Zawał mięśnia
sercowego
Zawał mięśnia
sercowego
Zawał serca
Niedokrwienna martwica mięśnia
sercowego, będąca następstwem nagłego
zmniejszenia przepływu krwi przez
określoną okolicę serca.
Ostre zespoły wieńcowe
Zaburzenie równowagi pomiędzy
zapotrzebowaniem mięśnia sercowego na
tlen a podażą tlenu.
Podział:
•
Ostry zespół bez uniesienia odcinka ST:
▫Niestabilna dławica piersiowa (UA)
▫Zawał serca bez uniesienia ST (NSTEMI)
•
Zawał serca z uniesieniem odcinka ST
(STEMI)
Ostry zespół bez uniesienia
odcinka ST-
•
ograniczenie przepływu krwi przez
tętnice wieńcową, mogące
doprowadzić do martwicy małych
obszarów mięśnia sercowego.
▫Niestabilna dławica piersiowa (UA)-
nasilenie choroby niedokrwiennej
serca. Stan zagrożenia wystąpieniem
zawału serca lub nagłego zgonu.
Zawał serca bez uniesienia ST
(NSTEMI)-
▫stwierdza się martwicę małych obszarów
mięśnia sercowego ze wzrostem markerów
we krwi.
(w odróżnieniu od stabilnej choroby
wieńcowej , dolegliwości mogą wystąpić w
spoczynku i nie ustępują po podaniu
nitrogliceryny podjęzykowo)
Zawał serca z uniesieniem
odcinka ST (STEMI)-
•
nagłe zmniejszenie lub ustanie przepływu
krwi przez tętnicę wieńcową, co prowadzi
do niedokrwienia i martwicy mięśnia
sercowego
Podział zawału ze względu na
rozległość
•
Zawał pełnościenny-obejmuje całą
grubość mięśnia sercowego od nasierdzia
do wsierdzia, z charakterystycznym w
EKG głębokim i szerokim załamkiem Q.
•
Zawał podwsierdziowy-obejmuje
wewnętrzną część mięśnia
Klasyfikowany tylko na podstawie zapisu
EKG
Zawał ściany przedniej zwykle jest
większy i ma gorsze rokowania. Jest
następstwem zamknięcia lewej tętnicy
wieńcowej.
Zawał ściany dolno-tylnej spowodowany
jest zamknięciem prawej tętnicy
wieńcowej.
Obszar zawału powyżej 50% lewej komory
najczęściej prowadzi do wstrząsu
kardiogennego oraz zgonu.
Etiologia i patogeneza
•
Zakrzep rozwijający cię na podłożu zmian
miażdżycowych
▫Pęknięcie blaszki miażdżycowej i aktywacja
procesów krzepnięcia
▫Zwiększona miejscowa skłonność do zakrzepicy
(zaburzona produkcja substancji
p/zakrzepowych)
•
Zator w krążeniu wieńcowym w skutek
zapalenia wsierdzia, zniszczenia zastawek
•
Zapalenie, uraz tętniak w tętnicach
wieńcowych
•
Wrodzone anomalie tętnic wieńcowych
•
Stenoza zastawki aortalnej
•
Skurcz naczyń wieńcowych (zaburzenia
produkcji substancji rozszerzających
naczynia, leki naczynioskurczowe)
•
Zwiększona gęstość i lepkość krwi
Czynniki ryzyka
•
wiek (u mężczyzn 32-50 lat, u kobiet 45-70)
•
płeć męska
•
palenie tytoniu
•
nadciśnienie tętnicze krwi
•
przerostu lewej komory serca
(kardiompatia, przerost po stosowaniu leków
sterydowych)
•
wysoki poziom cholesterolu
•
zaburzona proporcja pomiędzy
cholesterolem LDL i HDL
•
wysoki poziom trójglicerydów
•
brak aktywności fizycznej
•
cukrzyca
•
predyspozycje rodzinne i genetyczne
(zawał w rodzinie w wywiadzie)
•
otyłość (zwłaszcza brzuszna).
Objawy
•
Uciskający ból zamostkowy, trwający
powyżej 20 min i nieustępujący po podaniu
podjęzykowo azotanów, promieniujący do
ramion, pleców, szyi, żuchwy, nadbrzusza
•
Tachykardia lub inne zaburzenia rytmu
serca
•
CTK
•
Pobudzenie ruchowe
•
Duszność (uczucie krótkiego oddechu lub
braku powietrza)
•
Nudności
•
Zwiększona potliwość
•
Lęk, panika
•
„maska brzuszna” występuje w zawale
serca ściany dolnej. Przebiega z bólami
nadbrzusza, nudnościami, wymiotami.
Nietypowa postać zawału, bez ww. objawów
może wystąpić u pacjentów z neuropatią,
np. u cukrzyków.
Diagnostyka
Zapis EKG:
•
Zawał pełnościenny: uniesienie odcinka ST,
odwrócenie załamka T, poszerzenie i
pogłębienie załamka Q
•
Zawał niepełnościenny: uniesienie lub
obniżenie odcinka ST i odwrócenie załamka T.
Prawidłowy zapis EKG nie wyklucza
niestabilnej dławicy piersiowej, która może
nasilić się i doprowadzić do wystąpienia
zawału.
Prawidłowy zapis EKG
Zawał w EKG
Diagnostyka
Markery uszkodzenia mięśnia sercowego:
•
Troponiny-białka obecne we wszystkich
mięśniach prążkowanych, wchodzące w skład
systemu umożliwiającego skurcz mięśni.
Uwalniane w wyniku uszkodzenia komórek
mięśniowych. Frakcja cTn (cardiac Troponin)
jest charakterystyczna dla uszkodzeń mięśnia
sercowego. Podwyższone stężenie troponin w
surowicy krwi można wykryć po 4-6h od
wystąpienia objawów i utrzymuje się do 7-10
dni.
•
Kinaza kreatynowa (CK)- wzrost aktywności
enzymu w ostrych zespołach wieńcowych.
Występuje w wielu innych narządach, dlatego nie
zaleca się stosowania jej jako markera zawału
•
Izoenzym CK-MB-frakcja sercowa kinazy
kreatynowej, marker swoisty dla mięśnia
sercowego. Do wzrostu stężenia dochodzi po 4-
10h od wystąpienia epizodu bólowego, szczyt
następuje po 24h, podwyższony poziom
utrzymuje się do 3 dni. Rutynowe pomiary
stężenia CK-MB przy przyjęciu i co 8h
potwierdzają lub wykluczają rozpoznanie zawału.
•
Mioglobina-białko o zdolnościach wiązania
tlenu syntetyzowane w mięśniach
prążkowanych. Łatwo uwalniana z komórek
mięśniowych w przypadku ich martwicy lub
uszkodzenia, dlatego w ostrych zespołach
wieńcowych mioglobina pojawia się w
krwiobiegu w krótkim czasie po wystąpieniu
dolegliwości ok. 2h. Jej prawidłowe stężenie po
10h od początku objawów praktycznie wyklucza
zawał serca. Wzrost stężenia mioglobiny może
również wystąpić w wyniku: urazu mięśni,
odmrożenia, oparzenia, niedoczynności
tarczycy, zatrucia alkoholem, gorączki.
Diagnostyka
Badania obrazowe:
•
Echokardiografia (ultrasonokardiografia-UKG)
jest to badanie ultrasonograficzne serca,
przezklatkowe lub przezprzełykowe. Pozwala na
ocenę budowy serca i jego pracy. Podczas
badania ECHO oceniane są zastawki (ich budowa
i funkcja), jamy serca (przedsionki i komory),
dokonuje się pomiaru ich objętości, grubości
ścian, kurczliwości, dzięki czemu możliwe jest
zobrazowanie ewentualnych zaburzeń pracy
niedotlenionego mięśnia.
•
Koronarografia- angiografia naczyń wieńcowych.
Badanie polegające na nakłuciu tętnicy udowej, a
następnie wprowadzeniu cewnika aż do tętnic
wieńcowych i podaniu do ich światła kontrastu,
umożliwiającego ich uwidocznienie za pomocą
promieniowania rentgenowskiego.
W przypadku ujawnienia w badaniu zwężeń
krytycznych istnieje możliwość angioplastyki.
Światło naczynia udrażnia się za pomocą
balonika, a następnie umieszcza w tym miejscu
stent (metalowe rusztowanie), aby zapobiec
zapadnięciu się naczynia.
Rozpoznanie zawału serca
•
Stwierdzenie podwyższonego poziomu
markerów martwicy mięśnia sercowego
+ co najmniej jeden z poniższych:
▫ Charakterystyczne objawy podmiotowe
niedokrwienia
▫ Typowe zmiany w EKG
▫ Stwierdzenie w badaniach obrazowych
zaburzeń kurczliwości ściany serca
▫ Krytyczne zwężenia w koronarografii
Leczenie
Celem leczenia ostrych zespołów wieńcowych
jest jak najszybsze przywrócenie zdrożności
naczyń wieńcowych (rewaskularyzacja,
reperfuzja) oraz zapobieganie powikłaniom.
Pacjent z objawami zawału serca powinien w
ciągu godziny od wystąpienia objawów trafić
na oddział intensywnej terapii (po upływie ok.
60 min od pojawienia się dolegliwości dochodzi
do nieodwracalnej martwicy kardiomiocytów)
Leczenie przedszpitalne
•
Ułożenie w pozycji półwysokiej lub bocznej
ustalonej
•
Podaż nitratów podjęzykowo (Nitrogliceryna)
w celu rozszerzenia naczyń. Podawać co 5
min, pod kontrolą CTK (ryzyko zapaści, gdy
wartość skurczowa ≤ 90 mm Hg)
•
Kwas acetylkosalicylowy-hamuje
powstawanie zakrzepu płytkowego, hamuje
skurcz tętnic wieńcowych (Polopiryna)
Leczenie szpitalne
Farmakoterapia:
•
Tlenoterapia 4-5 l/min
•
Podaż fibrynolityków (trombolityków) –
działanie polega na przekształceniu
plazminogenu w czynny enzym zwany
plazminą, która rozpuszcza skrzep
(Streptokinaza)
▫Przeciwwskazania: czynne krwawienia
wewnętrzne, ciężka reanimacja, udary
krwotoczne mózgu oraz urazy głowy przebyte w
ciągu ostatniego miesiąca, ciąża, skaza
krwotoczna.
•
Leczenie przeciwzakrzepowe Heparyną.
Hamuje powstawanie zakrzepu płytkowego
na drodze aktywacji fizjologicznej
antytrombiny III, która blokuje czynniki
krzepnięcia. Terapia powinna trwać do 5 dni,
pod kontrolą parametrów krzepliwości.
•
Wprowadzenie Nitrogliceryny we wlewie
dożylnym. NO zmniejsza strefę martwicy
ponieważ rozszerza naczynia wieńcowe i
ułatwia przepływ wieńcowy. Działa
antyrytmicznie, tłumi ból wieńcowy,
zapobiega obrzękowi płuc.
•
Inhibitory konwertazy angiotenzyny
(ACEI) np. Kaptopril. Hamuje wzrost
włókien mięśniowych oraz proces
włóknienia, co prowadzi do hamowania
remodelingu serca.
•
Leczenie beta-blokerami np. Metaprolol,
Atenolol powoduje spadek
zapotrzebowania serca na tlen ( pracy
serca), wydłużenie fazy rozkurczu (
przepływu wieńcowego)
•
Leczenie przeciwbólowe:
▫ NLA - rodzaj znieczulenia, w którym podaje się dożylnie
krótko działający analgetyk narkotyczny (np. Fentanyl w
dawce 0.1mg, powtarzany co 30 min w dawce 0.05-
0.1mg) oraz silny neuroleptyk (np. droperidol -
Dehydrobenzperydol DHBP w dawce 2.5-5mg),
uzyskując analgezję i silną sedację bez utraty
przytomności. Ryzyko CTK
▫ Morfina - Wywołuje euforię, potem senność i anestezję.
Słabo wpływa na układ krążenia, czasem wywołuje
hipotensję. Rzadko wywołuje arytmię i bradykardię.
Może wywoływać wymioty, kurczy zwieracze i zwalnia
perystaltykę. Zwalnia oddychanie aż do zatrzymania,
może wywołać skurcz oskrzeli.
Petydyna (Dolargan)
▫- rozkurcza mięśniówkę oskrzeli, dróg
pokarmowych, moczowodów, tętnic.
Poprzez uwalnianie histaminy może
wywołać skurcz oskrzeli.
▫ Może wywołać wymioty.
▫ Działa depresyjnie na ośrodek oddechowy.
Interwencje mechaniczne:
•
Przezskórna interwencja wieńcowa (PCI) –
angioplastyka-stentowanie naczyń wieńcowych
•
Pomostowanie tętnic wieńcowych (CABG) –
operacja wiążąca się z torakotomią.
•
Polega na wszczepieniu pomostów naczyniowych
(tzw. by-passów) między tętnicą główną a
tętnicami wieńcowymi w celu ominięcia miejsca
zwężenia. Zapewnia poprawę ukrwienia
niedokrwionego obszaru mięśnia sercowego. Do
utworzenia by-passów stosuje się żyłę
dopiszczelową, tętnicę piersiową wewnętrzną lub
tętnicę promieniową. Do takiego leczenia
kwalifikują się chorzy ze zwężeniami w wielu
naczyniach lub u których nie można uzyskać
poprawy ukrwienia mięśnia sercowego poprzez
angioplastykę.
Powikłania zawału serca
•
Zaburzenia rytmu serca
•
Zatrzymanie krążenia – defibrylacja, resuscytacja
krążeniowo-oddechowa
•
Niewydolność serca – proporcjonalna do
uszkodzenia lewej komory serca
•
Obniżone ciśnienie krwi - w wyniku
zmniejszonego powrotu żylnego i osłabienia siły
skurczu
•
Wstrząs kardiogenny - CTK, tachykardia,
diurezy, zaburzenia świadomości, potliwość,
zimna i wilgotna skóra.
•
Nawracające niedokrwienie – objawiające się
bólem zamostkowym, wskazuje na
zagrożenie kolejnym zawałem, wymaga
leczenia.
•
Dysfunkcja mięśnia brodawkowatego –
niedomykanie się płatków zastawki mitralnej
•
Uszkodzenie mięśnia serca:
▫Pęknięcie mięśnia brodawkowatego
▫Pęknięcie przegrody międzykomorowej
▫Pęknięcie zewnętrzne (tamponada serca)
•
Tętniak serca
•
Skrzepliny przyścienne
•
Zapalenie osierdzia
•
Zespół pozawałowy (gorączka, zapalenie
osierdzia, wysięk opłucnej, bóle stawów)
zespół autoimmunologiczny.
•
Remodeling (przebudowa) serca –
przerost objętościowy komór serca w
wyniku przyrostu włókien mięśniowych. W
patogenezie tego zjawiska obserwuje się
zwiększoną aktywność konwertazy
angiotenzyny i nadmierne wytwarzanie
angiotensyny II, która pobudza
fibroblasty do produkcji kolagenu oraz
zwiększa uwalnianie czynników
wzrostowych w mięśniu sercowym.
Działania pielęgniarskie w przypadku
chorego z zawałem mięśnia sercowego
•
Zapewnienie poczucia bezpieczeństwa przez
informowanie chorego o celu działań
podejmowanych wobec niego
•
Obserwacja w kierunku wystąpienia zaburzeń
rytmu serca (ciągłe monitorowanie i
udokumentowanie w indywidualnej karcie
obserwacyjnej parametrów życiowych)
•
Wykonanie zleceń lekarskich według
indywidualnej karty zleceń
•
Pomoc w realizacji potrzeb chorego w zakresie
higieny, żywienia, wydalania
•
Zapewnienie wsparcia psychicznego, pomoc w
utrzymaniu kontaktu z rodziną
•
Prawidłowe przygotowanie psychiczne i fizyczne
pacjenta do zabiegu (koronarografia,
angioplastyka)
Diagnoza pielęgniarska
•
Ból w klatce piersiowej
•
Odczucie lęku
•
Zaburzona wymiana gazowa
•
Możliwość wystąpienia wczesnych powikłań
zawału serca
•
Możliwość wystąpienia powikłań krwotocznych
po zastosowaniu leczenia fibrynolitycznego
•
Możliwość wystąpienia spadku CTK po podaniu
leków rozszerzających naczynia
•
Deficyt wiedzy na temat czynników ryzyka
choroby niedokrwiennej i stylu życia po zawale
Ból w klatce piersiowej
Cechy charakterystyczne: ból za mostkiem,
uciskający, piekący, dławiący, gniotący lub
ściskający, promieniujący do żuchwy, pleców,
brzucha, lewego barku lub ramienia.
Cel opieki:
•
Zminimalizowanie lub wyeliminowanie bólu
•
Zapobieganie poszerzeniu się strefy bólu
•
Zapobieganie wtórnemu stresowi związanemu z
utrzymaniem się objawów bólowych
•
Poprawa ukrwienia mięśnia sercowgo
Działania pielęgniarskie:
•
Monitorowanie, ograniczenie i wyeliminowanie bólu
poprzez: ocenę odczuć bólowych zgłaszanych przez
chorego, ocenę pozawerbalnych oznak bólu (grymas
twarzy, wzmożone napięcie mięśniowe, bladość
powłok skórnych, wzmożona potliwość,
przyspieszone tętno i oddech, spadek lub wzrost
CTK)
•
Ułożenie chorego w wygodnej pozycji i
minimalizacja wysiłku (pozycja półwysoka)
•
Wyjaśnienie choremu przyczyny bólu i jego wpływu
na organizm
•
Zapewnieni spokoju i ciszy
•
Wyjaśnienie celowości podejmowanych działań
pielęgniarskich, terapeutycznych i diagnostycznych
•
Podłączenie kardiomonitora
•
Założenie karty obserwacyjnej - monitorowanie
tętna, oddechów, CTK, czynności serca - EKG,
temperatury ciała, zabarwienia powłok skórnych,
saturacji oraz stanu świadomości
•
Kontrola parametrów życiowych pacjenta w
zależności od jego stanu (co 15 min, a gdy są
prawidłowe, co 2h)
•
Zapewnienie dostępu do żyły (dwa: jedno do
podawania leków, drugie do ewentualnego
podawania streptokinazy - każde podpisane)
•
Pobranie krwi do badań laboratoryjnych
(Troponina, CK-MB, mioglobina, APTT, elektrolity,
gazometria oraz innych według zaleceń lekarza)
•
Zwalczenie dolegliwości bólowych poprzez
farmakoterapię według zleceń lekarskich
•
Wdrożenie tlenoterapii na zlecenie lekarza
•
Posiłki lekkostrawne, częściej a mniejsze
objętościowo
•
Zapobieganie zaparciom [dieta, laktuloza ]
•
Gimnastyka oddechowa
•
Prowadzenie bilansu płynów
•
Pomoc w czynnościach samoobsługowych
•
Obserwacja w kierunku wystąpienia powikłań tj.
obrzęk płuc, wstrząs kardiogenny, zaburzenia
rytmu serca.
•
Udział w farmakoterapii (wg zleceń lekarskich):
▫Leczenie p/bólowe:
informuje chorego o silnym działaniu p/bólowym,
uspokajającym, zmniejszajacym uczucie leku i
zagrożenia,
obserwacja działań niepożądanych (osłabienie
czynności oddechowej, nudności, wymioty,
bradykardia, zatrzymanie moczu, skurcz oskrzeli)
antagonista morfiny-Nalokson
▫Leczenie trombolityczne:
w pompie infuzyjnej streptokinaza
obserwacja działań ubocznych (krwawienia)
kontrolne EKG po podaniu leku zaznaczając na
zapisie „Streptokinaza”
przez wkłucie dla streptokinazy nie podajemy
innych leków
nie podajemy leków drogą i.m. - powodują
bolesne rozległe krwiaki,
po usunięcie venflonu długo i skutecznie
ucisnąć miejsce wkłucia
▫Leczenie antykoagulacyjne:
obserwacja działań ubocznych (krwawienia)
Siarczan Protaminy hamuje działanie
Heparyny
Odczucie lęku
Cechy charakterystyczne:
•
Poczucie zagubienia i bezradności,
•
Nieumiejętność komunikowanie problemów,
•
Wycofanie z kontaktów społecznych
Cel opieki:
•
Zapewnienie poczucia bezpieczeństwa
•
Obniżenie poziomu lęku
•
Wsparcie rodziny pacjenta
Działania pielęgniarskie:
•
Nawiązanie kontaktu terapeutycznego (cierpliwość,
okazanie troski i zainteresowania, aktywne
słuchanie)
•
Umożliwienie kontaktu z rodziną
•
Zapewnienie warunków intymności
•
Informowanie chorego o dalszych badaniach i
zabiegach pielęgnacyjnych, procesie leczenia oraz
przejściowych ograniczeniach spowodowanych
zawałem serca
•
Zastosowanie technik terapeutycznych, np.
relaksacji, wizualizacji.
•
Podanie leków uspokajających (wg zleceń)
•
Zapewnienie warunków do spokojnego wypoczynku
Zaburzona wymiana gazowa
Cechy charakterystyczne:
•
Zmiana liczby i głębokości oddechów
•
Duszność, oddychanie wysiłkowe
•
Zmniejszona tolerancja wysiłku
Cel opieki:
•
Poprawa wentylacji i lepszego
utlenowania tkanek
Działania pielęgniarskie
•
Wywietrzenie sali, przygotowanie sprzętu
do tlenoterapii (przed przybyciem
pacjenta)
•
Ułożenie w pozycji półwysokiej
•
Stosowanie tlenoterapii biernej
•
Ocena stanu pacjenta na podstawie
parametrów z pulsoksymetru, wyników
gazometrii, zabarwienia powłok skórnych,
częstości i charakteru oddechów.
Możliwość wystąpienia
wczesnych powikłań zawału
serca
Cel opieki:
Wczesne wykrycie stanu zagrożenia życia
Działania pielęgniarskie:
•
Stałe monitorowanie wartości podstawowych
parametrów( tętno, CTK, saturacja, oddechy) a
także zapisu EKG oraz prowadzenie bilansu
płynów
•
Dokumentowanie wykonanych pomiarów w
karcie obserwacji chorego
•
Podawanie leków zgodnie z kartą zleceń i
obserwacja reakcji na nie
•
Szybkie reagowanie na zgłaszane przez chorego
dolegliwości
•
Dostosowanie wysiłku do możliwości chorego
Możliwość wystąpienia powikłań
krwotocznych po zastosowaniu
leczenia fibrynolitycznego
Cel opieki:
•
Wczesne wykrycie powikłań
•
Zapobieganie powikłaniom
Działania pielęgniarskie:
•
Obserwacja chorego w kierunku wystąpienia
ewentualnych objawów ubocznych przyjmowania
leków fibrynolitycznych (krwawienie ze
śluzówek, miejsc wkłucia, nosa, przewodu
pokarmowego, układu moczowego-czerwone
zabarwienie moczu)
•
Skuteczne i długie uciśnięcie miejsc wkłuć (np. po
usunięciu kaniuli obwodowej, dożylnej)
•
Monitorowanie podstawowych parametrów
życiowych, zabarwienia powłok skórnych i
świadomości pacjenta
•
Unikanie iniekcji domięśniowych ze względu na
możliwość powstania bolesnych, rozległych
krwiaków
•
W przypadku wystąpienia krwawień postępowanie
wg zleceń lekarskich ( przerwanie leczenia
fibrynolitycznego, przetaczanie krwi, osocza)
Możliwość wystąpienia spadku CTK po
podaniu leków rozszerzających
naczynia
Cel opieki: zapobieganie hipotonii polekowej
Działanie pielęgniarskie:
•
Podawanie leków zgodnie z kartą zleceń i obserwacja
ich działania
•
Kontrola CTK, dokumentowanie pomiarów
•
Obserwacja pacjenta (zabarwienie powłok skórnych,
potliwość)
•
Pouczenie chorego o ograniczeniu aktywności
ruchowej
•
Szybkie reagowanie na skargi chorego i odnotowanie
ich
•
Powiadomienie lekarza o każdym znacznym
spadku ciśnienia
Deficyt wiedzy na temat czynników
ryzyka choroby niedokrwiennej i stylu
życia po zawale
Cel opieki:
•
Włączenie pacjenta do współpracy z zespołem
terapeutycznym
•
Dostarczenie materiałów edukacyjnych,
wskazanie źródeł informacji na temat choroby
Działania pielęgniarskie:
•
informacje na temat choroby (przyczyny, objawy)
•
samodzielne zwalczanie dolegliwości (czynniki
wyzwalające, objawy wymagające interwencji
medycznej)
•
farmakoterapia (nazwy leków, działanie, objawy
uboczne, przechowywanie)
•
przygotowanie pacjenta do samoopieki :
samodzielny pomiar CTK, przestrzeganie diety,
normalizacja masy ciała, eliminacja nałogów,
wysiłku fizycznego,
•
umiejętność rozładowania napięcia emocjonalnego
•
badania kontrolne
Przygotowanie pacjenta do
koronarografii/angioplastyki
•
Założenie, utrzymanie dwóch drożnych kaniul
obwodowych (do jednej 500 ml 0,9% NaCl-
zapobieganie nefropatii kontarsowej)
•
Pobranie krwi do badań (morfologia, elektrolity, ukł.
krzepnięcia, glukoza, kreatynina, ASPAT, ALAT,
lipidogram, markery martwicy m.s. itd.)
•
Pomiar tętna, CTK, saturacji, wykonanie EKG
•
Relanium 30 min przed zabiegiem
•
Przygotowanie miejsca nakłucia: usunięcie
owłosienia
•
Poinformowanie o konieczności usunięcia protez,
biżuterii, okularów itd.
•
Bezpośrednio przed zabiegiem pacjent powinien
oddać mocz, przebrać się w czystą bieliznę
•
Rozmowa z pacjentem-dostarczenie informacji
medycznej na temat zabiegu.
•
Zgromadzenie dokumentacji, upewnienie się czy
została wyrażona pisemna zgoda na zabieg
•
Transport w pozycji leżącej do pracowni
hemodynamiki
Postępowanie po zabiegu
•
Pacjent pozostaje w łóżku w pozycji leżącej przez
ok. 6-12h z opatrunkiem uciskowym w miejscu
nakłucia ( 2h po założeniu opatrunku należy do
sprawdzić i poluzować)
•
Zakaz wykonywania gwałtownych ruchów,
siadania, wstawania, zginania nakłutej kończyny
•
W ciągu 4h po zabiegu pacjent powinien oddać
mocz
•
Przyjmować dużo płynów 1-2l (wydalenie środka
cieniującego)
Przygotowanie pacjenta do
pomostowania naczyń
wieńćowych
•
udzielenie informacji medycznej zgodnie z aktualna
wiedzą i ze swoimi kompetencjami, rozwianie
ewentualnych wątpliwości, które mogą powodować
u pacjenta stan napięcia emocjonalnego, uzyskanie
pisemnej zgody na operację
•
dążenie do optymalizacji stanu zdrowia pacjenta,
tak, aby podejmowany zabieg operacyjny był
przeprowadzony w czasie i w warunkach
najbardziej dla niego korzystnych
•
Zapewnienie dwóch wkłuć dożylnych, pobranie
krwi do badań
•
Wykonanie EKG, pomiarów parametrów stanu
ogólnego
•
Przygotowanie pola operacyjnego (usunięcie
owłosienia, toaleta całego ciała ze szczególnym
uwzględnieniem miejsca nacięcia)
•
Poinformowanie pacjenta o konieczności wstrzymania
się od spożywania posiłków stałych i płynnych na
minimum 6 – 8h
•
Profilaktyka p/zakrzepowa w przypadku występowania
żylaków kończyn dolnych.
•
Poinformowanie o konieczności usunięcia protez,
biżuterii, okularów, zmyć makijaż, lakier z paznokci itd.
•
Premedykacja (wg zleceń)
•
Zapewnienie świeżej bielizny
•
Transport chorego w pozycji leżącej na salę operacyjną
