background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 
 

 

 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 
 
 
 
 
 
Piotr Krutulski 
 
 
 

 
 
 
 
 
 

Posługiwanie  się  dokumentacją  techniczną  i  technologiczną 
734[02].O1.03 

 
 

 

 
 
 
Poradnik dla nauczyciela 
 
 
 
 
 

 
 
 
 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Recenzenci: 
mgr inż. Bogdan Kostecki 
mgr inż. Przemysław Śleboda 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr inż. Piotr Krutulski 
 
 
 
Konsultacja: 
mgr inż. Teresa Jaszczyk 
 
 
 
 

 
 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  734[02].O1.03 
„Posługiwanie  się  dokumentacją  techniczną  i  technologiczną”,  zawartego  w  modułowym 
programie nauczania dla zawodu introligator. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

SPIS TREŚCI 
 

1.  Wprowadzenie 

2.  Wymagania wstępne 

3.  Cele kształcenia 

4.  Przykładowe scenariusze zajęć 

5.  Ćwiczenia 

12 

5.1.  Podstawy rysunku technicznego 

12 

5.1.1.  Ćwiczenia 

12 

5.2.  Znormalizowane zasady i elementy rysunku technicznego maszynowego 

14 

5.2.1.  Ćwiczenia 

14 

5.3.  Dokumentacja techniczno-ruchowa 

20 

5.3.1.  Ćwiczenia 

20 

5.4.  Dokumentacja procesu technologicznego 

22 

5.4.1.  Ćwiczenia 

22 

6.  Ewaluacja osiągnięć ucznia 

24 

7.  Literatura 
 

40 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

1.  WPROWADZENIE

 

 

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela,  który  będzie pomocny  w prowadzeniu 

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie introligator. 

W poradniku zamieszczono: 

 

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane, 
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,  

 

cele  kształcenia,  wykaz  umiejętności,  jakie  uczeń  ukształtuje  podczas  pracy 
z poradnikiem, 

 

przykładowe scenariusze zajęć, 

 

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–
uczenia oraz środkami dydaktycznymi, 

 

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego, 

 

literaturę uzupełniającą. 

Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  różnymi  metodami  ze 

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania. 

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej 

pracy uczniów do pracy zespołowej. 

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik dla 

ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika do 
nich adresowanego. 

Materiał  nauczania  (w  Poradniku  dla  ucznia)  podzielony  jest  na  rozdziały,  które 

zawierają  podrozdziały.  Podczas  realizacji  poszczególnych  rozdziałów  wskazanym  jest 
zwrócenie uwagi na następujące elementy: 

  materiał  nauczania  –  w  miarę  możliwości  uczniowie  powinni  przeanalizować 

samodzielnie.  Obserwuje  się  niedocenianie  przez  nauczycieli  niezwykle  ważnej 
umiejętności,  jaką  uczniowie  powinni  bezwzględnie  posiadać  –  czytanie  tekstu 
technicznego ze zrozumieniem; 

  pytania sprawdzające mają wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny i czy jest 

przygotowany  do  wykonania  ćwiczeń.  W zależności  od  tematu  można  zalecić  uczniom 
samodzielne  odpowiedzenie  na  pytania  lub  wspólne  z  całą  grupą  uczniów,  w  formie 
dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma  jest korzystniejsza, ponieważ 
nauczyciel  sterując  dyskusją  może  uaktywniać  wszystkich  uczniów  oraz  w  trakcie 
dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości; 

  dominującą  rolę  w  kształtowaniu  umiejętności  oraz  opanowaniu  materiału  spełniają 

ćwiczenia.  W  trakcie  wykonywania  ćwiczeń  uczeń  powinien  zweryfikować  wiedzę 
teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono dosyć obszerną propozycję 
ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami  o  sposobie  ich  przeprowadzenia,  uwzględniając  różne 
możliwości  ich    realizacji  w  szkole.  Nauczyciel  decyduje,  które  z  zaproponowanych 
ćwiczeń  jest    w  stanie  zrealizować  przy  określonym  zapleczu  technodydaktycznym 
szkoły. Prowadzący może również zrealizować ćwiczenia, które sam opracował; 

  sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest udzielenie 

odpowiedzi  na  pytania  w  nim  zawarte.  Uczeń  powinien  samodzielnie  odpowiadając  na 
zamieszczone  w  nim  stwierdzenia  potwierdzić  lub  zaprzeczyć  opanowanie  określonego 
zakresu  materiału.  Jeżeli  wystąpią  zaprzeczenia,  nauczyciel  powinien  do  tych  zagadnień 
wrócić,  sprawdzając,  czy  braki  w  opanowaniu  materiału  są  wynikiem  niezrozumienia  
przez  ucznia  tego  zagadnienia,  czy  niewłaściwej  postawy  ucznia  w  trakcie  nauczania. 
W tym  miejscu  jest  szczególnie  ważna  rola  nauczyciela,  gdyż  od  postawy  nauczyciela, 
sposobu  prowadzenia  zajęć  zależy  między  innymi  zainteresowanie  ucznia.  Uczeń 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

niezainteresowany  materiałem  nauczania,  wykonywaniem  ćwiczeń  nie  nabędzie  w pełni 
umiejętności  założonych  w  jednostce  modułowej.  Należy  rozbudzić  wśród  uczniów  tak 
zwaną „ciekawość wiedzy”. Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania 
rozdziału może stanowić podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności 
ucznia  z  tego  zakresu.  Nauczyciel  realizując  jednostkę  modułową,  powinien  zwracać 
uwagę na predyspozycje ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne, czy 
może lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych; 

  testy  zamieszczone  w  rozdziale  Ewaluacja  osiągnięć  ucznia  zawierają  zadania  z  zakresu 

całej jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte 
przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej  nauczyciela 
realizującego tę jednostkę modułową. Każdemu zadaniu testu przypisano określoną liczbę 
możliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena  końcowa  uzależniona  jest  od 
liczby uzyskanych punktów. Nauczyciel może zastosować test według własnego projektu 
oraz  zaproponować  własną  skalę  ocen.  Należy  pamiętać,  żeby  tak  przeprowadzić  proces 
oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich umiejętności.  

 

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to: 

 

ćwiczenie, 

  przewodniego tekstu. 

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Schemat układu jednostek modułowych 

 

734[02].O1 

Podstawy zawodu

 

734[02].O1.01 

Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa  

i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej 

oraz ochrony środowiska 

734[02].O1.02 

Charakteryzowanie procesów 

poligraficznych  

734[02].O1.03 

Posługiwanie się dokumentacją 

techniczną i technologiczną 

734[02].O1.04 

Stosowanie maszyn i urządzeń 

734[02].O1.05 

Stosowanie materiałów introligatorskich 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien : 

  znać  podstawowe  pojęcia  z  zakresu  geometrii,  takich  jak  linia  prosta,  łuk,  płaszczyzna, 

rzut na płaszczyznę, odwzorowanie na płaszczyźnie, 

  znać nazewnictwo podstawowych elementów maszyn takie jak: wałek, otwór, gwint, koło 

zębate, przegub, łożysko, silnik, itp., 

  posługiwać  się  podstawowymi  przyrządami  kreślarskimi,  takimi  jak:  linijka,  trójkąt 

kreślarski, cyrkiel, kątomierz, itp. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

3. CELE KSZTAŁCENIA

 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń, powinien umieć: 

 

określić rodzaje rysunków technicznych i zasady ich wykonywania, 

 

rozpoznać rysunki szkicowe, techniczne, schematyczne i konstrukcyjne, 

 

dobrać materiały i przybory kreślarskie do rysowania, 

 

posłużyć się przyborami kreślarskimi, 

 

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

 

posłużyć się podziałką rysunkową, 

 

dobrać rodzaj i grubość linii do określonych rysunków, 

 

zastosować zasady normalizacji w rysunku,  

 

opisać pismem technicznym rysunki elementów maszyn, urządzeń i wyrobów, 

 

wykonać rysunki rozwinięć i przekrojów brył, 

 

wykonać rzuty aksonometryczne i prostokątne brył, 

 

sporządzić rysunki przekrojów prostych części maszyn i urządzeń, 

 

opisać pismem technicznym rysunki elementów maszyn i urządzeń,  

 

określić zasady tolerancji w rysunku technicznym, 

 

rozpoznać maszyny i urządzenia introligatorskie na podstawie rysunków technicznych, 

 

rozróżnić na rysunku technicznym podstawowe zespoły i części maszyn, 

 

posłużyć się instrukcjami obsługi urządzeń i maszyn introligatorskich, 

 

posłużyć  się  instrukcją  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy  stosowaną  podczas  obsługi 
określonego urządzenia lub maszyny poligraficznej, 

 

posłużyć się dokumentacją techniczno-ruchową, 

 

posłużyć się dokumentacją konstrukcyjną maszyn i urządzeń, 

 

posłużyć się literaturą techniczną, katalogami części zamiennych, katalogami wyrobów, 

 

wyjaśnić zasady obiegu dokumentów w zakładach poligraficznych, 

 

zinterpretować dane zawarte w karcie technologicznej, 

 

zastosować zasady współpracy w zespole, 

 

skorzystać z różnych źródeł informacji zawodowej. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ 

 

Scenariusz zajęć 1 

 
Osoba prowadząca 

........................................................................... 

Modułowy program nauczania: 

Introligator 734[02] 

Moduł: 

Podstawy zawodu 734[02].O1 

Jednostka modułowa:  

Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 

734[02].O1.03 

  Temat:   Klasyfikacja różnych rodzajów dokumentacji technicznej 

Cel ogólny:   Rozróżnianie różnych rodzajów dokumentacji i rysunków technicznych. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

określić rodzaje rysunków technicznych i zasady ich wykonywania, 

 

rozróżnić rysunki ofertowe, katalogowe, szkicowe, schematyczne, konstrukcyjne, rysunki 
wykonawcze  części  maszyn,  rysunki  złożeniowe,  formy  graficzne  stosowane 
w katalogach części zamiennych i instrukcjach obsługi maszyn. 

 

określić cele stosowania różnych technik przy sporządzaniu dokumentacji technicznej 

 

określić i scharakteryzować różne grupy czytelników dokumentacji technicznej 

 

określić i scharakteryzować instytucje będące źródłem przepisów, dotyczących rysunków 
technicznych. 

 
Metody nauczania–uczenia się
– 

metoda przewodniego tekstu. 

Formy organizacyjne: 
– 

uczniowie pracują w grupach 2–4-osobowych. 

 

Czas: 1 godzina 30 minut. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

zestawy ćwiczeń opracowane przez nauczyciela dla każdego ucznia, 

 

przykładowe  dokumentacje  techniczne  różnych  rodzajów:  rysunki  ofertowe,  prospekty 
reklamowe  i  handlowe,  katalogi  wyrobów  technicznych  (np.  katalog  łożysk  tocznych), 
szkice  rysunków  konstrukcyjnych,  rysunki  konstrukcyjne  części  maszyn,  rysunki 
złożeniowe zespołów maszyn, 

 

plansze i foliogramy przedstawiające różne rodzaje dokumentacji technicznej, 

 

zestaw Polskich Norm dotyczących rysunku technicznego maszynowego 

 

Zadania dla ucznia: 

 

sklasyfikować różne występujące w praktyce rodzaje rysunków technicznych; 

 

posegregować  dostarczone  rysunki  według  tej  klasyfikacji.  Określić,  jakie  elementy 
wspólne i jakie różnice charakteryzują poszczególne rodzaje rysunków; 

 

dla  każdego  rysunku  określić  grupę  potencjalnych  czytelników  danego  dokumentu 
(kupujący,  wykonawca  części,  monter  składający  urządzenie,  użytkownik  maszyny, 
mechanik serwisowy). 

 
Przebieg zajęć: 
Faza wstępna 
1.  Określenie tematu zajęć. 
2.  Wyjaśnienie uczniom tematu oraz szczegółowych celów zajęć. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

3.  Podział uczniów na 2–3-osobowe zespoły. 
4.  Wykonanie ćwiczenia. 
 
Faza właściwa 

Praca metodą tekstu przewodniego. 

 
Faza I. Informacje 
 
Pytania prowadzące 
1.  Jakie funkcje pełni rysunek techniczny? 
2.  Jakie formy może przybierać rysunek techniczny? 
3.  Jakie osoby są czytelnikami rysunków technicznych? 
4.  Jakie przepisy regulują metody sporządzania rysunków technicznych? 
5.  Jaka instytucja jest wydawcą tych przepisów? 
6.  Czy każdy rysunek techniczny zawiera informacje o szczegółach konstrukcyjnych przedstawionego 

przedmiotu? 

 
Faza II. Planowanie 
1.  Uczniowie planują sposób wykonania ćwiczenia. 
 
Faza III. Ustalanie 
1.  Uczniowie  ustalają  w  grupach  na  podstawie  lektury  Poradnika  dla  ucznia,  jakie  rodzaje 

rysunków  technicznych  można  spotkać  podczas  procesu  zakupu  i  eksploatacji  maszyny 
produkcyjnej. 

2.  Uczniowie omawiają w grupach cechy charakterystyczne różnych rodzajów rysunków  
 
Faza IV. Wykonanie 
1.  Uczniowie segregują dostarczoną przykładową dokumentację techniczną.  
2.  Uczniowie wypełniają tabelkę wyników ćwiczenia. 

 

Nr rysunku, dokumentu 

Rodzaj rysunku, dokumentu 

Potencjalni czytelnicy 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Faza V. Sprawdzenie 
1.  Uczniowie  sprawdzają  na  podstawie  posiadanej  wiedzy  i  konsultacji  z  nauczycielem 

poprawność uzyskanych wyników. 

Faza VI. Analiza końcowa 
1.  Uczniowie wraz z nauczycielem omawiają, które etapy wykonania ćwiczenia sprawiły im 

trudności.  Nauczyciel  powinien  wskazać,  jakie  umiejętności  były  ćwiczone,  jakie 
nieprawidłowości wystąpiły podczas realizacji ćwiczenia i jak unikać ich w przyszłości. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

10 

Scenariusz zajęć 2 

 
Osoba prowadząca 

..................................................................................... 

Modułowy program nauczania: 

Introligator 734[02] 

Moduł: 

Podstawy zawodu 734[02].O1 

Jednostka modułowa:  

Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 

734[02].O1.03 

Temat:    Dokumentacja techniczno-ruchowa maszyn poligraficznych. 

Cel ogólny:   Kształtowanie  umiejętności  posługiwania  się  dokumentacją  techniczno-

ruchową maszyny, w celu opracowania planu smarowania i remontów. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

  scharakteryzować dokumentację techniczno-ruchową maszyny poligraficznej, 

  opracować instrukcję smarowniczą maszyny, 

  zaplanować  cykl  naprawczy  maszyny  poligraficznej  na  podstawie  dokumentacji 

techniczno-ruchowej. 

 

Metody nauczania–uczenia się: 
–  wykład informacyjny, 
–  dyskusja w grupie, 
–  ćwiczenie. 
 
Formy organizacyjne pracy uczniów:  
–  w grupach 2–3-osobowych. 

 

Czas: 4 godziny dydaktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 
–  dokumentacje techniczno-ruchowe maszyn poligraficznych, 
–  poradnik dla ucznia. 
 
Przebieg zajęć: 
1.  Faza wstępna: 

–  powitanie uczniów, sprawdzenie listy obecności, 
–  nawiązanie do tematu, przedstawienie celów zajęć, 
–  zapis tematu do zeszytów. 

2.  Faza właściwa: 

–  wykład  informacyjny  na  temat  dokumentacji  techniczno-ruchowych  maszyn 

poligraficznych oraz konserwacji i remontów maszyn poligraficznych, 

–  dyskusja  w  grupie  na  temat  opracowania  instrukcji  smarowniczych  i  cyklu 

naprawczego maszyn poligraficznych, 

–  rozdanie  uczniom  instrukcji  do  wykonania  ćwiczenia  i  udzielenie  odpowiedzi  na 

pytania dotyczące ćwiczenia, 

–  rozdanie materiałów do wykonania ćwiczenia, 
–  wykonywanie przez uczniów ćwiczenia. 

3.  Faza kończąca: 

–  prezentowanie wyników pracy, 
–  dyskusja  w  grupie  na  temat  trudności  napotkanych  przez  uczniów  podczas 

wykonywania ćwiczenia, 

–  podsumowanie zajęć. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

11 

Zakończenie zajęć 
 
Praca domowa 

Odpowiedz  pisemnie  na  pytanie,  jaką  rolę  w  prawidłowej  eksploatacji  maszyn 

poligraficznych odgrywa dokumentacja techniczno-ruchowa tych maszyn. 
 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 
–  anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć  i  osiągniętych 

umiejętności. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

12 

5. ĆWICZENIA 

 

5.1.   Podstawy rysunku technicznego

 

 
5.1.1.  Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Zorganizuj stanowisko pracy w pracowni kreślarskiej. 
 
Wskazówki do realizacji 

Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

Należy  zwrócić  uczniom  uwagę  na  konieczność  stosowania  różnych  narzędzi 

w zależności od przeznaczenia rysunku i zastosowanego podłoża. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  uporządkować przydzielone stanowisko pracy, 
2)  sprawdzić warunki bhp – oświetlenie, ergonomia, 
3)  skompletować materiały kreślarskie: papier biały, brystol, kalka techniczna, folia do rysowania 

na kalce, 

4)  skompletować  narzędzia  kreślarskie:  ołówki  kreślarskie,  rapidografy,  tusz,  cyrkle,  linie, 

trójkąty, krzywiki kreślarskie, wzorniki, 

5)  dobrać narzędzia kreślarskie do zadania, np. do wykonania szkicu części na papierze ołówkiem 

lub do wykreślenia tuszem rysunku na kalce kreślarskiej, 

6)  sprawdzić stan techniczny narzędzi kreślarskich. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

  stanowisko kreślarskie, 

  materiały kreślarskie, 

  przyrządy i narzędzia kreślarskie, 

  przykładowe wzory rysunków technicznych wykonane różnymi technikami, 

  foliogramy przedstawiające różne rysunki techniczne, 

  poradnik dla ucznia. 

 

Ćwiczenie 2 

Wykonaj rysunki techniczne, stosując różne techniki kreślarskie. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 
 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

13 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wykonać  szkic  ołówkiem  na  papierze  prostego  rysunku  technicznego,  kopiując  wzór 

dostarczony przez nauczyciela, 

2)  zwrócić uwagę na poprawny dobór materiałów i narzędzi kreślarskich do zaplanowanego 

zadania, 

3)  wykonać  szkic  rapidografami  na  kalce technicznej rysunku  technicznego,  kopiując  wzór 

dostarczony przez nauczyciela, 

4)  zwrócić uwagę na poprawny dobór materiałów i narzędzi kreślarskich do zaplanowanego 

zadania, 

5)  wykreślić na kalce technicznej prosty rysunek techniczny, powielając rysunek techniczny 

podłożony pod kalkę. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 
 
Środki dydaktyczne: 

  stanowisko kreślarskie, 

  materiały kreślarskie, 

  przyrządy i narzędzia kreślarskie, 

  przykładowe wzory rysunków technicznych wykonane różnymi technikami, 

  foliogramy przedstawiające różne rysunki techniczne, 

  poradnik dla ucznia. 

 
 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

14 

5.2.  Znormalizowane  zasady  i  elementy  rysunku  technicznego 

maszynowego. 

 
5.2.1. Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Wykonaj napisy pismem technicznym. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie  powinni  przeczytać  odpowiedni  fragment  materiału  nauczania  i  normy  (PN) 
związane z ćwiczonym zagadnieniem. Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  na  przygotowanym  arkuszu  papieru  formatu A4  wykreślić  ramkę  i  tabliczkę rysunkową 

według wzoru wskazanego przez nauczyciela, 

2)  wypełnić  rubryki  tabliczki  pismem  technicznym  pochyłym.  Wysokość  liter  dobrać  do 

rozmiarów  odpowiednich  rubryk  tabliczki.  Grubość  linii  dobrać  odpowiednio  do 
wysokości liter, 

3)  na  arkuszu  wykreślić  cienkimi  liniami  pomocniczą  siatkę  uproszczoną  według 

poniższego wzoru, 

 

                                         

 

 
4)  dobrać  proporcje  elementów  siatki  pomocniczej do  wysokości  pisma  wskazanego  przez 

nauczyciela.  Posłużyć  się  normami  rysunkowymi  na  temat  pisma  technicznego. 
Wypełnić  rubryki,  wpisując  tekst  wskazany  przez  nauczyciela.  Grubość  linii  dobrać 
według normy, odpowiednio do zastosowanej wysokości pisma.  

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

stanowisko kreślarskie, 

 

papier biały format A4, 

 

przyrządy kreślarskie do kreślenia na papierze, 

 

poradnik dla ucznia,  

 

normy rysunkowe (PN), 

 

foliogramy przedstawiające konstrukcje geometryczne, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

15 

Ćwiczenie 2 

Wykonaj rysunki figur płaskich, wykorzystując konstrukcyjne sposoby kreślenia linii. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i  technikę  wykonania  ćwiczenia  z  uwzględnieniem  przepisów  bezpieczeństwa  i  higieny 
pracy. Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  na  przygotowanym  arkuszu  papieru  formatu  A4  wykreślić  ramkę,  tabliczkę  rysunkową 

według wzoru wskazanego przez nauczyciela, 

2)  wypełnić  rubryki  tabliczki  pismem  technicznym  pochyłym.  Wysokość  liter  dobrać 

do rozmiarów  odpowiednich  rubryk  tabliczki.  Grubość  linii  dobrać  odpowiednio  do 
wysokości liter, 

3)  wykonać rysunki figur płaskich według wskazówek nauczyciela.  

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

stanowisko kreślarskie, 

 

papier biały format A4, 

 

przyrządy kreślarskie do kreślenia na papierze, 

 

poradnik dla ucznia,  

 

normy rysunkowe (PN), 

  rysunki  przykładowych  figur  płaskich  według  literatury  poz.  2  wykazu

 

z  rozdziału  

7 poradnika dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 3 

Wykonaj rysunki prostej figury geometrycznej w podziałce zwiększającej i zmniejszającej. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie  powinni  przeczytać  odpowiedni  fragment  materiału  nauczania  i  normy  (PN) 
związane z ćwiczonym zagadnieniem. Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  na  przygotowanym  arkuszu  papieru  formatu  A4  wykreślić  ramkę,  tabliczkę  rysunkową 

według wzoru wskazanego przez nauczyciela, 

2)  wypełnić  rubryki  tabliczki  pismem  technicznym  pochyłym.  Wysokość  liter  dobrać  

do  rozmiarów  odpowiednich  rubryk  tabliczki.  Grubość  linii  dobrać  odpowiednio  
do wysokości liter, 

3)  wskazany  przez  nauczyciela  rysunek  prostej  figury  geometrycznej  odtworzyć  

w  podziałce  zwiększającej  i  zmniejszającej.  Wartości  zastosowanych  podziałek  dobrać 
jako znormalizowane.  

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

16 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

stanowisko kreślarskie, 

 

papier biały format A4, 

 

przyrządy kreślarskie do kreślenia na papierze, 

 

poradnik dla ucznia,  

 

normy rysunkowe (PN), 

 

przykładowe rysunki figur płaskich, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 4 

Wykonaj rysunek figury płaskiej, która ma cechy części maszyny. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie  powinni  przeczytać  odpowiedni  fragment  materiału  nauczania  i  normy  (PN) 
związane z ćwiczonym zagadnieniem. Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  na  przygotowanym  arkuszu  papieru  formatu  A4  wykreślić  ramkę,  tabliczkę  rysunkową 

według wzoru wskazanego przez nauczyciela, 

2)  wypełnić  rubryki  tabliczki  pismem  technicznym  pochyłym.  Wysokość  liter  dobrać  

do  rozmiarów  odpowiednich  rubryk  tabliczki.  Grubość  linii  dobrać  odpowiednio  
do wysokości liter,  

3)  wykorzystując  znane  konstrukcje  geometryczne,  wykonać  wskazany  przez  nauczyciela 

rysunek figury płaskiej, mającej cechy prostej części maszyny. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

stanowisko kreślarskie, 

 

papier biały format A4, 

 

przyrządy kreślarskie do kreślenia na papierze, 

 

poradnik dla ucznia,  

 

normy rysunkowe (PN), 

 

foliogramy przedstawiające konstrukcje geometryczne 

 

foliogramy przedstawiające rysunki figur płaskich, które mają cechy części maszyny, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

17 

Ćwiczenie 5 

Wykonaj rysunek figury płaskiej, stosując metodę rzutowania ukośnego. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

Uczniowie  powinni  przeczytać  odpowiedni  fragment  materiału  nauczania  i  normy  (PN) 

związane z ćwiczonym zagadnieniem. Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  na przygotowanym  arkuszu  papieru  formatu A3  wykreślić ramkę  i tabliczkę  rysunkową 

według wzoru wskazanego przez nauczyciela, 

2)  wypełnić  rubryki  tabliczki  pismem  technicznym  pochyłym.  Wysokość  liter  dobrać  

do  rozmiarów  odpowiednich  rubryk  tabliczki.  Grubość  linii  dobrać  odpowiednio  
do wysokości liter, 

3)  wykonać  rysunki  z  zastosowaniem  zasad  aksonometrii  izometrycznej,  wykorzystując 

wskazane przez nauczyciela rysunki płaskich figur geometrycznych.  

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

stanowisko kreślarskie, 

 

papier biały format A3, 

 

przyrządy kreślarskie do kreślenia na papierze, 

 

poradnik dla ucznia,  

 

normy rysunkowe (PN), 

 

foliogramy przedstawiające konstrukcje geometryczne, 

 

foliogramy przedstawiające zasady rzutowania ukośnego, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 6 

Wykonaj rysunki brył geometrycznych, stosując metodę rzutowania prostokątnego. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie  powinni  przeczytać  odpowiedni  fragment  materiału  nauczania  i  normy  (PN) 
związane z ćwiczonym zagadnieniem. Uczniowie wykonują ćwiczenie indywidualnie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  na  przygotowanym  arkuszu  papieru  formatu  A3  wykreślić  ramkę  i  tabliczkę  rysunkową 

według wzoru wskazanego przez nauczyciela, 

2)  wypełnić  rubryki  tabliczki  pismem  technicznym  pochyłym.  Wysokość  liter  dobrać  

do  rozmiarów  odpowiednich  rubryk  tabliczki.  Grubość  linii  dobrać  odpowiednio  
do wysokości liter, 

3)  wykonać  rysunki  w  postaci  6  rzutów  prostokątnych  metodą  europejską,  wykorzystując 

wskazane przez nauczyciela rysunki aksonometryczne.  

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

18 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

stanowisko kreślarskie, 

 

papier biały format A3, 

 

przyrządy kreślarskie do kreślenia na papierze, 

 

poradnik dla ucznia,  

 

normy rysunkowe (PN), 

 

przygotowane rysunki aksonometryczne, 

 

foliogramy przedstawiające zasady rzutowania prostokątnego, 

 

modele rzutni, 

 

foliogramy przedstawiające rzuty aksonometryczne brył geometrycznych, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 7 

Wykonaj analizę rysunku przedstawiającego przekrój części maszyny. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

Uczniowie  powinni  przeczytać  odpowiedni  fragment  materiału  nauczania  i  normy  (PN) 

związane  z  ćwiczonym  zagadnieniem.  Uczniowie  wykonują  ćwiczenie  w  3–4  osobowych 
zespołach. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien:  

1)  odczytać  rysunek  prostej  części  maszyny  dostarczony  przez  nauczyciela.  Rysunek 

powinien zawierać elementy narysowane w przekroju, 

2)  przeanalizować  w  zespole  wszystkie  elementy  rysunku  i  wypracować  pogląd  na 

rzeczywisty kształt narysowanego przedmiotu, 

3)  wykonać zwięzły opis słowny analizowanego przedmiotu,  
4)  przygotować  rysunek  przedmiotu  w  postaci  rzutu  aksonometrycznego.  Rysunek  należy 

wykonać jako szkic ołówkiem na papierze.  

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

stanowisko kreślarskie, 

 

papier biały format A3, 

 

przyrządy kreślarskie do kreślenia na papierze, 

 

materiały piśmienne, 

 

poradnik dla ucznia,  

 

normy rysunkowe (PN),  

 

przygotowane rysunki części maszyn zawierające elementy narysowane w przekroju, 

 

foliogramy przedstawiające zasady stosowania i oznaczania przekrojów, 

 

modele przekrojonych części typu „tuleja”, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

19 

Ćwiczenie 8 

Odczytaj rysunek schematyczny prostego zespołu maszyny. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

Uczniowie  powinni  przeczytać  odpowiedni  fragment  materiału  nauczania  i  normy  (PN) 

związane  z  ćwiczonym  zagadnieniem.  Uczniowie  wykonują  ćwiczenie  w  3–4  osobowych 
zespołach. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przeanalizować  materiał  nauczania  i  normy  PN  związane  z  tematyką  schematycznych 

rysunków maszyn, 

2)  rozpoznać rodzaj przedstawionego schematu: strukturalny, funkcjonalny, zasadniczy, 
3)  określić  elementy  wchodzące  w  skład  narysowanego  zespołu,  posługując  się  normą 

zawierającą 

wykaz 

symboli 

używanych 

na 

rysunkach 

schematycznych  

(PN-82/M-01088), 

4)  wypełnić tabelę zawierającą wykaz wskazanych elementów. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

stanowisko kreślarskie, 

 

materiały piśmienne, 

 

poradnik dla ucznia,  

 

normy rysunkowe (PN) dotyczące rysowania schematów kinematycznych, 

 

foliogramy przedstawiające zasady rysowania schematów kinematycznych, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

20 

5.3.   Dokumentacja techniczno-ruchowa 

 
5.3.1. Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Rozpoznaj fragment maszyny na podstawie analizy instrukcji obsługi dostarczonej przez 

nauczyciela. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres 

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

Uczniowie  powinni  przeczytać  materiały  szkoleniowe  załączone  do  ćwiczenia  –  instrukcja 

obsługi maszyny introligatorskiej. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien:  

1)  przestudiować  fragment  dokumentacji  (instrukcji  maszyny  introligatorskiej)  dotyczący 

ćwiczenia, 

2)  na podstawie analizy rysunków i tekstu zamieszczonych w dokumentacji: 

  zlokalizować opisane mechanizmy maszyny, 

  opracować sposób wykonania czynności opisanej w instrukcji, 

  wykonać opisane czynności zgodnie z dokumentacją. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

maszyna introligatorska, np. krajarka jednonożowa, 

 

dokumentacja techniczno-ruchowa maszyny, 

 

stanowiskowa instrukcja bhp maszyny, 

 

foliogramy przedstawiające sposób wykonywania ćwiczonych czynności, 

 

poradnik dla ucznia. 

 

Ćwiczenie 2 

Rozpoznaj elementy maszyny w katalogu części zamiennych. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie  powinni  przeczytać  materiały  szkoleniowe  załączone  do  ćwiczenia  –  katalog 
części  zamiennych  maszyny  introligatorskiej.  Uczniowie  wykonują  ćwiczenie  w  3–4 
osobowych zespołach. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien:  

1)  przestudiować  fragment  dokumentacji  oraz  katalog  części  zamiennych  maszyny 

introligatorskiej, 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

21 

2)  na podstawie analizy rysunków i tekstu zamieszczonych w dokumentacji: 

 

zlokalizować w katalogu zespoły maszyny, 

 

zlokalizować w katalogu część maszyny, 

 

ustalić nazwę znalezionej części zgodną z nazewnictwem zastosowanym w katalogu, 

 

ustalić numer katalogowy znalezionej części, 

 

utworzyć przykładowe zamówienie części zamiennej. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

foliogramy przedstawiające budowę katalogu części zamiennych, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

materiały piśmienne, 

 

dokumentacja techniczno-ruchowa maszyny oraz katalog części zamiennych. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

22 

5.4.   Dokumentacja procesu technologicznego 

 
5.4.1. Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Odczytaj i przeanalizuj informacje zawarte w karcie technologicznej. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
Uczniowie  powinni  przeczytać  materiały  szkoleniowe  załączone  do  ćwiczenia  –  wzory 
wypełnionych kart technologicznych, schematy procesów technologicznych.  

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przestudiować wypełnioną kartę technologiczną,  
2)  opracować schemat przebiegu procesu technologicznego, 
3)  sporządzić rysunek blokowy przebiegu procesu technologicznego, 
4)  sporządzić wykaz materiałów zużytych podczas realizacji zlecenia, 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

materiały piśmienne, 

 

wypełnione karty technologiczne, 

 

foliogramy przedstawiające schematy procesów technologicznych, 

  formularz wykazu niezbędnych materiałów. 

 

Ćwiczenie 2 

Na  podstawie  schematu  procesu  technologicznego  oprawy  zeszytowej,  wypełnij 

niezbędne rubryki karty technologicznej. Przyjmij, że zamówiony nakład wynosi 1000 sztuk. 
Sporządź  wykaz  materiałów,  które  powinien  zakupić  dział  zaopatrzenia.  Podaj  niezbędne 
ilości  tych  materiałów.  Policz,  ile  stanowisk  pracy  trzeba  zaangażować  do  wykonania 
zlecenia. 

Zakładając, że  na  każdą  operację  potrzeba  30 s, policz  ile  czasu  potrzeba  na wykonanie 

całego nakładu. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  zakres  

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  przeanalizować schemat technologiczny oprawy zeszytowej, 
2)  określić liczbę stanowisk pracy, niezbędnych przy realizacji zlecenia, 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

23 

3)  przeanalizować dane dotyczące użytych materiałów, 
4)  sporządzić wykaz niezbędnych materiałów, 
5)  wypełnić kartę technologiczną dla zlecenia produkcyjnego zgodnego ze schematem. 
 

 

 

 

Rysunek do ćwiczenia 2 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

materiały piśmienne, 

 

wypełnione karty technologiczne, 

 

foliogramy przedstawiające schematy procesów technologicznych, 

  formularz wykazu niezbędnych materiałów. 

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

24 

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA 

 

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 

Test  dwustopniowy  do  jednostki  modułowej:  „Posługiwanie  się  dokumentacją 
techniczną i technologiczną” 

 
Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

– 

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 15, 18, 19, 20 są z poziomu podstawowego, 

– 

zadania 11, 14, 15, 16, 17 są z poziomu ponadpodstawowego

.

 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne: 

– 

dopuszczający – za rozwiązanie, co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

– 

dostateczny – za rozwiązanie, co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego, 

– 

dobry  –  za  rozwiązanie,  co  najmniej 16  zadań,  w tym  przynajmniej  jednego  z poziomu 
ponadpodstawowego, 

– 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie,  co  najmniej  19  zadań,  w  tym  dwóch  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 

Klucz  odpowiedzi: 1. c, 2. d, 3. c, 4. b, 5. b, 6. c, 7. b, 8. d, 9. a, 10. c, 11. d,  
12. 
b, 13. a, 14. d, 15. b, 16. c, 17. d, 18. b, 19. a, 20. c. 
 
Plan testu 
 

Nr 
zad. 

Cel operacyjny 
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

Rozróżnić rodzaje rysunków 

Rozróżnić rodzaje rysunków technicznych 

Określić zasady normalizacji rysunków 

Określić parametry przyrządów kreślarskich  

Określić parametry przyrządów kreślarskich 

Określić zastosowanie przyrządów kreślarskich 

Podać definicję formatów rysunkowych 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

25 

Opisać zasady stosowania linii rysunkowych 

Opisać zasady opisu rysunku technicznego 

10 

Opisać sposoby stosowania podziałek 
rysunkowych 

11  Wyjaśnić cechy rzutów prostokątnych 

PP 

12  Rozróżnić cechy rzutów aksonometrycznych 

13  Rozróżnić cechy przekrojów 

14  Wyjaśnić sposoby wyznaczania przekrojów 

PP 

15  Scharakteryzować zasady wymiarowania 

PP 

16  Sklasyfikować zasady wymiarowania 

PP 

17 

Rozróżnić rodzaje schematycznych rysunków 
maszyn 

18 

Zdefiniować pojęcie dokumentacji techniczno-
ruchowej 

19 

Zdefiniować pojęcie schemat procesu 
technologicznego 

20  Określić zasady obiegu dokumentacji technicznej 

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

26 

Przebieg testowania 

 

Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  wyprzedzeniem,  co  najmniej 

jednotygodniowym. 

2.  Przed rozpoczęciem sprawdzianu przedstaw uczniom zasady przebiegu testowania. 
3.  Podkreśl wagę samodzielnego rozwiązywania zadań testowych. 
4.  Rozdaj  uczniom  przygotowane  dla  nich  materiały  (instrukcję,  zestaw  zadań  testowych, 

kartę odpowiedzi). 

5.  Udziel odpowiedzi na pytania formalne uczniów. 
6.  Przypomnij o upływającym czasie na 10 i 5 minut przed zakończeniem sprawdzianu. 
7.  Po zakończeniu testu przed czasem uczeń podnosi rękę i czeka aż nauczyciel odbierze od 

niego pracę. 

8.  Po upływie czasu sprawdzianu poproś uczniów o odłożenie przyborów do pisania. 
9.  Zbierz od uczniów karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
 

Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test  zawiera  20  zadań.  Do  każdego  zadania  dołączone  są  4  możliwości  odpowiedzi. 

Tylko jedna jest prawidłowa. 

5.  Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce 

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Jeśli udzielenie odpowiedzi  będzie Ci  sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie 

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 45 min. 
9.  Po zakończeniu testu podnieś rękę i zaczekaj aż nauczyciel odbierze od Ciebie pracę.

 

 

Powodzenia! 

 

Materiały dla ucznia: 

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

 
 
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 

1.  Poniższy rysunek przedstawia 

a)  rysunek ofertowy, zamieszczony w ulotce reklamowej. 
b)  rysunek wykonawczy części. 
c)  fragment katalogu części zamiennych. 
d)  schemat kinematyczny zespołu części. 

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

27 

 

 

2.  Szkicem nazywamy 

a)  rysunek, w którym zastosowano symbole graficzne w celu pokazania  funkcji  części 

składowych układu i ich współzależności. 

b)  rysunek zawierający wszystkie informacje potrzebne do wykonania przedmiotu. 
c)  jest to rzut prostokątny przedstawiający widoczną część przedmiotu, a także w miarę 

potrzeby jego zarysy niewidoczne. 

d)  jest  to  rysunek  wykonany  odręcznie  i  niekoniecznie  w  podziałce.  Przydatny  we 

wstępnej fazie projektowania. 

 

3.  Zasady sporządzania rysunków technicznych regulują 

a)  ustawy. 
b)  obyczaje. 
c)  Polskie Normy. 
d)  wewnętrzne przepisy biur konstrukcyjnych. 

 

4.  Podstawowym parametrem ołówka kreślarskiego jest 

a)  kształt. 
b)  twardość. 
c)  kolor zastosowanego wkładu. 
d)  średnica zastosowanego wkładu. 

 
5.  Do wykreślenia rysunków tuszem stosuje się 

a)  papier. 
b)  kalkę techniczną. 
c)  brystol. 
d)  dowolny materiał białego koloru. 

 

6.  Za pomocą cyrkla kreślarskiego można narysować 

a)  dowolną figurę geometryczną. 
b)  sześciokąt równoboczny. 
c)  okrąg. 
d)  linię krzywą o skomplikowanym kształcie. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

28 

7.  Jako format zasadniczy dla rysunków technicznych przyjęto stosować 

a)  format B1. 
b)  format A4. 
c)  format A2. 
d)  format B3. 

 

8.  Linią ciągłą grubą należy narysować 

a)  największy fragment rysowanego przedmiotu. 
b)  zarys skrajnych położeń części ruchomych. 
c)  widoczne krawędzie rysowanych przedmiotów w widokach i przekrojach. 
d)  linie urwania i przerwania przedmiotów. 

 

9.  Rysunki techniczne są opisywane 

a)  pismem technicznym w sposób określony przez normy. 
b)  dowolnym pismem, ale czytelnie. 
c)  przy użyciu specjalnych maszyn do pisania. 
d)  specjalnymi znakami, używając odpowiednich szablonów. 

 
10.  Zastosowanie na rysunku technicznym podziałki 2:1 oznacza, że 

a)  rysowany przedmiot jest dwukrotnie większy niż jego odzwierciedlenie. 
b)  rysowany przedmiot jest identyczny jak jego odzwierciedlenie. 
c)  rysowany przedmiot jest dwukrotnie mniejszy niż jego odzwierciedlenie. 
d)  nie  ma  żadnego  związku  między  zastosowaną  podziałką  a  proporcjami  rozmiarów 

przedmiotu i jego odzwierciedlenia. 

 

11.  Jeżeli przedmiot narysowano metodą rzutów prostokątnych to 

a)  na jednym rzucie można zawsze narysować wszystkie szczegóły rysowanego przedmiotu. 
b)  na  rysunku  nie  zachowane  są  proporcje  wymiarów  liniowych  elementów  przedmiotu 

leżących w tej samej płaszczyźnie. 

c)  poszczególne rzuty przedstawiają przedmiot widziany z różnych, dowolnych kierunków. 
d)  poszczególne  rzuty  przedstawiają  przedmiot  widziany  z  różnych  kierunków  wzajemnie 

prostopadłych. 

 

12.  Metodę rzutowania aksonometrycznego stosuje się, ponieważ 

a)  jest mniej pracochłonna niż metoda rzutów prostokątnych. 
b)  w przypadku przedmiotów o skomplikowanych kształtach ułatwia wyobrażenie sobie 

przedmiotu, zwłaszcza przez osoby niedoświadczone. 

c)  umożliwia  zaoszczędzenie  papieru,  gdyż  można  na  jednym  rzucie  umieścić  więcej 

informacji o kształcie przedmiotu. 

d)  rysunki  wykonywane  tą  metodą  nie  wymagają  stosowania  specjalnych  przyrządów 

kreślarskich. 

 

13.  Rysowanie przedmiotów z wykorzystaniem metody przekrojów umożliwia 

a)  podanie  dokładnych  informacji  o  krawędziach  przedmiotu  niewidocznych  przy 

oglądaniu go z zewnątrz. 

b)  zaoszczędzenie miejsca na rysunku, ponieważ przekrojony przedmiot jest mniejszy. 
c)  łatwiejsze  wyobrażenie  sobie  przedmiotu,  ponieważ  tak  wykonany  rysunek  jest 

bardziej czytelny, zwłaszcza dla osób niedoświadczonych. 

d)  zaoszczędzenie  czasu  konstruktora,  ponieważ  tak  wykonany  rysunek  jest  mniej 

pracochłonny. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

29 

14.  Elementy przekroju zakreskowane cienkimi, ukośnymi liniami oznaczają 

a)  miejsca, w których po przecięciu przedmiotu płaszczyzną przekroju nie ma materiału 

gdyż w tym miejscu znajduje się np. otwór. 

b)  widoczne elementy rysowanego przedmiotu. 
c)  niewidoczne elementy rysowanego przedmiotu. 
d)  miejsca,  w  których  po  przecięciu  przedmiotu  płaszczyzną  przekroju  znajduje  się 

materiał. 

 
15.  Wymiary liniowe na rysunkach wykonawczych części maszyn podawane w 

a)  centymetrach. 
b)  milimetrach. 
c)  dowolnych jednostkach, dostosowanych do rozmiarów przedmiotu. 
d)  jednostkach, które wybierze konstruktor. 

 
16.  Poniższy rysunek jest ilustracją zasady 

a)  wymiarowania od jednej bazy. 
b)  grupowania wymiarów. 
c)  pomijania wymiarów oczywistych. 
d)  otwartego łańcucha wymiarowego. 

 

 

 

17.  Poniższy rysunek przedstawia 

a)  rysunek złożeniowy zespołu części. 
b)  fragment katalogu części zamiennych. 
c)  schemat kinematyczny strukturalny zespołu maszyny. 
d)  schemat kinematyczny zasadniczy zespołu maszyny. 

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

30 

18.  Dokumentacja techniczno-ruchowa maszyny produkcyjnej zawiera 

a)  rysunki konstrukcyjne części wchodzących w skład maszyny. 
b)  katalog części zamiennych i instrukcję obsługi. 
c)  rysunki złożeniowe wszystkich zespołów maszyny. 
d)  prospekty reklamowe producenta maszyny. 

 
19.  Na podstawie schematu procesu technologicznego można poznać 

a)  kolejność wykonywania operacji dla danego wyrobu. 
b)  pracochłonność poszczególnych operacji. 
c)  koszty realizacji danego zlecenia. 
d)  wykaz materiałów niezbędnych do realizacji konkretnego zlecenia. 

 

20.  Zasady obiegu dokumentów w firmie poligraficznej 

a)  regulują normy. 
b)  regulują przepisy branżowe. 
c)  regulują wewnętrzne zarządzenia osób kierujących działalnością firmy. 
d)  nie są uregulowane i zależą od potrzeb realizowanego właśnie zlecenia. 

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

31 

KARTA  ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko.................................................................................. 
 

Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 
 

Zakreśl poprawną odpowiedź.  
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 

 

11 

 

12 

 

13 

 

14 

 

15 

 

16 

 

17 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem:   

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

32 

TEST 2 
 
Test 

dwustopniowy 

do 

jednostki 

modułowej: 

„Posługiwanie 

się 

dokumentacją techniczną i technologiczną” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

– 

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 13, 15, 17, 19, 20 są z poziomu podstawowego, 

– 

zadania 8, 14, 15, 16 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 
Za każdą poprawną odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź  lub  jej  brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne: 

– 

dopuszczający – za rozwiązanie, co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

– 

dostateczny – za rozwiązanie, co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego, 

– 

dobry –  za  rozwiązanie,  co  najmniej  16 zadań, w  tym  przynajmniej  jednego  z  poziomu 
ponadpodstawowego, 

– 

bardzo dobry – za rozwiązanie, co najmniej 19 zadań, w tym dwóch z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Klucz  odpowiedzi: 1. b, 2. b, 3. b, 4. d, 5. a, 6. a, 7. b, 8. d, 9. c, 10. a, 11. d,  
12.
 c, 13. b, 14. a, 15. b, 16. d, 17. c, 18. c, 19. c, 20. a. 
 
Plan testu 
 

Nr 

zad. 

Cel operacyjny 
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

Zidentyfikować rodzaj rysunku 

Rozróżnić rodzaj rysunku 

Określić stosowanie norm 

Określić parametry przyrządów kreślarskich  

Określić parametry przyrządów kreślarskich  

Określić stosowanie przyrządów 

Zidentyfikować formaty 

Zastosować linie rysunkowe 

PP 

Określić zastosowanie pisma technicznego 

10 

Określić zastosowanie podziałki 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

33 

11 

Wyjaśnić zasadę rzutowania 

12 

Wyjaśnić zasadę rzutowania 

13 

Dobrać linie rysunkowe na przekroju 

PP 

14 

Zastosować linie rysunkowe na przekroju 

PP 

15 

Zastosować linie rysunkowe przy 
wymiarowaniu 

PP 

16 

Zastosować zasady wymiarowania 

PP 

17 

Zidentyfikować schemat kinematyczny 

18 

Rozróżnić rodzaje dokumentacji 

19 

Zdefiniować cele schematu procesu 
technologicznego 

20 

Zidentyfikować zastosowanie karty 
technologicznej 

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

34 

Przebieg testowania 

 

Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  wyprzedzeniem,  co  najmniej 

jednotygodniowym. 

2.  Przed rozpoczęciem sprawdzianu przedstaw uczniom zasady przebiegu testowania. 
3.  Podkreśl wagę samodzielnego rozwiązywania zadań testowych. 
4.  Rozdaj  uczniom  przygotowane  dla  nich  materiały  (instrukcję,  zestaw  zadań  testowych, 

kartę odpowiedzi). 

5.  Udziel odpowiedzi na pytania formalne uczniów. 
6.  Przypomnij o upływającym czasie na 10 i 5 minut przed zakończeniem sprawdzianu. 
7.  Jeżeli uczeń zakończy test przed czasem, to podnosi rękę i czeka aż nauczyciel odbierze  

od niego pracę. 

8.  Po upływie czasu sprawdzianu poproś uczniów o odłożenie przyborów do pisania. 
9.  Zbierz od uczniów karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
 

Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi. Tylko 

jedna jest prawidłowa. 

5.  Udzielaj odpowiedzi  na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce 

znak X.  W przypadku pomyłki  należy  błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Jeśli  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  jego  rozwiązanie 

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 
9.  Po zakończeniu testu podnieś rękę i zaczekaj aż nauczyciel odbierze od Ciebie pracę. 

 

Powodzenia! 

 
Materiały dla ucznia: 

–  instrukcja, 
–  zestaw zadań testowych, 
–  karta odpowiedzi. 
 
 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

35 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 
 

1.  Poniższy rysunek przedstawia 

a)  rysunek ofertowy, zamieszczony w ulotce reklamowej. 
b)  rysunek wykonawczy części typu wałek. 
c)  fragment katalogu części zamiennych. 
d)  schemat kinematyczny zespołu części. 

 

 

 
2.  Rysunkiem wykonawczym nazywamy 

a)  rysunek, w którym zastosowano symbole graficzne w celu pokazania  funkcji  części 

składowych układu i ich współzależności. 

b)  rysunek zawierający wszystkie informacje potrzebne do wykonania przedmiotu. 
c)  rzut  prostokątny  przedstawiający  widoczną  część  przedmiotu,  a  także  w  miarę 

potrzeby jego zarysy niewidoczne. 

d)  rysunek 

wykonany 

odręcznie 

niekoniecznie 

podziałce. 

Przydatny  

we wstępnej fazie projektowania. 

 
3.  Polskie Normy regulują 

a)  tylko rodzaje stosowanych formatów papieru. 
b)  praktycznie wszystkie zasady wykonywania rysunków technicznych. 
c)  rodzaje przyrządów do wykonywania rysunków technicznych. 
d)  tylko rodzaje stosowanych formatów, grubość linii i typy pisma technicznego. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

36 

 

4.  Podstawowym parametrem rapidografu kreślarskiego jest 

a)  kształt. 
b)  pojemność zasobnika z tuszem. 
c)  kolor zastosowanego tuszu. 
d)  średnica końcówki i grubość kreślonej linii. 

 
5.  Do wykreślenia rysunków ołówkiem stosuje się następujące materiały 

a)  papier, brystol. 
b)  kalkę techniczną. 
c)  folię techniczną. 
d)  dowolny materiał białego koloru. 

 
6.  Za pomocą rapidografu kreślarskiego można narysować 

a)  dowolną figurę geometryczną na kalce lub folii. 
b)  dowolną figurę geometryczną na papierze lub brystolu. 
c)  okrąg na dowolnym podłożu. 
d)  linię prostą na dowolnym podłożu. 

 
7.  Jako format zasadniczy dla rysunków technicznych przyjęto stosować 

a)  format 700x1000 mm. 
b)  format 297x420 mm. 
c)  format  297x210 mm. 
d)  format  500x700 mm. 

 

8.  Linią falistą cienką należy narysować 

a)  największy fragment rysowanego przedmiotu. 
b)  zarys skrajnych położeń części ruchomych. 
c)  widoczne krawędzie rysowanych przedmiotów w widokach i przekrojach. 
d)  linie urwania i przerwania przedmiotów. 

 
9.  Pismem technicznym opisywane są 

a)  szkice. 
b)  wszystkie rysunki przedstawiające wyroby przemysłowe. 
c)  tabliczki rysunkowe na rysunkach wykonawczych i złożeniowych. 
d)  tylko rysunki aksonometryczne. 

 

 

10.  Zastosowanie na rysunku technicznym podziałki 1:5 oznacza, że 

a)  rysowany przedmiot jest pięciokrotnie większy niż jego odzwierciedlenie. 
b)  rysowany przedmiot jest identyczny jak jego odzwierciedlenie. 
c)  rysowany przedmiot jest pięciokrotnie mniejszy niż jego odzwierciedlenie. 
d)  nie  ma  żadnego  związku  między  zastosowaną  podziałką  i  proporcjami  rozmiarów 

przedmiotu i jego odzwierciedlenia. 

 

11.  Jeżeli przedmiot narysowano metodą rzutów prostokątnych to 

a)  na jednym rzucie można zawsze narysować wszystkie szczegóły rysowanego przedmiotu, 
b)  należy zawsze narysować co najmniej 3 rzuty rysowanego przedmiotu, 
c)  poszczególne rzuty przedstawiają przedmiot widziany z różnych, dowolnych kierunków, 
d)  poszczególne rzuty przedstawiają przedmiot widziany z różnych kierunków wzajemnie 

prostopadłych. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

37 

12.  Przy zastosowaniu metody rzutowania aksonometrycznego 

a)  liczba  niezbędnych  rzutów  jest  większa  niż  przy  rzutowaniu  prostokątnym  dla 

danego przedmiotu. 

b)  zawsze wystarcza wykonanie tylko jednego rzutu. 
c)  liczba  niezbędnych  rzutów  jest  mniejsza  niż  przy  rzutowaniu  prostokątnym  dla 

danego przedmiotu. 

d)  liczba  niezbędnych  rzutów  nie  zależy  od  użytej  metody,  żeby  opisać  3  ściany 

przedmiotu trzeba narysować 3 rzuty. 

 

13.  Ślady płaszczyzny przekroju powinny być narysowane 

a)  krótkimi odcinkami linii cienkiej ciągłej. 
b)  krótkimi odcinkami linii grubej ciągłej. 
c)  krótkimi odcinkami linii falistej. 
d)  odcinkiem linii cienkiej, przechodzącej przez cały zarys krojonego elementu. 

 

14.  Elementy  przekroju  na  rysunku  wykonawczym  części,  nie  zakreskowane  cienkimi, 

ukośnymi liniami oznaczają 
a)  miejsca, w których po przecięciu przedmiotu płaszczyzną przekroju nie ma materiału 

gdyż w tym miejscu znajduje się np. otwór. 

b)  widoczne elementy rysowanego przedmiotu. 
c)  niewidoczne elementy rysowanego przedmiotu. 
d)  miejsca,  w  których  po  przecięciu  przedmiotu  płaszczyzną  przekroju  znajduje  się 

materiał. 

 
15.  Linie wymiarowe rysowane są jako 

a)  linie ciągłe grube. 
b)  linie ciągłe cienkie. 
c)  linie punktowe cienkie. 
d)  to obojętne, ważne żeby rysunek był czytelny. 

 

 

16.  Poniższy rysunek jest ilustracją zasady 

a)  wymiarowania od jednej bazy. 
b)  grupowania wymiarów. 
c)  pomijania wymiarów oczywistych. 
d)  otwartego łańcucha wymiarowego. 

 

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

38 

17.  Poniższy rysunek przedstawia 

a)  rysunek złożeniowy zespołu części. 
b)  fragment katalogu części zamiennych. 
c)  schemat kinematyczny strukturalny zespołu maszyny. 
d)  schemat kinematyczny zasadniczy zespołu maszyny. 

 

 

 

18.  Dokumentacja techniczno-ruchowa maszyny produkcyjnej zawiera 

a)  rysunki konstrukcyjne części wchodzących w skład maszyny. 
b)  rysunki złożeniowe wszystkich zespołów maszyny. 
c)  instrukcję smarowania i konserwacji maszyny. 
d)  prospekty reklamowe producenta maszyny. 

 
19.  Schematu procesu technologicznego jest 

a)  rysowany oddzielnie dla każdego zlecenia produkcyjnego. 
b)  narzucony przez klienta. 
c)  stworzony dla powtarzalnych procesów produkcyjnych; ułatwia zaplanowanie produkcji. 
d)  w zakładach produkcyjnych nie tworzy się takich schematów – występują tylko w podręcznikach. 

 

20.  Karta technologiczna jest 

a)  zakładana oddzielnie dla każdego zlecenia produkcyjnego przez dział przygotowania 

produkcji, służy m.in. do zaplanowania kosztów zlecenia. 

b)  identyczna dla każdego zlecenia produkcyjnego, zmienia się tylko numer zlecenia. 
c)  dostarczana przez klienta wraz z zamówieniem. 
d)  dokumentem obowiązkowym, gdyż wymagają tego przepisy. 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

39 

KARTA ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko.................................................................................. 

 
Posługiwanie się dokumentacją techniczną i technologiczną 
 

Zakreśl poprawną odpowiedź. 
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 

 

11 

 

12 

 

13 

 

14 

 

15 

 

16 

 

17 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem:   

 

background image

 
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

40 

7.  LITERATURA 

 
1.  Babich M.: SolidWorks 2006 w praktyce. Helion, Gliwice 2007 
2.  Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. Wyd. XXIV WNT, Warszawa 2005 
3.  Giełdowski  L.:  Rzutowanie  prostokątne.  Widoki.  Ćwiczenia  i  zadania  rysunkowe  

z rozwiązaniami. WSiP, Warszawa 1998 

4.  Giełdowski L.: Wymiarowanie. Ćwiczenia i zadania rysunkowe z rozwiązaniami. WSiP, 

Warszawa 1999 

5.  Krajarka SEY 115/132. Wydawnictwo Katalogów i Cenników. 
6.  Kurmaz  L.  W.,  Kurmaz  O.  L.:  Projektowanie  węzłów  i  części  maszyn.  Wydawnictwo 

Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2006 

7.  Lewandowski T.: Rysunek techniczny dla mechaników. WSiP, Warszawa 2007 
8.  Magdzik S. Introligatorstwo przemysłowe. WSiP, Warszawa 1992 
9.  Pietruczak  I.,  Godlewski  H.,  Jędrych  W.:  Technika  i  technologia  introligatorstwa 

przemysłowego. WNT, Warszawa 1985 

 

Czasopisma:  

– 

Poligrafika,  

– 

Poligrafia polska,  

– 

Print Publishing,  

– 

Przegląd Papierniczy,  

– 

Opakowania,  

– 

Świat Druku,  

– 

Świat Poligrafii. 

 

Literatura metodyczna: 

1.  Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia zawodowego. Biuro Koordynacji Kształcenia 

Kadr, Fundusz Współpracy, Warszawa 1997 

2.  Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom 2000 
3.  Szlosek  F.:  Wstęp  do  dydaktyki  przedmiotów  zawodowych.  ITeE,  Wyższa  Szkoła 

Inżynierska, Radom 1998