background image

Przedmiotem zmian majątkowych podmiotu według kierunkowej klasyfikacji zdarzeń 
gospodarczych w modelu Tadeusza Pechego są 

 

d. operacje wewnętrzne i transakcje elementarne   

Czy według Benedykta Cotruglio, by „zasługiwać na miano kupca” wystarczy 
prowadzić następujące księgi: Notatnik, Dziennik?  

 

a. nie   

Czy kupcy weneccy stosujący księgi rachunkowe zgodnie z zaleceniami L. Paciolego 
znali storno księgowe 

 

a. nie   

Do prowadzenia handlu z „należną starannością” według L. Paciolego wystarczą 
Wybierz odpowiedź  

 

e. wszystkie wymienione atrybuty są potrzebne   

Zysk lub strata na sprzedaży konkretnego towaru ustalany był, zgodnie z zaleceniami 
L. Paciolego  

 

a. na koncie „Zysk i strata”   

Oznaczanie kolejnych ksiąg rachunkowych według L. Paciolego powinno być 
następujące 

 

a. Dziennik z krzyżem, Dziennik A, Dziennik B, Dziennik C …..   

Transakcje elementarne w modelu Tadeusza Pechego to zmiany stanu majątkowego w 
kontaktach z innymi podmiotami  

 

a. tak   

Na model ewidencyjny Tadeusza Pechego składa się układ 
Wybierz odpowiedź  

 

a. pięciu kont i sześciu typów zdarzeń gospodarczych   

Konta „Zyski i straty”, „Zarobek i utrata”, „Profit i uszczerbek” w księgach 
rachunkowych L. Paciolego to 

 

b. synonimy jednego konta   

Kasa w księgach rachunkowych L. Paciolego oznaczała 

 

c. dłużnika   

Chronologia zapisów w księgach rachunkowych według L. Paciolego powinna być 
następująca 

 

b. Inwentarz, Memoriał, Dziennik, Księga Główna   

W XIX wieku podręczniki rachunkowości zalecały księgowanie kosztów 

 

c. obie możliwości były dopuszczalne   

background image

Sprzedaż gotówkowa produktów to w modelu Tadeusza Pechego 

 

b. jedno zdarzenie księgowe   

Pierwszą pracą z dziedziny księgowości wydaną w języku polskim była: 

 

a. Buchalteria ułatwiona, czyli sposób utrzymywania ksiąg kupieckich 
pojedynczego i podwójnego rachunku podług metody Edmunda Degrange, 
Stanisława Budnego  

 

Tadeusz Peche charakteryzuje każde zdarzenie gospodarcze według 

 

c. kryterium rodzajowego i kierunkowego   

Zdaniem L. Paciolego „porządny kupiec” powinien rozpoczynać dzień od: 

 

c. mszy świętej   

Oszczędności w modelu Tadeusza Pechego to 

 

b. kapitały i fundusze   

Oznaczanie kolejnych ksiąg rachunkowych według L. Paciolego powinno być 
następujące  

 

b. żadna odpowiedź nie jest prawidłowa   

Roszczenia typu II w modelu Tadeusza Pechego to 

 

c. szelkie zmiany stanu majątkowego w kontaktach z innymi podmiotami   

Termin „PER” w księgach rachunkowych L. Paciolego oznaczał 

 

b. dłużnika   

Konto „Zysk i strata” w księgach rachunkowych L. Paciolego występuje 

 

d. w Inwentarzu   

Należności i zobowiązania w modelu Tadeusza Pechego to 

 

c. roszczenia typu II   

Autorem książki Ogólna teoria rachunkowości, Warszawa 1964, jest 

 

c. Tadeusz Peche   

Ile sposobów zapłaty (rozliczeń) za zakupione towary zalecał Luca Pacioli 

 

d. dziewięć różnych sposobów   

Konto „Zysk i strata” w księgach rachunkowych L. Paciolego może być 
Wybierz odpowiedź  

 

a. wierzycielem i dłużnikiem   

Kto jest autorem pojęcia „ekonometria” 

 

c. teoretyk rachunkowości Paweł Ciompa   

background image

Kapitał w księgach rachunkowych L. Paciolego oznaczał 

 

a. wierzyciela   

Pierwsze wydanie Traktatu o księgowości podwójnej Luca Paciolego ukazało się w 
roku 

 

d. żadna odpowiedź nie jest prawidłowa   

Miesięcznik „Rachunkowość” powstał z przekształcenia w 1952 roku czasopisma 

 

b. żadna odpowiedź nie jest prawidłowa   

Autorem Traktatu o rozrywce czyli wypłoszeniu nudy (ok.1500r.) jest 

 

d. Luca Pacioli    

Związek Buchalterów w Warszawie poprzednik Stowarzyszenia Księgowych w Polsce 
powstał w 

 

c. 1907 roku   

Reguła II zasady podwójnego zapisu w modelu Tadeusza Pechego brzmi „każdy zapis 
podwójny polega zawsze na tym, że jedna rejestracja jest dodatnia, a druga — 
ujemna.” 

 

b. tak   

Autorem książki pt. Zarys ekonometrii i teorii buchalterii wydanej we Lwowie w 1910 
r. jest 

 

b. Paweł Ciompa   

Memoriał, to według L. Paciolego, księga służąca do zapisywania transakcji, których 

 

b. dokonuje się w pośpiechu, by nie zapomnieć o nich   

Przedmiotem zmian majątkowych podmiotu według rodzajowej klasyfikacji zdarzeń 
gospodarczych w modelu Tadeusza Pechego są 

 

c. wszystkie odpowiedzi są prawidłowe   

Autorem Traktatu o małżeństwie (1458 r.), Traktat o naturze kwiatów (1460 r.), Księgi 
o sztuce handlu
 (1458 rok - rękopis, 1573 rok – druk, wydanie polskie – Kraków 
2007), Traktatu o żegludze (1464 r.) jest
 

 

a. Benedykt Cotruglio   

Wynagrodzenie za świadczoną pracę w gospodarstwie domowym to w modelu 
Tadeusza Pechego  

 

d. trzy zdarzenia księgowe   

Do prowadzenia handlu z „należną starannością” według L. Paciolego wystarczą 
pieniądze w gotówce i „wiara dobrego kupca” 

 

a. nie   

background image

Roszczenia typu I w modelu Tadeusza Pechego to 

 

a. wszelkie roszczenia mające formę banknotów (bilonu) lub papierów 
wartościowych  

 

Termin „A” w księgach rachunkowych L. Paciolego oznaczał 

 

c. wierzyciela   

W XIX wieku amortyzację środków trwałych ustalano na podstawie 

 

b. obie możliwości były dopuszczalne   

Operacje wewnętrzne w modelu Tadeusza Pechego to cząstkowe modyfikacje 
oszczędności podmiotu 

 

a. tak   

Dokonywanie spisu inwentarza co 2-4 lata w celu uzgodnienia sald księgowych ze 
stanem faktycznym po raz pierwszy zalecał 

 

a. Jan Ympyn w 1543 roku   

Miesięcznik „Rachunkowość” powstał z przekształcenia w 1952 roku czasopisma 

 

d. Biuletyn Biura Organizacji Rachunkowości   

Reguła I zasady podwójnego zapisu w modelu Tadeusza Pechego brzmi „każde 
zdarzenie gospodarcze podlega podwójne rejestracji: raz jako zmiana stanu 
majątkowego o charakterze rodzajowymi drugi raz — jako zmiana kierunkowa” 

 

a. tak   

Podręczniki polskie z rachunkowości w XIX zalecały, by „koszty poniesione w 
związku z budową i wyposażeniem nowych zakładów oraz z uruchomieniem 
produkcji”: 

 

c. dzielić proporcjonalnie do przypuszczalnego okresu eksploatacji, który nie 
powinien być dłuższy jednak niż kilka lat  

 

Traktat o księgowości podwójnej Luca Paciolego liczący trzynaście dwustronnych kart 
zawiera 

 

c. 36 rozdziałów   

Benedykt Cotruglio uważał, że „zasługujący na miano kupca” powinien prowadzić 
następujące księgi: Notatnik, Dziennik i Wielką Księgę 

 

a. tak   

Bilans Księgi Głównej, według L. Paciolego, to 

 

a. karta zagięta wzdłuż, na której po prawej stronie zapisuje się wierzycieli a 
po lewej dłużników