MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH
Logis.
PRZEPISY O GOSPODAROWANIU
MIENIEM SŁUŻBY UZBROJENIA
I ELEKTRONIKI
DD/4.22.1
BYDGOSZCZ
2013
2
SZEF
SZTABU GENERALNEGO WP
ROZKAZ Nr ……./Logis./IWsp SZ
SZEFA SZTABU GENERALNEGO WP
z dnia ………………2013 r.
w sprawie wprowadzenia do użytku instrukcji
„Przepisy o zarządzaniu mieniem służby uzbrojenia i elektroniki”
DD/4.22.1
Na podstawie § 7 ust. 3 regulaminu organizacyjnego Ministerstwa Obrony Narodowej
stanowiącego załącznik do zarządzenia Nr 40/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia
22 listopada 2006 r. w sprawie regulaminu organizacyjnego Ministerstwa Obrony
Narodowej (Dz. Urz. MON Nr 21, poz.270, z późn. zm.).
rozkazuję:
1. Wprowadzić do użytku w Siłach Zbrojnych RP z dniem 01.09.2013 r. instrukcję
„Przepisy o zarządzaniu mieniem służby uzbrojenia i elektroniki” DD/4.22.1”.
2. Tracą moc z dniem 1 września2013 r. instrukcje „Przepisy o gospodarce mieniem
służby uzbrojenia i elektroniki w wojsku”, sygn. Uzbr. 2000/79 oraz „Przepisy
o gospodarce mieniem służby uzbrojenia i elektroniki w bazach i składnicach”,
sygn. Uzbr.1981/78.
3. Rozkaz wchodzi w życie z dniem podpisania.
generał Mieczysław CIENIUCH
3
SPIS TREŚCI
ROZDZIAŁ 1. POSTANOWIENIA OGÓLNE
ROZDZIAŁ 2. EKSPLOATACJA SPRZĘTU UIE
ROZDZIAŁ 3. ZAOPATRYWANIE I EWIDENCJA MIENIA SUIE
ROZDZIAŁ 4. TECHNICZNE ŚRODKI MATERIAŁOWE DO SPRZĘTU UIE
ROZDZIAŁ 5. PRZECHOWYWANIE MIENIA W ODDZIAŁACH
5.2. Przechowywanie mienia stanowiącego zapas wojenny ........................................... 38
ROZDZIAŁ 6. PRZECHOWYWANIE MIENIA W PODODDZIAŁACH
4
WSTĘP
Kontynuowane zmiany organizacyjne w Siłach Zbrojnych RP, wynikające
z osiągania wymaganych zdolności operacyjnych, powodują konieczność prowadzenia
optymalizacji wykorzystania posiadanego potencjału oraz konsekwentnego
dostosowywania obowiązujących przepisów w resorcie obrony narodowej.
W celu uściślenia realizacji zadań w zakresie eksploatacji sprzętu uzbrojenia
i elektroniki, opracowano niniejszą instrukcję, stanowiącą dokument logistyczny
poziomu trzeciego i będącą rozwinięciem dokumentu doktrynalnego „Zabezpieczenie
techniczne Sił Zbrojnych RP. Zasady funkcjonowania. DD/4.22” sygn. Logis. 10/2012
oraz uzupełnieniem instrukcji „Zarządzanie eksploatacją uzbrojenia i sprzętu
wojskowego w Siłach Zbrojnych RP. Zasady ogólne” DD/4.22.13. Przedmiotowa
instrukcja normuje oraz ustala szczegółowe i jednolite zasady zarządzania mieniem
służby uzbrojenia i elektroniki w Siłach Zbrojnych RP.
Instrukcja uszczegóławia uregulowania obowiązujące w Siłach Zbrojnych RP
w zakresie właściwości i kompetencji, zasad eksploatacji, realizacji obsługiwań
i napraw sprzętu uzbrojenia, jego ewidencji, zaopatrywania, zasad przechowywania
w oddziałach i pododdziałach oraz zasady profilaktyki i nadzoru nad sprzętem
uzbrojenia.
W załącznikach ujęto wybór podstawowych dokumentów w zakresie służby
uzbrojenia i elektroniki opracowywanych na szczeblu jednostki wojskowej
i wojskowego oddziału gospodarczego.
Niniejsza instrukcja jest dokumentem obowiązującym w Siłach Zbrojnych RP,
który będzie podlegał weryfikacji i doskonaleniu w działalności służbowej.
5
ROZDZIAŁ 1. POSTANOWIENIA OGÓLNE
1000. Niniejsze przepisy ustalają jednolite zasady zarządzania mieniem służby
uzbrojenia i elektroniki (SUiE), dla którego rolę Centralnego Organu
Logistycznego (COL) pełni Szefostwo Służby Uzbrojenia i Elektroniki
Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych (SSUiE IWsp SZ), ustalone na podstawie
właściwej decyzji Ministra Obrony Narodowej w sprawie określenia funkcji
gestorów i centralnych organów logistycznych w resorcie obrony narodowej.
1001. Pod pojęciem mienia SUiE należy rozumieć sprzęt uzbrojenia i elektroniki
(UiE) oraz techniczne środki materiałowe (tśm) do tego sprzętu, objęte
obowiązującym indeksem materiałowym, ujęte w załączniku C.
1002. Postanowienia i zasady zawarte w niniejszych przepisach dotyczą odpowiednio
dowódców, szefów, komendantów, kierowników, personel techniczny
oraz użytkowników na wszystkich szczebli dowodzenia i kierowania.
1003. Przez gospodarowanie (zarządzanie) mieniem SUiE należy rozumieć
całokształt realizowanych, zgodnie z założonym celem, przedsięwzięć i działań,
skierowanych na mienie SUiE w zakresie zabezpieczenia procesu eksploatacji
sprzętu UiE, opartych na obowiązujących przepisach oraz racjonalnych
i ekonomicznych zasadach działania.
1004. W pododdziałach wojsk specjalnych dopuszcza się zasady zarządzania mieniem
SUiE wynikające ze specyfiki ich działania, stosownych aktów prawnych oraz
instrukcji.
Zakres działania i podział obowiązków
1005. Poziomy realizujące zadania związane z zarządzaniem mieniem SUiE:
1) gestor;
2) centralny organ logistyczny;
3) organ wykonawczy;
4) użytkownik.
1006. Gestor – komórka lub jednostka organizacyjna resortu obrony narodowej,
a także komórka wewnętrzna odpowiedzialna za kierunki rozwoju w Siłach
Zbrojnych RP oraz organizację procesu wykorzystania bojowego określonego
rodzaju (grupy) UiSW;
1007. Centralnym organem logistycznym w zakresie zarządzania sprzętem uzbrojenia
i elektroniki jest SSUiE IWsp SZ, które realizuje podstawowe funkcje za
pośrednictwem podległego mu pod względem fachowym personelu i komórek
funkcjonalnych poszczególnych szczebli kierowania.
1008. Organami wykonawczymi w zakresie zarządzania mieniem SUiE są regionalne
bazy logistyczne (RBLog) z podległymi im składami i warsztatami
technicznymi oraz wojskowe oddziały gospodarcze (WOG).
1009. Użytkownikami mienia SUiE są jednostki wojskowe oraz inne jednostki
organizacyjne resortu obrony narodowej (szkoły, uczelnie itp.), pododdziały
oraz żołnierze (inne osoby) użytkujący przydzielony im sprzęt UiE.
1010. Niniejsze przepisy dotyczące gospodarowania (zarządzania) mieniem SUiE
ustalają zasady postępowania w zakresie działalności związanej z:
1) wprowadzeniem na eksploatację;
2) zaopatrywaniem;
3) ewidencjonowaniem;
4) użytkowaniem;
5) przechowywaniem;
6
6) obsługiwaniem,
naprawą,
przeglądem technicznym, modernizacją
i modyfikacją;
7) wycofywaniem z eksploatacji;
8) zagospodarowywaniem;
9) wybrakowywaniem.
Podział kompetencji i odpowiedzialności
1011. W procesie eksploatacji mienia SUiE wyróżnia się dwa obszary działania
określające kompetencje i obowiązki osób funkcyjnych na poszczególnych
szczeblach organizacyjnych:
1) obszar użytkowania - realizowany przez użytkowników, którym sprzęt
został przydzielony zgodnie z etatem i tabelą należności. Obejmuje
działania zmierzające do utrzymania sprzętu w sprawności technicznej
zapewniającej wykorzystanie jego właściwości taktyczno-technicznych do
wykonania zadania bojowego;
2) obszar zabezpieczenia - realizowany przez służbę uzbrojenia i elektroniki.
Obejmuje
działania
zapewniające
właściwe
użytkowanie
oraz
wykorzystanie sprzętu zgodnie z jego przeznaczeniem.
1012. W powyższych obszarach określono następujące zakresy odpowiedzialności:
1) za organizację użytkowania sprzętu odpowiadają dowódcy poszczególnych szczebli;
2) za prawidłowe użytkowanie sprzętu, jego sprawność techniczną
i utrzymanie odpowiadają użytkownicy sprzętu;
3) za koordynację przedsięwzięć w zakresie organizacji i planowania
procesów eksploatacji, działalność obsługowo-naprawczą, zabezpieczenie
materiałowo-techniczne w WOG i jednostkach wojskowych odpowiadają
szefowie służby uzbrojenia i elektroniki WOG oraz w zakresie swoich
kompetencji szefowie komórek planowania logistycznego jednostek
wojskowych.
1013. Podstawowe kompetencje i obowiązki w zakresie zabezpieczenia procesu
zarządzania mieniem SUiE przedstawiono poniżej.
1014. Szef Szefostwa Służby Uzbrojenia i Elektroniki w IWsp SZ odpowiada za:
1) planowanie i organizowanie zabezpieczenia technicznego potrzeb Sił
Zbrojnych RP w mienie SUiE;
2) opracowywanie zasad gospodarowania mieniem SUiE, w tym określanie
norm i limitów eksploatacyjnych oraz nadzór nad ich przestrzeganiem;
3) prowadzenie zbiorczej bazy danych o ilości i jakości mienia SUiE;
4) współpracę z gestorami w zakresie określania perspektyw użytkowania,
potrzeb modernizacyjnych i modyfikacyjnych mienia SUiE oraz
prowadzonych badaniach eksploatacyjno-wojskowych;
5) opracowywanie zasad i norm zabezpieczenia mienia SUiE, w tym
dokumentów normatywnych, norm eksploatacyjnych itp.;
6) planowanie i organizowanie szkoleń specjalistycznych personelu
technicznego oraz specjalistów technicznych dla mienia SUiE;
7) opracowywanie
i
wydawanie
dokumentów
niezbędnych
do
zabezpieczenia procesu szkolenia;
8) planowanie zadań rzeczowo-finansowych w zakresie zabezpieczenia
eksploatacji mienia SUiE;
9) opracowywanie propozycji do planów modernizacji technicznej Sił
Zbrojnych RP;
7
10) planowanie napraw oraz określanie wymagań technicznych dla mienia
SUiE planowanego do naprawy;
11) uczestniczenie w kierowaniu i nadzorze nad podległym systemem
obsługowo – naprawczym i zaopatrywania;
12) opiniowanie dokumentacji eksploatacyjnej mienia SUiE;
13) opracowywanie planów eksploatacji mienia SUiE we współdziałaniu
z gestorami;
14) współudział w pracach związanych z działalnością normalizacyjną
i kodyfikacją wyrobów obronnych;
15) realizację zadań wynikających z przyjętych procedur w zakresie
pozyskiwania, eksploatacji i wycofywania mienia SUiE;
16) planowanie i organizowanie dystrybucji mienia SUiE w uzgodnieniu
z gestorami;
17) ustalanie normatywu zapasów tśm do sprzętu UiE oraz określanie miejsca
ich przechowywania i nadzorowanie planowania ich podjęcia;
18) wnioskowanie do gestora o wycofanie z eksploatacji pojedynczych
egzemplarzy etatowego mienia SUiE;
19) określanie sposobów zagospodarowywania mienia SUiE wycofywanego
z eksploatacji oraz współpraca w tym zakresie z Agencją Mienia
Wojskowego (AMW);
20) udział w opracowywaniu danych do Programu Mobilizacji Gospodarki
(PMG) w zakresie dostaw i napraw mienia SUiE;
21) nadzorowanie działalności użytkowników mienia SUiE w zakresie
realizacji ustaleń dotyczących jego eksploatacji i wykorzystania
bojowego;
22) udział w opracowywaniu sprawozdań według zasad ustalonych dla
systemu sprawozdawczości w Siłach Zbrojnych RP.
1015. Szef Sekcji Służby Uzbrojenia i Elektroniki w RBLog odpowiada za:
1) udział w organizacji oraz nadzór nad procesem eksploatacji sprzętu UiE
w rejonie odpowiedzialności;
2) udział w kierowaniu prowadzenia bazy danych o ilości i jakości mienia
SUiE wszystkich oddziałów gospodarczych w rejonie odpowiedzialności;
3) planowanie oraz realizację zadań rzeczowo-finansowych w zakresie
zabezpieczenia eksploatacji, zakupów i napraw mienia SUiE w ramach
przydzielonych środków budżetowych i posiadanych kompetencji;
4) organizację szkoleń dotyczących eksploatacji w tym użytkowania,
prowadzenia ewidencji i zaopatrywania mienia SUiE dla WOG
i jednostek wojskowych w rejonie odpowiedzialności;
5) udział w opracowywaniu planów eksploatacji mienia SUiE;
6) nadzór
nad
funkcjonowaniem
bazy
obsługowo-naprawczej
i zaopatrywaniem w zakresie mienia SUiE w rejonie odpowiedzialności;
7) planowanie zadań obsługowo - naprawczych w zakresie mienia SUiE na
rzecz jednostek wojskowych z rejonu odpowiedzialności;
8) realizację zleconych zadań obsługowo - naprawczych oraz innych
związanych z pozyskiwaniem mienia SUiE na potrzeby Sił Zbrojnych
RP;
9) opracowywanie dokumentacji technicznej w zakresie mienia SUiE oraz
jej aktualizowanie stosownie do zadań, potrzeb, wyposażenia
warsztatowego i postępu technicznego;
8
10) zaopatrywanie pododdziałów i warsztatów obsługowo-naprawczych
w potrzebne techniczne środki materiałowe w zakresie służby uzbrojenia
i elektroniki,
11) analizę stanu zabezpieczenia potrzeb w zakresie mienia SUiE
w rejonie odpowiedzialności;
12) planowanie oraz zaopatrywanie w mienie SUiE wojskowych oddziałów
gospodarczych stacjonujących w rejonie odpowiedzialności;
13) planowanie oraz nadzór w zakresie gromadzenia i utrzymywania zapasów
tśm do sprzętu UiE;
14) nadzorowanie gospodarki mieniem SUiE w wojskowych oddziałach
gospodarczych w rejonie odpowiedzialności;
15) nadzorowanie realizacji ustaleń dotyczących eksploatacji mienia SUiE
w rejonie odpowiedzialności;
16) informowanie SSUiE IWsp SZ o zaistniałych awariach i wypadkach
nadzwyczajnych sprzętu;
17) opracowywanie sprawozdań ze stanu technicznego i utrzymania mienia
SUiE, działalności obsługowo-naprawczej, stanu zabezpieczenia potrzeb
zgodnie z należnościami sprzętu, potrzeb technicznych i materiałowych
według zasad określonych w systemie sprawozdawczości w resorcie
obrony narodowej.
1016. Szef Służby Uzbrojenia i Elektroniki w WOG odpowiada za:
1) udział w zarządzaniu sprzętem UiE na szczeblu wojskowego oddziału
gospodarczego w zaopatrywanych jednostkach wojskowych;
2) znajomość potrzeb materiałowo-technicznych dotyczących eksploatacji
sprzętu UiE w zaopatrywanych jednostkach wojskowych oraz ich
zaspokajanie;
3) udział w opracowywaniu i aktualizowaniu dokumentów mobilizacyjnych
w zakresie zabezpieczenia w sprzęt UiE w zaopatrywanych jednostkach
wojskowych;
4) udział w opracowaniu planu rzeczowo-finansowego w zakresie
zabezpieczenia technicznego eksploatacji mienia SUiE;
5) realizowanie zakupów materiałów eksploatacyjnych oraz usług według
potrzeb zgłoszonych przez jednostki wojskowe;
6) prowadzenie w obowiązujących systemach informatycznych ewidencji
ilościowo – jakościowej mienia SUiE w zaopatrywanych jednostkach
wojskowych;
7) porównywanie stanów ewidencyjnych z pododdziałami jednostek
wojskowych przydzielonych na zaopatrzenie gospodarcze;
8) udział w opracowywaniu i realizacji planu eksploatacji i ewidencji pracy
oraz dokumentów wspomagających eksploatację mienia SUiE;
9) nadzór nad prowadzeniem obowiązującej dokumentacji eksploatacyjnej
sprzętu UiE;
10) nadzór nad realizacją obsługiwań i napraw sprzętu UiE na rzecz
zaopatrywanych jednostek wojskowych, zgłaszanie potrzeb w zakresie
obsługiwań i napraw niemożliwych do wykonania we własnym zakresie;
11) prowadzenie analizy eksploatacyjnej i ekonomicznej w zakresie
eksploatacji pod względem prawidłowości użycia sprzętu, jakości
prowadzenia prac obsługowo-naprawczych, zużycia resursu itp.;
12) analizę i realizację wniosków przesyłanych z jednostek wojskowych
dotyczących eksploatacji sprzętu UiE;
9
13) prowadzenie gospodarki magazynowej oraz organizację przechowywania
mienia SUiE;
14) określanie,
w
porozumieniu
z
jednostką
wojskową
miejsc
przechowywania poszczególnych grup sprzętu, podział sprzętu na grupy
w użytkowaniu i przechowywaniu, wydzielanie sprzętu na zapas
wojenny;
15) analizowanie stanu zaopatrzenia, opracowywanie planu potrzeb mienia
SUiE w zaopatrywanych jednostkach wojskowych;
16) zaopatrywanie w mienie SUiE jednostek wojskowych przydzielonych na
zaopatrzenie gospodarcze;
17) składanie do RBLog zapotrzebowań na brakujące mienie SUiE do
zabezpieczenia należności etatowych zaopatrywanych jednostek
wojskowych oraz tśm niezbędnych do zabezpieczenia ich działalności;
18) utrzymywanie zapasów mienia SUiE zgodnie z obowiązującymi
normatywami;
19) przesyłanie
do
RBLog
wykazów
mienia
SUiE
zbędnego
i ponadetatowego oraz propozycji przekazania mienia do AMW;
20) udział w organizowaniu i prowadzenie nadzoru nad eksploatacją mienia
SUiE w zaopatrywanych jednostkach wojskowych;
21) udział w ocenie stanu technicznego sprzętu organizowanego przez organy
nadrzędne;
22) prowadzenie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu
szkód w mieniu SUiE oraz wypadków z bronią;
23) meldowanie przełożonym o przypadkach niewłaściwej eksploatacji
sprzętu, użytkowania przez osoby nieuprawnione, a w razie potrzeby
wystąpienie z wnioskiem o wszczęcie postępowania wyjaśniającego;
24) wycenę szkód materialnych spowodowanych niewłaściwą eksploatacją
sprzętu UiE;
25) informowanie w pionie służby uzbrojenia i elektroniki o awariach
i wypadkach ze sprzętem;
26) realizację wytycznych i zarządzeń w zakresie stanu technicznego sprzętu,
usprawniania efektywności jego eksploatacji, wykorzystania
i modernizacji bazy obsługowo-naprawczej itp.;
27) opracowywanie sprawozdań ze stanu technicznego i utrzymania mienia
SUiE, działalności obsługowo-naprawczej, stanu zabezpieczenia potrzeb
technicznych i materiałowych oraz innych według zasad ustalonych dla
systemu sprawozdawczości w Siłach Zbrojnych RP.
1017. Szef Sekcji Planowania S-4/równorzędny w JW odpowiada za:
1) udział w opracowywaniu danych do wykonania zestawień należności
i zabezpieczenia materiałowych potrzeb mobilizacyjnych jednostki
wojskowej oraz sporządzanie stosownych sprawozdań;
2) udział w planowaniu zakupów materiałów eksploatacyjnych, usług na
potrzeby jednostek wojskowych.;
3) prowadzenie ewidencji pomocniczej i baz danych mienia SUiE na
szczeblu jednostki wojskowej;
4) nadzór nad prowadzeniem w pododdziałach ewidencji mienia SUiE
i porównywaniem jej z ewidencją WOG;
5) opracowywanie propozycji do planu eksploatacji i ewidencji pracy oraz
do dokumentów wspomagających eksploatację mienia SUiE;
10
6) wykonywanie dokumentacji planistycznej w zakresie zabezpieczenia
technicznego sprzętu UiE na szczeblu jednostki wojskowej;
7) nadzór nad prowadzeniem przez użytkowników i pododdziały
dokumentacji indywidualnej mienia SUiE;
8) prowadzenie dokumentacji eksploatacyjnej i przesyłanie do WOG
informacji aktualizujących;
9) nadzór nad przestrzeganiem rocznych norm zużycia resursów
technicznych
mienia
SUiE
oraz
przydzielonych
limitów
eksploatacyjnych;
10) opracowanie planu zadań oraz bilansu potrzeb i możliwości obsługowo-
naprawczych dla podległych pododdziałów obsługowo-naprawczych;
11) składanie do WOG potrzeb w zakresie napraw i obsługiwań mienia
SUiE przekraczających możliwości własnych pododdziałów obsługowo-
naprawczych;
12) nadzór nad realizacją obsługiwań i napraw bieżących mienia SUiE,
wykonywanych przez pododdziały oraz siłami etatowych pododdziałów
obsługowo-naprawczych;
13) prowadzenie szkoleń w zakresie użytkowania mienia SUiE;
14) nadzór nad utrzymaniem i zapewnieniem sprawności technicznej, sprzętu
SUiE i jego ukompletowania;
15) nadzór nad sporządzaniem wniosków dotyczących eksploatacji sprzętu
UiE i przesyłanie ich do WOG;
16) analiza i znajomość aktualnego stanu zabezpieczenia potrzeb w zakresie
mienia SUiE;
17) składanie do WOG potrzeb na brakujące mienie SUiE do zabezpieczenia
należności etatowych oraz niezbędne do zabezpieczenia działalności
bieżącej;
18) organizację
miejsc i sposobu przechowywania mienia SUiE
w warunkach stacjonarnych i polowych;
19) zgłaszanie
do
WOG
propozycji zagospodarowania zbędnego
i ponadetatowego mienia SUiE;
20) prowadzenie działalności profilaktycznej w zakresie zapobiegania
powstawaniu szkód i wypadków z bronią;
21) prowadzenie działalności nadzorczej w zakresie stanu technicznego
mienia SUiE w jednostce wojskowej;
22) realizacja wytycznych i zarządzeń w zakresie stanu technicznego sprzętu,
usprawniania
efektywności
jego
eksploatacji,
wykorzystania
i modernizacji bazy obsługowo-remontowej itp.;
23) przesyłanie do WOG niezbędnych danych w zakresie zabezpieczenia
technicznego oraz do wykonania analiz i sprawozdań.
1018. Dowódca pododdziału odpowiada za:
1) prowadzenie w pododdziale ewidencji pomocniczej mienia SUiE zgodnie
z obowiązującym systemem ewidencyjnym;
2) cykliczne porównywanie ewidencji mienia SUiE z ewidencją WOG;
3) opracowanie propozycji do planu eksploatacji i ewidencji pracy oraz do
innych dokumentów wspomagających eksploatację mienia SUiE;
4) przestrzeganie norm zużycia resursów eksploatacyjnych sprzętu UiE oraz
przydzielonych limitów;
5) utrzymywanie w sprawności technicznej przydzielonego sprzętu UiE
i jego ukompletowania;
11
6) bezpieczną eksploatację sprzętu UiE stosownie do obowiązujących
instrukcji oraz przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy;
7) prowadzenie na bieżąco dokumentacji eksploatacyjnej sprzętu UiE
będącego na ewidencji pododdziału;
8) organizowanie i wykonywanie obsługiwań technicznych i napraw
przydzielonego sprzętu, stosownie do posiadanych kompetencji
i możliwości;
9) organizację i współudział w szkoleniu w zakresie użytkowania sprzętu
UiE;
10) prowadzenie działalności profilaktycznej w zakresie przeciwdziałania
powstawaniu szkód i wypadkom z bronią;
11) pobieranie z magazynów WOG sprzętu UiE na zabezpieczenie potrzeb
etatowych oraz tśm niezbędnych do zabezpieczenia bieżącej eksploatacji
oraz realizacji obsługiwań i napraw;
12) przydzielenie mienia SUiE indywidualnym użytkownikom;
13) prowadzenie działalności nadzorczej w zakresie utrzymania sprzętu UiE,
jego ukompletowania, przechowywania.
1019. Osoba, której przydzielono mienie SUiE odpowiada za:
1) znajomość przydzielonego sprzętu UiE i prawidłową jego eksploatację;
2) utrzymanie przydzielonego sprzętu UiE w stanie sprawności technicznej,
jego stanu ukompletowania oraz wykonywanie wymaganych obsługiwań,
zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami;
3) prowadzenie dokumentacji indywidualnej przydzielonego sprzętu UiE;
4) przestrzeganie obowiązujących przepisów w zakresie eksploatacji
przydzielonego mienia stosownie do obowiązujących instrukcji oraz
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy;
5) wyrządzone zawinione szkody powstałe w powierzonym mieniu SUiE;
6) realizowanie
zaleceń przełożonych związanych z eksploatacją
powierzonego mienia SUiE.
12
13
ROZDZIAŁ 2. EKSPLOATACJA SPRZĘTU UIE
2.1. Planowanie eksploatacji
2000. Użytkowanie sprzętu UiE znajdującego się w Siłach Zbrojnych RP podlega
planowej gospodarce opartej na kontrolowanym wykorzystaniu jego resursów
i ma na celu:
1) stworzenie
warunków
zapewniających
utrzymanie
sprzętu
w należytym stanie technicznym i gotowości do wykonania zadań;
2) planowe wykorzystanie resursów pracy sprzętu i właściwą jego rotację
w celu wykorzystania docelowego resursu eksploatacji w całości
z zachowaniem walorów bojowych i użytkowych sprzętu;
3) terminowe przeprowadzanie obsługiwań technicznych i napraw, jak również
racjonalne
prowadzenie
gospodarki
materiałowo-technicznej
w procesie eksploatacji.
2001. Podstawowym dokumentem planistycznym wykonywanym na szczeblu WOG
jest plan eksploatacji i ewidencji pracy UiSW.
2002. W czasie pokoju sprzęt UiE może być użytkowany tylko w ramach
zaplanowanych limitów pracy na realizację zadań szkolno-bojowych oraz na
czynności obsługowo-naprawcze.
2003. Sprzęt UiE powinien być sprawny technicznie, ukompletowany i utrzymany
zgodnie z instrukcjami o jego użytkowaniu oraz wytycznymi SSUiE IWsp SZ.
2004. Utrzymanie sprzętu w stałej sprawności technicznej oraz przeprowadzanie
obowiązujących zabiegów obsługowo-konserwacyjnych jest podstawowym
obowiązkiem bezpośrednich użytkowników sprzętu (obsług, załóg), którym ten
sprzęt przydzielono.
2005. Uszkodzenia sprzętu wynikłe w procesie jego użytkowania oraz wykryte
w czasie przeprowadzania obowiązujących obsługiwań okresowych usuwają
bezpośredni użytkownicy (obsługi) z wykorzystaniem specjalistów z warsztatu.
2006. Podstawą planowania sprzętu do naprawy są normy liczone w jednostkach
pracy sprzętu, określone katalogami norm eksploatacji lub okresy eksploatacji,
podane w przepisach dotyczących norm eksploatacyjnych.
2007. W uzasadnionych przypadkach do naprawy może być planowany sprzęt, który
nie wypracował wymaganej normy eksploatacji, ale określony komisyjnie jego
stan techniczny bądź potrzeby modernizacyjne (modyfikacyjne) narzucają
konieczność skierowania sprzętu do odpowiedniego warsztatu lub zakładu.
2008. W przypadku przekroczenia normy docelowej eksploatacji, naprawa główna
przedłuża normę docelowej eksploatacji danego egzemplarza sprzętu UiE
o okres do kolejnej planowanej naprawy głównej.
2009. Sprzęt kwalifikujący się do wycofania z eksploatacji ze względu na
wykorzystanie normy docelowej eksploatacji można w przypadku jego
sprawności technicznej, braku sprzętu zastępczego lub innych przyczyn
uzasadniających dalsze jego wykorzystywanie nadal użytkować na podstawie,
zatwierdzonego przez komendanta WOG, protokołu stanu technicznego
sporządzonego przez komisję powołaną do przedłużenia normy eksploatacji.
W skład komisji wchodzą użytkownicy i specjaliści z pododdziałów
obsługowo-naprawczych. Okres przedłużenia podaje się w rozkazie dziennym
WOG i wpisuje do książki (formularza technicznego) sprzętu.
2010. Sprzęt, który wykorzystał docelową normę eksploatacji, planuje się do
wycofania z eksploatacji. Decyzję o wycofaniu z eksploatacji sprzętu
podejmuje gestor na wniosek SSUiE IWsp SZ.
14
2011. W procesie eksploatacji sprzęt należy poddawać określonym przedsięwzięciom
obsługowo-naprawczym i sprawdzeniom dozorowym, natomiast aparaturę
kontrolno-pomiarową obowiązującej kontroli metrologicznej.
2012. Podstawą racjonalnej/ego eksploatacji/użytkowania sprzętu UiE jest planowe
i kontrolowane wykorzystanie resursów tego sprzętu, realizowane na podstawie
planu eksploatacji i ewidencji pracy UiSW.
2013. Planowanie procesów eksploatacji realizuje się na wszystkich szczeblach
organizacyjnych Sił Zbrojnych RP w celu:
1) utrzymania sprzętu we właściwym stanie technicznym oraz związanych
z tym wskaźników gotowości bojowej;
2) umożliwienia wykonywania zadań bojowych i realizacji zamierzeń
operacyjnych i szkoleniowych;
3) stworzenia warunków umożliwiających prowadzenie planowej działalności
obsługowo - naprawczej i zaopatrzenia w części zamienne, materiały pędne
i konserwacyjne.
2014. Eksploatację sprzętu UiE planują osoby funkcyjne w jednostkach wojskowych
oraz szefowie służby uzbrojenia i elektroniki na podstawie corocznych
wytycznych.
2015. Podczas planowania eksploatacji sprzętu ustala się przedsięwzięcia realizowane
przez bezpośrednich użytkowników sprzętu w ramach rocznego planu
przedsięwzięć szkoleniowych oraz działania mające na celu utrzymanie sprzętu
w stałej sprawności technicznej w ramach planu realizowanego przez organy
służby uzbrojenia i elektroniki, a także przedsięwzięcia innych służb
technicznych lub materiałowych realizowanych na rzecz sprzętu UiE.
2016. W ramach planowania eksploatacji sprzętu uwzględnia się:
1) planowane wykorzystanie resursów;
2) ilość i rodzaj wymaganych napraw (głównych, średnich);
3) ilość i rodzaj wymaganych obsługiwań technicznych;
4) terminy organizowania dni technicznych i obsługiwania rocznego;
5) sprawdzenia stanu technicznego sprzętu;
6) potrzeby w zakresie kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych;
7) sprawdzenia realizowane przez dozór techniczny;
8) zabezpieczenie techniczne urządzeń elektroenergetycznych.
2017. Eksploatację sprzętu planuje się dla poszczególnych jednostek sprzętu,
w przypadku pojedynczych jego egzemplarzy, natomiast w odniesieniu do
sprzętu występującego masowo planuje się (uwzględniając okresy
obsługiwania) pododdziałami, w których sprzęt się znajduje.
2018. W ramach rocznego planowania eksploatacji sprzętu na szczeblu WOG
i jednostki wojskowej opracowuje się plan eksploatacji i ewidencji pracy UiSW
oraz pozostałe dokumenty wspomagające eksploatację sprzętu UiE zgodnie
z
obowiązującymi
przepisami
dotyczącymi
eksploatacji
UiSW
w Siłach Zbrojnych RP.
2019. Dokumentację planistyczną eksploatacji sprzętu UiE w WOG stanowią:
1) plan eksploatacji i ewidencji pracy UiSW (wyciąg za służbę);
2) dokumentacja obsługiwania rocznego;
3) plan obsługiwań technicznych UiSW w... na rok…. (dla sprzętu UiE
masowego nie ujętego w „Planie eksploatacji i ewidencji pracy UiSW” -,
(np. broń strzelecka, sprzęt optyczny, itp.);
15
4) plan zadań obsługiwań i naprawy UiSW oraz bilans potrzeb i możliwości
obsługiwań i naprawy dla jednostek posiadających etatowy pododdział
obsługowo-naprawczy;
5) plan zasadniczych przedsięwzięć organizowanych w Dniach Technicznych;
6) plan nadzoru nad eksploatacją UiSW w. …. na ...rok;
7) plan przedsięwzięć profilaktycznych, w zakresie przeciwdziałania
wypadkom z bronią w .... na rok …. ;
8) zestawienie potrzeb obsługiwań i naprawy UiSW w latach… za JW...;
9) plan
wymiany pironabojów i innych elementów wyposażenia
(ukompletowania) wymagających tego rodzaju czynności w JW.;
Pozycje nr 1,3,6,8,9 wykonuje się łącznie za WOG i jednostki
zaopatrywane.
Pozycje nr 2,4,5,7 wykonuje się oddzielnie w WOG i jednostce wojskowej.
2020. Sekcja S-4 wykonuje ww. dokumenty w zakresie dotyczącym jednostki
wojskowej.
2021. Plan eksploatacji i ewidencji pracy UiSW sporządza się na szczeblu WOG na
podstawie:
1) wytycznych szczebla nadrzędnego określających zadania i potrzeby;
2) norm określających okresy międzynaprawcze, międzyobsługowe;
3) dopuszczalnych wielkości zużycia normy docelowej eksploatacji;
4) przydzielonych limitów;
5) propozycji przesłanych przez jednostki wojskowe.
2022. W opracowywanym planie eksploatacji i ewidencji pracy UiSW należy
uwzględnić:
1) wytyczne szczebla nadrzędnego do planowania na dany rok;
2) limit resursu na zadania planowane przez szczeble nadrzędne;
3) potrzeby szkolenia poligonowego;
4) potrzeby
techniczne wynikające z konieczności przeprowadzania
obsługiwań technicznych i napraw sprzętu;
5) aktualny i przewidywany stan ilościowy oraz techniczny sprzętu, jego
resurs, możliwości pododdziału obsługowo - naprawczego itp.;
6) dane statystyczne i doświadczenia z lat ubiegłych;
7) potrzeby utrzymania odpowiednich resursów pracy niezbędnych do
zapewnienia sprawności technicznej sprzętu i gotowości bojowej
pododdziału;
8) zabezpieczenie w tśm.
2023. Uwzględniając powyższe potrzeby oblicza się sumaryczny limit planowanego
rocznego resursu pracy sprzętu danego typu dla jednostki wojskowej,
a następnie dokonuje podziału na poszczególne jego egzemplarze,
przestrzegając następujących zasad:
1) sprzęt nowy i po naprawie planować do użytkowania celem wykorzystania
okresu gwarancyjnego;
2) użytkowanie sprzętu któremu kończy się resurs do kolejnej naprawy lub do
wyczerpania normy docelowej eksploatacji, planować stosownie do
terminów napraw i stopnia gotowości bojowej jednostki wojskowej, w celu
pełnego wykorzystania jego resursów.
2024. Uwzględniając planowane zużycie resursów na poszczególne egzemplarze
sprzętu oraz okresy obsługiwań, w planie eksploatacji sprzętu ujmuje się
potrzeby i ustalone terminy obowiązkowych obsługiwań okresowych oraz
uprzednio uzgodnione terminy w zakresie NŚ i NG.
16
2025. Plan eksploatacji i ewidencji pracy UiSW w WOG opracowuje się na podstawie
propozycji z jednostek wojskowych na okres jednego roku. Za terminowe
i prawidłowe opracowanie tego planu w zakresie sprzętu UiE odpowiada szef
służby uzbrojenia i elektroniki WOG. Zatwierdzony plan stanowi podstawę
eksploatacji sprzętu w jednostce wojskowej w danym roku.
2026. W czasie planowania eksploatacji nie należy przekraczać dopuszczalnej rocznej
normy zużycia resursu przypadającego na pojedynczy egzemplarz sprzętu UiE.
2027. W toku realizacji zatwierdzonego planu eksploatacji i ewidencji pracy UiSW
szef służby uzbrojenia i elektroniki prowadzi na bieżąco ewidencję zużycia
resursów pracy poszczególnych egzemplarzy sprzętu stosownie do planu
eksploatacji. Jednocześnie sprawuje nadzór nad prawidłowym zużyciem
przydzielonych resursów.
2028. Rozliczenia z realizacji planu eksploatacji i ewidencji pracy UiSW pod
względem wykorzystania zaplanowanych resursów za dany rok dokonują
szefowie służby uzbrojenia i elektroniki.
2.2. Planowanie działalności obsługowo-naprawczej
2029. Obsługiwania
techniczne
sprzętu
polegają
na
systematycznym
i terminowym wykonywaniu ustalonych przedsięwzięć określonych
w instrukcjach użytkowania oraz przewodnikach technologicznych dotyczących
poszczególnych rodzajów i typów sprzętu.
2030. Obsługiwania techniczne sprzętu UiE wykonywane przez użytkowników
uwzględnia się w planie eksploatacji i ewidencji pracy UiSW oraz w planie
obsługiwań technicznych. Obsługiwania realizowane z udziałem warsztatów
dodatkowo uwzględnia się w planie zadań obsługowo-naprawczych.
2031. Obsługiwanie
techniczne
sprzętu
rakietowego,
artyleryjskiego,
zautomatyzowanych systemów dowodzenia i stacji radiolokacyjnych planuje
się z uwzględnieniem poszczególnych egzemplarzy i ujmuje się w planie
eksploatacji i ewidencji pracy UiSW.
2032. Obsługiwanie techniczne broni strzeleckiej, sprzętu optyczno-mierniczego
i noktowizyjnego oraz pozostałego sprzętu występującego masowo planuje się
ilościowo dla poszczególnych pododdziałów oraz magazynów i ujmuje się
w planie obsługiwań technicznych.
2033. Obsługiwania techniczne sprzętu uzbrojenia i elektroniki zamontowanego na
podwoziach bazowych planuje się według norm ujętych w obowiązujących
katalogach norm eksploatacyjnych.
2034. Dla sprzętu UiE zaliczonego do grupy w przechowywaniu długookresowym
(sprzęt ZW), planować wymagane zabiegi konserwacyjne.
2035. Przegląd techniczny sprzętu UiE wykonywany jest doraźnie i dotyczy
sprawdzenia jego stanu technicznego oraz przydatności do realizacji zadań.
2036. Rozliczenia z realizacji planu obsługiwań technicznych w WOG w zakresie
sprzętu UiE dokonuje szef służby uzbrojenia i elektroniki.
2037. Za właściwe przeprowadzenie obsługiwań technicznych odpowiedzialni są
użytkownicy sprzętu oraz odpowiednio kierownicy warsztatów, w zależności
od
rodzaju
realizowanych
obsługiwań.
Za
organizację,
sprawne
przeprowadzanie obsługiwań i zabezpieczenie potrzeb materiałowych
obsługiwań technicznych ujętych w planie odpowiadają dowódcy
poszczególnych szczebli dowodzenia.
17
2038. Określanie potrzeb obsługowo-naprawczych sprzętu odbywa się na wszystkich
szczeblach organizacyjnych Sił Zbrojnych RP. Realizuje się je w oparciu
o normy międzyobsługowe i międzynaprawcze, instrukcje dotyczące
działalności warsztatów technicznych określonego szczebla, przewodniki
technologiczne, instrukcje użytkowania, katalogi itp.
2039. Podstawą planowania są normy zawarte w aktualnych katalogach norm
eksploatacji.
2040. Planowanie potrzeb obsługowo- naprawczych ma na celu utrzymanie sprzętu
w sprawności technicznej, sukcesywne odtwarzanie resursów jego pracy,
równomierne obciążenie warsztatów oraz zaspokojenie niezbędnych potrzeb
finansowych i materiałowych do ich prowadzenia.
2041. Jednostki wojskowe nie posiadające własnych organów obsługowo-
naprawczych zgłaszają potrzeby wykonania obsługiwania i naprawy do WOG.
2042. Organami wykonawczymi w zakresie obsługowo-naprawczym sprzętu
uzbrojenia i elektroniki są pododdziały obsługowo-naprawcze i warsztaty
występujące w strukturze zintegrowanego podsystemu technicznego
zabezpieczenia wojsk.
2043. Planowanie napraw obejmuje określenie potrzeb i priorytetów obsługowo-
naprawczych, dokonanie bilansu potrzeb i możliwości oraz opracowanie planu
zadań obsługowo-naprawczych.
2044. Plan zadań
obsługowo-naprawczych zawiera wykaz asortymentowy sprzętu
UiE, rodzaje napraw, miejsce i terminy ich realizacji. Szczegółowe zasady
wykonywania planu zawarte są w instrukcji o zarządzaniu eksploatacją UiSW.
2045. Zmiany asortymentowo-ilościowe w harmonogramach dostaw sprzętu UiE do
NG można wprowadzać w przypadkach szczególnie uzasadnionych,
po uzyskaniu zgody SSUiE IWsp SZ.
2046. Za właściwe przygotowanie i terminowe skierowanie do naprawy sprzętu
ujętego w planie zadań obsługowo-naprawczych oraz zapewnienie transportu
odpowiada dowódca danego szczebla, jeżeli umowa na usługę nie przewiduje
inaczej.
2047. Za właściwe wykonanie zestawienia potrzeb i możliwości oraz nadzór nad
realizacją planu zadań obsługowo-naprawczych pododdziałów, warsztatów
danego szczebla odpowiadają odpowiednio: szef S-4, szef SUiE WOG, szef
sekcji uzbrojenia i elektroniki RBLog. Zadania i potrzeby obsługowo-
naprawcze sprzętu UiE na szczeblu jednostki wojskowej planuje się na
podstawie potrzeb wynikających z planu eksploatacji i planu obsługiwań
technicznych oraz potwierdzenia zgłoszonych potrzeb obsługowo-naprawczych
wykonywanych przez szczeble nadrzędne.
2048. Potrzeby na naprawy bieżące (NB) oraz naprawy awaryjne (NA) ustala się na
podstawie danych statystycznych z lat ubiegłych, przewidując na ten cel
odpowiednią liczbę roboczogodzin.
2049. W przypadku braku możliwości zaspokojenia potrzeb naprawczych sprzętu UiE
we własnym zakresie jednostka wojskowa zgłasza takie potrzeby do WOG.
2.3. Kierowanie sprzętu do naprawy
2050. Podstawą przyjęcia sprzętu przez organy obsługowo-naprawcze jednostki
wojskowej jest zlecenie lub wypełniona karta usług technicznych, z wpisaną
decyzją szefa S-4 (równorzędnego) jednostki wojskowej lub osoby przez niego
upoważnionej.
18
2051. Z pododdziałów do warsztatu jednostki wojskowej broń strzelecką i sprzęt
optyczno-noktowizyjny przekazuje się na podstawie książki ewidencji mienia
służby uzbrojenia i elektroniki wydawanego z pododdziału i przekazywanego
do naprawy. Kierownik warsztatu uzbrojenia dodatkowo fakt przyjęcia sprzętu
do naprawy wpisuje w książce ewidencji wykonywanych prac w warsztacie
ujmując sprzęt numerowo.
2052. Dowódca pododdziału fakt odbioru sprzętu z warsztatu uzbrojenia podpisuje
w książce ewidencji wykonywanych prac w warsztacie.
2053. W uzasadnionych przypadkach naprawę lub obsługiwania techniczne sprzętu
w jednostkach wojskowych, które nie posiadają własnych organów obsługowo-
naprawczych, wykonuje się w ramach planowego lub doraźnego wyjazdu grup
serwisowych, wysyłanych przez RBLog zgodnie z zapotrzebowaniem
złożonym przez WOG, na którego zaopatrzeniu znajduje się jednostka
wojskowa - w ramach planowanych na te cele rezerw czasowych.
2054. Sprzęt z uszkodzeniem, którego zakres i technologia naprawy przekracza
możliwości danego organu obsługowo-naprawczego, zgłasza się do
nadrzędnego szczebla organizacyjnego, który podejmuje decyzję odnośnie
dalszego postępowania.
2055. Przekazywanie sprzętu przez jednostkę do warsztatów i jego odbiór po
naprawie odbywa się na podstawie obowiązujących dokumentów obrotu
materiałowo-finansowych.
2056. Odbioru sprzętu z warsztatu dokonuje przedstawiciel jednostki poprzez
sprawdzenie zakresu wykonywanych prac i działania sprzętu. Po wykonaniu
prac obsługowo-naprawczych warsztat wypełnia książkę (formularz
techniczny) sprzętu z adnotacją o wykonanej naprawie i udzielonej gwarancji.
2.4. Gwarancje i reklamacje
2057. W okresie trwania gwarancji na sprzęt po naprawie odbiorca ma prawo składać
reklamacje do organu obsługowo-naprawczego, w szczególności w przypadku:
1) wadliwego działania sprzętu w całości lub poszczególnych jego zespołów;
2) uszkodzeń wymienionych zespołów;
3) przedwczesnego zużycia części, zespołów.
2058. Prawo zgłaszania reklamacji w okresie trwania gwarancji na sprzęt po naprawie
przysługuje użytkownikowi, jeżeli:
1) użytkowanie sprzętu po naprawie było zgodne z zasadami ustalonymi
w instrukcji użytkowania (przechowywania);
2) nie dokonywano zmian w układach i podzespołach, używano
obowiązujących dla danego sprzętu płynów eksploatacyjnych oraz
nienaruszono oznakowań (pieczęci) naniesionych przez organy obsługowo-
naprawcze;
3) wykonywano obsługiwania techniczne sprzętu w terminach i zakresach
określonych w obowiązujących instrukcjach.
2059. Podstawą usunięcia wad (usterek) przez właściwy organ obsługowo-naprawczy
jest protokół reklamacji sporządzony przez użytkownika, którego jeden
egzemplarz przesyła do właściwego WOG oraz RBLog. Po złożeniu reklamacji
użytkownik jest zobowiązany zabezpieczyć sprzęt do chwili rozpoczęcia prac
wynikających z reklamacji. Okres usuwania zgłoszonych usterek liczy się od
chwili powiadomienia organu obsługowo-naprawczego o złożeniu reklamacji.
Gwarancję przedłuża się o ten okres.
19
2060. Po usunięciu zgłoszonych usterek sporządza się protokół i przesyła go do
organów, które wcześniej otrzymały protokół reklamacji.
2061. W przypadku nieuznania reklamacji przez zakład (warsztat), opracowuje się
protokół rozbieżności i przesyła go do rozpatrzenia przez właściwe instancje
nadrzędne.
2.5. Sprawozdawczość
2062. Sprawozdania z wykonania planów eksploatacji sprzętu uzbrojenia i elektroniki
oraz planów zadań obsługowo-naprawczych obejmują informacje z zakresu
realizacji ww. planów. Procedura realizowana jest zgodnie z instrukcją
o wykonywaniu sprawozdawczości w Siłach Zbrojnych RP.
2063. Sprawozdania wykonuje się w terminie i formie ustalonej przez właściwych
przełożonych.
2064. Sprawozdania wykonują szefowie służby uzbrojenia i elektroniki WOG (za
jednostki wojskowe z rejonu odpowiedzialności) i po zaakceptowaniu przez
szefa logistyki przesyłają je do szefa sekcji uzbrojenia i elektroniki
odpowiedniej RBLog.
2065. Szef sekcji uzbrojenia i elektroniki RBLog opracowuje zestawienie za podległe
jednostki w rejonie odpowiedzialności i po zaakceptowaniu przez szefa
wydziału technicznego przesyła w ustalonym terminie do SSUiE IWsp SZ.
2066. W sprawozdaniu z eksploatacji oprócz zestawień tabelarycznych podaje się
w formie opisowej informacje nakazane w wytycznych szczebla nadrzędnego
oraz roczną analizę stanu technicznego i utrzymania sprzętu uzbrojenia
i elektroniki, według poszczególnych grup sprzętu i rezerw w poszczególnych
grupach sprzętu.
20
21
ROZDZIAŁ 3. ZAOPATRYWANIE I EWIDENCJA MIENIA SUIE
3.1 Planowanie zaopatrywania
3000. Za organizację zaopatrywania jednostek wojskowych w sprzęt UiE zgodnie
z etatami, tabelami i normami należności oraz decyzjami i ustaleniami gestorów
odpowiedzialne jest Szefostwo Służby Uzbrojenia i Elektroniki IWsp SZ.
Działalność swoją w tym zakresie realizuje poprzez organy wykonawcze służby
uzbrojenia i elektroniki występujące na poszczególnych szczeblach
organizacyjnych.
3001. Podstawą do planowania potrzeb w zakresie sprzętu uzbrojenia i elektroniki są:
1) potrzeby jednostek wojskowych wynikające z należności etatowych,
tabelarycznych i normatywnych;
2) decyzje i ustalenia gestorów sprzętu;
3) potrzeby wynikające z realizacji planów szkolenia i planu rozwoju Sił
Zbrojnych RP, planów eksploatacji, obsługiwań oraz napraw;
4) plany budżetowe.
3002. Podstawą zaopatrywania jednostek wojskowych w sprzęt UiE są obowiązujące
etaty, tabele i normy należności, na podstawie których sporządza się plany
dostaw oraz plany rozdziału sprzętu do poszczególnych odbiorców.
3003. Planowanie zaopatrywania w sprzęt obejmuje etapy:
1) ustalenie potrzeb;
2) określenie możliwości ich zabezpieczenia z posiadanych zapasów na danym
szczeblu zaopatrywania lub z nadwyżek;
3) opracowanie zapotrzebowań.
3004. Podstawę przyjęcia-przekazania sprzętu stanowią:
1) pisemne polecenie, zarządzenie, rozkaz wydane przez uprawniony organ;
2) dokumenty
obrotu
materiałowo-finansowego
wystawione
w obowiązujących informatycznych systemach ewidencyjnych.
3005. Podstawowym rodzajem transportu sprzętu jest transport samochodowy
i kolejowy, w szczególnych przypadkach lotniczy lub morski,
z uwzględnieniem ekonomicznego uzasadnienia i jego dostępności.
3006. Sprzęt przeznaczony do przewozu powinien być przygotowany, rozmieszczony
i umocowany na środkach transportowych zgodnie z obowiązującymi
instrukcjami i normami załadowczymi.
3007. Każdy przewóz sprzętu UiE (zawierającego części zastrzeżone ) powinien
odbywać pod nadzorem i ochroną konwoju, zgodnie z obowiązującymi
przepisami dotyczącymi ochrony obiektów wojskowych.
3008. Powyższych ustaleń nie stosuje się do sprzętu UiE wykorzystywanego podczas
ćwiczeń, szkoleń, transportu do miejsc pełnienia służby oraz służbowych
przejazdów żołnierzy z bronią. W wymienionych sytuacjach sprzęt ten jest
chroniony przez jego użytkowników oraz żołnierzy (pracowników ochrony)
wskazanych w rozkazie przez organizatorów danego przedsięwzięcia.
3009. Za organizacje konwoju i transportu sprzętu UiE odpowiedzialny jest
wyznaczony w uzgodnieniu z komendantem WOG dowódca jednostki
wojskowej.
22
3.2. Przyjmowanie i wydawanie
3010. Komendant WOG oraz dowódca jednostki wojskowej wyznacza w swoim
rozkazie dziennym (na początku każdego roku) stałe komisje do przyjmowania,
przekazywania, przeklasyfikowywania i wybrakowywania sprzętu uzbrojenia
(w ramach posiadanych uprawnień).
3011. Sprzęt uzbrojenia przyjmuje magazynier (upoważniona osoba) lub komisja,
wyznaczona przez komendanta WOG przyjmującego. Do składu komisji mogą
być włączeni specjaliści z jednostek wojskowych.
3012. Do zakresu czynności związanych z przyjmowaniem sprzętu wchodzi:
1) sprawdzenie ilościowe i numerowe (dotyczy sprzętu posiadającego
indywidualne trwałe cechowanie fabryczne) oraz zgodności stanu
faktycznego z zapisami dokumentacyjnymi;
2) sprawdzenie ukompletowania sprzętu;
3) sprawdzenie jakościowe (sprawności technicznej i utrzymania);
4) sprawdzenie
przypisanej
dokumentacji
indywidualnej
w
zakresie
kompletności dokumentów i aktualności wpisów.
3013. Sprzęt UiE komendant WOG przydziela dowódcy pododdziału zgodnie z ich
należnością etatową. Przyjęcie sprzętu dokonuje się na podstawie rozkazu
dziennego i dokumentu obrotu materiałowo-finansowego.
3014. Po przyjęciu sprzętu dowódca pododdziału dokonuje stosownych zapisów
ewidencyjnych w książce mienia pododdziału.
3015. Dowódca pododdziału przydziela sprzęt UiE żołnierzowi do użytkowania
indywidualnego, a do użytku zespołowego dowódcom drużyn, dział, wozów
bojowych, stacji itp.. Powyższy fakt ujmuje się w rozkazie dziennym oraz
w dokumentacji ewidencyjnej i eksploatacyjnej.
3016. Przyjęcie sprzętu przez użytkownika następuje za jego pokwitowaniem
w książce ewidencji uzbrojenia przydzielonego oficerom, podoficerom
zawodowym (karcie wyposażenia żołnierza), określającym rodzaj sprzętu, ilość
i indywidualne cechy (numer) oraz jego wartość.
3017. W książce tej dane dotyczące daty przyjęcia, numeru rozkazu z dnia, na
podstawie którego żołnierz przyjął sprzęt, dane dotyczące rodzaju sprzętu, jego
cechy (numer), wyposażenia, stanu sprzętu (kategorię) oraz jego wartość
wpisuje się wykorzystując kolejne kolumny od nr 1 do nr 19. Żołnierz
potwierdza pobranie sprzętu czytelnym podpisem w kolumnie nr 20.
3018. Sprzęt UiE na szczeblu WOG można przydzielić bezpośrednio użytkownikowi.
W tym przypadku w książce ewidencji uzbrojenia przydzielonego oficerom,
podoficerom zawodowym nie wypełnia się rubryki wartość, która
uwzględniona jest na dokumencie obrotu materiałowo-finansowego.
3019. Żołnierzowi przydziela się broń służbową po sprawdzeniu jego wiedzy
z zakresu budowy, zasad działania i przepisów bezpieczeństwa.
3020. Obrót sprzętem UiE między magazynem oddziału a pododdziałami, a także
między pododdziałami tego samego oddziału gospodarczego, realizowany jest
na podstawie rozkazu dziennego komendanta WOG oraz dokumentów obrotu
materiałowo-finansowego.
3021. Sprzęt wydawany z magazynu oddziału pododdziałom lub przekazywany
między pododdziałami musi być sprawny technicznie, w pełni ukompletowany
i posiadać obowiązującą oraz aktualną dokumentację indywidualną (książki,
formularze techniczne itp.).
23
3022. Osoba przyjmująca sprzęt powinna dokładnie sprawdzić jego stan techniczny,
ukompletowanie, zgodność numerów i wpisów w dokumentacji indywidualnej
(książkach sprzętu, formularzach technicznych) a fakt przyjęcia sprzętu
potwierdzić na dokumentach obrotu materiałowo-finansowego.
3023. Żołnierze odchodzący z pododdziału jednostki wojskowej nie będącej
oddziałem gospodarczym zdają sprzęt UiE dowódcy pododdziału, który
przydziela je innym żołnierzom.
3024. Żołnierze odchodzący z WOG zdają przydzielony im sprzęt UiE do magazynu
WOG.
3025. W przypadku występowania w jednostce wojskowej etatowego Oddziału Wart
Cywilnych (OWC), dowódca jednostki wojskowej, w skład której wchodzi
ochraniany teren, obiekt lub urządzenie wojskowe, każdemu dowódcy warty
i wartownikowi zatrudnionemu w OWC przydziela broń zgodnie z etatem.
Fakt przydziału broni podaje w rozkazie dziennym jednostki.
3026. Na czas pełnienia służby ochronnej przez wartę cywilną, dowódcy warty jak
i wartownikom wydaje się broń za pokwitowaniem w książce ewidencji mienia
służby uzbrojenia i elektroniki wydanego z pododdziału i przekazanego do
naprawy.
3027. Sprzęt zdaje się do magazynu WOG po przeprowadzonym obsługiwaniu
bieżącym, sprawdzeniu i zakonserwowaniu, razem z wyposażeniem, które
układa się w skrzyniach wraz z wykazem (specyfikacją). Ze sprzętem zdaje się
wypełnione książki sprzętu, formularze (karty sprzętu).
3028. W przypadku stwierdzenia niesprawności sprzętu należy sporządzić protokół
stanu technicznego z wnioskiem o przeklasyfikowanie go do odpowiedniej
kategorii i skierowanie do naprawy.
3029. Sprzęt i zestawy wyposażenia, w których wykryto uszkodzenia, kieruje się
w ustalonym terminie do warsztatu (zakładu remontowego) lub w przypadku
braku możliwości naprawczych przekazuje do magazynu WOG.
3030. Jeżeli uszkodzenie sprzętu nastąpiło w wyniku niewłaściwej eksploatacji,
należy przed zgłoszeniem sprzętu do naprawy przeprowadzić postępowanie
wyjaśniające.
3031. W przypadku wystąpienia braków w ukompletowaniu sprzętu należy
przeprowadzić postępowanie wyjaśniające oraz sporządzić wykaz brakujących
części, narzędzi, przyrządów, materiałów w ukompletowaniu.
3032. Szef służby uzbrojenia i elektroniki zgłasza zapotrzebowanie na brakujące
przedmioty i uzupełnia zestawy wyposażenia niezależnie od toczącego się
postępowania, zaraz po ogłoszeniu szkody w rozkazie.
3033. Sporządzony wykaz dołącza się do dokumentacji indywidualnej sprzętu, do
czasu uzupełnienia wszystkich wykazanych braków.
3034. Warunkiem ujęcia braków w wykazie jest uprzednie ich potwierdzenie
w dokumentach stanowiących podstawę do dokonania zmian ewidencyjnych,
np. protokołach zużycia, protokołach przeklasyfikowania – wybrakowania,
protokołach szkody itp. W przypadku przekazywania sprzętu pomiędzy
jednostkami wojskowymi wykazy należy aktualizować.
3035. Wykaz braków zatwierdza szef logistyki WOG, gdy sprzęt przekazywany jest
między jednostkami wojskowymi WOG, szef wydziału technicznego RBLog
w zakresie sprzętu przekazywanego w rejonie odpowiedzialności RBLog oraz
szef SSUiE IWsp SZ w zakresie sprzętu przekazywanego między RBLog.
24
3036. Zabrania się ujmowania w wykazie braków dokumentacji eksploatacyjnej
sprzętu uzbrojenia. W przypadku jej zagubienia (zniszczenia) należy wykonać
stosowny duplikat z odtworzeniem wszystkich napraw (obsługiwań) danego
egzemplarza sprzętu. Wiarygodność duplikatu potwierdza czytelnym podpisem
oraz pieczęcią komendant WOG.
3037. Przekazania sprzętu między RBLog dokonuje się na podstawie polecenia
wydanego przez SSUiE IWsp SZ. Przekazania sprzętu między WOG dokonuje
się na podstawie pisemnego polecenia wydanego przez właściwy RBLog.
Szczegółowe kompetencje w zakresie przekazywania rodzajów sprzętu
uzbrojenia między jednostkami ustalane są między SSUiE IWsp SZ a gestorem.
3038. Stan techniczny i ukompletowanie przekazywanego sprzętu powinny
odpowiadać wymaganiom określonym dla kategorii tego sprzętu. Wraz ze
sprzętem przekazuje się kompletną i aktualną dokumentację indywidualną,
książkę lub formularz techniczny, opis techniczny, instrukcję użytkowania
i opis ukompletowania, przestrzegając przepisów o dokumentacji niejawnej.
3039. W przypadku gdy stan techniczny sprzętu nie odpowiada warunkom ustalonym
dla danej kategorii sprzętu lub zaistniały niezgodności bądź nieprawidłowości
w ewidencji i ukompletowaniu, strona przyjmująca powinna zameldować
o zaistniałej sytuacji właściwemu przełożonemu i sporządzić notatkę
z wyszczególnieniem wszystkich przyczyn odmowy przyjęcia sprzętu. Notatkę
podpisują strony przyjmująca i przekazująca określając w niej termin usunięcia
usterek wymienionych w notatce.
3040. W przypadku przekazywania sprzętu do magazynów w składach RBLog lub do
warsztatów obsługowo-naprawczych dodatkowo na przekazywany sprzęt
sporządza się protokół stanu technicznego (PST).
3.3. Ewidencja
3041. Ewidencję sprzętu prowadzi się w celu:
1) ustalenia stanu faktycznego sprzętu znajdującego się w Sił Zbrojnych RP;
2) dostarczenia danych niezbędnych do planowania eksploatacji;
3) przygotowania
danych
do sporządzania ustalonych dokumentów
sprawozdawczych.
3042. Prowadzenie ewidencji sprzętu polega na prawnym udokumentowaniu
dowodami obrotu materiałowo-finansowymi prawidłowości i terminowości
zapisów w księgach i kartach ewidencyjnych lub systemach informatycznych
wszystkich operacji dotyczących przemieszczenia oraz stanu ilościowego
i jakościowego sprzętu.
3043. Ewidencji podlega sprzęt UiE na wszystkich szczeblach organizacyjnych oraz
znajdujący się w magazynach RBLog, warsztatach obsługowo-naprawczych,
uczelniach i szkołach wojskowych a także innych instytucjach.
3044. Ewidencję stanu ilościowego i jakościowego sprzętu prowadzi się
w obowiązujących informatycznych systemach ewidencyjnych lub w książkach
ewidencyjnych (kartach materiałowych) na podstawie dokumentu obrotu
materiałowo-finansowego. Zasady prowadzenia ewidencji określa instrukcja
dotycząca pracy tymi systemami.
3045. Ujęcie sprzętu na ewidencji następuje w okresie 7 dni roboczych, licząc od daty
jego dostarczenia. Podstawą przyjęcia sprzętu na ewidencję są dokumenty
obrotu materiałowo-finansowego, po uprzednim
porównaniu zawartych w nich
danych ze stanem ilościowym i numerowym.
25
3046. Podstawowymi dokumentami obrotu materiałowo-finansowego do prowadzenia
ewidencji,
są
zlecenia-asygnaty,
protokoły
przyjęcia-przekazania,
przeklasyfikowania-wybrakowania, raporty wytwórczości itp. Wymienione
dokumenty sporządza się w odpowiedniej liczbie egzemplarzy. Dokumenty te
mogą być przekazywane drogą elektroniczną.
3047. W prowadzeniu ewidencji sprzętu obowiązują następujące zasady:
1) podstawą do zaewidencjonowania sprzętu są dokumenty obrotu
materiałowo-finansowego
wystawione
przez komórkę prowadzącą
ewidencję główną, na polecenie szefa SUiE;
2) sprzęt, którego stan techniczny określają odpowiednie kategorie,
ewidencjonuje się według tych kategorii;
3) sprzęt, do którego ukompletowania wchodzą określone zestawy urządzeń,
przyrządy i wyposażenie, ewidencjonuje się całymi kompletami według
nazewnictwa przyjętego w jednolitym indeksie materiałowym (JIM);
4) sprzęt przydzielony żołnierzom w pododdziałach ewidencjonuje się
w książce przydziału mienia oficerom i podoficerom zawodowym lub
w karcie wyposażenia żołnierza;
5) dla uzbrojenia pokładowego zamontowanego na wozach bojowych
(czołgach, transporterach itp.) prowadzi się bazy danych jako komplety
uzbrojenia pokładowego określonego wozu bojowego.
3048. Dokumentację ewidencyjną sprzętu UiE w WOG stanowią;
1) wydruki systemowe tworzone i generowane według potrzeb;
2) książki ewidencyjne dla sprzętu nieujętego w systemie informatycznym;
3) książka przydziału mienia oficerom i podoficerom zawodowym;
4) rejestr dowodów obrotów materiałowych,
5) książka ewidencji uzbrojenia według numerów dla broni, uzbrojenia
pokładowego, sprzętu optycznego, szkolnego i innego;
6) książka ewidencji wydanych kart usług technicznych, kart pracy;
7) inna dokumentacja według potrzeb.
Dopuszcza się prowadzenie ewidencji numerów uzbrojenia w wersji
elektronicznej przy zachowaniu ich okresowej archiwizacji, zapewniającej
odtworzenie realizowanych obrotów materiałowych.
3049. Na szczeblu jednostki wojskowej prowadzi się bazę danych odzwierciedlająca
niezbędne dane dotyczące ewidencji sprzętu w pododdziałach i zbiorczo za
jednostkę wojskową.
3050. Na szczeblu pododdziału ewidencję sprzętu uzbrojenia, należy prowadzić
metodą tradycyjną z wykorzystaniem książek ewidencyjnych lub kart
materiałowych.
3051. Za przestrzeganie zasad prowadzenia ewidencji sprzętu uzbrojenia i elektroniki
są odpowiedzialni szefowie służby uzbrojenia i elektroniki (równorzędni)
poszczególnych szczebli organizacyjnych oraz wyznaczone osoby funkcyjne,
którym powierzono prowadzenie ewidencji.
3052. W przypadku zagubienia lub zatrzymania sprzętu przez uprawnione organa
dochodzeniowe, sprzęt pozostaje na ewidencji WOG (pododdziału). Zdjęcie
z ewidencji następuje po orzeczeniu uprawnionego organu dochodzeniowego
i zakończeniu postępowania wyjaśniającego.
26
3.4. Gwarancja i reklamacje
3053. Sprzęt objęty okresem gwarancyjnym – to sprzęt, któremu producent
gwarantuje prawidłową pracę w określonym czasie i ponosi odpowiedzialność
materialną z tytułu usunięcia zaistniałych niesprawności (jeżeli nie powstały
wskutek użytkowania lub przechowywania niezgodnego z warunkami
eksploatacji) przez cały okres obowiązywania umowy gwarancyjnej.
3054. Gwarancją określony jest okres użytkowania (przechowywania) sprzętu liczony
w latach lub resurs wypracowany przez sprzęt, liczony w odpowiednich
jednostkach pracy (motogodzinach, liczbie strzałów, cyklów, startów itp.),
w czasie którego gwarant ponosi odpowiedzialność za uszkodzenia wynikłe
z przyczyn technologiczno-konstrukcyjnych. Okresy gwarancji podane są
w kontraktach, umowach indywidualnych lub w dokumentacji eksploatacyjnej
sprzętu (książkach, formularzach, kartach).
3055. Okresy gwarancyjne mogą obejmować zarówno dany sprzęt w komplecie, jak
i jego poszczególne elementy (zespoły, pulpity, przyrządy itp.).
3056. Reklamacja jest następstwem prawnych roszczeń odbiorcy względem dostawcy
w przypadku stwierdzenia usterek w stanie technicznym podczas przyjmowania
lub eksploatacji sprzętu.
3057. Podstawą do złożenia reklamacji są stwierdzone usterki w przyjmowanym
sprzęcie oraz zaistniałe wady (niesprawności) podczas przechowywania lub
eksploatowania sprzętu w okresie gwarancji, jak również wyniki badań sprzętu
przeprowadzonych zgodnie z jego dokumentacją eksploatacyjno-techniczną
i kontraktową.
3058. Na reklamowany sprzęt szef służby uzbrojenia i elektroniki WOG sporządza
protokół reklamacyjny, którego pierwszy egzemplarz przesyła do producenta,
drugi egzemplarz pozostawia w jednostce, kolejne rozsyła do organu
zaopatrującego i przełożonego (zależnie od potrzeb).
3059. Po realizacji reklamacji sporządza się protokół z udziałem przedstawiciela
producenta, który rozsyła się do zainteresowanych stron.
3.5. Wycofywanie i wybrakowywanie
3060. Wycofaniu z eksploatacji podlega sprzęt niespełniający podstawowych
wymagań taktyczno-technicznych i użytkowych na skutek wykonania
docelowej normy eksploatacji, awarii lub nieopłacalności naprawy. Sprzęt taki
podlega wybrakowaniu i w miarę możliwości zagospodarowaniu.
3061. Za sprzęt niespełniający odpowiednich wymagań uważa się sprzęt zużyty
technicznie lub zniszczony w przypadkach losowych, którego naprawa jest
niemożliwa lub nieopłacalna.
3062. Zagospodarowywanie sprzętu może następować:
1) w ramach Sił Zbrojnych RP;
2) w ramach przekazania do AMW/równorzędnej;
3063. W procesie wycofywania sprzętu obowiązują następujące zasady:
1) służba uzbrojenia i elektroniki danego szczebla zgłasza do organu
nadrzędnego sprzęt, który kwalifikuje się do spisania z ewidencji Sił
Zbrojnych RP ze względu na wypracowaną normę docelowej eksploatacji
(resurs) oraz brak wskazań do przedłużenia jego okresu użytkowania.
Do zgłoszenia dołącza się protokół stanu technicznego;
27
2) w razie zniszczenia sprzętu, w zdarzeniu losowym lub z winy użytkownika,
należy przeprowadzić postępowanie wyjaśniające. Sprzęt zniszczony lub
uszkodzony można zgłosić do zagospodarowania lub wybrakowania po
zakończeniu postępowania w tej sprawie;
3) zgłoszony do wybrakowania lub zagospodarowania sprzęt musi posiadać
kategorię odzwierciedlającą jego aktualny stan techniczny.
3064. Wybrakowanie sprzętu może obejmować:
1) pozbawienie cech bojowych;
2) częściowe rozkompletowanie;
3) złomowanie z jednoczesnym odzyskiem części lub zespołów (przyrządów)
nadających się do dalszego wykorzystania.
3065. Podstawą do wybrakowania sprzętu jest PST lub wykaz sprzętu podlegającego
wybrakowaniu zatwierdzony przez właściwe szczeble organizacyjne w ramach
uprawnień. W celu przeprowadzenia wybrakowania powołuje się rozkazem
dziennym komisję w składzie co najmniej trzech osób o odpowiednich
kwalifikacjach fachowych. Jeżeli wybrakowywany jest również sprzęt z innych
służb, to w skład komisji wybrakowania powinni wejść ich przedstawiciele.
3066. O terminie planowanego wybrakowania sprzętu powiadamia się służbę
uzbrojenia i elektroniki szczebla nadrzędnego, a w przypadku wybrakowywania
broni strzeleckiej i sprzętu o charakterystykach niejawnych - dodatkowo organy
terenowe Żandarmerii Wojskowej i właściwe służby kontrwywiadu
wojskowego.
3067. W procesie wybrakowywania sprzętu obowiązują następujące zasady:
1) drobny sprzęt, z wyjątkiem broni strzeleckiej, lornetek, sprzętu optycznego
noży wojskowych i bagnetów, oraz części zamienne wybrakowuje się
w WOG, w którym sprzęt jest na ewidencji;
2) broń strzelecką, sprzęt optyczny, noże wojskowe, bagnety, sprzęt
artyleryjski, rakietowy, radiolokacyjny i laserowy, zestawy naprawcze
wybrakowuje się w magazynach lub warsztatach obsługowo-naprawczych
RBLog;
3) sprzęt przed wybrakowaniem powinien być przeklasyfikowany do kat. 5.
Decyzję w sprawie wybrakowania mienia SUiE ujętego w ppkt.2 podejmuje
SSUiE IWsp SZ.
3068. Urządzenia i zespoły ze sprzętu wybrakowanego, a przeznaczone do
wykorzystania w procesie szkolenia, naprawy, itp., podlegają ewidencji.
Elementy nieprzydatne po złomowaniu stanowią odpad. Elementy uzyskane
z wybrakowania oraz odpad użytkowy, wprowadzane są na ewidencję poprzez
raport wytwórczości lub protokół wybrakowania.
3069. Uzyskany
z
wybrakowania
odpad
podlega
sortowaniu
zgodnie
z rozporządzeniem ministra właściwego do spraw środowiska w sprawie
postępowania z odpadami.
3070. Wybrakowany sprzęt spisuje się z ewidencji na podstawie sporządzonego
protokołu wybrakowania. Protokół ten podpisuje komisja i przedstawiciel
służby uzbrojenia i elektroniki szczebla nadrzędnego, a zatwierdza komendant
WOG (RBLog).
3071. Zagospodarowywanie sprzętu polega na dalszym jego wykorzystywaniu przez
użytkowników, jeżeli parametry tego sprzętu umożliwiają jego dalsze
użytkowanie.
3072. Sprzęt, który nie może być zagospodarowany w Siłach Zbrojnych RP na danym
szczeblu organizacyjnym, podlega zgłoszeniu do szczebla nadrzędnego.
28
3073. Organem kompetentnym do przekazywania sprzętu do gospodarki narodowej
lub zainteresowanym osobom fizycznym jest AMW.
3074. Sprzęt mający być przedmiotem zagospodarowania poza Siły Zbrojne RP do
czasu jego przekazania można skierować do składów lub pozostawić
u dotychczasowego użytkownika.
3075. Sprzęt do zagospodarowania poza Siły Zbrojne RP przekazuje się bez jego
dokumentów wojskowych (książek, formularzy, dowodów) i bez tablic
rejestracyjnych pojazdu itp. Po przekazaniu sprzętu dokumenty te należy
komisyjnie zniszczyć (tablice rejestracyjne przekazać służbie czołgowo-
samochodowej), a protokół dołączyć do akt.
3076. Broń palną można przekazać odbiorcom poza Siły Zbrojne RP za zgodą
właściwej komórki organizacyjnej resortu obrony narodowej.
3077. W przypadku konieczności częściowego rozkompletowania przekazywanego
sprzętu, czynności te należy wykonać za zgodą SSUiE IWsp SZ przed
przekazaniem go poza Siły Zbrojne RP.
3078. Jeżeli w skład kompletu zgłaszanego do zagospodarowania sprzętu wchodzi
sprzęt innych służb technicznych lub materiałowych, to można go przekazać
odbiorcy po otrzymaniu zezwolenia z właściwych służb.
3079. Sprzęt przeznaczony do zagospodarowania podlega zdjęciu z ewidencji po jego
przekazaniu.
3080. Dokumentem uprawniającym do zdjęcia sprzętu z ewidencji jest protokół
podpisany przez upoważnionego odbiorcę. Upoważnienie odbiorcy dołącza się
do protokołu pozostającego w aktach. Jeżeli odbiorcą jest osoba fizyczna, to do
protokołu wpisuje się pełne dane personalne i adres tej osoby.
3.6. Sprawozdawczość
3081. Sprawozdawczość w zakresie zaopatrywania i ewidencji sprzętu ma za zadanie
potwierdzenie jego faktycznego stanu ilościowego i jakościowego znajdującego
się w ewidencji danego szczebla zaopatrzenia w określonym dniu, jak również
obrotów tym sprzętem za okres sprawozdawczy. Realizowana jest zgodnie
z przepisami o wykonywaniu sprawozdawczości w Siłach Zbrojnych RP.
3082. Sprawozdanie w zakresie sprzętu UiE sporządza szef SUiE WOG okresowo raz
w roku w ustalonym terminie i przesyła je organowi nadrzędnemu.
3083. Sekcja uzbrojenia i elektroniki RBLog sporządzone sprawozdanie w zakresie
sprzętu UiE przesyła do SSUiE IWsp SZ.
3084. Sprawozdania sporządza się na obowiązujących drukach lub/oraz w postaci
elektronicznej.
3085. Sprawozdania o stanie ilościowym i jakościowym sprzętu można również
wykonywać według odrębnych ustaleń oraz w ramach prowadzenia ewidencji
za pomocą systemów informatycznych zgodnie z instrukcjami użytkowania
tych systemów.
29
ROZDZIAŁ 4. TECHNICZNE ŚRODKI MATERIAŁOWE DO SPRZĘTU
UIE
4.1. Planowanie zaopatrywania
4000. Techniczne środki materiałowe obejmują: zestawy naprawcze (ZN), zestawy
obsługowe (ZO), części zamienne, narzędzia specjalistyczne i materiały
techniczne, dla których COL jest Szefostwo Służby Uzbrojenia i Elektroniki
IWsp SZ.
4001. Przez zestaw naprawczy (zestaw grupowy, remontowy itp.) należy rozumieć
zbiór części przewidzianych na określoną grupę (ilość) sprzętu lub określony
rodzaj naprawy, obsługiwań technicznych w ujęciu ilościowym.
4002. Zestawy części w zależności od przeznaczenia (szczebla wykorzystania) mogą
być numerowane w odniesieniu do jednego typu sprzętu, np. nr 1, nr 2, nr 3 lub
oznaczone kolejnym numerem w zbiorze zestawów. Zestawy przeznaczone są
do zabezpieczenia działalności obsługowo-naprawczej w czasie W.
4003. Przez zestaw obsługowy (zestaw narzędzi specjalnych, zestaw bateryjny,
kompanijny) należy rozumieć ustaloną liczbę i asortyment sprawdzianów,
narzędzi oraz podstawowych części zamiennych służących do zabezpieczenia
bieżącej eksploatacji sprzętu.
4004. Przez część zamienną należy rozumieć element składowy sprzętu uzbrojenia,
maszyny, przyrządu, aparatu, nie ujmowany w należnościach etatowych
(tabelarycznych).
4005. Przez narzędzia specjalistyczne należy rozumieć sprawdziany, narzędzia do
sprzętu UiE występujące luzem nie ujmowane w zestawach narzędzi
specjalnych.
4006. Do materiałów technicznych zalicza się:
1) wyroby przemysłu papierniczego;
2) wyroby przemysłu chemicznego;
3) wyroby z brezentu (plandeki, i pokrowce specjalne);
4) wyroby ze skóry;
5) środki do czyszczenia i konserwacji sprzętu uzbrojenia;
6) inne wyroby na potrzeby sprzętu uzbrojenia.
4007. Zapas oznacza określoną ilość technicznych środków materiałowych
przewidzianych na potrzeby procesu eksploatacji sprzętu.
4008. W służbie uzbrojenia i elektroniki rozróżnia się następujące rodzaje zapasów
technicznych środków materiałowych:
1) zapas wojenny (ZW), jest to minimalna wielkość utrzymywanego
normatywu tśm na zabezpieczenie eksploatacji określonego sprzętu
w czasie wojny. Na ZW wydziela się zestawy naprawcze i części zamienne
luzem. Wielkość ZW określają aktualne normy i rozkazy.
2) użytek bieżący (UB), jest to ilość tśm na zabezpieczenie bieżących potrzeb
eksploatacji sprzętu w czasie pokoju.
4009. Części zamienne mogą występować pojedynczo lub w opakowaniach
zawierających określoną liczbę przedmiotów danego rodzaju (typu, nr rysunku,
JIM, normy itp.) - w zależności od rozmiarów, ciężaru i wymagań
przechowywania.
4010. W służbie uzbrojenia i elektroniki przyjmuje się następujący podział części
zamiennych:
1) elementy i podzespoły;
30
2) mechanizmy (konstrukcyjnie i mechanicznie połączone zbiory części
i elementów znajdujące się w jednolitej obudowie);
3) zespoły (bloki, zbiory elementów lub podzespołów, mechanizmów);
4) części znormalizowane (wkręty, śruby, nakrętki, podkładki i inne).
4011. Tśm dostarcza się do jednostek wojskowych, magazynów RBLog oraz
warsztatów w ramach zaopatrywania centralnego, jak również z zakupów
w ramach przydzielanych na ten cel środków finansowych.
4012. Gospodarowanie tśm obejmuje:
1) ustalanie potrzeb (planowanie);
2) dostarczanie zasobów ( zaopatrywanie);
3) utrzymanie wymaganych zapasów (gospodarka magazynowa);
4) wykorzystywanie tśm na potrzeby procesów eksploatacyjnych sprzętu;
5) wybrakowywanie i spisywanie zużytych tśm;
6) zagospodarowywanie nadwyżek.
4013. Norma zużycia oznacza liczbę części lub ilość materiałów ustalonych w wyniku
doświadczeń eksploatacyjnych, niezbędnych do zabezpieczenia procesu
eksploatacji sprzętu, naprawy albo obsługiwania technicznego, określoną
w postaci rzeczowej (np. w szt., kg, mb itd.) lub finansowej (w postaci
przyznawanej kwoty pieniężnej).
4014. Podstawą naliczania potrzeb w zakresie tśm są: normatywy i normy zużycia
części zamiennych przypadających na jednostkę sprzętu, rodzaj naprawy
i obsługiwania oraz ustalone normatywy zapasów.
4015. Techniczne środki materiałowe będące przedmiotem zaopatrywania
w związku z ich przeznaczeniem dzielą się na:
1) grupę materiałową „A", do której zalicza się części zamienne i materiały
eksploatacyjno-naprawcze wytwarzane dla potrzeb Sił Zbrojnych RP
według ściśle ustalonych wymagań;
2) grupę materiałową „B", do której zalicza się części zamienne i materiały
techniczne powszechnego użytku, stosowane również w Sił Zbrojnych RP
i wytwarzane wg ogólnie obowiązujących w gospodarce narodowej norm
branżowych i standardów.
4016. Ze względu na sposób ochrony części zamienne dzielą się na:
1) części zastrzeżone - istotne części broni - lufy z komorą nabojową, komory
zamkowe, szkielety broni, zamki, bębny nabojowe, baskile oraz lufy
artyleryjskie, lufy do wozów bojowych. Części te są objęte dodatkową
ochroną i przechowywane są w magazynach uzbrojenia;
2) pozostałe części zamienne.
4017. Planowanie potrzeb w zakresie zestawów, części zamiennych i materiałów
technicznych ma na celu ilościowe, jakościowe i terminowe zaopatrywanie
w tśm niezbędne do właściwego przebiegu procesu eksploatacji sprzętu.
4018. Działalność planistyczna obowiązuje wszystkie szczeble służby uzbrojenia
i elektroniki.
4019. Potrzeby w zakresie tśm planuje się cyklicznie według wskaźników
i wytycznych szczebli nadrzędnych oraz SSUiE IWsp SZ.
4020. Podstawą do ustalenia potrzeb i opracowania planu - zapotrzebowania na
każdym szczeblu służby uzbrojenia i elektroniki jest znajomość:
1) zużycia części;
2) ustalonych zapasów (ZW i UB);
3) występujących braków w ukompletowaniu zestawów i wyposażeniu
indywidualnym sprzętu;
31
4) ilości sprzętu;
5) planu eksploatacji sprzętu;
6) planu zadań obsługowo-naprawczych;
7) planu obsługiwań technicznych.
4.2. Ewidencja, przekazywanie i przechowywanie
4021. Ewidencję technicznych środków materiałowych prowadzi się na szczeblu
RBLog w SI SIGMAT RBM, a na szczeblu WOG w ewidencji ilościowo-
wartościowej (jako głównej) oraz ewidencji ilościowo-jakościowej (jako
pomocniczej) - do czasu wdrożenia ZWSI RON.
4022. WOG prowadzi ewidencję z podziałem na magazyn, macierzyste pododdziały
oraz oddziały (pododdziały), przydzielone na zaopatrzenie, użytkowników,
zgodnie z planem przydziałów gospodarczych, odpowiednio do potrzeb
organizacyjnych.
4023. Techniczne środki materiałowe przewozi się:
1) w bagażu osobistym;
2) środkami transportu;
3) przesyłką pocztową lub kurierską.
4024. Przewożenie części zamiennych zastrzeżonych odbywa się pod ochroną
konwoju lub podmiotu posiadającego uprawnienia do ich przewozu.
4025. Ustalenie sposobu przewożenia tśm należy do kompetencji wysyłającego, który
uzgadnia z odbiorcą termin i sposób odbioru przesyłki.
4026. Techniczne środki materiałowe może pobrać bezpośrednio ze składu
upoważniony przedstawiciel odbiorcy lub zaopatrujący może wysyłać je na
wskazany adres odbiorcy.
4027. Za
całokształt spraw wynikających z nadzoru nad właściwym
przechowywaniem i obsługiwaniem tśm w WOG odpowiada szef służby
uzbrojenia i elektroniki.
4028. Za nadzór nad stanem technicznym i utrzymaniem przechowywanych zapasów
tśm w magazynach RBLog i warsztatach obsługowo-naprawczych odpowiadają
w zakresie swoich obowiązków kierownicy magazynów i warsztatów oraz pod
względem merytorycznym szef sekcji uzbrojenia i elektroniki RBLog.
4029. Za stan ilościowy oraz przestrzeganie ustalonych przepisami warunków
składowania, przechowywania i zabezpieczenia tśm odpowiada kierownik
składu RBLog, warsztatu obsługowo-naprawczego i magazynierzy.
4030. Zadania w zakresie konserwacji realizuje się na podstawie planu obsługiwań
technicznych określającego terminy i czynności oraz osoby odpowiedzialne za
ich wykonanie.
4031. Zestawy naprawcze oraz zespoły i części zamienne luzem przechowuje się
w odpowiednio do tego celu przystosowanych pomieszczeniach magazynowych
według następujących zasad:
1) aparaturę kontrolno-pomiarową, lampy elektronowe, zespoły (bloki) i części
optyczne, elementy elektroniczne i elektrotechniczne - w pomieszczeniach
ogrzewanych,
2) zestawy części - kompletami (w opakowaniu fabrycznym) zgrupowanymi
według wzorów sprzętu i systemów uzbrojenia, odpowiednio opisane
i oznakowane. W magazynach dysponujących sprzętem przeładunkowym
zestawy paletyzuje się,
3) części luzem - według wzorów sprzętu w układzie wzrastających numerów
indeksów materiałowych,
32
4) części drobne i średniej wielkości - na półkach regałów,
5) w pojemnikach bądź opakowaniach fabrycznych. Zapasy drobnych części
na bieżące potrzeby powinny być w pakietach, woreczkach pojedynczo lub
opakowaniach zbiorczych;
6) części i zespoły niejawne - w przeznaczonych do tego celu sejfach
metalowych odpowiednio zabezpieczonych.
4032. Przechowywane części mechaniczne powinny być zakonserwowane według
aktualnie obowiązującej technologii konserwacji oraz odpowiednio opisane
(nr części, JIM, liczba, data konserwacji, nazwisko i podpis konserwatora).
4033. Części wyjątkowo wrażliwe na zmiany warunków przechowywania
i uszkodzenia mechaniczne (np. części optyczne) należy odpowiednio
zabezpieczyć. Zespoły i części zależnie od ich opakowania i ciężaru można
układać w jednej warstwie lub kilku warstwach poprzedzielanych
przekładkami.
4034. Tśm znajdujące się w składach i magazynach (WOG) przechowywać zgodnie
z zapisami w dokumentacji eksploatacyjnej.
4035. Zakonserwowane zestawy, części i materiały przechowywane w składach
i magazynach poddaje się planowym obsługiwaniom technicznym.
4036. Sprawdzenia
stanu utrzymania przechowywanych zestawów, części
i materiałów dokonuje się poprzez wyrywkowe sprawdzenie ich stanu
zakonserwowania.
4037. Sprawdzenie stanu technicznego zespołów (bloków) i podzespołów
elektrycznych przeprowadza się poprzez okresowe pomiary elektryczne na
zgodność parametrów podanych w aktualnie obowiązujących książkach
(formularzach) i atestach, z zastosowaniem wymaganych do tego celu
stanowisk kontrolnych i mierników.
4038. Podczas sprawdzenia stanu utrzymania sprawdza się oznaczenia, stan
opakowania,
stan
powłok antykorozyjnych, umocowanie, czystość,
zawilgocenie (zmiana barwy żelu) itp. W razie stwierdzenia pojedynczego
przypadku śladów korozji i nalotów należy je usunąć, części oczyścić
i zakonserwować. W przypadku stwierdzenia zawilgocenia części należy je
osuszyć, a w razie zmiany barwy żelu wymienić żel na suchy i hermetycznie
zamknąć opakowanie.
4039. W przypadku asortymentów, które z upływem czasu tracą własności techniczne
(lampy, wyroby gumowe itp.) należy przestrzegać terminów rotacji.
4040. Rotacja ma na celu bieżącą odnowę (wymianę) przechowywanych tśm
znajdujących się w Siłach Zbrojnych RP i niedopuszczenie do powstawania
z tego tytułu strat materialnych.
4041. Zasada rotacji polega na wydawaniu ze składów (magazynów) w pierwszej
kolejności części zamiennych, które pochodzą z dawniejszych lat produkcji
i są najdłużej przechowywane.
4042. Zespoły i części niemalowane pokrywa się po oczyszczeniu cienką warstwą
środka konserwującego, owija papierem konserwującym lub wkłada do
woreczka z folii. W przypadku gdy w takich zespołach znajdują się części lub
zespoły optyczne, należy je zakonserwować i zabezpieczyć.
4043. Odpowiedzialność za przestrzeganie zasad rotacji tśm ponosi kierownik składu
i magazynier.
33
4.3. Wybrakowywanie
4044. Gromadzone w magazynie oddziału zużyte części zamienne (z wyjątkiem
części zastrzeżonych) należy traktować jako materiały przeznaczone do
wybrakowania. Po wybrakowaniu należy przyjąć je na stan jako odpad.
4045. Z częściami zastrzeżonymi w kategorii 5 lub zdatnymi do zagospodarowania,
postępuje się zgodnie z wytycznymi SSUiE IWsp SZ.
4046. Na szczeblu WOG można rozkompletować i wybrakować części zamienne
i materiały techniczne, za wyjątkiem:
1) części zastrzeżonych;
2) zestawów naprawczych;
3) zestawów obsługowych;
4) bagnetów do broni strzeleckiej;
5) tśm będących w dyspozycji SSUiE IWspSZ.
Decyzje w powyższym zakresie podejmuje SSUiE IWspSZ.
4047. Zestawy naprawcze, za zgodą SSUiE IWspSZ, można wykorzystywać
w bieżącej eksploatacji.
4048. Wykorzystywane w procesie użytkowania sprzętu zestawy naprawcze powinny
być sukcesywnie uzupełniane aż do całkowitego skompletowania.
W wyjątkowych przypadkach braku możliwości dokompletowania zestawu i po
zużyciu z zestawu 50% pozycji należy sporządzić protokół rozkompletowania
zestawu i przesłać go drogą służbową do SSUiE IWsp SZ.
4049. Wykorzystywane w procesie użytkowania sprzętu zestawy obsługowe należy
na bieżąco uzupełniać poprzez systematyczne zapotrzebowywanie zużytych
części, narzędzi i materiałów.
4050. Wybrakowanie tśm zastrzeżonych i będących w dyspozycji SSUiE IWsp SZ
odbywa się w magazynach RBLog lub warsztatach obsługowo-naprawczych.
Decyzję w sprawie wybrakowania powyższych tśm podejmuje SSUiE IWsp SZ
4051. W przypadku zespołów i części do sprzętu nieperspektywicznego lub
wycofanego z uzbrojenia, o ich zagospodarowaniu lub wybrakowaniu decyduje
SSUiE IWsp SZ.
34
35
ROZDZIAŁ 5. PRZECHOWYWANIE MIENIA W ODDZIAŁACH
5.1. Urządzanie i wyposażanie magazynów
5000. Mienie SUiE na szczeblu oddziału przechowuje się w odpowiednio
przygotowanych magazynach WOG i magazynach składów RBLog.
5001. Organizacja
przechowywania
i
zabezpieczenia
mienia
uzbrojenia,
z uwzględnieniem specyfiki WOG, składu i możliwych zagrożeń, należy do
obowiązków właściwego dowódcy.
5002. Za nadzór nad stanem technicznym magazynów (budynków, ogrodzenia,
urządzeń) jest odpowiedzialny odpowiednio szef logistyki WOG, kierownik
składu.
5003. Magazyny uzbrojenia niezależnie od wymiarów powinny być zabezpieczone
zgodnie z wymaganiami obowiązujących przepisów dotyczących ochrony
obiektów wojskowych.
5004. Ewidencję przechowywanego mienia SUiE prowadzi się w obowiązujących
systemach informatycznych na szczeblu składu oraz w kartach magazynowych
lub książkach magazynowych na szczeblu magazynu oddziałowego.
5005. Sprzęt UiE zdany przez pododdziały (jednostki wojskowe) na tymczasowe
przechowywanie do magazynów WOG, składów RBLog pozostaje w ewidencji
tych pododdziałów, a w magazynie powinna być ujęta w książce depozytowej
uzbrojenia na podstawie zleceń - asygnat depozytowych.
5006. Przyjęcie /przekazanie/ sprzętu do depozytu w magazynach składów
RBLog/WOG realizowane jest na podstawie decyzji komendanta RBLog/WOG
ujętej w rozkazie dziennym. Prowadzenie rejestru oraz wykonywanie zleceń-
asygnat depozytowych realizuje odpowiednio szef SUiE w RBLog/WOG.
5007. W przypadku zmiany ilości sprzętu UiE w depozycie następuje aktualizacja
(wymiana) zleceń-asygnat depozytowych oraz aktualizacja zapisów w książce
depozytowej w zakresie przyjęcia i wydania sprzętu według nowych zleceń-
asygnat.
5008. Sprzęt zdeponowany należy przechowywać oddzielnie. Stosy skrzyń z bronią
zdeponowaną należy oznakować ”DEPOZYT”, nazwa pododdziału, numer
jednostki wojskowej. Skrzynie ze zdeponowaną bronią powinny być
oplombowane. Na zewnętrznej, stronie wieka skrzyni powinien się znajdować
napis „DEPOZYT" (wysokość liter 40-50 mm, grubość 5-6 mm), a na
wewnętrznej (zewnętrznej) stronie - wykaz z podaniem serii i numeru broni.
5009. Dowódca pododdziału w zakresie zdeponowanego sprzętu UiE:
1) sprawdza okresowo stan przechowywanego sprzętu w magazynie;
2) jest odpowiedzialny za stan techniczny i utrzymanie sprzętu oraz jego
dokumentacji indywidualnej;
3) organizuje obsługiwanie techniczne zdeponowanego sprzętu UiE,
uzgadniając zamierzenia z szefem służby uzbrojenia i elektroniki.
5010. Za stan techniczny i utrzymanie przyjętego i przechowywanego mienia, jego
ukompletowanie, warunki (wietrzenie, temperatura, wilgotność itp.) i porządek
w magazynie i jego bezpośrednim otoczeniu odpowiada magazynier.
5011. Przydatność magazynów, potrzebę remontu, a także dopuszczalne obciążenie
przypadające na metr kwadratowy podłogi podlegają co rok sprawdzeniu przez
komisję powołaną przez komendanta WOG. W skład komisji powinien wejść
przedstawiciel infrastruktury, przedstawiciel SUiE, inspektor bhp i ppoż
.
5012. Przechowywanie mienia SUiE w magazynach powinno:
1) zapewniać utrzymanie przechowywanego mienia w stanie niepogorszonym;
36
2) umożliwiać przeprowadzanie przeglądów kontrolnych i obsługiwań
technicznych przechowywanego mienia;
3) ochronić przed kradzieżą i pożarem;
4) umożliwiać sprawne i bezawaryjne ładowanie, wyładowanie mienia oraz
szybką ewakuację w przypadku zagrożenia, a także sprawne wydawanie
i pobieranie sprzętu i materiałów.
5013. Magazyny uzbrojenia mogą być ogrzewane i nieogrzewane. W magazynach
ogrzewanych temperatura powietrza w ciągu całego roku powinna być
utrzymywana w granicach od +5°C do +30°C, a wilgotność względna nie
powinna przekraczać 70%. Dobowe wahania temperatury nie powinny wynosić
więcej niż 5°C
.
5014. Magazyn SUiE należy wyposażyć w:
1) tablicę ścienną do umieszczenia instrukcji, planów, metryki, wzorów plomb
i innych dokumentów obowiązujących w magazynie (metrykę
pomieszczenia, instrukcję magazyniera, instrukcję przeciwpożarową, plan
ewakuacji, instrukcję bhp, wykaz trwałego wyposażenia pomieszczeń,
schemat rozmieszczenia przechowywanego sprzętu);
2) karty materiałowe lub książki magazynowe;
3) karty magazynowe (na pojedynczy magazyn/komorę);
4) książkę przeglądów kontrolnych sprzętu;
5) książkę osób przebywających w magazynie;
6) książkę depozytów;
7) plan konserwacji;
8) wywieszki materiałowe;
9) przyrządy do pomiaru temperatury i wilgotności powietrza;
10) sprzęt przeciwpożarowy;
11) instalację przeciwpożarowa;
12) urządzenia alarmowe;
13) światło zastępcze;
14) szafy lub skrzynie na dokumentację magazynową;
15) inne wyposażenie wg potrzeb.
5015. W zależności od rodzaju przechowywanego mienia magazyny powinny posiadać
następujące wyposażenie:
1) kozły, podkłady drewniane, podstawki, rozpory, wieszaki na pokrowce,
stoły do rozkładania podzespołów;
2) szafy, półki i regały do przechowywania broni, osprzętu, zestawów,
narzędzi, przyborów itp.;
3) urządzenia pomocnicze ułatwiające pracę w magazynie (np. drabinkę
przenośną, sprzęt przeładunkowy itp.).
5016. Magazyn może być otwierany tylko w obecności magazyniera. W wyjątkowych
sytuacjach podczas nieobecności magazyniera otwarcia magazynu może
dokonać komisja powołana rozkazem komendanta WOG, kierownika składu,
która potwierdza ten fakt wpisem w książce wejścia do magazynu.
5017. Za sprzęt niebędący na ewidencji magazynu, a przechowywany w depozycie
magazynier odpowiada w zakresie
jego fizycznego zabezpieczenia.
Niedopuszczalne jest wydawanie sprzętu przyjętego w depozyt bez obecności
upoważnionego przedstawiciela właściciela depozytu.
5018. Magazyn należy utrzymać stale w czystości, zamykać go po jego sprzątnięciu
i sprawdzeniu (przez magazyniera) stanu zabezpieczenia okien, otworów
wentylacyjnych itp.
37
5019. Zabrania się pozostawiania w magazynach środków transportowych (za
wyjątkiem przenośników rolkowych, wózków widłowych itp. przygotowanych
do przeładunku (np. na wypadek alarmu).
5020. Środki transportowe należy przechowywać w specjalnie wydzielonych
miejscach.
5021. W celu zabezpieczenia magazynów i przechowywanego w nim mienia przed
przedwczesnym zużyciem, o ile magazyn nie posiada odpowiedniego systemu
do wietrzenia (utrzymania przechowywanego sprzętu), magazyny należy
systematycznie wietrzyć.
5022. Magazyn powinien być wyposażony w odpowiednio oznakowane pojemniki na
odpady, w których magazynier składa środki i materiały wykorzystane do
obsługi i konserwacji sprzętu.
5023. Dookoła każdego magazynu gdy teren nie jest utwardzony, należy go oczyścić
do odległości 20 m t. Trawę dookoła magazynu należy wykosić. Ponadto
dookoła każdego magazynu należy przekopać ziemię tworząc ochronny pas
przeciwpożarowy o szerokości 2 m.
5024. Zimą należy systematycznie oczyszczać ze śniegu dachy, podejścia do drzwi,
drogi dojazdowe do magazynów, rowy odprowadzające wodę z terenu
przyległego do magazynów (parków).
5025. Po zakończeniu prac wszystkie okna należy zamknąć od wewnątrz. Drzwi
wejściowe zamyka się z zewnątrz na zamek i kłódkę, a następnie plombuje
(pieczętuje). Na drzwiach wejściowych do magazynu powinny znajdować się
wzory plomb magazynierów uprawnionych do plombowania magazynu.
5026. W przypadku wietrzenia, gdy drzwi (bramy) zewnętrzne są otwarte, wrota
(kraty) wewnętrzne powinny być zamknięte na kłódkę. Jeżeli w magazynie nie
ma krat, to magazyny należy wietrzyć w obecności magazyniera.
5027. W składach sporządza się „Plan rozmieszczenia zapasów” oraz schemat
rozśrodkowania mienia, na którym zaznacza się magazyny, wiaty, rampy,
pozostałe budynki, drogi kołowe i kolejowe, stopień załadowania magazynów,
wiat i placów. Plan sporządzony przez kierownika składu i zatwierdzony przez
komendanta właściwej RBLog podlega bieżącej aktualizacji.
5028. W WOG i składach RBLog sporządza się plan obsługiwań technicznych mienia
SUiE. Przypadki niewystarczających możliwości wykonawczych WOG
i składu, należy zgłaszać do właściwej RBLog, w celu skierowania określonego
UiSW do przeprowadzenia obsługiwań technicznych w warsztatach obsługowo-
naprawczych lub wzmocnienia etatowego warsztatu siłami i środkami RBLog.
5029. Na przeprowadzenie obsługiwań technicznych grup sprzętu opracowuje się karty
technologiczne. Karty te podlegają zatwierdzeniu przez kierownika składu
(szefa logistyki WOG).
5030. Na terenie magazynu ze sprzętem oraz w parkach sprzętu technicznego należy
przestrzegać ustaleń zawartych w przepisach przeciwpożarowych, które również
określają sposób i miejsca rozmieszczenia sprzętu przeciwpożarowego w
obiektach wojskowych.
5031. Za utrzymanie dróg dojazdowych oraz ewakuacyjnych odpowiadają
odpowiednie organy infrastruktury wojskowej.
38
5.2. Przechowywanie mienia stanowiącego zapas wojenny
5032. Do zapasów wojennych, zwanych dalej zapasami, zalicza się sprzęt uzbrojenia
i elektroniki według etatu i tabel należności czasu „W", a niewystępujący
w etatach i tabelach należności czasu „P”. Do zapasów zalicza się również
zestawy wyposażenia, materiały i zestawy naprawcze, dokumentację i instrukcje
eksploatacyjno-naprawcze itp., przy czym środki te nalicza się według
ustalonych norm należności. W zapasie powinien się znajdować sprzęt nowy
(po upływie okresu gwarancji) o odpowiednim przebiegu (rzędu 10% normy
międzynaprawczej) lub użytkowany, technicznie sprawny, ukompletowany
i odpowiadający wymaganiom podanym w odpowiednich instrukcjach
dotyczących opisu i użytkowania.
5033. Obsługiwanie techniczne sprzętu zaliczonego do ZW przeprowadza się
w okresach przedłużonych o 100%, w stosunku do okresów podanych
w aktualnych katalogach norm.
5034. Do przechowywania sprzętu zaliczonego do ZW należy wydzielić odpowiednie
pomieszczenie odpowiadające warunkom przechowywania długookresowego.
5035. Sprzęt należy rozmieszczać w magazynach w sposób uwzględniający kolejność
wydawania, w pobliżu wyjścia należy umieszczać mienie, które ma być
wydawane w pierwszej kolejności. Ustawienie i rozmieszczenie mienia
w magazynie powinno zapewniać jego sprawne ładowanie (wyładowanie) na
środki transportowe.
5036. Sprzęt będący w zapasie należy przechowywać w przeznaczonych do tego celu
magazynach i oddzielnie od mienia przeznaczonego do użytku bieżącego.
W
przypadku
braku
oddzielnych
magazynów
dopuszczalne
jest
przechowywanie ZW w magazynach wydzielonych dla mienia przeznaczonego
do użytku bieżącego, lecz oddzielnie ustawionych i oznakowanych.
5037. Magazyn z ZW wyposaża się w dokumentację i sprzęt tak jak magazyn SUiE
oddziału oraz dodatkowo w magazynie tym prowadzi się książkę zapasu
wojennego.
5038. Sprzęt zaliczany do ZW przechowuje się i ewidencjonuje z zaznaczeniem
jednostki wojskowej, dla której jest on przeznaczony. W przypadku gdy sprzęt
rozdzielono na pododdziały przechowuje się i ewidencjonuje go w rozbiciu na
te pododdziały.
5039. Przyporządkowania sprzętu pododdziałom dokonują szefowie uzbrojenia
i elektroniki na podstawie rozkazu komendanta WOG.
5040. Do przechowywania sprzętu przydziela się każdemu pododdziałowi oddzielne
miejsce (regał, szafę, wieszak lub stojak). Miejsca przechowywania należy
kolejno ponumerować, zaczynając od numeru pierwszego i oznaczyć umownym
znakiem związanym z pododdziałem, dla którego są przeznaczone.
5041. Znaki należy umieszczać w widocznym miejscu na szafach, regałach, stojakach
itp., a także na odpowiednich asygnatach.
5042. Rotację mienia będącego w zapasie przeprowadza się na zasadzie wymiany
określonej ilości i asortymentu mienia zdjętego z zapasu i wprowadzenia do
zapasów takich samych ilości i asortymentów mienia o odpowiedniej jakości.
5043. Nadzory w zakresie ilościowym i stanu przechowywania sprzętu uzbrojenia,
elektroniki, będącego w zapasie oraz jego gotowości technicznej i ewidencji
przeprowadzane są okresowo zgodnie z obowiązującymi przepisami.
5044. Szef służby uzbrojenia i elektroniki WOG (równorzędny) nadzoruje:
39
1) pracę kierownika magazynu (magazynierów) w zakresie organizacji
przechowywania zapasów mienia służby uzbrojenia i elektroniki
i utrzymania ich w stanie zapewniającym natychmiastowe użycie;
2) przeprowadzenie rotacji;
3) organizowanie prac związanych z obsługiwaniem technicznym, ewidencją,
naprawą i innymi czynnościami zapewniającymi właściwe przechowywanie
zapasów mienia służby uzbrojenia i elektroniki.
5045. Do magazynów z przechowywanym mieniem służby uzbrojenia i elektroniki,
zaliczonym do ZW, prawo wstępu mają:
1) osoby przeprowadzające kontrole ZW oraz kontrolujące całokształt prac
mobilizacyjnych - na podstawie odpowiednich upoważnień;
2) szefowie służby uzbrojenia i elektroniki organów nadrzędnych,
w jednostkach podległych oraz zaopatrywanych przez ich organy
zaopatrujące;
3) osoby funkcyjne dopuszczone do całokształtu prac mobilizacyjnych
w oddziale;
4) szef uzbrojenia i elektroniki;
5) magazynier i osoby odpowiedzialne za przechowywanie mienia będącego
w zapasie wojennym oddziału;
6) osoby wyznaczone do konserwacji i wymiany mienia (w obecności osoby
odpowiedzialnej za przechowywanie) - w okresie wykonywania prac;
7) komendant WOG, kierownik składu oraz ich przełożeni.
5.3. Zasady przechowywania mienia w oddziale
5046. Przechowywanie mienia SUiE w magazynach powinno:
1) zabezpieczać sprzęt przed kradzieżą i pożarem;
2) zapewniać podstawowe warunki do przechowywania sprzętu (ochrona
przed bezpośrednim oddziaływaniem promieni słonecznych, opadów
i wiatru, odpowiednia temperatura i wilgotność powietrza);
3) umożliwiać swobodne prowadzenie prac porządkowych i przeładunkowych
przy przechowywanym sprzęcie;
4) zapewniać ekonomiczne wykorzystanie pojemności magazynu;
5) umożliwiać szybką ewakuację przechowywanego sprzętu;
6) spełniać przepisy w zakresie ochrony, ppoż. i bhp.
5047. Przechowywanie sprzętu pod wiatami, a szczególnie w parkach odkrytych jest
dopuszczalne tylko pod warunkiem odpowiedniego zabezpieczenia sprzętu
pokryciami i powłokami ochronnymi, zapewniającymi utrzymanie tego sprzętu
w stanie całkowitej sprawności technicznej.
5048. W magazynach ogrzewanych należy przechowywać następujące asortymenty
sprzętu:
1) przyrządy optyczne, noktowizyjne, topograficzne oraz precyzyjne narzędzia
pomiarowe, sprzęt techniki laserowej;
2) przyrządy,
urządzenia techniki elektronowej i elektroniki oraz
metrologiczną aparaturę kontrolno-pomiarową;
3) wyrzutnie zestawów rakietowych;
4) inny sprzęt, dla którego producent określił specyficzne warunki
przechowywania;
5) hełmy kompozytowe i kamizelki kuloodporne.
40
5049. Środki radiolokacyjne i rakietowe, zautomatyzowane systemy kierowania oraz
inną aparaturę radiotechniczną i optyczną zabudowaną w samochodach, wozach
bojowych (przyczepach) - jeżeli nie ma odpowiednich pomieszczeń -
warunkowo można przechowywać w magazynach nieogrzewanych. Sprzęt ten
powinien być odpowiednio zakonserwowany i zabezpieczony przed nadmierną
wilgotnością i okresowo poddany przewietrzeniu.
5050. W magazynach nieogrzewanych można przechowywać następujące asortymenty
sprzętu:
1) broń strzelecką;
2) sprzęt artyleryjski;
3) systemy antenowe, elektryczne zespoły prądotwórcze i ruchome warsztaty
naprawcze
bez
aparatury
elektronicznej,
po
odpowiednim
ich
zakonserwowaniu i zabezpieczeniu przed oddziaływaniem wilgoci;
4) zestawy do sprzętu, urządzenia rozdzielcze, elektryczne urządzenia
zasilające, akumulatory kwasowe i zasadowe suche oraz narzędzia.
5051. W parkach odkrytych i pod wiatami zezwala się przechowywać działa
i wyrzutnie artyleryjskie, moździerze oraz ruchome warsztaty mechaniczne,
zespoły prądotwórcze zamontowane na samochodach i przyczepach.
5052. Znajdujący się w przechowywaniu sprzęt powinien być zabezpieczony przed
działaniem czynników biologicznych,
atmosferycznych oraz zakonserwowany
zgodnie
z
wymaganiami
przechowywania
długookresowego
lub
krótkookresowego. Terminy i zakres konserwacji są dokładnie określone
w instrukcjach o użytkowaniu.
5053. Przechowywany sprzęt należy ustawiać według jego rodzaju tak, aby
w maksymalnym stopniu wykorzystać kubaturę i powierzchnię pomieszczeń
oraz zapewnić oświetlenie naturalne i wentylację, zachowując przy tym warunki
bezpieczeństwa i higieny pracy.
5054. Sprzęt (na podwoziach i ciągniony) należy ustawiać przodem w kierunku bram
wyjazdowych za ciągnikami oraz w odpowiednich odległościach od siebie i od
ścian bocznych, zapewniając w ten sposób łatwy dostęp do sprzętu, możliwość
manewru, swobodny wyjazd i sprawną ewakuację w przypadku pożaru lub
alarmu.
5055. Sprzęt przechowywany pod wiatami należy ustawiać podobnie jak
w magazynach, natomiast w parkach odkrytych należy wyznaczać większe
odstępy aby ułatwić dostęp do sprzętu i jego obsługiwanie.
5056. Sprzęt uzbrojenia i elektroniki znajdujący się w magazynach należy
przechowywać zgodnie z wymaganiami dotyczącymi przechowywania danego
mienia, określonymi w instrukcjach użytkowania. Mienie należy rozmieszczać
według asortymentu, wzorów i kategorii.
5057. Skrzynie z przechowywanym mieniem ustawić z zachowaniem między nimi
przejść do przeglądu o szerokości 0,5÷0,7 m i przejść roboczych do
przenoszenia skrzyń - szerokości 1,25÷1,5 m. Przejścia powinny być oznaczone
na podłodze pasami (o szerokości 8 cm) naniesionymi białą farbą.
5058. Regały, szafy, stosy, wieszaki i półki powinny być oznakowane kolejnymi
numerami na zawieszonych w sposób jednolity wywieszkach.
5059. Materiały techniczne w zależności od ich wrażliwości na zmiany temperatury
i oddziaływanie warunków atmosferycznych i klimatycznych przechowuje się
na odpowiednio przygotowanych miejscach (szafach, półkach, regałach itp.).
41
5060. Dokumenty i przyrządy niejawne, magnetrony, filtry kodowe itp. należy
przechowywać w oddzielnych i specjalnie do tego celu przeznaczonych
i odpowiednio zabezpieczonych szafach stalowych lub sejfach.
Przechowywanie broni strzeleckiej
5061. Broń strzelecką skompletowaną w odpowiedni zestaw wyposażenia należy
przechowywać w magazynach w stanie złożonym (bez pokrowców),
w opakowaniu typowym z odpowiednimi wkładkami. Oporządzenie (pasy,
torby brezentowe itp.) należy wyjąć ze skrzyń w celu zapobieżenia jego
niszczeniu. Jeżeli w opakowaniu jest specjalny przedział do przechowywania
oporządzenia, można nie wyjmować go z opakowania. Skrzynie z bronią
powinny być zaplombowane, zamknięte i opisane na zewnątrz. Opisy
zewnętrzne powinny zawierać indeks i nazwę sprzętu. Dodatkowo na skrzyni
z bronią umieszcza się opisy dotyczące konserwacji, które powinny zawierać
w liczniku zastosowaną metodę konserwacji, w mianowniku termin jej
wykonania.
5062. Skrzynie z bronią przeznaczoną do przechowywania układać w stosy według
wzorów i kategorii. Na skrzyni z bronią umieszcza się wykaz numerowy broni.
Wykaz musi być umieszczony od widocznej strony, tak aby można było go
odczytać bez konieczności przestawiania skrzyń. Stosy skrzyń z bronią muszą
być oznaczone wywieszką materiałową. Jedną wywieszką może być opisany
cały stos, pod warunkiem, że znajduje się w nim broń jednego typu, kategorii
i z tym samym okresem przechowywania i konserwacji. Stosy opisane
wywieszkami oddziela się. Na wierzchniej warstwie ustawia się opakowania
niepełne, opisując je napisem „NIEPEŁNA”.
5063. Broń przekazywaną do magazynu uzbrojenia z pododdziałów należy poddać
obsługiwaniu technicznemu, zgodnie z odpowiednimi instrukcjami dotyczącymi
użytkowania.
5064. Broń dostarczona do magazynu WOG, magazynów RBLog z danymi
świadczącymi o przystrzelaniu jej przez zakład produkcyjny, warsztat
obsługowo-naprawczy nie podlega przystrzeliwaniu. Dowódcy pododdziałów są
obowiązani przystrzelać broń po otrzymaniu jej z magazynu WOG.
5065. Zabrania się przechowywania w jednym magazynie (pomieszczeniu) broni
szkolnej razem z bojową.
5066. Przechowywanie broni strzeleckiej w stosach bez opakowania jest zabronione.
5067. Magazyny z bronią strzelecką powinny umożliwiać zmechanizowane prace
przeładunkowe, układanie skrzyń w stosy na maksymalnie dopuszczalną
wysokość, z zachowaniem stabilności stosu.
5068. Części zamienne, narzędzia i przybory wchodzące w skład kompletu sprzętu
oraz
jawną dokumentację indywidualną sprzętu, przechowuje się
w opakowaniach razem ze sprzętem.
5069. Pistolety i rewolwery oraz pistolety sygnałowe należy przechowywać bez
futerałów, w stanie niezabezpieczonym ze zwolnionym kurkiem, ułożone
w gniazdach wkładów w skrzyniach. Magazynki powinny być umieszczone
w rękojeści pistoletu. Zapasowe magazynki przechowuje się w tym samym
opakowaniu obok pistoletu. Futerały przechowywać na regałach (w koszach)
w tym samym magazynie co broń krótką. W razie przechowywania pistoletów
(rewolwerów) w typowym opakowaniu - skrzyniach, opakowania te należy
zaplombować.
42
5070. Broń białą (szable, noże) przechowywać włożoną do pochew w skrzyniach lub
na stojaku.
5071. Broń strzelecką, w skład której wchodzą podstawy, podwozia i inne elementy,
należy przechowywać kompletami. Broń układać w sposób zapewniający
optymalne wykorzystanie powierzchni magazynu i umożliwiający dostęp do
dowolnego kompletu broni.
5072. Przeciwlotnicze karabiny maszynowe przechowywać oddzielone od podstaw
w typowym opakowaniu. Celowniki i wyrównywacze taśm przechowywać
w komplecie z karabinami w skrzyniach. Mechanizmy pneumatyczno-
załadowcze i elektrospusty przechowywać w opakowaniu razem z karabinami.
5073. Podczas przechowywania broni strzeleckiej indywidualnej (z wyjątkiem broni
krótkiej) i zespołowej należy przestrzegać następujących zasad:
1) zespoły przesuwne i zamki powinny znajdować się w skrajnym przednim
położeniu;
2) bezpieczniki powinny znajdować się w położeniu „zabezpieczone”, kurki
i iglice zwolnione z zaczepu spustowego;
3) zasuwki zabezpieczające powinny być zamknięte;
4) dwójnogi powinny być zwarte i spięte ściągaczami sprężynowymi;
5) karabiny wyborowe dopuszcza się przechowywać z zamontowanymi
przyrządami optycznymi;
6) lufy zapasowe powinny mieć nakręcone tłumiki płomieni i być
przechowywane bez pokrowców razem z karabinami;
7) magazyny i skrzynki na taśmy nabojowe, powinny być odłączone od broni
i przechowywane w tym samym lub oddzielnym opakowaniu, a taśmy
nabojowe w pudełkach lub skrzynkach;
8) mechanizmy podstaw nie powinny być zaryglowane, śruby wewnętrzne
mechanizmów powinny być wkręcone w śruby zewnętrzne, a dźwigary łóż
ustawione w położeniu środkowym;
9) kołyski powinny mieć maksymalny kąt podniesienia po zdjęciu osłony
celownika;
10) mechanizmy naprowadzania powinny być zaryglowane, podstawy
w położeniu marszowym, podwozia nieodłączone od podstaw.
5074. Lufy przechowywanych karabinów maszynowych powinny być przystrzelane,
a wyniki przystrzelania wpisane do książki karabinu maszynowego. Pokrowce
karabinów maszynowych przechowywać na regałach lub rozmieszczać na
listwach albo wieszakach.
5075. W wypadku przechowywania wielkokalibrowych karabinów maszynowych
w opakowaniu należy:
1) zespół przesuwny przesunąć do skrajnego przedniego położenia;
2) lufy zasadnicze odłączyć od karabinów i przechowywać razem z lufami
zapasowymi w opakowaniu karabinu maszynowego lub w oddzielnym
opakowaniu;
3) sprężyny powrotne zwolnić przez wysunięcie tylnej opory tulei prowadzącej
tłoka zaporowego z wycięcia na lufie lub przechowywać odłączone od
karabinów maszynowych w tym samym opakowaniu;
4) ramkę celownika ustawić w położeniu poziomym;
5) taśmy nabojowe przechowywać w pudełkach lub skrzynkach w tym samym
magazynie;
6) mechanizmów naprowadzania przy podstawach nie zaryglowywać;
7) tuleje łączące podstaw ustawić w położeniu środkowym.
43
5076. W przypadku przechowywania podstaw przeciwlotniczych karabinów
maszynowych należy:
1) zdjąć z nich pokrowce i rozwiesić je na regałach w tym samym magazynie;
2) podstawy ustawić na kozłach w celu odciążenia elementów zawieszenia;
3) kół podwozia nie ustawiać w położeniu bojowym, aby nie spowodować
osłabienia sprężyn wyrównawczych;
4) układu jezdnego nie wytaczać spod podstawy;
5) kołysce nadać największy kąt podniesienia;
6) mechanizmy naprowadzania zaryglować;
7) osłony kratowe zabezpieczające celownik przechowywać na podstawach.
5077. Części zamienne i narzędzia luzem należy przechowywać na regałach
w oddzielnych paczkach lub pojemnikach - odpowiednio zakonserwowane.
Przechowywanie
przyrządów
optycznych,
mierniczych,
noktowizyjnych
i optoelektronicznych
5078. Przyrządy optyczne, optyczno-miernicze, noktowizyjne i optoelektroniczne
(termowizyjne i inne) przechowywać zgodnie z zaleceniami producenta, ujętymi
w dokumentacji eksploatacyjnej.
5079. O ile dokumentacja eksploatacyjna nie stanowi inaczej, przyrządy elektronowo-
optyczne, pomiarowe, hydrometeorologiczne, stacje dźwiękowo-pomiarowe,
sprzęt noktowizyjny przechowywać w suchych i ogrzewanych magazynach.
5080. Przyrządy
optyczno-miernicze w magazynie oddziału przechowywać
w typowych skrzynkach i futerałach. Każdy przyrząd powinien być
skompletowany w zestaw wyposażenia. Skrzynki i futerały z przyrządami
ustawiać na regałach i półkach w sposób umożliwiający przeprowadzanie
przeglądów.
5081. Przyrządy znajdujące się w typowych skrzynkach i usztywnionych futerałach
rozmieszczać na półkach regałów lub szaf warstwami, nie dopuszczając przy
tym do deformacji opakowań.
5082. Zabrania się układania przyrządów w miękkich pokrowcach w więcej niż jednej
warstwie.
5083. Przyrządy z igłami magnetycznymi przechowywać w odległości nie mniejszej
niż 2 m od metalowych przedmiotów oraz innych magnesów i przewodów
elektrycznych. Igły magnetyczne powinny być skierowane na północ
i unieruchomione.
5084. Wyposażenie i części zamienne powinny znajdować się w przeznaczonych dla
nich gniazdach. W skrzynce (futerale) nie powinno być żadnych innych
przedmiotów.
5085. Podziałki przyrządów ustawić w położeniach zerowych lub podanych
w instrukcjach użytkowania. Oczniki wkręcić do oporu i nieznacznie
zmniejszyć docisk.
5086. Trójnogi i łaty miernicze należące do kompletu przyrządu przechowywać
w pokrowcach (futerałach) na regałach w położeniu pionowym. Przekładki
i wszystkie elementy w opakowaniach wykonane z sukna, filcu zabezpieczyć
przed molami.
5087. W odniesieniu do przechowywanych przyrządów elektronowo-optycznych
przestrzegać następujących wymagań:
1) zaciski i styki powinny być czyste i suche, zaś baterie akumulatorów
odłączone od przechowywanych przyrządów, przetwornic i przechowywane
osobno;
44
2) niezaformowane
akumulatory
zezwala się przechowywać razem
z przyrządami. W celu zapewnienia szczelności przechowywanych
zespołów przyrządów należy równomiernie dokręcić śruby pokryw
zespołów.
5088. W odniesieniu do przechowywanych przyrządów topograficznych, przyrządów
do kierowania ogniem i wyposażenia kreślarskiego stosować niżej podane
zalecenia:
1) teodolity, niwelatory i kierownice (geodezyjne) przechowywać tak samo,
jak optyczne przyrządy artyleryjskie;
2) wszystkie części cierne przyrządów topograficznych pokryć odpowiednim
środkiem konserwacyjnym;
3) stalowe taśmy miernicze i ich kołki zakonserwować i ułożyć rzędami
w stosy;
4) przyrządy z celuloidu przechowywać w opakowaniach. Pokrywy pudełek
powinny być otwarte, a między przyrządami w pudełku powinny być
przekładki, jeżeli nie ma pudełek, to przyrządy przechowywać ułożone
bezpośrednio na regałach z przekładkami.
Przechowywanie sprzętu artyleryjskiego
5089. Sprzęt artyleryjski przechowywać w magazynach, pod wiatami lub w parkach
odkrytych. Ustawia się go w równych rzędach w jednym kierunku do wyjazdu
tak, aby było możliwe wyciągnięcie dowolnego egzemplarza sprzętu bez
naruszenia sąsiednich rzędów. W tym celu powinny być między rzędami
zachowane przejścia w zależności od rodzaju przechowywanego sprzętu.
Odległość ta powinna zapewniać swobodę w wykonywaniu obsługiwań
i przeglądów. Sprzęt przechowywać przykryty pokrowcami.
5090. W przechowywanym sprzęcie artyleryjskim powinny być wykonane następujące
czynności:
1) zamki dział zamknięte, iglice zwolnione z zaczepów, mechanizmy spustowe
zabezpieczone ( tam gdzie są bezpieczniki), magazyny ładownicze,
ładowniki (jeżeli są) odchylone na nasadę zamkową i przymocowane;
2) w działach, w których lufy przechowuje się w przednim położeniu
(bojowym), części odrzutowe prawidłowo połączone z oporopowrotnikiem;
3) łoże dolne ustawione w środkowym położeniu w odniesieniu do osi
bojowej, a łoże górne w położeniu środkowym w odniesieniu do łoża
dolnego, drążki kierunkowe założone na ogony i umocowane w specjalnych
uchwytach. W działach, w których drążki kierunkowe zdejmuje się,
umocowane na wspornikach na ogonach;
4) lemiesze odchylone, tarcze, mechanizmy skrętu - w położeniu marszowym.
5091. Lufom dział, które mają odciążacze hydropneumatyczne, nie nadawać kąta
podniesienia, a zespół wahadłowy zaryglować w położeniu marszowym.
5092. Lufom dział znajdujących się w magazynach nadawać największy kąt
podniesienia, na jaki pozwala konstrukcja magazynu.
5093. Zwracać uwagę, aby w przewodach luf dział (szczególnie tych, których lufom
jest nadany kąt podniesienia) nie było powierzchni bez środka konserwującego
wskutek jego ścieknięcia i aby do przewodów luf nie dostała się woda.
5094. Bezpieczników bezwładnikowych nie wciskać. Korytka ładownicze (tam gdzie
są przewidziane) powinny być umocowane na nasadach luf.
5095. Zespół wahadłowy i obrotowy działa (jeżeli jest możliwość również w działach,
których lufom nadano kąt podniesienia) zaryglować w położeniu marszowym.
45
5096. Oporniki i powrotniki pneumatyczno-hydrauliczne przechowywanych dział
powinny być napełnione typową cieczą przewidzianą dla danego typu opornika
lub powrotnika, w powrotnikach pneumatyczno-hydraulicznych należy
utrzymać normalne ciśnienie azotu (powietrza).
5097. Tłoczyska i cylindry oporopowrotników dział przybyłych do oddziału oraz dział
wysyłanych z oddziału należy poddać przeglądowi, po przeglądzie wpisać do
książki działa stan tłoczysk i cylindrów oraz stan i jakość płynu
w oporopowrotniku.
5098. W oporopowrotnikach sprawdzać, czy nie ma przecieków lub spadku ciśnienia
płynu, a w układach hydropneumatycznych czy nie zwiększa się siła na
pokrętłach
mechanizmów
podniesieniowych
dział
z
odciążaczami
hydropneumatycznymi i czy lufy nie zsuwają się z kołysek. W przypadku
wykrycia tych wad ustalić ich przyczyny i je usunąć.
5099. Bezpieczniki przed podwójnym załadowaniem powinny być umocowane na
moździerzach, a mechanizm zabezpieczający powinien być ustawiony
w górnym położeniu. Numery bezpieczników należy wpisać do książek
moździerzy.
5100. W celu odciążenia resorów, sprężyn wałków skrętnych, osi i kół, należy działa
ustawić na kozłach, stojakach i podkładach. Kozły (stojaki) podkładać pod łoże
dolne. Mechanizmy włączania resorów ustawiać w położeniu marszowym.
Części mechanizmu resorowego, koła i osie kół nie powinny się opierać na
kozłach. Koła winny być opisane oznakowaniem umożliwiającym okresową ich
zmianę.
5101. W celu odciążenia sprężyn odciążaczy należy lufom dział nadawać maksymalny
kąt podniesienia. Jeżeli wysokość magazynu na to nie pozwala, zezwala się
nadawać lufom dział maksymalne możliwe kąty podniesienia, w zależności od
konstrukcji magazynu. Ogony dział rozstawić pod takim kątem, aby zapewnić
przejście nasady zamkowej przy nadawaniu kąta podniesienia.
5102. Pokrowce należy przechowywać oddzielnie na stelażach w tych samych
magazynach co sprzęt lub w magazynach z zestawami eksploatacyjnymi do tego
sprzętu. W szczególnych przypadkach zezwala się przechowywać działa
z założonymi pokrowcami.
5103. Optyczne przyrządy celownicze (kątomierze działowe, celowniki optyczne
i noktowizyjne), akumulatory i przyrządy oświetlające należy zdejmować
z dział i przechowywać w typowych opakowaniach na regałach. Zdjęte z dział
przyrządy oświetlające można przechowywać w tych samych magazynach co
działa lub w oddzielnych magazynach.
5104. Kątomierze działowe i celowniki optyczne przechowywać w skrzynkach
w magazynkach pododdziałów.
5105. Noktowizory, dalmierze zdjąć z dział i przechowywać w pomieszczeniach
(magazynkach) ogrzewanych wg zasad opisanych dla sprzętu optycznego
i noktowizyjnego.
5106. Części wsporników, na których umocowuje się celowniki, zakonserwować
a następnie przykryć pokrowcami.
5107. Celowników optycznych typu kolimatorowego nie zdejmuje się z dział.
5108. Wyposażenie
indywidualne dział, kompletne zestawy eksploatacyjne
przechowywać w oddzielnym pomieszczeniu. Miejsce przechowywania
dokumentacji indywidualnej określa szef służby uzbrojenia i elektroniki
(równorzędny).
46
5109. Zestawy działowe przydzielić do odpowiednich dział w tym celu oznakować
skrzynie numerem działa.
5110. Działa przeciwlotnicze w parkach odkrytych przechowywać zgodnie z instrukcją
użytkowania z odciążonymi resorami.
5111. Działa z napędami hydraulicznymi przechowywać w położeniu poziomym
w celu uniknięcia przeciekania oleju hydraulicznego do układu sterowania
elektrycznego.
5112. Moździerze przechowywać w stanie złożonym z wkręconymi do oporu śrubami
mechanizmu podniesieniowego i zestawem wyposażenia.
5113. Na okres długotrwałego przechowywania sprzętu przewody luf w celu
zabezpieczenia ich przed korozją zakonserwować. Przed zakonserwowaniem
przewody luf należy dokładnie oczyścić i odmiedzić. Wylot lufy i nasadę
zamkową przykryć pokrowcami.
5114. Powierzchnie niemalowane sprzętu (dział lub moździerzy), przechowywanych
w odkrytych parkach i pod wiatami, powinny być odpowiednio
zakonserwowane. Wszystkie wgłębienia, rowki, szczeliny i otwory w nasadzie
zamkowej, zamku i mechanizmach pokryć środkiem konserwującym.
5115. Luzy i szczeliny w miejscach przylegania pokryw, uresorowania, w miejscach
przegubów i nieszczelnych połączeń (ucha, tulejki itp.) pokryć środkiem
konserwującym.
Przechowywanie sprzętu radiolokacyjnego i rakietowego
5116. Sprzęt radiolokacyjny i rakietowy przechowywać ściśle według wskazań
producenta, zgodnie z instrukcjami użytkowania.
5117. Sprzęt (zestawy) radiolokacyjne i rakietowe przechowuje się w zależności od
możliwości i warunków istniejących w magazynach (garażach) ogrzewanych
(nieogrzewanych) lub pod wiatami.
5118. W przypadku zapewnienia hermetyzacji i wilgotności względnej powietrza
w nadwoziach i pojemnikach w granicach 40-60% można przechowywać ten
sprzęt w magazynach nieogrzewanych.
5119. Przechowywanie sprzętu radiolokacyjnego, rakietowego pod wiatami,
a szczególnie na odkrytych przestrzeniach, jest dopuszczalne tylko
w warunkach całkowitego jego zakonserwowania z zastosowaniem pokryć
ochronnych, powłok i środków zabezpieczających mechanizmy i części przed
korozją.
5120. Stacje radiolokacyjne zamontowane na podwoziach (przyczep lub samochodów)
należy ustawić na kozłach, a resory przyczep odciążyć. Nie wolno
wykorzystywać w tym celu podnośników z kompletów stacji. Jeżeli stacja jest
na podwoziu gąsienicowym, to należy pod gąsienice podłożyć specjalne
podkłady.
5121. W magazynach nieogrzewanych elektryczne przyrządy pomiarowe wchodzące
w skład ukompletowania stacji (amperowoltomierze, oscyloskopy, generatory,
radar testery itp.) przechowywać oddzielnie w pomieszczeniach ogrzewanych.
Przyrządy te poddawać przeglądom, obsługiwaniem technicznym i okresowemu
(w razie konieczności) wygrzewaniu lub trenowaniu oraz poddawać okresowej
legalizacji.
5122. Układy antenowe można przechowywać pod wiatami, pod warunkiem ich
właściwej konserwacji.
47
5123. Przyrządy
optyczne, topograficzne, kontrolno-pomiarowe, podzespoły
z lampami mikrofalowymi, zestawy komputerowe znajdujące się w sprzęcie
radiolokacyjnym i rakietowym przechowywanym pod wiatami i na wolnym
powietrzu, jeżeli pozwala konstrukcja sprzętu przenosi się do pomieszczeń
ogrzewanych.
5124. Niejawne elementy i podzespoły urządzeń radiolokacyjnych i rakietowych
przechowuje się zgodnie z ustaleniami podanymi w instrukcjach dotyczących
danego rodzaju sprzętu.
5125. Wyposażenie indywidualne sprzętu przechowuje się w fabrycznych
opakowaniach w przeznaczonych do tego celu miejscach i zgodnie z wykazem
danego ukompletowania.
5126. Przykrycia i pokrowce przechowuje się w specjalnie do tego przygotowanych
miejscach (oddzielnych magazynach) lub razem ze sprzętem na stelażach lub
wieszakach.
48
49
ROZDZIAŁ 6. PRZECHOWYWANIE MIENIA W PODODDZIAŁACH
6.1. Urządzanie i wyposażanie magazynów broni
6000. Broń strzelecką pododdziałów przechowuje się w pododdziałowych
i oddziałowych magazynach broni.
6001. W zakresie zabezpieczenia i ochrony pododdziałowych magazynów broni
należy stosować postanowienia obowiązującej instrukcji o ochronie obiektów
wojskowych.
6002. Organizacja przechowywania i zabezpieczenia broni, z uwzględnieniem
specyfiki jednostki wojskowej i możliwych zagrożeń, należy do obowiązków
jej dowódcy.
6003. Pomieszczenia przeznaczone na magazyny broni pododdziału powinny
znajdować się w budynkach murowanych, pod stałą ochroną.
6004. Pododdziałowe magazyny broni mogą być zlokalizowane w jednym,
wytypowanym w tym celu i ochranianym budynku koszarowym lub
magazynowym.
6005. Za ochronę pododdziałowego magazynu broni odpowiada służba dyżurna
pododdziału (służba dyżurna wyznaczona przez dowódcę jednostki).
W pododdziałach, w których nie funkcjonuje służba dyżurna a spełnione są
wymagania dotyczące zabezpieczenia i ochrony magazynu broni wyznacza się
w rozkazie dziennym dowódcy pododdziału żołnierza zawodowego
odpowiedzialnego za funkcjonowanie pododdziałowego magazynu broni.
6006. Pododdziałowe magazyny broni powinny być stale zamknięte i zaplombowane.
Zamyka je i plombuje podoficer dyżurny pododdziału, a w pododdziałach,
w których nie występuje służba dyżurna – żołnierz zawodowy odpowiedzialny
za funkcjonowanie pododdziałowego magazynu broni, po uprzednim
sprawdzeniu stanu ilościowego i numerowego przechowywanego sprzętu oraz
go porównaniu ze stanem ewidencyjnym pododdziału. Ewentualne stwierdzone
rozbieżności należy wyjaśnić przed zamknięciem i zaplombowaniem
pododdziałowego magazynu broni.
6007. W razie nieobecności dowódcy, szefa pododdziału lub żołnierza zawodowego
odpowiedzialnego za funkcjonowanie pododdziałowego magazynu broni,
magazyn broni zamyka na klucz i plombuje żołnierz zawodowy wyznaczony
w rozkazie dziennym pododdziału lub oficer dyżurny jednostki, wykonując
czynności przewidziane dla dowódcy, szefa pododdziału lub żołnierza
zawodowego
odpowiedzialnego
za
funkcjonowanie
pododdziałowego
magazynu broni.
6008. Klucze od pododdziałowego magazynu broni należy przechowywać zgodnie
z instrukcją o ochronie obiektów wojskowych.
6009. Decyzję o otwarciu pododdziałowego magazynu broni podejmuje dowódca, szef
pododdziału lub żołnierz zawodowy wyznaczony w rozkazie dziennym
pododdziału. O fakcie otwarcia i zamknięcia pododdziałowego magazynu broni
ww. powiadamiają osobiście oficera dyżurnego. Na ich polecenie i w ich
obecności podoficer dyżurny, a w pododdziałach, w których nie występuje
służba dyżurna – żołnierz zawodowy odpowiedzialny za funkcjonowanie
pododdziałowego magazynu broni otwiera pododdziałowy magazyn broni
i przebywa w nim przez cały czas (wydawania, przyjmowania, kontroli,
czynności gospodarczych). Po wydaniu (przyjęciu) broni magazyn broni
zamyka się i plombuje.
50
6010. Oficer dyżurny jednostki, jeśli wymaga tego sytuacja, ma prawo otworzyć
pododdziałowy magazyn broni w przypadku alarmu, pożaru lub innych klęsk
żywiołowych, zagrażających bezpośrednio mieniu znajdującemu się
w pododdziale. W tym przypadku oficer dyżurny jednostki otwiera
pododdziałowy magazyn broni i organizuje ewakuację. Zamknięcia
i zaplombowania magazynu broni dokonuje oficer dyżurny jednostki, a fakt ten
odnotowuje w meldunku z przebiegu służby.
6011. Pododdziałowe magazyny broni należy wyposażyć w tablicę, na której
umieszcza się:
1) wykaz żołnierzy i numery przydzielonej im broni;
2) wykaz ilościowy mienia SUiE;
3) światło zastępcze (latarki elektryczne);
4) wzory pieczęci dowódcy, szefa pododdziału i żołnierza zawodowego
odpowiedzialnego za funkcjonowanie pododdziałowego magazynu broni.
6012. Przy każdym gnieździe stojaka umieszcza się kartkę ze stopniem, imieniem
i nazwiskiem żołnierza oraz rodzajem i numerem przydzielonej mu broni.
Na zewnętrznej stronie drzwi umieszcza się instrukcję o wydawaniu mienia UiE
wraz z wzorami odcisków pieczęci dowódcy, szefa pododdziału, żołnierza
zawodowego odpowiedzialnego za funkcjonowanie pododdziałowego
magazynu broni, oficera dyżurnego i żołnierza zawodowego wyznaczonego
w rozkazie dziennym pododdziału. Wykazy i instrukcje znajdujące się
w pododdziałowym magazynie broni podpisuje dowódca pododdziału.
Broń żołnierzy czasowo nieobecnych przechowuje się na stojakach.
6013. Dopuszcza się przechowywanie w jednym pododdziałowym magazynie broni
strzeleckiej więcej niż jednego pododdziału w tym z różnych jednostek
wojskowych.
W
takim
przypadku
dowódca jednostki wojskowej
w porozumieniu z WOG ustala zasady i organizację
przechowywania broni
w wyznaczonym magazynie oraz wyznacza w rozkazie dziennym dowódcę
pododdziału odpowiedzialnego za całość sprzętu przechowywanego, w tym
magazynie.
6014. Przyjęcie /przekazanie/ sprzętu do depozytu w magazynie pododdziałowym
realizowane jest na podstawie decyzji dowódcy jednostki wojskowej ujętej
w rozkazie dziennym. Prowadzenie rejestru oraz wykonywanie zleceń-asygnat
depozytowych realizuje szef S-4.
6015. W przypadku zmiany ilości sprzętu UiE w depozycie następuje aktualizacja
(wymiana) zleceń-asygnat depozytowych oraz aktualizacja zapisów w książce
depozytowej w zakresie przyjęcia i wydania sprzętu według nowych zleceń-
asygnat.
6016. Broń strzelecką, w zależności od posiadanych typów stojaków, ustawia się
w sposób zapewniający jej stabilne położenie. Razem z bronią należy
przechowywać odpowiedni zestaw wyposażenia (magazynki, bagnety,
przyborniki, celowniki itp.).
6017. Broń szkolną i przekroje przechowywać według zasad ustalonych jak dla broni
bojowej.
6018. W magazynie należy umieścić skrzynię na broń żołnierzy nieobecnych
wykorzystywaną w czasie alarmu. Na zewnętrznej, stronie wieka skrzyni
powinien się znajdować napis „DEPOZYT" (wysokość liter 40-50 mm, grubość
5-6 mm).
51
6019. Broń strzelecką stanowiącą ZW pododdziału przechowuje się zdeponowaną
w magazynie uzbrojenia WOG lub w uzasadnionych przypadkach
w pododdziałowych magazynach broni w typowych skrzyniach zamkniętych,
oplombowanych przez dowódcę lub szefa pododdziału i odpowiednio
oznakowanych. Na zewnętrznej stronie wieka skrzyni powinien się znajdować
napis „ZW" (wysokość liter 40-50 mm, grubość 5-6 mm), a na wewnętrznej
(zewnętrznej) stronie - wykaz z podaniem serii i numeru broni Miejsce
przechowywania
tej
broni
ustala
dowódcą
jednostki
wojskowej
w uzgodnieniu z komendantem WOG .
6020. Zezwala się na przechowywanie w jednym wyodrębnionym pomieszczeniu
broni ZW z kilku pododdziałów. W takim przypadku wyznacza się jednego
żołnierza odpowiedzialnego za ten magazyn. W magazynie tym prowadzi się
książkę depozytową. Zabezpieczenie, ochrona i wyposażenie magazynu
realizowane jest na zasadzie pododdziałowego magazynu broni.
6021. W wozach bojowych i statkach powietrznych można przechowywać tylko broń
stanowiącą integralne ich wyposażenie. Dopuszczalne jest zdejmowanie broni
pokładowej i innego sprzętu uzbrojenia z wozów bojowych i statków
powietrznych. Decyzję w tym zakresie podejmuje dowódca jednostki
wojskowej.
6022. Broń pokładową oraz inny sprzęt uzbrojenia zdjętą czasowo z wozów bojowych
i statków powietrznych należy przechowywać w pododdziałowych lub
oddziałowych magazynach broni. Broń pokładowa wymontowana z wozów
bojowych i przechowywana w magazynie broni podlega ewidencjonowaniu na
ogólnych zasadach.
6.2. Wydawanie i przyjmowanie broni
6023. Broń z pododdziału można wydać tylko na podstawie zezwolenia dowódcy,
szefa pododdziału lub żołnierza zawodowego odpowiedzialnego za
funkcjonowanie pododdziałowego magazynu broni, po wpisaniu do „Książki
ewidencji mienia służby uzbrojenia i elektroniki wydawanego z pododdziału
i przekazywanego do naprawy”.
6024. Broń w pododdziałach wydaje się tylko tym żołnierzom, którym jest ona
przydzielona. Wydawanie broni i amunicji oraz przyjmowanie jej na
przechowanie powinno być każdorazowo potwierdzone w „Książce ewidencji
mienia służby uzbrojenia i elektroniki wydawanego z pododdziału
i przekazywanego do naprawy” własnoręcznym czytelnym podpisem
pobierającego w przypadku pobierania z magazynu, lub przyjmującego w razie
zwrotu broni na przechowanie do magazynu.
6025. Dopuszcza się prowadzenie „Książki ewidencji mienia służby uzbrojenia
i elektroniki wydawanego z pododdziału i przekazywanego do naprawy”
w wersji elektronicznej z wykorzystaniem podpisu elektronicznego oraz
okresowej archiwizacji.
6026. Wydawanie lub przekazywanie broni innym osobom, którym nie jest ona
przydzielona jest zabronione.
6027. W wyjątkowym przypadku - np. służby wartowniczej - dowódca pododdziału
zezwala na wydanie żołnierzowi innej broni niż została mu przydzielona, po
uprzednim jego przeszkoleniu. Fakt przydzielenia innej broni na czas pełnienia
służby lub w innych przypadkach dowódca pododdziału podaje w rozkazie
dziennym pododdziału.
52
6028. W każdym przypadku za właściwe przeszkolenie żołnierzy w zakresie
znajomości obchodzenia się i posługiwania przydzieloną bronią jest
odpowiedzialny dowódca pododdziału.
6029. W razie alarmu broń z magazynu pododdziału podoficer dyżurny (żołnierz
zawodowy odpowiedzialny za funkcjonowanie pododdziałowego magazynu
broni) może wydawać na imienne listy zbiorcze drużyny lub plutonu
(równorzędnych). Listy takie z imiennym wykazem drużyny (plutonu)
i numerami przydzielonej broni powinny być wcześniej przygotowane
w 2 egzemplarzach. Dowódca drużyny lub plutonu (równorzędny) wykreśla
z listy żołnierzy nieobecnych, wpisuje łączną liczbę broni i podpisuje wykaz.
Listy przechowuje się w pododdziałowym magazynie broni.
6030. Lista przekazana przez dowódcę drużyny lub plutonu (równorzędnych)
podoficerowi dyżurnemu lub żołnierzowi zawodowemu odpowiedzialnemu
za funkcjonowanie pododdziałowego magazynu broni stanowi pokwitowanie
broni pobranej z magazynu przez drużynę (pluton). W razie nieobecności
żołnierza (szpital, urlop itp.) należy wykreślić go z listy wraz z numerem broni,
a broń tę podoficer dyżurny wpisuje do „Książki ewidencji i mienia służby
uzbrojenia i elektroniki wydanego z pododdziału i przekazywanego do
naprawy". Szef kompanii (równorzędny) kwituje podoficerowi dyżurnemu lub
żołnierzowi
zawodowemu
odpowiedzialnemu
za
funkcjonowanie
pododdziałowego magazynu broni w ww. książce uprzednio wpisaną broń
nieobecnych żołnierzy, umieszcza ją w skrzyni depozytowej i zabiera na alarm.
6031. Broń zdaje się do magazynu na ogólnych zasadach i na podstawie zwrotu list
alarmowych. Listy należy wymienić na nowe.
6032. Dowódca jednostki wojskowej decyduje o wydawaniu broni podczas alarmu na
podstawie list alarmowych. W przypadku rezygnacji z list alarmowych, broń
z magazynu wydaje się na ogólnych zasadach.
6033. Żołnierzom udającym się w podróż służbową broń wydaje się na podstawie
rozkazu dowódcy jednostki wojskowej. Broń wydaje się z pododdziału po
potwierdzeniu podpisem przez żołnierza udającego się w podróż służbową
w „ Książce ewidencji mienia służby uzbrojenia i elektroniki wydawanego
z pododdziału lub przekazywanego do naprawy".
6034. Wydanie broni żołnierzom udającym się w podróż służbową należy odnotować
w dokumencie podróży (skierowaniu) podając rodzaj broni i jej numer oraz
rodzaj i ilość amunicji.
6035. Jeżeli po przybyciu do celu podróży służbowej żołnierza okaże się, że broń nie
jest potrzebna do wykonywania obowiązków służbowych, należy zdać ją do
depozytu w jednostce wojskowej lub w komendzie garnizonu, do której żołnierz
został oddelegowany. Zdanie (pobranie) broni (amunicji) do depozytu
(z depozytu) ewidencjonuje się i kwituje w książce ewidencji zdeponowanych
przedmiotów.
6036. Podoficerowie dyżurni przekazują sobie broń, amunicję i sprzęt uzbrojenia na
podstawie wykazu żołnierzy i numerów przydzielonej im broni, wykazu
ilościowego oraz „Książki ewidencji mienia służby uzbrojenia i elektroniki
wydawanego z pododdziału lub przekazywanego do naprawy" w czasie
udzielania im instruktażu w obecności dowódcy, szefa pododdziału lub
wyznaczonego rozkazem dziennym pododdziału żołnierza zawodowego. Jeżeli
w pododdziałowym magazynie broni znajduje się broń służbowa krótka,
amunicja alarmowa oraz inny sprzęt w zamkniętych i oplombowanych
skrzyniach (szafach), to podoficer dyżurny powinien sprawdzić stan skrzyń,
53
zamknięć oraz plomb, porównując je z wzorami (nie otwierając skrzyń, szaf).
Po odprawie podoficer dyżurny obejmujący służbę sprawdza stan plomb na
drzwiach magazynu broni. Każdorazowo po instruktażu fakt przyjęcia broni
i amunicji podoficer dyżurny odnotowuje w „Książce ewidencji mienia służby
uzbrojenia i elektroniki wydawanego z pododdziału i przekazywanego do
naprawy" dokonując wpisu następującej treści: „Sprzęt uzbrojenia i amunicję
przyjąłem zgodnie z wykazem numerowym i ilościowym oraz książką
wydawania mienia z pododdziału - magazyn broni zaplombował (podać stopień,
nazwisko i imię) pieczęcią nr ............... o godz. ………..….. dnia .... ..
Powyższe przyjmujący potwierdza własnoręcznym podpisem.
6037. Przed dniami wolnymi dopuszcza się udzielania instruktażu i przekazywania
magazynu broni dla kilku kolejnych podoficerów dyżurnych.
6038. Każdorazowe otwarcie magazynu broni należy udokumentować poprzez wpis
w ww. książce, podając cel, czas i datę otwarcia oraz fakt zamknięcia
i zaplombowania (stopień, nazwisko i imię, numer pieczęci osoby zamykającej).
6039. Broń oraz inny sprzęt uzbrojenia z pododdziałowego magazynu broni wydaje
żołnierzom i przyjmuje od nich podoficer dyżurny kompanii (baterii)
w obecności dowódcy, szefa pododdziału lub wyznaczonego rozkazem
dziennym pododdziału żołnierza zawodowego.
6040. Broń szkolną, przekroje broni wydaje się z pododdziałowego magazynu broni
oraz przyjmuje na przechowanie tak jak broń bojową.
6041. Ewidencję sprzętu uzbrojenia należy prowadzić na bieżąco, starannie i w sposób
trwały. Szczególną uwagę należy zwracać na dokładne ewidencjonowanie serii
i numerów wydawanej żołnierzom broni. Błędnie napisane wyrazy, liczby
i litery należy przekreślić tak, aby tekst można było odczytać. Właściwe
wyrazy, liczby i litery należy wpisać w następnym wierszu.
6042. Odpowiedzialność za ochronę, stan techniczny i utrzymanie broni ponosi każdy
żołnierz, któremu została ona przydzielona oraz jego bezpośredni przełożony.
6.3. Przechowywanie broni w warunkach poligonowych
6043. Podczas ćwiczeń i szkolenia poligonowego (w razie pobytu pododdziału poza
miejscem stałej dyslokacji) dowódca jednostki wojskowej każdorazowo określa
w swoim rozkazie sposób przechowywania broni podległych jednostek
wojskowych (pododdziałów).
6044. Broń służbową żołnierze przechowują przy sobie. Dopuszcza się możliwość
przechowywania, deponowania tej broni w miejscu wyznaczonym przez
dowódcę jednostki wojskowej.
6045. Broń przechowuje się w specjalnie urządzonych polowych magazynach broni
(oddzielnych pomieszczeniach, namiotach, kontenerach) zamykanych oraz
chronionych przez wartę lub służbę dyżurną. Broń zabezpieczana jest
dodatkowo w zamykanych stojakach na klucz lub zamykaną na klucz linką
stalową przeciągniętą przez kabłąki języków spustowych. Linka powinna być
trwale przymocowana do stojaka, a jej końce zamknięte na kłódkę atestowaną
i zaplombowane przez szefa lub dowódcę pododdziału. Zezwala się również
przechowywać broń w typowych skrzyniach zamkniętych i zaplombowanych.
6046. Wyposażenie magazynów w instrukcje i wykazy oraz prowadzenie ewidencji
realizowane jest na zasadzie warunków garnizonowych.
54
6047. Podstawą przyjęcia broni na ewidencję poligonowego magazynu pododdziału
jest sporządzony w garnizonie w 3 egzemplarzach wykaz numerowy broni
zabieranej na poligon (ćwiczenia). Jeden egz. pozostaje w macierzystym
magazynie pododdziału, drugi u oficera dyżurnego, trzeci zabiera na poligon
osoba odpowiedzialna za urządzenie magazynu pododdziału na poligonie.
Wykaz sporządza w garnizonie dowódca pododdziału i zatwierdza go
u bezpośredniego przełożonego. Na podstawie tego wykazu wykonuje się
wykaz żołnierzy i numerów przydzielonej im broni umieszczany na tablicy
z instrukcjami.
6048. W miarę możliwości polowe magazyny broni mogą być wyposażone
w urządzenia alarmowe. W przypadku zastosowania wszystkich wymogów
zabezpieczenia broni zgodnie z przepisami o ochronie obiektów wojskowych
odstępuje się od zamykania broni w stojakach lub zabezpieczenia jej linką
stalową.
6049. W razie pobytu części pododdziału w warunkach polowych, dowódca
pododdziału ćwiczącego powinien posiadać wykaz numerowy broni
podwładnych żołnierzy, którzy przydzieloną broń w trakcie ćwiczeń powinni
stale nosić przy sobie (dotyczy to również odpoczynków i przerw).
6050. Podczas przewożenia wojsk koleją lub innym transportem broń należy
rozmieszczać w środkach transportowych zgodnie ze wskazówkami
odpowiednich przepisów o przewozach wojsk.
6051. W przypadku realizacji zadań poza granicami państwa, broń należy
przechowywać zgodnie z warunkami dotyczącymi przechowywania broni
w
warunkach
polowych,
z
uwzględnieniem
zasad obowiązujących
w państwie pobytu oraz zgodnie ze stosownymi instrukcjami.
6.4. Zasady przechowywania mienia w pododdziale
Broń strzelecka
6052. Przechowywane pistolety powinny być wyjęte z futerałów i ułożone
w odpowiednich gniazdach w szafie lub skrzyni stalowej
- niezaładowane i ze
zwolnionym kurkiem, pistolety należy przechowywać niezabezpieczone - o ile
instrukcje danego wzoru nie stanowią inaczej. Futerały i wyciory
przechowywać razem z pistoletami, a magazynki w odpowiednich gniazdach
przy pistoletach.
6053. Pistolety maszynowe należy przechowywać w stojakach z odłączonymi
magazynkami i kolbami odchylnymi ustawionymi w położeniu marszowym,
zamkami zwolnionymi ze spustu i zabezpieczonymi, z przełącznikami
nastawionymi na ogień pojedynczy. Razem z bronią należy przechowywać
odpowiedni zestaw wyposażenia (przyborniki, magazynki, itp.).
6054. Karabinki przechowuje się z odłączonym magazynkiem, zwolnionym kurkiem,
bezpiecznikiem ustawionym w położeniu „zabezpieczone", z suwakiem
ramienia celownika ustawionym na działce „S" (zero). Magazynki
i wyposażenie karabinka (torbę na magazynki, bagnet z pochwą, olejarką itp.)
przechowywać razem z bronią.
6055. Karabiny wyborowe należy przechowywać w stojakach. Suwadło powinno być
w przednim położeniu, kurki zwolnione, magazynki i bagnety odłączone,
karabiny zabezpieczone. Celowniki optyczne mogą być zamontowane na
karabinach.
55
6056. Karabiny maszynowe należy przechowywać w stojakach z odłączonymi
pojemnikiem nabojowym i złożonymi oraz spiętymi dwójnogami,
z zamkniętymi zasuwkami okien komory zamkowej, zwolnionymi łącznikami.
W karabinach maszynowych, które nie mają łączników, suwadła powinny być
zwolnione z zaczepu spustowego w celu odciążenia sprężyn powrotnych.
Razem z bronią należy przechowywać odpowiedni zestaw wyposażenia (lufę
zapasową, przybory itp.).
6057. Ciężkie karabiny maszynowe należy przechowywać w typowych skrzyniach lub
na podstawach w stanie złożonym, w zależności od warunków, na regałach lub
podłodze magazynu. Lufy zapasowe ckm przechowywać w typowych
skrzyniach.
6058. Wielkokalibrowe
karabiny
maszynowe
(wkm)
należy przechowywać
w typowych skrzyniach lub na podstawach w stanie złożonym, zgodnie
z instrukcją użytkowania. Lufy zapasowe wkm przechowywać w typowych
skrzyniach.
6059. Ręczne granatniki przeciwpancerne należy przechowywać w stojakach lub
szafach w położeniu pionowym ze zwolnionymi z zaczepów kurkami. Osłony
zabezpieczające przewód lufy założyć na granatnik. Razem z bronią
należy
przechowywać odpowiedni zestaw wyposażenia (przyborniki itp.).
6060. Granatniki automatyczne,
samodzielne i podwieszane przechowywać na
podstawach w stanie złożonym na regałach lub na podłodze.
6061. Szczegółowe
zasady przechowywania broni strzeleckiej są podane
w odpowiednich instrukcjach dotyczących opisu i użytkowania broni.
Przyrządy optyczno-noktowizyjne
6062. Przyrządy optyczne przechowywać w futerałach, plecakach lub w skrzynkach
razem z częściami wymiennymi i wyposażeniem; śruby dociskowe wyłącznika
limbusu i przeziernika powinny być przy tym dociśnięte.
6063. Przyrządy przechowywać w oddzielnych szafach wyposażonych w półki.
Na wewnętrznej stronie drzwi szafy powinien być spis przechowywanych
przyrządów. Przy każdym schowku przechowywanego przyrządu powinna być
umocowana tabliczka z numerem przyrządu i nazwiskiem osoby
odpowiedzialnej za niego.
6064. Przyrządy wydawać za pokwitowaniem w „Książce mienia wojskowego
wydawanego z pododdziału i przekazywanego do naprawy".
6065. Szafy z przyrządami i przyrządy o dużych wymiarach i ciężarach ustawić
w pomieszczeniu do przechowywania sprzętu. Przyrządy dużych wymiarów
ustawić na podłodze w opakowaniach. Pod opakowania podłożyć drewniane
podkłady.
6066. Zabrania się ustawiania szaf z przyrządami i poszczególnych przyrządów
w odległości bliższej niż 1,5 m od grzejników.
6067. Jeżeli pododdział rozlokowany jest w warunkach polowo-poligonowych,
przyrządy przechowywać w skrzyniach w oddzielnych pomieszczeniach,
namiotach, kontenerach, zabezpieczając je przed szkodliwymi warunkami
atmosferycznymi.
6068. Przed ułożeniem wszystkie mechanizmy odczytowe przyrządów ustawić
w położeniu zerowym lub w położeniu podanym w instrukcji użytkowania
danego przyrządu.
56
6069. Trójnogi (statywy) do przyrządów przechowywać w pokrowcach, futerałach
(gdzie są przewidziane) ze złożonymi nogami, które powinny być ściągnięte
śrubami dociskowymi.
6070. Przedmioty należące do zestawu wyposażenia należy przed włożeniem do
skrzynek (pokrowców, futerałów) oczyścić z wody, błota, kurzu i pokryć
środkiem konserwującym, który nanosić cienką warstwą na niemalowane części
metalowe.
6071. Materiały do czyszczenia części optycznych przechowywać w futerałach
przyrządów w specjalnych kieszeniach lub owijać papierem.
6072. Przyrządy z igłami magnetycznymi należy przechowywać w szafach
drewnianych w odległości przynajmniej 2 m od dużych przedmiotów żelaznych
(stalowych), z dala od magnesów i przewodów elektrycznych. Igły magnetyczne
należy unieruchomić i skierować niebieskim końcem na północ.
6073. Stosowane w przyrządach wkłady osuszające napełnione substancją
pochłaniającą wilgoć regenerować po wykorzystaniu przez wyżarzenie zgodnie
z obowiązującymi zasadami.
6074. Przyrządy elektronowo-optyczne przechowywać w opakowaniach na regałach
lub podkładach (w pomieszczeniach ogrzewanych) zgodnie z wymaganiami
dotyczącymi przechowywania przyrządów optycznych.
6075. Obiektywy przyrządów elektronowo-optycznych powinny być zasłonięte
pokrywami lub przesłonami o najmniejszym otworze. Reflektory
przechowywać z zamkniętymi pokrywami i w pokrowcach.
6076. Zezwala się na przechowywanie przyrządów elektronowo-optycznych razem
z akumulatorami wmontowanymi w przyrząd. W celu zabezpieczenia
akumulatorów przed nadmiernym wyładowaniem należy wyłączyć wyłączniki
zespołu zasilania i reflektora.
6077. Podczas przechowywania sprzętu zabezpieczyć istniejące przewody wysokiego
napięcia przed zginaniem, przyciśnięciem czy złamaniem.
Przyrządy topograficzne, przyrządy do kierowania ogniem
6078. Przyrządy topograficzne - teodolity, kierownice geodezyjne, niwelatory, busole,
kompasy, stalowe taśmy miernicze, łaty do pomiaru wysokości i odległości,
krzywomierze, pantografy, koordynatografy itp. - należy przechowywać
w przeznaczonych do tego celu pomieszczeniach na półkach lub regałach.
6079. Stalowe taśmy miernicze i ich szpilki przechowywać pokryte płynem
konserwującym w miejscu wyznaczonym przez dowódcę pododdziału.
6080. Przyrządy do kierowania ogniem przechowywać w skrzynkach (w opakowaniu
zakładowym). Metalowe części ruchome należy oczyścić i pokryć cienką
warstwą środka konserwującego.
6081. Sprzęt elektroniczny należy chronić przed wilgocią, wysoką temperaturą
i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
6082. Przybory celuloidowe przechowywać w typowych futerałach, przełożywszy je
przekładkami z papieru.
6083. Przybory kreślarskie, przyborniki kreślarskie, deski kreślarskie, linijki, trójkąty
itp. przechowywać w szafach na półkach. Drobne przedmioty układać
w kartonowych pudełkach.
57
Zestawy wyposażenia do sprzętu
6084. Zestawy wyposażenia indywidualnego i grupowego przechowywać w typowych
skrzyniach. Jeżeli sprzęt uzbrojenia jest przechowywany w magazynach, to
wraz z nim należy przechowywać zestawy wyposażenia, skrzynie z zestawami
wyposażenia umieszczać na regałach lub podkładach pogrupowane
pododdziałami.
6085. Jeżeli sprzęt uzbrojenia jest przechowywany pod wiatami lub w parkach
odkrytych, to zestawy wyposażenia przechowywać w pomieszczeniach.
6086. Dowódcy
pododdziałów odpowiadają za przechowywanie zestawów
wyposażenia, jego stan ilościowy i właściwą konserwację.
6087. Przedmioty metalowe zestawów wyposażenia należy zakonserwować i ułożyć
w gniazdach wkładów, a przedmioty skórzane zabezpieczyć środkami do
konserwacji skóry, elementy drewniane - pomalować.
6088. Lufy zapasowe dział przeciwlotniczych przechowywać w opakowaniu typowym
w stanie złożonym.
6089. W każdym zestawie powinna być specyfikacja, a jeżeli zestaw jest niekompletny
- zatwierdzony wykaz braków.
6090. Części zamienne i narzędzia powinny być sprawne, a niezdatne przekazać do
magazynu uzbrojenia oddziału.
58
59
ROZDZIAŁ 7. DZIAŁALNOŚĆ NADZORCZA I PROFILAKTYCZNA
7000. Działalność nadzorcza nad gospodarowaniem mieniem SUiE ma na celu
sprawdzenie poprawności działania systemu zaopatrywania i właściwego
wykorzystywania sprzętu i zasobów materiałowych, prawidłowości jego
eksploatacji, a także prowadzenia ewidencji i działalności planistycznej
w odniesieniu do sprzętu, dla którego Centralnym Organem Logistycznym jest
Szefostwo Służby Uzbrojenia i Elektroniki.
7001. Działalność nadzorcza w zakresie gospodarowania mieniem SUiE w zależności
od celu przeprowadzonego nadzoru, powinna posiadać odpowiedni stopień
szczegółowości,
umożliwiający
przeprowadzenie
właściwej
analizy,
wyciągnięcie obiektywnych wniosków oraz podanie rzeczowych zaleceń
pokontrolnych.
7002. W ramach prowadzonej działalności nadzorczej sprawdzeniu podlega:
1) stan ilościowy i numerowy mienia SUiE;
2) zużywanie resursów;
3) realizacja obsługiwań technicznych;
4) realizacja napraw sprzętu;
5) realizacja kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych;
6) realizacja kontroli urządzeń podlegających dozorowi technicznemu;
7) stan ochrony przeciwporażeniowej elektrycznych podzespołów
i instalacji UiSW;
8) realizacja potrzeb w zakresie mienia SUiE;
9) terminowość, poprawność i zasadność wykonanych dokumentów
planistycznych, rozliczeniowych i sprawozdawczych;
10) stan sprawności technicznej i utrzymania sprzętu przez użytkowników;
11) organizacja
i
zabezpieczenie
magazynów
oraz
prawidłowość
przechowywania i zabezpieczenia broni, a także stopień przestrzegania
obowiązujących w tym zakresie ustaleń, przepisów i zarządzeń;
12) działalność w zakresie gospodarowania mieniem SUiE;
13) poprawność prowadzenia dokumentacji ewidencyjnej i eksploatacyjnej
(w tym dokumentacji indywidualnej sprzętu uzbrojenia) oraz jej zgodności
ze stanem faktycznym;
14) znajomości budowy sprzętu uzbrojenia i zasad przygotowania go do pracy
bojowej;
15) znajomość zasad przechowywania i dokonywania przeglądów;
16) realizacja działalności nadzorczej przeprowadzanej przez osoby funkcyjne.
7003. Nadzór nad stanem technicznym sprzętu na podstawie wymagań podanych
w instrukcji użytkowania przeprowadzają poszczególne organy służby
uzbrojenia i elektroniki w celu sprawdzenia i oceny:
1) prawidłowości użytkowania sprzętu - na podstawie kontroli i poziomu
utrzymania sprzętu;
2) stanu technicznego sprzętu wynikającego z naturalnego, fizycznego
zużywania się jego części lub zużycia losowego powstałego w wyniku
awarii sprzętu.
7004. Nadzór nad stanem technicznym sprzętu jest działalnością specjalistyczną, a do
jej właściwego przeprowadzania wymagane są odpowiednie kwalifikacje,
zestawy narzędzi kontrolno-pomiarowych lub zastosowanie odpowiednich
stacji kontrolno-pomiarowych.
60
7005. Kontrolę sprawności technicznej i utrzymania przeprowadza się w celu
sprawdzenia:
1) zgodności parametrów taktyczno-technicznych sprzętu z podanymi
w książce (formularzu technicznym) sprzętu;
2) jakości zestrojenia i działania układów sprzętu;
3) jakości utrzymania sprzętu oraz terminów i zakresu przeprowadzanych
obsługiwań technicznych sprzętu;
4) ważności
poświadczenia
kontroli
metrologicznej
przyrządów
pomiarowych;
5) ważności świadectw dozoru technicznego;
6) stanu ochrony przeciwporażeniowej, w tym ważności badań rezystancji
izolacji i ochrony przeciwporażeniowej elektrycznych podzespołów
i instalacji UiSW;
7) poprawności planowania i zużycia resursów pracy sprzętu;
8) przestrzegania norm międzynaprawczych i zasad kwalifikowania sprzętu
do wykonania określonego rodzaju naprawy;
9) stopnia ukompletowania wyposażenia indywidualnego sprzętu;
10) poprawności prowadzenia dokumentacji eksploatacyjnej sprzętu oraz
wiarygodności
wypełniania
dokumentów
ewidencyjnych
i sprawozdawczych;
11) przestrzegania obowiązujących przepisów związanych z przechowywaniem
i zabezpieczeniem sprzętu.
7006. Stan techniczny sprzętu ocenia się w celu:
1) określenia stopnia jego zużycia;
2) ustalenia wielkości strat spowodowanych awarią;
3) ustalenia zakresu naprawy;
4) zakwalifikowania sprzętu do wybrakowania;
5) przedłużenia lub skrócenia okresu międzynaprawczego;
6) przedłużenia używalności sprzętu, który przepracował docelową normę
eksploatacji;
7) sporządzenia protokołu reklamacyjnego;
8) określenia stanu przy przyjmowaniu lub przekazywaniu.
7007. Stwierdzone w czasie przeglądu sprzętu uzbrojenia niesprawności, które można
usunąć w pododdziałach, należy usuwać siłami pododdziału. Niesprawny sprzęt
uzbrojenia, którego nie można naprawić w pododdziałach, należy przekazać do
warsztatu.
7008. Stwierdzone w czasie przeglądu usterki, np. ślady korozji, odpryski,
wykruszenia, zużycie pól gwintu lufy i zużycie części wylotowej lufy w broni
strzeleckiej, należy wpisywać do książki sprzętu (metryki, formularza).
7009. Nadzór nad stanem sprzętu podlega planowaniu, organizuje się go również
doraźnie w miarę potrzeby lub na polecenie szczebla nadrzędnego.
7010. Podstawowymi dokumentami w pracy profilaktycznej w jednostce wojskowej
i WOG są:
1) „Plan nadzoru nad eksploatacją UiSW w …. na …. rok ”;
2) „Plan przedsięwzięć profilaktycznych, w zakresie przeciwdziałania
wypadkom z bronią w .... na rok ….”.
7011. Nadzory sprzętu uzbrojenia poszczególne osoby funkcyjne jednostki wojskowej
(pododdziału) przeprowadzają:
61
1) dowódca jednostki wojskowej, komisja wyznaczona w rozkazie dziennym
dowódcy jednostki, szef logistyki (równorzędny), szef wydziału
technicznego (równorzędny), szef S-4, szef służby uzbrojenia i elektroniki,
kierownicy magazynów, osoby funkcyjne z pododdziałów - według „Plan
nadzoru nad eksploatacją UiSW w .... na ... rok” .
2) magazynierzy uzbrojenia, oficer dyżurny oraz osoby wyznaczone -
realizują kontrole w ramach działalności bieżącej.
7012. Plan nadzoru nad eksploatacją UiSW w …. na rok …. w zakresie służby
uzbrojenia i elektroniki opracowują szefowie uzbrojenia i elektroniki WOG,
szefowie S-4 (równorzędni) jednostek wojskowych w ramach rocznego planu
zasadniczych przedsięwzięć, natomiast nadzory doraźne organizuje się na
podstawie rozkazu dziennego dowódcy właściwego szczebla.
7013. Broń zdana przez pododdziały do depozytu magazynu uzbrojenia WOG
pozostaje na ewidencji tych pododdziałów. Dowódca pododdziału okresowo
sprawdza ww. zdeponowaną broń.
7014. Broń zdana przez poszczególne jednostki na tymczasowe przechowywanie do
depozytu do magazynu uzbrojenia innej jednostki, pozostaje w ewidencji tych
jednostek. Dowódca tej jednostki i podległe mu osoby funkcyjne okresowo
sprawdzają ww. zdeponowaną broń.
7015. Wyniki nadzoru doraźnego przeprowadzonego przez komisję wyznaczoną
w rozkazie dziennym jednostki, dowódcę jednostki, szefa logistyki, szefa
wydziału technicznego jednostki /oddziału gospodarczego/, szefa S-4, szefa
SUiE z omówieniem i zaleceniami dotyczącymi usunięcia stwierdzonych
usterek należy podawać w rozkazie dziennym jednostki z wyszczególnieniem
zaleceń i terminów dotyczących usunięcia istniejących niedociągnięć.
7016. W każdym przypadku nadzoru komisja powołana do jej przeprowadzenia
sporządza protokół, który podlega zatwierdzeniu przez właściwego dowódcę
(równorzędnego). Wnioski i zalecenia z oceny sprzętu, zawarte
w zatwierdzonym protokole z nadzoru, stanowią podstawę do przedsięwzięcia
kroków zmierzających do terminowej ich realizacji.
7017. W
przypadku
stwierdzenia
niedociągnięć
dotyczących
sposobu
przechowywania broni służbowej należy:
1) w stosunku do podwładnych – podać w rozkazie jednostki /instytucji/
wojskowej termin oraz osoby odpowiedzialne za ich usunięcie;
2) w stosunku do jednostek /instytucji/ będących na zaopatrzeniu – pisemnie
powiadomić dowódców o stwierdzonych uwagach i nieprawidłowościach.
7018. Wszystkie nadzory pododdziałowych magazynów broni /z wyjątkiem
codziennych / należy ewidencjonować w „ Książce ewidencji mienia służby
uzbrojenia i elektroniki wydawanego z pododdziału i przekazywanego do
naprawy ” pod ostatnim wpisem o wydaniu broni. Książkę tę przechowuje się
w magazynie broni.
7019. Wszystkie nadzory oddziałowych magazynów broni (z wyjątkiem codziennych)
należy ewidencjonować w „Książce przeglądów kontrolnych sprzętu”. Książkę
tę przechowuje się w miejscu przechowywania broni.
7020. Wszystkie nadzory sprzętu uzbrojenia przechowywanego w innych
magazynach (jednostkach wojskowych) na zasadzie depozytu należy
ewidencjonować w „Książce przeglądów kontrolnych sprzętu”. Książkę tę
przechowuje się w miejscu przechowywania depozytów.
62
7021. Wszystkie nadzory miejsc przechowywania broni służbowej krótkiej żołnierzy
zawodowych / z wyjątkiem codziennych / należy ewidencjonować w „Książce
przeglądów kontrolnych sprzętu”. Książkę tę przechowuje się w miejscu
przechowywania broni (w szafie lub skrzyni metalowej).
7022. Wszystkie nadzory magazynów broni OWC /z wyjątkiem codziennych/ należy
ewidencjonować w „Książce przeglądów kontrolnych sprzętu” w zakresie broni
służbowej krótkiej oraz w „Książce ewidencji mienia służby uzbrojenia
i elektroniki wydawanego z pododdziału i przekazywanego do naprawy”
w zakresie pozostałej broni strzeleckiej będącej na wyposażeniu OWC. Książki
przechowuje się w magazynie broni OWC.
7023. Niezależnie od okresowych nadzorów, dowódcy pododdziałów i magazynierzy
sprawdzają dodatkowo stan faktyczny broni w okresie zwalniania żołnierzy do
rezerwy (w przypadku powołania żołnierzy rezerwy na ćwiczenia lub
odwieszenia zasadniczej służby wojskowej) oraz po każdym alarmie
i ewakuacji. Z przeprowadzonego nadzoru składają pisemny meldunek
dowódcy jednostki.
7024. Niezależnie od planowych nadzorów należy przeprowadzać nadzory doraźne
w zakresie sprawdzenia warunków przechowywania mienia SUiE w przypadku
gwałtownych zmian temperatur, burz, długotrwałych opadów lub susz.
7025. Podczas obsadzania stanowisk magazynierów i kierowników magazynów
uzbrojenia dobierać odpowiedzialnych i należycie fachowo przygotowanych
żołnierzy i pracowników wojska, przy czym obowiązkowo przed
wyznaczeniem na stanowisko dowódca WOG powołuje komisję do
sprawdzenia znajomości przepisów w zakresie przechowywania i prowadzenia
gospodarki magazynowej. Ponadto corocznie - na początku roku - wszystkich
7026. magazynierów uzbrojenia sprawdzać komisyjnie pod względem znajomości
przepisów w tym zakresie. Niezależnie od powyższych sprawdzianów co 6-8 lat
kierować ww. magazynierów na kursy doskonalące.
7027. Nadzór nad sprzętem UiE należy prowadzą osoby funkcyjne z częstotliwością
i w zakresie określonym w poniższych tabelach.
63
Tabela 1
SPRZĘT UZBROJENIA W PODODDZIAŁACH
Osoba funkcyjna
Zakres nadzoru / przeglądu /
Częstotliwość
Podoficer dyżurny
kompanii / baterii /
Sprawdza:
− stan ilościowy i numerowy broni i innego sprzętu
uzbrojenia porównując go
z wykazami i Książką ewidencji mienia służby
uzbrojenia i elektroniki wydawanego
z pododdziału i przekazywanego do naprawy,
− stan i ukompletowanie wyposażenia do broni,
− prawidłowość przechowywania broni, położenie
celowników, bezpieczników, bagnetów,
− stan konserwacji i utrzymania broni,
− aktualność wpisów w Książce ewidencji mienia
służby uzbrojenia i elektroniki wydawanego
z pododdziału i przekazywanego do naprawy,
− sprawność systemów i urządzeń alarmowych.
Podczas
udzielania
instruktażu
do służby
Szef kompanii
/ baterii /
/żołnierz zawodowy
odpowiedzialny
za funkcjonowanie
pododdziałowego
magazynu broni
w przypadku
niewyznaczania
podoficera
dyżurnego/
Sprawdza jak podoficer dyżurny, a ponadto:
− stan i utrzymanie sprzętu,
− stan ilościowy i numerowy broni w skrzyniach po
ich rozplombowaniu i otwarciu,
− aktualność wykazów broni oraz wpisów na
tabliczkach stojaków,
− wyposażenie magazynu broni pododdziału,
− sposób prowadzenia przez podoficerów Książki
ewidencji mienia służby uzbrojenia i elektroniki
wydawanego z pododdziału i przekazywanego do
naprawy przez podoficerów dyżurnych,
− sprawność systemów i urządzeń alarmowych.
Raz w tygodniu
Dowódca kompanii
/ baterii
/pododdziału
gospodarczego
Sprawdza jak szef kompanii, a ponadto:
− zgodność stanu faktycznego /ilościowego
i numerowego / broni i innego sprzętu uzbrojenia
z „Książką ewidencji mienia pododdziału”, w tym
również broni pokładowej wozów bojowych oraz
broni przechowywanej
w skrzyniach,
− poprawność działania i utrzymania sprzętu,
− prawidłowość prowadzenia ewidencji sprzętu oraz
funkcjonowania magazynu i prowadzenia
instruktaży dla służb dyżurnych,
− sprawność systemów i urządzeń alarmowych.
Raz w miesiącu
64
Dowódca batalionu
/dywizjonu/
(broń podległych
pododdziałów,
przechowywana w
magazynach tych
pododdziałów)
(nie dotyczy
samodzielnych
pododdziałów
funkcjonujących na
zasadach JW.)
Sprawdza:
− stan ilościowy i numerowy broni strzeleckiej
i innego sprzętu uzbrojenia,
− zgodność ewidencji uzbrojenia pododdziału
ze stanem faktycznym
− warunki przechowywania broni;
− wyposażenie i zabezpieczenie oraz ochronę
pododdziałowych magazynów broni,
funkcjonowanie urządzeń alarmowych,
− aktualność i poprawność prowadzenia ewidencji
materiałowej i eksploatacyjnej,
− zakres i systematyczność prowadzonych kontroli
mienia służby uzbrojenia, a zwłaszcza broni
i związaną z tym ewidencję,
Pozostałe osoby funkcyjne według ustaleń dowódcy
batalionu / dywizjonu /.
Raz na kwartał
Szef S-4
(równorzędny)
wyznaczona osoba
Sprawdza przestrzeganie przepisów oraz zasad
użytkowania i przechowywania /magazynowania
broni oraz innego sprzętu uzbrojenia, a ponadto:
− stan ilościowy i numerowy broni strzeleckiej
i innego sprzętu uzbrojenia;
− zgodność ewidencji uzbrojenia pododdziału
ze stanem faktycznym;
− znajomość obowiązków w zakresie zabezpieczenia
i utrzymania broni oraz innego sprzętu uzbrojenia;
− stan zabezpieczenia, magazynowania
i konserwacji sprzętu uzbrojenia;
− zakres i systematyczność prowadzonych kontroli
mienia służby uzbrojenia, a zwłaszcza broni
i związaną z tym ewidencję;
Raz na kwartał
Komisja jednostki
wojskowej
(w ramach komisji
z WOG)
Przeprowadza kontrolę według ustaleń dowódcy,
z uwzględnieniem problematyki dotyczącej stanu
sprawności technicznej, utrzymania
i przechowywania sprzętu oraz plombowania
urządzeń /zespołów/ zastrzeżonych, a ponadto:
− stan ilościowy, numerowy przechowywanej broni
i innego sprzętu uzbrojenia,
− wyposażenie i zabezpieczenie oraz ochronę
magazynów broni i innych miejsc przechowywania
sprzętu, funkcjonowanie urządzeń alarmowych.
w ramach inwentaryzacji
Raz w roku
Dopuszcza się realizowanie komisyjnej kontroli rocznej w ramach prowadzonej
inwentaryzacji
65
Tabela 2
SPRZĘT UZBROJENIA W MAGAZYNACH ODDZIAŁOWYCH
Osoba funkcyjna
Zakres nadzoru / przeglądu /
Częstotliwość
Magazynier sprzętu
uzbrojenia
Sprawdza:
− stan ilościowy broni i pozostałego sprzętu,
zgodnie z ewidencją magazynu,
− aktualność wykazów broni, asygnat, książek
magazynowych i depozytowych, instrukcji,
− wyposażenie magazynu,
− warunki przechowywania broni,
− wyposażenie i zabezpieczenie oraz ochronę
magazynu, funkcjonowanie urządzeń
alarmowych,
− aktualność i poprawność prowadzenia
ewidencji materiałowej i eksploatacyjnej.
Raz na dekadę
(funkcjonowanie
systemów
alarmowych
każdorazowo
podczas wejścia do
magazynu )
Dowódca
pododdziału
Sprawdza:
− stan ilościowy broni i pozostałego sprzętu,
− aktualność wykazów broni, asygnat, książek
depozytowych, instrukcji,
− warunki przechowywania broni;
− aktualność i poprawność prowadzenia
ewidencji materiałowej i eksploatacyjnej,
− stan oraz wyposażenie indywidualne
sprzętu,
− prawidłowość przechowywania sprzętu
uzbrojenia i broni,
− stan utrzymania sprzętu oraz terminy
i zakres przeprowadzonych obsługiwań
okresowych,
− aktualność i prawidłowość prowadzenia
dokumentacji eksploatacyjnej.
Raz na kwartał
(zdeponowana broń
użytku bieżącego i
zapasu wojennego)
Kierownik
magazynu
Sprawdza:
− stan oraz prawidłowość zabezpieczenia
magazynów,
−
prawidłowość przechowywania oraz
zabezpieczenia
sprzętu,
− stan oraz wyposażenie indywidualne
sprzętu,
− prawidłowość przechowywania sprzętu
uzbrojenia i broni,
− stan utrzymania sprzętu oraz terminy
i zakres przeprowadzonych obsług
okresowych,
− aktualność wpisów w książce przeglądów
kontrolnych i książce wejścia do magazynu,
Raz na kwartał
66
− prawidłowość prowadzenia ewidencji
sprzętu uzbrojenia i broni przez
magazyniera,
− zgodność stanu ilościowego sprzętu
uzbrojenia z ewidencją jednostki,
− aktualność i prawidłowość prowadzenia
dokumentacji eksploatacyjnej,
− realizację harmonogramu przeglądów przez
magazynierów i dowódców pododdziałów
oraz dokonywanie adnotacji w książce
przeglądów.
Szef
służby uzbrojenia
i elektroniki
Sprawdza przestrzeganie przepisów oraz zasad
użytkowania i przechowywania /
magazynowania / broni oraz innego sprzętu
uzbrojenia, a ponadto:
− stan ilościowy broni i innego sprzętu
uzbrojenia,
− zgodność ewidencji uzbrojenia
z ewidencją magazynu i ze stanem
faktycznym,
− znajomość obowiązków w zakresie
zabezpieczenia i utrzymania broni oraz
innego sprzętu uzbrojenia,
− stan zabezpieczenia, magazynowania
i konserwacji sprzętu uzbrojenia,
− stan sprawności technicznej
i utrzymania sprzętu uzbrojenia
/planowanego na dany kwartał do
sprawdzenia /,
− jakość i systematyczność prowadzonych
kontroli sprzętu uzbrojenia a zwłaszcza
broni i związaną z tym ewidencję.
Raz na kwartał
Szef wydziału
technicznego
/ równorzędny /
oddziału
gospodarczego
Sprawdza przestrzeganie przepisów oraz zasad
użytkowania i przechowywania /
magazynowania / broni oraz innego sprzętu
uzbrojenia, a ponadto:
− stan ilościowy broni i innego sprzętu
uzbrojenia,
− zgodność ewidencji uzbrojenia
z ewidencją magazynu i ze stanem
faktycznym,
− znajomość obowiązków w zakresie
zabezpieczenia i utrzymania broni oraz
innego sprzętu uzbrojenia,
− stan zabezpieczenia, magazynowania
i konserwacji sprzętu uzbrojenia,
−
jakość i systematyczność prowadzonych
kontroli sprzętu uzbrojenia, a zwłaszcza
broni i związaną z tym ewidencję.
Raz na pół roku
67
Szef
logistyki oddziału
gospodarczego
Sprawdza planowanie i realizację zamierzeń
związanych z utrzymaniem sprawności sprzętu
uzbrojenia i elektroniki oraz warunki
przechowywania sprzętu w magazynie, parku,
a ponadto:
− stan ilościowy broni i innego sprzętu
uzbrojenia,
− prawidłowość użytkowania sprzętu
i prowadzenia dokumentacji materiałowej
i eksploatacyjnej,
− wyposażenie i zabezpieczenie oraz ochronę
magazynu, funkcjonowanie urządzeń
alarmowych,
− porządek ogólny,
− wykonywanie zaleceń pokontrolnych.
Raz na rok
Komisja oddziału
gospodarczego
Sprawdza przestrzeganie przepisów
związanych z posiadaniem, przechowywaniem
i ochroną broni i innego sprzętu uzbrojenia
oraz miejsc ich przechowywania, a ponadto:
− stan ilościowy, numerowy
przechowywanej broni i innego sprzętu
uzbrojenia według stanu ewidencyjnego
oddziału gospodarczego,
− znajomość przepisów, w sprawie broni,
przez poszczególne osoby funkcyjne,
− realizację kontroli broni przez poszczególne
osoby funkcyjne oraz wykonywanie zaleceń
pokontrolnych,
− inne zagadnienia zlecone przez dowódcę
jednostki.
w ramach inwentaryzacji
Raz w roku
Dopuszcza się realizowanie komisyjnej kontroli rocznej w ramach prowadzonej
inwentaryzacji
68
Tabela 3
SPRZĘT UZBROJENIA WART CYWILNYCH
Osoba funkcyjna
Zakres nadzoru / przeglądu /
Częstotliwość
Dowódca warty
(
broń i amunicja,
w tym broń służbowa
żołnierzy
zawodowych,
przechowywana
w pomieszczeniu
wartowni
przeznaczona na
zabezpieczenie
etatowych potrzeb
Oddziału Wart
Cywilnych)
Sprawdza:
− stan ilościowy i numerowy broni
i amunicji, porównując go z wykazami,
− stan i ukompletowanie wyposażenia do broni,
− prawidłowość przechowywania broni:
położenie suwaków, ramion celowników,
bezpieczników, bagnetów,
− stan konserwacji i utrzymania broni,
− aktualność wykazów broni oraz wpisów na
wywieszkach stojaków,
− ewidencję i aktualność wpisów
w książce ewidencji mienia służby uzbrojenia
i elektroniki wydawanego z pododdziału
i przekazywanego do naprawy.
Codziennie
(w czasie
przyjmowania
warty)
Komendant oddziału
wart cywilnych
(broń i amunicja,
w tym broń służbowa
żołnierzy
zawodowych,
przechowywana
w pomieszczeniu
wartowni
przeznaczona na
zabezpieczenie
etatowych potrzeb
Oddziału Wart
Cywilnych)
Sprawdza tak jak dowódca warty,
a ponadto:
− zgodność stanu faktycznego
/ ilościowego i numerowego / z ewidencją
broni i amunicji warty,
− poprawność działania i utrzymania sprzętu,
− prawidłowość prowadzenia ewidencji
sprzętu,
− wyposażenie magazynu broni,
− warunki przechowywania broni i amunicji,
− wyposażenie i zabezpieczenie oraz ochronę
magazynu broni, funkcjonowanie urządzeń
alarmowych,
− aktualność i poprawność prowadzenia
ewidencji materiałowej i eksploatacyjnej.
raz w miesiącu
69
Tabela 4
SPRZĘT UZBROJENIA W JEDNOSTKACH WOJSKOWYCH PRZEZ OSOBY
FUNKCYJNE WOJSKOWYCH ODDZIAŁÓW GOSPODARCZYCH
(RÓWNORZĘDNYCH)
Osoba funkcyjna
Zakres nadzoru / przeglądu /
Częstotliwość
Szef
służby uzbrojenia
i elektroniki oddziału
gospodarczego
Sprawdza przestrzeganie przepisów oraz zasad
użytkowania i przechowywania broni oraz
innego sprzętu uzbrojenia, a ponadto:
− stan ilościowy i numerowy broni strzeleckiej
i innego sprzętu uzbrojenia,
− zgodność ewidencji uzbrojenia pododdziału
z ewidencją oddziału gospodarczego i ze
stanem faktycznym.
− znajomość obowiązków w zakresie
zabezpieczenia i utrzymania broni oraz
innego sprzętu uzbrojenia,
− stan zabezpieczenia, magazynowania
i konserwacji sprzętu uzbrojenia;
− stan sprawności technicznej i utrzymania
sprzętu uzbrojenia,
− zakres i systematyczność prowadzonych
kontroli mienia służby uzbrojenia,
a zwłaszcza broni i związaną z tym
ewidencję.
Raz w roku
100% pododdziałów
gospodarczych
będących na
zaopatrzeniu WOG
Szef
wydziału
technicznego
/równorzędny/
oddziału
gospodarczego
Sprawdza przestrzeganie przepisów oraz zasad
użytkowania i przechowywania
/magazynowania broni oraz innego sprzętu
uzbrojenia, a ponadto:
− stan ilościowy i numerowy broni strzeleckiej
i innego sprzętu uzbrojenia,
− zgodność ewidencji uzbrojenia pododdziału
z ewidencją oddziału gospodarczego
i ze stanem faktycznym,
− znajomość obowiązków w zakresie
zabezpieczenia i utrzymania broni oraz
innego sprzętu uzbrojenia,
− stan zabezpieczenia, magazynowania
i konserwacji sprzętu uzbrojenia;
− stan sprawności technicznej i utrzymania
sprzętu uzbrojenia,
− zakres i systematyczność prowadzonych
kontroli mienia służby uzbrojenia,
a zwłaszcza broni i związaną z tym
ewidencję.
Raz w roku
50% pododdziałów
gospodarczych
będących na
zaopatrzeniu WOG
70
Szef
logistyki oddziału
gospodarczego
Sprawdza planowanie i realizację zamierzeń
związanych z utrzymaniem sprawności sprzętu
uzbrojenia i elektroniki oraz warunki
przechowywania sprzętu w magazynach broni
i parkach, a ponadto:
− stan ilościowy przechowywanej broni i
innego sprzętu uzbrojenia,
− prawidłowość użytkowania sprzętu
i prowadzenia dokumentacji materiałowej
i eksploatacyjnej,
− wyposażenie i zabezpieczenie oraz ochronę
magazynu broni pododdziału,
funkcjonowanie urządzeń alarmowych,
− porządek ogólny,
− wykonywanie zaleceń pokontrolnych.
Raz w roku
25% pododdziałów
gospodarczych
będących na
zaopatrzeniu WOG
Komisja oddziału
gospodarczego
( JW., instytucja nie
będącą oddziałem
gospodarczym
wyznacza
przedstawiciela do
składu komisji JW.
będącej OG, z
uwzględnieniem
komisji w JW)
(wszystkie miejsca
przechowywania
broni w podległych
JW)
Sprawdza przestrzeganie przepisów związanych
z posiadaniem, przechowywaniem i ochroną
broni i innego sprzętu uzbrojenia oraz miejsc
ich przechowywania, a ponadto:
− stan ilościowy, numerowy
przechowywanej broni i innego sprzętu
uzbrojenia według stanu ewidencyjnego
oddziału gospodarczego,
− inne zagadnienia zlecone przez dowódcę
jednostki.
w ramach inwentaryzacji
Raz w roku
100 % broni
w jednostce
wojskowej
Dopuszcza się realizowanie komisyjnej kontroli rocznej w ramach prowadzonej
inwentaryzacji
71
Tabela 5
SPRZĘT UZBROJENIA W SKŁADACH, WARSZTATACH
Osoba funkcyjna
Zakres nadzoru / przeglądu /
Częstotliwość
Magazynier
Sprawdza:
− stan ilościowy i numerowy broni i
pozostałego sprzętu, zgodnie z ewidencją
magazynu (wybrane partie sprzętu);
− aktualność wykazów broni, asygnat, książek
magazynowych i depozytowych, instrukcji,
− wyposażenie magazynu,
− warunki przechowywania broni,
− wyposażenie i zabezpieczenie oraz ochronę
magazynu, funkcjonowanie urządzeń
alarmowych,
− aktualność i poprawność prowadzenia
ewidencji materiałowej i eksploatacyjnej.
Raz na dekadę
(funkcjonowanie
systemów
alarmowych
każdorazowo
podczas wejścia
do magazynu )
Kierownik
magazynów
Sprawdza:
− stan oraz prawidłowość zabezpieczenia
magazynów,
− prawidłowość przechowywania oraz
zabezpieczenia sprzętu,
− stan oraz wyposażenie indywidualne sprzętu,
− prawidłowość przechowywania sprzętu
uzbrojenia i broni,
− stan utrzymania sprzętu oraz terminy
i zakres przeprowadzonych obsług
okresowych,
− aktualność wpisów w książce przeglądów
kontrolnych i książce wejścia do magazynu,
− prawidłowość prowadzenia ewidencji sprzętu
uzbrojenia i broni przez magazyniera,
− zgodność stanu ilościowego sprzętu
uzbrojenia z ewidencją jednostki,
− aktualność i prawidłowość prowadzenia
dokumentacji eksploatacyjnej,
− realizację harmonogramu przeglądów przez
magazynierów i dowódców pododdziałów
oraz dokonywanie adnotacji w książce
przeglądów.
raz w miesiącu
Kierownik
sekcji składu
Sprawdza przestrzeganie przepisów oraz zasad
użytkowania i przechowywania broni oraz
innego sprzętu uzbrojenia, a ponadto:
− stan ilościowy broni i innego sprzętu
uzbrojenia,
Raz na kwartał
72
− zgodność ewidencji uzbrojenia
z ewidencją magazynu i ze stanem
faktycznym,
− znajomość obowiązków w zakresie
zabezpieczenia i utrzymania broni oraz innego
sprzętu uzbrojenia,
− stan zabezpieczenia, magazynowania
i konserwacji sprzętu uzbrojenia,
− stan sprawności technicznej i utrzymania
sprzętu uzbrojenia / planowanego na dany
kwartał do sprawdzenia /,
− jakość i systematyczność prowadzonych
kontroli sprzętu uzbrojenia, a zwłaszcza broni
i związaną z tym ewidencję.
Kierownik składu
Sprawdza przestrzeganie przepisów oraz zasad
użytkowania i przechowywania
broni oraz innego sprzętu uzbrojenia, a ponadto:
− stan ilościowy broni i innego sprzętu
uzbrojenia,
− zgodność ewidencji uzbrojenia
z ewidencją magazynu i ze stanem
faktycznym,
− znajomość obowiązków w zakresie
zabezpieczenia i utrzymania broni oraz innego
sprzętu uzbrojenia,
− stan zabezpieczenia, magazynowania
i konserwacji sprzętu uzbrojenia,
− jakość i systematyczność prowadzonych
kontroli sprzętu uzbrojenia, i związaną z tym
dokumentację.
Raz na pół roku
Dodatkowo przechowywanie sprzętu uzbrojenia w składach, bazach, warsztatach
sprawdzają odpowiednie osoby funkcyjne komórki zabezpieczenia RBLog zgodnie
z ich funkcjonalnym zakresem nadzoru – według tabeli nr 2.
Kontrolę numerową 100% broni w magazynach składów RBLog realizować w ramach
prowadzonej inwentaryzacji.
73
SPIS ZAŁĄCZNIKÓW
− Załącznik A
− Słownik terminów i definicji;
− Załącznik B
− Wykaz użytych skrótów;
− Załącznik C
− Mienie służby uzbrojenia i elektroniki;
− Załącznik D
− Metryka magazynu;
− Załącznik E
− Sposób postępowania w przypadku stwierdzenia
niezgodności numerowych broni;
− Załącznik F
− Wykaz brakujących części, narzędzi, przyrządów,
materiałów w ukompletowaniu;
− Załącznik G
− Wykaz żołnierzy i numerów przedzielonej im broni;
− Załącznik H
− Wykaz ilościowy mienia SUiE w magazynie broni;
− Załącznik I
− Instrukcja o wydawaniu broni z pododdziałowego
magazynu broni;
− Załącznik J
− Przechowywanie broni w salach tradycji;
− Załącznik K
− Plan nadzoru nad eksploatacją sprzętu UiE;
− Załącznik L
− Plan obsługiwań technicznych sprzętu UiE;
− Załącznik M
− Właściwości utrzymania wybranego sprzętu uzbrojenia
w sprawności technicznej;
− Załącznik N
− Arkusz zmian.
74
75
Załącznik A
SŁOWNIK TERMINÓW I DEFINICJI
Użyte w instrukcji określenia oznaczają:
Centralny Organ Logistyczny (COL) – instytucja wojskowa odpowiedzialna za
normowanie procesów eksploatacyjnych dla określonych rodzajów i typów UiSW,
prowadzenie zbiorczej ewidencji materiałowej i eksploatacyjnej dla tego UiSW za Sił
Zbrojnych RP, współudział w formułowaniu wymagań techniczno-użytkowych dla
nowych typów UiSW, a także szkolenie specjalistów technicznych.
Dowódca jednostki wojskowej – osoba dowodząca (kierująca) jednostką wojskową.
Eksploatacja – zespół celowych działań organizacyjno-technicznych i ekonomicznych
ludzi z UiSW oraz relacje między nimi, od chwili wprowadzenia UiSW do Sił
Zbrojnych RP, aż do jego wycofania.
Ewidencja ilościowo-jakościowa – prawne udokumentowanie za pomocą dokumentów
obrotu materiałowego prawidłowości i terminowości zapisów w dokumentach
ewidencyjnych, lub systemach informatycznych wszelkich danych dotyczących stanów
ilościowych i jakościowych, obrotu uzbrojeniem i sprzętem wojskowym, a także
danych dotyczących jego eksploatacji.
Gestor – komórka lub jednostka organizacyjna RON, a także komórka wewnętrzna
odpowiedzialna za kierunki rozwoju UiSW w Siłach Zbrojnych RP oraz organizację
procesu wykorzystania bojowego określonego rodzaju (grupy) UiSW wymieniona we
właściwej decyzji MON w sprawie określenia funkcji gestorów i centralnych organów
logistycznych UiSW w RON.
Gospodarowanie - całokształt realizowanych, zgodnie z założonym celem,
przedsięwzięć i działań, ukierunkowanych na mienie SUiE w zakresie zabezpieczenia
procesu eksploatacji sprzętu UiE, opartych na obowiązujących przepisach oraz
racjonalnych i ekonomicznych zasadach działania.
Indeks materiałowy - odpowiednio usystematyzowany ciąg znaków cyfrowo-
literowych stanowiących symbolizację nomenklatur UiSW, umożliwiający jego
jednoznaczną identyfikację.
Informatyczny system ewidencyjny - ewidencja główna oraz ewidencja dodatkowa
prowadzona w informatycznych księgach, wynikająca z ustawy o rachunkowości oraz
z innych obowiązujących przepisów.
Jednostka wojskowa – jednostka organizacyjna Sił Zbrojnych RP, funkcjonująca na
podstawie nadanego przez Ministra Obrony Narodowej etatu określającego jej strukturę
wewnętrzną, liczbę, rodzaje i rangę wszystkich stanowisk służbowych występujących
w tej jednostce, jak również liczbę i rodzaje uzbrojenia, środków transportowych
i innego wyposażenia należnego jednostce oraz posługująca się pieczęcią urzędową
z godłem Rzeczypospolitej Polskiej i nazwą (numerem) jednostki.
Komendant WOG – osoba dowodząca (kierująca) wojskowym oddziałem
gospodarczym. Oznacza również dowódcę innej jednostki wojskowej pełniącej funkcję
oddziału gospodarczego.
Niesprawność techniczna – każda nieplanowana przerwa w pracy UiSW lub większa
od dopuszczalnej odchyłka wartości parametru technicznego (niemożliwa do usunięcia
przez obsługę zaraz po jej stwierdzeniu), wpływająca bezpośrednio na niezawodność
jego pracy oraz bezpieczeństwa eksploatacji.
Obsługiwanie – celowe działanie z UiSW umożliwiające jego użytkowanie oraz
zabezpieczające proces jego przechowywania.
Obsługiwanie techniczne – zespół czynności wykonywanych z UiSW w celu
podtrzymania lub przywrócenia mu wartości użytkowych.
76
Pododdział – część składowa jednostki wojskowej prowadząca na swoim szczeblu
zarządzanie UiSW zgodnie z planem przydziałów gospodarczych.
Planowanie eksploatacji – całokształt przedsięwzięć organizacyjnych zapewniających
racjonalne użytkowanie UiSW w celu zabezpieczenia zadań operacyjnych,
szkoleniowych,
szkoleniowo-produkcyjnych,
logistycznych
oraz
utrzymania
wymaganej sprawności technicznej UiSW.
Przechowywanie – utrzymywanie UiSW w okresie dłuższych przerw w użytkowaniu.
Przeklasyfikowanie – zmiana kategorii jakościowej UiSW oraz technicznych środków
materiałowych.
Rozkompletowanie – całokształt przedsięwzięć związanych z likwidacją UiSW, który
jest zbędny dla sił zbrojnych w połączeniu z zaprzychodowaniem wybranych jego
elementów.
Serwisowanie – czynności obsługowe, naprawcze, konserwacyjne UiSW lub inne
czynności kontrolno-sprawdzające pozwalające określić sprawność techniczną UiSW.
Sprawność techniczna – stan określający gotowość techniczną UiSW do użytkowania,
określony przez jego rzeczywiste (faktyczne) parametry techniczne, odniesione do
wymaganych wartości dopuszczalnych, zawartych w dokumentacji techniczno-
eksploatacyjnej.
Sprzęt powszechnego użytku – sprzęt powszechnie dostępny na rynku, dla którego nie
są precyzowane specjalne wymagania wojskowe, powodujące konieczność zmian cech
produktu.
Stan techniczny – całokształt parametrów i cech odniesionych do wymagań zawartych
w dokumentacji techniczno - eksploatacyjnej charakteryzującej UiSW. Na stan
techniczny UiSW składa się jego sprawność techniczna i utrzymanie.
Szef Służby Uzbrojenia i Elektroniki – żołnierz lub osoba zajmująca etatowe
stanowisko - szefa służby uzbrojenia i elektroniki, specjalisty (równorzędnego)
w zakresie zarządzania mieniem SUiE, a jeżeli etat nie przewiduje takiego stanowiska,
żołnierz lub inna osoba wyznaczona rozkazem dowódcy, któremu powierzono
w jednostce wojskowej zarządzanie mieniem SUiE
Techniczne środki materiałowe (tśm) – części zamienne (zespoły, podzespoły,
mechanizmy, urządzenia), zestawy naprawcze oraz środki chemiczne, narzędzia i inne
materiały eksploatacyjno-naprawcze.
Uszkodzenie – utrata zdolności UiSW do wypełniania wymaganych funkcji
użytkowania.
Utrzymanie – stan charakteryzujący dbałość o UiSW, odniesiony do wymagań
zawartych w dokumentacji technicznej i eksploatacyjnej. Utrzymanie UiSW określa się
na podstawie stwierdzonych uszkodzeń.
Uzbrojenie i sprzęt wojskowy (UiSW) - techniczne środki walki, sprzęt techniczny
oraz wyposażenie i środki zaopatrzenia, w tym oprogramowanie, które ze względu na
swoje wymagania lub właściwości techniczno – konstrukcyjne oraz sposób
zaprojektowania lub wykonania są przeznaczone do celów wojskowych. UiSW
obejmuje również wyroby i technologie oraz sprzęt powszechnego użytku
wykorzystywane w resorcie obrony narodowej.
Użytkowanie – wykorzystanie UiSW, w celu wykonania określonych zadań
i wykorzystania jego funkcji użytkowych zgodnie z jego przeznaczeniem
i właściwościami funkcjonalnymi.
77
Wojskowy Oddział Gospodarczy – jednostka wojskowa będąca dysponentem
środków budżetowych III stopnia, prowadząca samodzielną gospodarkę materiałową
i finansową, w tym realizująca funkcje zarządzania UiSW. Oznacza również inne
jednostki wojskowe pełniące funkcję oddziału gospodarczego (Regionalne Bazy
Logistyczne, Bazy Lotnicze, Komendy Portu Wojennego, Oddziały Zabezpieczenia
Dowództwa Garnizonu Warszawa i Komendy Głównej ŻW, jednostki wojskowe WS,
Brygady Logistyczne).
A-2
78
79
Załącznik B
WYKAZ UŻYTYCH SKRÓTÓW
− AMW
− Agencja Mienia Wojskowego,
− BHP
− bezpieczeństwo i higiena pracy,
− BLog
− Brygada Logistyczna,
− brem
− batalion remontowy,
− COL
− Centralny Organ Logistyczny,
− DT
− Dzień Techniczny,
−
E
− grupa w użytkowaniu,
− GN
− gospodarka narodowa,
− IWsp SZ
− Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych,
− JIM
− jednolity indeks materiałowy,
− JW
− jednostka wojskowa,
− K
− grupa w przechowywaniu,
− NA
− naprawa awaryjna,
−
NB
− naprawa bieżąca,
− NG
− naprawa główna,
− NK
− naprawa konserwacyjna,
− NS
− naprawa średnia,
− OB
− obsługiwanie bieżące,
− OG
− Oddział gospodarczy,
− OR
− obsługiwanie roczne,
− P
− czas pokoju,
− PMG
− Program Mobilizacji Gospodarki,
− PST
− protokół stanu technicznego,
− RBLog
− Regionalna Baza Logistyczna,
−
tśm
− techniczne środki materiałowe,
− UB
− użytek bieżący,
− UiSW
− uzbrojenie i sprzęt wojskowy,
− W
− czas wojenny,
− WS
− Wojska Specjalne
− WOG
− Wojskowy Oddział Gospodarczy,
− ZN
− zestaw naprawczy,
− ZO
− zestaw obsługowy
−
ZT
− związek taktyczny,
− ZW
− zapas wojenny,
− ŻW
− Żandarmeria Wojskowa
B-1
80
81
Załącznik C
MIENIE SŁUŻBY UZBROJENIA I ELEKTRONIKI
Zgodnie z właściwą decyzją Ministra Obrony Narodowej w sprawie określenia
gestorów i centralnych organów logistycznych, do mienia służby uzbrojenia
i elektroniki zalicza się:
1. zestawy rakietowe rakiet taktycznych i taktyczno-operacyjnych;
2. zestawy rakietowe przeciwpancernych pocisków kierowanych;
3. artyleria lufowa (działa) i rakietowa (wyrzutnie);
4. moździerze;
5. sprzęt rozpoznania artyleryjskiego;
6. mobilne lądowe zestawy rakietowe marynarki wojennej;
7. przeciwlotnicze zestawy rakietowe;
8. przenośne przeciwlotnicze wyrzutnie rakietowe;
9. przeciwlotnicze zestawy rakietowo-artyleryjskie i artyleryjskie;
10. wozy dowodzenia i kierowania wojsk rakietowych i artylerii oraz OPL;
11. sprzęt do elaboracji rakiet oraz do transportu rakiet i amunicji wojsk
rakietowych i artylerii oraz OPL;
12. stacje kontrolno-pomiarowe do ww. sprzętu;
13. stacje radiolokacyjne, wysokościomierze;
14. pasywne radary koherentne;
15. brzegowe radary obserwacji nawodnej;
16. sprzęt i urządzenia hydrometeorologiczne do zabezpieczenia wojsk
rakietowych i artylerii oraz lotnictwa;
17. broń strzelecka indywidualna, gładkolufowa, zespołowa i pokładowa;
18. przekroje i broń strzelecka szkolna;
19. broń sportowa;
20. hełmy wojskowe;
21. szable wojskowe, bagnety, noże bojowe;
22. kamizelki kuloodporne, kamizelki taktyczne oraz ubiory bojowe;
23. akustyczne systemy wykrywania strzału;
24. namioty techniczne i kontenery warsztatowe służby uzbrojenia i elektroniki;
25. warsztaty obsługowo-remontowe służby uzbrojenia i elektroniki;
26. wyposażenie obsługowo-remontowe warsztatów naprawczych służby
uzbrojenia i elektroniki;
27. przyrządy i urządzenia optyczne, optoelektroniczne oraz pomiarowe do ww.
sprzętu;
28. sprzęt warsztatowo-magazynowy do ww. sprzętu;
29. urządzenia szkolno-treningowe oraz wyposażenie bazy szkoleniowej do
ww. sprzętu;
30. kontenery specjalistyczne do ww. sprzętu;
31. chemiczne źródła zasilania do ww. sprzętu;
32. techniczne środki materiałowe do ww. sprzętu.
C-1
82
83
Załącznik D
METRYKA MAGAZYNU
Nr magazynu ............................................................................................................
Wymiary magazynu: - długość ............................................................................... m
- szerokość.............................................................................. m
- wysokość.............................................................................. m
Powierzchnia magazynu: - ogólna .......................................................................... m²
- użytkowa ...................................................................... m²
Remont magazynu:- remont bieżący........................................................................
- remont kapitalny......................................................................
Obciążenie na 1 m²:
- dopuszczalne obciążenie na 1 m² podłogi ............................................................. kg
- data ustalenia obciążenia dopuszczalnego na 1 m² podłogi …………………..…
- faktyczne obciążenie na 1 m² podłogi …………….……........................................
Pojemność .................................wagonów ......................................................
Załadowanie ...................................................................................................... wagonów
Powierzchnia nie zajęta...................................................................................... wagonów
MAGAZYNIER
.................................
(podpis)
D-1
84
85
Załącznik E
SPOSÓB POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU STWIERDZENIA
NIEZGODNOŚCI NUMEROWYCH BRONI
1. RBLog stwierdzająca rozbieżność:
a) powiadomić
najbliższy Oddział (Placówkę) Żandarmerii Wojskowej
o stwierdzeniu rozbieżności, w celu wszczęcia postępowania wyjaśniającego;
b) sprawdzić kiedy i od kogo jednostka wojskowa stwierdzająca niezgodności
przyjęła takie egzemplarze broni;
c) przesłać do wszystkich OG z własnego obszaru oraz do pozostałych RBLog
zapytania w celu ustalenia ewentualnego posiadania broni lub broni o numerach
takich jak numery elementów różniących się od numeru zasadniczego oraz -
w przypadku odpowiedzi pozytywnej - przesłania informacji, kto taką broń
posiada, jak również przesłania kopii dokumentów stwierdzających, kto i komu
broń o tych numerach przekazał;
d) przekazać do Oddziału (Placówki) ŻW prowadzącej postępowanie wyjaśniające,
oraz do wiadomości Szefostwa SUiE IWsp SZ, zbiorczy meldunek dotyczący
poszukiwania broni, opracowany na podstawie pisemnych meldunków
z pozostałych RBLog;
e) po zakończeniu postępowania wyjaśniającego przez ŻW wykonać PST (z kopią
niezbędnych dokumentów dotyczących całości postępowania) w sprawie
ujednolicenia numeracji wszystkich zastrzeżonych części broni.
2. RBLog otrzymująca zapytanie w zakresie rozbieżności w numeracji broni:
a) przesłać zapytania do wszystkich WOG z obszaru odpowiedzialności
w zakresie poszukiwania danego egzemplarza broni strzeleckiej;
b) zebrać meldunki pisemne z WOG i przesłać zbiorczy meldunek do RBLog
realizującej sprawdzenie niezgodności numeracji broni;
c) w przypadku stwierdzenia posiadania przez WOG broni o numerach jak
w otrzymanym zapytaniu, nakazać fizyczne sprawdzenie broni pod kątem
zgodności jej istotnych elementów oraz czy nie była zmieniana ich numeracja
i przekazać pisemną informację dotyczącą kto taką broń posiada lub ewentualnie
kto i komu broń o tych numerach została przekazana.
3. Wszczęcie postępowania wyjaśniającego stanowi podstawę do przyjęcia broni
przez WOG, RBLog.
4. Zakończenie postępowania wyjaśniającego stanowi podstawę dla Szefostwa SUiE
IWspSZ o skierowaniu danego egzemplarza broni do wyznaczonego RWT w celu
ujednolicenia numeracji wszystkich części zastrzeżonych broni lub ewentualnie jej
wycofania z eksploatacji.
E-1
86
87
Załącznik F
„Z A T W I E R D Z A M”
............................................
WYKAZ
*
Nr .........................
brakujących części, narzędzi, przyrządów, materiałów itp.
w ukompletowaniu
....................................................................................................................
(pełna nazwa mienia, nr rejestracyjny, nr urządzenia itp.)
znajdujących się w
..................................................................................................................
(numer JW, miejscowość)
Lp.
Nr
wg...........
Nazwa mienia
służby uzbrojenia
i elektroniki
Braki
w komplecie
Przebieg
uzupełnienia
nr dokumentu i data
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Razem pozycji: (słownie ……. )
Ww. wykaz powstał na podstawie (protokołu szkód nr …. , protokołu
wybrakowania nr ….., protokołu zużycia nr …….. , wykazu brakujących części,
narzędzi, przyrządów, materiałów itp.” nr …… z dn. …... wykonany w JW……, itp.)
F-1
88
Szef służby uzbrojenia i elektroniki WOG
.......................................................
(stopień, imię i nazwisko)
m. p.
(duża pieczęć herbowa, data)
Szef Logistyki WOG
2)
...........................................................
(stopień, imię i nazwisko)
m. p.
(duża pieczęć herbowa, data)
Szef wydziału technicznego RBLog
3)
...........................................................
(stopień, imię i nazwisko)
m. p.
(duża pieczęć herbowa, data)
Sprzęt podlega przekazaniu do ………………
1)
-
wykaz braków należy zarejestrować w książce ewidencji wykonanych dokumentów.
2)
-
opiniuje szef logistyki WOG, przy przekazywaniu sprzętu UiE pomiędzy WOG.
3)
-
opiniuje szef wydziału technicznego RBLog, przy przekazywaniu sprzętu UiE
pomiędzy RBLog.
F-2
89
Załącznik G
WYKAZ ŻOŁNIERZY I NUMERÓW PRZYDZIELONEJ
IM BRONI w………………………….. JW. …….
/nazwa pododdziału/
Lp.
Nazwa broni
Seria i nr broni
Komu przydzielono
(stopień, imię i nazwisko)
1.
7,62 mm kbk AKMS
KT 26543
st. szer. Andrzej KOWALSKI
2.
3.
4.
5.
D
D
DOWÓDCA
.
........................
w
w
* Dopuszcza się po ubyciu żołnierza z pododdziału dokonywanie autoryzowanych
skreśleń.
* W przypadku przechowywania w magazynie sprzętu z kilku pododdziałów, wykaz
żołnierzy i numerów przydzielonej im broni, wykonuje się oddzielnie za każdy
pododdział, a wykazy te podpisuje etatowy dowódca danego pododdziału.
G-1
90
91
Załącznik H
WYKAZ
ILOŚCIOWY MIENIA SUiE
w magazynie broni w ………………….. JW. ………
/nazwa pododdziału/
Lp.
Nazwa sprzętu
jm
Stan
ewidencyjny
1)
Stan
aktualny
na
dzień ………
Uwagi
3
0
.0
6
.1
2
2)
1.
5,56 mm kbks wz.96
kpl
120
110
150
DOWÓDCA
…………….
Uwaga
1)
Stan ewidencyjny sprzętu w pododdziale. W przypadku przechowywania
w magazynie sprzętu z kilku pododdziałów rubryka stanu ewidencyjnego dotyczy
pododdziału odpowiedzialnego za magazyn broni
2)
Stan aktualny przechowywanego sprzętu. Rubrykę uaktualniać w przypadku
zmiany stanów ilościowych w pododdziałowym magazynie uzbrojenia.
3)
Różnicę między stanem ewidencyjnym sprzętu a stanem aktualnym
dokumentować
asygnatami depozytowymi.
4)
Do wprowadzania zmian aktualizujących na wykazie upoważniony jest wyłącznie
dowódca pododdziału odpowiedzialnego za magazyn broni.
5)
W przypadku przechowywania w magazynie sprzętu z kilku pododdziałów,
wykonuje się jeden (wspólny) wykaz ilościowy mienia SUiE w magazynie broni.
H-1
92
93
Załącznik I
WZÓR
INSTRUKCJA O WYDAWANIU BRONI
Z PODODDZIAŁOWEGO MAGAZYNU BRONI
1. Podoficer dyżurny pododdziału przed przyjęciem służby zobowiązany jest zapoznać
się z treścią niniejszej instrukcji.
2. Podoficer dyżurny odpowiada za cały stan ilościowy broni, amunicji i innego sprzętu
uzbrojenia znajdującego się w pododdziałowym magazynie uzbrojenia oraz za
właściwe jego zabezpieczenie. Zobowiązany jest dokładnie znać ich stan
ewidencyjny i faktyczny.
3. Podoficerowie dyżurni przekazują sobie broń, amunicję oraz pozostały sprzęt
uzbrojenia w czasie udzielania im instruktażu przez dowódcę, szefa pododdziału lub
wyznaczonego
rozkazem
dziennym
pododdziału
żołnierza zawodowego.
Każdorazowo sprawdzają faktyczny stan ilościowy i numerowy broni oraz
pozostałego uzbrojenia znajdującego się w magazynie porównując go z:
- „Wykazem żołnierzy i numerów przydzielonej im broni”;
- „Wykazem ilościowym mienia SUiE”;
- „Książką
ewidencji mienia uzbrojenia wydawanego z pododdziału
i przekazywanego do naprawy”.
3.1. Jeżeli w pododdziałowym magazynie broni przechowywana jest broń służbowa
krótka oraz amunicja alarmowa, to podoficer dyżurny sprawdza (nie
otwierając) stan skrzyń, zamknięć oraz plomb, porównując je ze wzorami
umieszczonymi na tablicy z instrukcjami.
3.2. Fakt przyjęcia broni i amunicji podoficer dyżurny odnotowuje w „Książce
ewidencji mienia służby uzbrojenia i elektroniki wydawanego z pododdziału
i przekazywanego do naprawy” - dokonując wpisu następującej treści:
„Sprzęt uzbrojenia i amunicję przyjąłem zgodnie z wykazem numerowym
i ilościowym oraz książką wydawania mienia z pododdziału - magazyn broni
zaplombował .................................... pieczęcią nr ……… o godz. ……..…
(stopień imię i nazwisko)
dnia ….... …………………….. ”
(podpis przyjmującego
)
3.3. Po odprawie podoficer dyżurny obejmując służbę sprawdza stan plomb na
drzwiach magazynu broni.
4. Każdorazowe inne otwarcie magazynu broni należy udokumentować poprzez wpis
w wyżej wymienionej książce, podając cel, czas i datę otwarcia oraz zamknięcia
i zaplombowania, a także stopień, imię i nazwisko oraz numer referentki osoby
zamykającej np.:
„W celu wydania broni dla warty o godz. ………...... dnia ..................
otwarto pododdziałowy magazyn broni. Magazyn zamknął i oplombował
................................................ pieczęcią nr ................ o godz. ……………....
(stopień, imię i nazwisko)
I-1
94
5. Pododdziałowy
magazyn
uzbrojenia
powinien
być
stale
zamknięty
i zaplombowany. Decyzję o otwarciu pododdziałowego magazynu broni podejmuje
dowódca pododdziału, szef pododdziału lub żołnierz zawodowy wyznaczony
w rozkazie dziennym pododdziału. O fakcie otwarcia i zamknięcia pododdziałowego
magazynu broni ww. osoby powiadamiają osobiście oficera dyżurnego. Na polecenie
osoby podejmującej decyzję o otwarciu i w jej obecności podoficer dyżurny otwiera
pododdziałowy magazyn broni i przebywa w nim przez cały czas (wydawania,
przyjmowania, kontroli, czynności gospodarczych).
6. Magazyn - po uprzednim sprawdzeniu stanu ilościowego i numerowego
przechowywanego uzbrojenia i amunicji oraz porównaniu ze stanem ewidencyjnym
pododdziału - zamyka i plombuje dowódca lub szef pododdziału w obecności
podoficera dyżurnego. Ewentualne stwierdzone rozbieżności należy zawsze wyjaśnić
przed zamknięciem i zaplombowaniem pododdziałowego magazynu broni.
7. W razie nieobecności dowódcy lub szefa pododdziału magazyn broni zamyka na
klucz i plombuje w obecności podoficera dyżurnego żołnierz zawodowy
wyznaczony w rozkazie dziennym pododdziału lub w wyjątkowych sytuacjach oficer
dyżurny jednostki. Wzór pieczęci wyznaczonego żołnierza zawodowego umieszcza
na drzwiach magazynu dowódca (szef) pododdziału podczas udzielania instruktażu
do służby dla podoficera dyżurnego pododdziału.
8. Podoficer dyżurny wydaje broń tylko tym żołnierzom, którym jest ona przydzielona.
8.1.Wydawanie broni, sprzętu i amunicji oraz przyjmowanie na przechowanie musi
być każdorazowo potwierdzane w „Książce mienia wydawanego
z pododdziału i przekazywanego do naprawy” własnoręcznym podpisem
pobierającego (gdy broń jest pobierana z magazynu) lub przyjmującego
(w czasie zwrotu broni na przechowanie).
8.2.Książkę należy prowadzić czysto i przejrzyście a wpisów dokonywać
atramentem lub długopisem. W rubryce trzeciej wpisywać pełną nazwę broni
np.: 7,62 mm kbk AKM, 7,62 mm kbk AKMS, 7,62 mm kbkg wz. 60 itp.,
a w rubryce czwartej serię i numer np.: SH - 15525. Kategorycznie zabrania się
dokonywać w książce jakichkolwiek skreśleń, poprawek, wpisów ołówkiem
oraz pozostawiania wolnych rubryk.
8.3 Podczas alarmu podoficer dyżurny wydaje broń na podstawie wcześniej
wykonanych i podpisanych przez użytkowników imiennych zbiorczych list
alarmowych. Zdawanie broni do magazynu po zakończonym alarmie odbywa
się na podstawie zwrotu list alarmowych.
9. Klucze od pododdziałowego magazynu broni użytku bieżącego należy
przechowywać w oddzielnym zaplombowanym pojemniku (woreczku) u oficera
dyżurnego jednostki, od którego pobiera je dowódca lub szef pododdziału
a w wyjątkowych wypadkach osoba upoważniona.
10.Oficer dyżurny jednostki, jeśli wymaga tego sytuacja, ma prawo wydać klucze
i zezwolić podoficerowi dyżurnemu pododdziału otworzyć magazyn broni tylko
w przypadku: pożaru lub innych klęsk żywiołowych zagrażających bezpośrednio
mieniu znajdującemu się w pododdziale. Oficer dyżurny jednostki przekazuje za
pokwitowaniem klucze podoficerowi dyżurnemu pododdziału, który otwiera
pododdziałowy magazyn broni i osobiście wydaje broń. Zamknięcia
i zaplombowania pododdziałowego magazynu broni dokonuje oficer dyżurny
jednostki odnotowując ten fakt w meldunku z przebiegu służby.
I-2
95
11.Niniejszą instrukcję wywiesić na zewnętrznej stronie drzwi pododdziałowego
magazynu broni
D O W Ó D C A
……………………………..
WZORY ODCISKÓW PIECZĘCI
DOWÓDCA
pododdziału
S Z E F
pododdziału
OFICER
DYŻURNY
WYZ.
ŻOŁ.
ZAWODOWY
I-3
96
97
Załącznik J
PRZECHOWYWANIE BRONI W SALACH TRADYCJI
1. Broń, przeznaczoną na cele muzealne i ekspozycyjne, gromadzić w salach tradycji.
2. Ochronę sal tradycji, izb pamięci, nieetatowych muzeów, muzeów których
przechowywana jest broń, organizować zgodnie z wymaganiami określonymi
w instrukcji o ochronie obiektów wojskowych - dotyczącymi ochrony
oddziałowych i pododdziałowych magazynów broni.
3. Klucze od sal tradycji przechowywać u oficera dyżurnego jednostki (instytucji)
wojskowej. Ich wydawanie i przyjmowanie ewidencjonować na ogólnie
obowiązujących zasadach.
4. Eksponaty broni, przechowywane w salach tradycji w charakterze muzealiów,
muszą być pozbawione cech używalności bojowej.
5. Ewidencję eksponatów muzealnych prowadzić na ogólnych zasadach jak dla
sprzętu bojowego.
a) na szczeblu wojskowego oddziału gospodarczego ewidencję eksponatów
muzealnych prowadzić w obowiązujących logistycznych systemach
informatycznych,
b) mienie wojskowe będące eksponatami muzealnymi, nie objęte ewidencją
w logistycznych systemach informatycznych, ewidencjonować metodą
tradycyjną w książkach ewidencji mienia lub kartach materiałowych,
c) w magazynach eksponaty muzealne ewidencjonować w książkach ewidencji
mienia lub kartach materiałowych,
d) w poszczególnych salach tradycji, ewidencję eksponatów muzealnych
prowadzić w książkach ewidencji mienia.
6. Ekspozycje broni strzeleckiej, zabezpieczyć w następujący sposób:
a) pistolety, pistolety maszynowe i środki bojowe – w oszklonych zamkniętych
gablotach, przytwierdzone do ścianek wewnętrznych lub podstawy (dna) gabloty
(witryny),
b) witryny gabloty trwale przymocować do podłoża,
c) karabiny i środki bojowe nie umieszczone w gablotach, przytwierdzić na stałe
do podłoża lub ścian.
7. W przypadku zaginięcia eksponatu broni z sali tradycji, powiadomić organy
Żandarmerii Wojskowej.
J-1
98
Załącznik K
JEDNOSTKA WOJSKOWA
ZATWIERDZAM
…………………..
PLAN
NADZORU NAD EKSPLOATACJĄ SPRZĘTU UiE……
NA …….ROK
MIEJSCOWOŚĆ
…………..rok
K
-1
2
Lp.
Nazwa miejsca
przechowywania
Osoby
funkcyjne
Częstotliwość
nadzoru
Termin nadzoru
pododdziały
magazyny
Zakres
nadzoru
(przeglądu)
Uwagi
Dokumentowanie
wyników nadzoru
i uwag
I
II III IV V VI VII VIII IX
X
XI XII
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13 14 15
16
17
18
19
20
SPRZĘT UIE W PODODDZIAŁOWYCH MAGAZYNACH BRONI
SPRZĘT UIE W MAGAZYNIE UB I ZW WOG
BROŃ SŁUŻBOWA KRÓTKA
OPRACOWAŁ
………………..
K
-2
3
Załącznik L
Plan obsługiwań technicznych sprzętu UiE w ………… na ……… rok
ZATWIERDZAM
………………………………..
Rodzaj
Planow .
Poprzedni
obsługiw ania
ilość do
termin
obsługiw ania
realizacji
przeglądów
1
3
4
5
6
7
8
9
10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
22
23
*Uw aga: dotyczy UiSW w ystępującego masow o np..broni ,
strzeleckiej, sprzętu optycznego, informatycznego, ISOPS, itp.
oraz zestaw ów napraw czych i tsm w ystępujących luzem i w ukomletow aniu
nie ujęte w "Planie eksploatacji…"
( stopień, imię i nazw isko)
Grupa UiSW
X
XI
XII
Uw agi
I
II
IX
III
IV
V
VI
Data
postaw . na
przech.
Pododz./
Magaz.
Ilość
…………………………….
PLAN OBSŁUGIWAŃ TECHNICZNYCH UiSW W ...... NA ......... ROK*
SZEF SŁUŻBY
Lp.
Rodzaj UiSW
VII
Miejsce przech.
Metoda
przech.
VIII
Proponow any termin realizacji
L
-1
Załącznik M
WŁAŚCIWOŚCI UTRZYMYWANIA WYBRANEGO SPRZĘTU UZBROJENIA
W SPRAWNOŚCI TECHNICZNEJ
Uwagi ogólne
1. W celu zapewnienia właściwych warunków użytkowania i przechowywania sprzętu
w pododdziałach, jednostkach wojskowych, oddziałach, warsztatach i utrzymania
go w stałej sprawności technicznej i gotowości do natychmiastowego użycia
zgodnie z przeznaczeniem wykonuje się określone obsługiwania techniczne,
przeglądy i naprawy uszkodzonego sprzętu.
2. Terminy i rodzaje obsługiwań technicznych poszczególnych grup sprzętu
uzbrojenia i elektronicznego podają katalogi norm i przewodniki technologiczne.
3. Obsługiwania techniczne obejmują ogólne czynności dotyczące utrzymania sprzętu
(czyszczenie, konserwacja, malowanie), sprawdzenie działania (mechanizmów,
podzespołów, zespołów, wykonywane wg indywidualnych technologii i metod
ustalonych dla danego typu sprzętu w instrukcji o użytkowaniu.
Ogólne
zasady
postępowania
podczas
czyszczenia,
konserwacji
sprzętu
z wykorzystaniem dotychczasowych materiałów
4. Czynnością wstępną podczas realizacji obsługiwań jest sprawdzenie stanu
utrzymania (zakonserwowania) sprzętu. Po usunięciu nalotów korozji należy
miejsce, w którym się pojawiły, oczyścić i pokryć środkiem konserwującym.
5. Nie wolno używać proszku szlifierskiego i papieru ściernego do usuwania rdzy
z przewodu lufy, płasków kontrolnych, mechanizmów celowników, wewnętrznych
części oporopowrotników (cylindra, tłoczyska, wrzeciona) i cylindrów odciążaczy
hydropneumatycznych oraz stosować nafty do usuwania rdzy z wewnętrznych
części oporopowrotników i odciążaczy.
Do czyszczenia należy przygotować odpowiedni zestaw przyborów.
Przybory do czyszczenia działa:
1 — szczotka wycioru; 2 — klocek drewniany; 3 — pałeczki do czyszczenia wgłębień,
szczelin i rowków; 4 — łopatki do nakładania smaru; 5 — szczoteczka
M-1
102
Czyszczenie luf i zamków
6. Czyszczenie przewodów luf dział i moździerzy ma na celu usunięcie starego środka
konserwującego, brudu, osadu prochowego, rdzy i zamiedzenia.
7. Zewnętrzną powierzchnię lufy działa oczyścić z zanieczyszczeń i starego środka
konserwującego. W czasie czyszczenia zewnętrznej powierzchni lufy zwrócić
uwagę na czystość gniazda do zamku, płasku kontrolnego.
8. W celu oczyszczenia zamków należy je rozłożyć i przetrzeć każdą część. Usunąć
osad prochowy z iglicy, klina (tłoka), z otworu do iglicy oraz rdzę z zamka.
9. Przewody luf po strzelaniu czyścić sposobem chemicznym, roztworem RCzL, naftą
lub innym środkiem dopuszczonym przez uprawnione ośrodki.
10. Roztworem RCzL czyści się przewody luf w celu usunięcia z nich osadu
prochowego, zamiedzenia i zapobieżenia powstaniu korozji.
11. Chemicznie można czyścić przewody luf roztworem RCzL o temperaturze od
+ 50°C do - 10°C. W niższych temperaturach roztwór RCzL zamarza, dlatego też
w temperaturze poniżej - 10°C czyścić przewody lufy naftą lub innym środkiem
dopuszczonym przez uprawnione ośrodki. Oczyszczone naftą i przewody luf
powtórnie wyczyścić roztworem RCzL.
12. Chemicznie czyścić tylko za pomocą typowego wyposażenia. Roztwór RCzL
rozpuszcza częściowo osad prochowy, rozmiękczając go. Nierozpuszczoną część
osadu usuwać szczotką wycioru, sposobem mechanicznym. Występująca
w przewodzie miedź rozpuszcza się również pod działaniem roztworu RCzL.
Pozostałości roztworu RCzL nie powodują korozji przewodu lufy, dlatego też
czyszcząc roztworem chemicznym RCzL, nie trzeba przebijać lufy klockiem.
13. Do przygotowania roztworu RCzL stosować:
a) węglan amonu - białą sól krystaliczną, która jest składnikiem lotnym
szczególnie w podwyższonej temperaturze. Węglan amonu rozkłada się w czasie
parowania na dwutlenek węgla, wodę i amoniak. Po otwarciu pojemników
przełożyć niezużyty w danym dniu węglan amonu do szczelnie zamykanego
opakowania. Węglan amonu przechowywać w suchym przewiewnym
pomieszczeniu,
b) dwuchromian potasu - kryształy koloru pomarańczowego z odcieniem
czerwonym (trujący). Dostarcza się go w szklanych lub metalowych bańkach.
Przechowywać w suchym miejscu,
c) wodę.
14. Do czyszczenia luf używać szmat i wyciorów, którymi przemywać przewód lufy.
Oprócz tego używać klocków drewnianych do zatkania luf dział czołgowych i dział
pancernych oraz pojemników do przygotowania roztworu RCzL i zlewania
zanieczyszczonego roztworu.
15. Do przygotowania roztworu RCzL używa się składników w następujących
porcjach:
a) woda ....................................................................... l dm
3
(l ),
b) węglan amonu ........................................................ 200 g,
c) dwuchromian potasu ................................................ 5-10 g.
Węglan amonu powinien być zmielony i należy go wsypywać stopniowo do wody
w miarę rozpuszczania się wsypywanych porcji. Następnie wsypać zmielony
dwuchromian potasu i mieszać roztwór aż do całkowitego rozpuszczenia się soli.
16. Roztwór RCzL przygotowywać tylko w takiej ilości, jaka jest niezbędna do
czyszczenia w danym dniu. Jeżeli roztwór w danym dniu nie był całkowicie zużyty,
to można go przechowywać do 5-7 dni w nieszczelnym opakowaniu. W tym czasie
M-2
103
roztwór częściowo się rozkłada, po 7 dniach traci swoje właściwości i staje się
niezdatny do użytku.
17. Bezpośrednio po strzelaniu nie pokrywać smarem przewodów luf. Czyścić lufy
w dniu strzelania po ostygnięciu.
18. Przed czyszczeniem roztworem RCzL zatkać przewody luf od strony komory
nabojowej w celu zapobieżenia przedostawaniu się do wieży zanieczyszczonego
roztworu i par amoniaku, a następnie:
a) założyć klocek tak, aby można było czyścić zanieczyszczone części komory
nabojowej roztworem RCzL;
b) nadać lufie kąt nachylenia 2-3°. Lufy czyścić od strony wylotu lufy;
c) zmoczyć obficie szczotkę wycioru roztworem RCzL i wprowadzić ją w przewód
lufy, przecierać przewód na odcinku około 1 m, po czym wyjąć wycior,
zmoczyć szczotkę świeżym roztworem, oczyścić następny odcinek lufy itd.
Zanieczyszczony roztwór (koloru ciemno-zielonego) zlać do wiadra
podstawowego pod wylot lufy. Do ponownego wykorzystania roztwór ten się
nie nadaje.
19. Po zakończeniu czyszczenia przewodu lufy odcinkami zmoczyć szczotkę
wycioru świeżym roztworem i wykonać czyszczenie na całej długości lufy.
Z dobrze wyczyszczonej lufy powinien przy tym wyciekać roztwór koloru
jasno-żółtego.
20. Po zakończeniu czyszczenia lufy wyjąć wycior, przemyć szczotkę wodą
i wytrzeć ją oraz wycior szmatą, po czym nawinąć na szczotkę wycioru szmatę
i przecierając nią usunąć roztwór z przewodu lufy tak, aby można było dokonać
przeglądu przewodu lufy.
21. Jeżeli miedź w części wylotowej lufy nie została rozpuszczona i na szmacie są
ślady osadu prochowego, to powtórzyć czyszczenie aż do całkowitego usunięcia
miedzi i osadu prochowego. Jeżeli z lufy będzie wyciekać jasnożółty roztwór,
przetrzeć przewód na sucho szmatą za pomocą szczotki wycioru, przetrzeć
komorę szmatą, a następnie przetrzeć cały przewód czystą szmatą. Jeżeli na
szmacie nie ma śladów osadu prochowego, a w przewodzie nią widać
zamiedzenia, czyszczenie można uważać za zakończone. Wyczyszczony
przewód lufy pokryć środkiem konserwującym.
22. Zabrania się stosowania do przygotowania roztworu wody podgrzanej do
temperatury wyższej niż 50°C oraz podgrzewania roztworu, ponieważ węglan
amonu ulegnie rozkładowi.
23. Zabrania się przechowywania - węglanu amonu, gotowego roztworu RCzL
i zużytych innych środków czyszczących w pomieszczeniach razem ze
sprzętem, przyrządami, smarami i płynami.
24. Czynności związane z czyszczeniem dział roztworem RCzL wykonać na
wolnym powietrzu lub w pomieszczeniu o dobrej wentylacji naturalnej. Uwaga.
Chronić oczy przed dostaniem się do nich roztworu RCzL. Po zakończeniu
pracy i przed spożyciem posiłku ręce oraz twarz należy umyć wodą z mydłem.
25. Jeżeli nie będzie się czyścić przewodu lufy roztworem RCzL bezpośrednio po
strzelaniu, to dla zabezpieczenia przewodu przed korozją należy go pokryć
środkiem konserwującym (zabezpieczającym) mimo osadu prochowego.
26. Przewód lufy konserwować za pomocą środka konserwującego. Sposób
konserwacji jest podany w instrukcjach dotyczących opisu i użytkowania.
27. W razie użycia nafty do czyszczenia lub po strzelaniu należy najpierw zmoczyć
nią
przewód
lufy
w
celu
rozmiękczenia
osadu
prochowego.
Po upływie dwóch — trzech godzin przystąpić do czyszczenia lufy i łoża.
M-3
104
28. Jeżeli z jakichkolwiek przyczyn - nie będzie można oczyścić działa w danym
dniu, to przetrzeć po strzelaniu przewód lufy i zamek na sucho i pokryć
środkiem konserwującym.
29. Przed czyszczeniem (myciem) przewodu lufy usunąć z niego smar i brud,
przebijając przez przewód lufy od nasady do wylotu lufy (w działach
czołgowych i pancernych — od wylotu do nasady lufy) drągiem klocek
drewniany jak na rysunku, mocno owinięty suchą szmatą lub szmatą nasyconą
naftą, po czym przystąpić do mycia przewodu.
Klocek drewniany do przebijania luf
30. W celu zabezpieczenia przewodów luf przed uszkodzeniami w czasie
czyszczenia należy nakładać na drążki wyciorów pierścienie kierunkowe
i podkładki (jeżeli są one przewidziane). W razie zużycia lub zagubienia
pierścieni kierunkowych (podkładek) wykonać je środkami oddziału.
31. W czasie przebijania i czyszczenia przewodów luf nie należy stale przyciskać
drążków wycioru do wewnętrznej powierzchni wylotowej części lufy.
Kategorycznie zabrania się używania rur stalowych lub młotków do przebijania
przewodów luf.
32. Do przemycia przewodu lufy naftą nadać lufie położenie poziome, zmoczyć
obficie szczotkę wycioru naftą i wprowadzić ją do przewodu lufy, po czym
przetrzeć przewód na całej długości. Mycie naftą powtórzyć 2-3 razy. Zimą
przewód lufy myć tylko naftą.
33. Po przemyciu przewodu usunąć z niego pozostałości nafty, w tym celu przebić
przez przewód lufy drewniany klocek mocno owinięty czystą szmatą.
34. Po nawinięciu umocować koniec szmaty nicią lub wąską taśmą, po czym włożyć
klocek do przewodu lufy końcem, na którym jest umocowana szmata i przebić
żerdzią przez cały przewód lufy.
35. Po usunięciu z przewodu lufy pozostałości cieczy przebić przez niego
kilkakrotnie klocek drewniany owinięty suchą czystą taśmą. Taśmę nawijać na
klocek drewniany tak, jak szmatę.
36. Klocek należy owinąć taśmą tak grubo, aby szczelnie wchodził do przewodu
lufy.
M-4
105
37. W celu sprawdzenia, czy przewód lufy po przebiciu jest dostatecznie czysty,
należy na klocek ciasno nawinąć czystą suchą szmatą i przebić go przez cały
przewód. Jest to tzw. sprawdzenie kontrolne. Jeżeli na powierzchni szmaty będą
ciemne smugi, oznacza to, że czyszczenie jest niedostateczne i że należy je
powtarzać za pomocą klocka z nawiniętą na niego taśmą dopóty, dopóki po
kolejnym sprawdzeniu nie będzie śladów wilgoci, smaru, rdzy lub osadu
prochowego.
38. Należy również sprawdzić, czy szmata na klocku jest cała po przebiciu.
W wypadku naderwania lub przecięcia szmaty albo gdy na pewnych odcinkach
lufy przesuwanie klocka będzie zbyt utrudnione lub stosunkowo lekkie, należy
dokonać przeglądu przewodu lufy i wyjaśnienia przyczyny nienormalnego
przesuwania się klocka (czy nie ma zadziorów, zerwań pól gwintu, rozdęcia lub
zwężenia przewodu lufy wskutek silnego zamiedzenia).
39. Po zakończeniu czyszczenia przewodu lufy i komory ładunkowej (nabojowej)
należy oczyścić gniazdo do klina (trzonu) zamkowego, ucha, rowki i gniazda
mechanizmów zamka. Otwory czyścić przeciągając przez nie szmatę, natomiast
gniazda, wgłębienia itp. szmatą nawiniętą pałeczki.
40. Hamulce wylotowe luf czyścić szmatą zmoczoną w roztworze RCzL lub nafcie.
Wgłębienia i rowki czyścić pałeczkami owiniętymi szmatami. Po oczyszczeniu
wytrzeć hamulce wylotowe, obejrzeć je i pokryć smarem lub środkiem
konserwującym. Całkowitego czyszczenia hamulca wylotowego i odłączenia go
od lufy dokonuje się w warsztacie podczas przeglądu.
41. Zużyty lub niewykorzystany RCZL (inny środek czyszczący) należy zdawać do
wykorzystania w recyklingu zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony
środowiska.
Konserwacja sprzętu
42. Wszystkie niemalowane powierzchnie (lufa, zamek, płaski kontrolne i inne
miejsca) dział i moździerzy, które są bieżąco użytkowane, oraz mechanizmy
dział (z wyjątkiem specjalnie zastrzeżonych w instrukcjach dotyczących opisu
i użytkowania) pokrywać środkiem konserwującym w celu zabezpieczenia przed
korozją i zachowania sprawności technicznej.
43. Środkiem konserwującym należy pokrywać tylko uprzednio wyczyszczone
suche powierzchnie.
44. W czasie przygotowywania dział i moździerzy do strzelań mechanizmy zamków
oczyścić ze smaru i nasmarować środkiem konserwującym.
45. W wypadku zamiany jednego rodzaju środka konserwującego na inny lub
wymiany starego należy wymieniany smar dokładnie usunąć naftą, wytrzeć
powierzchnię do sucha i pokryć świeżym środkiem konserwującym w celu
zapobieżenia powstawaniu korozji na częściach.
46. Wyroby skórzane (paski, obszycia itp.) pokrywać środkiem konserwującym do
skór. Poziomnic szklanych, elementów optycznych, kątomierzy, pokrowców,
lin, sznurów, wyrobów gumowych i pomalowanych powierzchni dział,
moździerzy, wózków i przyrządów optyczno-mierniczych nie pokrywać
środkiem konserwującym. Konserwować tylko te miejsca dział i moździerzy,
z których farba jest starta, należy przy tym mieć na uwadze, że smar jest tylko
chwilowym środkiem zabezpieczającym przed korozją; dlatego należy przy
pierwszej sposobności pomalować miejsca, z których farba została starta.
M-5
106
47. Przewody luf dział i moździerzy, które są bieżąco użytkowane, pokryć po
każdym czyszczeniu cienką równą warstwą środka konserwującego. W celu
pokrycia przewodów luf środkiem konserwującym należy szczotkę wycioru
owinąć czystą cienką szmatą nasyconą środkiem i przeciągnąć ją 4-5 razy przez
przewód lufy od nasady do wylotu lufy i odwrotnie. Uważać przy tym, aby cała
powierzchnia przewodu (szczególnie kąty bruzd) i komora ładunkowa były
pokryte właściwym środkiem.
48. Do konserwacji otworów i wgłębień używać naoliwionych szmatek i pałeczek.
49. Płaski kontrolne luf, powierzchnie łożysk celowników i odsłonięte miejsca
prowadnic kołysek pokryć środkiem konserwującym, po czym przykryć je
papierem mikrowoskowym.
50. Wszystkie części rozłożonego zamka (każdą oddzielnie), a następnie złożony
zamek pokryć środkiem konserwującym.
51. W łożach dział pokryć środkiem konserwującym wszystkie mechanizmy,
gniazda do czopów kołysek i wszystkie trące i niepomalowane powierzchnie,
z których farba została starta. Smar nakładać bezpośrednio na powierzchnię,
a także doprowadzać specjalnymi smarowniczkami lub za pomocą smarownic.
52. Przed napełnieniem smarowniczek (wszystkich rodzajów) należy je oczyścić
z brudu i zgęstniałego starego środka. W czasie malowania dział nie wolno
zamalowywać smarowniczek. Kadłuby smarowniczek należy pomalować
czerwoną farbą lub obramować nią te smarowniczki i otwory, które są
przeznaczone do smarowania powierzchni trących i mechanizmów.
53. Przyrządy celownicze dział i moździerzy bieżąco użytkowanych pokryć
z zewnątrz środkiem konserwującym. Mechanizmy celowników smarować
zgodnie ze wskazówkami instrukcji dotyczącej opisu i użytkowania.
54. Sprzęt radiolokacyjny i rakietowy należy konserwować zgodnie z tabelami
i wskazówkami podanymi w instrukcji o użytkowaniu.
55. W czasie obsługiwania technicznego maluje się działa i moździerze jedną
warstwą farby, nie usuwając starej. Całkowicie usuwa się farbę i przemalowuje
działa i moździerze w czasie ich naprawy. Poszczególne miejsca uszkodzenia
warstwy farby na działach i moździerzach należy zamalowywać bezpośrednio
po stwierdzeniu uszkodzenia w czasie użytkowania lub przechowywania.
56. Działa i moździerze należy malować typowym podkładem, a następnie farbą lub
lakierem za pomocą pędzli lub pistoletu do malowania.
57. Sprzęt radiolokacyjny (rakietowy) rozwinięty można malować na posterunku w
odpowiednich warunkach temperaturowych i wilgotnościowych powietrza.
58. Malowane powierzchnie oczyścić z zanieczyszczeń i smaru. Farbę łuszczącą się
warstwami i rdzę usuwać skrobakami, szczotkami stalowymi, płótnem ściernym
lub innym sposobem mechanicznym. Powierzchnie przemalowywane należy
dokładnie oczyścić (oszlifować) papierem ściernym. W celu ułatwienia
usuwania starej farby zezwala się używać zmywacza.
59. Na odtłuszczoną suchą powierzchnię nanieść równą i cienką warstwę podkładu.
Wałki skrętne i maszty antenowe pokryć dwiema warstwami podkładu.
60. Przed pokryciem emalią wszystkie powierzchnie podlegające malowaniu
dokładnie odtłuścić. Warstwę emalii nanosić równomiernie uważając, aby nie
było zacieków i miejsc niepomalowanych.
61. Pomalowany sprzęt zaleca się używać po 5 dniach od dnia pomalowania,
ponieważ po upływie tego okresu następuje całkowite utwardzenie powłoki.
62. Nie malować powierzchni biernych, podziałek, cyfr, wskaźników (wskazówek),
wykresów, tabliczek, napisów itp. oraz powierzchni przyrządów i urządzeń, na
M-6
107
które są naniesione działki, na lufach nie malować ścięcia wylotowego i płasku
kontrolnego.
63. Malować w temperaturze nie niższej niż +10°C i wilgotności względnej
powietrza nie wyższej niż 70%. Uważać aby na malowaną powierzchnię nie
dostawał się kurz, wilgoć, smar itp.
64. W pomieszczeniu, w którym maluje się sprzęt, powinna być zainstalowana
wentylacja i odpowiednio zabezpieczona instalacja elektryczna oraz powinno
ono odpowiadać warunkom i przepisom BHP oraz przeciwpożarowym.
65. Dopuszcza się stosowanie innych preparatów chemicznych przeznaczonych do
czyszczenia i konserwacji sprzętu uzbrojenia (zamiast np. RCzL) po uzyskaniu
dla nich stosownych certyfikatów wydanych przez uprawnione ośrodki (np.
WITU Zielonka).
66. W zależności od rodzaju sprzętu oraz sposobu użytkowania należy stosować
właściwie dobrane metody czyszczenia i konserwacji:
1. czyszczenie broni i systemów uzbrojenia będącego na użytku bieżącym lub
przechowywanego krótkookresowo;
2. czyszczenie broni i systemów uzbrojenia będącego na zapasie wojennym
i przechowywanego długookresowo.
67. Dostępne preparaty stosować zgodnie z instrukcjami ich używania w zależności
do rodzaju sprzętu, do którego są przeznaczone.
Zasady utrzymywanie sprawności technicznej oporopowrotników
68. W celu zapobieżenia powstawaniu korozji na tłoczyskach i cylindrach
oporopowrotników, a w szczególności w miejscach ich styku z uszczelnieniami,
należy okresowo poddawać tłoczyska i cylindry przeglądom i czyścić je.
69. Przeglądów, sprawdzeń i czyszczenia dokonywać podczas sztucznego odrzutu.
Czynności te powinni wykonywać mechanicy uzbrojenia pod bezpośrednim
kierownictwem technika artyleryjskiego wyznaczone przez dowódcę plutonu
remontu uzbrojenia (kierownika warsztatu).
70. Tłoczyska czyścić po wysunięciu ich z cylindrów. Zabrania się utrzymywania
przez dłuższy czas tłoczysk odciągniętych do czyszczenia.
71. Nie chromowane cylindry i tłoczyska oporopowrotników, cylindry (tłoki)
odciążaczy i dosyłaczy należy poddawać przeglądowi nie rzadziej niż raz na
sześć miesięcy, a chromowane raz na dwa lata.
72. Przed przeglądem należy usunąć z powierzchni stary środek konserwujący, olej
którym nasycono uszczelnienie itp. Do usunięcia starego środka zezwala się
używać miękkiej szmaty lub gazy. Nie wolno polerować, szlifować lub
wygładzać powierzchni chromowanych nawet tych, które mają zaciemnienie.
73. Po przybyciu do oddziału (magazynu uzbrojenia) sprzętu artyleryjskiego
sprawdzić we wszystkich działach stan tłoczysk, ilość i jakość cieczy
w oporopowrotnikach.
74. W razie stwierdzenia, że jakość cieczy jest niezadowalająca albo że korozja jest
w cylindrach, na tłoczyskach lub za uszczelnieniem, należy rozłożyć te
oporopowrotniki i usunąć wykryte usterki, a niezdatną ciecz wymienić. Wyniki
przeglądu tłoczysk i cylindrów wpisać do książki działa i dokumentów przyjęcia
sprzętu. Wyniki przeglądu porównać z danymi wysyłającego.
75. Zaciemnione lub pokryte korozją odcinki tłoczysk lub cylindrów oczyścić czystą
bawełnianą szmatą. Na szmacie nie powinno być twardych cząstek, które
mogłyby porysować metal. Jeżeli podanym wyżej sposobem nie można oczyścić
M-7
108
tłoczysk lub cylindrów, to zezwala się użyć do czyszczenia proszku z czystego
węgla drzewnego zmoczonego w cieczy, którą jest napełniony oporopowrotnik.
76. W czasie przeglądu i czyszczenia tłoczysk zabrania się dotykać ich powierzchni
gołymi rękami. Pracownicy powinni mieć gumowe lub bawełniane rękawice. Po
usunięciu zaciemnień lub rdzy z tłoczyska wytrzeć je dokładnie suchą czystą
szmatą i pokryć jego koniec od nakrętki mocującej do miejsca przylegania
natłoczek włącznie środkiem konserwującym. Podczas powrotu zespołu
odrzutowego środek konserwujący zapełnia szczelinę między tłoczyskiem
a nakrętką zaciskową i przestrzenią, w której znajduje się sprężyna dławicy,
zabezpieczając uszczelnienie przed dostaniem się wilgoci. W celu
niezawodnego zabezpieczenia uszczelnienia przed dostaniem się wilgoci zanim
nastąpi powrót zespołu odrzutowego, pokryć dodatkowo koniec tłoczyska na
długości około 50 mm od nakrętki mocującej grubą warstwą środka
konserwującego. Aby nie dostał się on na gumowe zderzaki powrotników
(w działach, w których one się znajdują), należy je przykryć papierem
pergaminowym przed pokryciem tłoczysk środkiem konserwującym.
77. Po zakończeniu czyszczenia i konserwacji sprawdzić niezawodność
zamocowania zespołu odrzutowego, po czym wykręcić śrubę przyrządu do
sprawdzania powrotnika, usunąć smar i brud z przestrzeni pozatłokowej
i sprawdzić jej stan, zwracając szczególną uwagę na odcinek, który się styka
z natłoczkami tłoka i który znajduje się pod cieczą. Po zakończeniu czyszczenia
cylindra powrotnika wytrzeć dokładnie przestrzeń pozatłokową i pokryć jej
powierzchnię środkiem konserwującym do miejsca, gdzie natłoczki przylegają
do cylindra (łącznie, ale nie dalej), po czym umożliwić powrót zespołu
odrzutowego.
78. W działach, w których nie można oczyścić przestrzeni pozatłokowych cylindrów
powrotników nie rozkładając ich, należy wykonać czyszczenie w czasie
kolejnego obsługiwania okresowego , a w działach czołgowych w okresach
przewidzianych w instrukcjach dotyczących ich opisu i użytkowania.
79. W czasie czyszczenia tłoczysk i cylindrów uważać, aby nie uszkodzić
wypolerowanego metalu tych miejsc, których się nie czyści. Wgłębień w czasie
czyszczenia tłoczysk i cylindrów nie wyrównywać, lecz tylko oczyścić do
metalicznego połysku, usuwając korozję i zanieczyszczenia.
80. Stan tłoczysk i cylindrów oporopowrotników każdego działa przed
czyszczeniem powinien być odnotowany w książce działa. Jeżeli w książce
działa nie ma danych o stanie tłoczysk i cylindrów, to wpisać do niej wyniki
pierwszego przeglądu. Podczas kolejnych przeglądów wpisywać do książki
działa tylko dane o nowo powstałych w ich stanie zmianach. Przed wysłaniem
dział wpisać do książki każdego działa notatkę o stanie tłoczysk, cylindrów
i jakości cieczy.
81. Nie rzadziej niż raz w roku sprawdzić jakość cieczy we wszystkich działach.
Jeżeli ciecz będzie niezdatna, to oporopowrotnik rozłożyć, ciecz wymienić na
świeżą i dokonać odpowiedniego wpisu w książce działa, podać przy tym dane
produkcyjne cieczy (zakład wytwórczy, partię i rok produkcji) z etykietek butli,
bańki itp. Jakość cieczy znajdującej się w oporopowrotnikach dział powinien
sprawdzić kierownik warsztatu (dowódca plutonu remontu uzbrojenia).
82. W czasie rozkładania oporopowrotników zdatną ciecz zlewać do czystych
wiader oddzielnie z powrotnika i oddzielnie z opornika. Do różnych cieczy
powinny być oddzielne naczynia. Zabrania się:
a) mieszania steolu M z innymi olejami;
M-8
109
b) mieszania cieczy z powrotnika z cieczą z opornika i zlewania jej do naczynia
ze świeżym steolem M;
c) używania jednej pompy lub smarownicy (i innego przyrządu lub
wyposażenia) do napełniania lub dopełniania oporopowrotników steolem M
lub innym olejem;
d) zlewania steolu M do nie umytych i nie osuszonych butli szklanych po
kwasach i innych cieczach;
e) przechowywania steolu M w pomalowanych od wewnątrz naczyniach.
83. Jeżeli po sprawdzeniu stwierdzi się, że używany steol M ma odczyn zasadowy
i barwę normalną, można go zastosować powtórnie. W razie niedostatecznej
ilości cieczy w oporniku lub powrotniku dopełnić go tylko świeżą cieczą. Przed
napełnieniem oporopowrotnika należy przefiltrować zdatny używany steol M.
Filtrować ciecz przez cztery przełożone watą warstwy gazy. Jeżeli po
pierwszym filtrowaniu ciecz nie będzie przezroczysta, to filtrowanie powtórzyć.
Niezdatny steol M do oddzielnych butli, butle zatkać i przymocować do nich
etykietki z napisem „Ciecz niezdatna — steol M". Niezdatny steol M należy
zdawać do wykorzystania w recyklingu zgodnie z przepisami dotyczącymi
ochrony środowiska. Przechowywanie niezdatnej cieczy w pomieszczeniu
przeznaczonym do naprawy lub składania oporopowrotników jest zabronione.
84. Cylindry powrotników, zbiorniki powietrzne i przewody łączące przemyć
dokładnie gorącą wodą podczas każdego rozkładania całkowitego. W tym celu
wlać przez otwory łączące w cylindrze opornika za pomocą lejka do zbiorników
powietrza wrzącej wody i obracając ręcznie powrotnik, umyć wszystkie ścianki,
po czym zlać wszystką wodę, a następnie wlać ponownie gorącej wody
i powtórnie przemyć cylindry, zbiorniki powietrza i przewody łączące. Usunąć
dokładnie wodę, przemyć powrotnik steolem M i natychmiast napełnić go
odpowiednią ilością steolu M.
85. Bezpośrednio przed składaniem oporopowrotników wytrzeć wszystkie części
czystą suchą gazą aż do całkowitego usunięcia wszystkich nalotów i śladów
wilgoci. Należy przy tym uważać na to, aby w żadnym wypadku nie dotykano
części gołymi rękami lub brudną szmatą. Steol M wlewać do cylindrów
oporopowrotników tylko w obecności mechanika odpowiedzialnego za naprawę.
86. Natłoczki należy przechowywać w opakowaniu zakładowym lub w puszkach,
zabezpieczając je przed działaniem promieni słonecznych i wilgoci. Podczas
doprowadzania do powrotników normalnego ciśnienia przed obciśnięciem
natłoczek ciecz może wyciekać przez nie, po pewnym jednak czasie natłoczki
spęcznieją i wyciekanie zostanie przerwane.
87. Prace związane z rozkładaniem i składaniem oporopowrotników powinni
wykonywać tylko mechanicy pod bezpośrednim nadzorem kierownika warsztatu
(dowódcy plutonu remontu uzbrojenia). Oporopowrotniki należy rozkładać
i składać w jednym dniu, nie zostawiać ich niezłożonych na noc. Wyjątek
stanowią wypadki, gdy pozostawia się poszczególne części do naprawy.
Rozłożone części należy wówczas zakonserwować, a cylindry napełnić cieczą,
którą będą napełnione oporopowrotniki. W razie potrzeby zatkać cylindry
wytoczonymi drewnianymi korkami, a tłoczyska włożyć do cylindrów
napełnionych cieczą lub pokryć je cienką warstwą smaru. Przed składaniem zlać
ciecz z cylindrów, a smar z tłoczyska dokładnie usunąć najpierw szmatą
zmoczoną w benzynie, a następnie czystą suchą szmatą. Bezpośrednio przed
składaniem wytrzeć czystą szmatą gwinty w cylindrach, na pokrywach i innych
miejscach. Gwinty, które nie stykają się z wlewaną do cylindrów cieczą, pokryć
M-9
110
przed składaniem cienką warstwą czystego smaru, a gwinty stykające się
z cieczą zmoczyć typową cieczą.
88. W czasie składania należy uważać, aby początkowe nakręcenie na pierwszy
zwój gwintu było prawidłowe, tzn. aby przy nakręcaniu pierwsze trzy-cztery
obroty części następowały lekko. W razie najmniejszego choćby zacierania się
części na tym odcinku rozłączyć je i dokonać przeglądu. Ponownie nakręcać
części, po usunięciu przyczyny utrudniającej ich ruch po gwincie. Części
dokręcać kluczem bez używania przedłużaczy i nie stosując uderzeń,
z wyjątkiem wypadków omówionych oddzielnie w odpowiednich instrukcjach.
Jeżeli w czasie rozkładania oporopowrotników stwierdzono ślady korozji
i zauważono wżery na tłoczyskach lub cylindrach, należy to zapisać w książce
działa, określając dokładnie charakter, wielkość i miejsce korozji.
M-10
111
Załącznik N
ARKUSZ ZMIAN
Numer
zmiany
Nr
strony
Data
wprowadzenia
Treść zmiany
N-1
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Instrukcja gospodarki gazem SF6 w urządzeniach elektroenergetycznych, Spis rysunków i tabel do Instr
Instrukcja gospodarki gazem SF6 w urządzeniach elektroenergetycznych, Instrukcja SF6 po poprawkach 1
instrukcja bhp przy obsludze urzadzen elektrycznych w gospodarstwie rolnym
2011 09 22 Rozkaz nr 904 MON instrikcja doświadczenie w SZ RP
Strategia udziału SZ RP w operacjach międzynarodowych, Siły zbrojne
Instrukcja bezpiecznej eksploatacji urządzeń i instalacji elektroenergetycznych(3), Instrukcje BHP i
Instrukcja bhp przy obsłudze patelni elektrycznej, szkoła, instrukcje
2009 05 04 Rozp MON używanie znaków w SZ RP
Wewnetrzny proces decyzyjny dotyczacy udzialu SZ RP w ppt
instrukcja bhp przy obsludze drazarki elektroiskrowej elektrodrazarki
VII.7 8.9. Mienie pozostawione poza obecnymi granicami RP
Praca wsparcie SZ RP w ZK
Instrukcja bhp przy obsłudze wyciągarki elektr
Instrukcja BHP przy obsłudze patelni elektrycznej(1)
Uzupenienie nr 1 RO SZ RP
więcej podobnych podstron