Dysplazja stawu biodrowego

Dysplazja stawu biodrowego

Niedorozwój stawu biodrowego i
bliższego końca kości udowej.

-staw biodrowy: płytka, stroma panewka
i pogrubiałe dno panewki,

-bliższy koniec kości udowej: zwiększony
kąt szyjkowo-trzonowy i kąt antetorsji,
hypoplazja jądra kostnienia głowy kości
udowej

Dysplazja stawu biodrowego

Częstość występowania:

-bez przemieszczenia – 4% – 5%
-z przemieszczeniem (zwichnięciem) –
1,5% - 2,4%

Deżyna, Dega, Myśliborski, Wośko,
Zwierzchowski

Dysplazja stawu biodrowego

Dziewczynki / Chłopcy = 4-6 / 1

Obustronnie / Jednostronnie = 3 / 2

Wada jednostronna – częściej strona lewa

Dysplazja stawu biodrowego-

patogeneza

•

Ultrapozycja płodu

•

Czynnik genetyczny

•

Czynniki hormonalne

–

Relaksyna

–

Insulina

Dysplazja stawu biodrowego -
okres niemowlęcy

Brak samoistnej korekcji wady.

Wada utrzymuje się i narasta doprowadzając do
przemieszczenia głowy kości udowej.

Stroma, płytka i o pogrubiałym dnie panewka nie
jest w stanie utrzymać głowy kości udowej w jej
prawidłowym miejscu.

Nasilona antetorsja i zwiększony kąt szyjkowo-
trzonowy kości udowej potęgują decentrację
głowy kości udowej.

Okres sprzyjający wystąpieniu decentracji głowy
kości udowej – początek chodzenia.

Dysplazja stawu biodrowego –
objawy kliniczne

•

Objaw
przeskakiwania
Ortolaniego

•

Objaw wyważania
Borlowa

•

Objaw
ograniczonego
odwodzenia



 rotacja kończyny
do wewnątrz



 rotacja kończyny
na zewnątrz

•

Asymetria fałdów
udowo-
pośladkowych

Pewne

Naprowadzające

Dysplazja stawu biodrowego –
badania obrazowe

•

USG - od urodzenia do 12 m-ca życia

•

RTG – dopiero po 4 m-cu życia,
obecnie wskazania do wykonania
RTG po 1r.ż.

Zawsze RTG obu stawów na jednej

kliszy.

•

MRI

Dysplazja stawu biodrowego -
utrasonografia

Podstawowe badanie przesiewowe,
pozwalające diagnozować i oceniać efekty
leczenia. Zawsze
w połączeniu z badaniem klinicznym.

Idealny schemat wykonania badania USG:

- 3 – 4 tydzień życia
- 3 – 4 miesiąc życia

W przypadku stwierdzenia dysplazji USG
wykonuje się częściej i więcej razy, aż do
uzyskania wyleczenia.

Dysplazja stawu biodrowego
ze zwichnięciem - objawy

•

Brak oporu dla głowy kości udowej w
panewce.

•

Uwypuklenie krętarza większego.

•

Krętarz większy powyżej linii Rosel-Nelatona

•

Skrócenie kończyny w wymiarze względnym.

•

Ograniczenie odwodzenia w stawie.

•

Nadmierne ruchy rotacyjne.

•

Objaw pompowania.

•

Wgłobienie trójkąta Scarpy

Dysplazja stawu biodrowego
ze zwichnięciem - objawy

•

Dodatni objaw Trendelenburga.

•

Objaw Duchenna

•

Chód utykający – wada jednostronna

•

Chód kaczkowaty – wada obustronna

•

Pogłębienie lordozy lędźwiowej.

Dysplazja stawu biodrowego ze
zwichnięciem – lokalizacja
przemieszczenia

•

Subluxatio – górny, przedni brzeg
panewki.

•

Luxatio supracotyloidea – okolica
nadpanewkowa.

•

Luxatio iliaca – ku górze i tyłowi,
na talerz kości biodrowej.

Dysplazja stawu biodrowego –
badanie RTG

•

Panewka – płytka,
stroma, grube dno.

•

Bliższy koniec kości
udowej – zwiększony
kąt antetorsji i
szyjkowo-trzonowy,
hypoplazja jądra
kostnienia

•

Jak bez przemieszczenia
oraz:

•

Przerwanie łuku
Menarda-Shentona.

•

Zaburzenie linii Calve.

Bez przemieszczenia Z
przemieszczeniem

Dysplazja stawu biodrowego –
leczenie

•

Sposób leczenia zależy od:

–

wieku w chwili rozpoznania,

–

wielkości wady.

•

Leczenie polega na prawidłowym
centrowaniu głowy kości udowej
na dno panewki.

Dysplazja stawu biodrowego –
sposoby leczenia

•

Poduszka Frejki

•

Szyna Koszli

•

Uprząż Pavlika

•

Stawy biodrowe w zgięciu 100-
110° i odwiedzeniu 60-70°

Dysplazja stawu biodrowego ze
zwichnięciem – sposoby leczenia

•

Szyna Koszli

•

Uprząż Pavlika

•

W przypadku braku efektów leczenia, staw

niestabilny, dziecko powyżej 6 m-cy, to:

•

Wyciąg ponad głowę,

•

Repozycja zamknięta w znieczuleniu, kontrola RTG

•

Gips typu żabka (wg Lorenza, 2 m-ce),

•

Kontrola RTG, zmiana gipsu na odwodzący

(Langego, 3 m-ce), ewentualnie doleczanie w

aparacie Groniera

•

Brak efektów leczenia – leczenie operacyjne

Stopa końsko-szpotawa

Pes equino – varus congenitus.

Wada rozpoznawana zaraz po urodzeniu
dziecka.

Stopa końsko-szpotawa –
elementy wady

•

Końskie ustawienie stopy,

•

Odwrócenie stopy – supinacja,

•

Przywiedzenie stopy jako całości w
stosunku do goleni,

•

Przywiedzenie śródstopia w stosunku
do stępu,

•

Wydrążenie sklepienia podłużnego,

•

Rotacja goleni do wewnątrz?

Stopa końsko-szpotawa -
etiologia

•

Teoria neuromiopatyczna,

•

Teoria pierwotnego zaburzenia
równowagi mięśniowej,

•

Teoria mechanicznych czynników
zewnętrznych,

•

Teoria endogennego zahamowania
rozwoju fizjologicznego stopy,

•

Teoria miejscowego niedorozwoju stopy.

Stopa końsko-szpotawa -
postacie

•

Habitualna,

•

Idiopatyczna,

•

Stopa „krótka”, „twarda”.

Stopa końsko-szpotawa
leczenie zachowawcze

•

Redresje,

•

Korekcja za pomocą szyn – np.. Saint
Germain,

•

Metoda Denis-Browne`a,

•

Metoda Kite`a,

•

Metoda redresyjno-gipsowa.

Stopa końsko-szpotawa
leczenie operacyjne

•

Uwolnienie podskokowe –
kapsuloligamentotomia,

•

Zabieg na tyłostopiu,

•

Po 4 roku życia:

–

Zabieg wg Ewansa,

–

Zabieg wg Dwyera

Stopa płaska wrodzona

Synonimy:

-pes planus taloflexus congenitus,
-Pes valgus convexus congenitus,
-Talus verticalis.

Stopa płaska wrodzona –
elementy wady

•

Zniesienie lub suszkowate wygięcie
sklepienia podłużnego stopy – najniższy
punkt sklepienia podłużnego stopy
tworzy głowa k. skokowej oraz wyrostek
przedni k. piętowej.

•

Utrwalone pionowe ustawienie kości
skokowej w widełkach stępu,

•

Końskie ustawienie kości piętowej,

•

Zwichnięcie grzbietowe k. łódkowatej.

Stopa płaska wrodzona
leczenie zachowawcze

•

Redresje,

•

Opatrunki gipsowe,

•

Redresyjno-gipsowe,

•

Redresje jako przygotowanie do
zabiegu operacyjnego.

Stopa płaska wrodzona
leczenie operacyjne

•

Uwolnienie okołoskokowe,

•

Zabieg sp. Grice`a,

•

Zabieg sp. Degi

•

Ewentualne usunięcie k. łódkowatej.

Document Outline