SEMINARIUM ZESPOŁY ZŁEGO WCHŁANIANI - LUCYNA MULLER

  1. Prawidłowe wchłanianie jelitowe zależy od wszystkich wymienionych czynników oprócz:

    1. odpowiedniej wielkości powierzchni wchłaniającej

    2. prawidłowej motoryki przewodu pokarmowego

    3. prawidłowej sekrecji gastryny, cholecystokininy i innych hormonów przewodu pokarmowego

    4. odpowiedniej zawartości białka w pożywieniu

    5. równowagi flory bakteryjnej

  1. Wtórne zespoły złego wchłaniania są następstwem wszystkich wymienionych stanów z wyjątkiem:

    1. zespołów poantybiotykowych

    2. wad rozwojowych przewodu pokarmowego

    3. choroby trzewnej

    4. zespołu krótkiego jelita

    5. lambiozy

  1. Zespół złego wchłaniania można podejrzewać w sytuacji, gdy stwierdza się następujące objawy z wyjątkiem:

    1. wzdęcia brzucha

    2. zaburzenia przyrostu masy ciała

    3. oddawania luźnych stolców

    4. osłabienia siły mięśniowej

    5. opóźnionego zarastania ciemiączka

  1. Przewlekła biegunka jest najczęściej następstwem stosowania:

    1. linkozamidów i cefalosporyn III generacji

    2. aminoglikozydów

    3. antybiotyków polipeptydowych

    4. sulfonamidów

    5. pochodnych nitrofurantonony

  1. Zasadowica hipochloremiczna z hipopotasemią jest charakterystyczna dla:

    1. biegunki autoimmunologicznej

    2. biegunki chlorowej

    3. mukowiscydozy

    4. lambiozy

    5. zespołu ślepej pętli

  2. W przypadku wystąpienia biegunki osmotycznej w badaniu kału stwierdzamy wszystkie niżej wymienione nieprawidłowości z wyjątkiem:

    1. pH stolca < 6

    2. pułapka osmotyczna > 140 mOsm/1

    3. obecność substancji redukujących > 0,5%

    4. wysokie stężenie sodu w stolcu > 70 mmol/l

    5. w wywiadzie zwykle przebyta biegunka infekcyjna lub antybiotykoterapia

  1. Najbardziej wiarygodnym badaniem pozwalającym potwierdzić infestację Giardia lamblia jest:

    1. badanie serologiczne

    2. badanie kału na obecność pasożytów

    3. badanie wycinka błony śluzowej jelita

    4. badanie immunologiczne

    5. badanie popłuczyn żołądkowych

  1. Jeżeli oboje rodzice są nosicielami nieprawidłowego genu warunkującego wystąpienie mukowiscydozy to prawdopodobieństwo urodzenia się dziecka chorego na mukowiscydozę:

    1. wynosi 25%

    2. wynosi 50%

    3. jeżeli wcześniej urodziło się dziecko chore na mukowiscydozę to w kolejnej ciąży zmniejsza się o połowę

    4. jeżeli wcześniej urodziło się dziecko chore na mukowiscydozę to w kolejnej ciąży zwiększa się o połowę

    5. nie da się go szacować

  2. Referencyją metodą stymulacji gruczołów potowych do wydzielania potu jest:

    1. intensywny wysiłek fizyczny

    2. picie gorących napojów

    3. termoizolacyjna odzież

    4. gorąca kąpiel

    5. jonoforeza pilokarpinowa

  1. Metodą, która ma być stosowana w badaniach przesiewowych noworodków w kierunku mukowiscydozy jest ocena;

    1. stężenia albumin w smółce

    2. stężenia Cl w pocie - test potowy wykonany w 1 dobie życia

    3. obecność mutacji ∆F 508

    4. stężenie immunoreaktywnej trypsyny w kropli krwi pobranej na bibułę

    5. brak efektywnej metody badań przesiewowych w kierunku mukowiscydozy.