background image

POLITECHNIKA  BIAŁOSTOCKA 

WYDZIAŁ  ELEKTRYCZNY 

___________________________________________________________ 

Laboratorium  Miernictwa  Elektrycznego 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Podstawowe zagadnienia metrologii 

 

 
 
 
 
 
 
 

 

Instrukcja do 

ć

wiczenia 

 

Nr 11

 

 
 
 
 
 
 
 

Opracował dr in

ż

. R. Piotrowski 

______________________________________________ 

Białystok 1998



background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

2

 

1. Wprowadzenie 

 

1.1. Identyfikacja cech 

 

ystematyzuj

ą

c  wiedz

ę

  dotycz

ą

c

ą

  procesu  pomiarowego  stwierdzamy, 

ż

e  na 

samym pocz

ą

tku tego procesu wyst

ę

puje identyfikacja cech

 

 
 

Jest  to  odkrywanie  i 

ś

cisłe  okre

ś

lanie  cech  ciał  i  zjawisk  u

ż

ytecznych  dla 

człowieka z praktycznego i naukowego punktu widzenia. 
 
 

Jak  łatwo  zauwa

ż

y

ć

,  nie  mierzymy  w  istocie  przedmiotów  (ogólnie  ciał)  ani 

zjawisk  fizycznych  lecz  poszczególne  ich  cechy.  Na  przykład  zadanie  zmierzenia 
walca  wykonanego  z  miedzi  jest  zadaniem  w  gruncie  rzeczy  nieokre

ś

lonym.  Nie 

unikniemy pytania, o pomiar jakiej cechy tego obiektu chodzi. Pomiarowi podlega

ć

 

mog

ą

 bowiem takie u

ż

yteczne dla człowieka cechy tego obiektu jak: masa, długo

ś ć

ś

rednica, rezystancja, rezystywno

ś ć

, i jeszcze kilka innych bardziej wyrafinowanych 

cech.  O  istnieniu  wielu  z  nich  nie  wiedziano  na  przykład  jeszcze  sto  lat  temu. 
Identyfikacja  jest  procesem  ci

ą

głym, polegaj

ą

cym na odkrywaniu coraz to nowych, 

po

ż

ytecznych dla człowieka cech otaczaj

ą

cej go przyrody. 

 

Ś

cisłe  okre

ś

lanie  nowo  odkrytej  cechy  polega  na  formułowaniu  jej  definicji, 

która  z  jednej  strony  ujawnia  jej  zwi

ą

zek  z  innymi  cechami,  z  drugiej  za

ś

  strony 

stanowi  przepis  na  jej  pomiar.  Na  przykład  taka  cecha  ciał  jak  rezystancja  jest 
zwi

ą

zana z napi

ę

ciem elektrycznym i nat

ę ż

eniem pr

ą

du znan

ą

 zale

ż

no

ś

ci

ą

R

U

I

=

 

 

 

Zale

ż

no

ś ć

 ta stanowi jednocze

ś

nie przepis na pomiar rezystancji, który brzmi: 

„We

ź

  napi

ę

cie  przyło

ż

one  do  ko

ń

ców  rozwa

ż

anego  ciała  stałego  oraz  nat

ę ż

enie 

pr

ą

du, które to napi

ę

cie w nim wymusiło i podziel wspomniane wy

ż

ej wielko

ś

ci”  

 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

3

 

 

Niestety,  nie  wszystkie  wielko

ś

ci  mierzalne  mog

ą

  mie

ć

  ze  wzgl

ę

dów 

formalnych  swoje  definicje.  Przyczyny  tego  stanu  rzeczy  zostan

ą

  wyja

ś

nione  w 

dalszej cz

ę ś

ci wprowadzenia. 

 

W

ś

ród  cech,  jakie  dostrzegamy  w  ciałach  i  zjawiskach,  nie  wszystkie 

podlegaj

ą

 

ś

cisłej  ocenie,  to  znaczy  nie  wszystkim  mo

ż

emy  w  racjonalny  sposób 

przypisa

ć

 w wyniku pomiaru licz

ę

. Te cechy, którym umiemy przypisa

ć

 liczb

ę

, czyli 

jak  powiadamy    -  odwzorowa

ć

  liczb

ą

  ,  nazywamy  wielko

ś

ciami  mierzalnymi

wielko

ś

ciami 

fizycznymi 

lub 

krótko 

wielko

ś

ciami

Do 

zagadnienia 

odwzorowywania cech liczbami jeszcze powrócimy. 

 

Dla  przykładu,  masa,  długo

ść

,  rezystancja  s

ą

  cechami  mierzalnymi,  umiemy 

bowiem  w  racjonalny  sposób  przypisywa

ć

  tym  cechom  liczby,  natomiast  pi

ę

kno, 

romantyzm,  złowró

ż

ebno

ść

,  nie  s

ą

  mierzalne,  a  wi

ę

c  nie  s

ą

  one  wielko

ś

ciami 

mierzalnymi.  

 

Proces identyfikacji zawiera kilka nieodzownych operacji: 

• 

Odkrycie interesuj

ą

cej człowieka cechy ciała lub zjawiska 

• 

Ś

cisłe okre

ś

lenie jej przez sformułowanie definicji 

• 

Nadanie jej nazwy słownej 

• 

Oznaczenie symbolem literowym 

• 

Powołanie do 

ż

ycia jednostki miary 

• 

Nadanie nazwy jednostce 

• 

Oznaczenie jednostki symbolem literowym 

 

W  Tablicy  1  przedstawiono  przykłady  nazw  i  symboli  kilku  wielko

ś

ci 

mierzalnych oraz odpowiadaj

ą

cych im jednostek miar. 

Tablica 1 

L.p. 

Nazwa wielko

ś

ci 

 

Symbol  
wielko

ś

ci 

Nazwa  
jednostki 

Symbol  
jednostki 

długo

ść

 

l      

metr 

 masa  

kilogram 

kg 

 czas 

 t 

sekunda 

 nat

ę ż

enie pr

ą

du elektrycznego 

 i 

amper 

 rezystancja  

om 

 

 

 pojemno

ść

 elektryczna  

farad 

 indukcja magnetyczna 

tesla 

 indukcyjno

ść

 własna 

henr 

 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

4

 

1.2. Jednostka miary

 

Jednostka  miary  jest  to  wielko

ść

  mierzalna  danego  rodzaju,  której  umownie 

przypisuje si

ę

 liczb

ę

 jeden, nadaje nazw

ę

 i oznacza symbolem. 

 

Wielko

ść

  danego  rodzaju  to  znaczy  interesuj

ą

c

ą

  nas  mierzalna  cecha  

uciele

ś

niona w danym  ciele lub zjawisku.  Na przykład taka cecha ciała jak długo

ść

 

uciele

ś

niona  jest  w  ka

ż

dym  przedmiocie  posiadaj

ą

cym  prostoliniow

ą

  kraw

ę

d

ź

,  za

ś

 

masa w dowolnym w zasadzie ciele stałym lub ciekłym. 
 

Jednostka  miary  jest  elementarnym  narz

ę

dziem  pomiarowym,  zatem 

najbardziej  odpowiedzialn

ą

  cz

ęś

ci

ą

  procesu  jej  ustalania,  jest  racjonalne  obranie 

postaci  materialnej  jednostki  (ciała  lub  urz

ą

dzenia  odtwarzaj

ą

cego  zjawisko). 

Przypisanie  liczby  jeden,  podobnie jak nadanie jednostce nazwy słownej i symbolu 
literowego  ma  ju

ż

  tylko  charakter  formalny  i  dokonuje  si

ę

  w  wyniku  powszechnie  

przyjmowanej umowy. 

1.3. Pomiar 

 

Pomiar  jest  do

ś

wiadczeniem  fizycznym,  w  wyniku  którego  wielko

ś

ci 

mierzalnej  zostaje  przyporz

ą

dkowana  liczba,  inaczej  mówi

ą

c,  w  wyniku  którego 

mierzona cecha zostaje odwzorowana liczb

ą

. 

 

 

Odwzorowywanie  cech  liczbami  nale

ż

y  uzna

ć

  za  jedno  z  podstawowych 

zagadnie

ń

 metrologii. 

 

W  tym  miejscu  tylko  zarysujemy  kwesti

ę

  znaczenia  liczb  w  metrologii. 

Zapytajmy o cel prowadzenia pomiarów.  Na pytanie - Dlaczego człowiek mierzy? - 
indagowani  studenci    reaguj

ą

  na  pocz

ą

tku 

ś

miechem,  traktuj

ą

c  pytanie  jako  

trywialne  do  granic  przyzwoito

ś

ci.  Zach

ę

cani  jednak  do  konkretnej  odpowiedzi 

łatwo  popadaj

ą

  w 

ś

mieszno

ść

,  mówi

ą

c  np.  „Po  to  by  wiedzie

ć

  ile?”  albo  „By 

wiedzie

ć

  ile  woltów”,  itp.,  co  okazuje  si

ę

  nagle  dla  nich  samych  odpowiedzi

ą

  „nie 

na  poziomie”.    Ze  zrozumieniem  przyjmuj

ą

  jako  prawdziw

ą

  tez

ę

ż

e  do  pomiarów 

zmusza  człowieka 

ż

yciowa  konieczno

ść

  dokonywania  porówna

ń

  rzeczy  i  zjawisk. 

Porównania  te  mog

ą

  by

ć

  w  nielicznych przypadkach zgoła prymitywne, obywaj

ą

ce 

si

ę

  bez  liczb  (przykładanie  do  siebie  dwóch  przedmiotów  -  rys.  2,  rozpoczynanie 

biegu  przez  zawodników  ze  wspólnej  linii  startu,  itp.).  Znakomita  wi

ę

kszo

ść

 

porówna

ń

, je

ś

li ma słu

ż

y

ć

 praktycznym celom i da

ć

 w rezultacie trwały wynik musi 

odpowiedzie

ć

  na  pytania:  „Ile  razy?”  albo  „O  ile?”.  Odpowiedzi

ą

  na nie mo

ż

e by

ć

 

tylko  liczba,  uzyskana  w  wyniku  podzielenia  lub  odj

ę

cia  od  siebie  dwóch  innych 

liczb przypisanych pierwotnie 
 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

5

 
porównywanym cechom. W 

ś

wietle tego rozumowania oczywiste staje si

ę

 znaczenie 

liczb w metrologii. 

 

Warto  w  tym  miejscu  przytoczy

ć

  my

ś

l  znakomitego  i  wielce  dla  nauki 

zasłu

ż

onego    Williama  Thomsona  (pó

ź

niejszego  lorda  Kelvina),  który  powiedział: 

„Zaprawd

ę

  powiadam  wam,  je

ś

li  to  o  czym  mówicie  potraficie  zmierzy

ć

  i  wyrazi

ć

  

przy pomocy liczb, to wiecie o czym mówicie, w przeciwnym razie wasza wiedza jest 
jałowa i pró

ż

na” 

 

Do

ś

wiadczenia b

ę

d

ą

ce pomiarami dokonuj

ą

 si

ę

 według kilku ogólnych zasad, 

zwanych ogólnymi metodami pomiarowymi. 
 

1.4. Skala pomiarowa 

 

W praktyce pomiary, zarówno laboratoryjne jak i przemysłowe odbywaj

ą

 si

ę

 

przy u

ż

yciu skal pomiarowych. 

 
 

Skala  pomiarowa  jest  uporz

ą

dkowanym  zbiorem  W  warto

ś

ci  wzorcowych 

w

 danej wielko

ś

ci mierzalnej. 

 
 

Bliskim  dla  wszystkich  modelem  matematycznym  skali  pomiarowej  jest 

pokazana  na  rys.1  o

ś

  liczbowa  z  ustalonym  punktem  zerowym  i  odległo

ś

ci

ą

  

jednostkow

ą

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                         0     1      2      3     4       5      6      7      8      9     10   

Rys.1. Model matematyczny skali pomiarowej 

 
 

Taki  obraz  skali  pomiarowej  spotykamy  cz

ę

sto,  kojarzy  nam  si

ę

  ona  ze 

szkoln

ą

 linijk

ą

, na której naniesiona została podziałka milimetrowa. Podobna do niej 

jest  podziałka  elektrycznego  miernika  wskazówkowego.  Skala  pomiarowa  zawarta 
w  przyrz

ą

dach  cyfrowych  nie  jest  ju

ż

  tak  oczywista,  bo  nie  jest  dana  jawnie  w 

postaci,  do  której  przywykli

ś

my,  nie  mniej  istnieje.  Tworz

ą

  j

ą

  parametry  układów 

elektronicznych  wchodz

ą

cych  w  skład  przyrz

ą

du,  na  przykład  współczynnik 

wzmocnienia  wzmacniacza  operacyjnego,  cz

ę

stotliwo

ść

  generatora  kwarcowego, 

pojemno

ść

 licznika impulsów, itp. U

ż

ytkownik nie widzi tej skali, a dodatku proces 

porównywania wielko

ś

ci mierzonej z t

ą

 skal

ą

 nie jest dla niego widoczny, tak jak w 

przypadku pomiaru z u

ż

yciem przyrz

ą

du 

 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

6

 
wskazówkowego,  kiedy  to  mo

ż

emy  niemal  osobi

ś

cie  uczestniczy

ć

  w  procesie 

pomiarowym. 
 

Te  najprostsze  i  najcz

ę ś

ciej  stosowane  skale  pomiarowe  nie  wystarczaj

ą

  do 

pomiaru wszystkich wielko

ś

ci, które trzeba mierzy

ć

 w praktyce. Skal pomiarowych 

jest  wi

ę

cej  i  mo

ż

na  podziwia

ć

  niejednokrotnie  ich  wyrafinowan

ą

  ró

ż

norodno

ś ć

.  W 

tym  miejscu  nie  b

ę

dziemy  si

ę

  nimi  zajmowali.  Wyczerpuj

ą

cy  materiał na ten temat 

znale

ź ć

 mo

ż

na w podr

ę

czniku [4]. 

 

1.5. Zasady tworzenia skali pomiarowej 

 

Tworzenie skali pomiarowej wymaga dwóch zasadniczych kroków. 

1. Powołania do 

ż

ycia jednostki miary 

2. Obmy

ś

lenie  i  realizacja  do

ś

wiadczenia,  w  wyniku  którego  mo

ż

na  byłoby 

stwierdzi

ć

 równowa

ż

no

ś ć

 dwóch cech tego samego rodzaju .  

 

Proste do

ś

wiadczenie pozwalaj

ą

ce stwierdzi

ć

 równowa

ż

no

ś ć

 dwóch długo

ś

ci 

l

1

,  l

2

,  polega  na  odpowiednim  przyło

ż

eniu  do  siebie  ciał,  w  których  zawarte  s

ą

  te 

cechy (rys.2). 

l

1

l

2

 

Rys.2. Do

ś

wiadczenie pozwalaj

ą

ce stwierdzi

ć

 równowa

ż

no

ś ć

 dwóch długo

ś

ci 

 

O wiele bardziej skomplikowanym do

ś

wiadczeniem jest to, które pozwala na 

stwierdzenie  równowa

ż

no

ś

ci    dwóch  mas.  W  do

ś

wiadczeniu  tym  (rys.3) 

wykorzystuje  si

ę

  zasad

ę

  d

ź

wigni  dwustronnej  odkrytej  przez  Archimedesa  oraz 

jedn

ą

 z zasad dynamiki Newtona. 

 

 

m

2

 

m

1

 

r

2

 

r

1

 

F

2

 

F

1

 

 

 

Rys.3. Waga szalkowa pozwala stwierdzi

ć

 równowa

ż

no

ś ć

 mas dwóch ciał 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

7

 

Waga znajduje  si

ę

 w równowadze dzi

ę

ki równo

ś

ci momentów sił 

F r

F r

1 1

2 2

=

 

Siły  mo

ż

na  przedstawi

ć

  jako  iloczyny  odpowiednich  mas  i  przy

ś

pieszenia 

ziemskiego, st

ą

d, 

m gr

m gr

1

1

2

2

=

 

Je

ś

li ramiona wagi s

ą

 sobie równe, tzn. 

r

r

1

2

=

otrzymuje si

ę

 równo

ś ć

m

m

1

2

=

 

Przedstawione  tu  do

ś

wiadczenie  przeprowadzone  zgodnie  z  uznanymi  prawami 

fizyki  pozwala  z  niezachwian

ą

  pewno

ś

ci

ą

  stwierdzi

ć

  równowa

ż

no

ś ć

  dwóch  mas  i 

sta

ć

 si

ę

 podstaw

ą

 do stworzenia  skali  pomiarowej mas

 

 

W  przypadku  tworzenia  skal  pomiarowych  innych  wielko

ś

ci  mierzalnych 

wymagane  do

ś

wiadczenia  s

ą

  bardziej  skomplikowane,  nie  mniej  zasada  tworzenia 

skali wymaga wykonania wymienionych dwóch zasadniczych kroków. 

 

Celowe byłoby, aby czytelnik sam obmy

ś

lił do

ś

wiadczenie, w wyniku którego 

mo

ż

liwe jest stwierdzenie równowa

ż

no

ś

ci nat

ęż

e

ń

 dwóch pr

ą

dów stałych. 

1.6. Wielko

ś

ci podstawowe 

 

Wyja

ś

nimy w tym punkcie przyczyn

ę

, dla której cz

ęś ć

 wielko

ś

ci mierzalnych 

nie ma swoich definicji w postaci równa

ń

 matematycznych. 

 

Je

ż

eli  przez  R  oznaczymy  liczb

ę

  niezale

ż

nych    równa

ń

  (jest  ich,  jak  kto

ś

 

policzył,  ok.  800)  b

ę

d

ą

cych  prawami  fizyki  (niezale

ż

nych,  tzn.  takich,  z  których 

ż

adnego nie mo

ż

na otrzyma

ć

 w wyniku przekształcenia innego), przez W natomiast 

liczb

ę

  wielko

ś

ci  mierzalnych  wyst

ę

puj

ą

cych  w    tych  równaniach,  to  okazuje si

ę

 

ż

wielko

ś

ci  mierzalnych  jest  wi

ę

cej  ni

ż

  równa

ń

  (W  >  R).  Je

ż

eli  wi

ę

c  wielko

ś

ci 

mierzalne  potraktowa

ć

  jako  niewiadome,  układ    R  równa

ń

  oka

ż

e  si

ę

 

nierozwi

ą

zywalny.  Jedyn

ą

  rad

ą

  jest  w  tym  przypadku  przyj

ę

cie  pewnej  liczby 

niewiadomych  (wielko

ś

ci  mierzalnych)  za  parametry.  Minimalna  liczba  tych 

parametrów musi oczywi

ś

cie wynosi

ć

 P, gdzie: 

P = W - R 

 

Okazuje  si

ę

ż

e  liczba  P  jest  dla  poszczególnych  dziedzin  nauki  ró

ż

na,  np. 

mechanika potrzebuje ich tylko trzy: 
 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

8

- masa  (m) 
- długo

ść

  (l) 

- czas  (t) 

 

Fakt, 

ż

e wymienione trzy wielko

ś

ci nie maj

ą

 swoich równa

ń

 definicyjnych nie 

oznacza, 

ż

e  potrafimy  ich  mierzy

ć

.  Umiemy  bowiem  tworzy

ć

  ich  jednostki  miar,  a 

tak

ż

e  obmy

ś

la

ć

  do

ś

wiadczenia  fizyczne  pozwalaj

ą

ce  stwierdza

ć

  równowa

ż

no

ść

 

dwóch  mas,  dwóch  długo

ś

ci,  czy  dwóch  czasów,  w  konsekwencji  za

ś

  tworzy

ć

 

potrzebne skale pomiarowe.  

 

Masa, długo

ść

 i czas nie maj

ą

 swoich równa

ń

 definicyjnych ale wyst

ę

puj

ą

 w 

równaniach  innych  wielko

ś

ci  mierzalnych  gdzie  odgrywaj

ą

  bardzo  wa

ż

n

ą

  role,  o 

czym powiemy za chwil

ę

 

Dziedzina 

elektrotechniki 

potrzebuje 

natomiast 

czterech 

wielko

ś

ci 

podstawowych: 

- masy  (m) 
- długo

ś

ci  (l) 

- czasu   (t) 
- nat

ęż

enia pr

ą

du elektrycznego   (i) 

Jak  wida

ć

  wymaga  ona  oprócz  trzech  pierwszych  jeszcze    jednej:  wielko

ś

ci 

elektrycznej.  W  przeszło

ś

ci  była  ni

ą

  rezystancja,  wybór  wielko

ś

ci  podstawowych 

jest 

bowiem 

spraw

ą

 

umowy 

stanowi 

rezultat 

ustale

ń

 

konferencji 

mi

ę

dzynarodowych dotycz

ą

cych miar. 

 

Na wielko

ś

ci podstawowe wybiera si

ę

 te wielko

ś

ci, dla których mo

ż

liwe jest 

budowanie najdokładniejszych wzorców ich jednostek. 

 

Tych  kilka  wzorców  jednostek  stanowi  bowiem  podstaw

ę

  do  budowy  i  

weryfikacji  olbrzymiej liczby wzorców jednostek pozostałych wielko

ś

ci (wielko

ś

ci 

pochodnych).  Wszystkie  wielko

ś

ci  mierzalne  wyst

ę

puj

ą

ce  w  mechanice,  czy 

elektrotechnice  mo

ż

na  wyrazi

ć

,  przekształcaj

ą

c  ich  równania  definicyjne,  przy 

pomocy  tylko  trzech,  czy  czterech  wymienionych  wy

ż

ej  wielko

ś

ci  podstawowych. 

Rezultatem tego jest wspomniana przed chwil

ą

 mo

ż

liwo

ść

 budowy, czy weryfikacji 

wzorców  wielkiej  liczby  jednostek  przy  u

ż

yciu  zaledwie  kilku  wzorów  jednostek 

wielko

ś

ci podstawowych. 

 

Na  koniec  wypada  wyja

ś

ni

ć

  jaka  liczba  wielko

ś

ci  podstawowych  (bez 

równa

ń

  definicyjnych)  wyst

ę

puje  obecnie  w  nauce.  Jest  ich  siedem,  przy  czym 

liczba  ta  nie  wynika  z  „matematycznej  konieczno

ś

ci”  lecz  postulatów 

reprezentantów pewnych dziedzin nauki, którym przyj

ę

cie pewnych dodatkowych 

 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

9

 
wielko

ś

ci  jako  wielko

ś

ci  podstawowych  ułatwia  rozwa

ż

ania  teoretyczne  w 

uprawianych przez nich dziedzinach nauki. 

 

W Tablicy 2 przedstawiono obowi

ą

zuj

ą

ce od 1960 roku (data wprowadzenia  

Mi

ę

dzynarodowego  Układu  Jednostek  Miar  SI)  wielko

ś

ci  podstawowe  i  ich 

jednostki. 
 

Tablica 2. Wielko

ś

ci podstawowe i ich jednostki 

L.p. 

Nazwa wielko

ś

ci 

podstawowej 

Symbol  
wielko

ś

ci 

Nazwa  
jednostki 

Symbol  
jednostki 

długo

ść

 

l      

metr 

 masa  

kilogram 

kg 

 czas 

 t 

sekunda 

 nat

ę ż

enie pr

ą

du elektrycznego 

 i 

amper 

 temperatura termodynamiczna  

kelwin 

 K 

 

ś

wiatło

ść

  

kandela 

cd 

 ilo

ść

 materii 

mol 

mol 

 
 
 

Ten  stosunkowo  przejrzysty  i  spokojny  obraz  m

ą

ci  nieco  ,  niewielka  grupa 

tzw. wielko

ś

ci uzupełniaj

ą

cych, przedstawionych w Tablicy 3. 

 

Tablica 3. Wielko

ś

ci uzupełniaj

ą

ce i ich jednostki 

L.p. 

Nazwa 

wielko

ś

ci 

Symbol 

wielko

ś

ci 

Nazwa 

jednostki 

Symbol 

jednostki 

k

ą

t płaski 

α

,

β

,

γ

 

radian 

rad 

k

ą

t bryłowy 

ω

,

 

steradian 

sr 

 
 

Wyja

ś

nienie w sprawie wielko

ś

ci i jednostek uzupełniaj

ą

cych 

 

Na  XX  Generalnej  Konferencji  Miar  w  1995 r.  została  podj

ę

ta 

rezolucja  H,  aby  jednostki  uzupełniaj

ą

ce:  radian  i  steradian  

ą

czy

ć

 

do zbioru jednostek pochodnych 

 

Tym  samym  znika  dziwna  grupa  wielko

ś

ci  uzupełniaj

ą

cych  i 

ich jednostek. 

 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

10

 
 
 

2. Przebieg 

ć

wiczenia 

Studenci  wykonuj

ą

  wskazane  ni

ż

ej  Zadania,  sporz

ą

dzaj

ą

c  na  bie

ż ą

co  stosowne 

notatki. 

 

Zadanie 1 

 

1. Wymie

ń

  trzy  mierzalne  cechy  przedmiotu  wr

ę

czonego  ci  przez prowadz

ą

cego 

ć

wiczenie. 

2. Uzasadnij praktyczn

ą

 przydatno

ś ć

 tych cech. 

3. Podaj, je

ś

li potrafisz, definicje tych cech. 

4. Podaj ich nazwy. 
5. Podaj ich symbole literowe 
6. Podaj jednostki miar. 
7. Podaj nazwy jednostek. 
8. Podaj symbole jednostek. 

 

 
 

Zadanie 2 

 
 

Popularna definicja głosi, 

ż

e pomiar jest to  porównanie wielko

ś

ci mierzonej z 

jej  jednostk

ą

.  Podaj  przynajmniej  jeden  przykład  pomiaru  odbywaj

ą

cego  si

ę

 

dokładnie według tej definicji. 
 

Zadanie 3 

 
 

Przekształ

ć

 podane ni

ż

ej równanie, wyra

ż

aj

ą

ce moc czynn

ą

 pr

ą

du zmiennego, 

do postaci, w której wyst

ę

puj

ą

 tylko wielko

ś

ci podstawowe. 

 

R

U

P

sk

2

=

 

 
 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

11

 

Zadanie 4 

 

Do  dwóch  kondensatorów  C

1

,  C

2

  (rys.5)  doprowadzono  jednakowe  ładunki 

elektryczne  q.  Który,  twoim  zdaniem  kondensator  ma  wi

ę

ksz

ą

  pojemno

ś ć

 

elektryczn

ą

, je

ż

eli w jednym z nich ładunek q wywołał powstanie mi

ę

dzy okładkami 

napi

ę

cie o warto

ś

ci 1V, za

ś

 w drugim 2V? Nale

ż

y przeprowadzi

ć

 logiczny wywód, 

a nie posługiwa

ć

 si

ę

 definicj

ą

 pojemno

ś

ci elektrycznej. 

 
 

+

C

1

U

1

=1V

q

+

C

2

U

1

=2V

q

 

 

Rys.5.  Schemat układu do zadania 2 

 
 

Zadanie 5 

 
 

Wyja

ś

nij, według jakiej ogólnej  zasady, Twoim zdaniem, zegar mechaniczny 

mierzy czas ? 
 

Wskazówka:  Czy  zmiana  poło

ż

enia  dowolnej  masy  m  mo

ż

e  odby

ć

  si

ę

  w 

czasie zerowym (praca, moc) ? 
 

 

3. Pytania i zadania kontrolne 

1. Na czym polega identyfikacja cech 
2. Podaj okre

ś

lenie wielko

ś

ci mierzalnej 

3. Podaj okre

ś

lenie jednostki miary 

4. Podaj okre

ś

lenie pomiaru 

5. Podaj okre

ś

lenie wielko

ś

ci podstawowej 

6. Jakie znaczenie maj

ą

 wielko

ś

ci podstawowe? 

background image

 

Ć

wicz. Nr 11  Podstawowe zagadnienia metrologii 

12

 

7. Podaj okre

ś

lenie skali pomiarowej 

8. Podaj zasady tworzenia skali pomiarowej 
9. Podaj okre

ś

lenie pomiaru 

10.Dlaczego cz

ę ść

 wielko

ś

ci mierzalnych nie ma swoich równa

ń

 definicyjnych? 

 
 
 
 

 

4. Literatura 

 
1. Jaworski J. Matematyczne podstawy metrologii WNT, Warszawa 1979 
2. Jaworski  J.,  Morawski  R.,  Ol

ę

dzki  J.  Wst

ę

p  do  metrologii  i  techniki 

eksperymentu  WNT, Warszawa 1992 

3. Piotrowski J.  Podstawy metrologii   PWN, Warszawa 1976 
4. Kubisa  S.  Podstawy  metrologii    Wydawnictwo  Politechniki  Szczeci

ń

skiej, 

Szczecin 1995