, zastępowanie głosek innymi)
- opóźnienia rozwoju słowno - pojęciowego (ubogi zasób słownictwa, budowanie niepełnych i niegramatycznych zadań, brak rozumienia pojęć)
- niedosłuchu (brak głosek i zniekształcanie artykulacji głosek już wywołanych)
- wadliwa budowa i funkcjonowanie obwodowych narządów mowy (zaburzenia rozumienia, fonacji i artykulacji głosek, zaburzenia napięcia mięśni oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych); np. dzieci z Zespołem Downa)

Praca logopedyczna z dzieckiem upośledzonym umysłowo powinna polegać na stosowaniu zabaw usprawniających narządy mowy ( niemożliwe jest funkcjonowanie mowy bez sprawności języka, warg, podniebienia miękkiego, żuchwy), podnoszeniu sprawności rozumienia mowy przez słuchanie i wprowadzanie nowych wyrazów poprzez desygnaty - przedmioty i obrazki. Środkiem uzupełniającym w terapii logopedycznej są ćwiczenia uzupełniające, prowadzone w formie zabawy: np. ćwiczenia manualne, ćwiczenia spostrzegawczości, ćwiczenia rytmiczne i ćwiczenia słuchowe.

Najlepszą formą terapii logopedycznej jest praca indywidualna, przeplatana zajęciami grupowymi. Ważne jest, by ćwiczenia wymowy odbywały się systematycznie, przed lustrem.

Terapia logopedyczna z dzieckiem z upośledzeniem umysłowym obejmuje:
- masaż (masaż dłoni, masaż szyi, masaż żuchwy, masaż czoła, masaż policzków, masaż warg, masaż dziąseł, masaż podniebienia, masaż języka) 

- ćwiczenia oddechowe usprawniające aparat oddechowy: wdech nosem, wydech ustami, wdech jedną dziurką, wydech drugą dziurka, różnicowanie faz oddechowych, pogłębianie oddechu i wzmacnianie wydechu, wydłużanie wydechu
przykłady:
dmuchanie na kłębuszki z waty, piłeczki, papierki, świeczkę, bańki mydlane, nadmuchiwanie baloników
- ćwiczenia fonacyjne - usprawniające mięśnie gardła: modulowanie siły głosu i wysokości głosu
przykłady:
naśladowanie mruczenia (mmmmm), wyśpiewywanie samogłosek ( a, o, u, i, y , e), powtarzanie sylab ( ma, me, mo, mu, my ...itp.)
- usprawnianie motoryki narządów mowy: ćwiczenia żuchwy, ćwiczenia wargi i policzków, ćwiczenia języka, ćwiczenia podniebienia miękkiego 
przykłady 
otwieranie i zamykanie ust, wysuwanie i chowanie języka, oblizywanie warg, opuszczanie i unoszenie żuchwy, wysuwanie warg, parskanie, ziewanie, przełykanie śliny, wdech przez nos i wydech ustami
- ćwiczenia słuchowe słuchu fonematycznego, prozodycznego, analizy i syntezy słuchowej
przykłady
różnicowanie dźwięków (bębenek, gwizdek) , wysłuchiwanie i różnicowanie odmiennych od siebie odgłosów (chrapanie i dzwonienie pęku kluczy, zamykanie okna i kaszel itp.), rozpoznawanie różnych rzeczy zamkniętych w pudełku ( groch, kamyki, piasek), toczenie piłki i kamyka po podłodze i wysłuchiwanie jaki przedmiot wydał dźwięk, szukanie ukrytego, dzwoniącego budzika
- ćwiczenia artykulacyjne polegające na wywoływaniu głosek, których dziecko nie posiada, bądź na korekcji głosek czyli wyuczeniu prawidłowych ruchów artykulacyjnych właściwych danym głoskom
- doskonaleniu artykulacji- ustawienie narządów mowy dla uzyskania prawidłowego brzmienia głosek
- ćwiczenia usprawniające wymowę wyćwiczonych głosek w izolacji, w sylabie, 
w wyrazie, w zdaniu i w mowie potocznej
- wypracowanie sposobu komunikowania poprzez proste zdania
- ciągłe wzbogacaniu słownictwa - swobodne rozmowy z dzieckiem, opowiadanie i czytanie wierszyków i bajek, opowiadanie treści obrazków, kontakt z przyrodą
- rozwijaniu umiejętności czytania i pisania (jeśli to możliwe)
- aktywizowaniu dziecka do życia społecznego poprzez zabawę, piosenki, inscenizacje

Prowadzone przez nauczyciela zajęcia logopedyczne powinny obejmować:

I część - Zajęcia wstępne
- ćwiczenia wprowadzające: ćwiczenia oddechowe
- ćwiczenia usprawniające narządy mowy
- ćwiczenia głosowe

II część - Zajęcia właściwe
- realizacja danego tematu
- ćwiczenia artykulacyjne z danego tematu
- ćwiczenia uzupełniające związane z tematem zajęć

III część - Zajęcia końcowe 
- powtórzenie przerobionego tematu
- ćwiczenia oddechowe, których celem jest rozluźnienie mięśni narządów mowy


Metody ćwiczeń logopedycznych :

- metoda słuchowo - wzrokowa - polega na powtarzaniu dźwięków izolowanych, logopeda wymawia w sposób przedłużony dźwięk, a dziecko naśladuje
- metoda wzrokowa- polega na zademonstrowaniu przez nauczyciela ,przed lustrem, właściwego układu narządu mowy i odtwarzanie go przez ucznia pod kontrolą wzroku 
- metoda słuchowa - polega na odróżnieniu dźwięków prawidłowo artykułowanych od dźwięków artykułowanych niepoprawnie 
- metoda mechaniczna - polega na ustawieniu narządów mowy wtedy, gdy dziecko nie potrafi osiągnąć danego układu narządów mowy dla uzyskania prawidłowego brzmienia 
- metoda uwrażliwiania miejsc artykulacyjnych - polega na dotykaniu szpatułką miejsca artykulacji, co ułatwia dziecku wyszukanie właściwego punktu w jamie ustnej
- metoda usprawniania narządów mowy - polega na ćwiczeniu narządów mowy, głównie języka i warg
- metoda czuciowa - polega na wykorzystaniu wrażeń dotykowych i czucia skórnego dłoni lub palców przy wywołaniu głosek np:

`s' - dmuchamy na palec
`sz' - dmuchamy na całą dłoń
`p' - zdmuchujemy papierek z czubka języka
`b' - dotykamy policzki 
`w' - kładziemy palec pod wargą

- metoda wyjaśniania - polega na wyjaśnieniu położenia narządów mowy podczas artykulacji danej głoski, są to wskazówki jak ułożyć język, wargi itp.
- metoda przekształceń artykulacyjnych - opiera się na głoskach poprawnie przez dziecko artykułowanych i uzyskanie z nich innych głosek, zbliżonych pod względem artykulacyjnym
- metoda naturalna - polega na naśladowaniu `naturalnych szmerów', które prowadza do właściwej artykulacji

- metoda usprawniająca wymowę - polega na ćwiczeniu uzyskanej głoski w nagłosie, śródgłosie i wygłosie wyrazów, stosując odpowiedni materiał językowy

Należy podkreślić, że tempo i rodzaj ćwiczeń musi być dostosowany do możliwości dziecka



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Gunia Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy
Gunia Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy
Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy ebook
Wykorzystanie zabaw logorytmicznych i ćwiczeń dźwiękonaśladowczych w terapii logopedycznej dzieci up
kierowanie dzieci na terapie logopedyczna lista nauczyciela, organizacja-pracy
PROGRAM TERAPII LOGOPEDYCZNEJ DLA DZIECI Z ZESPOŁEM DOWNA(1), terapia pedagogiczna
procedura kierowania dzieci na terapie logopedyczna, organizacja-pracy
Zabawa jako metoda terapii logopedycznej w zaburzeniach komunikacji językowej dzieci, Pedagogika wcz
terapia logopedyczna
Terapia logopedyczna Konspekt 2, PWSZ Tarnów Filologia polska II rok, PWSZ Tarnów Filologia polska I
PROGRAM TERAPII LOGOPEDYCZNEJ, logopedia, ćw. mowy, języka słuchu fon
zgoda na terapie logoped DRUK
Terapia logopedyczna osób jąkających się jest tradycyjnie kojarzona z
51 terapia logopedyczna
Kilka propozycji ćwiczeń, TERAPIA LOGOPEDYCZNA SUPER
SCENARIUSZ ZAJĘCIA TERAPII LOGOPEDYCZNEJ, Logopedia
Oprogramowanie do diagnozy i terapii logopedycznej „LOGOPEDIA”(1)
Ramowy program terapii logopedycznej(1), Logopedia

więcej podobnych podstron