Opieka nad chorym z zespołem otępiennym na przykładzie choroby Alzheimera.

Opieka nad chorym z

zespołem otępiennym na

przykładzie choroby

Alzheimera.

mgr Joanna Owsianowska

Otępienie:

Globalne upośledzenie intelektu bez

zaburzeń świadomości. Upośledzenie

czynności poznawczych i intelektu jest

na tyle nasilone, że zaburza

wykonywanie zawodu i funkcjonowanie

w społeczeństwie.

Podstawowe objawy

otępienia:



utrata pamięci krótkotrwałej i

długotrwałej



upośledzenie w zakresie myślenia

abstrakcyjnego i osądu



wraz z upływem czasu mogą wystąpić

wyraźne zmiany osobowości

Choroba Alzheimera:

Pierwotna, zwyrodnieniowa choroba

mózgu o nieznanej etiologii. Rozwija

się powoli i podstępnie a początek

otępienia trudno umiejscowić w czasie

nawet osobom najbliższym. Chory

stopniowo przestaje interesować się

otoczeniem, traci pamięć, poczucie

czasu i miejsca.

Pierwsze objawy choroby:



zapominanie podstawowych rzeczy,

często związanych z wykonywanym

zawodem lub też czynnościami dnia

codziennego



stopniowo dochodzą zaburzenia

związane z orientacją w przestrzeni i w

czasie



częste zmiany nastroju

Pierwsze objawy choroby

c.d.:



zniechęcenie wobec ulubionych

czynności i apatia

Na tym etapie chory ma pełną

świadomość popełnianych błędów i

zaburzeń pamięci. Usiłuje to jednak

ukryć i minimalizować objawy.



nasilenie zaburzeń pamięci



zmiana zachowania



zaburzenia mowy i koordynacji ruchów

Faza I:



pamięć – zapominanie umówionych

terminów, imion krewnych, nazw ulic,

kłopoty z liczeniem



zachowanie – zmienne nastroje



mowa – trudności w doborze odpowiednich

słów, zapominanie ich znaczenia



koordynacja ruchów – samodzielne

wykonywanie wszystkich czynności i

poruszanie się po ulicach

Faza II:



pamięć – nasilenie zaburzeń pamięci.

Coraz częstsze zapominanie wydarzeń

lub czynności, które miały miejsce

przed chwilą, poprzedniego dnia.

Wydarzenia odległe pamiętane są

bardzo dobrze, chociaż niewłaściwie

umieszcza je w czasie.

Faza II c. d.:



zachowanie – często gwałtowne,

trudne do przewidzenia i

niewspółmierne do wywołujących je

czynników.



mowa – zubożenie mowy. Na pytania

chory odpowiada powoli, często nie

kończy rozpoczętych zdań.

Faza II c.d.:



koordynacja ruchów – ruchy stają się

nieprecyzyjne. Pojawiają się

zaburzenia równowagi.



czynności codzienne – coraz większe

trudności z wykonywaniem prostych

czynności. Nieumiejętność

podejmowania decyzji, dokonywania

wyborów.

Faza III:



pamięć – nie rozpoznaje już nikogo z

rodziny, nie pamięta żadnych

wydarzeń. Jedynie rozpoznaje osobę,

która się nim opiekuje.



zachowanie – nastroje zmienne i

trudne do przewidzenia.



mowa – niewyraźna, nie rozumie co się

do niego mówi

Faza III c.d.:



koordynacja ruchów – nie umie siadać,

wstawać, chodzić, jeść. Przestaje

panować nad czynnościami

fizjologicznymi



czynności codzienne – nie wykonuje

już żadnych czynności. Cały czas

spędza w łóżku.

Opieka pielęgniarska nad

chorym:

Działania pielęgniarskie pozwalają na

poprawienie jakości życia chorym.

Oddziaływania terapeutyczne

pozwalają na łagodzenie objawów

chorobowych i jak najdłuższe

zachowanie samodzielności pacjenta.

Opieka pielęgniarska c.d.:



dokładna obserwacja i kontrola funkcji

organizmu



leczenie i profilaktyka zaburzeń i

schorzeń (odpowiednia podaż płynów,

zdrowe odżywianie, zapewnienie

dostatecznej ilości ruchu, snu, kontrola

konsumpcji używek i leków)

Opieka pielęgniarska c.d.:



unikanie sytuacji i zachowań, które

wzmagają niepewność chorego (częste

zmiany personelu, zmiany nastroju

osoby pielęgnującej)



unikanie stresów wynikających ze

stawiania zbyt dużych wymagań

choremu lub konieczności pośpiechu

Opieka pielęgniarska c.d.:



unikanie nadmiernej opiekuńczości,

gdyż ogranicza to samodzielność

chorego



pomoc w przezwyciężaniu obciążeń

psychicznych



stwarzanie możliwości utrzymywania

aktywności fizycznej i umysłowej oraz

pozytywnej komunikacji międzyludzkiej

Opieka pielęgniarska c.d.:



okazywanie choremu zainteresowania,

wsparcia i akceptacji



usunięcie z otoczenia chorego

przedmiotów potencjalnie

niebezpiecznych



zapobieganie odwodnieniu – częste

dopajanie

Opieka pielęgniarska c.d.:



jeżeli pacjent nie przyjmuje pokarmów

stałych stosować diety przecierane lub

na zlecenie lekarskie karmić chorego

przez zgłębnik żołądkowy



dbanie o wypróżnienia oraz częstość

oddawanego moczu



z otoczenia chorego usunąć nadmiar

rzeczy, aby nie gubił się on przy

poszukiwaniach

Opieka pielęgniarska c.d.:



przybory toaletowe, okulary kłaść

zawsze w tym samym miejscu, aby

chory nie musiał ich szukać



nie wyrzucać niczego bez zgody

chorego, często rzeczy ,,nic nie warte”

mają wartość emocjonalną



instrukcje i polecenia powtarzać

wielokrotnie w sposób taktowny aby

nie rozdrażniać chorego

Opieka pielęgniarska c.d.:



utrzymywać stały rozkład dnia –

ułatwia to orientację



prowadzenie terapii zajęciowej,

zachęcanie do samodzielności podczas

zabiegów higienicznych, ubierania się,

jedzenia, rozrywki odpowiednie do

wieku opóźniają proces otępienia

Zaburzenia pamięci:



kilkakrotnie przedstawiać się choremu



przedmioty osobiste układać w tym

samym miejscu



usunąć nadmiar rzeczy z otoczenia



prowadzić ćwiczenia wspomagające

pamięć

Trudności w komunikowaniu:



stworzyć odpowiednie warunki do

rozmowy (cisza, spokój)



mówić spokojnie, powoli, wyraźnie



okazywać cierpliwość i życzliwość



uważnie słuchać



prowadzić rozmowy proste (jeden

przekaz w jednym czasie)



powtarzać ważne informacje

Zaburzenia rytmu snu i

czuwania:



utrzymywać pacjenta w aktywności w

ciągu dnia



ograniczać kawę i mocną herbatę

zwłaszcza przed snem



nie podawać zbyt dużo płynów

wieczorem



przygotować pokój chorego do snu



można zastosować środki fizyczne

Nadmierna podejrzliwość,

drażliwość:



ustalić źródło stresu



nie drażnić chorego zbędnymi

zachowaniami



zachować spokój, opanowanie,

cierpliwość



nie ponaglać chorego



zachowywać stały codzienny rozkład

zajęć

Trudności związane z

czynnościami higienicznymi:



oceniać stan czystości



pomagać w czynnościach

higienicznych



zachęcać do dbania o wygląd

zewnętrzny



w razie konieczności stosować

pampersy

Nadmiar aktywności i

niepokój:



prowadzić nadzór nad chorym



okazywać troskę i życzliwość



zachęcać do prostych czynności w

ramach terapii zajęciowej



stosować techniki odprężające i

uspokajające



zachęcanie do słuchania muzyki i

śpiewania

Nadmiar aktywności i niepokój

c.d.:



proponowanie zajęć ruchowych



prowadzenie rozmów z chorym o jego

życiu, o wspomnieniach z przeszłości



zachęcanie do obejrzenia starego filmu

Bezpieczeństwo:



często informować chorego gdzie się

znajduje i dlaczego



zabezpieczyć drzwi wejściowe i okna



towarzyszyć w przemieszczaniu się

chorego



nadzorować w czasie spacerów



uniemożliwić dostęp do

niebezpiecznych przedmiotów i leków

Najlepszą formą opieki nad

chorym:



środowisko domowe, które chory zna i

do którego przywykł.

Zmiana środowiska powoduje często

narastanie nieporadności, pogłębienie

objawów i pogorszenie samopoczucia.

Oddział ciągłej opieki:



jeśli niesprawność fizyczna lub umysłowa

uniemożliwia pobyt w domu to należy

rozważyć możliwość umieszczenia

chorego w oddziale ciągłej opieki



podstawowym zadaniem jest opieka



podstawowym celem – utrzymanie u

chorego człowieka możliwie największej

sprawności w danej sytuacji

Document Outline