USTAWA O PODATKU

OD SPADKÓW I

DAROWIZN

z dnia 28 lipca 1983 r.

Mackun Magdalena

Beata Domanska

PRZEDMIOT

WYCENY

Przedmiotem wyceny są

rzeczy i prawa majątkowe

otrzymane z tytułu

nabycia spadku lub

przyjęcia darowizny

. (Art.1)

Podstawowe zagadnienia dotyczące spadków i darowizn
reguluje Kodeks Cywilny, odpowiednio:

• KSIĘGA CZWARTA. SPADKI (Art. 922-1088)
• KSIĘGA TRZECIA. ZOBOWIĄZANIA,

Tytuł XXXIII Darowizna (Art. 888-902)

Art. 7.1

Podstawę opodatkowania stanowi

wartość nabytych rzeczy i praw
majątkowych po potrąceniu długów i
ciężarów (czysta wartość), ustalona
według stanu rzeczy i praw
majątkowych w dniu nabycia i cen
rynkowych z dnia powstania obowiązku
podatkowego.
Jeżeli przed dokonaniem wymiaru
podatku nastąpi ubytek rzeczy
spowodowany siłą wyższą, do ustalenia
wartości przyjmuje się stan rzeczy w
dniu dokonania wymiaru, a
odszkodowanie za ubytek należne z
tytułu ubezpieczenia wlicza się do
podstawy wymiaru.

Podatkowi nie podlega:

nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących

się na terenie RP lub praw majątkowych
podlegających wykonaniu na terytorium RP, jeżeli w
dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub
darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli
miejsca stełego pobytu lub siedziby na terytorium RP.

prawa autorskie i pokrewne, prawa do projektów

wynalazczych, znaków towarowych i wzorów
zdobniczych oraz wierzytelności wynikające z
nabycia tych praw

środki pracowniczego programu emerytalnego

środki zgromadzone na rachunku zmarłego członka

otwartego funduszu emerytalnego

środki zgromadzone na indywidualnym koncie

emerytalnym

CEL

WYCENY

Celem wyceny jest ustalenie

rzeczywistej wartości nabytych

praw lub rzeczy majątkowych,

która jest podstawą do

określenia wysokości podatku

ZASADY

OKREŚLANIA

WARTOŚCI

Art. 8.1

Wartość nabytych rzeczy i praw

majątkowych przyjmuje się w wysokości
określonej przez nabywcę, jeżeli
odpowiada ona wartości rynkowej tych
rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów
oszczędnościowych – w wyskości tych
wkładów

Wartość jednostek uczestnictwa przyjmuje
się w wysokości ustalonej przez fundusz
inwestycyjny, zgodnie z przepisami
ustawy o funduszach inwestycyjnych.

Art.8.3

Wartość rynkową rzeczy i praw

majątkowych określa się na podstawie
przeciętnych cen stosowanych w obrocie
rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z
uwzględnieniem ich miejsca położenia,
stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie
prawami majątkowymi tego samego
rodzaju, z dnia powstania obowiązku
podatkowego

Art. 8.4

Jeżeli nabywca nie określił wartości

nabytych rzeczy lub praw majątkowych, albo
wartość określona przez niego nie odpowiada,
według naczelnika urzędu skarbowego wartości
rynkowej, organ ten wezwie nabywce do jej
określenia, podwyższenia lub obniżenia, w
terminie nie krótszem niż 14 dni od dnia
doręczenia wezwania, podając jednocześnie
wartość według własnej, wstępnej oceny.

Jeżeli nabywca, pomimo wezwania, nie określił
wartości lub podał wartość nieodpowiadającą
wartości rynkowej, naczelnik urzędu skarbowego
dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii
biegłego lub przdłożonej przez nabywcę wyceny
rzeczoznawcy.

Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a
wartość określona z uwzględnieniem jego opinii
różni się o więcej niż 33% od wartości podanej
przez nabywcę, koszty opinii biegłego ponosi
nabywca.

Art. 8.5.

Przepis ust. 4 stosuje się

odpowiednio, jeżeli kilku nabywców podało
różne wartości tej samej rzeczy lub prawa
majątkowego.

Kwoty nadwyki

w zł

Podatek wynosi

ponad

do

Od nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej

10 278

3%

10 278

20 556

308zł 20gr i 5% nadywżki ponad 10

278

20 556

822zł 20gr i 7% nadwyżki ponad 20

556

Od nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej

10 278

7%

10 278

20 556

719zł 50gr i 9% od nadwyżki ponad

10 278

20 556

1 644zł 50gr i 1% od nadwyżki

ponad 20 556

Od nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej

10 278

12%

10 278

20 556

1 233zł 40gr i 16% od nadwyżki

ponad 10 278

20 556

2 877zł 90gr i 20% od nadwyżki

ponad 20 556

(Art. 12, Art. 13)

Jeżeli przedmiotem nabycia jest

prawo majątkowe polegające na obowiązku
świadczeń powtarzających się na rzecz
nabywcy, i nie można ustalić jego wartości
w chwili powstania obowiązku podatkowego,
podstawę opodatkowania ustala się w miarę
wykonywania tych świadczeń.

Za zgodą podatnika, naczelnik urzędu
skarbowego może przyjąć jako podstawę
opodatkowania prawdopodobną wartość
świadczeń za cały czas ich trwania. Jako
podstawę opodatkowania przyjmuje się wysokość
rocznego świadczenia pomnożoną przez:
- liczbę lat lub ich części, jeżeli określono czas
świadczeń co do liczby lat lub ich części
- 10 lat gdy czas nie został określony
Roczna wartość użytkowania i służebności to 4%
wartości rzeczy oddanej w użytkowanie lub
obciążonej służebnością

DZIĘKUJEMY ZA
UWAGĘ