Komputerowe 

wspomaganie 

projektowania - CAD

Solid Edge v20 – moduł 

generatora kół zębatych

 

 

SOLID EDGE V20

 

 

Czym się zajmiemy?

Celem prezentacji jest ukazanie 

procesu tworzenia koła zębatego w 

programie Solid Edge v20 krok po 

kroku.

 

 

 

Zaczynamy!

 

 

Krok 1



Uruchom program Solid Edge, 



 wybierz z pola „utwórz” opcję 
„część”

 

 

Krok 2



Po uruchomieniu programu klikamy 

w lewym oknie opcję „podręcznik 

inżynierski”

 

 

Ukarze się nam menu z 
którego będziemy mogli 
wybrać jaki rodzaj 
elementów przekładni 
chcemy generować.

Podręcznik inżynierski 
jest oczywiście 
narzędziem 
pozwalającym na 
generowanie wielu 
innych elementów, 
jednak my skupimy się 
na kołach zębatych.

 

 

Krok 3



Wybieramy opcję „Przekładnie 

zębate walcowe”

 

 

Ukaże się nam następujące okno

 

 

Okno to składa się z następujących 
zakładek:

• parametry projektowe (poprzedni slajd) – 
gdzie możemy określić żądane parametry 
zarówno pojedynczego  koła zębatego, jak i 
całej przekładni,

• wyniki obliczeń – w której prezentowane są 
parametry wygenerowanych elementów 
przekładni łącznie z weryfikacją 
wytrzymałościową,

• obliczona geometria – gdzie w formie tabeli 
ukazane są parametry geometryczne 
elementów przekładni.

 

 

Wyniki obliczeń

 

 

Obliczona geometria

 

 

Krok 4



W pierwszej zakładce uzupełniamy parametry 

definiujące nasze koło zębate

 

 

W rubryce „parametry przekładni 
zębatej” znajdują się następujące pola 
do wypełnienia:
• 

żądane przełożenie przekładni,

• (al) kąt przyporu,
• (bt) kąt pochylenia linii zęba,
• (CD) odległość między środkami,
• kierunek pochylenia linii zęba,
• (r) zaokrąglenie podstaw zębów,
• dokładność,
• współczynnik zastosowania przekładni,
• stała zamocowania wałka zębatego,
• współczynnik chropowatości.

 

 

W rubryce „parametry obliczeń” można 

definiować 

następujące parametry:

• (DM) średnica otworu montażowego,

• (b) szerokość wieńca,

• moc,

• prędkość,

• sprawność,

• współczynnik wielkości dla naprężeń stykowych,

• współczynnik wielkości dla naprężeń zginających.

To, jakie parametry będą dostępne do zdefiniowania w 

obu rubrykach zależy od wyboru opcji w oknie 

„warunki wejściowe”, które pojawia się po kliknięciu 

w przycisk „opcje”.

 

 

 

 

 

 

W oknie tym możemy zdefiniować:

• typ zazębienia (zewnętrzne/wewnętrzne),
• wynikowe parametry geometryczne (od nich 
zależy co będziemy wprowadzać jako dane i co 
chcemy otrzymać jako wynik),

• metodę obliczania wytrzymałości,
• metodę korekcji,
• obliczanie obciążenia (możemy zaznaczyć 3 
pola: znajdź moment obrotowy, znajdź moc, 
znajdź prędkość),

• rodzaj obliczeń wytrzymałości,
• wartość szerokości wieńca

 

 

Po zatwierdzeniu ustawień przyciskiem „OK”, 

wracamy do okna „projektowanie przekładni 

zębatych”.

Możemy teraz zdefiniować materiał, z jakiego 

mają być wykonane elementy przekładni.

W tym celu klikamy w przycisk „Materiał”

 

 

 

 

Ukaże się nam okno „właściwości materiału”

Możemy ustalić w 
nim materiał dla 
wałka zębatego 

oraz dla koła 
zębatego

Zatwierdzamy klikając OK

 

 

Krok 5

 

 

Po kliknięciu w przycisk „oblicz” zostaniemy 

przeniesieni do zakładki „wyniki obliczeń”, gdzie 

w polu „kontrola wytrzymałości” powinien ukazać 

się napis „sukces” na zielonym polu.

 

 

Jeśli program nie zgłosił żadnych 

problemów, przechodzimy do następnego 

kroku.

 

 

Krok 6

 

 

Po kliknięciu przycisku „utwórz” zostaną 

wygenerowane dwa pasujące do siebie 

elementy przekładni, spełniające wszystkie 

ustalone wcześniej kryteria.

 

 

Koło zębate 1

 

 

Koło zębate 2

 

 

Proces tworzenia innych rodzajów kół 

zębatych lub elementów przekładni 

ślimakowej jest analogiczny, różni się tylko 

wprowadzanymi parametrami.

 

 

Dziękuję za uwagę

Jarosław Chrukin

Gr. I, AIR, Sem. 6