background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

 

 

 

 MINISTERSTWO 

EDUKACJI NARODOWEJ 

 
 

 
 
 
 
Katarzyna Maćkowska 
Marcin Olifirowicz 

 

 

 
 
 
 
Charakteryzowanie procesów poligraficznych 
734[02].O1.02 
 
 

 

 
 

 

Poradnik dla nauczyciela 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  1 

Recenzenci: 
mgr inż. Bogdan Kostecki 
mgr inż. Przemysław Śleboda 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
Katarzyna Maćkowska 
 
 
 
Konsultacja: 
mgr inż. Teresa Jaszczyk 
 
 

 
 

 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  734[02].O1.02 
„Charakteryzowanie  procesów  poligraficznych”,  zawartego  w  modułowym  programie 
nauczania dla zawodu introligator. 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  2 

SPIS TREŚCI

 

 

1.  Wprowadzenie 

 

2.  Wymagania wstępne 

 

3.  Cele kształcenia 

 

4.  Przykładowe scenariusze zajęć 

 

5.  Ćwiczenia 

12 

 

5.1.  Proces przygotowywania do drukowania (prepress) 

12 

 

5.1.1. Ćwiczenia 

12 

 

5.2.  Drukowanie (press) 

16 

 

5.2.1. Ćwiczenia 

16 

 

5.3.  Procesy introligatorskie (postpress) 

22 

 

5.3.1. Ćwiczenia 

22 

 

6.  Ewaluacja osiągnięć ucznia 

25 

 

7.  Literatura 

38 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  3 

1. WPROWADZENIE

 

 

Przekazujemy Państwu Poradnik dla  nauczyciela,  który  będzie pomocny w prowadzeniu 

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie introligatora. 

W poradniku zamieszczono: 

 

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane, 
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,  

 

cele  kształcenia,  wykaz  umiejętności,  jakie  uczeń  ukształtuje  podczas  pracy 
z poradnikiem, 

 

przykładowe scenariusze zajęć, 

 

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–
uczenia oraz środkami dydaktycznymi, 

 

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego, 

 

literaturę uzupełniającą. 
Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  różnymi  metodami  ze 

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania. 

Formy  organizacyjne  pracy  uczniów  mogą  być  zróżnicowane,  począwszy  od 

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej. 

Jako  pomoc  w  realizacji  jednostki  modułowej  dla  uczniów  przeznaczony  jest  Poradnik 

dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika 
do nich adresowanego. 

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które 

zawierają podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest 
zwrócenie uwagi na następujące elementy: 

 

materiał  nauczania  –  w  miarę  możliwości  uczniowie  powinni  przeanalizować 
samodzielnie.  Obserwuje  się  niedocenianie  przez  nauczycieli  niezwykle  ważnej 
umiejętności,  jaką  uczniowie  powinni  bezwzględnie  posiadać  –  czytanie  tekstu 
technicznego ze zrozumieniem; 

 

pytania  sprawdzające  mają  wykazać,  na  ile  uczeń  opanował  materiał  teoretyczny  i  czy 
jest  przygotowany  do  wykonania  ćwiczeń.  W zależności  od  tematu  można  zalecić 
uczniom  samodzielne  odpowiedzenie  na  pytania  lub  wspólne  z  całą  grupą  uczniów, 
w formie dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma  jest korzystniejsza, 
ponieważ  nauczyciel  sterując  dyskusją  może  uaktywniać  wszystkich  uczniów  oraz 
w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości; 

 

dominującą  rolę  w  kształtowaniu  umiejętności  oraz  opanowaniu  materiału  spełniają 
ćwiczenia.  W  trakcie  wykonywania  ćwiczeń  uczeń  powinien  zweryfikować  wiedzę 
teoretyczną  oraz  opanować  nowe  umiejętności.  Przedstawiono  dosyć  obszerną 
propozycję  ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami  o  sposobie  ich  przeprowadzenia, 
uwzględniając  różne  możliwości  ich  realizacji  w  szkole.  Nauczyciel  decyduje,  które 
z zaproponowanych  ćwiczeń  jest  w  stanie  zrealizować  przy  określonym  zapleczu 
technodydaktycznym  szkoły.  Prowadzący  może  również  zrealizować  ćwiczenia,  które 
sam opracował; 

 

sprawdzian  postępów  stanowi  podsumowanie  rozdziału,  zadaniem  uczniów  jest 
udzielenie  odpowiedzi  na  pytania  w  nim  zawarte.  Uczeń  powinien  samodzielnie 
odpowiadając  na  zamieszczone  w  nim  stwierdzenia  potwierdzić  lub  zaprzeczyć 
opanowanie  określonego  zakresu  materiału.  Jeżeli  wystąpią  zaprzeczenia,  to  nauczyciel 
powinien  do  tych zagadnień wrócić, sprawdzając, czy  braki  w opanowaniu  materiału  są 
wynikiem  niezrozumienia  przez  ucznia  tego  zagadnienia,  czy  niewłaściwej  postawy 
ucznia w trakcie nauczania. W tym miejscu jest szczególnie ważna rola nauczyciela, gdyż 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  4 

od  postawy  nauczyciela,  sposobu  prowadzenia  zajęć  zależy  między  innymi 
zainteresowanie 

ucznia. 

Uczeń 

nie 

zainteresowany 

materiałem 

nauczania, 

wykonywaniem  ćwiczeń  nie  nabędzie  w pełni  umiejętności  założonych  w  jednostce 
modułowej.  Należy  rozbudzić  wśród  uczniów  tak  zwaną  „ciekawość  wiedzy”. 
Potwierdzenie  przez  ucznia  opanowania  materiału  nauczania  rozdziału  może  stanowić 
podstawę  dla  nauczyciela  do  sprawdzenia  wiedzy  i  umiejętności  ucznia  z  tego  zakresu. 
Nauczyciel  realizując  jednostkę  modułową,  powinien  zwracać  uwagę  na  predyspozycje 
ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne, czy może lepiej radzi sobie 
z rozwiązywaniem problemów teoretycznych; 

 

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z  zakresu 
całej  jednostki  modułowej  i  należy  je  wykorzystać  do  oceny  uczniów,  a  wyniki 
osiągnięte  przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej 
nauczyciela  realizującego  tę  jednostkę  modułową.  Każdemu  zadaniu  testu  przypisano 
określoną  liczbę  możliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena  końcowa 
uzależniona  jest  od  liczby  uzyskanych  punktów.  Nauczyciel  może  zastosować  test 
według własnego projektu oraz zaproponować własną skalę ocen. Należy pamiętać, żeby 
tak  przeprowadzić  proces  oceniania  ucznia,  aby  umożliwić  mu  jak  najpełniejsze 
wykazanie swoich umiejętności.  
Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to: 

 

tekstu przewodniego, 

 

wykonywania ćwiczeń, 

 

studium przypadku, 

 

dyskusji dydaktycznej, 

 

metody projektów. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  5 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Schemat układ jednostek modułowych w module 

 

734[02].O1 

Podstawy zawodu 

 

734[02].O1.01  

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ństwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

żarowej oraz

 

ochrony 

środowiska 

734[02].O1.02 

Charakteryzowanie procesów poligraficznych  

734[02].O1.03  

Pos

ługiwanie się dokumentacją techniczną  

i technologiczn

ą 

734[02].O1.04  

Stosowanie maszyn i urz

ądzeń  

 

734[02].O1.05 

Stosowanie materia

łów introligatorskich 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  6 

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

  

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć: 

  posługiwać się komputerem w zakresie podstawowym, 

  korzystać z różnych źródeł w poszukiwaniu informacji, 

  rozróżniać podstawowe typy produktów poligraficznych, 

  opisywać podstawowe zjawiska fizykochemiczne. 

 
 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  7 

3. CELE KSZTAŁCENIA

 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć: 

 

zastosować terminologię z zakresu poligrafii, 

 

dokonać klasyfikacji wyrobów poligraficznych, 

 

scharakteryzować procesy poligraficzne, 

 

określić znaczenie wody w poligrafii, 

 

scharakteryzować sposoby oczyszczania i neutralizacji zanieczyszczeń wody, 

 

wyjaśnić zastosowanie światła w poligrafii, 

 

określić zasady reprodukcji barw, 

 

określić sposoby wykonywania form kopiowych,  

 

scharakteryzować podstawowe i pochodne techniki drukowania, 

 

określić zasady przygotowania maszyny do drukowania, 

 

określić technologię wykonywania form drukowych, 

 

określić metody obróbki wykończeniowej produktów poligraficznych, 

 

scharakteryzować sposoby uszlachetniania druków, 

 

scharakteryzować i opisać rodzaje opraw przemysłowych, 

 

określić parametry technologiczne i użytkowe wyrobów poligraficznych, 

 

scharakteryzować introligatorskie procesy jednostkowe i złożone,  

 

zaplanować proces technologiczny wykonania określonego wyrobu introligatorskiego, 

 

scharakteryzować  systemy  zapewnienia  jakości  w  procesie  wytwarzania  wyrobów 
poligraficznych, 

 

skorzystać z różnych źródeł informacji zawodowej. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  8 

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ 

 

Scenariusz zajęć 1 

 
Osoba prowadząca 

………………………………………………… 

Modułowy program nauczania:  

Introligator 734[02] 

Moduł: 

Podstawy zawodu 734[02].O1 

Jednostka modułowa: 

Charakteryzowanie 

procesów 

poligraficznych 

734[02].O1.02  

Temat:   Klasyfikacja i rodzaje oryginałów. 

Cel ogólny:   Klasyfikowanie i rozpoznawanie oryginałów. 
 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

Rozróżniać oryginały: 

 

jednotonalne (kreskowe), wielotonalne (półtonowe), 

 

przezroczyste (transparentne) i nieprzezroczyste (refleksyjne), 

 

jedno- i wielobarwne, 

 

pozytywowe i negatywowe. 

 
Metody nauczania–uczenia się:  

 

pokaz z objaśnieniem. 

 

Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

grupowa. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura zgodna z punktem 6 poradnika, 

 

różne  rodzaje  oryginałów  (oryginały  jedno-  i  wielotonalne,  oryginały  jedno-  
i  wielobarwne,  oryginały  nieprzezroczyste  (refleksyjne)  i  przezroczyste  (transparentne), 
oryginały pozytywowe i negatywowe), 

 

plansze przedstawiające klasyfikację oryginałów. 

 

Czas:  45 minut. 
 
Przebieg zajęć: 
1.  Czynności organizacyjne. 
2.  Nawiązanie do tematu i określenie celu zajęć. 
3.  Wprowadzenie – zdefiniowanie pojęcia oryginału. 
4.  Realizacja nowych treści: 

–  omówienie podziału oryginałów na analogowe i cyfrowe, 
–  określenie kryteriów podziału oryginałów, 
–  omówienie podziału oryginałów według charakteru obrazu, 
–  omówienie podziału oryginałów według sposobu obserwacji, 
–  omówienie podziału oryginałów według ich barwności, 
–  omówienie podziału oryginałów według przekazywania tonów, 
–  pokaz przykładów oryginałów, 
–  podział uczniów na grupy, wybór liderów, rozdanie oryginałów, 
–  wykonanie zadanych ćwiczeń w grupach, 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  9 

Tematy ćwiczeń: 

– 

Spośród  różnych  oryginałów  wybierz  przykład  oryginału  nieprzezroczystego 
(refleksyjnego) oraz przezroczystego (transparentnego). 

– 

Spośród 

różnych 

oryginałów 

wybierz 

przykład 

oryginału 

jednobarwnego  

i wielobarwnego. 

– 

Spośród 

różnych 

oryginałów 

wybierz 

przykład 

oryginału 

pozytywowego  

i negatywowego. 
–  prezentowanie przez uczniów wyników ćwiczeń, 
–  po każdej prezentacji nauczyciel ocenia prawidłowość ich wykonania. 
 
Po zakończeniu prezentacji nauczyciel dokonuje oceny z uwzględnieniem następujących 

kryteriów:  

− 

umiejętność pracy zespołowej 0–5 punktów,  

− 

poprawność  wykonania  ćwiczeń:  za  każde  prawidłowo  wykonane  ćwiczenie  
0–30 punktów, 

− 

sposób prezentacji 0–5 punktów.  

 

Razem 100 punktów  

Skala ocen:  
90–100  

celujący  

80–98   

bardzo dobry  

70–79   

dobry  

60–69   

dostateczny  

50–59   

dopuszczający  

Ocena  niedostateczna  nie  jest  przewidziana,  jeżeli  ćwiczenia  zostały  wykonane.  Oceny 

są wystawiane  podczas  zajęć,  przy  udziale  uczniów,  co  stanowi  element  utrwalający 
omawiany temat.  
 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć  i  zdobytych 
umiejętności. 

 
 
 
 
 
 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  10 

Scenariusz zajęć 2 

 
Osoba prowadząca  

…………………………………………… 

Modułowy program nauczania:  

Introligator 734[02] 

Moduł: 

Podstawy zawodu 734[02].O1 

Jednostka modułowa: 

Charakteryzowanie 

procesów 

poligraficznych 

734[02].O1.02  

Temat:   Przygotowywanie wkładów do opraw. 

Cel ogólny:   Zapoznanie uczniów z zasadami kompletowania i łączenia składek we wkład

 

 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 
–  rozpoznać wkłady kompletowane przez nakładkowanie, 
–  rozpoznać wkłady kompletowane przez zbieranie, 
–  rozpoznać wkłady szyte drutem, 
–  rozpoznać wkłady szyte nićmi,  
–  opisać etapy obróbki wkładu do oprawy twardej. 
 
Metody nauczania–uczenia się:
 
–  wykład z pokazem. 
 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 
–  praca w grupach 4–6-osobowych. 
 
Czas:  90 minut. 
 
Środki dydaktyczne: 
–  foliogramy przedstawiające sposoby kompletowania składek, 
–  przykłady wkładów szytych drutem, klejonych i szytych nićmi,  
–  przykłady książek i broszur. 
 
Przebieg zajęć: 
1.  Wprowadzenie. 
2.  Nawiązanie do tematu, określenie celu zajęć. 
3.  Wprowadzenie  przez  przypomnienie  schematu  procesu  poligraficznego,  klasyfikacji 

wyrobów poligraficznych i jednostkowych operacji introligatorskich. 

4.  Realizacja nowych treści: 

–  wyjaśnienie pojęć, wkład, 
–  przedstawienie sposobu kompletowania przez nakładkowanie, 
–  pokaz wkładów kompletowanych przez nakładkowanie oraz opraw zeszytowych, 
–  przedstawienie sposobu kompletowania przez zbieranie, 
–  pokaz skompletowanych składek, 
–  pokaz wkładów klejonych szytych nićmi, 
–  pokaz opraw miękkich i miękkich szytych nićmi, 
–  omówienie procesu technologicznego przygotowania wkładów do opraw twardych, 
–  pokaz wkładów do opraw twardych na różnych etapach produkcji, 
–  podział uczniów na grupy, wybór liderów, rozdanie materiałów do ćwiczeń: 

złamanych arkuszy papieru, przykładowych wkładów, 

–  wykonanie zadanych ćwiczeń w grupach: 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  11 

Tematy ćwiczeń: 
–  Z dostarczonych złamanych arkuszy skompletuj wkład 64 - stronicowy przez 

nakładkowanie. Ponumeruj kolejno strony. 

–  Z dostarczonych złamanych arkuszy skompletuj wkład 64 - stronicowy przez 

zbieranie. Ponumeruj kolejno strony. 

–  Spośród różnych wkładów wybierz wkład: szyty nićmi, szyty drutem. 
–  Narysuj schemat obróbki technologicznej wkładu skompletowanego i uszytego 

nićmi do oprawy twardej. 

–  zaprezentowanie  przez  liderów  grup  wykonanych  wkładów,  przykładów  wkładu 

szytego nićmi i szytego drutem, schematu obróbki wkładu do oprawy twardej. 

5.  Po zakończeniu  prezentacji  nauczyciel  dokonuje  oceny  z  uwzględnieniem  następujących 

kryteriów:  
–  umiejętność pracy zespołowej 0–2punktów  
–  skompletowanie wkładu przez nakładkowanie i ponumerowanie stronic 0–15 punktów 
–  skompletowanie wkładu przez zbieranie i ponumerowanie stronic 0–15 punktów 
–  wybór wkładów: szytego drutem i szytego nićmi 1–10 punktów 
–  schemat przygotowanie wkładu do oprawy twardej 0–5 
–  sposób prezentacji 0–3punktów  
Razem 5 punktów  
Skala ocen:  

45–50  celujący  
40–45  bardzo dobry  
36–40  dobry  
31–35  dostateczny  
25–30  dopuszczający  

Ocena  niedostateczna  nie  jest  przewidziana,  jeżeli  ćwiczenia  zostały  wykonane.  Oceny 

są wystawiane  podczas  zajęć,  przy  udziale  uczniów,  co  stanowi  element  utrwalający 
omawiany temat.  
6.  Podsumowanie zajęć. 
 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć  i  zdobytych 
umiejętności. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  12 

5.  ĆWICZENIA

 

 

5.1.  Proces przygotowania do drukowania (prepress) 

 

5.1.1. Ćwiczenia 

 

 
Ćwiczenie 1 

Przyporządkuj  podane  poniżej  wyroby  poligraficzne  do  odpowiednich  grup.  

W rozwiązaniu podaj grupy litery i cyfry. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 

Grupy wyrobów 

Wyroby poligraficzne 

A. akcydensy opakowaniowe 

1. książka 

B. wydawnictwa nieperiodyczne 

2. mapa 

C. wydawnictwa periodyczne 

3. gazeta 

D. akcydensy informacyjne 

4. katalog 

E. akcydensy wydawnicze 

5. pudełko 

F. akcydensy manipulacyjne 

6. znaczek pocztowy 

Rozwiązanie 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie klasyfikację wyrobów poligraficznych, 
2)  uważnie przeczytać zamieszczone w tabeli grupy i nazwy wyrobów poligraficznych, 
3)  przyporządkować każdy wyrób do określonej grupy, 
4)  zapisać rozwiązanie w tabeli, podając pary litera-cyfra. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7. 
 

Ćwiczenie 2 

Przyporządkuj  podane  poniżej  etapy  produkcji  poligraficznej  do  ich  opisu.  

W rozwiązaniu podaj grupy litery i cyfry. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  13 

 

Etap produkcji poligraficznej 

Opis 

A. Proces przygotowania do drukowania 

(prepress)  

 

1.  obejmuje  zamocowanie  form  drukowych 

na  maszynę  drukarską,  regulację  maszyny 
oraz sam proces drukowania.  

 

B. Procesy introligatorskie (postpress) 

2.  można 

podzielić 

na 

kilka 

etapów: 

opracowanie  tekstu,  obróbkę  obrazu, 
łamanie stronic, a w dalszej części montaż 
obrazu oraz wykonanie formy drukowej. 

C. Proces drukowania (press)  
 

3.  wszystkie  prace  związane  z  przetwarzaniem 

zadrukowanych arkuszy.  

Rozwiązanie 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie schemat procesu poligraficznego, 
2)  uważnie przeczytać zamieszczone opisy etapów procesu, 
3)  przyporządkować każdy opis do nazwy procesu, 
4)  zapisać rozwiązanie w tabeli, podając pary litera–cyfra. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7. 

 
Ćwiczenie 3 

Ułóż  w  prawidłowej  kolejności  czynności  operatora  DTP,  który  przygotowuje  do 

drukowania  książkę.  Rozwiązanie  w  postaci  cyfr  określających  kolejne  czynności  napisz  
w wykropkowanych miejscach. 
................   

Zeskanowanie zdjęć. 

................   

Montaż arkusza drukarskiego. 

................   

Wprowadzanie tekstu. 

................   

Przygotowanie makiety. 

................   

Naświetlenie form drukowych. 

................   

Łamanie publikacji. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie etapy prepressu, 
2)  uważnie przeczytać wymienione czynności, 
3)  zastanowić się, w jakiej kolejności operator DTP musi je wykonać, 
4)  zapisać rozwiązanie, wpisując cyfry w wykropkowane miejsca. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  14 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7. 
 

Ćwiczenie 4 

Uzupełnij poniższe zdania. 

Obraz  rozbity  na  punkty  to  obraz  ....................,  punkty  tworzące  ten  obraz  to  punkty 
.............................. 
W przypadku rastrowania ................................... elementy rastra są ustawione w jednakowych 
odległościach  od  siebie,  wyznaczając  tzw. siatkę  rastra oraz  różnią  się  od  siebie  wielkością. 
Im  większe  punkty  –  tym  ...............................................  pokrycie  powierzchni  i  tym 
ciemniejszy  obraz.  W  przypadku  rastrowania  ..................................  nie  występuje  stały 
rozkład  punktów,  lecz  punkty  o  stałej  średnicy  (wielkości)  są  rozmieszczone  w  różnych 
odległościach od siebie.  
Jeżeli np. na 1 cm przypada sześćdziesiąt środków punktów rastrowych, to mówimy, że raster 
ma liniaturę .......................... linii na centymetr. 
Do określania  wielkości  punktu  rastrowego  służy  parametr zwany  wartością  ......................... 
lub  procentowym  pokryciem  powierzchni.  Jeśli  punkty  rastrowe  zajmują  np.  90% 
powierzchni kwadratu, to odnosi się wrażenie, że taki obszar jest bardzo ........................

 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  uważnie przeczytać powyższe zdania, 
2)  zastanowić się jakich określeń brakuje w powyższym tekście,  
3)  uzupełnić zdania w wykropkowanych miejscach. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z  rozdziału 7. 
 

Ćwiczenie 5 

Narysuj  trzy  schematy  obrazujące  selektywne  pochłanianie  składowych  światła  białego 

przez warstwę farby: 

 

niebieskozieloną, 

 

purpurową, 

 

żółtą. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  15 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie zjawisko syntezy subtraktywnej, 
2)  narysować białe podłoże drukowe oraz warstwę farby, 
3)  schematycznie  zaznaczyć  światło  białe  w  rozbiciu  na  składową:  czerwoną,  niebieską  

i zieloną, 

4)  zastanowić  się  jaką  składową  (część  promieniowania)  światła  białego  pochłania 

narysowana warstwa farby, 

5)  narysować  te  składowe  światła  białego,  które  nie  uległy  pochłonięciu  i  odbiły  się  od 

podłoża, 

6)  powtórzyć wyżej wymienione czynności dla wszystkich kolorów farby. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7. 
 

Ćwiczenie 6 

Uzupełnij poniższe zdania. 

Łamanie  tekstu  polega  na  .......................................  stronicy.  W  gotową  makietę  strony  jest 
najpierw wlewany ............................. Następnie dzieli się go na szpalty, tworzy w nim tytuły  
i śródtytuły, a także dobiera odpowiednie kolory. Bardzo ważnym etapem łamania tekstu jest 
także wczytanie ............................. i wkomponowanie ich w  materiał. Łamanie wykonuje  się 
na podstawie wykonanej wcześniej ................................ lub ......................................... tekstu.  
W  trakcie  ..................................  zostaje  przygotowany  komplet  form  kopiowych  do 
przygotowania  form  drukowych.  Kryterium  sposobu wykonania  montażu  pozwala rozróżnić 
montaż ................................. i ........................................... 
Montaż stronicy polega na umiejscowieniu poszczególnych elementów na ..............................  
Danymi 

wejściowymi 

do 

przygotowania 

schematu 

montażowego 

są: 

format 

....................................,  na  którym  drukowany  będzie  nakład,  format  ........................  druków 
lub  publikacji,  format  ............................,  wielkości  .............................,  sposób  wykończenia 
introligatorskiego.  

 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)  uważnie przeczytać powyższe zdania, 
2)  zastanowić się, jakich określeń brakuje w powyższym tekście,  
3)  uzupełnić zdania w wykropkowanych miejscach. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 
 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  16 

5.2.  Drukowanie (press) 

 

5.2.1. Ćwiczenia 

 

 
Ćwiczenie 1 

Scharakteryzuj  poniższe  pojęcia.  Opis  umieść  w  wolnych  rubrykach,  sąsiadujących  

z opisywanym pojęciem. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 

pojęcie 

opis 

drukowanie arkuszowe 

 
 
 

drukowanie zwojowe 

 
 
 

drukowanie pośrednie 

 
 
 

drukowanie płaskie 

 
 
 

drukowanie wypukłe 

 
 
 

drukowanie wklęsłe 

 
 
 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 
 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie wiadomości z rozdziału 4.2.1, 
2)  uważnie przeczytać zamieszczone w tabeli pojęcia, 
3)  scharakteryzować podane pojęcia. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7. 
 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  17 

Ćwiczenie 2 

Narysuj schematycznie formy do drukowania: płaskiego, wypukłego i wklęsłego. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Forma do drukowania płaskiego 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Forma do drukowania wypukłego 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Forma do drukowania wklęsłego 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie, czym charakteryzują się formy drukowe dla poszczególnych technik 

drukowania, 

2)  narysować schemat formy drukowej płaskiej, wklęsłej i wypukłej.  

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  18 

Ćwiczenie 3 

Przyporządkuj  podane  poniżej  techniki  drukowania  do  ich  opisu.  W  rozwiązaniu  podaj 

grupy litery i cyfry. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 

technika drukowania 

opis 

A)  Drukowanie offsetowe  

 

1)  odmiana drukowania wypukłego. 

Cechami charakterystycznymi są: 
elastyczna forma drukowa, zasada 
rotacyjnego zespołu drukującego, 
metalowy cylinder dociskowy bez 
obciągu i bezpośrednie przenoszenie farby 
na zadrukowywany materiał. 

B)  Typografia  
 

2)  technika drukowania płaskiego 

pośredniego, rotacyjnego. Farba drukarska 
przenoszona jest z formy drukowej na 
podłoże drukowe za pośrednictwem 
cylindra, pokrytego warstwą gumy. 

C)  Fleksografia 
 

3)  technika polegająca na nakładaniu farby 

drukarskiej za pomocą miękkiego 
gładkiego stempla zwanego tamponem. 

D)  Drukowanie wklęsłe 

4)  technika drukowania wypukłego. Forma 

drukowa typograficzna jest najczęściej 
płaska, metalowa. 

E)  Sitodruk 

5)  technika, w której wgłębne elementy 

drukujące formy znajdują się poniżej 
elementów niedrukujących. Proces 
drukowania polega na nałożeniu farby 
drukarskiej na powierzchnię cylindra,  
a następnie usunięcia jej nadmiaru za 
pomocą rakla, usuwającego farbę  
z wyższych (niedrukujących) elementów 
formy. 

F)  Tampondruk  

6)  technika, w której formę drukową tworzy 

utwardzona warstwa światłoczuła, nie 
przepuszczająca farby, stanowiąca 
negatywowy obraz drukowanego wzoru. 
Elementami drukującymi formy drukowej 
są nie zakryte oczka siatki, 
przepuszczające farbę. 

Rozwiązanie 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie charakterystykę technik drukowania, 
2)  uważnie opisy technik zawarte w tabeli, 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  19 

3)  przyporządkować każdy opis do właściwiej techniki, 
4)  zapisać rozwiązanie w tabeli, podając pary litera–cyfra. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7.  
 

Ćwiczenie 4 

Uzupełnij poniższą tabelę. 
 

technika 

druku 

zalety 

wady 

przykłady stosowania 

Offset 

 

 
 
 
 

 
 
 

 

Typografia 

 

 
 
 
 

 
 

 

Fleksografia 

 

 
 
 
 
 

 

 

Wklęsłodruk 

 

 
 
 
 
 

 

 

Sitodruk 

 

 
 
 
 
 

 

 

Tampondruk 

 
 

 
 
 
 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  20 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie wady i zalety poszczególnych technik drukowania, 
2)  zastanowić  się  do  druku  jakich  prac  można  zastosować  poszczególne  techniki 

drukowania, 

3)  uzupełnić tabelę. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7.  
 

Ćwiczenie 5 

Uzupełnij poniższe zdania. 
 
Przyjmując  jako  kryterium  …………………………………………………..  drukowanie 

można  podzielić  na:  drukowanie  wypukłe,  drukowanie  wklęsłe,  drukowanie  płaskie, 
sitodrukowe. 

Forma  drukowa  do  druku  płaskiego  charakteryzuje  się  tym,  iż  elementy  drukujące  – 

przyjmujące  farbę  drukarską  znajdują  się  …………………………………………………….. 
z elementami niedrukującymi, które przyjmują roztwór nawilżający przez co nie są zwilżalne 
przez farbę.  

Offset  to  technika  drukowania  ……………………………………….  Farba  drukarska 

przenoszona  jest  z  formy  drukowej  na  podłoże  drukowe  za  pośrednictwem 
…………………………………... Odbitka powstała na cylindrze pośrednim zostaje następnie 
przeniesiona (odciśnięta) na zadrukowywany materiał. Zespół drukujący maszyny offsetowej 
składa  się  z  trzech  cylindrów:…………………………………………………………………. 
………………………………………………………………………………………………… 

Typografia  jest  techniką  drukowania  ………………………..  Forma  drukowa 

typograficzna 

jest 

najczęściej 

płaska, 

metalowa, 

elementy 

drukujące 

…………………………  nad  powierzchnią  formy.  Typografia  jest  techniką  drukowania 
………………………………………. 

Odmianą  drukowania  wypukłego  jest  ……….……………………………..  Cechami 

charakterystycznymi  fleksografii  są:  ……………………….  forma  drukowa,  zasada 
………………………… 

zespołu 

drukującego, 

metalowy 

cylinder 

dociskowy  

i ……………………………..przenoszenie farby na zadrukowywany materiał. 

Drukowanie  …………………  jest  to  technika,  w  której  wgłębne  elementy  drukujące 

formy  znajdują  się  poniżej  elementów  nie  drukujących.  Proces  drukowania  polega  na 
nałożeniu  farby  drukarskiej  na  powierzchnię cylindra, a następnie  usunięciu  jej  nadmiaru  za 
pomocą …………… Farba pozostaje tylko w …………….. (drukujących) elementach formy, 
tzw. rowkach, skąd przez silny docisk cylindra drukowego zostaje przeniesiona na papier.  

……………………….  polega  na  nakładaniu  farby  drukarskiej  za  pomocą  miękkiego 

gładkiego  stempla  zwanego  tamponem.  Za  pomocą  tamponu  wykonywany  jest  nadruk  na 
nierównych i nieregularnych powierzchniach.  

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  21 

W  technice  …………………….  formę  drukową  tworzy  utwardzona  warstwa 

światłoczuła, nie przepuszczająca farby, stanowiąca negatywowy obraz drukowanego wzoru. 
Elementami  …………………………..  formy  drukowej  są  nie  zakryte  oczka  siatki, 
przepuszczające  farbę.  Podczas  drukowania  mazista  farba  drukarska  jest  rozprowadzana  na 
całej  powierzchni  siatki  i  przesuwającym  się  po  niej  raklem  jest  przenoszona  przez  wolne 
oczka siatki bezpośrednio na podłoże. 

Druk  cyfrowy  stosuje  się  tam,  gdzie  nakłady  są  ………………….  i  nie  jest  opłacalne 

stosowanie offsetu. Typowe zastosowania druku cyfrowego to ……………….. materiałów na 
konferencje,  materiały  reklamowe  i  biznesowe,  raporty  itp.  oraz  całe  spektrum  druków 
akcydensowych. Na szczególną uwagę zasługuje możliwość …………………………….. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  uważnie przeczytać powyższe zdania, 
2)  zastanowić się, jakich określeń brakuje w powyższym tekście,  
3)  uzupełnić zdania w wykropkowanych miejscach. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7.  
 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  22 

5.3.  Procesy introligatorskie (postpress) 

 

5.3.1. Ćwiczenia 

 

 
Ćwiczenie 1 

Scharakteryzuj  poniższe  operacje.  Opis  umieść  w  wolnych  rubrykach,  sąsiadujących  

z opisywanym pojęciem. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 

operacja 

opis 

wyrównywanie arkuszy  

 
 

krojenie 

 
 

tłoczenie 

 
 

lakierowanie 

 
 

laminowanie 

 
 

złamywanie 

 
 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie wiadomości z rozdziału 4.3.1, 
2)  uważnie przeczytać zamieszczone w tabeli nazwy operacji, 
3)  scharakteryzować podane operacje. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7. 
 

Ćwiczenie 2 

Przyporządkuj  podane  poniżej  pojęcia  do  ich  opisu.  W  rozwiązaniu  podaj  grupy  litery  

i cyfry. 
 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  23 

 

pojęcie 

opis 

1.  arkusz 

 

A.  arkusz  papieru,  który  jest  przyklejony 

zarówno do wewnętrznej strony okładziny 
okładki,  jak  i  do  pierwszej  (lub  ostatniej) 
kartki wkładu. 

2.  składka 

B.  wytwór  papierniczy,  włókienniczy  lub 

skórzany  przyklejany  od  zewnątrz  na 
okładziny i grzbiet okładki. 

3.  wkład 
 

C.  zadrukowany  lub  czysty  arkusz  papieru 

przed operacją złamywania. 

4.  wyklejka  
 

D.  zadrukowany 

arkusz 

złamany 

do 

żądanego formatu. 

5.  oklejka  

E.  element  oprawy  zakładany  na  właściwą 

okładkę  książki,  posiadający  zagięte 
brzegi 

(skrzydełka) 

zachodzące 

na 

wewnętrzne strony okładzin okładki. 

6.  obwoluta 

F.  stos  luźnych  kartek  lub  zestaw  składek 

ułożonych  obok  siebie  i  połączonych 
jednocześnie klejem lub nićmi. 

Rozwiązanie 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sobie słownik terminów związanych z oprawą, 
2)  uważnie przeczytać opisy pojęć, 
3)  przyporządkować każdy opis do właściwego pojęcia, 
4)  zapisać rozwiązanie w tabeli, podając pary litera–cyfra. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7. 
 

Ćwiczenie 3 

Narysuj  schematycznie  sposoby  kompletowania  składek:  a)  przez  nakładkowanie,  

b) przez zbieranie. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Kompletowanie składek przez nakładkowanie 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Kompletowanie składek przez zbieranie 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  24 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przypomnieć sposoby kompletowania składek, 
2)  narysować schematy sposobów kompletowania, 
3)  uzupełnić tabelę. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika. 

 

Ćwiczenie 4 

Uzupełnij poniższe zdania. 
Oprawa miękka zeszytowa to rodzaj oprawy, w której okładka jest połączona z arkuszami 

wkładu wspólnym szyciem przez ……………………………… 

Oprawa  miękka  klejona/bezszwowa  to  oprawa,  w  której  kartki  wkładu  są  z  sobą 

połączone ……………………………………………………. 

Oprawa  przylegająca  to  oprawa  klejona  z  okładką  przyklejoną  tylko  do 

……………………..; w tej oprawie okładka ma dokładnie ………………… złamy. 

Oprawa  zakrywająca  to  oprawa  klejona  z  okładką  przyklejoną  do  grzbietu  oraz 

częściowo  do  ……………………………;  w  tej  oprawie  okładka  ma  ……………………. 
złamy. 

Oprawa  twarda  charakteryzuje  się  połączeniem  wkładu  z  okładką  poprzez 

………………., grzbiet wkładu i okładki ………………. połączone ze sobą.  

Okładki 

do 

opraw 

twardych 

dzielimy 

na: 

…………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………… 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres 

tematyczny. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  uważnie przeczytać powyższe zdania, 
2)  zastanowić się, jakich określeń brakuje w powyższym tekście, 
3)  uzupełnić zdania w wykropkowanych miejscach. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  25 

6.  EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA 

 

 

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Charakteryzowanie procesów 
poligraficznych” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

 

zadania 1, 2, 3, 5, 6, 7, 10, 13–20 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 4, 8, 9, 11, 12 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt  
 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 

 
Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne: 

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,  

 

dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,  

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  18  zadań,  w  tym  co  najmniej  3  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 

Klucz  odpowiedzi: 1. d,  2. a, 3. c, 4. c, 5. c, 6. d, 7. a, 8. a, 9. c, 10. b,  11. a, 
12. 
a, 13. a, 14. d, 15. a, 16. a, 17. b, 18. a, 19. a, 20. a.  
 
Plan testu 

 

Nr 
zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

  Określić etapy procesu poligraficznego 

2   

Określić etapy procesu przygotowania do 
drukowania 

3    Zdefiniować pojęcie makiety 

4    Scharakteryzować proces adiustacji 

PP 

5   

Określić sposoby wprowadzania tekstu na 
dysk twardy komputera 

6    Zdefiniować wartość tonalną 

7    Zdefiniować obraz rastrowany 

8    Scharakteryzować proces montażu 

PP 

9   

Sklasyfikować analogowe techniki 
drukowania  

PP 

10   

Sklasyfikować drukowanie ze względu na 
postać podłoża 

11   

Sklasyfikować drukowanie ze względu na 
postać podłoża 

PP 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  26 

12   

Scharakteryzować offsetową formę 
drukową 

PP 

13   

Określić budowę offsetowej formy 
drukowej 

14   

Scharakteryzować zasady drukowania 
offsetowego 

15   

Scharakteryzować budowę zespołu 
drukującego maszyn offsetowych 

16   

Scharakteryzować procesy fizyko-
chemiczne zachodzące podczas 
drukowania offsetowego 

PP 

17   

Określić różnice pomiędzy drukowaniem 
offsetowym a innymi technikami 
drukowania 

18    Wymienić zalety drukowania offsetowego 

19   

Określić drukowanie techniką 
typograficzną 

20   

Określić drukowanie techniką 
fleksograficzną 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  27 

Przebieg testowania 
 

Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym 

wyprzedzeniem. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Przeprowadź  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych, 

jakie będą w teście. Tylko jedna odpowiedź jest poprawna. 

5.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
6.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
7.  Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i karty  odpowiedzi,  podaj  czas przeznaczony 

na udzielanie odpowiedzi. 

8.  Postaraj  się  stworzyć  odpowiednią  atmosferę  podczas  przeprowadzania  pomiaru 

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości). 

9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
11.  Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego. 
12.  Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które  

sprawiły uczniom największe trudności. 

13.  Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 
14.  Opracuj  wnioski  do  dalszego  postępowania,  mającego  na  celu  uniknięcie  niepowodzeń 

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test zawiera 20 zadań wielokrotnego wyboru. 
5.  Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  poprzez  zaznaczenie 

prawidłowej  odpowiedzi  X  (w  przypadku  pomyłki  należy  błędną  odpowiedź  zaznaczyć 
kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową). 

6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  jego 

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 
 

Powodzenia! 

 
Materiały dla ucznia: 

 

instrukcja, 

 

zestaw zadań testowych, 

 

karta odpowiedzi. 

 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  28 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

  

 

 

1.  Prepress-press-postpress są to 

a)  sposoby dobierania materiałów poligraficznych. 
b)  techniki drukowania. 
c)  ilość pieniędzy, jaką trzeba zapłacić za drukowanie książki. 
d)  fazy produkcyjne wyrobów poligraficznych.  
 

2.  Proces przygotowania do drukowania (prepress) można podzielić na kilka etapów 

a)  opracowanie  tekstu,  obróbkę  obrazu,  łamanie  stronic,  a  w  dalszej  części  montaż 

obrazu,  czyli  impozycję,  wykonanie  odbitki  próbnej  (proofu)  oraz  wykonanie  formy 
drukowej. 

b)  drukowanie i kontrolę drukowania. 
c)  wykonanie opisu technicznego przyszłej publikacji i oprawę introligatorską. 
d)  zależnych od zmechanizowania i zautomatyzowania procesów składu. 

 
3.  Makieta (szkic projektowy) jest 

a)  opisem montażu. 
b)  próbą rastrowania obrazu. 
c)  projektem graficznym pracy przygotowywanej do drukowania. 
d)  próbą separacji kolorów CMYK. 

4.  Adiustacja nie polega na wprowadzeniu oznaczeń i określeń dotyczących 

a)  stopnia i kroju czcionki. 
b)  szerokości i długości kolumny. 
c)  wytwarzania dóbr poligraficznych. 
d)  sposobu składania tytułów.

 

 
5.  Wprowadzanie tekstu na dysk twardy komputera dokonywane jest przez 

a)  rastrowanie obrazów. 
b)  skład tekstu w edytorze tekstów. 
c)  skanowanie ilustracji. 
d)  określenie stopnia pisma. 

 
8.  Wielkość punktu rastrowego określa 

a)  adiustacja tekstu. 
b)  sposób skanowania obrazu. 
c)  decyzja ekonomiczna. 
d)  wartość tonalna. 
 

7.  Obraz rozbity na punkty to 

a)  obraz zrastrowany. 
b)  obraz monochromatyczny. 
c)  obraz typograficzny. 
d)  obraz poligraficzny. 

 
8.  W trakcie montażu wykonywane są 

a)  formy kopiowe. 
b)  formy drukowe. 
c)  szkice techniczne. 
d)  skład i skanowanie. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  29 

9.  Analogową techniką drukowania nie jest 

a)  drukowanie wypukłe. 
b)  drukowanie wklęsłe. 
c)  drukowanie laserowe. 
d)  drukowanie sitodrukowe. 

 
10. Ze względu na postać podłoża drukowanie dzielimy na 

a)  analogowe. 
b)  arkuszowe. 
c)  wklęsłe. 
d)  laserowe. 

 
11. Ze względu na zadruk podłoża rozróżniamy 

a)  drukowanie dwustronne. 
b)  drukowanie wklęsłe. 
c)  drukowanie analogowe. 
d)  drukowanie laserowe. 

 
12. Forma drukowa do drukowania płaskiego charakteryzuje się tym, iż 

a)  elementy  drukujące  –  przyjmujące  farbę  drukarską  –  znajdują  się  pozornie  w  jednej 

płaszczyźnie z elementami niedrukującymi. 

b)  elementy drukujące są wypukłe. 
c)  elementy drukujące są wklęsłe. 
d)  elementy niedrukujące znajdują się poniżej elementów drukujących. 
 

13. Do  wykonywania  offsetowych  form  drukowych  stosuje  się  płyty  presensybilizowane 

zbudowane z 
a)  podłoża oraz światłoczułej warstwy kopiowej. 
b)  sita rozpiętego na ramie. 
c)  cylindra z grawerowaną powierzchnią. 
d)  utwardzonej warstwy polimerowej. 

 
14. Offset to technika drukowania 

a)  wypukłego, rotacyjnego. 
b)  wypukłego, pośredniego, arkuszowego. 
c)  płaskiego, bezpośredniego, rotacyjnego. 
d)  płaskiego pośredniego, rotacyjnego. 
 

15. Zespół drukujący maszyny offsetowej składa się z 

a)  trzech cylindrów. 
b)  dwóch cylindrów.  
c)  czterech cylindrów. 
d)  pięciu cylindrów. 

 
16. W  jakiej  technice  drukowania  wykorzystuje  się  hydrofilowe  własności  podłoża  

i oleofilowe własności warstwy kopiowej 
a)  drukowania offsetowego. 
b)  drukowania wklęsłego.  
c)  drukowania wypukłego. 
d)  sitodruku. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  30 

17. W technice drukowania offsetowego na cylinder pośredni 

a)  zakładana jest elastyczna forma drukowa. 
b)  zakładany jest gumowy obciąg.  
c)  zakładana jest rastrowana forma kopiowa. 
d)  nic się nie zakłada. 
 

18. Zaletą drukowania offsetowego nie jest 

a)  duży wybór podłoży. 
b)  niskie koszty. 
c)  duża szybkość drukowania. 
d)  płaskość podłoża. 

 
19. Typografia jest techniką drukowania 

a)  wypukłego. 
b)  wklęsłego.  
c)  płaskiego.  
d)  cyfrowego. 
 

20. Fleksografia jest odmianą drukowania 

a)  wypukłego. 
b)  wklęsłego.  
c)  płaskiego.  
d)  sitodrukowego. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  31 

KARTA

 

ODPOWIEDZI

 

 

Imię i nazwisko.......................................................................................... 

 
Charakteryzowanie procesów poligraficznych 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź.

 

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 

 

11 

 

12 

 

13 

 

14 

 

15 

 

16 

 

17 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem:   

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  32 

TEST 2 
 
Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Charakteryzowanie procesów 
poligraficznych” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

 

zadania 1, 2, 3, 5, 6, 8, 9, 10, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 4, 7, 11, 12, 20 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące 
oceny szkolne:  

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,  

 

dobry – za rozwiązanie 14 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,  

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  18  zadań,  w  tym  co  najmniej  3  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 
Klucz  odpowiedzi: 1.
 c, 2. b, 3. a, 4. d, 5. b, 6. a, 7. b, 8. a, 9. d, 10. b, 11. b, 
12. 
c, 13. d, 14. b, 15. d, 16. a, 17. a, 18. c, 19. a, 20. b.  

 

Plan testu 
 

Nr 
zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

  Zdefiniować proces drukowania 

  Określić zakres prac introligatorskich 

  Określić wielkość punktu typograficznego 

 

Sklasyfikować oryginały według charakteru 
obrazu 

PP 

 

Określić barwy farb stosowanych  
w drukowaniu wielobarwnym 

 

Określić zasady subtraktywnego mieszania 
barw 

 

Scharakteryzować drukowanie 
fleksograficzne 

PP 

 

Określić zastosowania drukowania 
fleksograficznego 

  Określić charakter tampondruku 

10    Określić zalety sitodruku 

11   

Scharakteryzować introligatorskie operacje 
jednostkowe 

PP 

12    Scharakteryzować krojenie 

PP 

13    Wyjaśnić proces lakierowania 

14    Określić sposoby złamywania arkuszy 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  33 

15    Wymienić oprawy  

16    Określić oprawy miękkie 

17    Określić wkład 

18    Określić proces wykonywania okładek 

19    Określić sposoby kompletowania 

20   

Scharakteryzować okładki do opraw 
miękkich 

PP 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  34 

Przebieg testowania 
  

Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym 

wyprzedzeniem. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Przeprowadź  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych, 

jakie będą w teście.  

5.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
6.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
7.  Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i karty odpowiedzi, podaj  czas  przeznaczony 

na udzielanie odpowiedzi. 

8.  Postaraj  się  stworzyć  odpowiednią  atmosferę  podczas  przeprowadzania  pomiaru 

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości). 

9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
11.  Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego. 
12.  Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które  

sprawiły uczniom największe trudności. 

13.  Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 
14.  Opracuj  wnioski  do  dalszego  postępowania,  mającego  na  celu  uniknięcie  niepowodzeń 

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 

Instrukcja dla ucznia

 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test zawiera 20 zadań wielokrotnego wyboru. Tylko jedna odpowiedź jest prawidłowa. 
5.  Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  poprzez  zaznaczenie 

prawidłowej  odpowiedzi  X  (w  przypadku  pomyłki  należy  błędną  odpowiedź  zaznaczyć 
kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową). 

6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  jego 

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.  

8.  Na rozwiązanie testu masz 30 minut. 

 

Powodzenia! 

 
 
Materiały dla ucznia: 

 

instrukcja, 

 

zestaw zadań testowych, 

 

karta odpowiedzi. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  35 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 
 

1.  Proces drukowania nie obejmuje 

a)  zamocowania form drukowych na maszyny drukarskie. 
b)  regulacji maszyny. 
c)  adiustacji tekstów. 
d)  zadrukowania papieru. 

 
2.  Procesy introligatorskie obejmują prace 

a)  dotyczące doboru podłoży drukowych do techniki drukowania. 
b)  związane z przetwarzaniem zadrukowanych materiałów. 
c)  związane z cyfrową obróbką obrazu. 
d)  związane z drukowaniem zwojowym. 

 
3.  1 punkt typograficzny wynosi 

a)  0,376 mm. 
b)  1,5 mm. 
c)  0,458 mm. 
d)  4,56 mm. 

 
4.  Klasyfikacja oryginałów według charakteru obrazu pozwala wyróżnić 

a)  oryginały refleksyjne i transparentne. 
b)  oryginały jedno- i wielobarwne. 
c)  oryginały pozytywowe i negatywowe. 
d)  oryginały jedno- i wielotonalne. 

 
5.  W drukowaniu wielobarwnym wykorzystuje się farby o barwach 

a)  czerwonej, niebieskiej zielonej, czarnej. 
b)  niebieskozielonej, purpurowej, żółtej i czarnej. 
c)  żółtej, fioletowej i granatowej. 
d)  wszystkie barwy wg skali Pantone. 

 
6.  Warstwa farby niebieskozielonej pochłania 

a)  czerwony składnik światła białego. 
b)  niebieski składnik światła białego. 
c)  zielony składnik światła białego. 
d)  cały zakres fal światła białego. 

 
7.  Cechą charakterystyczną fleksografii nie jest 

a)  elastyczna wypukła forma drukowa. 
b)  płaski zespół drukujący.  
c)  rotacyjny zespół drukujący. 
d)  bezpośrednie przenoszenie farby na zadrukowywany materiał. 

 
8.  Fleksografia znajduje zastosowanie 

a)  w drukowaniu opakowań na podłożach z folii, plastiku i aluminium. 
b)  w drukowaniu czasopism o wysokiej jakości ilustracji.  
c)  w drukowaniu akcydensów. 
d)  w drukowaniu prac kreskowych. 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  36 

9.  Tampondruk jest odmianą drukowania 

a)  wypukłego. 
b)  płaskiego. 
c)  cyfrowego. 
d)  wklęsłego. 
 

10. Zaletą sitodruku nie jest 

a)  druk na podłożu płaskim i cylindrycznym. 
b)  ograniczenia kroju i wielkości pisma. 
c)  gruba warstwa farby (10–15 µm), co daje dobre nasycenie barw. 
d)  wysoka odporność na promieniowanie UV. 
 

11. Introligatorską operacją jednostkową nie jest 

a)  liczenie. 
b)  skanowanie rysunków.  
c)  wykrawanie. 
d)  złamywanie. 
 

12. Krojenie to 

a)  gniecenie arkuszy dużego formatu na mniejsze. 
b)  składanie prostopadłe arkuszy.  
c)  mechaniczny podział większego arkusza na mniejsze. 
d)  wykrawanie w prasach. 
 

13. Lakierowanie druków polega na 

a)  naładowaniu ładunkami elektrostatycznymi druków. 
b)  nadruku wielobarwnym obrazu.  
c)  pokryciu druku folią. 
d)  wytworzeniu bezbarwnej warstwy, zazwyczaj o wysokim połysku. 
 

14. W złamywarkach arkuszy nie można złamywać 

a)  prostopadle. 
b)  skośnie.  
c)  równolegle. 
d)  prostopadle i równolegle. 
 

15. Oprawą nie jest 

a)  oprawa miękka. 
b)  oprawa twarda.  
c)  oprawa specjalna. 
d)  szyty nićmi i klejony blok książki. 

 
16. Oprawa miękka charakteryzuje się 

a)  trwałym połączeniem wkładu z okładką przez grzbiet. 
b)  szyciem zeszytowym.  
c)  ukształtowanym grzbietem wkładu. 
d)  trwałym połączeniem wkładu z okładką przez wyklejki. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  37 

17. Wkładem nie jest 

a)  stos luźnych kartek. 
b)  stos luźnych kartek, których grzbiet jest pokryty klejem. 
c)  zestaw składek połączonych klejem. 
d)  zestaw odpowiednio zszytych kart wielu składek. 

 
18. Proces technologiczny wykonywania okładek nie obejmuje 

a)  przygotowania materiałów do wykonania okładek. 
b)  montowania okładek. 
c)  nakładania obwoluty. 
d)  zdobienia okładek. 

 
19. Kompletowanie składek może być prowadzone przez 

a)  zbieranie składek. 
b)  złamywanie składek. 
c)  wykrawanie składek. 
d)  wyrównywanie składek. 

 
20. Okładką do opraw miękkich nie jest 

a)  okładka zeszytowa. 
b)  okładka usztywniana.  
c)  okładka przylegająca. 
d)  okładka zakrywająca. 

 

background image

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  38 

7. 

LITERATURA

 

 

1.  Cichocki L., Pawlicki T., Ruczka I.: Poligraficzny słownik terminologiczny. Polska Izba 

druku, Warszawa 1999 

2.  Haftman H.: Podstawy techniki pomiarowej dla poligrafów. WNT, Warszawa 1983  
3.  Jakucewicz S., Magdzik S.: Podstawy poligrafii. WSiP, Warszawa 2004  
4.  Kamiński  B.,  Cyfrowy  prepress,  drukowanie  i  procesy  wykończeniowe,  Translator, 

Warszawa 1999 

5.  Magdzik S., Jakucewicz S.: Podstawy poligrafii. WSiP, Warszawa 1999 
6.  Praca zbiorowa: Poligrafia ogólna. WSiP, Warszawa 1993 
7.  Praca  zbiorowa.  Poligrafia  procesy  i  technika.  Tłumaczenie  z  języka  słowackiego. 

COBRPP, Warszawa 2002 

8.  Technologia offsetowa. Zagadnienia standaryzacji. COBRPP, Warszawa 2002 
9.  Trzaska  F.:  Podstawy  techniki  wydawniczej.  Instytut  Wydawniczy  Związków 

Zawodowych 1987 

10.  www.poligrafika.pl 
11.  www.swiatdruku.com.pl 
12.  www.poligraf.com.pl  
13.  www.printpublishing.pl  
14.  www.swiatpoligrafii.pl  
15.  www.dtp.pl  
16.  www.scorpio.pl 
17.  www.kordus.com.pl 
18.  www.kalendarze.dt.pl 
19.  www.przedsiebiorczosc.pl 
20.  www.portaldtp. 
21.  www.typografia.info 
22.  www.drukskerwis.pl 
23.  www.wydawca.com.pl 
24.  www.grafikus.com.pl 
25.  www.dd.com.pl 
26.  www.signs.pl 
 

Czasopisma:  

 

„Poligrafika”,  

 

„Poligrafia Polska”,  

 

„Świat Druku”,  

 

„Print Publishing”,  

 

„Świat Poligrafii”. 
 
Literatura metodyczna: 

1.  Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia zawodowego. Biuro Koordynacji Kształcenia 

Kadr, Fundusz Współpracy, Warszawa 1997 

2.  Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom 2000 
3.  Szlosek  F.:  Wstęp  do  dydaktyki  przedmiotów  zawodowych.  ITeE,  Wyższa  Szkoła 

Inżynierska, Radom 1998