Medycyna wieku rozwojowego wczoraj i dziś. Kierunki zmian w opiece nad dzieckiem

2011-10-23

Kierunki zmian w opiece nad dzieckiem

prof. dr hab. n. med. Danuta Chlebna – Sokół

Klinika Propedeutyki Pediatrii i Chorób Metabolicznych Kości

Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

PEDIATRIA

Pediatria wczoraj a dziś:

Francja jest uważana powszechnie za „kuźnię światowej pediatrii”.

Słynny dom dla podrzutków, założony w 1638r, przez Wincentego a Paula - obecnie

szpital dziecięcy.

„ Hotel Dieu” - szpital na 1200 łóżek - w Paryżu - (koniec XVIII w.); dzieci leczono tu

razem z dorosłymi ( w łózku 5 - 6 chorych).

W 1802r. dom dla sierot przekształcony (decyzją rządu) zostaje w nowoczesny 300.

łóżkowy szpital dla dzieci

w wieku od 2 do 15 lat. Dzisiaj jest to także szpital - Hopital des Enfants Malades

(NECKER).

Do 1840r. powstało w Europie 5 szpitali dziecięcych (Paryż, Petersburg, Wiedeń,

Budapeszt, Wrocław).

W 1785r. Paryska Akademia Nauk wyłoniła specjalną Komisję, której

przewodniczył wychowanek domu podrzutków (Jean d’ Alamberte), a

członkami byli

m. in. słynni fizycy, chemicy (np. Laplace, Lavoisier).

szpital powinien posiadać oddzielne pawilony lub sale (położone daleko) dla chorych

zakaźnie

w jednej sali nie może być więcej niż 30 chorych

każdy chory powinien leżeć w oddzielnym łóżku

dzieci powinny być oddzielone od chorych dorosłych

W 1769r. powstaje w Londynie pierwsza przychodnia dla dzieci chorych,

założona przez dr Armstronga.

W 1810r. pierwszy podręcznik pediatrii wydany przez Jakuba Szymkiewicza

(monografia 400 stron)

Oddziały i szpitale dziecięce w Polsce

1845r.

w jednym ze szpitali we Lwowie wyodrębniono

12 łóżek dla dzieci

1864r.

w szpitalu im. Św. Łazarza w Krakowie

wyodrębniono 12 łóżek dla dzieci, a w 1874r. dalsze

34 łóżka z kliniki położniczej;

w ten sposób powstała Pierwsza Klinika Dziecięca

w Polsce.

Kierownikiem został prof. Maciej Leon Jakubowski

1869r.

Warszawa, szpital przy ul. Solnej

2
3
4
5
6
7
8

12
13

15
16

2011-10-23

1869r.

Warszawa, szpital przy ul. Solnej

1879r.

Warszawa, szpital przy ul. Śliskiej

1896r.

szpital w Lesznie im. Karola i Marii, 100 łóżek -

fundacja Marii Szlenkierowej - z inicjatywy Józefa

Brudzińskiego

SZPITAL imieniem „ANNY MARII” w Łodzi

1904

wbudowanie kamienia węgielnego

1905

zaczęto przyjmować pierwsze chore dzieci

1906

zorganizowano oddział dla niemowląt

1908

zainstalowano aparat rentgenowski

1908/1909zorganizowano oddział pediatryczny

27 lutego 1928r. Edward i Matylda Herbstowie przekazują aktem

notarialnym

posiadłość w Sokolnikach na

sanatorium dla dzieci ze szpitala im. Anny

Marii

SZPITAL imieniem ANNY MARII w Łodzi

1930

otwarto pawilon gruźliczy,

następnie oddział obserwacyjno-zakaźny

wg projektu Tadeusza Mogielnickiego

ZASŁUŻENI PEDIATRZY ŁÓDZCY ZWIĄZANI

ZE SZPITALEM im. ANNY MARII

Władysław Szejnach

opracował zasady

racjonalnego żywienia;

pierwsze badania środowisko

Antoni Tomaszewski

Matylda Tomaszewska

Wacław Jasiński

Tadeusz Mogielnick

Henryka Roseblatówna

Bruno Czaplicki

Ludwik Gundlach

Józef Brudziński

ZASŁUŻENI PEDIATRZY ŁÓDZCY ZWIĄZANI

ZE SZPITALEM im. ANNY MARII

Józef Brudziński

autor 56 prac naukowych dotyczacych m. in. zapalenia

opon mózgowo-

rdzeniowych (objawy oponowe).

Jeden z najwybitniejszych pediatrów polskich;

pierwszy dyrektor szpitala im. Anny Marii. Uważany jest za twórcę łódzkiej

pediatrii.

Karol Jonscher

założył w Łodzi 2 szpitale: psychiatryczny w Kochanówce oraz dziecięcy im. Anny

Marii (1904r.)

ROZWÓJ NAUKOWY PEDIATRII W ŁODZI

1945 powstaje I Klinika Chorób Dzieci przy szpitalu

Anny Marii

Kierownik: prof. Stanisław Popowski

1951 powstaje II Klinika Chorób Dzieci

Kierownik: prof. Franciszek Redlich

1959 utworzono Szpital Kliniczny (im. Marii Konopnickiej) przy ul. Spornej 36/50

2
3
4
5
6
7
8

12
13

15
16

2011-10-23

1959 utworzono Szpital Kliniczny (im. Marii Konopnickiej) przy ul. Spornej 36/50

(obydwie Kliniki przenoszą

się do

tego Szpitala)

1. XII. 1970r.

powołany został Instytut Pediatrii AM w Łodzi w Szpitalu Klinicznym

przy ul. Spornej 36/50.

Kierownik: prof.

Kazimierz Sroczyński

(do 1976r.)

prof. Barbara Dębiec

1976 - 1993

prof. Jerzy Bodalski

od 1993 - 2004

KLINIKI PEDIATRYCZNE W ŁODZI

Katedra i Klinika (Isza) Pediatryczna Wydziału Lekarskiego U.Ł. powstała 1.11.1945r.

w szpitalu im. Anny Marii (obecnie im. J. Korczaka)

Organizatorem i pierwszym kierownikiem był prof. Stanisław Popowski [zm. w 1953r,]

II Klinika Pediatryczna powstała też w szpitalu im. J. Korczaka - kierował nią prof.
Franciszek Redlich [zm. w 1964r.]

Obydwie Kliniki zostały przeniesione do szpitala im. M. Konopnickiej w 1959r.; szpital

mieści się przy ul. Spornej 36/50

W 1970r. w szpitalu im. M. Konopnickiej powstaje (i istnieje do 2004r.) Instytut

Pediatrii Akademii Medycznej w Łodzi

Katedry i Kliniki pediatryczne istniejące obecnie a wywodzące się

ze struktur organizacyjnych Instytutu Pediatrii

(istniejącego w latach 1970 – 2004)

I Katedra Pediatrii

Klinika Pediatrii, Onkologii, Hematologii i Diabetologii

Kierownik: prof. dr hab. n. med. Wojciech Młynarski

Klinika Propedeutyki Pediatrii i Chorób Metabolicznych Kości

Kierownik: prof. dr hab. n. med. Danuta Chlebna-Sokół

II Katedra Pediatrii

Klinika Kardiologii Dziecięcej

Kierownik: prof. dr hab. n. med. Jerzy Stańczyk

Oddział Kliniczny Intensywnej Terapii i Anestezjologii

Kierownik: prof. dr hab. n. med. Andrzej Piotrowski

Oddział Kliniczny Medycyny Ratunkowej

Kierownik: dr hab. n med. Grażyna Skotnicka-Klonowicz

III Katedra Pediatrii

Klinika Alergologii, Gastroenterologii Dziecięcej

Kierownik: prof. dr hab. n. med. Krystyna Wąsowska-Królikowska

Samodzielny Oddział Kliniczny Interny Dzieciecej i Alergologii

Kierownik: dr hab. n. med. Iwona Stelmach

Katedra Pediatrii Zabiegowej

Klinika Chirurgii i Onkologii Dziecięcej

Kierownik: prof. dr hab .n. med. Ewa Andrzejewska

Klinika Otolaryngologii Audiologii i Foniatrii Dziecięcej

Kierownik: dr hab. n. med. Anna Zakrzewska

Klinika Okulistyki Dziecięcej

2
3
4
5
6
7
8

12
13

15
16

2011-10-23

Klinika Okulistyki Dziecięcej

Kierownik: dr n. med. Anna Niwald

Skutki postępu w opiece medycznej nad dzieckiem:

spadek zachorowalności (lub wyeliminowanie niektórych) na choroby zakaźne:

powszechne szczepienia ochronne

oświata sanitarna

poprawa warunków higienicznych

spadek śmiertelności oraz umieralności niemowląt, zwłaszcza późnej:

wprowadzenie obowiązkowej hospitalizacji niemowląt

antybiotykoterapia

poprawa edukacji lekarzy (specjalizacje z pediatrii)

zmniejszenie liczby zgonów z powodu stanów zagrożenia życia:

oddziały intensywnej terapii

resuscytacja możliwa do przeprowadzenia przez każdego pediatrę

zmniejszenie częstości zgonów lub powikłań związanych z wadami wrodzonymi

powodującymi zagrożenie

życia - szybka interwencja chirurgiczna

Skutki postępu w opiece medycznej nad dzieckiem (cd).

zapobieganie chorobom uwarunkowanym genetycznie:

poradnictwo genetyczne

wczesne wykrywanie chorób metabolicznych (fenyloketonuria)

obniżenie częstości występowania chorob niedoborowych:

zarówno przez ich wczesne wykrywanie (hypotyreoza, niedobór Fe)

jak tez profilaktykę (ocena rozwoju - stany niedoborów masy i wysokości ciała)

rola Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie

wytyczne profilaktyczne, co do badań (bilanse) i sposobów stosowania leków oraz

żywienia i szczepień ochronnych

odziały pracy chronionej i obniżenie liczby porodów przedwczesnych

oddziały Intensywnej Terapii Pediatrycznej (8 w Polsce)

karetki do przewozu noworodków

inkubatory

Medycyna Wieku Rozwojowego zajmuje się:

szeroko pojętą profilaktyką stanu zdrowia i rozwoju

wychowaniem zdrowotnym czyli promowaniem zdrowia

rozpoznawaniem i leczeniem

chorób dzieci i młodzieży do lat 18

a także:

oceną wpływu całokształtu warunków

środowiskowych na rozwijający się organizm

rolą dziecka w społeczeństwie

Współczesne problemy medycyny wieku rozwojowego:

wcześniactwo
powikłania wcześniactwa

i stanów zagrożenia życia

u noworodków donoszonych

zakażenia wirusem HBV i HC

zakażenia HIV i zespół AIDS

narkomania i przestępczość wśród młodzieży

stopniowe obniżanie się poziomu wydolności wysiłkowej i sprawności motorycznej (tv,

komputery, brak aktywnego działania oświatowo - promocyjnego)

wzrost częstości wad postawy i zaburzeń w rozwoju somatycznym (m. in. otyłości)

Kierunki działań profilaktycznych w medycynie wieku rozwojowego

2
3
4
5
6
7
8

12
13

15
16

2011-10-23

Kierunki działań profilaktycznych w medycynie wieku rozwojowego

szczepienia ochronne u dzieci i młodzieży (powszechne, obowiązkowe) i zalecane

opieka lekarsko - pielęgnacyjna rejonowych Poradni D

bilanse zdrowia

dyspanseryzacja (ustalenie postępowania w zaburzeniach rozwoju i przewlekłych

chorobach)

wprowadzenie wielokierunkowej oceny rozwoju somatycznego i licznych poradni

specjalistycznych celem wczesnego wykrywania zaburzeń i ich właściwego leczeni

promowanie zwiększonej i regularnej aktywnosci ruchowej dzieci i młodzieży

(przedszkola, szkoły, programy w środkach masowego przekazu)

postępowy charakter polskiej koncepcji ochrony zdrowia dziecka

2
3
4
5
6
7
8

12
13

15
16