Orientalizm 
 

W  okresie  pomiędzy  950  a  650  r  pne  świat  grecki  przeżywał  fascynację  kulturą  Wschodu. 

Zjawisko jest zauważalne w sztuce i literaturze VII wieku pne także niektórzy badacze mówią 

o  kresie  orientalizującym.  Na  Greków  mogła  oddziaływać  kultura  Egiptu  i  Syrii  a  jedynie 

pośrednio kultura Asyrii i Babilonii. Wyraźny zwrot w kierunku sztuki wschodniej nastąpił 

wśród  malarzy  dekorujących  ceramikę.  W  Koryncie  w  końcu  VIII  wieku  pne  zarzucili  oni 

wówczas  styl  geometryczny  wprowadzając  w  jego  miejsce  przejęte  ze  Wschodu  motywy 

fantastycznych  zwierząt  (  gryfów,  sfinksów).  Często  pojawiają  się  motywy  roślinne.  Z 

czasem  w  dekoracjach  pojawiły  się  sceny  z  greckich  mitów.  Wpływy  orientalne  odcisnęły 

swoje piętno na dekoracji naczyń z brązu, drobnych figurek z gliny oraz przedmiotów z kości 

słoniowej. 

Wschodnie  wyobrażenia  religijne,  wątki  mitologiczne,  gatunki  literackie  a  nawet  imiona 

bohaterów miały duży wpływ na rodzącą się literaturę grecką. U Homera czy Hezjoda można 

znaleźć wyraźne analogie do dzieł babilońskich i asyryjskich z Mezopotamii. Jakimi drogami 

docierały do Greków obce inspiracje? Zapewne odegrali tu jakąś rolę spotykani na Bliskim 

Wschodzie pieśniarze tzw. Naru przypominający greckich aojdów.