„

„

Co mnie nie zabija, to mnie

Co mnie nie zabija, to mnie

wzmacnia”

wzmacnia”

Fryderyk Nietzsche

Zaradność jest tym, co pozwala ludziom

przezwyciężać stres i pokonywać cierpienie,

wywołane negatywnymi zdarzeniami.

Psycholodzy nazywają to

zarządzaniem stresującymi

wyzwaniami

Zaradność

Zaradność

zorientowana na

problem

emocjonalna

Zaradność zorientowana na problem polega

zasadniczo na rozwiązywaniu problemów.

Osoby, które wykazują ten rodzaj zaradności:

• próbują brać sytuację w swoje ręce

• podejmują konstruktywne działania

• dążą do rozwiązania danego problemu

• dążą do przezwyciężania

niekorzystnych czynników

Ludzie, którzy są zorientowani na

rozwiązanie problemu, opisują siebie

następująco:

• koncentruję się na tym, żeby coś zrobić z

daną sytuacją

• robię to co trzeba zrobić krok po kroku

• opracowuję jakąś strategię

• robię plan działania

• odkładam na bok inne sprawy

• pytam innych, co powinienem zrobić

Zaradność zorientowana na emocje

Istnieje wiele działań budujących szczęście

opartych na zaradności emocjonalnej.

To inaczej zarządzanie swoją reakcją na

wystąpienie niekorzystnego zdarzenia.

Działania dotyczące zachowań

• przekierowywanie uwagi z nękającego nas
problemu na coś innego

• wykonywanie ćwiczeń fizycznych
• poszukiwanie wsparcia emocjonalnego ze strony
bliskich nam osób

Działania kognitywne

• pozytywne reinterpretowanie sytuacji

(np.. uczenie się na doświadczeniu)

• akceptowanie negatywnych zdarzeń

• zwracanie się ku religii

Kiedy mamy do czynienia z nieprzemijającym

kłopotem, dobre rezultaty daje zarówno

zaradność emocjonalna jak i zaradność

zorientowana na problem

Budowanie pozytywów w negatywnych

sytuacjach

wymaga dostrzeżenia w swojej stracie lub

katastrofie pewnej wartości lub korzyści.

Można spojrzeć na nową sytuację z

nowego punktu widzenia

(

np. akcentujemy, że osoba, która zmarła, wciąż jest

pośród nas

)

Budowanie pozytywów w trudnych

sytuacjach życiowych jest zadziwiająco

skuteczną strategią.

To umiejętność polegająca na dostrzeganiu

korzyści w stratach i dramatycznych

doświadczeniach.

Wpływa zarówno na stan naszego zdrowia jak i

na poczucie szczęścia.

Rozwój posttraumatyczny

Rozwój posttraumatyczny

Niektórzy psycholodzy wierzą, że znajdowanie

korzyści w traumatycznych przeżyciach prowadzi

do gruntownej transformacji osobowości.

Poważny kryzys życiowy, bardzo często zmusza

nas do przyjęcia nowej roli i odnalezienia się w

sytuacjach, z jakimi nigdy wcześniej nie mieliśmy

do czynienia.

Dramatyczne wyzwania i przeżycia zmuszają do

ponownego ustanowienia życiowych priorytetów,

wskazują nowy sens życia, zmieniają również

naszą tożsamość

Skutek: rozwój osobowości – nasz charakter

staje się silniejszy i rozkwitamy na nowo.

Traumatyczne przeżycia doprowadziły do

transformacji, która objawiała się w następujące

sposoby:

• odnowienie wiary w swoją siłę przetrwania i

zwyciężania

• większe współczucie dla ludzi, którzy cierpią

• stwarzanie dojrzałej filozofii życia (większe

poczucie spełnienia)

• odkrycie kto jest a kto nie jest prawdziwym

przyjacielem

3 opcje jakie może wybrać człowiek

stojący w obliczu prawdziwego kryzysu:

• przetrwanie

• odbudowanie się

• rozwój

Przetrwanie

Przetrwanie związane jest z trwałym

pogorszeniem sposobu funkcjonowania.

Osoby wybierające tę ścieżkę tracą

poczucie szczęścia, motywację do

działania i zdolności do czerpania radości

z pracy oraz czasu wolnego.

Odbudowanie się – opcja, która pozwala

pokonać ból związany z dramatycznym

przeżyciem i po pewnym czasie powrócić do

produktywnej pracy oraz czerpania

satysfakcji z relacji międzyludzkich.

Rozwój – przezwyciężanie cierpienia, ale

nie po to, żeby wrócić do stanu

wyjściowego, ale po to, by wznieść się

wyżej. Droga ta prowadzi do

transformacji.

Im wyżej człowiek mierzy w kwestii

sposobu poradzenia sobie z traumą, tym

więcej osiąga.

Rozwój posttraumatyczny, czyli budowanie

szczęścia po dramatycznym przeżyciu to nie

to samo co bycie szczęśliwym, kiedy nie ma

się dużych trosk.

Wsparcie ze strony innych

Daje nadspodziewane efekty.

Obecność osób, na których możemy

polegać, pozwala nam myśleć, że nie

zostajemy sami z naszymi kłopotami.

Znajdowanie sensu

Bardzo ważne jest, aby człowiek po

dramatycznym zdarzeniu zrozumiał sens i

dostrzegł implikacje tego, co się wydarzyło.

Dramatyczne przeżycia często skłaniają nas

do odświeżenia naszych przekonań i

poszukiwania sensu w doświadczonej stracie

lub bólu.

Bardzo trudno jest odnaleźć sens

traumatycznego przeżycia.

Jednak Ci, którzy odnajdują ten sens,

łatwiej radzą sobie ze spustoszeniem,

jakie wywołało w ich głowach

dramatyczne przeżycie.